Deventer Moordzaak # 22 Snoert Maurice mensen de mond?

quote:

@Diversen

Geplukt van de site van Maurice de H.
Hoezo geen Louwesmaffiapraktijken? Onderstaande poster spreekt tevens uit ervaring. Benieuwd hoe lang het nog duurt voordat deze kritische poster een ban krijgt:

Donald schreef:
@Ria 12 apr '08 20:34

Knap hoor Ria, dat je meteen hebt gezien dat ik niet onder mijn echte naam heb gepost. De vraag is nu: ben ik te laf om dat te doen? Misschien. Maar op grond van eerder ervaringen op deze site heb ik besloten om mij niet opnieuw persoonlijk (ja, je wilt niet weten hoe snel ze je buiten deze site om weten te vinden Ria) bloot te stellen aan de bagger die hier wordt uitgestort over mensen die een kritische noot inbrengen. Wat hier ooit begon als een nobel gevecht is zo langzamerhand verworden tot een sekte van Louwes/Maurice-adepten, die stikkend van woede furieuze reacties neerkieperen op iedereen die niet meegaat in het blinde geloof in het gelijk van Maurice de Hond. En nog wat: ik had in mijn berichtje niet eens wat gezegd over Louwes. Maar in vrijwel alle reacties op mijn berichtje begint men over het goede werk dat voor hem gedaan wordt. Goed lezen is kennelijk moeilijk in het schamele licht van de collectieve tunnel hier.

22 apr '08 10:24

Geplaatst door: Siem | dinsdag 22 april 2008 om 18:44

quote:

quote:Nou Mia, dit verhaal lijkt me volkomen duidelijk en staat in schrille tegenstelling tot de neerbuigende reactie van Pim op het Dankbare forum.
Ze beschikken daar toch ook over gegevens uit het TJ. Het is schokkend om te moeten constateren dat telkens weer door de Louwesaanhang de zaken anders worden voorgesteld dan dat ze werkelijk zijn.
Ze hebben de waarheidsvinding volgens hun zeggen hoog in het vaandel staan, maar je kunt niet anders concluderen dan dat ze niet anders doen dan de waarheid bewust om zeep te helpen.

En dat alleen maar om een veroordeelde moordenaar vrij te pleiten.
Wat zijn toch hun motieven?

Geplaatst door: Thomas | woensdag 23 april 2008 om 9:28

quote:

De rekening 86.66.14.567 ("boedelrekening") is geopend op 14-10-1999. Deze rekening staat op naam van E.C. J. J. Louwes. De rekening wordt op 17-10 gevoed met een kasstorting van F 17.000 (16.56 uur, kantoor Ducaatplein te Lelystad). Op deze datum wordt om 16.57 uur nogmaals een bedrag van F 3.130 gestort, (zelfde kantoor)."

quote:

Nu volgt de letterlijke tekst van de weergave in het TJ van een deel het gesprek met de directeur van de verzekeringsmaatschappij:
"Hij deelde ons mede dat hij het dossier mbt de lijfrentepolis v/h so ter fiatering tot de uitbetaling ter beoordeling op zijn bureau kreeg. Hem viel daarbij op, dat de begunstiging van deze polis, actuele waarde fl 409618.--, afgesloten op 01.10.85 door Mv Wittenberg- Willemen, zowel in 1998 als op 13.09.99 was gewijzigd. Bovendien zag hij dat het overlijden een niet natuurlijke dood betrof. Op grond hiervan had hij contact gezocht met de executeurtestamentair, zijnde dhr Louwes van de VVAA te Zwolle. Op een aantal vragen die hij vervolgens aan deze man had gesteld, kreeg hij tot zijn eigen verbazing geen bevredigend antwoord, sterker nog hij kreeg de indruk/het gevoel dat deze Louwes iets voor hem verzweeg.
Het enige wat Louwes aan hem had gevraagd was of het uit te keren bedrag rentedragend was weggezet. Het is in de levensverz branche gebruikelijk dat men elkaar over en weer informeert over de toedracht van een niet natuurlijk dood. Hij had Louwes duidelijk te verstaan voorlopig dan ook niet tot uitkering over te gaan. Louwes heeft zowel mondeling als schriftelijk aan de Mij ., verzocht om het uit te keren bedrag te storten op een nog te openen rekening van de Stichting Dr. Wittenberg, danwel op de bij de Mij., bekende boedelrekening.
Dit betreft het bankrek.nr 86 66 14 567 van de SNS-bank. Uit het schriftelijk stuk bleek, dat deze (boedel)-rek op naam stond van ECJJ Louwes onder vermelding van "beheer Wittenberg". Bekend was al dat deze rek. dee prive rek van dhr & Mv Louwes is. Voorts deelde dhr Bekendam ons mede dat hem niet bekend is of dhr Louwes handelt uit naam van de VVAA of dat hij op eigen titel werkzaam is. Hij gebruikt wel briefpapier van de VVAA. Bovengenoemde omstandigheden roepen bij dhr Bekendam inmiddels zoveel vragen op, dat hij zo wie zo voornemens is om contact te zoeken met dhr ter Velde enerzijds ivm begunstiging testament en met de hoofddirektie van de VVAA te Utrecht."

quote:

Hij was al zeker van vrijspraak, maar het werd opnieuw twaalf jaar cel. Heel Nederland zag deze week de tumultueuze televisiebeelden uit het paleis van justitie in Den Bosch, waar vier parketwachters verdachte Ernest L. tegen de grond werkten toen hij zich ook fysiek verzette tegen het keiharde vonnis van het gerechtshof. De berechting van deze fiscaal jurist, eerder vrijgesproken, maar nu bestempeld als moordenaar van de schatrijke weduwe Jacqueline Wittenberg-Willemen, werd zo een van de meest spraakmakende rechtszaken van ons land. Velen waren overtuigd van de onschuld van Ernest, maar Kees Willemen, de broer van het slachtoffer, kreeg gelijk: "Sinds de moord had deze man de schijn uitzonderlijk tegen."
Fiscaal-jurist Ernest L. struikelt over een spatje van zijn eigen bloed...

'Bijna de PERFECTE MOORD'
Begin juli vorig jaar was de 49-jarige fiscaal jurist Ernest L. er nog heilig van overtuigd dat hij op alle punten zou worden vrijgesproken van de geruchtmakende moord op de schatrijke 60-jarige weduwe Jacqueline Wittenberg-Willemen. Zij was op 25 september 1999 gruwelijk vermoord in haar woning aan de Zwolseweg in Deventer aangetroffen. Ernest was vorig jaar op last van de Hoge Raad voorlopig in vrijheid gesteld, nadat hij al drie jaar van z'n straf van twaalf jaar had uitgezeten, die hem eerder door het gerechtshof in Arnhem was opgelegd.

Opgelucht over zijn vrijlating na het zeldzame arrest van het hoogste rechtscollege in ons land zei hij in De Telegraaf van 19 juli: "Ik had geen reden die weduwe te vermoorden. Ze was mijn cliënt, geld heeft me nimmer geboeid. Wat moet ik met miljoenen? Ik heb zelfs nog nooit in een vliegtuig gezeten en wil dat ook helemaal niet. Laat de politie de echte moordenaar vinden, zodat ik eindelijk weer gewoon aan het werk kan." Hij was zelfs al zo zeker van de goede afloop dat hij toestond dat zijn naam voluit - dus zonder initialen - in de krant kwam.
Maar zijn uitspraken in de zonovergoten zomer van vorig jaar stonden wel in een uiterst schrijnend contrast met het tumult dat afgelopen maandag bij het gerechtshof in Den Bosch uitbrak, toen president mevrouw mr. J.A.M. van Schaik-Veltman het verpletterende vonnis van opnieuw twaalf jaar gevangenisstraf tegen Ernest L. uitsprak. "Het is niet waar, mevrouw, het is niet waar. Alles is vals, alles veegt u weg", protesteerde hij al halverwege haar betoog. Waarna het onmiddellijk na het vonnis tot een spectaculaire worsteling kwam met vier toegesnelde parketwachten, die hem tegen de grond moesten werken, terwijl hij het uitschreeuwde: "Ik laat me niet opnieuw op pakken. Ik ga niet mee."
Zijn vrouw en dochter stonden er verslagen en snikkend bij toen hij in de boeien werd weggeleid op weg naar de rest van zijn lange gevangenisstraf.

Teletekst
In het Groningse gehuchtje Onderdendam zette op dat moment de 60-jarige Kees Willemen, de broer van de vermoorde weduwe, 'teletekst' aan. "Het was tien voor tien toen het vonnis in beeld kwam. Ik dacht steeds: 'Lees ik het wel goed?' Ik kon het nauwelijks bevatten."
Willemen en de naaste familie ervaren de juridische bevestiging dat Ernest de moordenaar is als gerechtigheid. "Maar ik probeer mijn emoties nog te verbergen", zegt hij. "Voorzichtigheid is geboden, want de verdediging gaat weer in cassatie bij de Hoge Raad. De straf is nog steeds niet definitief. Maar na bestudering van het vonnis kan ik niet anders zeggen dan dat advocaatgeneraal mevrouw mr. Brughuis en haar ondersteunend team met het aandragen van nieuwe bewijslast een uitzonderlijk knappe prestatie hebben geleverd. Dat is door het hof gehonoreerd. Ik zou niet weten wie nu nog andere argumenten kan verzinnen dat L. 't niet heeft gedaan."
Kees Willemen kwam vlak na de schokkende moord op zijn zuster in 1999 op uiterst pijnlijke wijze in contact met de fiscaal jurist. De kinderloze weduwe was vermoedelijk al op de avond van de 23e september dat jaar om het leven gebracht en twee dagen later aangetroffen, toen haar kapster alarm sloeg, omdat de als uiterst punctueel bekendstaande deftige dame niet op haar afspraak was verschenen. Kees Willemen was de maandag erna met familie bezig de uitvaart te regelen, toen hij tot zijn verbijstering bericht kreeg dat er niets meer te regelen viel. Het bleek dat Jacqueline, weduwe van de gerespecteerde psychiater Willem Wittenberg, wier vermogen werd geschat op vier miljoen gulden, twee weken voor haar dood haar testament had laten veranderen en Ernest L. uit Lelystad, haar belastingadviseur, als executeur-testamentair had aangewezen om de voorwaarden daarin uit te voeren.

"Wij mochten van hem niet eens een aandenken meenemen"
"Wij hadden nog nooit van hem gehoord. Hij was een volslagen onbekende. In praktijk had hij nu zeggenschap over het hele vermogen, dat ondergebracht zou worden in een nog op te richten Dr. Willem Wittenberg Stichting, die hulp zou bieden aan ex-psychiatrische patiënten. Wij wisten dat mijn zuster haar geld aan een ideëel doel wilde schenken en hadden daar alle begrip en respect voor", vertelt Willemen. "Maar volgens het testament, waarvan we ons nu afvragen onder welke omstandigheden dat ooit tot stand is gekomen, had L. ook de opdracht de begrafenis te regelen. De ongelooflijk botte manier waarop die man ons toen te woord stond, heeft ons tot in het diepst van onze ziel gekwetst. We moesten zelfs nog met hem onderhandelen om gedaan te krijgen dat de namen van mijn moeder, die toen 89 jaar was en vorig jaar overleed, en de rest van de familie nog wel op de rouwkaart werden vermeld."
"En uit de boedel mochten we niet eens enkele kleine prulletjes als aandenken meenemen, niet eens een briefje of een kettinkje. Alles moest volgens het testament geveild worden. Hij zei keihard: 'Dan kopen jullie die spullen maar bij het veilinghuis terug.' Vanaf dat moment dacht ik al: 'Als je echt niks met die moord te maken hebt, ga je niet zo met de gevoelens van de nabestaanden om.' "
Bijna twee maanden na de moord, op 19 november 1999, werd Ernest L., getrouwd en vader van twee kinderen, gearresteerd. Sindsdien volgde er een uitzonderlijke procesgang bij verschillende rechtscolleges, waarbij de inzichten over de deugdelijkheid van het bewijsmateriaal en de schuld dan wel onschuld van de verdachte torenhoog verschilden. De processen deden denken aan de beruchte Zaan se paskamermoord en de Puttense moordzaak, hoewel de afloop in deze Deventer moordzaak geheel in het nadeel van de verdachte zou uitpakken. Na een eis van maar liefst vijftien jaar sprak de rechtbank in Zwolle Ernest in februari 2002 vrij. Maar het gerechtshof in Arnhem veroordeelde hem aan het eind van hetzelfde jaar tot twaalf jaar.
Vanuit de gevangenis bewoog L. - een overigens wat kleurloze en stijve man - hemel en aarde om zijn straf aan te vechten. Hij kreeg daarbij vooral steun van het weekblad HP/De Tijd, dat het in een serie artikelen onvoorwaardelijk voor hem opnam en hem al min of meer afschilderde als 'een slachtoffer van een van de grootste gerechtelijke dwalingen van de eenentwintigste eeuw'. Inmiddels was Ernest uiteraard al ontheven van het voorzitterschap van de eerbiedwaardige Dr. Willem Wittenberg Stichting en was het vermogen, ondanks enkele vreemde handelingen van L. bij het openen van de rekening, veiliggesteld.

Verdediging
Het was de bekende strafpleiter mr. Geert-Jan Knoops die vorig jaar de verdediging van L. op zich nam en aan de hand van de modernste dnatechnieken bij de Hoge Raad nieuw ontlastend bewijsmateriaal kon aandragen, dat nodig was voor revisie van het vonnis. Net als in de Puttense moordzaak, waarbij Knoops de verdachten vrij kreeg, kwam het hoogste rechtscollege tot de uiterst zeldzame conclusie dat ook de Deventer moord een nieuw en onafhankelijk proces verdiende, ditmaal uit te voeren door het gerechtshof in Den Bosch. Men gelastte vorig jaar zomer tegelijkertijd dat Ernest L. in afwachting van de revisiezaak voorlopig in vrijheid kon worden gesteld. Hij had er op dat moment al drie jaar opzitten en vriend en vijand waren het er eigenlijk al over eens dat de verdachte alleen nog een kolossale vrijspraak wachtte, volledig eerherstel en een reusachtige schadevergoeding voor een onterechte gevangenisstraf.
Maar ziedaar. Net als verdediger Knoops had ook advocaat-generaal mevrouw A. Brughuis, de aanklaagster bij het hof in Den Bosch, nieuw onderzoek gelast naar het bewijsmateriaal en daarbij was onder meer op de blouse van de vermoorde weduwe een minuscuul bloedvlekje aangetroffen, dat precies overeenkwam met het dna van de verdachte.
"Als ik ooit ben begonnen aan een zaak met het idee dat er op zijn minst twijfel is aan de schuld van de verdachte, was het deze wel," zei de advocaat-generaal tijdens de zitting van het hof op 26 januari. Maar de twijfel was aan de hand van het nieuwe bewijsmateriaal omgeslagen in zekerheid. Zekerheid dat Ernest L. ruim vier jaar na de dood van de weduwe tóch de moordenaar is. "Dit is bijna de perfecte moord. Zijn koelbloedigheid grenst aan het ongelooflijke" zei mevrouw Brughuis.
Voor Kees Willemen en de naaste familie geeft de veroordeling van de fiscalist een zekere gemoedsrust bij een moeizame rouwverwerking. "Want vergeet niet wat voor indruk het maakt als je je eigen zuster zo beestachtig vermoord onder ogen krijgt. Die man heeft steeds gesuggereerd dat wij hem zwartmaakten omdat we niet deelden in de erfenis. Maar al rond 1985 was bij mijn ouders al bekend, hoe het testament er globaal zou uitzien. Het was dus absoluut geen verrassing voor ons, we hadden er vrede mee. L. is er steeds een meester in geweest Jan en alleman in het wilde weg te beschuldigen", vertelt hij. "En toen hij er niet meer omheen kon dat dat kleine bloedvlekje op de blouse toch van zijn hand was, hing hij weer zo'n vreemd verhaal op. Het klopte, zei hij, dat hij op de dag van de moord 's morgens nog op bezoek bij mijn zuster was geweest. Hij had zijn hand op haar schouder gelegd, toen ze heel emotioneel werd over de dood van haar man. L. beet nagels en daardoor was misschien wat bloed uit een wondje losgekomen. Maar de echte moordenaar, zo staat vast, kwam 's avonds en toen was hij er volgens zijn verhaal beslist niet meer geweest."

"Wij als familie en haar beste vrienden konden duidelijk maken dat mijn zuster zich minstens één keer per dag omkleedde. Zij had een heel strikt kledingritueel. Die avond droeg zij beslist een andere blouse dan 's morgens. Maar juist op de blouse die ze op de avond van de moord aan had, zat dat bloedspatje. Het was dus onmiskenbaar van de man die 'het laatst zijn arm om haar heen sloeg'. Ze was gewurgd en met messteken doorboord. Wij hebben dat verhaal over haar strikte kledinggewoonten de advocaatgeneraal vlak voor de zitting nog in een briefje kenbaar gemaakt. Zij heeft dat ook meegenomen in haar requisitoir en deze aanvulling is verweven in het vonnis. Het is een heel sterk onderbouwd vonnis. Het geeft ons een goed gevoel. Eindelijk is er ook naar onze stem geluisterd."

quote:

@dhr, er is door het NFI en het FSS een handschriftvergelijkend onderzoek gedaan op basis van geanonimiseerde schrijfproeven door 4 personen N1 t/m N4. Zowel brief A als B waren waarschijnlijk niet geschreven door iemand uit deze groep van 4 personen.
Van Koppen noemde het onderzoek van de Waisviszjes discutabel.
Ook het A4tje van Curtis Baggett kwam er niet goed vanaf.
Saillant detail van Baggett is dat hij een "handschriftonderzoekje" heeft gedaan van ene Meike W. Hermans!!!!......
Geplaatst door: Mia | vrijdag 25 april 2008 om 18:19

quote:

Op maandag 5 mei 2008 13:54 schreef honda1990 het volgende:

[..]

Waarom zou ik naar een andere website moeten om gal te spuien, en mij te verwonderen over bepaalde mensen.

Als je mijn post had gelezen zie je dat ik het niet aan Ernst Louwes schreef, maar aan de mensen die aan de ogen van Louwes denken te zien dat hij onschuldig is en dat dan als een waarheid gaan verkondigen. Daar kan ik me over opwinden, het is nu gewoon een mediaspel geworden. Ik spui mijn gal niet over Louwes maar nogmaals over de mensen die (om aandacht?) Louwes blijven verdedigen.

quote:

Op zondag 4 mei 2008 16:53 schreef honda1990 het volgende:
Wat een achterlijk gedoe, mensen die denken dat Louwes onschuldig is gaan hiervan uit omdat ze dat fragment op TV hebben gezien, en omdat er fouten zijn gemaakt. Idd er zijn fouten gemaakt, maar dat wil niet zeggen dat het OM de juiste dader niet kan pakken Bijv. dit stukje van Linda de Mol

Linda de Mol en de Deventer Moordzaak

Dan ook nog journalisten die schrijven, ik zag gewoon in zijn ogen dat hij het niet gedaan had. Nee lekker overtuigend is dat Er worden bloedspetters gevonden op die blouse, en dan nog beweren dat je in z'n ogen kan zien dat hij het niet gedaan heeft. Dat van die bloedspetters is overigens niet het enige aan de zaak. Er zijn nog meer dingen gebeurd die zouden wijzen naar Louwes

quote:

Maurice schreef:
@gill1109

Voor de goede orde: Het DNA is niet ONDER de vingernagels gevonden.
Uit het verslag van het onderzoek blijkt dat het op of onder is geweest.
Daarbij is het ook van belang te weten dat er GEEN DNA was gevonden in 2004 en dat hier onder andere uit blijkt dat het zeer weinig materiaal is geweest dat in 2006 wel resultaat heeft opgeleverd.
Louwes was die ochtend bij de weduwe geweest en zij heeft onder andere zijn jas aangepakt en opgehangen.

Daarbij blijkt uit Amerikaans onderzoek dat overdracht van DNA via de handen makkelijk kan gebeuren (bij voorbeeld als je een keer in je handen hebt gehoest of geniest). Louwes gaf de weduwe en voila.
Vervolgens knippen onze Janssen & Janssens met EEN nagelschaartje de nagels, die ook nog in een houder zijn bewaard, dus hoeveel materiaal nu op op hoeveel nagels heeft gezeten op het moment zeer kort na het delict en hoe het er op is gekomen mag Joost weten!

quote:

Naar aanleiding van bijlage 50 heb ik bij het Openbaar Ministerie het betreffende FLDO-rapport d.d. 11 september 2006 van Dr. P. de Knijff opgevraagd. Uit dat rapport blijkt dat in vier van de door het FLDO ontvangen sporen een Y-chromosoom DNA-profiel kon worden waargenomen. In de overige bloedsporen is geen Y-chromosoom DNA-profiel waargenomen. Het betreft het bloedvlekje #42, twee monsters uit materiaal dat is aangetroffen aan de onder- en bovenkant van de nagels van de linkerhand van het slachtoffer en een monster uit materiaal dat is afgenomen aan de bovenkant van de nagels van de rechterhand van het slachtoffer. Bij het autosomale DNA onderzoek door het FLDO aan het bloedvlekje #42 werd in het partiële DNA-profiel een zodanige hoofdbijdrage van kenmerken van de veroordeelde aangetroffen dat de kans dat een willekeurig ander individu, die geen bloedverwant is van de veroordeelde, hetzelfde DNA-profiel bezit vele malen minder is dan één op de miljard. Ten aanzien van de drie nagelvuilsporen concludeert De Knijff op basis van Y-chromosomaal DNA-onderzoek dat het profiel overeenkomt met dat van aanvrager.

quote:

Stellig
Siem haalt hier de volgende verklaringen van de werkster over de bewuste ochtend aan. Bron zou niet het TJ zijn maar lijkt wel officieel; gedeeltelijk de diverse vonnissen waarschijnlijk. Haar stellige ontkenning van het ochtendbezoek was mij nog niet bekend. Die maakt haar latere herroeping nog ongeloofwaardiger.
=====
Werkster verklaarde later bij de RC (Rechter Commissaris) op 18 januari 2000:

- Dat weduwe op bewuste donderdag op een gegeven moment naar de dokter ging en zij haar naar beneden hoorde gaan. Niet gezien, wel gehoord.
- Dat als de voordeur gebruikt zou zijn om iemand binnen te laten zij dat zeker zou hebben gehoord.
- Dat als er gebeld zou zijn zij het had gehoord op badkamer.
- Dat zij dan zeker door raam was gaan kijken en open zou hebben gedaan.
- Dat zij zeker weet dat de donderdag dat weduwe naar huisarts is geweest, niemand is langsgeweest.
- Niet tijdens de eerste koffie, niet toen ze allebei boven waren en ook niet tijdens de tweede koffie.

Werkster verklaarde weer later bij RC op 10 februari 2000, naar aanleiding van de vragen van de destijds advocaat (Mr.Lem) van Louwes, over de donderdag dat weduwe naar dokter moest als volgt:

- Op die donderdag dat ze naar de dokter moest is de boekhouder niet langs geweest, per se niet op die donderdag. - Ik heb gezegd dat ze die donderdag lang bij de dokter is geweest en dat ik zeker weet dat er toen ervoor en erna niemand is geweest. Ik weet het zeker en dat is de waarheid. Dat heb ik gezegd en daar blijf ik bij, ja.

Tevens verklaart zij over over de kleding die de weduwe op de ochtend van de 23ste droeg. Volgens haar droeg zij:

- Een rok met knopen aan de zijkanten. Met een blousje met een vest.
- Kleuren kan ik mij niet herinneren.

- Mevrouw had speciale kleren voor het werk.
- Als ze klaar was deed ze wat anders aan.
- Mevrouw droeg vaak een broek bij het werk en dat was altijd met een blousje en meestal met vest, ook wel met een truitje. Eigenlijk nooit niks over de blouse. Dat vond ze niet mooi.

quote:

Op zaterdag 10 mei 2008 20:37 schreef Tmaatje het volgende:
Tja hoe zit dat nou eigenlijk tussen de Hond en Louwes? Wat kan Louwes voor de Hond betekeken dat hij zelfs zijn reputatie er voor te grabbel gooit?

quote:

Op maandag 12 mei 2008 13:15 schreef RuudHarmsen het volgende:

[..]

2003 is volgens jou "onlangs"?

quote:

Hanss, nu je toch over wimp bent begonnen, heb je hetgeen Peter R. over W.D. schreef weleens goed gelezen?
Persoonlijk ben ik niet "gecharmeerd" van wimp's "werkwijze".
Wimp&Wanda zouden een "bijzonder" koppel zijn geweest...;-)


WIM DANKBAAR KRAAKT MAILBOX PETER EN VERSPREIDT PRIVE-MAIL

PETER DOET AANGIFTE BIJ JUSTITIE

Wim Dankbaar, samen met Maurice de Hond, de stuwende kracht achter de Louweslobby in de Deventer-moordzaak, heeft afgelopen zomer de privé-mailbox van Peter R. de Vries gekraakt. Dankbaar, een rentenierende ICT-miljonair uit Overveen, heeft aan Peter gerichte mail geopend, gedownload op zijn eigen pc en vervolgens doorgestuurd naar derden, waaronder Maurice de Hond.

- DANKBAAR ERKENT DOORSTUREN MAIL -


Wim Dankbaar

Het was de bedoeling De Vries met deze gekraakte privé-mail te compromitteren. Dankbaar heeft gehandeld uit ergernis over het standpunt van Peter in de Deventer-moordzaak. Peter gelooft niet dat de voor deze moord veroordeelde Ernst Louwes onschuldig is, zoals De Hond en Dankbaar betogen. Dankbaar heeft – na tussenkomst van advocaten – toegegeven dat hij de mailbox van Peter heeft gekraakt en dat hij mail heeft doorgestuurd aan derden. Dankbaar heeft zich volgens de advocaat van Peter, mr. J. Schaap, daarmee schuldig gemaakt aan overtreding van artikel 138a SR (computervredebreuk), wat een misdrijf is. Hierop staat een gevangenisstraf van maximaal vier jaar of een geldboete uit de 4e categorie.

- OPENHEID VAN ZAKEN -
Medio december 2006 werd Peter R. de Vries er door derden op geattendeerd dat zijn privé-email in omloop was. Onderzoek wees al snel uit dat deze afkomstig was van Wim Dankbaar, met wie Peter in een eerder stadium een reportage over de moord op John F. Kennedy had gemaakt. Toen Wim Dankbaar door Peter met deze feiten werd geconfronteerd, weigerde hij aanvankelijk opheldering over zijn doen en laten te geven. Nadat Dankbaar door de advocaat van Peter schriftelijk was gesommeerd en een concept-dagvaarding voor een kort geding gereed was gemaakt, heeft Dankbaar alsnog (gedeeltelijk) openheid van zaken gegeven.


- IN DISKREDIET BRENGEN -

Vast is komen te staan dat Dankbaar de privé-mail van Peter onder meer heeft toegestuurd aan Matt Hoorn, publicist op de website Witheet.nl. Hoorn heeft tegenover Peter erkend dat hij de mail van Dankbaar heeft ontvangen en er aan toegevoegd dat het Dankbaar’s bedoeling was dat hij – Matt Hoorn - op de website Witheet.nl Peter met de mail in diskrediet zou brengen.
- OOK AAN MAURICE DE HOND -

Maurice de Hond

Dankbaar heeft voorts erkend dat hij de mail heeft doorgestuurd aan Maurice de Hond, met wie hij samen optrekt in de Deventer moordzaak. Maurice de Hond erkent dat hij de mail heeft ontvangen, maar zegt dat hij deze niet heeft gelezen en direct heeft gewist. Hoewel De Hond in die periode regelmatig contact met De Vries had in een poging hem voor zijn standpunten in de Deventer moordzaak te winnen en beide mannen elkaar ook uit Peters ‘politieke tijd’ goed kennen, heeft hij zich niet van deze praktijken gedistantieerd en Peter ook niet gewaarschuwd.

- STAN DE JONG / HP DE TIJD -

Peter heeft ook aanwijzingen dat de privé-mail is doorgespeeld aan ex-HP De Tijd-verslaggever Stan de Jong, die in de media jarenlang heeft betoogd dat de Deventerzaak een gerechtelijke dwaling is en met wie Peter in onmin is. In een van zijn artikelen in HP De Tijd heeft De Jong Peter zijn werkwijze in de Deventer- moordzaak heftig bekritiseerd. HP De Tijd heeft dat artikel later moeten rectificeren en een klacht van Peter bij de Raad voor de Journalistiek tegen De Jong en HP De Tijd is volledig gegrond verklaard. De Jong schrijft/schreef – net als Matt Hoorn – voor de website Witheet.nl

Wim Dankbaar heeft aanvankelijk geweigerd antwoord te geven op de vraag van Peters advocaat of Stan de Jong de gekraakte email ook in handen heeft gekregen. Dankbaar reageerde woedend op deze vraag en daagde Peter uit om dan maar aangifte tegen hem te doen – kennelijk in de veronderstelling dat Peter dit toch zou nalaten.

Inmiddels – nadat Peter daadwerkelijk aangifte heeft gedaan – heeft Dankbaar schriftelijk toegegeven dat hij de emails inderdaad ook aan Stan de Jong heeft doorgespeeld.

- CODE STIEKEM OPNIEUW GEBRUIKT -

Dankbaar kon de computer van De Vries kraken omdat zij beiden voor een reportage over de moord op John F. Kennedy twee weken in de Verenigde Staten zijn geweest. Tijdens die reis heeft Peter een keer ingelogd op de laptop van Dankbaar om zijn mail te checken. De computer van Dankbaar heeft het wachtwoord – dat niet zichtbaar is als je dat intikt – opgeslagen en vervolgens is dat later door Dankbaar stiekem opnieuw gebruikt.

Peter hierover: ‘Wim Dankbaar was destijds part of the crew. We gingen vriendschappelijk met elkaar om. Wij hebben alles voor hem in Amerika betaald en een mooie reportage gemaakt. Je verwacht dan niet dat zo iemand achter je rug je mailaccount kraakt en correspondentie daaruit, die strikt privé is, doorspeelt naar derden. Ik weet dat Dankbaar na de Amerika-reis geïrriteerd is geraakt over mijn standpunten in de Deventer-moordzaak, maar dat is natuurlijk nooit een rechtvaardiging om je dan wederrechtelijk toegang te verschaffen tot de mailbox van iemand in een poging hem zodoende te beschadigen. Dat zijn in mijn ogen Judasstreken, een ander woord heb ik er niet voor’.


- HET MOTIEF -

In een van de brieven aan Peter over deze kwestie schrijft Wim Dankbaar over zijn motieven om de mail te kraken en vervolgens onder derden te verspreiden. Op 11 december 2006 stelt hij:

‘Om voor strikt eigen en persoonlijke satisfactie de wetenschap te delen dat ook Peter R. de Vries een mens is en een stiekemerd kan zijn’.

Ook schrijft hij: ‘Toen onze conflicterende zienswijze over de Deventer-moordzaak zich begon af te tekenen, ging ik mij steeds meer ergeren, iets wat duidelijk wederzijds is (…) Dat jij niet openstaat om je te laten overtuigen, terwijl je anderzijds vrolijk doorgaat Louwes verder te criminaliseren en het OM te verdedigen , vind ik bijzonder ernstig, zeker gezien jouw positie in de media en misdaadbestrijding in het algemeen’.
Peter hierover: ‘Dankbaar heeft mij tijden bestookt met emails om mij over te halen zijn kant te kiezen in de Deventer-moordzaak. Dat begon aardig, maar werd steeds venijniger. Dankbaar kan gewoon niet verkroppen dat ik anders over de zaak denk dan hij en dat rechtvaardigt in zijn ogen kennelijk dus dit soort acties. Zijn bewering dat hij graag met anderen de wetenschap deelt dat ik een ‘stiekemerd’ zou zijn, slaat nergens op. De inhoud van de mail is weliswaar vertrouwelijk en niet voor andere ogen bestemd, maar heeft niets met stiekeme zaken te maken, dat is zijn eigen perceptie’.

- ONGELOOFWAARDIG -


Mr. J. Taekema
De advocaat van Wim Dankbaar, mr. J. Taekema uit Rotterdam heeft later geschreven dat zijn cliënt ‘nimmer de bedoeling heeft gehad de informatie in ruime kring bekend te maken’. En ook Dankbaar zelf stelt in zijn mail van 11 december 2006: ‘Je zult het moeten doen met mijn verzekering dat ik nooit de intentie had of heb om je schade toe te berokkenen, en al helemaal niet via deze informatie’.

Peter: ‘Dit is natuurlijk een volstrekt ongeloofwaardige bewering! Waarom heeft hij de mails dan verstuurd? Dat was echt niet om mij een dienst te bewijzen, integendeel. Bovendien verklaart Matt Hoorn bijvoorbeeld dat het wel degelijk Dankbaars bedoeling was de mails op de website te publiceren. Overigens heeft Dankbaar in andere mails en brieven verkapte dreigementen geuit dat de informatie alsnog op straat zou komen te liggen als ik door zou gaan over deze kwestie’.

- OFFICIELE AANGIFTE -

Peter heeft inmiddels bij de Nationale Recherche officieel aangifte gedaan van de computervredebreuk door Wim Dankbaar. De Nationale Recherche doet ook onderzoek naar de gehackte mailbox van de Deventer advocaat mr. Jan Vlug, die raadsman is van de ‘klusjesman’ in de Deventer-moordzaak. Voor deze kwestie is afgelopen week een 33-jarige man aangehouden, die dit feit bekend heeft. Onderzocht wordt of hij ook de mailbox van de Zwolse hoofdofficier van justitie mr. A.B. Vast heeft weten te kraken. Volgens advocaat mr. Vlug heeft Maurice de Hond op zijn website over de Deventer-zaak in ieder geval gebruik gemaakt van één ‘gekraakt’ mailtje, terwijl deze had kunnen weten dat dit op dubieuze wijze was verkregen. De Hond spreekt dit tegen en stelt dat hij niets met deze praktijken heeft te maken.

Geplaatst door: Mia | maandag 19 mei 2008 om 8:15

quote:

'Zeldzaam veel bewijs tegen Ernest Louwes'
door Arvid van der Wolf. donderdag 05 juni 2008 | 09:41 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 06 juni 2008 | 12:44

Tekstgrootte

Fiscaal-jurist Ernest Louwes (r), veroordeeld in de Deventer moordzaak, verlaat samen met zijn echtgenote teleurgesteld het gebouw van de Hoge Raad in Den Haag. Archieffoto ANP
DEVENTER - "Door publiciteit over DNA-onderzoek is in de Deventer moordzaak een beeld ontstaan van een complot om een onschuldige man in de cel te houden. Dat klopt niet. Hoe meer onderzoek er is gedaan, hoe meer belastend DNA-bewijs er tegen Ernest Louwes, (de man die voor de moord op de weduwe Wittenberg in 1999 is veroordeeld, red.) is gevonden. Zoveel DNA-bewijs als er in deze zaak is gevonden kom je maar zelden tegen."

Dat zegt Richard Eikelenboom, directeur van het onafhankelijke forensisch bureau IFS in Hulshorst, in een interview met Koud Bloed, een nieuw magazine over criminaliteit. Eikelenboom, die jarenlang een vooraanstaand onderzoeker was bij het Nederlandse Forensisch Instituut, en al in die functie met de Deventer moordzaak te maken kreeg, is de man die in 2003 een spoedopdracht kreeg om nieuw DNA-onderzoek in de zaak te doen.

Dat gebeurde nadat de Hoge Raad in juli 2003 Ernest Louwes had vrijgelaten, omdat het technisch bewijs waarop de veroordeling was gebaseerd niet deugde. Eikelenboom kreeg als taak de chique witte bloes van de vermoorde weduwe op DNA-sporen te onderzoeken. En hij ging onder meer op zoek naar sporen op plekken waar de dader de weduwe aangeraakt moet hebben, onder meer op haar ribben die gebroken waren en de dubbele kraag van de blouse. Er werd DNA van één persoon gevonden. "Ik wist toen nog niet bij wie dat DNA-profiel hoorde. Ik wist wel dat die persoon een groot probleem zou gaan krijgen met justitie." Het profiel bleek van Louwes te zijn. "Dat was een verrassing voor mij, want ik ging er vanuit dat Louwes onschuldig was."

Ook nieuwe opdrachten die Eikelenboom daarna voor justitie uitvoerde in deze zaak kwamen steeds tot dezelfde, belastende conclusies. "Uiteindelijk waren er drie verschillende soorten DNA-sporen te onderscheiden op de blouse van de weduwe en die matchten allemaal met Louwes." Toch was dit onderzoek niet het einde van de zaak. De Schiedammer parkmoord, waarbij een onschuldige is veroordeeld, leidde in 2005 ook in de Deventer moordzaak tot nieuwe twijfels én het wijzen naar een alternatieve dader: de klusjesman. "Die zaken kun je niet vergelijken, vind ik. In de Schiedammer moord werd Kees B. vrijgepleit, omdat er geen spat DNA van hem werd gevonden. In de Deventer moordzaak is er geen spat DNA gevonden van de klusjesman, maar wel van de veroordeelde Louwes." Eikelenboom wijst verder op een extra DNA-spoor van Louwes onder het nagelvuil van de vermoorde weduwe Wittenberg. "Ook dit DNA past volledig in het profiel van Louwes. Ik vind het daarom schandalig dat sommigen nog steeds de klusjesman als dader aanwijzen."