Owh en de column, voor wie 'm wil lezen

. Hij was voornamelijk gericht op pedagogiekstudenten, maar enige generalisatie is mogelijk

.
quote:
Bij het schrijven van deze column kan ik me ze levendig voor de geest halen: studenten die collectief roepen dat ze door hun studentenleven zo ontzettend zelfstandig zijn geworden! Ik krijg spontane neigingen tot rumineren. Driekwart van de studenten die dat roepen behoort tot de categorie 'vrijdagmiddag naar huis met de zak vuile was en maandagochtend weer terug met een extra berg boodschappen en een tupperwarebakje hutspot'. Waar deze studenten het vandaan halen om zich 'zelfstandig' te noemen is mij een raadsel. Over het algemeen wordt er een aanvullende uitwonende beurs getrokken terwijl paps en mams probleemloos collegegeld, huur en zorgverzekering ophoesten voor kindlief. De term 'zelfstandigheid' is dan ook aan een sterke inflatie onderhevig. Zelfstandigheid is mijns inziens je eigen boontjes doppen, jezelf voorzien van inkomen en een bezoekje ouders op z'n tijd. Op het moment dat je drie van zeven dagen onder moeders vleugels leeft en de mate van zelfvoorziening hebt van een pasgeboren baby, is de term zelfstandigheid een utopie in optima forma. Prima dat je een kamer hebt en drie keer week macaroni of spaghetti omdat je niets anders weet, maar begin alsjeblieft niet over 'op jezelf wonen'.
Direct samenhangend met deze zogenaamde zelfstandigheid is de mate van zelfvoorziening. Deze is in mijn ogen vaak bedroevend laag. Als ik in de wandelgangen verhalen opvang dat studenten pedagogiek het zo druk hebben met hun studie dat ze maar hooguit vier uur per week kunnen werken, moet ik mijn best doen om niet in lachen uit te barsten. Leuk hoor, die boekenwurmkennis, maar in de praktijk is over het algemeen veel meer te leren! En zelfs de mensen die fulltime (40u) studeren (en dat zijn er maar weinigen) kunnen er makkelijk op zaterdag nog een baantje bij nemen, dan hebben ze nog steeds een vrije dag! Maar nee, die lekkere lamstraalcultuur en teren op papa's centjes bevalt ze vaak wel. Tenenkrommend is het, de tentoonspreiding van zieligheid en de boehoe-kijk-mij-het-eens-druk-hebben-maar-niet-heus-mentaliteit die vele meiden op deze opleiding kenmerkt. Bij mij borrelt een prangende vraag naar boven: hoe dienen studenten met dergelijk aangeboren zelfmedelijden en een volstrekt motivatiegebrek zich ooit te redden in de maatschappij? Ze hebben IQ genoeg om een IBG-formulier in te vullen, maar daarna houdt het ook op. Zou een werkgever nou echt zitten wachten op een doorsnee saaie gup die tot haar 22e thuis heeft gewoond, een niet-noemenswaardig baantje heeft gehad in de plaatselijke bakkerij met het praktische ontwikkelingsniveau van een kiwi? Zou dat nou hetgeen zijn dat jou onderscheid: een doorsnee studieloop en een gebrek aan werkervaring, laat staan relevante werkervaring? Don't think so. Ga iets maken van je leven, lamstraal!