PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 4

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:02 schreef SHE het volgende:

[..]

Precies dat.

Speaking of which..
Ik heb overigens zojuist mijn onnatuurlijke angst voor pudding overwonnen. Ik heb een lepel van het goedje door een glas melk gedaan en ik heb het binnengehouden. De smaak was super.
Morgen ga ik een lepel zonder melk proberen.
Al begrijp ik nog steeds niet waarom ze pudding zo moeten maken. Er klopt niets van qua zintuigelijke beleving. Echt, wie verzint zo'n kut produkt.

Pudding als in vla/yoghurt? En altijd al gehad?
Oh ja, eet smakelijk :p

-edit 1-

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 19:08 schreef Xennia het volgende:
[..]
Maar ik heb helemaal geen hulpverlenersjas aan, ik zit hier in mijn sexy joggingbroek en een topje

Ik sluit me aan bij Juup:


-edit 2-

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:41 schreef SHE het volgende:
Het is een esthetisch wanprodukt, met de meest vreselijke textuur die ik ooit heb gevoeld. Ik ben er namelijk echt doodsbang voor. Ik ken ook geen levensmiddel wat mij zoveel doet als dat grillige, drillende hoopje ellende.
Maar ik zal het verslaan!
Het kost mij ook heel veel moeite om er niet keihard in te knijpen

Maar hoe heb je je dan gered in restaurants enzo? De pudding netjes en discreet onder het tafelkleed gestopt (Mr. Bean-moment )

-edit 3-
Fok is going down ofzo? Serverproblemen?

[ Bericht 48% gewijzigd door Stupendous76 op 15-05-2008 21:53:00 ]

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:41 schreef SHE het volgende:
Het is een esthetisch wanprodukt, met de meest vreselijke textuur die ik ooit heb gevoeld. Ik ben er namelijk echt doodsbang voor. Ik ken ook geen levensmiddel wat mij zoveel doet als dat grillige, drillende hoopje ellende.
Maar ik zal het verslaan!
Het kost mij ook heel veel moeite om er niet keihard in te knijpen

Misschien moet je dat juist wel doen. De structuur eerst tactiel verkennen

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:44 schreef Stupendous76 het volgende:
Ik sluit me aan bij Juup:

Maar het is echt zo'n flodderbroek

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:21 schreef DrMarten het volgende:

[..]

Belezen ben je misschien, maar haar echt leren kennen ben je kennelijk even vergeten in die maanden. Als je dat had gedaan had je namelijk gezien dat er onder de persoon die jij beschrijft juist een heel ander persoon zat. En dat is nu net het probleem. Ze heeft zich aan de buitenkant voorgedaan als iemand die ze eigenlijk niet was. Dat jij dat niet hebt ingezien is een ander verhaal.
Je hebt het over de teksten die ze geschreven heeft. Heb je ooit de moeite genomen om die eens goed te bekijken? Dan zou je zien dat teksten van 15 jaar geleden al precies beschrijven wat er nu uit de test komt.

Waarom jij haar nu zo aan moet vallen is mij dan ook een raadsel en is mij de moeite van het discussieren verder ook niet waard. Ze weet zelf hoe het zit, de mensen dicht om haar heen weten hoe het zit, het instituut waar ze getest is weet hoe het zit en dat is uiteindelijk het belangrijkste.

Ik ga er hier iig verder geen woorden aan vuil maken.

Je weet dat ik al zo'n 3 jaar bezig ben met het lezen van psychologieboeken wat betreft lichaamstaal en non-verbale intra- en interpersoonlijke communicatie?
_{In eerste instantie puur voor reads bij het pokeren, maar hé, dat mag de pret niet drukken .}

Oh nee wacht, dat weet je niet .
Waarom weet je dat niet? Nou puur omdat het voor mij een verdomd handig middel is om iemands ware beweegredenen, motivatie, gedrag en karakter te kunnen doorgronden.
En wanneer ik het aan de grote klok ga hangen gaat men er rekening mee houden hetgeen voor interne ruis zorgt, wat het mij alleen maar lastiger maakt om tot een reële conclusie te komen.
En ja, ik weet dat mensen met Asperger notabene expérts zijn wat betreft het compenseren en camoufleren van hun beperkingen, maar men is toch echt niet in staat, zelfs niet met behulp eventueel aanwezige manipulatieve vaardigheden, intrapersoonlijke/intuïtieve uitingen te verbloemen.

Maar Kasta, Kasta, wat wil je hier nou in godsnaam mee zeggen?

Nou, dat ik dus ook al vrij snel door zou hebben als C. zich anders voor zou doen of zich in een situatie niet op haar gemak zou voelen.
Nu ga ik niet beweren dat die situaties nooit voortkwamen, regelmatig zelfs, maar ik kan me slechts 1 keer herinneren waarbij dat het geval was in een voorbeeld die ze in dit topic aandraagt.
En tja, ik heb haar inderdaad een jaar niet meer gezien/gesproken, maar aangezien het toch echt allang aangetoond is dat een autisme aangeboren is en niet "opgedaan" wordt, zou ze gedurende de periode dat ik met haar omging ook al alle symptomen hebben moeten vertonen.

Hell, hoe weet ik in godsnaam dat ze dusdanig manipulatief is? Dat ze zo verdomd onzeker is? Dat ze behoorlijk ver kan/wil kan in haar hang naar aandacht?
Geloof me maar op m'n woord dat ze me dat nooit verteld heeft... En het zou nogal afbreuk doen aan de C. die ik ken als ze die eigenschappen nu plotseling gaat ontkennen; ze weet het zelf immers ook maar al te goed.

En tja, waarom dit in godsnaam als aanval gezien wordt terwijl ik me toch volledig op de vlakte blijf; het is mij een raadsel.
Ik zal het anders stellen; als ik persoonlijk zou worden zou ik puur gebaseerd op feiten en onderzoeksresultaten wat betreft autisme kunnen stellen en zelfs aantonen dat de kans dat C., gezien haar huidige leefomgeving / opvattingen (zie mij het oppervlakkig houden) inderdaad Asperge heeft, statistisch gezien maar liefst een kans van 1 op 10.349.856.000.000 is.
Let wel, dat is de uitkomst als ik puur en alleen van al haar eigen conclusies/uitlatingen wat betreft psychische aandoeningen uit ga.

Dus tja, het is mij een raadsel waarom mijn posts als aanval worden gezien aangezien ik wat dat betreft puur oppervlakkig blijf.
Alhoewel, ook daar kan ik op zich wel een gerede psychologische/ humanistisch antropologische verklaring voor geven, maar aangezien ik zojuist aangaf dat non-verbale communicatie mijn stokpaardje is en verbale niet, zal ik me daar verder niet over uit laten.

[ Bericht 0% gewijzigd door kastanova op 15-05-2008 22:42:19 ]

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:41 schreef SHE het volgende:
Het is een esthetisch wanprodukt, met de meest vreselijke textuur die ik ooit heb gevoeld. Ik ben er namelijk echt doodsbang voor. Ik ken ook geen levensmiddel wat mij zoveel doet als dat grillige, drillende hoopje ellende.
Maar ik zal het verslaan!
Het kost mij ook heel veel moeite om er niet keihard in te knijpen

Sperma?

Ik wil best wat respect voor de aard van het beest hebben, maar Kasta, waarom misgun je 'C' haar diagnose eigenlijk? Ik vind dat je best wel fel bent en dat je met alle macht probeert te bewijzen dat de kaarten anders liggen dan dat ze zijn (no pokerphun intended).
Ik denk niet dat er iemand in dit topic is met genoeg verstand van zaken om een profiel te rechtvaardigen of teniet te doen, zelfs Xennia niet, die -naar ik vermoed- een basispsycholoog is met wat leuke zij-onderzoekjes in haar portefeuille.
Ik wil best toegeven dat het nogal arbitrair is hoe diagnoses tot stand komen, maar je mag er van uit gaan dat specialisten op zijn minst hun best doen om tot empirische bewijzen te komen, toch? -Dat verlangen we immers van de chirurg en van de rechter etc ook.
Aangezien er sprake is van een disharmonisch profiel, kun je weten dat er in elk geval iets aan de hand moet zijn. Je kent haar een beetje, dus je zal wel weten of haar huis een gigantische tyfuszooi is of niet, of dat het juist heel erg netjes en zorgvuldig is gerangschikt. 'C' schrijft in elk geval coherent..

Vind je het niet het eerlijkst als iemand zelf tot de conclusie mag komen dat er sprake is van een langetermijnsprobleem of niet?

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 22:17 schreef Xennia het volgende:

[..]

Misschien moet je dat juist wel doen. De structuur eerst tactiel verkennen

U hebt gezocht op tactiel: tot de tastzin of gevoelszin behorend[/quote]
Ze vindt het al een vreemd goedje en dan moet ze er van jou ook nog mee gaan spelen? Oh my

quote:

[..]

Maar het is echt zo'n flodderbroek

Zo zie je maar weer dat autisten ook goed kunnen slowchatten.
(maar pics or it didn't happen )

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 23:05 schreef Aoristus het volgende:
Ik denk niet dat er iemand in dit topic is met genoeg verstand van zaken om een profiel te rechtvaardigen of teniet te doen, zelfs Xennia niet, die -naar ik vermoed- een basispsycholoog is met wat leuke zij-onderzoekjes in haar portefeuille.

Ik stel ook geen diagnose op een forum van iemand die ik nog nooit heb gezien. En zeker niet onbetaald
Ik heb al eerder in dit topic gezegd dat logi inderdaad autistische trekjes lijkt te hebben, maar ook dat ze er veel over gelezen heeft en moet oppassen dat de diagnose geen self-fulfilling prophecy wordt.

Ik ben trouwens ontwikkelingspsycholoog, variant problematische ontwikkeling bij kinderen en jongeren

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 23:25 schreef Xennia het volgende:

[..]

Ik stel ook geen diagnose op een forum van iemand die ik nog nooit heb gezien. En zeker niet onbetaald
Ik heb al eerder in dit topic gezegd dat logi inderdaad autistische trekjes lijkt te hebben, maar ook dat ze er veel over gelezen heeft en moet oppassen dat de diagnose geen self-fulfilling prophecy wordt.

Ik ben trouwens ontwikkelingspsycholoog, variant problematische ontwikkeling bij kinderen en jongeren

Wel de goede richting in elk geval, maar het is goed dat je dat verduidelijkt.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 23:05 schreef Aoristus het volgende:
Vind je het niet het eerlijkst als iemand zelf tot de conclusie mag komen dat er sprake is van een langetermijnsprobleem of niet?

Vandaar dat ik ook aangaf dat ik het puur als schop onder de kop van een vriend bedoel en niet als "afzeikende" negatieve kritiek.
Ik heb persoonlijk namelijk wel een idee waar "dit" zo plotseling vandaag komt en als dat inderdaad de achterliggende, onbewuste, welhaast subliminale oorzaak is, dan zou ik het behoorlijk gevaarlijk vinden.
Als ik daar echter verder op in ga dan zou ik echter té persoonlijk moeten worden en ik weet hoezeer ze op haar privacy gesteld is.

Begrijp me niet verkeerd; ik ben eerder een voorstander dan tegenstander van zelfonderzoek, maar in de meeste gevallen gaat het nergens over.
En dat is niet eens zozeer mijn persoonlijke mening, maar inmiddels een algehele en in mijn ogen een gerechtvaardigde conclusie binnen de medische en psychische sector.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 23:31 schreef kastanova het volgende:

[..]
Begrijp me niet verkeerd; ik ben eerder een voorstander dan tegenstander van zelfonderzoek, maar in de meeste gevallen gaat het nergens over.
En dat is niet eens zozeer mijn persoonlijke mening, maar inmiddels een algehele en in mijn ogen een gerechtvaardigde conclusie binnen de medische en psychische sector.

= geregistreerd. 'C' zal vast wel op gepaste wijze reageren

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 23:05 schreef Aoristus het volgende:
Ik wil best wat respect voor de aard van het beest hebben, maar Kasta, waarom misgun je 'C' haar diagnose eigenlijk? Ik vind dat je best wel fel bent en dat je met alle macht probeert te bewijzen dat de kaarten anders liggen dan dat ze zijn (no pokerphun intended).
Ik denk niet dat er iemand in dit topic is met genoeg verstand van zaken om een profiel te rechtvaardigen of teniet te doen, zelfs Xennia niet, die -naar ik vermoed- een basispsycholoog is met wat leuke zij-onderzoekjes in haar portefeuille.
Ik wil best toegeven dat het nogal arbitrair is hoe diagnoses tot stand komen, maar je mag er van uit gaan dat specialisten op zijn minst hun best doen om tot empirische bewijzen te komen, toch? -Dat verlangen we immers van de chirurg en van de rechter etc ook.
Aangezien er sprake is van een disharmonisch profiel, kun je weten dat er in elk geval iets aan de hand moet zijn. Je kent haar een beetje, dus je zal wel weten of haar huis een gigantische tyfuszooi is of niet, of dat het juist heel erg netjes en zorgvuldig is gerangschikt. 'C' schrijft in elk geval coherent..

Vind je het niet het eerlijkst als iemand zelf tot de conclusie mag komen dat er sprake is van een langetermijnsprobleem of niet?

Het is op zijn minst opmerkelijk te noemen dat jij van mening bent dat Kasta geen diagnostiek mag toepassen op het forum, terwijl jij er zelf al helemaal niet vies van bent.
Ik herinner je even aan een spontane PTSS diagnose die gebaseerd was op enkele 'vermoedens'

Hypocriet zijn we natuurlijk allemaal weleens, maar in dit geval ben je wel erg doorzichtig.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 07:44 schreef SHE het volgende:

[..]

Het is op zijn minst opmerkelijk te noemen dat jij van mening bent dat Kasta geen diagnostiek mag toepassen op het forum, terwijl jij er zelf al helemaal niet vies van bent.
Ik herinner je even aan een spontane PTSS diagnose die gebaseerd was op enkele 'vermoedens'

Hypocriet zijn we natuurlijk allemaal weleens, maar in dit geval ben je wel erg doorzichtig.

wat is een ptss diagnose en waar doet het pijn, SHE?

Ik heb wel een licht stekende pijn onder mijn linkervleugel, maar het valt mee hoor!

PTSS eq Post Traumatisch Stress Syndroom. Ik zou getraumatiseerd zijn, remember?. Zo lang geleden was het niet dat je op dat lumineuze idee kwam.
Ik val je niet aan hoor, ik wil je slechts wijzen op enige inconsequentie.
Daarnaast wilde ik even melden dat het niet aan jou is om Kasta op zijn plek te zetten, maar aan Logician.
Of nog beter, we houden er allemaal over op en gaan het over zinniger zaken hebben.
Tot zover mijn bemoeienis.

Aha, gediagnostiseer, eens lezen...

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 09:23 schreef SHE het volgende:
<sub>Ik heb wel een licht stekende pijn onder mijn linkervleugel, maar het valt mee hoor!

PTSS eq Post Traumatisch Stress Syndroom. Ik zou getraumatiseerd zijn, remember?. Zo lang geleden was het niet dat je op dat lumineuze idee kwam.
Ik val je niet aan hoor, ik wil je slechts wijzen op enige inconsequentie.
Daarnaast wilde ik even melden dat het niet aan jou is om Kasta op zijn plek te zetten, maar aan Logician.</sub>
Of nog beter, we houden er allemaal over op en gaan het over zinniger zaken hebben.

1ste stap: heb nu 2 gesprekken gehad ter diagnose, gaat nu gelukkig wel met goede voortgang. Daarna wordt 'mijn case' besproken en komt er een diagnose

quote:

Tot zover mijn bemoeienis.

Waarvoor mijn/onze dank

Hehe, ik dacht even dat ik het topic had vermoord

Wat doe je ondertussen Stupendous? Weet je al wat je wil? Hoe je het wil? Heb je een idee van je wensen?

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 09:23 schreef SHE het volgende:
Ik heb wel een licht stekende pijn onder mijn linkervleugel, maar het valt mee hoor!

PTSS eq Post Traumatisch Stress Syndroom. Ik zou getraumatiseerd zijn, remember?. Zo lang geleden was het niet dat je op dat lumineuze idee kwam.
Ik val je niet aan hoor, ik wil je slechts wijzen op enige inconsequentie.
Daarnaast wilde ik even melden dat het niet aan jou is om Kasta op zijn plek te zetten, maar aan Logician.
Of nog beter, we houden er allemaal over op en gaan het over zinniger zaken hebben.
Tot zover mijn bemoeienis.

Volgens mij heb ik je wel eens op subtiele wijze een idioot genoemd ja. Ik weet alleen niet meer wat de context was. Als je daar consequentie in zoekt, mij best hoor. Idioot.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 19:51 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Volgens mij heb ik je wel eens op subtiele wijze een idioot genoemd ja. Ik weet alleen niet meer wat de context was. Als je daar consequentie in zoekt, mij best hoor. Idioot.

Doe nou maar niet zo tof, want je kunt het in deze reeksen en in je PM nalezen.
Jij zei letterlijk dat ik weleens getraumatiseerd zou kunnen zijn, in een poging interessant te doen.
Als ik niet beter wist had ik je nog serieus genomen ook. Het zal mij dan ook niets verbazen dat jij Logi vanalles hebt aangepraat.
Jullie hebben immers een prettige dagboek wisseling. Misschien heb je mazzel en mag je er na een week of wat overheen.

Maar probeer in elk geval niet zo vreselijk opzichtig mensen een les te lezen die je zelf nog lang niet geleerd hebt.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 19:38 schreef SHE het volgende:
Hehe, ik dacht even dat ik het topic had vermoord

Lol, mijn postgeschiedenis laat verdacht vaak mijn naam als laatste zien...
Ik was al bang dat ik de enige was die dat had

quote:

Wat doe je ondertussen Stupendous? Weet je al wat je wil? Hoe je het wil? Heb je een idee van je wensen?

Ik werk, nu ja werk, ik ben ambtenaar, die werken niet zeggen ze

Tsja, wat wil ik? Ik zou dit graag willen beantwoorden, maar dit is ding 1 wat ik graag wil weten: wat wil ik? Daar ben ik al heel veel jaren mee bezig, maar tot nu toe weinig verder mee gekomen.
Ding 2 is leren omgaan met mijn gevoelens. Er ligt een enorme hoeveelheid aan emoties en gevoelens, alleen kan ik er niet mee overweg, behalve dan door alles keihard met mijn verstand te sturen. Bijvoorbeeld: ben ik boos? rustig aan, beheers het, controleer het, laat je niet gaan. Ben ik blij? rustig aan, beheers het, controleer het. Ben ik verliefd? Rustig aan, beheers het, controleer het.
Nu vind ik het niet erg om boosheid te controleren (zouden meer mensen moeten doen), maar voor blijdschap is het al een ander verhaal, laat staan als ik een leuke meid tegenkom, dan kan ik niets meer.

quote:

Ga je dus aub eerst even inlezen voordat je mij ergens op aanspreekt, want de enige ervaring die je met Asperge lijkt te hebben is er kaas overheen gooien en in de oven zetten.

Nee man asperges moet je koken, ik heb nog nooit gehoord van ze in de oven zetten.

En ach, iedereen smijt vrolijk met diagnoses, op 't internet nog erger als in 't dagelijks leven, ik neem dat allemaal niet al te serieus en verder valt 't me op dat Logician niks meer geantwoord heeft...

M.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 20:26 schreef Stupendous76 het volgende:


Nu vind ik het niet erg om boosheid te controleren (zouden meer mensen moeten doen), maar voor blijdschap is het al een ander verhaal, laat staan als ik een leuke meid tegenkom, dan kan ik niets meer.

dat is niks nieuws onder de zon. Als we verliefd zijn veranderen we allemaal in autistische apen

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 20:26 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Lol, mijn postgeschiedenis laat verdacht vaak mijn naam als laatste zien...
Ik was al bang dat ik de enige was die dat had
[..]

Ik werk, nu ja werk, ik ben ambtenaar, die werken niet zeggen ze

Tsja, wat wil ik? Ik zou dit graag willen beantwoorden, maar dit is ding 1 wat ik graag wil weten: wat wil ik? Daar ben ik al heel veel jaren mee bezig, maar tot nu toe weinig verder mee gekomen.
Ding 2 is leren omgaan met mijn gevoelens. Er ligt een enorme hoeveelheid aan emoties en gevoelens, alleen kan ik er niet mee overweg, behalve dan door alles keihard met mijn verstand te sturen. Bijvoorbeeld: ben ik boos? rustig aan, beheers het, controleer het, laat je niet gaan. Ben ik blij? rustig aan, beheers het, controleer het. Ben ik verliefd? Rustig aan, beheers het, controleer het.
Nu vind ik het niet erg om boosheid te controleren (zouden meer mensen moeten doen), maar voor blijdschap is het al een ander verhaal, laat staan als ik een leuke meid tegenkom, dan kan ik niets meer.

Het is idd een relatie-killer en een instant remedie is er ook niet. Overigens geloof ik wel dat je het automatisme van alles dood redeneren en beheersen wel kunt stoppen.
Of in elk geval verbeteren. Heb je al enig idee welke richting je wil kiezen? ( therapie/meds/alternatief/zelf leren? )

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 20:37 schreef SHE het volgende:

[..]

Het is idd een relatie-killer en een instant remedie is er ook niet. Overigens geloof ik wel dat je het automatisme van alles dood redeneren en beheersen wel kunt stoppen.
Of in elk geval verbeteren. Heb je al enig idee welke richting je wil kiezen? ( therapie/meds/alternatief/zelf leren? )

Ik laat het over aan het autismeteam; zij kunnen aangeven of ik onder autisme val. Ik zelf heb natuurlijk wel vermoedens: mijn gedrag van de afgelopen jaren laat voor mij duidelijk autismetrekken zien, en als ik de vroegere jaren erbij betrek zie ik er ook heel wat van terug. Maar het kan ook een trauma zijn (daar zie ik ook wel een goede oorzaak voor) of een psychische aandoening (dit hoop ik natuurlijk niet, maar ik kan bepaalde dingen hier wel bij plaatsen), maar ik ben erg voorzichting om zelf conclusies te trekken.
Oplossingen weet ik niet echt, hangt ook van de diagnose af. Medicijnen zie ik in ieder geval niet echt zitten. Alternatieve methoden, zelf verder gaan, cursussen: het mag allemaal
Ik heb, uit mijzelf, ook al iets van 15 cursussen gevolgd. Indertijd leken die mij gewoon leuk om te doen, om te leren; achteraf zie ik er wel een verband in (waren cursussen over intelligentie, emoties, lichaamstaal, assertiviteit, etc.)

Met de juiste partner hoeft het geen relatie killer te zijn.
Ik heb al zo'n 8 jaar een relatie met een aspie.

Goedzo, laat je niks op de mouw spelden.
Nu nog een chick en geen autistische aap meer bij verliefdheid. Alhoewel dat volgens mij man eigen is
Ik ken geen man die niet in rain man verandert als hij vlinders in de buik heeft
Dat is juist leuk.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Met de juiste partner hoeft het geen relatie killer te zijn.
Ik heb al zo'n 8 jaar een relatie met een aspie.

Tuurlijk kan dat, maar relaties in stand houden is wel een moeilijk punt voor de meeste autisten.
Er zijn genoeg mensen met een vaste relatie, of zelfs huwelijk. Ik denk inderdaad dat het valt of staat met het karakter van de andere helft.
Misschien kun je er meer over vertellen? Wat jullie 'geheim' is?

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 20:21 schreef SHE het volgende:

[..]

Doe nou maar niet zo tof, want je kunt het in deze reeksen en in je PM nalezen.
Jij zei letterlijk dat ik weleens getraumatiseerd zou kunnen zijn, in een poging interessant te doen.
Als ik niet beter wist had ik je nog serieus genomen ook. Het zal mij dan ook niets verbazen dat jij Logi vanalles hebt aangepraat.
Jullie hebben immers een prettige dagboek wisseling. Misschien heb je mazzel en mag je er na een week of wat overheen.

Maar probeer in elk geval niet zo vreselijk opzichtig mensen een les te lezen die je zelf nog lang niet geleerd hebt.

Zeker. Ik vind het gewoon prettig om je klein en kort te houden

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:24 schreef SHE het volgende:

[..]

Tuurlijk kan dat, maar relaties in stand houden is wel een moeilijk punt voor de meeste autisten.
Er zijn genoeg mensen met een vaste relatie, of zelfs huwelijk. Ik denk inderdaad dat het valt of staat met het karakter van de andere helft.
Misschien kun je er meer over vertellen? Wat jullie 'geheim' is?

Als de ander ook prettig gestoord is, dat helpt veel.

M.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 20:37 schreef SHE het volgende:
Overigens geloof ik wel dat je het automatisme van alles dood redeneren en beheersen wel kunt stoppen.

Hoe?

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:59 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Zeker. Ik vind het gewoon prettig om je klein en kort te houden

Dan moet je toch echt opnieuw geboren worden.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 22:28 schreef Xennia het volgende:

[..]

Hoe?

Ik heb geen medicijn ofzo, maar ik herken wel bepaalde patronen in het gedrag.
Deels hebben deze in mijn optiek een biochemische herkomst, een ander deel een mate van conditionering en weer een ander deel is simpelweg natuur.
Een client moet er voor openstaan, moet geestelijk capabel genoeg zijn om patronen te herkennen en moet getraind worden in het herkennen van de cyclus.
Ik denk dat de meeste Asperger patienten zichzelf altijd achteraf voor het hoofd slaan, omdat ze het ergens zagen aankomen maar niet op tijd in konden grijpen.
Het is ook onnatuurlijk om bij jezelf te moeten ingrijpen.

Maar goed, ik geloof erin omdat het voor mij werkt. En ik zonder de psychiatrie cht veel vooruitgang heb geboekt. Daar waar deze mij eerst alleen maar gestoorder maakte.
Weg gaat het nooit, want bij mij is de bedrading aantoonbaar anders, maar ik heb wel redelijk in de smiezen welke factoren de beperkingen versterken of juist verminderen.
Maar daar waren 'jullie' toch ook wel achter?
Het neuro feedback centrum kan zelfs behoorlijk ver gaan in zijn 'geloof' . Ik geloof er ook in, in herprogrammering. Niet voor iedereen binnen het spectrum weggelegd, maar voor Aspergers zeker.

ik denk dat een biosflash zeker goed voor je is

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Met de juiste partner hoeft het geen relatie killer te zijn.
Ik heb al zo'n 8 jaar een relatie met een aspie.

Ik heb ook al 8 jaar een relatie, maar ik ben dan de ASS'er en het gaat enorm goed tussen ons mag ik wel zeggen

Ik heb tenminste iets om te flashen.

ook deel van de cyclus zeker?

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 22:59 schreef SHE het volgende:
Ik heb tenminste iets om te flashen.

[ afbeelding ]

Wie van de 2 ben jij?

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 23:04 schreef Aoristus het volgende:
ook deel van de cyclus zeker?

Vanwaar de cool smiley? Vind je jezelf heel cool of ben je in de overtuiging dat je zojuist iets heel tofs hebt gezegd?

@ Juup : Ik zou willen dat ik kon kiezen!

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Met de juiste partner hoeft het geen relatie killer te zijn.
Ik heb al zo'n 8 jaar een relatie met een aspie.

Da's mooi dat jullie zo lang bij elkaar zijn. Hoe zijn jullie bij elkaar terecht gekomen? Zijn er dingen waar je zelf rekening mee houdt? Of heeft zij die aangegeven? Vertel

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 22:15 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Als de ander ook prettig gestoord is, dat helpt veel.

M.

Nou, ik ben maf genoeg voor 2, dus dat zit wel goed

zou het over algemeen iets vriendelijker naar elkaar toe mogen?

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 23:34 schreef Re het volgende:
zou het over algemeen iets vriendelijker naar elkaar toe mogen?

Van mij wel hoor

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 17:56 schreef KonnieKipke het volgende:
Aha, gediagnostiseer, eens lezen...

Wat een slechte tvp zeg

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 22:41 schreef SHE het volgende:

[..]

Ik heb geen medicijn ofzo, maar ik herken wel bepaalde patronen in het gedrag.
Deels hebben deze in mijn optiek een biochemische herkomst, een ander deel een mate van conditionering en weer een ander deel is simpelweg natuur.
Een client moet er voor openstaan, moet geestelijk capabel genoeg zijn om patronen te herkennen en moet getraind worden in het herkennen van de cyclus.
Ik denk dat de meeste Asperger patienten zichzelf altijd achteraf voor het hoofd slaan, omdat ze het ergens zagen aankomen maar niet op tijd in konden grijpen.
Het is ook onnatuurlijk om bij jezelf te moeten ingrijpen.

Maar goed, ik geloof erin omdat het voor mij werkt. En ik zonder de psychiatrie cht veel vooruitgang heb geboekt. Daar waar deze mij eerst alleen maar gestoorder maakte.
Weg gaat het nooit, want bij mij is de bedrading aantoonbaar anders, maar ik heb wel redelijk in de smiezen welke factoren de beperkingen versterken of juist verminderen.
Maar daar waren 'jullie' toch ook wel achter?
Het neuro feedback centrum kan zelfs behoorlijk ver gaan in zijn 'geloof' . Ik geloof er ook in, in herprogrammering. Niet voor iedereen binnen het spectrum weggelegd, maar voor Aspergers zeker.

Inlezen in de biologie en psychologie helpt mij in ieder geval heel goed, het begrijpen waarom je iets doet of juist niet. Maar er ligt nog een hele stapel boeken wat dat betreft op mij te wachten, die opleiding neuro-psychologie doe ik straks in 2 maanden er achteraan
Zoals SHE al zegt, je probeert jezelf te herprogrammeren. Daarbij loop je wel tegen problemen op zoals eerder al in dit topic gepost, dat je niet je natuurlijke zelf bent (zoals 'normale' mensen dat wel zijn) of erg kunstmatig overkomt op anderen, maar als je in staat bent jezelf te veranderen, dan komt de rest meestal ook wel goed.
_{hoge intelligentie is vaak een vloek, maar vaak ook best wel cool}

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 23:25 schreef SHE het volgende:

[..]

Vanwaar de cool smiley? Vind je jezelf heel cool of ben je in de overtuiging dat je zojuist iets heel tofs hebt gezegd?

@ Juup : Ik zou willen dat ik kon kiezen!

Ik dacht dat je voor de inhoud ging? Die 'smiley' was bedoeld om de boodschap niet te hard aan te laten komen. Nu vind ik het wel tof, met een nieuwe smiley

Ook maar weer een tvp hier.

Dan ga ik toch maar weer eens wat posten.

Ten eerste, in sommige dingen die hier worden vermeld als "typisch autistisch" kan ik me vinden, maar in veel juist niet. Daarom wil ik ook vragen of jullie kunnen oppassen met je generalisaties als beschrijving van wat autisme inhoudt. Voordat je het weet geef je een verkeerd beeld en dat is niet handig, want mensen komen hier juist om meer te weten te komen over wat het is.

Zo kon ik me vooral niet vinden in de typering dat autisten erg goed zijn in camouflage, in zichzelf anders voordoen. Zo ken ik er nog wel eentje: namelijk dat autisten niet in staat zouden zijn om te acteren, niet kunnen liegen en zich ook niet anders voor kunnen doen dan ze zijn. Die twee generalisaties spreken elkaar behoorlijk tegen. Wat is nou de waarheid?

Het is wel eens gebeurd dat mensen er versteld van stonden en/of het gewoon niet konden geloven dat ik autisme heb. "Hoe kom je erbij, je doet toch heel leuk mee en je bent toch helemaal niet a-sociaal?" Nu nog denk ik dat veel mensen het niet zouden geloven als ik het zou vertellen en dat is ook niet zo vreemd, omdat het vaak nergens aan te merken is. Maar is dat dan camouflage? Nee, dat denk ik niet. Als ik me in een bepaalde situatie "normaler" gedraag dan je van een autist zou verwachten, heb ik kennelijk geleerd hoe ik het dan wel moet doen. Dat zou ik geen "je anders voordoen" noemen, nee, ik ben op dat punt normaal geworden. Dat is een verworvenheid en zulke dingen moet je koesteren, imo, in plaats van te denken dat het slecht is om je zo te gedragen omdat het niet is hoe je "echt" bent omdat je je anders veel vreemder gedraagt.

Ten tweede wilde ik wat zeggen over je inlezen over autisme. Als je zelf autisme hebt, is dat riskant. Ik heb gemerkt dat elke keer dat ik meer ging lezen over autisme om meer te weten te komen over wat het is, ik mezelf gelijk ook autistischer begon te gedragen en ik voelde me daar heel ongelukkig bij. Het is absoluut geen fabeltje dat meer lezen over iets kan leiden tot (meer van) dat soort gedrag. Dat merkte ik ook bij mijn (niet-autistische) zusje. Die doet SPH en die is gestopt met haar stage nadat bij evaluaties aan het licht was gekomen dat ze door persoonlijke problemen geen mensen kon helpen, maar zelf hulp nodig had. Het viel me op dat pas na het hele voorval uit haar gedrag bleek dat ze zichzelf minderwaardig voelde. Daarvoor had ik niets aan haar gemerkt. Gelukkig gaat het nu een stuk beter met haar. Ik wil niet zeggen dat haar een minderwaardigheidscomplex is aangepraat. Ik wil best geloven dat ze inderdaad met problemen zat. Ze is zich alleen extra zo gedragen toen ze er zo bewust van werd gemaakt.

quote:

Op zondag 18 mei 2008 14:37 schreef Black_Tulip het volgende:
Dan ga ik toch maar weer eens wat posten.

Ten eerste, in sommige dingen die hier worden vermeld als "typisch autistisch" kan ik me vinden, maar in veel juist niet. Daarom wil ik ook vragen of jullie kunnen oppassen met je generalisaties als beschrijving van wat autisme inhoudt. Voordat je het weet geef je een verkeerd beeld en dat is niet handig, want mensen komen hier juist om meer te weten te komen over wat het is.

Zo kon ik me vooral niet vinden in de typering dat autisten erg goed zijn in camouflage, in zichzelf anders voordoen. Zo ken ik er nog wel eentje: namelijk dat autisten niet in staat zouden zijn om te acteren, niet kunnen liegen en zich ook niet anders voor kunnen doen dan ze zijn. Die twee generalisaties spreken elkaar behoorlijk tegen. Wat is nou de waarheid?

Het is wel eens gebeurd dat mensen er versteld van stonden en/of het gewoon niet konden geloven dat ik autisme heb. "Hoe kom je erbij, je doet toch heel leuk mee en je bent toch helemaal niet a-sociaal?" Nu nog denk ik dat veel mensen het niet zouden geloven als ik het zou vertellen en dat is ook niet zo vreemd, omdat het vaak nergens aan te merken is. Maar is dat dan camouflage? Nee, dat denk ik niet. Als ik me in een bepaalde situatie "normaler" gedraag dan je van een autist zou verwachten, heb ik kennelijk geleerd hoe ik het dan wel moet doen. Dat zou ik geen "je anders voordoen" noemen, nee, ik ben op dat punt normaal geworden. Dat is een verworvenheid en zulke dingen moet je koesteren, imo, in plaats van te denken dat het slecht is om je zo te gedragen omdat het niet is hoe je "echt" bent omdat je je anders veel vreemder gedraagt.

Als je jezelf hebt aangepast is dat heel mooi. En of je dat camouflage noemt of aanpassen maakt daarbij niet uit.

quote:

Ten tweede wilde ik wat zeggen over je inlezen over autisme. Als je zelf autisme hebt, is dat riskant. Ik heb gemerkt dat elke keer dat ik meer ging lezen over autisme om meer te weten te komen over wat het is, ik mezelf gelijk ook autistischer begon te gedragen en ik voelde me daar heel ongelukkig bij. Het is absoluut geen fabeltje dat meer lezen over iets kan leiden tot (meer van) dat soort gedrag. Dat merkte ik ook bij mijn (niet-autistische) zusje. Die doet SPH en die is gestopt met haar stage nadat bij evaluaties aan het licht was gekomen dat ze door persoonlijke problemen geen mensen kon helpen, maar zelf hulp nodig had. Het viel me op dat pas na het hele voorval uit haar gedrag bleek dat ze zichzelf minderwaardig voelde. Daarvoor had ik niets aan haar gemerkt. Gelukkig gaat het nu een stuk beter met haar. Ik wil niet zeggen dat haar een minderwaardigheidscomplex is aangepraat. Ik wil best geloven dat ze inderdaad met problemen zat. Ze is zich alleen extra zo gedragen toen ze er zo bewust van werd gemaakt.

Daar heb je helemaal gelijk in. Ik vermoed dat autisme bij iedereen voorkomt, zij het in of hele kleine mate of op maar heel weinig gebieden. Kan je het dan autisme noemen? Daar is geen ja of nee op te antwoorden, dat is een beetje het probleem met psychologie: het is onmogelijk om er een allesomvattend etiket op te plakken. En zoals je al aangeeft: hoe meer je ergens over weet, hoe meer je je er op gaat richten. Voor mijzelf kan ik die scheiding denk ik redelijk goed aanhouden, maar voor anderen die zich niet van dat gevaar bewust zijn kan het meer problemen opleveren dan dat er mee wordt voorkomen.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:24 schreef SHE het volgende:

[..]

Tuurlijk kan dat, maar relaties in stand houden is wel een moeilijk punt voor de meeste autisten.
Er zijn genoeg mensen met een vaste relatie, of zelfs huwelijk. Ik denk inderdaad dat het valt of staat met het karakter van de andere helft.
Misschien kun je er meer over vertellen? Wat jullie 'geheim' is?

Op het moment is het eigenlijk ontzettend moeilijk allemaal, maar dat komt meer doordat mijn partner en ik niet binnen de "norm" passen.

Wat onze relatie betreft... communicatie!
Jazeker.... ondanks dat we door verschillende brillen lijken te kijken en ondanks dat wij in zekere zin een andere taal spreken kan je met het besef dat dat zo is en de wil te leren hoe de ander ziet, ontvangt en communiceert allebei je eigen taal spreken en verstaan wat de ander zegt.

Daarnaast is het met een heleboel dingen belangrijk om te beseffen dat de liefde onvoorwaardelijk is en dingen die vervelend zijn geen onwil maar onvermógen zijn.
En vanuit de simpele constatering dat de één of de ander gekwetst raakt door bepaald handelen/gedrag, maar zonder boosheid of wrok (want dat kan als je beseft dat het geen kwade wil is) zoeken naar hoe het anders kan.

Voor buitenstaanders lijkt het alsof ik heel veel in moet leveren, maar hij doet dat minstens zoveel.
De dingen waarin ik mij aan hem aanpas of waarin ik hem tegemoet kom zijn "anders dan de norm" waardoor het opvalt. Wat minder opvalt is gewoon gedrag... en juist alles wat dus niet opvalt is aangepast gedrag van mijn partner.

Waardeer elkaar, communiceer, lach om de communicatie foutjes ... lach nog meer, huil wat en stap alleen in een relatie als je zeker weet dat je het aankan, dat je zelf sterk in je schoenen staat... een beetje inzicht hebt en dat geen van beide partijen er op uit is de ander wat persoonlijkheid betreft te veranderen.
De situatie werkbaar maken is iets anders dan de ander compleet laten verdwijnen.
Gelijke rechten met respect.
Je valt niet voor niets op iemand lijkt mij.

quote:

Op zondag 18 mei 2008 22:47 schreef Rimpelhond het volgende:

[..]

Op het moment is het eigenlijk ontzettend moeilijk allemaal, maar dat komt meer doordat mijn partner en ik niet binnen de "norm" passen.

Wat onze relatie betreft... communicatie!
Jazeker.... ondanks dat we door verschillende brillen lijken te kijken en ondanks dat wij in zekere zin een andere taal spreken kan je met het besef dat dat zo is en de wil te leren hoe de ander ziet, ontvangt en communiceert allebei je eigen taal spreken en verstaan wat de ander zegt.

Daarnaast is het met een heleboel dingen belangrijk om te beseffen dat de liefde onvoorwaardelijk is en dingen die vervelend zijn geen onwil maar onvermógen zijn.
En vanuit de simpele constatering dat de één of de ander gekwetst raakt door bepaald handelen/gedrag, maar zonder boosheid of wrok (want dat kan als je beseft dat het geen kwade wil is) zoeken naar hoe het anders kan.

Voor buitenstaanders lijkt het alsof ik heel veel in moet leveren, maar hij doet dat minstens zoveel.
De dingen waarin ik mij aan hem aanpas of waarin ik hem tegemoet kom zijn "anders dan de norm" waardoor het opvalt. Wat minder opvalt is gewoon gedrag... en juist alles wat dus niet opvalt is aangepast gedrag van mijn partner.

Waardeer elkaar, communiceer, lach om de communicatie foutjes ... lach nog meer, huil wat en stap alleen in een relatie als je zeker weet dat je het aankan, dat je zelf sterk in je schoenen staat... een beetje inzicht hebt en dat geen van beide partijen er op uit is de ander wat persoonlijkheid betreft te veranderen.
De situatie werkbaar maken is iets anders dan de ander compleet laten verdwijnen.
Gelijke rechten met respect.
Je valt niet voor niets op iemand lijkt mij.

en dat keer 1000

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 22:59 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik heb ook al 8 jaar een relatie, maar ik ben dan de ASS'er en het gaat enorm goed tussen ons mag ik wel zeggen

Geweldig, maar ik wil even flauw doen

Als de ASSer zegt dat het goed is betekent dat nog niet dat de ander dat ook vindt. Mijn aspie (lief bedoeld) mist vaak compleet de lichaamstaal/gevoelens/ervaring van een ander... en als de ander dan niet letterlijk en hardop heeel duidelijk kenbaar maakt "ik voel mij hier niet happy bij!", dan heeft mijn partner zoiets van "ik vind het prima.... dús het is prima" en gaat er van uit dat dat voor alle andere partijen dús ook zo is.

doet niets af aan jouw situatie hoor... wilde ik toch even mee plagen.

quote:

Op zondag 18 mei 2008 22:54 schreef Rimpelhond het volgende:

[..]



Geweldig, maar ik wil even flauw doen

Als de ASSer zegt dat het goed is betekent dat nog niet dat de ander dat ook vindt. Mijn aspie (lief bedoeld) mist vaak compleet de lichaamstaal/gevoelens/ervaring van een ander... en als de ander dan niet letterlijk en hardop heeel duidelijk kenbaar maakt "ik voel mij hier niet happy bij!", dan heeft mijn partner zoiets van "ik vind het prima.... dús het is prima" en gaat er van uit dat dat voor alle andere partijen dús ook zo is.

doet niets af aan jouw situatie hoor... wilde ik toch even mee plagen.

Mijn vrouw vindt ook dat het goed gaat tussen ons, alleen heeft zij wel moeite met het feit dat ik haar emoties vaak niet herken of kan aanvoelen o.i.d.. Maar wij communiceren enorm veel met elkaar en proberen op die manier de benodigde duidelijkheid te creëren die nodig is om misverstanden te voorkomen.