Deel 2: [CENTRAAL} MARS - de missies
Deel 3: [CENTRAAL} MARS - de missies [DEEL 3]
Deel 4: MARS - de missies (DEEL 4)
Deel 5: MARS - de missies (DEEL 5)
Deel 6: MARS - De Missies #6 - Phoenix Mars Lander!!!
| 1 2 3 4 5 6 | Deel 2: http://forum.fok.nl/topic/457865 Deel 3: http://forum.fok.nl/topic/473850 Deel 4: http://forum.fok.nl/topic/491165 Deel 5: http://forum.fok.nl/topic/659004 Deel 6: http://forum.fok.nl/topic/1146648 |
Voor de volgende TS
quote:NASA Spacecraft Fine Tunes Course for Mars Landing 04.10.08
This artist's concept shows NASA's Phoenix spacecraft en route to Mars. Image credit: NASA/JPL-Calech/University of Arizona PASADENA, Calif. -- NASA engineers have adjusted the flight path of the Phoenix Mars Lander, setting the spacecraft on course for its May 25 landing on the Red Planet.
"This is our first trajectory maneuver targeting a specific location in the northern polar region of Mars," said Brian Portock, chief of the Phoenix navigation team at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif. The mission's two prior trajectory maneuvers, made last August and October, adjusted the flight path of Phoenix to intersect with Mars.
NASA has conditionally approved a landing site in a broad, flat valley informally called "Green Valley." A final decision will be made after NASA's Mars Reconnaissance Orbiter takes additional images of the area this month.
The orbiter's High Resolution Imaging Science Experiment camera has taken more than three dozen images of the area. Analysis of those images prompted the Phoenix team to shift the center of the landing target 13 kilometers (8 miles) southeastward, away from slightly rockier patches to the northwest. Navigators used that new center for planning today's maneuver.
The landing area is an ellipse about 62 miles by about 12 miles (100 kilometers by 20 kilometers). Researchers have mapped more than five million rocks in and around that ellipse, each big enough to end the mission if hit by the spacecraft during landing. Knowing where to avoid the rockier areas, the team has selected a scientifically exciting target that also offers the best chances for the spacecraft to set itself down safely onto the Martian surface.
"Our landing area has the largest concentration of ice on Mars outside of the polar caps. If you want to search for a habitable zone in the arctic permafrost, then this is the place to go," said Peter Smith, principal investigator for the mission, at the University of Arizona, Tucson.
Phoenix will dig to an ice-rich layer expected to lie within arm's reach of the surface. It will analyze the water and soil for evidence about climate cycles and investigate whether the environment there has been favorable for microbial life.
"We have never before had so much information about a Mars site prior to landing," said Ray Arvidson of Washington University in St. Louis. Arvidson is chairman of the Phoenix landing-site working group and has worked on Mars landings since the first successful Viking landers in 1976.
"The environmental risks at landing -- rocks and slopes -- represent the most significant threat to a successful mission. There's always a chance that we'll roll snake eyes, but we have identified an area that is very flat and relatively free of large boulders," said JPL's David Spencer, Phoenix deputy project manager and co-chair of the landing site working group.
Today's trajectory adjustment began by pivoting Phoenix 145 degrees to orient and then fire spacecraft thrusters for about 35 seconds, then pivoting Phoenix back to point its main antenna toward Earth. The mission has three more planned opportunities for maneuvers before May 25 to further refine the trajectory for a safe landing at the desired location.
In the final seven minutes of its flight on May 25, Phoenix must perform a challenging series of actions to safely decelerate from nearly 21,000 kilometers per hour (13,000 mph). The spacecraft will release a parachute and then use pulse thrusters at approximately 914 meters (3,000 feet) from the surface to slow to about 8 kilometers per hour (5 mph) and land on three legs.
"Landing on Mars is extremely challenging. In fact, not since the 1970s have we had a successful powered landing on this unforgiving planet. There's no guarantee of success, but we are doing everything we can to mitigate the risks," said Doug McCuistion, director of NASA's Mars Exploration Program at NASA Headquarters in Washington.
For more information about Phoenix, visit: http://www.nasa.gov/phoenix and http://phoenix.lpl.arizona.edu .
The Phoenix mission is led by Peter Smith of the University of Arizona, Tucson, with project management at JPL and development partnership at Lockheed Martin, Denver. International contributions are provided by the Canadian Space Agency; the University of Neuchatel, Switzerland; the universities of Copenhagen and Aarhus, Denmark; the Max Planck Institute, Germany; and the Finnish Meteorological Institute.
Phoenix flying through space.
Phoenix Lands on Mars in:
37 Days, 07 Hours and 03 Minuts on the 25th of may
Voor nieuws in het nederlands moet je kijken op Astrostart.
[ Bericht 2% gewijzigd door Quyxz_ op 19-04-2008 13:25:54 ]
37 dagen nog maar....
Dat gaat toch wel snel.... de tijd
LINKS
Phoenix
NASA TV
[ Bericht 59% gewijzigd door -CRASH- op 18-04-2008 21:15:55 ]
- Robotic Arm (RA)
- Robotic Arm Camera (RAC)
- Mars Descent Imager (MARDI)
- Meteorological Station (MET)
- Surface Stereo Imager (SSI)
- Microscopy, Electrochemistry, and Conductivity Analyzer (MECA)
- Thermal and Evolved-Gas Analyzer (TEGA)
quote:Gaat op en neer met dat nieuws over dat wel of geen leven, wel of geen vloeibaar water en wel of geen ijsIs planeet Mars levendiger dan men denkt?
Een onderzoek dat is uitgevoerd door wetenschappers van de Universiteit van Providence heeft uitgewezen dat het klimaat op onze buurplaneet Mars levendiger is dan men aanvankelijk veronderstelde. Er is namelijk bewijs gevonden voor de recente aanwezigheid van dikke, beweeglijke gletsjers op het oppervlak van de rode planeet. De ontdekking vergroot de kans op het vroegere bestaan van leven op diens oppervlak, omdat het vloeibare water een daarvoor een veilige haven kan zijn.
Enkele miljarden jaren geleden zag het onverstoorde oppervlak van Mars er veel anders uit dan nu het geval is. Maar deze rust werd ruw verstoord door een meteorietinslag, welke ervoor zorgde dat het Martiaanse oppervlak droog kwam te liggen. Men vermoedt dat er vanaf dat moment weinig is gebeurd op onze buurplaneet, al lijken nieuwe beelden die gemaakt zijn van de rode planeet te laten zien dat Mars veel levendiger is dan gedacht. Op de opnamen zijn namelijk structuren zichtbaar die erop duiden dat er recentelijk gletsjers te vinden waren rond de evenaar, welke een dikte hadden van één tot drie kilometer.
Nu bevinden deze ijslagen zich daar niet meer, maar de kans is groot dat de gletsjers daar honderd tot tien miljoen jaar geleden wel te vinden waren. Dat is geologisch gezien gisteren. Met het bewijs voor deze activiteit op zak kan men zeggen dat het klimaat op Mars vaak veranderd, iets dat zomaar opnieuw kan gebeuren. De onderzoekers toonden dit aan met behulp van foto's die zijn genomen door NASA's Mars Reconnaissance Orbiter, welke een laaggelegen ravijn in kaart heeft kunnen brengen dat in het bezit is van stenen die laten zien waar de rand van één van de vroegere gletsjers zich bevond. (Science Daily)
quote:Nou, de phoenix kan het allemaal lekker uitzoeken!Op zaterdag 26 april 2008 13:30 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Gaat op en neer met dat nieuws over dat wel of geen leven, wel of geen vloeibaar water en wel of geen ijs
Maar die Phoenix landt misschien op ijs. Maar hij landt met van die thrusters op het laatst, dus dat betekent toch dat al dat ijs dan smelt?
:quote:http://archive.salon.com/people/feature/2000/08/17/lovelock/He first conceived the Gaia hypothesis while working at the Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif., in the mid-1960s, where he was designing life detection instruments for NASA's Mars Viking probes.
How, Lovelock asked himself, if he were on Mars, could he tell there was life on Earth? By the Earth's atmosphere, which defies all natural expectations. Free oxygen accounts for 20 percent of the atmosphere, when the laws of chemistry say that this highly reactive gas should combine and settle down. How fortunate for life, most of which depends on oxygen for survival.
Lovelock concluded that life -- microbes, plants and animals constantly metabolizing matter into energy, converting sunlight into nutrients, emitting and absorbing gas -- is what causes the Earth's atmosphere to be so, well, lively. By contrast, the Martian atmosphere is essentially dead, settled into a low-energy equilibrium with little or no chemical reactions. So he recommended that NASA save its money and scrub the Viking mission. Carl Sagan, his officemate, did not agree but Sagan's then wife, microbiologist Lynn Margulis, took Gaia to heart.
Opportunity heeft problemen met schoudergewricht
Het Amerikaanse Marswagentje Opportunity heeft problemen met zijn schoudergewricht. Vier jaar na de landing van het robotkarretje op Mars beginnen Opportunity en zijn broer Spirit sporen van slijtage te vertonen. Opportunity is uitgerust met een beweegbare robotarm, die het mogelijk maakt om gedetailleerd onderzoek te doen aan stenen en rotsblokken. De motor waarmee de arm naar links en naar rechts bewogen kan worden, vertoont echter kuren.
Sinds eind 2005 is deze motor af en toe al vastgelopen, maar op 14 april gebeurde dat opnieuw, na een veel minder zware belasting.Technici van NASA's Jet Propulsion Laboratory onderzoeken nu de mogelijke oorzaak (vermoedelijk slijtage in de spoel van de elektromotor) en bedenken een strategie om zonder deze motor toch nog zo veel mogelijk wetenschappelijk onderzoek te verrichten. Opportunity bevindt zich momenteel op de binnenrand van de krater Victoria. Samen met zijn tweelingbroer Spirit landde hij ruim vier jaar geleden op Mars.
Bron: Kennislink
(Astrostart)
By Tariq Malik
Senior Editor
posted: 01 May 2008
07:00 am ET
quote:NASA's Mars-bound Phoenix spacecraft is gearing up for a landmark landing near the martian north pole this month to find out whether the region could have once supported microbial life.
Phoenix is on course for a planned May 25 touchdown in the martian arctic that, if successful, will mark the first powered landing on Mars since NASA's hefty Viking 2 lander set down in 1976. But first, the probe is expected to fire its thrusters several times in the next few weeks to fine-tune its flight path.
"It's scary how smooth it's been," said Barry Goldstein, Phoenix project manager at NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Pasadena, Calif. "The vehicle has just been behaving beautifully."
The Phoenix lander tweaked its course in early April and is scheduled to fire its thrusters in three successive Saturday maneuvers beginning May 10. The spacecraft has flown so accurately that one of the maneuvers may not be necessary, Goldstein said.
Launched in August 2007, Phoenix is a stationary lander equipped with a trench-digging robotic arm to bite into the martian surface and scoop up samples of nearby soil and water ice. The probe's top-mounted suite of ovens and wet chemistry instruments are designed to help determine whether its arctic plain landing site - a region similar in latitude to central Greenland or northern Alaska on Earth - could have once proven habitable for primitive life.
"We're looking for all the ingredients for life," Phoenix deputy principle investigator Deborah Bass of JPL told SPACE.com.
Phoenix also includes a martian atmosphere-monitoring station designed to provide daily weather updates during the probe's planned three-month mission. Engineers at JPL will oversee the spacecraft's initial Mars descent and landing before transferring operations to a control center at the University of Arizona, Tucson, for the remainder of the $420 million mission.
"This is an area of Mars that I have spent my career studying and I cannot wait to see those first images," Bass said. "To see that ice, what that frozen tundra is going to look like...whatever we see will be amazing because no one's seen it before."
Unlike the most recent probes to land on Mars - NASA's twin rovers Spirit and Opportunity and the lost British lander Beagle 2 - Phoenix will not use airbags to cushion its arrival on the martian surface. Instead, it carries a set of rocket thrusters control its final descent, though its approach will mark the first powered landing attempt since NASA's Mars Polar Lander crashed near the planet's south pole in December 1999.
"I have always trumpeted the fact that we should be very guarded and very humble in our approach with what we're trying to do, because it is so difficult," Goldstein said, adding that engineers have identified and addressed as many of the risks as possible.
Phoenix's science team, led by principle investigator Peter Smith at the University of Arizona, Tucson, has been eagerly preparing for the lander's Mars arrival with a series of training simulations for landing day and mission operations. The most recent simulation, a dress rehearsal for Phoenix's entry and descent through the martian atmosphere, was scheduled for Tuesday.
"At this point, we feel we're in good shape and we want to do it. We're ready," Bass said. "This team is itching to get its hands on this stuff...it's show time."
quote:*In de agenda zetOp vrijdag 18 april 2008 18:33 schreef Quyxz_ het volgende:
Phoenix Lands on Mars in:
37 Days, 07 Hours and 03 Minuts on the 25th of may
Zonder het politiek te willen maken, als al het geld wat besteed is aan de oorlog in Irak nu eens in ruimtevaart was gestoken...
Anyhoe, onvoorstelbaar dat Spirit en Opportunity nog steeds, zij het met enkele kleine gebreken, functioneren. Petje af voor degene die dingen in elkaar hebben gezet.
Volgende stap zou een UAV moeten zijn imo.
quote:Phoenix gaat samples uitgebreid onderzoeken. Hij gaat voornamelijk op zoek naar water of naar voormalig water, maar als er in zo een sample een microscopisch organisme zit, zal die natuurlijk ook wel worden ontdekt.Op woensdag 7 mei 2008 08:10 schreef bigore het volgende:
gaat deze phoenix nou op zoek naar leven op mars?Microscopisch leven that is
quote:Als ze er een budget voor hebben/krijgen....Op woensdag 7 mei 2008 08:26 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
*In de agenda zet
Zonder het politiek te willen maken, als al het geld wat besteed is aan de oorlog in Irak nu eens in ruimtevaart was gestoken...
Anyhoe, onvoorstelbaar dat Spirit en Opportunity nog steeds, zij het met enkele kleine gebreken, functioneren. Petje af voor degene die dingen in elkaar hebben gezet.
Volgende stap zou een UAV moeten zijn imo.
[ afbeelding ]
space probesto Mars only to have them fail at the end.
NASA's Mars Polar Lander launched in January 1999,
but crashed just before landing near the planet's south pole
in December of that year due to an engineering flaw.
Some of the probe's leftover tools and equipment were used to build
NASA's new Mars lander, Phoenix, due to land in May 2008.
11-05-2008
Recente foto's die gemaakt zijn door de Mars Reconnaissance Orbiter hebben twee enorme stofhozen laten zien, die meer dan een kilometer boven het oppervlak uittorenen. Beide stofhozen bevinden zich daarnaast exact op de geplande landingslocatie van de Phoenix Mars Lander, die op 25 mei zal landen in een ovaalvormig gebied dat Green Valley genoemd wordt, niet ver van de noordpool van de Rode Planeet. Dit gebied meet 20 bij 100 kilometer en wordt ter voorbereiding van de landing van Phoenix voortdurend in de gaten gehouden door de MRO.
Stofhozen ontstaan wanneer luchtwervels, die op windstille dagen ontstaan vanuit opstijgende luchtkolommen, de grond raken en hierbij stof mee ophoog blazen. Stofhozen kunnen op Mars veel en veel groter worden dan op aarde, als gevolg van de relatief geringe zwaartekracht op de Rode Planeet.
Ondanks hun spectaculaire hoogte, zijn deze luchtwervels bij lange na niet krachtig genoeg om gevaar op te leveren voor Phoenix of enige andere Marsverkenner. Sterker nog, stofhozen vormen de belangrijkste reden dat de Marsrovers Spirit en Opportunity nog steeds rondrijden, aangezien zij de zonnepanelen van de Mars Exploration Rovers vrijmaken van stof.
Bron: New Scientist
(Astrostart)
quote:Het Landings gebied wordt netjes schoongemaaktOp maandag 12 mei 2008 00:42 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Enorme stofhozen gezien op landingslocatie Phoenix
11-05-2008
[ afbeelding ]
Beide stofhozen bevinden zich daarnaast exact op de geplande landingslocatie van de Phoenix Mars Lander, die op 25 mei zal landen in een ovaalvormig gebied dat Green Valley genoemd wordt....
voor de belangrijke (permanente) gast
quote:Het ligt iig wel in de planning. De Phoenix lander is de eerste van een nieuwe lichting "Scout missions".Op woensdag 7 mei 2008 23:12 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Als ze er een budget voor hebben/krijgen....
quote:Het vergt helaas wel nogal wat geduld.NASA remains committed to creating additional "Scout" missions, such as the Phoenix lander, which would be selected from proposals submitted by members of the science community. Such missions might involve airborne vehicles, such as airplanes or balloons, or small landers that serve as investigation platforms. This approach could open up exciting new vistas by increasing the number of martian sites visited.
quote:http://mars.jpl.nasa.gov/missions/future/futureMissions.htmlThe next Mars Scout is planned for launch in 2013.
13-05-2008
Wetenschappers die verbonden zijn aan de Mars Recon- naissance Orbiter hebben een nieuwe serie foto's vrijgegeven die gemaakt zijn door de HiRISE-camera. Het bijzondere van deze serie is het feit dat deze het landingsgebied van de Mars Polar Lander omvat – een Marslander die sinds diens afdaling in 1999 is vermist en vermoedelijk is gecrasht. Vooralsnog ontbreekt echter ieder spoor van de MPL – maar NASA nodigt iedereen uit om mee te speuren naar de verdoemde Marslander.
De zoektocht is overigens zoeken naar een speld in een hooiberg, gezien het feit dat de nieuwe HiRISE-collectie bestaat uit 18 opnames van 1,6 miljard pixels per stuk – terwijl de restanten van de MPL slechts enkele pixels groot zullen zijn. Desondanks is het zomaar mogelijk dat iemand toevallig op de MPL stuit. NASA hoopt in ieder geval van wel, aangezien het terugvinden van de MPL kan helpen om te achterhalen wat er destijds bij de landing is fout gegaan.
Na het debacle met de MPL heeft NASA een nieuwe lander laten “herrijzen uit de assen” van diens illustere voorganger. Deze sonde werd toen toepasselijk Phoenix genoemd, net als het mythologische wezen dat eveneens uit zijn eigen assen kan herrijzen. Zoals je kunt begrijpen schijnt Phoenix zo'n beetje de best geteste sonde ooit te zijn! We zullen echter moeten wachten tot de landing van Phoenix op 25 mei om te zien of deze testen niet voor niets zijn geweest.
Bron: HiRISE Blog / University of Arizona
(Astrostart)
Looking For Mars Polar Lander
1 van de 18 zoek foto's
quote:voor een animatie hoe de missie van Phoenix op Mars gaat verlopen: http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/7408033.stmPhoenix diary: Mission to Mars
On 25 May (GMT) Nasa's Phoenix lander will begin its descent to the northern plains of Mars. The robotic lab is due to investigate the region's climate and geology as well as determine whether it could support life.
Dr Tom Pike, from Imperial College London, is one of the scientists working on the mission. He will be writing a diary for the BBC News website in the run-up to the landing.
Echt balen dat het zo laat is, want ik heb de volgende dag examen.
quote:is dat live te volgen?Op donderdag 22 mei 2008 12:56 schreef Quyxz_ het volgende:
Hij landt van de nacht van zondag op maandag om 1.38 's nachts.
Echt balen dat het zo laat is, want ik heb de volgende dag examen.
op nasatv bijvoorbeeld?
quote:Dit staat bij schedule van NASA TVOp donderdag 22 mei 2008 12:59 schreef Schunckelstar het volgende:
[..]
is dat live te volgen?
op nasatv bijvoorbeeld?
quote:En dan moet je zelf maar bekijken wat het precies isMay 25, Sunday
3 p.m. - Mars Phoenix Lander Briefing - JPL (Public and Media Channels)
6 p.m. - Mars Phoenix Lander Landing Coverage - JPL (Media Channel)
6:30 - 8:45 p.m. - Mars Phoenix Lander Landing Coverage - JPL (Public Channel)
9:30 p.m. - Mars Phoenix Lander Briefing - First Downlink of Data - JPL (Public and Media Channels)
May 26, Monday
6 - 10 a.m. - Mars Phoenix Lander Live Satellite Interviews - JPL (Media Channel)
12 a.m. - Mars Phoenix Lander Post Landing Briefing - JPL (Public and Media Channels)
2 p.m. - Mars Phoenix Lander Update Briefing - JPL (Public and Media Channels)
6:30 - 8:45 p.m. - Mars Phoenix Lander Landing Coverage - JPL (Public Channel)
9:30 p.m. - Mars Phoenix Lander Briefing - First Downlink of Data - JPL (Public and Media Channels)
Maarja ik had willen kijken, maar is nu dus niet erg handig.
Mars Express klaar voor landing NASA's Phoenix op Mars
Het missieteam van ESA's satelliet Mars Express is er klaar voor. Op 26 mei landt de Amerikaanse NASA-missie Phoenix op het Marsoppervlak. Op verzoek van NASA volgt de Europese satelliet de aankomst, afdaling en landing. Op 25 mei zet Mars Express zijn instrumenten in de richting van Phoenix, om alle signalen van de Amerikaanse marslander te kunnen registreren. De Mars Express informatie is een waardevolle aanvulling op de gegevens van NASA zelf, die hen in staat stelt de landing zo nauwkeurig mogelijk te volgen.
De landing staat gepland voor 26 mei 01:38 uur Nederlandse tijd. "We hebben een speciale manoeuvre getest en een serie downloads van data gepland, direct na de landing van Phoenix. NASA beschikt al een uur na de landing over onze gegevens", zegt Michel Denis, Spacecraft Operations Manager bij ESOC, ESA's grondcontrolecentrum bij Darmstadt in Duitsland.
Het missieteam van Mars Express gebruikt het MELACOM (Mars Express Lander Communications) systeem bij de aankomst van Phoenix. Dit radio-instrument was oorspronkelijk ontworpen voor de communicatie met de Europese lander Beagle 2.
Na de landing vliegt Mars Express over de landingsplaats van Phoenix om signalen van de lander op te vangen. Dat gebeurt op 26 mei om 08:12 uur Nederlandse tijd. In de week erna volgen nog veertien passages. Tenminste één hiervan wordt gebruikt om te demonstreren dat Mars Express kan functioneren als een tussenstation tussen NASA's grondteam en de Phoenix lander. Deze toepassing werd eerder al getest met NASA’s Marsrovers Spirit en Opportunity.
Bron: European Space Agency
(Astrostart)
quote:Plus 6 uur > Dat is 01:53 vannacht onze tijd.NASA's Phoenix Mars Lander will reach Mars this evening with no further adjustments to its flight path. The first possible time for confirmation that Phoenix has landed will be at 7:53 p.m. Eastern Time today.
Live coverage van de landing
quote:Ja ik zit ook te kijken... wel raar, bijna live vanaf een andere planeetOp maandag 26 mei 2008 00:18 schreef star_gazer het volgende:
http://www.nasa.gov/multimedia/nasatv/index.html
Live coverage van de landing
naja over een uurtje dan volgens http://www.nasa.gov/mission_pages/phoenix/main/index.html
quote:Die film is echt zo leukOp maandag 26 mei 2008 00:58 schreef LordNemephis het volgende:
eerst nog een uurtje animaties en uitleg-voor-dummies dus tijd voor reclame:
[ afbeelding ]
Spaceballs the merchandise!
May the schwartz be with you
Nou die Phoenix doet het nog tot zover. Die lui op missioncontrol zijn wel serieus bezig met hun werk, ik heb tenminste geen Patience of MSN op de beeldschermen voorbij zien komen
Moeten ze al die dingen op afstand doen of gebeurd dit allemaal automatisch? Ben hier nieuw in dusja, vandaar de vraag.
Wel geinig om te horen dat wanneer de ENTRY is, dat ding al geland kan zijn. Vertraging was 16 minuten ofzo
. Volgens mij heb ik met de laatste zin mijn bovenstaande vraag beantwoord.De laatste zeven minuten zijn cruciaal en wanneer ze die ontvangen zijn die dus al voorbij op Mars.
quote:Ja vanaf een paar uur terug is het allemaal automatisch. Toen werd er nog even gekeken of er een koerscorrectie nodig was maar dat hoefde niet.Op maandag 26 mei 2008 01:28 schreef RemcoW85 het volgende:
http://www.nasa.gov/mission_pages/phoenix/main/
Moeten ze al die dingen op afstand doen of gebeurd dit allemaal automatisch? Ben hier nieuw in dusja, vandaar de vraag.
Door de tijdsvertraging is het idd onmogelijk ook.
. Landing is dus nu aan de gang. Vertraging valt me nog mee trouwens op die afstand
.edit: ja dus, dat is het perfecte nummer voor op de achtergrond tijdens deze landing!!
Even volgen
quote:*remembers polar lander en beagle 2* Ik hoop met je meeOp maandag 26 mei 2008 01:45 schreef -Beer- het volgende:
Hopen dat het geen enorme anti climax wordt
- Mars Odyssey
- Mars Reconnaissance Orbiter
- Mars Express
quote:al dan niet in duizend stukjes is ie er alOp maandag 26 mei 2008 01:47 schreef -Beer- het volgende:
Is dit nu live of is de lander eigenlijk al op mars nu?
quote:okOp maandag 26 mei 2008 01:48 schreef LordNemephis het volgende:
[..]
al dan niet in duizend stukjes is ie er al
quote:Hij is bezig met Entry, Decent, Landing...
quote:mooi is dat die delay. maakt elke missie des te zenuwslopenderOp maandag 26 mei 2008 01:48 schreef star_gazer het volgende:
Hij is er al
quote:32k
Hitteschild afgeworpen!
Radar lock!
Jeeeeuhh!!
quote:En ze moeten een keertje extra denk ikOp maandag 26 mei 2008 01:52 schreef LordNemephis het volgende:
Nu houdt iedereen bij NASA die naar de WC moet het op
quote:te vroegOp maandag 26 mei 2008 01:54 schreef RemcoW85 het volgende:
Gelukt..
500
400
250...
100..
50...
40..
GELAND!!! *O**O*quote:Idd.
.quote:kunnen we niet ergens live met de stream vanaf Phoenix meekijken? Hij is nu officieel goed geland
quote:Als je een stevige antenne hebt, ja hoorOp maandag 26 mei 2008 01:56 schreef LordNemephis het volgende:
[..]
kunnen we niet ergens live met de stream vanaf Phoenix meekijken? Hij is nu officieel goed geland
Moet Mars wel 'in beeld' zijn.quote:de eerste beelden: zie je hoe die heel langzaam omvaltOp maandag 26 mei 2008 01:57 schreef -skippybal- het volgende:
En nu? Gewoon aan z'n lot overlaten? Iedereen loopt weg van z'n plaats
[ Bericht 80% gewijzigd door #ANONIEM op 26-05-2008 02:01:37 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door #ANONIEM op 26-05-2008 02:02:10 ]
. Zal een uurtje of 0330 worden.quote:Check de posts boven jeOp maandag 26 mei 2008 01:59 schreef Basson het volgende:
volgens NASA tv is hij net succesvol geland!!
indeedquote:Ja, een live stream als dat ding met 8 kbs upload!Op maandag 26 mei 2008 01:56 schreef LordNemephis het volgende:
[..]
kunnen we niet ergens live met de stream vanaf Phoenix meekijken? Hij is nu officieel goed geland
Sukkel
quote:Ja hij was bijna perfect recht bij de landing. Maar een kwart graad scheef.
Tenminste ik denk dat hij dat bedoelde.
quote:Inderdaad. Who cares about coole Mars-foto's? Juichende en bellende geeks willen we zien!Op maandag 26 mei 2008 02:01 schreef -Beer- het volgende:
Goed, nu kan dit topic weer onder het stof verdwijnen.
quote:Nou je hoeft niet te schelden. Mopperkont.Op maandag 26 mei 2008 02:02 schreef Dutch_Nelson het volgende:
[..]
Ja, een live stream als dat ding met 8 kbs upload!
Sukkel
quote:whehe.Op maandag 26 mei 2008 02:02 schreef -skippybal- het volgende:
[..]
Inderdaad. Who cares about coole Mars-foto's? Juichende en bellende geeks willen we zien!
-landscape.jpg)
Eerste foto!
http://www.nasa.gov/mission_pages/phoenix/images/index.html
Mars Phoenix is veilig geland!
[img]Shttp://www.seinfeldfansite.nl/avatars/mars.jpg[/img]
Om 1:53 vannacht is de Mars Phoenix veilig geland op de Noordpool van Mars in een gebied dat heet Vastitas Borealis. De Mars-lander werkt perfect. De eerste foto's laten een vlakte zien zonder veel rotsen of andere oppervlaktekenmerken. Een van de wetenschappers zei: "Ik weet dat het er uit ziet als een parkeerterrein, maar het is een veilige landingsplaats. Dat is precies waar we wilden zijn."
De eerste foto van de horizon op de Mars noordpool.
De eerste kleurenfoto.
Een van de poten van de Mars Phoenix.
Wel zo belangrijk: de zonnepanelen van Mars Phoenix zijn netjes uitgeklapt. Op de noordpool van Mars is gewoon minder licht, dus deze grote zonnepanelen heeft de lander hard nodig.
Dit is wat NASA noemt de ansichtkaart van Mars Phoenix.
(Astrostart)
Bevat bijzonder Marsgesteente sporen van leven?
De Marsrover Spirit heeft per toeval afzettingen van silicium- dioxide ('silica') ontdekt, welke gevormd zijn door vulkanische stoom of geisers, of door beide. Ze kunnen sporen bevatten van vroeger leven, zo hebben planeetwetenschappers bericht in het jongste nummer van het wetenschappelijke vakblad Science. De helder witte afzettingen zijn bloot komen te liggen door een "slippend" wiel van de Marsrover, hetgeen een behoorlijk gelukkig toeval genoemd mag worden.
In 2007 had de NASA kort aangekondigd dat in de equatoriale Gusev-krater, waar de Spirit is geland, silica-afzettingen zijn gevonden. Daarop startte een gedetailleerd onderzoek naar de ontdekking. Op Aarde gaan hydrothermale afzettingen gepaard met leven. Nabijgelegen afzettingen van siliciumdioxide bevatten heel dikwijls fossiele resten van microben, aldus professor in de astrobiologie Jack Farmer van de Universiteit van Arizona. Niettemin waarschuwt hij dat wetenschappers niet weten of dit ook opgaat voor de siliciumdioxide die op Mars is gevonden.
Helaas zijn noch de Spirit, noch zijn tweelingbroer Opportunity in het bezit van een instrument om microscopisch leven en/of microfossielen te detecteren. "Het enige wat wij kunnen zeggen is dat deze omgeving levensvatbaar zou kunnen zijn, door vloeibaar water en de aanwezigheid van energiebronnen die nodig zijn voor het leven", aldus Farmer.
(Astrostart)
Alles goed gegaan en geen crash! Weet iemand wat voor apparatuur het ding aan boord heeft? Welke experimenten gaan er gedaan worden? In hoeverre sluit dit aan op de nogal vage resultaten van de Viking Lander in '76?
quote:Voornamelijk grondonderzoek.Op maandag 26 mei 2008 11:17 schreef Doffy het volgende:
Het wordt druk op Mars
Weet iemand wat voor apparatuur het ding aan boord heeft? Welke experimenten gaan er gedaan worden? In hoeverre sluit dit aan op de nogal vage resultaten van de Viking Lander in '76?
Phoenix kan grond op scheppen en dat inladen en dan grondig onderzoeken. Onderzoek wordt gedaan naar of er ooit vloeibaar water op mars is geweest en hoe lang geleden.
Ook wordt er onderzoek gedaan naar het feit of er ooit (microscopisch) leven op mars is geweest of misschien zelfs nu nog is.
De kans dat er nu nog leven op mars is, is zeer klein, maar wordt niet op 0 geschat.
Voor de rest meot je ff op de nasa site kijken. daar staat alles en ook nog filmpjes
Nu afwachten wanneer en wat Phoenix gaat ontdekken. Zijn er trouwens al concrete plannen voor het opwarmen van mars?
[ Bericht 39% gewijzigd door kurk_droog op 26-05-2008 14:18:00 ]
quote:Hij zit op 1 plek. Hij kan weliswaar niet bewegen over het oppervlak van mars maar 'beweegt' zich wel door de geschiedenis van mars d.m.v. graven in de grond en dat vervolgens te analyseren.Op maandag 26 mei 2008 14:40 schreef bigore het volgende:
Kan phoenix trouwens ook rijden/lopen of in ieder geval voortbewegen, of is ie gevestigd op 1 plek?
quote:Die staat permanent op 1 plek. Het restant aan brandstof laten ze bevriezen.Op maandag 26 mei 2008 14:40 schreef bigore het volgende:
Kan phoenix trouwens ook rijden/lopen of in ieder geval voortbewegen, of is ie gevestigd op 1 plek?
quote:Op maandag 26 mei 2008 14:00 schreef kurk_droog het volgende:
Hulde!
Zijn er trouwens al concrete plannen voor het opwarmen van mars?
quote:Ik heb wel een ideeOp maandag 26 mei 2008 15:39 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
Die staat permanent op 1 plek. Het restant aan brandstof laten ze bevriezen.
quote:Die paar Kg schiet niet echt op
Zijn dat blauwachtige steentjes? Lijkt me wel schitterend onderzoeksmateriaal voor mensen!
Maar wat ik dan niet snap: Waarom maken ze geen mobiel onderzoekscentrumpje, ipv zo'n ver-edelde keukentafel? Straks ligt er een karkas van een ongeïndentificeerd beest op 2 meter en 40 cm. Kan mooi dat grijpding niet bij!
quote:Dat was veel duurder geweest en dan was er minder ruimte en energie voor het onderzoek zelf.Op maandag 26 mei 2008 17:28 schreef GasTurbine het volgende:
[ afbeelding ]
Zijn dat blauwachtige steentjes? Lijkt me wel schitterend onderzoeksmateriaal voor mensen!
Maar wat ik dan niet snap: Waarom maken ze geen mobiel onderzoekscentrumpje, ipv zo'n ver-edelde keukentafel? Straks ligt er een karkas van een ongeïndentificeerd beest op 2 meter en 40 cm. Kan mooi dat grijpding niet bij!
Het gebied daar op Mars zal toch wel ongeveer hetzelfde zijn in een straal van 10 km ofzo.
quote:Haha.
Maar Mars zal over een hele poos hetzelfde zijn als de aarde, want de zon wordt steeds sterker.
Dan ziet de aarde er hetzelfde uit als Venus nu.
Tot zo ver mijn fantasie.
quote:Dat is de volgende missie. De Mars Science Laboratory. Als alles meezit rijdt die over iets meer dan 2 jaar op Mars.Op maandag 26 mei 2008 17:28 schreef GasTurbine het volgende:
[ afbeelding ]
Zijn dat blauwachtige steentjes? Lijkt me wel schitterend onderzoeksmateriaal voor mensen!
Maar wat ik dan niet snap: Waarom maken ze geen mobiel onderzoekscentrumpje, ipv zo'n ver-edelde keukentafel? Straks ligt er een karkas van een ongeïndentificeerd beest op 2 meter en 40 cm. Kan mooi dat grijpding niet bij!
Voor wat de Phoenix gaat onderzoeken is mobiliteit niet nodig. Als er organische stoffen in de grond of het ijs zitten dan zitten ze overal.
Bovendien staat dit ding op de pool. Als het daar winter wordt is er geen zonlicht meer, kan het niet meer opladen en bevriest Phoenix. Een rover wil je niet op de polen hebben waar ie binnen een paar maanden op zeker "dood" is. Phoenix heeft zonder te rijden al nauwelijks genoeg tijd om alle experimenten uit te voeren die op het program staan.
**die foto's ziijn niet kleurecht
Lijkt mij prachtig als ze het op warmte brengen waardoor een proces in gang gezet kan worden waardoor er uiteindelijk weer planten kunnen groeien en water kan stromen.....
Die Exomars wordt de hummer van mars
[ Bericht 41% gewijzigd door kurk_droog op 26-05-2008 19:59:18 ]
quote:Veel groter dan die rovers van NASA is hij niet.Op maandag 26 mei 2008 18:46 schreef kurk_droog het volgende:
Is het trouwens niet interessant om die gigantische spleet te onderzoeken? Miscchien heeft Spirit nog wat energie over om erheen te rijden.
Lijkt mij prachtig als ze het op warmte brengen waardoor een proces in gang gezet kan worden waardoor er uiteindelijk weer planten kunnen groeien en water kan stromen.....
Die Exomars wordt de hummer van mars
quote:Ik had het nog precies goed ook, qua naamOp maandag 26 mei 2008 18:36 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
Dat is de volgende missie. De Mars Science Laboratory. Als alles meezit rijdt die over iets meer dan 2 jaar op Mars.
[ afbeelding ]
Voor wat de Phoenix gaat onderzoeken is mobiliteit niet nodig. Als er organische stoffen in de grond of het ijs zitten dan zitten ze overal.
Bovendien staat dit ding op de pool. Als het daar winter wordt is er geen zonlicht meer, kan het niet meer opladen en bevriest Phoenix. Een rover wil je niet op de polen hebben waar ie binnen een paar maanden op zeker "dood" is. Phoenix heeft zonder te rijden al nauwelijks genoeg tijd om alle experimenten uit te voeren die op het program staan.
**die foto's ziijn niet kleurecht
Tnx voor de info, btw.
Lijkt me ook wel een toffe missie. Maar het wordt vast niet zo openbaar als NASA dat doet.
quote:Ik denk dat hij de MSL bedoelt.Op maandag 26 mei 2008 20:18 schreef -Beer- het volgende:
[..]
Veel groter dan die rovers van NASA is hij niet.
quote:2013 pas
wachten is kut
Maar ik vond het wel interessant. Er was ook een mooie foto die MRO, mars orbiter, had gemaakt van Phoenix tijdens de landing met parachute.
Wanneer worden de eerste resultaten van de Phoenix verwacht?
quote:Ik heb net dus 50 minuten pers conferentie gekeken dus ik weet alles.Op maandag 26 mei 2008 20:52 schreef kurk_droog het volgende:
Qua grootte misschien niet. Maar het ontwerp ziet er gewoon ontzettend stoer uit van die Exomars. Nu betwijfel ik het of hij er ook echt zo uit komt te zien...
Wanneer worden de eerste resultaten van de Phoenix verwacht?
Maar welke resultaten bedoel je. Van het graven?
Morgen (amerikaanse tijd) wordt er waarschijnlijk gegraven als de temperatuur goed is.
Dan wordt 's ochtends en 's avonds (mars tijd) de data verzonden. Dus ik denk woensdag nederlandse tijd pas dat er wat gegevens bekend worden.
SPOILERExcuus, had ik even zin in
Gemaakt met de MRO, dat is een satelliet die rondom mars draait.
De foto is gemaakt tijdens de landing van Phoenix. Je ziet de parachute met daaronder Phoenix.
Echt cool!
quote:Way cool!Op maandag 26 mei 2008 21:34 schreef Quyxz_ het volgende:
Deze image vind ik het mooist.
[ afbeelding ]
Gemaakt met de MRO, dat is een satelliet die rondom mars draait.
De foto is gemaakt tijdens de landing van Phoenix. Je ziet de parachute met daaronder Phoenix.
Echt cool!
quote:wowOp maandag 26 mei 2008 21:34 schreef Quyxz_ het volgende:
Deze image vind ik het mooist.
[ afbeelding ]
Gemaakt met de MRO, dat is een satelliet die rondom mars draait.
De foto is gemaakt tijdens de landing van Phoenix. Je ziet de parachute met daaronder Phoenix.
Echt cool!
.Ik vond het gister wel interessant, zo dus maar is kijken wat er vandaag te zien is.
Je kan overigens bij Other Viewing Options bijvoorbeeld Quicktime selecteren als viewer.
[ Bericht 15% gewijzigd door Hendrik_ op 27-05-2008 20:48:07 ]
Phoenix Spotted from Above
05.27.08 -- The butterfly-like object in this picture is NASA's Phoenix Mars Lander, as seen from above by NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.
quote:Aardige foto nog. Zo groot is ie niet, of wel?Op dinsdag 27 mei 2008 20:43 schreef Hendrik_ het volgende:
[ afbeelding ]
Phoenix Spotted from Above
05.27.08 -- The butterfly-like object in this picture is NASA's Phoenix Mars Lander, as seen from above by NASA's Mars Reconnaissance Orbiter.
En die foto van Phoenix is weer de foto van de dag.
Hier de grote versie
quote:De MRO die signalen vanaf Phoenix ontvangt en naar de aarde stuurt en andersom had problemen met de radio waarmee hij communiceert met Phoenix.Op dinsdag 27 mei 2008 20:51 schreef kurk_droog het volgende:
Hoorde de helft niet maar wat voor problemen zijn er nou precies?
Ze gaan nu proberen die radio weer aan de praat te krijgen.
Als dat niet lukt is er een back up plan met een andere orbiter (Odyssey). Die kan precies hetzelfde dus dat zou geen problemen betekenen.
Valt wel mee toch?
Op de persconference werd overigens gemeld dat de UHF radio op de MRO (de orbiter) kuren vertoont. Ze proberen hem nu opnieuw op te starten. Over plusminus 2 uur krijgen we meer informatie daarover.
Wanneer deze niet meer opgestart kan worden is het geen ramp voor de missie, maar dan zal een andere orbiter (die Odyssey) meer werk moeten doen dan dat 'ie nu doet. Dat gaat gewoon iets meer tijd kosten.
Geen grote problemen dus
Edit: Te laat
Nog een herhaling van de landing voor diegene die het gisteren niet gezien hebben
Prachtig!
MRO heeft Phoenix gefotografeerd - compleet met remparachute!
NASA heeft het voor elkaar gekregen om de afdaling van Phoenix vast te leggen met de HiRISE-camera van de Mars Recon- naissance Orbiter. Nooit eerder is de landing van een ruimtesonde op Mars vastgelegd door een andere ruimtesonde. De foto die gemaakt is door de MRO laat zowel Phoenix zelf zien, als de parachute die gebruikt werd bij de afdaling! De Phoenix Mars Lander heeft zelf ondertussen zijn eerste nacht op Mars overleeft en is nu bezig met zijn eerste geplande waarnemingen.
Deze waarnemingen hebben nu al enkele opmerkelijke zaken laten zien. Zo heeft Phoenix enkele foto's gemaakt die lijken te suggereren dat het oppervlak van Mars nog steeds onder invloed staat van ijs. Men heeft namelijk scheuren in de bodem gefotografeerd die vrij recent ontstaan moeten zijn – oudere scheuren zouden immers sterk geërodeerd en deels opgevuld moeten zijn, hetgeen bij de waargenomen scheuren niet het geval is.
Maar even terug naar de opmerkelijke prestatie van MRO's HiRISE-camera. Men heeft deze camera gedurende de landing van Phoenix ingesteld op de landingscoördinaten van de Marslander, maar men had geen idee of deze ook daadwerkelijk op de gevoelige plaat was vastgelegd. Zodra de foto op aarde ontvangen was, werd deze uitgebreid bestudeerd. Aanvankelijk zag men enkele heldere vlekken op de foto, maar na enkele nabewerkingen kwamen zowel de Phoenix als de remparachute duidelijk tevoorschijn – compleet met het koord waarmee de twee aan elkaar bevestigd zijn!
De projectleider van de Phoenix Mars Lander, Barry Goldstein, reageerde als volgt: “Ik ben met stomheid geslagen. Ab-so-luut met stomheid geslagen. De beelden zullen direct gebruikt worden om zo veel mogelijk te leren van de afdaling van Phoenix. De resultaten kunnen dan gebruikt worden bij het ontwikkelen van toekomstige Marslanders”.
Bron: NASA
(Astrostart)
Morgenavond 8 uur zit ik weer klaar
Ze hebben nu overigens de opdracht gegeven om de robot-arm uit te klappen.
quote:Ze nemen het zekere voor het onzekere hè. Eerst kijken of alles goed gaat.Op woensdag 28 mei 2008 22:14 schreef kurk_droog het volgende:
uitklappen en laten graven. Zo moeilijk en langzaam hoeft dat toch niet te gaan?
quote:hehe, gelukkig niet zeg
quote:Zit hier met tranen in mijn ogen
quote:Geweldig!!
quote:
quote:Het gebrek aan water op Mars heeft niets met temperatuur te maken. De druk is te laagOp maandag 26 mei 2008 18:46 schreef kurk_droog het volgende:
Is het trouwens niet interessant om die gigantische spleet te onderzoeken? Miscchien heeft Spirit nog wat energie over om erheen te rijden.
Lijkt mij prachtig als ze het op warmte brengen waardoor een proces in gang gezet kan worden waardoor er uiteindelijk weer planten kunnen groeien en water kan stromen.....
Die Exomars wordt de hummer van mars
quote:whehehe
Communicatie met Phoenix onverwacht verbroken (en weer hersteld)
Het was woensdag even schrikken voor de mensen die betrokken zijn bij de Phoenix Mars Lander. De lander weigerde namelijk om gegevens te ontvangen en te versturen, waardoor er even paniek uitbrak. Een analyse van het probleem heeft uitgewezen dat het UHF-radiosysteem van Phoenix (dat gebruikt wordt voor communicatie met de buitenwereld) zichzelf om onbekende redenen in de standby modus had gezet. Als gevolg kon de lander geen nieuwe opdrachten van de aarde ontvangen.
In plaats daarvan heeft Phoenix een set van reservecommando’s gedraaid, die een dag eerder naar de sonde verstuurd waren. De Marssatelliet Mars Odyssey zal proberen om nieuwe gegevens door te sturen naar Phoenix, om deze van verse opdrachten te voorzien. Ondertussen heeft Phoenix succesvol gegevens verstuurd naar de Mars Reconnaissance Orbiter, die deze vervolgens heeft doorgesluisd naar de aarde.
Hiertoe behoren ondermeer een aantal schitterende nieuwe foto’s, zoals de prachtige kleurenopname die hieronder zichtbaar is. Daarnaast heeft de Mars Reconnaissance Orbiter opnieuw blijk gegeven van zijn ongelooflijke kracht, door middel van het maken van een kleurenopname van Phoenix aan het oppervlak.
Kleurenfoto van de omgeving van Phoenix, gemaakt op sol 2 (de tweede dag op het oppervlak van Mars).
Kleurenfoto van Phoenix op het oppervlak van Mars, gezien door de HiRIS-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter.
Bron: NASA
(Astrostart)
De Phoenix Mars Lander heeft gebruik gemaakt van de camera die aan zijn robotarm is bevestigd om onder zichzelf te kijken. Wat de wetenschappers te zien kregen, zou eventueel van groot belang kunnen zijn. Op de opnames die gemaakt zijn door Phoenix zijn namelijk kenmerken zichtbaar die mogelijk van ijs gemaakt zijn. Dit ijs zou blootgelegd zijn doordat de bovenliggende bodemlaag is weggeblazen bij de landing van Phoenix. Er is ook minder goed nieuws: één van de instrumenten van Phoenix heeft kortsluiting veroorzaakt.
Phoenix zal aanvullende gegevens verzamelen om te kijken of het werkelijk om ijs gaat, of dat het gewoon om gesteente gaat. Als Phoenix inderdaad ijs gevonden heeft, zal dat een enorme opsteker zijn voor de missie. De lander heeft gedurende zijn eerste dagen op Mars namelijk last van allerlei kwaaltjes. Eerder deze week werd de communicatie tussen Phoenix en de buitenwereld al enige tijd verbroken en afgelopen nacht heeft het TEGA-instrument kortsluiting veroorzaakt. Als gevolg hiervan is het Phoenix-team gedwongen om diagnostische maatregelen te ontwikkelen, die binnen een paar dagen naar de lander gestuurd moeten worden. Hopelijk zal dit voldoende zijn om de Thermal and Evolved Analyzer, dat gebruikt wordt om bodemmonsters te verdampen en deze vervolgens te analyseren, weer aan de gang te krijgen.
De laatste gegevens van Phoenix' weerstation hebben opnieuw een zonnige dag laten zien, met minima van -80 graden Celsius en maxima van -30 graden Celsius. Het LIDAR-instrument is voor een periode van 15 minuten actief geweest en heeft een toename van stof in de atmosfeer laten zien.
Het Phoenix-team heeft overigens het groene licht gekregen om de missie te vervolgen, ondanks de problemen met de radiozender en het TEGA-instrument. De lander heeft namelijk aan de criteria voldaan om de status “Safe to Proceed” te verkrijgen, hetgeen betekent dat Phoenix verder mag gaan met het testen en gebruiken van zijn wetenschappelijke instrumenten.
Feitelijk zit Phoenix namelijk nog steeds in zijn testfase, waarin alle instrumenten stuk voor stuk gecheckt en getest worden. Daarnaast is men nog steeds bezig met het verkrijgen van kleur-informatie, dat gebruikt wordt om de eigenschappen van de bodem te begrijpen. Aan de hand hiervan kan men bepalen op welke plaatsen het beste gegraven kan worden.
bron:astrostart
Als ze die niet meer aan de praat krijgen hebben ze dus 1 bron minder, en dus minder vermogen om te verdampen.
En dat zou idd jammer zijn
'Thuis' op onze eigen planeet.
Toch wel een complete tegenstelling van alleswat er in dit topic staat.
Door de thrusters tijdens de landing is waarschijnlijk de bovenste laag van de grond weggeblazen en bleef er een plakaat over.
Dat witte is dus misschien ijz, maar daar zijn ze niet helemaal zeker van
quote:Het stuk ijs heet Holy Cow. Er is nog een stuk IJs gevonden met de naam Snow Queen.Op zondag 1 juni 2008 00:05 schreef Quyxz_ het volgende:
Dat witte is dusmisschienijz,maar daar zijn ze niet helemaal zeker van
quote:http://www.astroversum.nl/nieuws/nieuws.html?subaction=showfull&id=1212218199&archive=1212271223&start_from=&ucat=112&Update 23.35 uur:
Nader onderzoek heeft uitgewezen dat het inderdaad om ijs gaat. Het stuk ijs heeft van wetenschappers de naam 'Holy Cow' gekregen. Phoenix is bovendien gestuit op nog meer ijs dat tevoorschijn is gekomen tijdens diens landing, en dit stuk wordt 'Snow Queen' genoemd. De lander zal in de komende dagen meer gegevens verzamelen, zo meldt Emily Lakdawalla van Planetary.org.
© Astroversum
Astroversum is sowieso upto-dater dan Astrostart.
quote:Die overigens erg summier is met info. Of ik zit verkeerd te kijken ofzo.Op zondag 1 juni 2008 10:47 schreef Quyxz_ het volgende:
Joa, maar ik houd nasa.gov als bron voor deze missie
Ik wilde lezen hoe het nu met de arm en de andere technische probleempjes was maar kan niks vinden. De persconferenties kun je ook niet terugkijken.
Leven op Mars
quote:Op dinsdag 3 juni 2008 21:25 schreef GasTurbine het volgende:
http://www.nu.nl/news/1594429/122/Leven_op_Mars.html
Leven op Mars
quote:Ik trapte er ook in
This mosaic of four side-by-side microscope images (one a color composite) was acquired by the Optical Microscope, a part of the Microscopy, Electrochemistry, and Conductivity Analyzer (MECA) instrument suite on NASA's Phoenix Mars Lander. Taken on the ninth Martian day of the mission, or Sol 9 (June 3, 2008), the image shows a 3 millimeter (0.12 inch) diameter silicone target after it has been exposed to dust kicked up by the landing. It is the highest resolution image of dust and sand ever acquired on Mars. The silicone substrate provides a sticky surface for holding the particles to be examined by the microscope.
Sweet
Maar goed dat die instrumenten werken.
Wel jamemr trouwens dat er nu nooit meer press briefings zijn op NASA TV om 8 uur 's avonds omdat er telkens live beelden van ui het ISS zijn.
Thursday, June 05, 2008
LOS ANGELES —
The Phoenix lander's first dig into the Martian soil for scientific study
was delayed Wednesday because of a communications glitch on a
spacecraft that relays commands from Earth to the red planet.
But scientists back on Earth did get some good news:
A test dig revealed what appeared to be ice or salt
just underneath the top layer of soil.
The orbiting Odyssey satellite went into safe mode and failed
to send instructions to Phoenix to claw into the permafrost to
search for evidence of the building blocks of life,
said Chad Edwards, chief telecommunications engineer
at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena.
It's the second time a relay problem has delayed the lander's schedule.
The first glitch occurred two days after it landed,
when another satellite, the Mars Reconnaissance Orbiter, turned off its radio.
Click here to view photos
Na alle gedoe met de radio en de arm, hebben ze na dagen oefenen, de eerste schep zand op Phoenix geleegd.
Daar ligt het.
Het ligt op een soort van rooster, boven het oventje. De bedoeling was dat het fijne zand er door zou vallen, als een soort van zeef, waarna ze dat dan konden "bakken". De vrijgekomen gassen kunnen ze dan meten en zo weten ze de samenstelling van het zand.
Alleen geven de sensors aan dat er niks door het rooster is gekomen. De korreltjes moeten kleiner dan 1 milimeter doorsnee zijn en blijkbaar is het een te kleffe zooi waardoor het aan elkaar vast blijft klonteren.
Ze gaan nu bij een volgende schep zand eerst met de graver op de grond kloppen, om het los te maken. En een iets minder grote schep, dat morst ook wat minder.
Phoenix heeft microscopische stofdeeltjes bestudeerd
De Phoenix Mars Lander heeft zijn ingebouwde microscoop gebruikt om Martiaanse zand- en stofdeeltjes in niet eerder vertoond detail te fotograferen. De microscopische deeltjes die de Optical Microscope op de gevoelige plaat heeft vastgelegd hebben een grootte van ongeveer 1/10de de dikte van een mensenhaar. De Phoenix heeft ondertussen instructies gehad om zijn eerste bodemmonster te verzamelen en te bestuderen. Deze instructies waren eigenlijk eerder deze week al verstuurd, maar toen weigerde Mars Odyssey deze door te sturen.
De microscopische deeltjes zijn op 3 juni al bestudeerd en ze kennen een grote verscheidenheid aan vormen en kleuren. Hoewel enkele stofdeeltjes wellicht afkomstig zijn vanuit de Marslander zelf, laten de meeste stofdeeltjes een samenstelling zien die overeen komt met wat men zou verwachten van Marsdeeltjes. De grote onderlinge verscheidenheid die de deeltjes laten zien, zijn alleen met een microscoop te onthullen.
Op grotere schaal zien de deeltjes er allemaal uit als roodbruine stofkorrels, op enkele uitzonderingen na dan. Het zijn, zoals altijd, de uitzonderingen die het meest interessant zijn. Zo heeft men een deeltje gevonden dat nog het meest op een zoutkorrel lijkt, hoewel het nog te vroeg is om hier definitieve conclusies aan te verbinden.
De instructies die Phoenix de laatste dagen heeft ontvangen zijn doorgestuurd door de Mars Reconnaissance Orbiter, aangezien Mars Odyssey het nodig vond om zichzelf uit te schakelen. De MRO zal blijven dienen als doorgeefluik voor Phoenix totdat Mars Odyssey weer ontwaakt is. Vanaf dat moment zullen beide sondes een netwerk opzetten met de Phoenix Mars Lander en het grondstation op de aarde.
Bron: NASA
(Astrostart)
quote:Dit is het apparaatOp zondag 8 juni 2008 23:57 schreef kurk_droog het volgende:
hoe moet ik dat plaatje nu zien? Want dat zand wat er nu ligt verdwijnt niet zomaar?
De eerste twee luikjes zijn opengedaan en daar hebben ze het zand op geleegd. Op de Phoenix staat het apparaat ook onder een hoek. Kun je ook zien op de foto, onder ligt veel meer zand.
Hoe ze het eraf krijgen weet ik niet. Misschien kan het kantelen ofzo?
Het kan iig wel schudden. Dat gaan ze nu eerst nog proberen.
Schudden en dan kijken of er alsnog wat doorheen valt.
Oventje Phoenix gevuld met bodemmonster Mars
Het eerste bodemmonster van Phoenix kan nu toch geanalyseerd worden.
Het is alsnog gelukt om een van de oventjes aan boord van de Marslander Phoenix met een bodemmonster te vullen. Eerdere pogingen om dit voor elkaar te krijgen, mislukten doordat het opgeschepte bodemmonster te klonterig was om de smalle openingen van het filterscherm van het zogeheten TEGA-instrument te passeren.
TEGA is een klein laboratorium dat van acht kleine oventjes is voorzien, waarin bodemmonsters worden verhit en geanalyseerd. Elk van de oventjes is voorzien van een filter dat moet voorkomen dat de zeer nauwe ovenopening verstopt raakt. Dat filter kan in trilling worden gebracht om de doorgang van kleine deeltjes te bevorderen.
Na drie trilpogingen waren er slechts enkele deeltjes in oven nummer 4 terechtgekomen. Maar uiteindelijk lukte het om onduidelijke redenen toch - mogelijk door al het geschud, maar mogelijk ook doordat de structuur van het bodemmonster dat dagenlang op het filterscherm heeft gelegen losser is geworden.
(allesoversterrenkunde)
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Jun 19, 2008
quote:Opportunity finally escaped the Martian sand and backed up onto solid rock inside "Victoria Crater." Driving backward on Martian day, or sol, 1557 (June 10, 2008), the rover successfully moved the last of its six wheels up over a rocky ledge.
The successful maneuver freed Opportunity to follow another route that will bring the rover closer to the cliff known as "Cape Verde." From there, the rover will collect high-resolution, panoramic images of rock layers in the promontory.
Also this week, the rover engineering team had the honor of hosting Houston-area Congressman and Mars exploration enthusiast John Culberson.
The congressman participated in the planning of sols 1557 and 1558 (June 10-11, 2008). Culberson even helped design a science observation of the cobble informally named "Barnes" in honor of Virgil E. Barnes, former emeritus professor of geological sciences at The University of Texas at Austin.
Sol-by-sol summary:
In addition to receiving morning instructions directly from Earth via the rover's high-gain antenna and measuring atmospheric dust with the panoramic camera, Opportunity completed the following activities:
Sol 1551 (June 4, 2008): Opportunity acquired a 5-by-1 mosaic of images for a shadow test to determine how well imaging of Cape Verde can proceed in shadowed conditions.
Sol 1552: In the morning, Opportunity took spot images of the sky for calibration purposes and surveyed the horizon with the panoramic camera. After driving backward, the rover took images of cleat marks made with its wheels using the hazard-avoidance cameras.
Opportunity took post-drive images of the rover mast and a 3-by-1 mosaic of images with the navigation camera. After relaying data to the Odyssey orbiter for transmission to Earth, Opportunity measured argon gas in the Martian atmosphere with the alpha-particle X-ray spectrometer.
Sol 1553: Opportunity completed a morning survey of the horizon and took spot images of the sky with the panoramic camera. The rover acquired a 5-by-1 mosaic of images for the shadow test and surveyed the sky at high Sun with the panoramic camera.
Sol 1554: In the morning, Opportunity acquired a six-frame, time-lapse movie of potential clouds passing overhead with the navigation camera.
The rover acquired another 5-by-1 mosaic of shadow-test images with the panoramic camera. Opportunity then acquired full-color images, using all 13 filters of the panoramic camera, of a cobble dubbed "Agassiz."
The rover completed a sky survey at high Sun with the panoramic camera and, after sending data to Odyssey, measured atmospheric argon with the alpha-particle X-ray spectrometer.
Sol 1555: Opportunity surveyed the horizon and took spot images of the sky with the panoramic camera. The rover acquired a six-frame, time-lapse movie in search of clouds with the navigation camera. After communicating with Odyssey, Opportunity measured atmospheric argon with the alpha-particle X-ray spectrometer.
Sol 1556: In the morning, Opportunity took thumbnail images of the sky with the panoramic camera. After communicating with Odyssey, the rover measured atmospheric argon with the alpha-particle X-ray spectrometer.
Sol 1557 (June 10, 2008): In the morning, Opportunity acquired a six-frame, time-lapse movie in search of clouds with the navigation camera and surveyed surrounding rock clasts with the panoramic camera. The rover acquired full-color images, using all 13 filters of the panoramic camera, of Barnes.
Opportunity then drove backward and acquired post-drive images of surrounding terrain and of the rover mast with the navigation camera as well as images of cleat imprints made by the rover's wheels with the hazard-avoidance cameras. After sending data to Odyssey, Opportunity measured atmospheric argon.
Plans for the following morning called for the rover to monitor dust on the rover mast and take another six-frame movie of potential clouds passing overhead.
Odometry: As of sol 1557 (June 10, 2008), Opportunity's total odometry was 11,691.84 meters (7.26 miles).
Daily Show
ijs quote:McDonalds
quote:Opname(s) van 4 dagen geleden...
Phoenix heeft toch ijs gezien
De Phoenix Mars Lander heeft vermoedelijk toch ijs opgegraven op de Rode Planeet Mars. Phoenix had vier dagen geleden immers enkele klonten van helder materiaal gefotografeerd en dat materiaal blijkt nu verdwenen te zijn. Dat kan maar één ding betekenen: het materiaal is waterijs dat door het gegraaf van Phoenix is blootgesteld aan de open lucht en vervolgens is verdampt. Er was even twijfel over de aard van het materiaal, aangezien het eventueel om zout zou kunnen gaan. Zout kan echter niet verdampen, dus de twijfel is hiermee uit de lucht.
Vandaag is de Robot Arm van Phoenix op een hard oppervlak gestuit, en dit heeft de hoop aangewakkerd dat Phoenix een grondlaag van waterijs heeft ontdekt. Ondertussen treft het softwareteam van Phoenix voorbereidingen voor het toepassen van een patch, waardoor de wetenschappelijke gegevens van Phoenix beter opgeslagen kunnen worden.
De oorzaak is het feit Phoenix op de één of andere manier bijzonder veel dubbele bestanden genereert, waardoor het flashgeheugen van de Marslander steeds vol raakt. Om geen wetenschappelijke gegevens te verliezen, zal Phoenix voorlopig zijn gegevens aan het einde van iedere dag doorsturen. Na het toepassen van de patch, zal Phoenix hopelijk weer gegevens tijdelijk kunnen opslaan in zijn flashgeheugen.
Bron: NASA
(Astrostart)
NASA's Marslander Phoenix heeft sommige wetenschappelijke waarnemingen verloren door een vreemde software fout nadat er teveel huishoudelijke data werd gegenereerd. Phoenix technici zijn aan het onderzoeken waarom deze anomalie voorkwam. Het is vandaag niet zo'n groot probleem omdat er geen activiteiten zijn gepland waarbij het nodig is dat data een nacht lang bewaard word. De verloren data had geen hoge prioriteit en de meeste foto's kunnen zelfs opnieuw genomen worden.
“De sonde is gezond en geheel bestuurbaar, maar we gaan verder als een gewaarschuwd man totdat we begrijpen wat de oorzaak hiervan is”, aldus Phoenix Project Manager Barry Goldstein van NASA's Jet Propulsion Laboratory. Phoenix produceert normaal gesproken een kleine hoeveelheid data met betrekking tot zijn computer en zijn eigen functioneren. Deze data heeft een hoge prioriteit en wordt opgeslagen in het flash geheugen. Op een of andere manier, heeft Phoenix op dinsdag te veel huishoudelijk informatie verzameld zodat het de wetenschappelijke data uit het flash geheugen "wegdrukte".
De overtollige wetenschappelijke data is verloren gegaan op woensdag nadat de Phoenix in de stand-by mode was gegaan voor een martiaanse nacht. Dit was geen probleem tot nu toe maar omdat Phoenix normaalgesproken het merendeel van de verzamelde data dezelfde dag nog terugstuurt naar de aarde. Zo nu en dan verzameld Phoenix meer data dan in de middag teruggestuurd kan worden, en deze informatie word s'nachts bewaard om de volgende ochtend alsnog verzonden te worden. Om te voorkomen dat Phoenix' geheugen wordt overbelast, wordt ervoor gezorgd dat de prioriteit van de soort huishoudelijke data die het geheugen dinsdag overspoelden verlaagd word, en zullen er minder wetenschappelijke activiteiten gedaan worden.
Terwijl de oorzaak van de overvloed aan huishoudelijke data wordt onderzocht, zal Phoenix geen wetenschappelijke data s' nachts bewaren, ook zullen er op donderdag meer mogelijkheden worden gecreëerd om data terug te zenden, zodat Phoenix zoveel informatie kan verzamelen als mogelijk. De komende vandaag is men van plan om verder te graven, foto's te nemen en het weer te observeren.
Dit artikel is geschreven door Berjan Westerdijk.
Bron: SPACE.com
(Astrostart)
Erg jammerof komen die press briefings weer ?
by Staff Writers
Tucson AZ (SPX) Jun 30, 2008
NASA's Phoenix Mars Lander scraped to icy soil in the "Wonderland" area on Thursday, June 26, confirming that surface soil, subsurface soil and icy soil can be sampled at a single trench.
Phoenix scientists are now assured they have a complete soil-layer profile in Wonderland's "Snow White" extended trench.
By rasping to icy soil, the robotic arm on Phoenix proved it could flatten the layer where soil meets ice, exposing the icy flat surface below the soil.
Scientists can now proceed with plans to scoop and scrape samples into Phoenix's various analytical instruments.
In addition, scientists will test samples to determine if some ice in the soil may have been liquid in the past during warmer climate cycles.
It's another encouraging step to meeting Phoenix mission goals, which are to study the history of Martian water in all its phases and determine if the Martian arctic soil could support life.
Mars Daily
by Staff Writers
Berkeley CA (SPX) Jul 01, 2008
quote:
A new analysis of Martian soil data led by University of California, Berkeley, geoscientists suggests that there was once enough water in the planet's atmosphere for a light drizzle or dew to hit the ground, leaving tell-tale signs of its interaction with the planet's surface.
The study's conclusion breaks from the more dominant view that the liquid water that once existed during the red planet's infancy came mainly in the form of upwelling groundwater rather than rain.
To come up with their conclusions, the UC Berkeley-led researchers used published measurements of soil from Mars that were taken by various NASA missions: Viking 1, Viking 2, Pathfinder, Spirit and Opportunity. These five missions provided information on soil from widely distant sites surveyed between 1976 and 2006.
"By analyzing the chemistry of the planet's soil, we can derive important information about Mars' climate history," said Ronald Amundson, UC Berkeley professor of ecosystem sciences and the study's lead author.
"The dominant view, put forward by many now working on the Mars missions, is that the chemistry of Mars soils is a mix of dust and rock that has accumulated over the eons, combined with impacts of upwelling groundwater, which is almost the exact opposite of any common process that forms soil on Earth.
In this paper, we try to steer the discussion back by re-evaluating the Mars data using geological and hydrological principles that exist on Earth."
The final version of the study will appear online in Geochimica et Cosmochimica Acta, the journal of the International Geochemical Society, by the end of June, and in a print issue in August.
Martian soil has made headlines in recent weeks as NASA's Phoenix lander began sampling soil from the planet's north pole and analyzing its chemical elements. The goal of the tests is to determine whether Mars was once capable of supporting life, an idea that got a boost on Friday (June 20) when Phoenix scientists announced the discovery of ice underneath the Martian soil.
While the UC Berkeley-led study does not delve directly into evidence of life on Mars, it does suggest what kind of climate that life, if it existed, might have encountered.
The planet is currently too cold for water to exist in a liquid state, but scientists generally agree that during the planet's earliest geological period, known as the Noachian epoch and dating 4.6 billion to 3.5 billion years ago, there were enough atmospheric greenhouse gases to warm the air and support lakes and flowing rivers.
But unlike Earth, Mars does not have plate tectonics to help generate volcanoes and other terrestrial sources of greenhouse gases to sustain heat, explained Amundson.
He said that many scientists believe that by the time the planet moved from the Noachian epoch to the Hesperian epoch, dating from 3.5 billion to 1.8 billion years ago, water on Mars had either frozen or evaporated. (The planet is now in its third geological time period, the Amazonian epoch, which started about 1.8 billion years ago.)
The new study, however, suggests that liquid water existed in the Martian atmosphere into the Hesperian era.
To support this view, the team showed that soil at the Viking, Pathfinder and Spirit landing sites had lost significant fractions of the elements that make up the rock fragments from which the soil was formed, a sign that water once moved downward through the dirt, carrying the elements with it.
Amundson also pointed out that the soil records a long period of drying, as evidenced by surface patterns of the now sulfate-rich land. The distinctive accumulations of sulfate deposits are characteristic of soil in northern Chile's Atacama Desert, where rainfall averages approximately 1 millimeter per year, making it the driest region on Earth.
"The Atacama Desert and the dry valleys of Antarctica are where Earth meets Mars," said Amundson. "I would argue that Mars has more in common geochemically with these climate extremes on Earth than these sites have in common with the rest of our planet."
Amundson noted that sulfate is prevalent in Earth's oceans and atmosphere, and is incorporated in rainwater. However, it's so soluble that it typically washes away from the surface of the ground when it rains. The key for the distinctive accumulation in soil to appear is for there to be enough moisture to move it downward, but not so much that it is washed away entirely.
The researchers also noted that the distribution of the chemical elements in Martian soil, where sulfates accumulate on the surface with layers of chloride salt underneath, suggest atmospheric moisture.
"Sulfates tend to be less soluble in water than chlorides, so if water is moving up through evaporation, we would expect to find chlorides at the surface and sulfates below that," said Amundson.
"But when water is moving downward, there's a complete reversal of that where the chlorides move downward and sulfates stay closer to the surface. There have been weak but long-term atmospheric cycles that not only add dust and salt but periodic liquid water to the soil surface that move the salts downward."
Amundson pointed out that there is still debate among scientists about the degree to which atmospheric and geological conditions on Earth can be used as analogs for the environment on Mars. He said the new study suggests that Martian soil may be a "museum" that records chemical information about the history of water on the planet, and that our own planet holds the key to interpreting the record.
"It seems very logical that a dry, arid planet like Mars with the same bedrock geology as many places on Earth would have some of the same hydrological and geological processes operating that occur in our deserts here on Earth," said Amundson.
"Our study suggests that Mars isn't a planet where things have behaved radically different from Earth, and that we should look to regions like the Atacama Desert for further insight into Martian climate history."
Phoenix heeft wetenschappelijke schatkist gevonden
De Phoenix Mars Lander heeft voor het eerst een bodemmonster in zijn mobiele laboratorium afgeleverd en geanalyseerd. De resultaten zijn ronduit spectaculair en volgens de betrokken astronomen vergelijkbaar met het “winnen van de loterij”. De chemische gegevens die verzameld zijn door de Microscopy, Electrochemistry and Conductivity Analyser vormen een wetenschappelijke goudmijn en laten zien hoe de chemische samenstelling van de Marsbodem is, evenals het zuurgehalte en het levensondersteunende gehalte.
De gegevens vormen het resultaat van de eerste “natte” chemische analyse die ooit op een andere planeet is uitgevoerd. Er staan op een later tijdstip nog drie “natte” chemische analyses op het programma, aangezien Phoenix in totaal vier van dit soort mini-laboratoria aan boord heeft.
De analyse heeft uitgewezen dat de Martiaanse grond op de landingslocatie van Phoenix overeen komt met hetgeen kan worden aangetroffen in de zogenaamde “droge valleien” van Antarctica. Daarnaast is het zuurgehalte van de bodem opvallend – hoewel in dit geval “basegehalte” beter van toepassing is, aangezien de grond met een pH van tussen de 8 en 9 sterk basisch is (een base is overigens het tegenovergestelde van een zuur). Dat betekent dat het zoutgehalte in de bodem behoorlijk hoog moet zijn en de analyse heeft inderdaad het bestaan aangetoond van magnesium-, natrium-, kalium- en chloorzouten.
Het bestaan van dit soort zouten vormt een aanvullend bewijs voor het bestaan van vloeibaar water in het verleden van Mars. Wat opmerkelijk is, is dat men een groot aantal “voedingsstoffen” heeft aangetroffen in de Martiaanse grond – oftewel chemische stoffen die onmisbaar zijn voor het leven zoals wij dat kennen. Zo zou de Martiaanse grond bijzonder geschikt kunnen zijn voor de teelt van asperges (!). Al met al is gebleken dat Mars helemaal niet zo’n vreemde wereld is en in vele opzichten, zoals de mineralogie, verassend veel op de aarde lijkt.
Naast de bovenstaande analyse heeft Phoenix eveneens zijn Thermal and Evolved-Gas Analyser (TEGA) gebruikt om zijn eerste bodemmonster te verhitten tot meer dan 1000 graden Celsius. Hierbij zal het bodemmonster geheel verdampen, waarna een analytisch instrument de samenstelling van de vrijgekomen gassen zal bepalen. Het analyseren van de TEGA-gegevens zal nog wel even duren, maar op dit moment is het al duidelijk dat de Marsbodem in het verleden interacties met water heeft gekend.
Bron: NASA
(Astrostart)
"Dubbele gezicht" van Mars het gevolg van catastrofale inslag?
Het oppervlak van de planeet Mars kent een groot contrast tussen de laagvlakten in het noorden en de hoogvlakten in het zuiden. Het noordelijke halfrond is relatief jong, terwijl het zuidelijke halfrond bedekt is met kraters. Wetenschappers vragen zich al langer af wat hiervan de oorzaak zou kunnen zijn. Is het “dubbele gezicht” van Mars het gevolg van interne processen of van externe catastrofes? Men heeft nu bewijs gevonden voor het laatste: de inslag van een groot object heeft het noordelijk halfrond bijna weggeblazen.
Deze theorie is niet zonder problemen. Zo hebben de noordelijke laagvlakten een min of meer elliptische vorm, terwijl een grote inslag normaal gesproken een cirkelvormige afdruk in het landschap achterlaat. Daarnaast laat Mars de opvallende afwezigheid zien van een soort “kraterrand” of iets vergelijkbaars. Tot slot zou een dergelijke inslag het gehele noordelijke halfrond hebben doen smelten, wat echter duidelijk niet het geval is geweest.
Een team van wetenschappers heeft nu gebruik gemaakt van computermodellen om te achterhalen of een grote inslag in staat kan zijn om een groot deel van het noordelijk halfrond weg te blazen, zonder het gehele oppervlak te doen smelten. Deze simulaties hebben uitgewezen dat het op z’n minst mogelijk is om de waargenomen eigenschappen van het noordelijke halfrond te verklaren aan de hand van een grote inslag, zonder de gehele planeet te doen smelten of een kraterrand te vormen.
Volgens het meest waarschijnlijke scenario is een object met een diameter van 1600 tot 2700 kilometer (oftewel, een dwergplaneet) onder een hoek van 30 tot 60 graden ingeslagen op het noordelijk halfrond van Mars, met een snelheid van 6 tot 10 kilometer per seconde. Het tijdstip van deze catastrofe wordt geschat op een paar miljard jaar geleden – ongeveer halverwege twee vergelijkbare catastrofes op aarde, namelijk de inslag waarbij de maan is ontstaan en de inslag die een einde maakte aan de heerschappij van de dinosauriërs.
Bron: California Institute of Technology (Caltech)
(Astrostart)
Kortsluiting in ovens van Phoenix
Er heeft zich een kortsluiting voorgedaan in de TEGA-oven van de Phoenix Mars Lander, waarmee monsters van het oppervlak van de Rode Planeet onderzocht worden, zo heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA meegedeeld. De acht ovens van de TEGA moeten materiaal, dat door de robotarm van de Phoenix is opgeschept van de bodem op de noordelijke pool, verhitten om de precieze samenstelling ervan na te gaan. Eerste pogingen om een bodemstaal in een oven te brengen, mislukten omdat het materiaal niet fijnkorrelig genoeg bleek te zijn.
Het probleem werd opgelost door het staal zodanig te schudden dat het uiteindelijk toch in de TEGA belandde. Maar nu hebben de ingenieurs en wetenschappers een kortsluiting in oven vier van het instrument ontdekt, vermoedelijk veroorzaakt door de lange vibratietechnieken bij de eerste probleemoplossing. Gezien elke overbrenging naar de oven vibraties met zich meebrengt, is de vrees gerezen dat de volgende poging wel eens de laatste kan zijn. De wetenschappers hopen een nieuwe kortsluiting te voorkomen door zo zorgvuldig mogelijk de nieuwe materiaaloverbrenging uit te voeren.
Bron: AFP
(Astrostart)
quote:DEN HAAG - De ministeries van Economische Zaken en van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap trekken samen 8 miljoen euro uit voor de Nederlandse bijdrage aan de eerstvolgende ruimtemissie van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA naar Mars.
Dat hebben drie Nederlandse organisaties op het gebied van ruimte- en planeetonderzoek maandag laten weten. De bijdrage heeft betrekking op de voorbereiding van drie wetenschappelijke ruimte-instrumenten voor de missie EXOMars, die in 2014 op de rode planeet moet landen.
Met de 8 miljoen kunnen de drie instrumenten in concept worden ontwikkeld tot het moment waarop ESA de ontwerpen beoordeelt. Vooralsnog kan één daarvan met het geld tot vluchtwaardig instrument worden gemaakt.
Boor
Het ruimtevaartuig bij de operatie ExoMars heeft een wagen aan boord met een flinke boor en instrumenten die biologisch en geologisch onderzoek gaan doen. De belangrijkste vraag is of er eens leven op Mars was en hoe het leven hier op aarde heeft kunnen ontstaan.
Nederlandse bedrijven en instituten ontwikkelen hoogwaardige technologie voor drie wetenschappelijke instrumenten voor ExoMars. Een daarvan, RamanLIBS, waarbij TNO betrokken is, moet de opgeboorde stenen van Mars analyseren op chemische samenstelling en mineralen. De bedrijven Dutch Space en Lionix ontwikkelen een zogeheten Life Marker Chip, een biochemisch laboratorium op een chip die biologische materialen uit de Mars-bodem kan herkennen en karakteriseren.
Het Nederlandse onderzoeksinstituut SRON werkt samen met twee bedrijven aan uiterst gevoelige elektronica om bevingen en inslagen van meteorieten op de rode planeet te meten.
Phoenix heeft moeite met bodemmonsters Mars
De graaf- en schraapwerkzaamheden van Phoenix hebben ijsrijk bodemmateriaal blootgelegd.
Vluchtleiders en technici van NASA's Jet Propulsion Laboratory en de Universiteit van Arizona zijn er nog niet in geslaagd om een ijsrijk bodemmonster van Mars op te scheppen. Met de robotarm van de Marslander Phoenix is het materiaal wel losgeschraapt van de harde, bevoren ondergrond, maar het is tot nu toe niet gelukt om het korrelige bodemmonster in het bakje van de robotarm te krijgen. Er worden nu tests uitgevoerd om te kijken of de gemotoriseerde rasp in het bakje zelf gebruikt kan worden om Marsijs te verzamelen. Het kan dus nog wel even duren voordat de eerste chemische analyses van het ijs worden uitgevoerd.
Planeetonderzoekers van de Universiteit van Arizona hebben overigens ontdekt dat de MArskunstmaan Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) in de nacht van 25 op 26 mei niet alleen de Phoenix-lander heeft gefotografeerd tijdens zijn afdaling aan een parachute, maar ook het iets eerder afgeworpen hitteschild. Op de foto die MRO van de neerdalende Phoenix maakte, is een zwarte stip ontdekt die op geen enkele andere manier te verklaren is.
(allesoversterrenkunde)
Phoenix zet precisie-instrumenten in voor onderzoek Marsbodem
De vork van Phoenix' robotarm werpt een schaduw op het Marsoppervlak.
De Amerikaanse Marslander Phoenix heeft twee precisie-instrumenten op zijn robotarm ingezet voor onderzoek aan de eigenschappen van de Marsbodem.
Met een soort vork zijn metingen verricht aan de elektrische geleidingseigenschappen van het bodemmateriaal, door de vork in de bodem te prikken en vervolgens een stroompje te laten lopen van de ene tand naar de andere.
Een Zwitserse atoomkrachtmiscroscoop heeft opnamen gemaakt waarop details van een tienduizendste millimeter zichtbaar zijn. Daarmee wordt de fysieke structuur van bodemdeeltjes bestudeerd. Resultaten van de metingen zijn nog niet bekendgemaakt.
(allesoversterrenkunde)
By Andrea Thompson
Senior Writer
posted: 16 July 2008
09:52 am ET
quote:lot more Martian rocks were altered by water than scientists originally thought, suggesting that early Mars was a very wet place.
New observations made by NASA's Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), currently circling the planet, have revealed evidence that vast regions of the southern highlands of Mars were altered by water in a variety of environments billions of years ago.
Water is a key condition for life as we know it. Though there is no firm evidence that Mars has ever harbored life, knowing that the planet was once wet suggests that it was at least habitable in the past.
The key to the finding is the discovery that rocks called phyllosilicates are widespread on at least the planet's southern hemisphere. The water present on Mars from about 4.6 billion to 3.8 billion years ago transformed some rocks into these phyllosilicates, which include clays rich in iron, magnesium or aluminum, mica, and kaolinite (an ingredient in Kaopectate).
"In a phyllosilicate, the atoms are stacked up into layers, and all of the phyllosilicates have some sort of water or hydroxyl [oxygen and hydrogen group] incorporated into the crystal structure," said study team member Scott Murchie of Johns Hopkins University.
Previous data from an instrument called OMEGA - Observatoire pour la Mineralogie, l'Eau, les Glaces et l'Activite on the Mars Express spacecraft had revealed only a few large outcrops of phyllosilicates, suggesting they were a relative rarity on Mars.
"It sort of gave the false impression that rocks that were altered like this were more restricted than they really are," Murchie said.
But the new observations, made with MRO's Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars (CRISM) and detailed in the July 17 issue of the journal Nature, reveal "thousands and thousands of outcrops that we can now resolve with the higher resolution of the instrument, and they're scattered all over the planet wherever the older rocks occur," Murchie told SPACE.com.
"What that's suggesting to us is that we're seeing a pervasive subsurface layer that goes back in time — it's been altered by water to clays and related minerals, and it's outcropping all over the place," Murchie added.
The layer of water-altered rocks sits below younger, volcanic rocks and the ubiquitous windblown Martian dust and sand in many places. But in craters and scarps, including Valles Marineris, across the terrain of the southern hemisphere, the ancient clays and other minerals have been exposed.
"It's like going to the bottom rock layer in the Grand Canyon," Murchie said, where ancient layers underlie the whole area, but are only exposed in a few places.
This layering gives scientists a dividing line of about 3.7 to 3.5 billion years ago for a transition in Martian geology: "Before that the rocks were altered into clays, since then they're not," Murchie said.
The variety of clays and other minerals formed also tells scientists that rock was altered by water under a variety of conditions.
"There's a variety of environments that are formed where the rock was lightly altered where you see things like chlorite, to where it was altered with water at really high temperature, where you see mica, to where a lot of water must have flowed through the rock in order to dissolve out the iron and magnesium and you're left with kaolinite," Murchie said.
The alteration of later rocks, such as the sulfates found by the Mars Exploration Rovers (MER), Spirit and Opportunity in the northern hemisphere, on the other hand, formed under much more restricted conditions.
One implication of these findings is that some of the environments that formed the phyllosilicates would not have been antagonistic to any potential life, unlike the conditions that formed the sulfates, which formed in a highly acidic environment similar to battery acid, as Murchie put it.
Whether the MER rovers can get a close-up peek at these phyllosilicates while the robots still roam the Martian surface is uncertain, Murchie said, because so far the rocks haven't been detected near the crafts. But they could be there and simply be obscured in the north from the MRO instruments by dust.
"It doesn't take much to hide something from our optical instrument in orbit," he said, just a few micrometers of dust. "So just brushing away the rock surface could be enough," he added.
Whether or not Spirit and Opportunity get a chance to investigate these intriguing rocks up close, future rover missions, such as the Mars Science Laboratory set to launch 2009, could certainly be aimed at known phyllosilicate-rich sites, Murchie said, shedding more light on the mysteries of early Mars.
Mars Express maakt scheervluchten langs Phobos
Phobos, gefotografeerd tijdens een eerdere passage van Mars Express.
Op 12 juli is de Europese Mars Express op een afstand van 563 kilometer langs de grootste Marsmaan Phobos gevlogen. Dat was de eerste van een vijftal scheervluchten, waarvan die van 23 juli de meest interessante is. Op die dag zal Mars Express Phobos voor het eerst naderen tot een afstand van minder dan 100 kilometer en de maan nauwkeurig kunnen onderzoeken.
Tijdens de scheervlucht van 23 juli zal Mars Express delen van Phobos kunnen onderzoeken die nog nooit eerder in kaart zijn gebracht. Bovendien zal de High-Resolution Stereo Camera ongekend nauwkeurige, driedimensionale kleurenopnamen maken. Zo mogelijk wordt daarbij ook de beoogde landingsplaats van de Russische Phobos-Grunt-missie, voor volgende jaar op het programma staat, worden gefotografeerd.
(allesoversterrenkunde)
Phoenix graaft verder
De robotarm van Phoenix in de aanslag.
De Amerikaanse Marslander Phoenix is nog steeds bezig om met zijn robotarm hard, donker bodemmateriaal bloot te leggen dat naar verwachting veel ijs bevat.
Na de werkzaamheden van afgelopen zaterdag was een geul van 20 centimeter breed en 30 centimeter lang gegraven. Besloten is nu om deze nog 15 centimeter te verlengen.
Experimenten met een duplicaat van de Marslander, die in Tucson (Arizona) staat, hebben namelijk uitgewezen dat er een groter werkoppervlak nodig is om de gewenste ijsmonsters te verzamelen.
Met de rasp van de robotarm zal het bodemmateriaal worden losgemaakt en in de schep van de robotarm worden verzameld.
Eerder heeft Phoenix al het oppervlaktemateriaal op zijn landingsplaats onderzocht en met een soort vork gemeten hoe goed de bodem warmte en elektriciteit geleid.
(allesoversterrenkunde)
Phoenix update!
De Phoenix Mars Lander heeft de laatste dagen niet stil gestaan. Een aantal instrumenten zijn voor de eerste keer in gebruik genomen. Hier volgt een overzicht van de laatste activiteiten die verricht zijn in de periode van 7 juli tot en met 16 juli. Een groot deel van deze werkzaamheden hebben betrekking op het verkrijgen van een ijsmonster in de “schep” van de robotarm van Phoenix, om deze vervolgens succesvol in de mobiele laboratoria van de Marslander af te leveren.
7 Juli 2008: Phoenix lander levert grondstaal aan chemisch laboratorium
De Phoenix Mars Lander heeft met zijn robotarm een tweede staal voor analyse afgeleverd in het “nat-chemisch laboratorium”. Resultaten van dit onderzoek zullen vergeleken worden met de resultaten van de eerste test van twee weken geleden. Het laboratorium is een onderdeel van de Microscopy, Electrochemistry and Conductivity Analyzer (MECA).
De belangrijkste activiteit van deze dag was het uittesten van een methode om kleine grond- en ijsdeeltjes van de grond te “schrapen”, en deze vervolgens in de “schep” van de robotarm te krijgen. Van elke stap in het proces zullen foto’s genomen worden, om zo de methode te evalueren. Wanneer deze test slaagt, zullen de wetenschappers deze gebruiken om het volgende bodemstaal te leveren aan Phoenix’s bake-and-sniff instrument, de TEGA.
8 Juli 2008: Verdere testen om ijsdeeltjes op te schrapen
Het blijkt een moeilijke opgave te zijn om ijsdeeltjes op te schrapen, in het schepje te doen, en te leveren aan de Thermal and Evolved Gas Analyzer (TEGA). Phoenix beschikt over 3 gereedschappen op de robotarm om ijs en ijsdeeltjes op te scheppen, namelijk een titaniumplaat aan de voorkant van het schepje, een wolfram/koolstofplaat op de onderkant en een hoge-snelheid rasp die vanuit een schuif op de achterkant van het schepje tevoorschijn komt.
Door de extreem koude temperaturen is de grond zeer hard. Daardoor zullen ze de rasp gebruiken om uiterst kleine ijsdeeltjes los te krijgen van de grond, en deze op te scheppen. Het schrapen heeft kleine hoopjes grond geproduceerd, maar die bleken niet in de schep terecht te kunnen. Vergelijk het met het opvegen van stof met een blik en borstel, maar dan zonder het gebruik van de borstel.
De testen werden uitgevoerd in “Snow White”, de eerder gegraven geul. Op Aarde, waar in Tucson een exact model van Phoenix staat, worden eveneens testen uitgevoerd hoe ze het harde materiaal optimaal kunnen schrapen en in de schep kunnen krijgen, om het zo aan TEGA te kunnen leveren voor verdere analyse.
10 Juli 2008: Phoenix gebruikt voor het eerst de “Soil Probe” en Zwitserse Scoop
Phoenix heeft voor het eerst een vork-achtige probe in de martiaanse bodem gestoken, en met een microscoop onderzoekt men uiterst kleine deeltjes door ze “af te tasten”.
Phoenix’s robotarm duwde de “vork” met vier pinnen in onverstoorde grond, dit om de insteek-procedure te testen en valideren. Het instrument is een thermische en elektrische geleidbaarheidsprobe met pinnen van ongeveer anderhalve centimeter lang. Wetenschappers zullen deze probe gebruiken om te meten hoe gemakkelijk de Martiaanse bodem warmte en elektriciteit van de ene pin naar de andere doorgeeft. Deze metingen leveren dan informatie over bevroren of onbevroren water in de grond. De probe heeft reeds metingen verricht toen het nog in open lucht op de robotarm hing. Deze metingen gaven informatie over waterdamp dat zich in de atmosfeer bevindt. Bij de volgende keer dat ze de probe in de grond plaatsen zullen er effectieve metingen worden verricht.
Phoenix heeft ook de eerste beelden doorgestuurd van de atoommicroscoop. Dit Zwitsers instrument maakt beelden door het oppervlak van een deeltje af te tasten met een zeer scherpe punt op het einde van een veer, allemaal op zeer kleine schaal gefabriceerd uit silicium. Deze microscoop kan details waarnemen van 100 nanometer, minder dan een honderdste van de dikte van een haar. Dit is ook zo’n twintig keer kleiner dan wat kan waargenomen worden door de optische microscoop.
De eerste meting werd gedaan op het wieltje dat de deeltjes aan de microscoop moet leveren, zodat men kan valideren dat alles in orde is met de microscoop. Het eerste effectieve beeld werd woensdag genomen, en produceerde een kalibratie-beeld van een gegroefd oppervlak.
Met deze ontwikkelingen heeft Phoenix alle instrumenten van MECA gebruikt.
14 Juli 2008: Phoenix vergroot de onderzoeksplek
Phoenix gebruikt zijn robotarm om de plek vrij te maken van losse bovengrond, en zo een harde laag met ijs bloot te leggen voor verdere analyse. De geul was ongeveer 20 cm bij 30 cm na de werkzaamheden op zaterdag, maar de wetenschappers hebben commando’s doorgestuurd om van 30cm naar 45cm te gaan.
Testen met het aardse model in Tucson hebben aangetoond dat een groter oppervlak nodig is om ijsdeeltjes los te schrapen, om ze daarna op te pikken en in TEGA te droppen voor verdere analyse. Zowel de ijsrijke deeltjes als de rest van hen losgekomen materiaal zal onderzocht worden.
Intussen zijn de wetenschappers ook bezig met de analyse van de gegevens van de geleidbaarheidsprobe. De eerste resultaten zijn werkelijk intrigerend, maar verdere studie moet eerst uitwijzen of hun interpretatie van de gegevens wel degelijk correct is.
Tijdens het gebruik van de “vork”-probe heeft de robotarm tegen een klein steentje “Alice” gestoten. De arm is zo geprogrammeerd dat bij elk obstakel of botsing alle activiteiten stil gelegd worden. Zondag werd nagegaan of alles nog veilig werkte, en besliste om maandag verder te werken.
15 Juli 2008: Phoenix begint met schrapen van de bevroren ondergrond
De gemotoriseerde rasp op de achterkant van de schep wordt voor de eerste keer op Mars getest zodat het verzamelen van ijsdeeltjes kan beginnen. De lander heeft de laatste dagen vooral gewerkt aan het vrijmaken van de zone “Snow White” zodat enkel de harde bevroren onderlaag vrij ligt.
Wetenschappers hebben dinsdagmorgen de commando’s doorgestuurd om de tests later op de dag uit te voeren. Geleidelijk aan zullen de tests verder gaan om uiteindelijk te leiden tot het leveren van grond met ijsdeeltjes aan de TEGA ovens.
Tijdens de ontwikkeling van Phoenix werd de rasp toegevoegd met het oog om in zéér harde ondergrond te kunnen graven. Dit is nu exact de situatie waarin Phoenix zich bevindt. De rasp steekt onder een zéér klein hoek uit de onderkant van de schep. In het begin start de rasp zowat horizontaal, en de schep wordt stelselmatig steiler geplaatst terwijl de rasp draait. Op die manier worden de geschraapte deeltjes opgeworpen op een opvangplaatje door een kleine opening. Wanneer de rasp stopt, dan worden door een serie van bewegingen de deeltjes doorgeschoven naar de voorkant van de schep. Zo kunnen de deeltjes aan TEGA overgeheveld worden.
De commando’s op dinsdag moeten er voor zorgen dat er op twee punten ongeveer een centimeter van elkaar wordt geraspt. De Surface Stereo Imager en robotcamera zullen deze plekken inspecteren op verschillende intervallen en om het opgeschepte materiaal over verschillende uren te bekijken.
16 juli 2008: Phoenix heeft met succes ijsdeeltjes verzameld
De gemotoriseerde rasp aan de achterkant van de schep op de robotarm heeft met succes in de bevroren grond geschraapt, en zo materiaal in de schep geplaatst. Zo heeft Phoenix beelden en gegevens doorgestuurd ter bevestiging dat er inderdaad geschraapt materiaal in de schep is “geworpen”, en dat dit materiaal lichtjes is veranderd gedurende de volgende uren daarop.
De rasp heeft twee kleine maar zeer duidelijke gaatjes gemaakt in de vlakte genaamd “Snow White”. Het losgemaakte materiaal werd verzameld in de schep en door de camera op de robot arm gefotografeerd. Dit gebeuren was een test om te zien of de rasp effectief ijsdeeltjes kon losmaken en in de schep kon krijgen. Zo is deze methode gevalideerd om later effectief stukjes grond in de ovens van TEGA te werpen voor verdere analyse.
Niettegenstaande het ijs van de opgeschepte deeltjes over de korte tijd al een stuk vervlogen was in de ijle atmosfeer, blijkt het toch mogelijk te zijn om tijdig een sample met ijs aan te bieden aan TEGA voor verdere analyse. Verder op de dag worden nog een paar schraap testen uitgevoerd, terwijl de camera’s alles tot in detail blijven volgen.
Bron: NASA
(Astrostart)
quote:Op zaterdag 19 juli 2008 21:54 schreef Tukker87 het volgende:
erg interessant net pas deze thread ontdekt.
Phoenix update - 17 t/m 27 juli
De Phoenix Mars Lander is weer actief bezig geweest. De Marslander heeft de afgelopen week geschraapt en gegraven en heeft verder geprobeerd om op een effectieve manier materiaal in zijn "schep" te krijgen. Phoenix heeft verder ondermeer samen- gewerkt met de Mars Reconnaissance Orbiter om de atmosfeer van de Rode Planeet te bestuderen en is daarnaast begonnen met het verrichten van waarnemingen van stofduivels, een soort zandhozen die kilometers boven het oppervlak kunnen uittorenen.
17 Juli: 3D beelden vanop de Phoenix Mars Lander
Phoenix heeft met zijn Stereo Surface Image (SSI) een aantal stereo beelden gemaakt van de directe omgeving van de lander. Die zijn nu vrijgegeven op volgende site:
http://www.jpl.nasa.gov/news/phoenix/images3d.php
Je hebt er wel een rood/blauw brilletje voor nodig (rood links, blauw rechts). De eerste 14 beelden zijn persoonlijk gekozen door Mark Lemmon, de SSI hoofdwetenschapper. De beelden zijn gemaakt tussen Sol 8 (2 juni) en Sol 36 (1 juli).
18 Juli: Verdere, diepere testen met de rasp
Het wetenschappelijke team heeft de Phoenix commando’s verstuurd om een tweede, grotere test uit te voeren met de rasp van de schep. Deze test is een volgende stap in de voorbereiding om op een effectieve manier geschraapte grond- en ijsdeeltjes in de TEGA oven te krijgen. TEGA zal dan meten of de harde grond inderdaad bevroren waterijs bevat, en zal eveneens de samenstelling van de bodem onderzoeken. De rasp slingert sommige deeltjes direct in een opening op de achterkant van de schep. Deze test verschilt op verschillende punten van de voorgaande test, uitgevoerd op 15 Juli.
Eerst wordt het terrein vlak geschraapt door de schep, om zo verse grond bloot te leggen. Daarna zal er vier keer op een rij geraspt worden, dubbel zo veel als de eerste keer. Ten derde zal de schep over de geraspte gaten heen gaan zodat zo veel mogelijk materiaal kan opgeschept worden. Met deze test willen de wetenschappers er zeker van zijn de ze op de meest efficiënte manier en zo snel mogelijk de ijsdeeltjes in de oven van TEGA kunnen brengen. Dit willen ze doen vroeg in de Martiaanse morgen zodat er zo weinig mogelijk ijs kan verdampen vooraleer de ovendeuren gesloten zijn. Ook zal de camera van de robotarm herhaaldeklijk foto’s nemen over een periode van 7 uur, om zo de visuele veranderingen van het materiaal te observeren.
21 Juli: Phoenix werkt de nacht door
Phoenix zal voor de eerste keer de ganse nacht doorwerken, om samen met een van de orbiters rond Mars metingen te verrichten aan de atmosfeer. Phoenix zal gebruik maken van zijn weerstation, de stereo camera en de geleidbaarheidsprobe, om de veranderingen in de lagere atmosfeer en aan het oppervlak te registreren, terwijl de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) eveneens de atmosfeer en de grond zal bestuderen, maar dan vanuit de ruimte.
De geleidbaarheidsprobe (met zijn vork-achtige vorm) werd voor meer dan 24 uur in de grond gestoken. Terzelvertijd werd de atmosfeer geobserveerd. Hiermee hopen ze veranderingen op een tijdschaal van een dag te ontdekken, zoals wanneer water van ijsvorm naar waterdamp overgaat, en zo de grond verlaat in de atmosfeer. De probe doet daarbij uitstekend zijn werk. Zo hebben de wetenschappers al de elektrische eigenschappen van de grond gemeten, die kunnen wijzen op water, maar daar zijn de wetenschappers nog volop bezig met alle gegevens te verwerken.
Verder worden nog meer testen gedaan om ijsdeeltjes in de ovens van TEGA te krijgen. Wanneer het team voldoende vertrouwen heeft dat het de meest efficiënte methode heeft gevonden, zullen ze de robot op die wijze programmeren. TEGA heeft daaropvolgend succesvol zijn ovendeuren geopend, en is klaar om zijn lading ijsdeeltjes en grond te ontvangen.
22 Juli: Phoenix vervolledigt zijn lange nachtshift
Phoenix heeft dinsdagmorgen zijn langste shift gedurende de missie volbracht. De lander was 33 uur actief geweest, waarbij hij verscheidene keren heeft geschraapt en geraspt, en verder atmosferische metingen heeft verricht in samenwerking met de MRO.
De testen met de rasp hebben de wetenschappers voldoende vertrouwen gegeven om grond- en ijsdeeltjes te verzamelen en af te geven aan TEGA (TEGA is een oven die de grond verbrandt, en zo de ontstane dampen analyseert met een massa-spectrometer).
Het plan is om zo’n 80x te schrapen in “Snow White”. Zo willen de wetenschappers een zeer net oppervlak krijgen om daarna de bevroren ondergrond te raspen.
23 juli: Phoenix bereidt zich voor op een TEGA analyse
Phoenix heeft zijn robotarm gebruikt om een laagje van de harde onderhoud te schrapen. Phoenix moet met zijn stereo camera kleurbeelden maken telkens na 5 keren schrapen. Daardoor kunnen de wetenschappers bestuderen wat er gebeurd tussen twee schraapbeurten in. Het ziet er naar uit dat er vrij snel ijs vervliegt wanneer er verse grond blootgelegd wordt, waardoor een dun laagje grond overblijft waar het ijs al van tussen is vervlogen. Er is een kleurverandering van donkerder naar blauwer naar roder. Binnen enkele dagen wordt een bodemstaaltje losgewerkt om zo in de TEGA oven te plaatsen voor verdere analyse.
TEGA heeft een checkout van zijn instrumenten gedaan op Sol 57. Later zal een test gebeuren van een verwarmingselement die de druksensoren operationeel moet houden. De volgende analyse zal vroeger op de dag gebeuren dan de vorige keer, om zo een zo koud mogelijke buitentemperatuur te hebben, en zo ook een ijsrijk bodemstaal in TEGA te kunnen werpen. Dit is zo’n 3u vroeger dan normaal, wat anders rond 9u lokale tijd is.
Een andere gebeurtenis is het bekijken met de Stereo Surface Imager van het noordwestelijke gedeelte van de horizon, waar men op zoek zal gaan naar “dustdevils” of zandhozen. Dit zal een eerste systematische zoektocht naar “dustdevils” zijn.
24 Juli: vrijmaken van TEGA
“Snow White” is nu volledig vlak gemaakt door gebruik te maken van de schep op de robot arm. Hierdoor is de harde onderlaag klaar om samples te nemen, en die naar de TEGA oven te brengen.
Resten er nog twee belangrijke activiteiten te doen vooraleer men de bodemmonsters kan bezorgen. Ten eerste moet de schep volledig vrijgemaakt worden van alle resterende gronddeeltjes, en ten tweede moet de oven van TEGA volledig vrij zijn van alle gassen en stoffen. Het leegmaken van de schep gebeurt door het roteren van de kop op een precieze manier. Met de camera word gecontroleerd dat er inderdaad niets meer in de schep te vinden is.
Het “reinigen” van de oven van TEGA gebeurt door die te verhitten, en zo alle stoffen te verdampen of verbranden. Deze stoffen zijn meestal vluchtige stoffen, zoals water(damp) en koolstofdioxide, die aan de kanten kunnen kleven. Verder moeten alle daarbij mogelijks ontstane gassen uit de oven gepompt worden.
Verdere activiteiten zijn het volgen van de atmosferische condities (het weer), en het fotograferen van verscheidene gebieden. De Stereo Surface Imager zal foto’s nemen van hetzelfde beeld, maar door 15 verschillende filters. Elke filter laat maar een bepaalde golflengte door in het zichtbaar of infrarood licht. Wanneer men enkel door rood, groen en blauw filtert, kunnen de wetenschappers een full-color beeld maken. De andere filters geven bijkomende informatie over de geologie en atmosferische kwaliteiten van het gefotografeerde gebied.
25 Juli: Phoenix klaar om ijsdeeltjes te ontvangen
Beelden bevestigen dat de schep volledig leeg is, en klaar om bodemmonsters te verzamelen met gebruik van de rasp. Later op de dag zullen er dan effectief gronddeeltjes opgeraspt en in de schep verzameld worden. Die zullen dan naar de oven van TEGA gebracht worden. Die oven werd ook succesvol vrijgemaakt van alle gassen die mogelijk vrijgekomen zijn door het verhitten van de oven.
26 Juli: Phoenix schept ijsgrond op, maar krijgt het niet uitgestrooid in TEGA
Phoenix heeft meer dan voldoende materiaal opgeschept om aan de oven van TEGA te geven, maar moet zijn methode om de grond in de oven te schudden veranderen. In totaal werd ongeveer 3 cm³ (kubieke centimeter) ijsgrond verzameld, wat meer dan voldoende is om de kleine ovencel van TEGA te vullen. Daardoor heeft Phoenix 16 gaten in de grond gemaakt met behulp van de rasp.
Maar foto’s die zaterdagmorgen werden genomen, toonden aan dat het meeste van dit materiaal vastklit aan de schep. Maar zeer weinig van de bodemmonster is in de oven terecht gekomen.
Eenmaal dat het materiaal verzameld is, heft de robotarm de schep omhoog, en wordt de rasp enkele keren aangezet, in een poging om het materiaal terug los te krijgen. Daarna keert het de schep om, om zo het materiaal in de oven te plaatsen. De (zeef-)opening boven de oven is ongeveer 10 cm bij 3 cm breed, maar de oven zelf is maar zo groot als een balpenvulling! Bij het vullen wordt de zeef ook nog gevibreerd. TEGA daarentegen heeft gedetecteerd dat er te weinig materiaal in de oven is terecht gekomen, waardoor de deurtjes niet werden gesloten.
Daarop werd besloten om de toeleveringsmanoeuvres aan te passen zodat er wel voldoende materiaal in het oventje terecht kan komen. Nu worden er nog bijkomende foto’s genomen op, onder en rond het TEGA instrument om te zien of er al dan niet toch wat materiaal uit de schep is gekomen, maar niet in het oventje, die een eventuele verdere handeling zouden kunnen verstoren.
27 Juli: Phoenix herwerkt toeleveringsmethode
Phoenix zal een aangepast scenario gebruiken om materiaal te verzamelen en af te leveren. Enkele kleine veranderingen zouden er nu voor moeten zorgen dat het materiaal wel degelijk in de oven terecht komt. Een van die veranderingen is het minder lang raspen van de grond, waarbij men denkt dat de temperatuur daardoor oploopt, en zo het materiaal aan elkaar begint te klitten. Een andere verandering is het verhogen van het aantal vibraties gedurende het laten vallen van het materiaal in de oven.
Beelden die nog genomen zijn bij de vorige poging toonden wel degelijk aan dat het materiaal uit de schep was gevallen, op de Phoenix lander zelf.
(Astrostart)
Aanwezigheid van water op Mars bevestigd
Tussen het graven door heeft Phoenix een panoramafoto van zijn omgeving gemaakt.
Niet dat iemand er nog aan twijfelde, maar de Amerikaanse Marslander Phoenix heeft vastgesteld dat de Marsbodem inderdaad (bevroren) water bevat. Dat blijkt uit onderzoek van een bodemmonster dat afgelopen woensdag in het analyse-oventje van Phoenix werd gedeponeerd.
Om dit onderzoekssucces te vieren, heeft de NASA gelijk maar besloten om de missie van Phoenix, die aanvankelijk tot eind augustus zou duren, met een maand te verlengen.
Die extra tijd is meer dan welkom, omdat het onderzoek tot nu toe niet zo vlotjes is verlopen: de eerste twee pogingen om ijsrijke Marsgrond te verzamelen mislukten doordat de bodemmonsters onverwacht plakkerig bleek te zijn.
Het meeste materiaal dat nu is geanalyseerd is enkele dagen aan de lucht blootgesteld, om een deel van het water te laten verdampen.
(allesoversterrenkunde)
Dit is zo cool!
Niet enkel kan men nu serieus gaan denken om mensen naar Mars te sturen, maar de kans dat er wellicht ooit iets van leven aanwezig is geweest, is een stuk groter geworden. Erg interesant allemaal. Toevallig was ik weer eens begonnen in de Mars Trilogy van Kim Stanley Robinson.
by Staff Writers
Los Angeles (AFP) July 31, 2008
quote:NASA scientists said Thursday the agency was extending the Mars mission of its Phoenix lander until the end of September, describing its progress so far as "very successful."
Michael Meyer, chief scientist of NASA's Mars Exploration Program, told reporters at a briefing that the minimum objectives of the lander's mission had been achieved and that "full mission success" was expected.
"It's been very successful and Mars had proven itself to be very interesting, mechanically the spacecraft is operating great, and there's plenty of power margin to carry us beyond the waning summer," Meyer said.
"With that, what I'd like to do is announce that we're going to extend the mission to go till the end of the fiscal year (September 30)."
The lander started digging trenches into Martian soil after touching down near the planet's north pole on May 25, revealing a white substance that scientists confirmed was ice in June.
University of Arizona scientist Peter Smith, Phoenix's principal investigator, said ice scooped up by Phoenix's robotic digging arm was being analyzed to see if conditions on Mars could have supported life.
"We're looking to understand the history of the ice, by trying to figure out if this ice has ever melted, and through melting has created a liquid environment that modifies soil," Smith said.
"We're just getting the data back. Through this we also hope to resolve questions, is this a habitable zone on Mars, meaning that we have periodic liquid water, materials that are the basic ingredients for lifeforms."
Smith said chemical analyses which indicated soil was alkaline had baffled scientists. "This is a mystery ... this is a typically acidic environment, perhaps this had to do with a nearby crater," he said.
Although important nutrients including sodium, potassium and magnesium had been discovered, no organic materials had been found so far, Smith said.
marsdaily.com
Datum: 02 Augustus 2008 | Aantal reacties: 3 | Bron: Universe Today | Categorie: Phoenix
Volgens enkele wetenschappers is president George Bush van de Verenigde Staten door de ruimtevaartorganisatie NASA ingelicht over een zeer belangrijke vondst die is gedaan op het oppervlak van planeet Mars. De ontdekking zou vele malen belangrijker zijn voor de zoektocht naar leven op de rode planeet dan de eerdere vondst van bewijs voor de aanwezigheid van water op onze buurplaneet. Omdat de nieuwe resultaten strikt geheim worden gehouden en er nog gedetailleerde analyses worden uitgevoerd suggereert men zelfs dat er leven op Mars ontdekt is.
De wetenschappers verklaarden dat tegenover de website Aviation Week. Volgens hen zal het nog wel even duren voordat wordt bekendgemaakt wat de ontdekking precies inhoudt. Onderzoekers van het Jet Propulsion Laboratory, dat gaat over het instrument waarmee de resultaten zijn verkregen, waren door het uitvoeren van nadere analyses dan ook niet aanwezig op de persconferentie op 31 juli, waarbij de ontdekking van water op Mars nader werd toegelicht. Tussen midden augustus en begin september moet er naar verluid meer informatie naar buiten gebracht worden. Volgens verschillende bronnen hebben de microscopen van de MECA, zoals het gebruikte instrument wordt genoemd, geen bacteriën gevonden. Toch nemen NASA en de Universiteit van Arizona stappen om te voorkomen dat de inhoud van de ontdekking voortijdig uit zal lekken.
quote:bron: UniverseToday, met dank aan Wolter voor de vertaling.Afgelopen vrijdag zorgde een artikel op Aviation Week over een grote ontdekking op Mars voor grote opschudding. In dit artikel werd gesteld dat NASA eerst met het witte huis moest overleggen voordat zij tot publicatie over konden gaan. Hierdoor kwam een geruchtenmachine op gang over mogelijk gevonden leven op Mars.
Hierop heeft het Phoenix team besloten kenbaar te maken dat de ontdekking waar het om gaat de aanwezigheid van perchloraat betreft. Dit is hoogstwaarschijnlijk aangetroffen in 1 van de monsters die m.b.v. van MECA (de natte onderzoekscellen) onderzocht zijn. De ontdekking was nog niet eerder bekend gemaakt omdat de stof niet is aangetroffen tijdens tests met TEGA (de verhitte gasanalyseerders). NASA stelt dan ook dat de aanwezigheid nog niet definitief is en dat publicatie daarom voorbarig is.
Volgens Peter Smith, de hoofdonderzoeker van het Phoenix team, is er niets waar van de beschuldiging van geheimhouding noch van enig overleg met het witte huis. "De Phoenix missie heeft een uitstekende staat van openheid en publieke communicatie van de resultaten en we zijn dan ook zwaar gefrustreerd door deze beschuldigingen". Aldus Peter Smith. "Aanwijzingen voor perchloraat zijn aangetroffen bij een MECA test maar in een daaropvolgende TEGA test werd hiervoor geen verdere ondersteuning gevonden. Het is dan ook nog onderdeel van verder onderzoek"
Perchloraat is een sterk oxiderende en giftige stof. Volgens de onderzoekers betekend dit echter niet dat er geen leven op Mars kan zijn (geweest). Perchloraat kan zelfs een potentiele energiebron voor leven zijn. Ook op aarde komt perchloraat in de natuur voor b.v. in Chili's extreem droge Atacama woestijn. En daar komt leven voor dat verbonden is met deze verbindingen. Voordat duidelijk is wat de gevolgen van eventueel perchloraat op Mars zijn is het wachten op verdere testresultaten.
Er is een Screensaver uitgebracht die automatisch de laatste foto's krijgt van de Phoenix
Marsklei wijst op nat verleden
In Mawrth Vallis op Mars, een dal waar in de toekomst mogelijk Marswagentjes zullen rondrijden, zijn netjes geordende lagen van kleirijk gesteente gevonden. Dat wijst erop dat hier vroeger rijkelijke hoeveelheden water aanwezig waren (Science, 8 augustus).
Het kilometers brede Mawrth-dal ligt in het kraterrijke noordelijke hoogland van Mars, waar veel oude terreinen te vinden zijn. De structuur lijkt nog het meest op een opgedroogd stroomgebied van een rivier.
Onderzoek met een spectrometer aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter heeft uitgewezen uit dat de gesteenten hier rijk zijn aan phyllosilicaten. Dat zijn ijzer- en magnesiumrijke kleimineralen die in vloeibaar water ontstaan. De kleilagen zijn waarschijnlijk ontstaan op plaatsen waar water in aanraking kwam met basalt, dat in de Martiaanse hooglanden alom aanwezig is. Volgens de onderzoekers zijn er steeds meer aanwijzingen dat er in het verre verleden op veel plaatsen op Mars langdurig vloeibaar water aanwezig was.
(Kennislink)
Stofkorreltje van Mars onder de 'atoomloep' bekeken
Uiterst links op deze 'atoomfoto': een deeltje Marsstof.
De Amerikaanse Marslander Phoenix heeft met zijn atoomkrachtmicroscoop een korreltje Marsstof onderzocht. Het enigszins ronde deeltje is een micrometer, oftewel een duizendste millimeter, groot. Zulke deeltjes zijn overal op Mars rijkelijk aanwezig en geven de Marshemel zijn kenmerkende zalmroze tint.
Een atoomkrachtmicroscoop maakt driedimensionale afbeeldingen van kleine deeltjes, door deze met de scherpe punt van een naald af te tasten. Tijdens zo'n scan worden de deeltjes vastgehouden door aantal putjes die in een siliciumplaatje zijn geëtst.
Met deze techniek kunnen de vormen van deeltjes tot afmetingen van 0,1 micrometer in beeld worden gebracht. Het is de bedoeling dat nu meer van deze Marsstofjes worden bekeken, zodat meer inzicht wordt gekregen in de eigenschappen ervan.
(allesoversterrenkunde)
Marslander Phoenix gaat laatste maand in
Een bergje Marsgrond, ontstaan bij het graven van een geul in de bodem.
De Amerikaanse Marslander Phoenix, die eind mei een zachte landing maakte aan de rand van het noordpoolgebied van de rode planeet, begint aan wat voorlopig zijn laatste operationele maand op Mars is.
Eind juli besloot NASA de geplande operationele levensduur van twee maanden te verlengen tot 30 september.
Phoenix heeft de aanwezigheid van (bevroren) water op Mars bevestigd, bodemmonsters onderzocht en de samenstelling ervan bepaald. Tot nu toe hebben de camera's van de ruimtesonde ongeveer twintigduizend foto's gemaakt.
Hoewel er verscheidene technische problemen waren, onder andere met het opscheppen van bodemmonsters en het afleveren ervan in de mini-oventjes aan boord van de lander, spreken vluchtleiders toch van een groot succes.
De analyse en interpretatie van de meetgegevens zal naar verwachting pas na de beëindiging van de Phoenix-missie goed op gang komen.
De komende dagen zal met de robotarm van de lander een poging worden ondernomen om de eerder gegraven geul 'Stone Soup' te verbreden en meer ijsrijk materiaal op te scheppen.
(allesoversterrenkunde)
[ Bericht 60% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 06-09-2008 09:58:19 ]
Marsgrond is extreem droog, ondanks aanwezigheid van water
Het instrument waarmee de elektrische geleidingseigenschappen van de Marsbodem worden onderzocht.
Ja, de Amerikaanse Marslander Phoenix heeft ijs gevonden vlak onder het oppervlak van het noordpoolgebied. En ja, de ijle Marsdampkring bevat waterdamp, en meetinstrumenten van Phoenix zien de relatieve luchtvochtigheid in de loop van het Marsetmaal sterk fluctueren. Maar toch is de Marsgrond extreem droog, zo blijkt uit metingen van een vorkachtig instrument aan boord van de lander waarmee de elektrische geleidingseigenschappen van de bodem gemeten kunnen worden.
Terwijl op aarde (ook bij temperaturen onder het vriespunt) altijd wel wat vloeibare watermoleculen aanwezig zijn op het oppervlak van zandkorrels of ander bodemmateriaal, lijkt dat op Mars niet het geval te zijn, tot verbazing van de onderzoekers.
De aanwezigheid van een kleine hoeveelheid watermoleculen werd onder andere verwacht op basis van de 'plakkerigheid' van het bodemmateriaal. Vluchtleiders gaan het experiment nu op een andere manier herhalen, zodat bodemmateriaal wordt onderzocht dat zich dichter bij de ondergrondse ijslaag bevindt.
(allesoversterrenkunde)
Phoenix update - augustus 2008
De Phoenix Mars Lander is de laatste weken weer druk in de weer geweest. Hierbij heeft de sonde veel nieuwe geulen gegraven en bodemmonsters geanalyseerd. De resultaten hebben vooral betrekking op de eventuele aanwezigheid van perchloraten en de merkwaardige (schijnbare) afwezigheid van water in de grond. Phoenix heeft inmiddels zijn oorspronkelijke missieduur van 90 dagen voltooid, waarna de missie met een maand verlengd is door NASA.
Analyse van bodemmonsters gaat verder
Augustus 04, 2008
Wetenschappers analyseren de resultaten van de in het Wet Chemistry Lab, onderdeel van MECA, geleverde bodemmonsters die reeds een aantal weken geleden werden genomen. Zo proberen ze de chemische en mineralogische samenstelling van de landingslocatie te achterhalen. Een van de resultaten wijst erop dat er perchloraat, een sterk oxiderende substantie, aanwezig zou zijn. Het team wacht de resultaten af van het TEGA experiment om dit te bevestigen. Later bleek dat de resultaten tegenstrijdig waren: het TEGA experiment vond geen tekenen van perchloraat, ondanks het feit dat een vorige meting wel een suggestie gaf van perchloraat, maar geen echte bevestiging kon geven.
Bijkomend werd bekendgemaakt dat de missie, die normaal eind augustus zou eindigen na 90 dagen arbeid, verlengd zal worden tot het einde van september.
Perchloraat zout onderzoek gaat verder
Augustus 05, 2008
Wetenschappers doen een zeer uitgebreid onderzoek naar het al dan niet aanwezig zijn van perchloraat. Deze aanwezigheid is noch slecht, noch goed nieuws voor “leven op Mars”, maar het doet wel onze kijk op het leven op Mars veranderen. Verschillende types van perchloraat hebben verschillende eigenschapen die elk zéér interessante mogelijkheden bieden - als, en een grote als, onze bodemmonsters representatief zijn voor het gehele oppervlak van Mars, of toch een groot deel ervan.
Het Phoenix wetenschapsteam heeft een ongewone nieuwe manier van communicatie ontwikkeld, mede door de zéér grote publieke belangstelling, en op die manier misschien veel speculatie open latend voor alle voorlopige resultaten die worden bekend gemaakt.
Perchloraat is een ion, een geladen deeltje, dat bestaat uit een chloor atoom en vier zuurstofatomen. Het is een oxidant, dus kan het zuurstof vrijgeven, maar het is zeker geen sterke oxidant. Perchloraat is vrij stabiel, en het is geweten dat op Aarde er een aantal microorganismen leven op en proces gebaseerd op perchloraten.
Het TEGA experiment heft bij verhitting wel degelijk zuurstofmolecules ontdekt, maar geen chloor atomen, waardoor het niet 100% vast staat dat er zich inderdaad perchloraat in het monster van TEGA bevond.
Bodemonderzoek gaat verder
Augustus 09, 2008
De Phoenix lander heeft met succes een nieuwe lading grond van de geul “Rosy Red” naar de opening van de TEGA oventjes gebracht. Bij dezelfde activiteit werd tevens een van de geulen verbreed, en werden er ’s nachts metingen uitgevoerd met de geleidbaarheidsprobe.
Bij het leveren van de gronddeeltjes aan oven deur n°5, waren enkele deeltjes door de zeef geraakt, maar niet voldoende voor een volledige analyse. Daardoor werd TEGA geschud om toch voldoende deeltjes in het oventje te krijgen.
Eerste beeld van Mars deeltje onder microscoop
Augustus 14, 2008
Phoenix heeft het eerste beeld ooit gemaakt van een stofdeeltje van Mars, gebruikmakend van zijn atoomkrachtmicroscoop.
Het deeltje is vrij rond, met ongeveer een micrometer doorsnee (een miljoenste van een meter). Het is een stofdeeltje van Mars die een specifieke roze gloed veroorzaakt in de Martiaanse atmosfeer, en zorgt voor de specifieke rode grondkleur van Mars. Het beeld werd gemaakt door de hoogste resolutie microscoop buiten de Aardse wereld. De atoomkracht microscoop “voelt” met een zeer scherpe punt de contouren van een object, en maakt zo een driedimensionaal beeld ervan. De microscoop heeft een resolutie van 100 nanometer, en is ongeveer 100 maal krachtiger dan de optische microscoop van Phoenix.
Phoenix Mars Lander breidt onderzoeksterrein verder uit
Augustus 20, 2008
Het onderzoeksterrein wordt verder uitgebreid door steeds nieuwe geulen te graven, en zo op zoek te gaan naar nieuwe materialen en ijsstructuren. De nieuwe geulen zijn “Burn Alive 3” en “Stone Soup”. Deze namen zijn informele namen om gemakkelijker te kunnen werken. “Burn Alive 3” wordt uitgegraven tot 1 cm grond boven de ijslaag, en zal een van de volgende bodemmonsters aan TEGA voorzien. Dit bodemmonster zal dan “Burning Coals” worden genoemd.
Het oppervlak op de noordelijke vlakte is bezaaid met polygone vormen zoals te zien is in permafrost zones op Aarde, waar de grond door cycli van zwellen en krimpen zo heeft gevormd. Phoenix graaft dan ook in alle hoeken van zo’n polygoon. “Stone Soup” ligt bvb. in het midden tussen twee polygone vormen in. Het team is van plan om zo diep mogelijk te graven en zo de grond en ijs eigenschappen te bestuderen.
In “Upper Cupboard” zal een monster opgeschept worden om zo de sublimatie van ijs te volgen. Het smelten van dit ijs is dan weer een indicatie van aanwezigheid van zout. Wanneer dit zo zou zijn in “Upper Cupboard” dan zal een bodemstaal aan MECA gevoerd worden voor verdere analyse.
Een ander experiment is het houden van opgeschepte grond eenmaal in de zon, en andermaal in de schaduw. Zo proberen ze vast te stellen of de zon niet de oorzaak is van het samenklitten van de grond, zoals reeds eerder gebeurde.
Bodemmonster aan TEGA afgeleverd
Augustus 21, 2008
Phoenix heeft een bodemstaal “Burning Coal” geleverd aan de TEGA oven. Dit monster is ongeveer een vierde tot half theelepeltje groot, en werd op een diepte van ongeveer 3 cm onder het oppervlak gehaald, en van ongeveer 1 cm boven de harde ijsondergrond. In eerste instantie zal de oven dit monster opwarmen tot 35°C. Dit moet aantonen of er ijs aanwezig is of niet. De volgende fase is het opwarmen tot 125°C om het monster volledig te drogen. Daarna zal het verwarmd worden tot 1000°C om zo te verbranden en de vrijkomende gassen te analyseren. Zo wordt gekeken of er zuurstof vrijkomt, en eventueel ook tekenen van chloor, wat dan weer op aanwezigheid van perchloraat zou duiden…
Phoenix graaft dieper
Augustus 25, 2008
De originele geplande duurtijd van de missie zit er op met 90 sols aanwezigheid. De missie is verlengd tot eind september. Een bodemstaal zal uit “Stone Soup” gehaald worden, op een diepte van 18cm. Dit staal zal aan MECA ’s derde cel geleverd worden. Er zijn 4 MECA cellen aan boord. Het onderzoek kijkt vooral uit naar welke deeltjes eventueel zouden verzameld kunnen zijn in de putten tussen twee polygonen in. In het centrum van een polygoon is een keiharde laag ijs ontdekt, op ongeveer 5cm diepte.
Analyse van het diepste staal begint
September 01, 2008
Phoenix is begonnen met de analyse van het diepste staal ooit genomen. De wetenschappers willen weten waarom dit dieper staal meer samenklontert dan vorige stalen. Het meest intrigerende aan dit staal is dat het een verzameling kan bevatten van verschillende mineralen die samenvloeien tussen twee polygonen in. Spectrale observaties tonen niet direct de aanwezigheid van water aan in dit staal, maar tonen wel een textuur van hogere concentraties zout aan.
Phoenix is ook begonnen met de observatie van wolken. Een klein filmpje is gemaakt door een aantal foto’s aan elkaar te rijgen. Dit filmpje toont waterijs wolken die zich verplaatsen in een tijdsbestek van 10 minuten.
Resultaten van sonde leveren vochtprobleem op
September 04, 2008
De vorkachtige probe heeft reeds enkele malen een vochtigheid in de lucht gemeten rond de Phoenix lander, maar wanneer in de grond gestoken, blijkt dat deze metingen tot nu toe verrassend genoeg een volledig droge grond aantonen. Wanneer in de lucht waterdamp voorkomt, dan worden op Aarde elk contact met een oppervlak watermoleculen gevormd die kleven op dit oppervlak, zelfs bij grotere negatieve temperaturen. Op Aarde kan deze kleine laag zelfs voldoende groot zijn om microbieel leven te ondersteunen.
Het is de bedoeling van de probe om deze laag te detecteren, en zo vast te stellen of er zich microbieel leven kan vormen op Mars. Door een kleine stroom te sturen tussen twee pinnen in kan de probe een laag watermolecules detecteren die amper één molecule dik is.
Wanneer de probe in de lucht gehouden wordt, dan wordt een vochtigheid gemeten van bijna nul% tot bijna 100% bij elke dag/nacht cyclus, wat doet suggereren dat er veel vocht in en uit de grond moet komen. Wanneer grond opgeschept wordt, dan klontert het erg samen, maar wanneer dit in de lucht wordt gehouden voor een aantal dagen, dan verdwijnt dit samenklonteren enigszins. Dit kan een gevolg zijn van een dunne laag vochtigheid in de grond.
(Astrostart)
Phoenix bereidt zich voor op laatste bodemmonsters van Mars
Illustratie van de Marslander Phoenix.
Het zal niet lang meer duren voordat de Amerikaanse Marslander Phoenix zijn laatste bodemmonsters neemt en onderzoekt.
Phoenix is uitgerust met twee typen laboratoria. In het 'natte lab' wordt Marsmateriaal vermengd met gezuiverd aards water. Het lab bestaat uit vier afzonderlijke cellen, waarvan er drie al zijn gebruikt. Daarnaast beschikt Phoenix over acht kleine oventjes, die elk één keer gebruikt kunnen worden. Daarvan zijn er nog vier over.
Marsgrond uit 'Snow White' (een geul die door de robotarm van de lander is gegraven en waarin eerder ijs is ontdekt) zal binnenkort opgeschraapt worden en over de vier resterende oventjes en de resterende cel van het natte lab verdeeld worden.
Vluchtleiders willen de proeven zo snel mogelijk uitvoeren, omdat de zomer in het noordpoolgebied van Mars ten einde loopt, waardoor er steeds minder zonne-energie beschikbaar is voor de lander.
(allesoversterrenkunde)
Phoenix ziet stofhoosjes op Mars
Opname van een stofhoosje op Mars.
De Amerikaanse Marslander Phoenix heeft op 8 september minstens zes verschillende kleine stofhoosjes gefotografeerd in het noordpoolgebied van de planeet. De hoosjes werden op 9 september ontdekt in 12 van de 29 opnamen die de Phoenix-lander van de zuid-zuidwestelijke horizon maakte. Tegelijkertijd registreerde Phoenix een kort durende, scherpe afname in de toch al zeer geringe luchtdruk op Mars. Zulke luchtdrukvariaties zijn eerder gemeten, en werden al toegeschreven aan de passage van luchtwervelingen. Kennelijk waren die de afgelopen dagen krachtig genoeg om stof op te zuigen.
Het bestaan van stofhozen in het noordpoolgebied was verwacht, maar Phoenix heeft ze niet eerder vastgelegd. Vermoedelijk treden ze de komende weken en maanden vaker op, doordat de dagelijkse temperatuurvariaties op Mars toenemen nu de zomer op het noordelijk halfrond ten einde loopt. Overdag bedraagt de temperatuur ongeveer 30 graden onder nul; 's nachts worden nu minima van 90 graden onder nul bereikt
(allesoversterrenkunde)
Nieuwe Marsmissie geleid door Universiteit van Colorado
De toekomstige Marsverkenner MAVEN.
De Amerikaanse NASA heeft Bruce Jakosky van het Laboratory for Atmospheric and Space Physics (LASP) van de Universiteit van Colorado in Boulder uitgekozen om leiding te geven aan het wetenschappelijk onderzoek van de toekomstige Marsverkenner MAVEN.
MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN) is door NASA geselecteerd als tweede ruimtesonde in NASA's Scout-programma; de Marslander Phoenix, die eind mei 2008 een zachte landing maakte in het noordpoolgebied van Mars, was de eerste. MAVEN moet in 2013 gelanceerd worden en in 2014 bij Mars aankomen.
Vanuit een baan om Mars gaat de ruimtesonde onderzoek doen aan de wisselwerking tussen de ijle bovenste lagen van de Marsdampkring en de zonnewind. Als gevolg van die wisselwerking ontsnappen er vluchtige gassen uit de Marsatmosfeer het heelal in (waaronder kooldioxide en waterdamp). Een beter begrip van dat materieverlies moet meer inzicht geven in de vroegere evolutie van de dampkring van de rode planeet.
(allesoversterrenkunde)
NASA verlengt Marsmissie
AMSTERDAM - De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft aangekondigd de missie van het ruimtevaartuig Phoenix op Mars voor een tweede keer te verlengen. NASA investeert zes miljoen dollar (bijna vier miljoen euro) voor de verlenging.
De Mars-sonde heeft sinds zijn landing in mei kanalen gegraven in de buurt van de noordpool van de planeet om te onderzoeken of op die plek microbiologisch leven heeft kunnen ontstaan. De Phoenix is het eerste ruimtevaartuig dat het ijs van Mars met zijn robotarm heeft aangeraakt.
De verlenging van de missie, waarin de sonde verandert in een weerstation, is mogelijk tegelijk de laatste, omdat de Phoenix de winter op Mars waarschijnlijk niet zal overleven
(nu.nl)
Ongekend scherpe opnames van Mars (+ foto's)
Is het wetenschap of kunst? Deze week stuurde de Mars Reconnaissance Orbiter, een NASA-ruimtesonde die sinds 2005 rond de rode planeet cirkelt, duizend ongekend scherpe opnames van het Marsoppervlak naar aarde.
Klik voor fotoserie
Meer foto's? Klik hier
(nrc)
Sneeuw boven Mars
De Phoenix Marsrobot van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft op Mars sneeuw naar beneden zien dwarrelen. De grote waterijskristallen (sneeuwvlokken) werden waargenomen op vier kilometer hoogte, boven de noordelijke vlakte waar de Phoenix op 25 mei van dit jaar landde.
Sporen van de Phoenix Marsrobot die zojuist een monster heeft genomen van de bodem van Mars. Op de grond is geen sneeuw aangetroffen.
Foto AFP
De waarneming werd gedaan met het Lidar-laserapparaat. Dat probeert de Marsatmosfeer te doorgronden door laserlicht te laten weerkaatsen tegen deeltjes in die atmosfeer.
Dichterbij de grond werden geen vlokken gezien. Het zou dus kunnen dat de kristallen onderweg in de ijle atmosfeer weer verdampen. „We gaan nu op zoek naar aanwijzingen voor sneeuwvlokken die wel op de Marsbodem belanden”, zei Jim Whiteway van de York University in Toronto in Canada.
Die voor de komende weken beoogde waarnemingen aan de sneeuwvlokken behoren wellicht tot de laatste van de Phoenix. De winter begint in te vallen op het noordelijk halfrond van Mars en de zon verdwijnt steeds langer achter de horizon. De zonnepanelen verzamelen daardoor nu al merkbaar minder energie. De verwachting is dat de Phoenix eind november stilvalt en na de Marswinter door bevriezing niet meer zal ontwaken.
Het weerstation van Phoenix meet nu al lagere temperaturen en ook worden vaker mistflarden waargenomen en rijp op de Marsbodem.
De apparatuur aan boord om bodemmonsters te analyseren is nog wel volop actief. In de monsters zijn aanwijzingen voor calciumcarbonaat aangetroffen, het hoofdbestanddeel van krijt, en ook voor een kleiachtige substantie. Op aarde ontstaan klei en de meeste carbonaten alleen in de aanwezigheid van water.
De monsters werden met de robotarm van Phoenix bijeen geschraapt. De aanwezigheid van calciumcarbonaat volgde uit natte chemieproeven en uit de detectie van kooldioxide na verhitting van het monster in het oventje aan boord. ‘Klei’ werd waargenomen met de microscoop aan boord en, indirect, in het oventje.
(nrc)
[ Bericht 77% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 05-10-2008 21:57:39 ]
MAVEN missie moet Mars-atmosfeer gaan onderzoeken
Wetenschappers vermoeden dat Mars ooit een magnetosfeer heeft gehad, die een veel dikkere atmosfeer dan nu beschermde tegen zonnewind. Maar toen die magnetosfeer verdween, zou de zonnewind vrij spel hebben gekregen en sindsdien heeft Mars slechts een ijle atmosfeer over. NASA wil graag weten hoe dat in zijn werk is gegaan. Daarvoor heeft zij een nieuwe missie geselecteerd, de Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN missie (MAVEN).
Met MAVEN hoopt NASA te achterhalen wat er nu precies is gebeurd met de atmosfeer van Mars. MAVEN, een onderdeel van het Mars Scout programma (net als Mars Phoenix), moet eind 2013 gelanceerd gaan worden. Als het in 2014 aan komt, dan zal het een baan beschrijven, die tussen 145 en 6228 kilometer ligt.
De MAVEN satelliet.
Maar hoe onderzoek je iets dat er niet meer is? Allereerst gaat men met MAVEN kijken naar de huidige staat van de bovenste atmosfeer van Mars. MAVEN moet laten zien hoe de zonnewind nu inwerkt op de bovenste lagen van de atmosfeer, hoeveel gassen daar ontsnappen en in welke verhoudingen er stabiele chemische isotopen zijn. "De uitdunning van de atmosfeer van Mars is een nog onopgelost mysterie", zegt Doug McCuistion, directeur van het NASA Mars Exploration Program, "MAVEN zal ons helpen dit op te lossen".
Processen die zich rond Mars afspelen en de instrumenten van MAVEN die dat moeten bestuderen. MAVEN's instrumenten onderzoeken dus niet alleen de Mars-atmosfeer, maar ook hoe de zon er invloed op uitoefent.
MAVEN zal een aantal instrumenten meenemen: een pakket dat de algemene eigenschappen van de bovenste lagen van de atmosfeer in kaart zal brengen, een pakket van zes instrumenten om velden en deeltjes te detecteren, en een Neutral Gas and Ion Mass Spectrometer, dat samenstelling en de isotopen van neutrale en geladen vormen van gassen meet. Tenslotte kan MAVEN ook ingezet worden als communicatierelais om robotmissies te ondersteunen.
MAVEN zal geen missie zijn die mooie plaatjes voort zal brengen, maar hopelijk wel inzicht in de onstaansgeschiedenis van Mars.
Bronnen: Universiteit van Colorado en SpaceDaily.com.
(Astrostart)
NASA: Trainen voor Marsmissie op de maan
Om ervaring op te doen voor een Marsmissie wil NASA-directeur Michael Griffin een groep astronauten maandenlang naar de maan sturen.
Astronauten hebben te weinig ervaring om een Marsmissie te volbrengen
Dat zegt Griffin op de website Newscientist.com. De directeur presenteerde zijn plannen deze week op het International Astronautical Congress in Glasgow.
Ervaring opdoen
‘We hebben minder dan 27 werkdagen aan ervaring met langdurige ruimtemissies op de maan,’ zegt Griffin. Die ervaring wil de directeur opdoen door een Marsmissie te simuleren op de maan.
‘Als we dit experiment niet kunnen volbrengen zijn we nog niet klaar voor een Marsmissie,’ aldus Griffin.
Bij de missie wordt het internationale ruimtestation ISS gebruikt als 'ruimteschip naar Mars'. De astronauten verblijven er zeven tot acht maanden, net zo lang als een reis naar de rode planeet duurt.
Voorraad
Vervolgens vertrekken ze naar de maan waar ze negen maanden moeten zien te overleven, zonder assistentie en met een voorraad die in één ruimteschip is te vervoeren. Op die manier simuleren ze een verblijf op Mars.
Na de proef gaan de ruimtevaarders terug naar ruimtestation ISS om de terugreis naar de aarde na te bootsen.
Door Luc van Kemenade
(Elsevier)
Merkwaardige heuvel ontdekt bij noordpool Mars
Met rood stof bedekte ijsheuvel op noordpool Mars.
Op een recent gemaakte opname van de HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter is een merkwaardige heuvel te zien, die als een puist op een eroderende helling in het noordpoolgebied van Mars ligt.
De bodem ter plaatse is een opeenstapeling van ijsafzettingen, die bij erosie een duidelijk gelaagde structuur laat zien. Op één plek gaat het erosieproces echter minder snel en daar steekt nu een ongeveer 40 meter hoge heuvel boven de omgeving uit.
Volgens Marsonderzoekers van de Universiteit van Arizona is de heuvel mogelijk het restant van een bedolven inslagkrater, die aan de oppervlakte is gekomen. Om nog onbegrepen redenen is het ijs onder de voormalige inslagplek minder gevoelig voor de erosieprocessen.
Als je de heuvel op de foto van dichtbij bekijkt, blijkt deze uit hoekige ijsblokken van een meter of tien te bestaan. Op een andere recente HiRISE-opname is nog een van de schaarse herkenbare kraters op de noordpoolkap te zien.
(allesoversterrenkunde)
quote:Maar het is wel een mooi kunstwerkjeOp vrijdag 17 oktober 2008 01:13 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
15-10-2008
Merkwaardige heuvel ontdekt bij noordpool Mars
[ afbeelding ]
Met rood stof bedekte ijsheuvel op noordpool Mars.
Op een recent gemaakte opname van de HiRISE-camera van de Mars Reconnaissance Orbiter is een merkwaardige heuvel te zien, die als een puist op een eroderende helling in het noordpoolgebied van Mars ligt.
De bodem ter plaatse is een opeenstapeling van ijsafzettingen, die bij erosie een duidelijk gelaagde structuur laat zien. Op één plek gaat het erosieproces echter minder snel en daar steekt nu een ongeveer 40 meter hoge heuvel boven de omgeving uit.
Volgens Marsonderzoekers van de Universiteit van Arizona is de heuvel mogelijk het restant van een bedolven inslagkrater, die aan de oppervlakte is gekomen. Om nog onbegrepen redenen is het ijs onder de voormalige inslagplek minder gevoelig voor de erosieprocessen.
Als je de heuvel op de foto van dichtbij bekijkt, blijkt deze uit hoekige ijsblokken van een meter of tien te bestaan. Op een andere recente HiRISE-opname is nog een van de schaarse herkenbare kraters op de noordpoolkap te zien.
(allesoversterrenkunde)
een grotere foto 2048x1536
FOTO: HIRISE
quote:http://en.wikipedia.org/wiki/Mission_to_MarsOp vrijdag 17 oktober 2008 01:13 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
15-10-2008
Merkwaardige heuvel ontdekt bij noordpool Mars
Credit: NASA/JPL/Caltech/U of AZ
Phoenix Lander May Have Been Blasted by Dust Devil
A series of images put together to form a movie of the Mars Phoenix lander's
telltale instrument show the telltale waving wildly in the Martian wind.
According to Phoenix scientists, movement in one image seemed to be "out-of-phase"
with other images, possibly indicating a dust devil whirled nearby or even over the lander.
Preliminary analysis of the images taken right before and after the passing of this
possible dust devil indicates winds from the west at 7 meters per second.
The image taken during the possible dust devil shows 11 meters per second wind from the south.
Read More......
Langer water op Mars dan gedacht
Er heeft langer water gevloeid over het oppervlak van Mars dan tot nog toe aangenomen, zo heeft de NASA vandaag mee- gedeeld op basis van metingen met de onbemande sonde Mars Reconnaissance Orbiter. Water heeft ook een belangrijke rol gespeeld in het vormgeven van het landschap en mogelijk in het herbergen van leven op Mars. Een spectrometer op de MRO heeft gehydrateerde silica, beter bekend als opaal, gevonden op het hemellichaam. Dit soort waterhoudende afzettingen zijn aanwijzingen van waar en wanneer er water stroomde op Mars.
Volgens Scott Murchie van het Labo voor Toegepaste Fysica aan de Johns Hopkins Universiteit in Laurel en hoofdonderzoeker met de bewuste spectrometer, leert de aanwezigheid van deze categorie mineralen dat er nog twee miljard jaar geleden water op Mars is geweest.
Totnogtoe waren nog maar twee grote groepen gehydrateerde mineralen gevonden op Mars, phyllosilicaten en gehydrateerde sulfaten. Kleiachtige phyllosilicaten hebben zich meer dan 3,5 miljard jaar geleden gevormd toen stollingsgesteente over een langere termijn in contact kwam met water. Tijdens de daaropvolgende honderden miljoenen jaren, tot ongeveer drie miljard jaar geleden, heeft zich opaal gevormd tengevolge van de evaporatie van zout- en soms zuurrijk water.
Het nu in de canyon Valles Marineris gevonden opaal is het jongste van de drie types waterhoudende mineralen. Ze vormden zich toen vloeibaar water materialen veranderde die waren gecreëerd door vulkanische activiteit of inslagen van meteorieten. Dezelfde gehydrateerde mineralen zijn ook onlangs gevonden door de Marsjeep Spirit in de Gusevkrater. Zij zijn dus wijdverspreid over Mars en zijn op relatieve jonge terreinen te vinden.
Op sommige plaatsen kwamen gehydrateerde silica samen met ijzersulfaatmineralen voor, zowel in als rond droge rivierbeddingen. Dit wijst erop dat het zuurrijk water een langere periode op Mars voorkwam. Ralph Milliken van het Jet Propulsion Laboratory van de NASA denkt dat in die gebieden lauw zuurrijk water een rol speelde in de vorming van opaal.
"Belangrijk is dat hoe langer er vloeibaar water was op Mars, hoe langer het 'venster' waarin Mars leven kon herbergen", benadrukt Milliken. "De plaatsen waar gehydrateerde silica zijn gevonden lijken dan ook een goede plek om het potentieel voor de levensvatbaarheid van Mars te onderzoeken".
Bron: Belga/KA
(Astrostart)
Mars Phoenix missie ten einde
De Mars Phoenix missie is naar alle waarschijnlijkheid ten einde. NASA heeft geen contact weten te leggen met de Mars-lander sinds vorige week zondag. Dit komt overigens niet als een verrassing. De naderende winter op de noordpool van Mars hield in dat de zonnepanelen van Mars Phoenix steeds minder zonlicht zouden opvangen.
Niet alleen in Nederland worden op dit moment de dagen korter, maar ook op de noordpool van Mars, waar NASA's Mars Phoenix op 25 mei dit jaar landde. De kortere dagen en de stoffigere atmosfeer, de grotere aantallen wolken en de lagere temperaturen hebben er allemaal aan bijgedragen dat Mars Phoenix steeds minder zonlicht opving op zijn zonnepanelen, tot hij op 30 oktober in een safe-mode geraakte. En sinds er al een tijd niets meer van Mars Phoenix is gehoord, verklaart NASA de missie ten einde. NASA blijft desondanks nog wel tot 18 november luisteren naar signalen.
De levensduur van Mars Phoenix was aanvankelijk geschat op 2 maanden. De Mars-lander moest op zoek gaan naar water in het de poolgrond en dat werd inderdaad overtuigend aangetoond.
Bron: the Planetary Society blog.
(Astrostart)
Marswinter sust Marsrobot Phoenix in slaap
De Marsrobot Phoenix heeft de geest gegeven. De robot stuurde op 2 november zijn laatste signalen door. Dat maakte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA gisteren bekend. Zo is een eind gekomen aan een missie van vijf maanden.
Het einde werd al verwacht. De winter is hoog in het noorden van Mars ingevallen en nu de zon korter boven de horizon staat, kunnen de zonnepanelen niet genoeg elektriciteit opwekken om de robot aan de praat te houden. Bovendien was het steeds kouder geworden wat het functioneren van de apparatuur bemoeilijkte.
De Marsrobot werd op 4 augustus 2007 gelanceerd en landde op 25 mei 2008 op Mars, noordelijker dan ooit een missie was geweest. De projectleiders noemen de missie succesvol: de robot werkte drie maanden langer dan verwacht en benutte 149 van de 152 dagen dat hij in bedrijf was, met metingen.
De Phoenix, uitgerust met een graafarm en apparatuur om bodemmonsters te analyseren, legde ijsafzettingen in de Marsbodem bloot. De robot ontdekte in de licht basische bodemmonsters sporen van mineralen die op een eerdere aanwezigheid van vloeibaar water duidde. Het weerstation van de Phoenix ontdekte sneeuwvlokken, hoog in de Marsatmosfeer.
(nrc)
maar het was wel leuk om te volgen, vooral de eerste 2 weken
quote:Its alive!Mars Spirit Rover Lives!
NASA had not heard from the 5-year-old Martian rover for four days. Just when engineers feared having to give up the ghost, the aptly named robot radioed back to Earth on Thursday that it survived.
Engineers shouted "she's talking," at NASA's Jet Propulsion Lab in Pasadena, Calif. They were afraid that a dust storm had drained Spirit's solar batteries, triggering it to shut down. Spirit's batteries are low, but working.
Spirit and its twin, Opportunity, are living long past their planned three months on Mars.
De missie zou geslaagd zijn als de rovers de drie maanden zouden volmaken.
Over een paar maanden (op vier januari om precies te zijn) heeft Spirit zijn eerste lustrum. Dan is hij 5 jaar op Mars. Taaie beestjes.
quote:http://www.reuters.com/ar(...)J93P20081120?sp=trueHuge glaciers detected under rocky debris on Mars
Thu Nov 20, 2008 5:51pm EST
By Will Dunham
WASHINGTON (Reuters) - A radar instrument aboard a NASA spacecraft has detected large glaciers hidden under rocky debris that may be the vestiges of ice sheets that blanketed parts of Mars in a past ice age, scientists said on Thursday.
The glaciers, the biggest known deposits of water on Mars outside of its poles, could prove useful for future manned missions to the red planet as drinking water or rocket fuel, University of Texas planetary geologist John Holt said.
"If we were to, down the road, establish a base there, you'd want to park near a big source of water because you can do anything with it," Holt said.
The glaciers, perhaps 200 million years old, also may entomb genetic fragments of past microbial life on Mars as well as air bubbles that might reveal the composition of the atmosphere as it was long ago, according to geologist James Head of Brown University in Providence, Rhode Island.
A ground-penetrating radar instrument aboard the U.S. space agency's Mars Reconnaissance Orbiter collected the data that confirmed the presence of the buried glaciers that extend for dozens of miles (km) from the edges of mountains or cliffs.
These closely resemble glaciers in Antarctica that similarly are covered by rocky debris, Head said.
Scientists previously determined that large deposits of ice exist at the Martian north and south polar regions, but hundreds of these buried glaciers are located at mid-latitudes on the planet.
Head said they can be about half a mile thick. One of them was three times larger than the city of Los Angeles.
The ones described by the researchers in the journal Science were in the Hellas Basin region of the Martian southern hemisphere, but many more are in the northern hemisphere.
Holt said the glaciers may be the vestiges of large ice sheets that once covered parts of Mars in a past ice age. Earth's most recent ice age ended about 12,000 years ago.
"It's dramatic evidence of major climate change on Mars, presumably linked to orbital variations. That's what causes the major glaciations on Earth," Holt said.
The existence of these features -- rounded surfaces sloping gently away from steeper ridges -- has been known for decades but their nature was a matter of dispute. Some scientists had argued they were ice-filled rock piles and not glaciers.
But the radar echoes received by the spacecraft indicated that a thin coating of rocky material at the surface covered thick ice and not rock.
Scientists want to understand the history of water on Mars because water is fundamental to the question of whether the planet has ever harbored microbial or some other life. Liquid water is a necessity for life as we know it. While Mars is now arid and dusty, there is evidence it once was much wetter.
For example, scientists think that long, undulating features seen on the northern plains of Mars may be remnants of shorelines of an ocean that covered a third of the planet's surface at least 2 billion years ago.
The Phoenix Mars Lander, which touched down at the north pole of Mars in May, found definitive proof of water before ending its mission earlier this month.
(Editing by Julie Steenhuysen and Cynthia Osterman)
© Thomson Reuters 2008 All rights reserved
Gletsjers op Mars verstopt onder puin
Wetenschappers hebben met NASA's Mars Reconnaissance Orbiter ontdekt dat enorme gletsjers van waterijs op Mars verborgen zijn onder een deken van puin en rotsen. Met het Shallow Radar instrument is aangetoond dat deze gletsjers tientallen kilometers lang kunnen uitstrekken en dat ze veel dichter bij de evenaar van Mars voorkomen, dan het ijs dat tot nu toe op de polen is gevonden. Dit is goed nieuws voor toekomstige bezoekers van Mars.
"Alles bij elkaar vormen deze gletsjers het grootste reservoir van waterijs dat zich niet in de poolkappen bevindt", zegt John W. Holt van de universiteit van Texas in Austin en leider van een rapport in het wetenschappelijk journaal Science hierover. "Een van de gletsjers die we onderzochten, was drie keer groter dan Los Angeles (ofwel de en rond 800 meter dik en er zijn nog veel meer. Naast hun wetenschappelijke waarde kunnen ze een bron van water zijn voor toekomstige reizen naar Mars."
Een impressie van een gletsjer op Mars.
Het begon allemaal met de vondst van zogenaamde "schorten": licht dalende gebieden met rotsachtige afzetting aan de basis van hogere geografische kenmerken. Ze werden voor het eerst gezien door de Viking orbiters in de jaren zeventig en wetenschappers kwamen er niet uit wat deze kenmerken waren.
De theorie was dat deze gesteenteschorten afzettingen van rotspuin waren, vooruitgedreven door een kleine hoeveelheid ijs. De radarmetingen tonen geven nu het aan hoe het zit. "Deze resultaten geven aan dat er vermoedelijk veel water was op deze breedtegraden", zegt Ali Safaeinili. lid van het team dat werkt met het radarinstrument van de Mars Reconnaissance Orbiter op NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasedena, Californië. Het instrument werd geleverd door de Italiaanse ruimteorganisatie ISA.
Een berg in de oostelijke Hellas regio op Mars met een gletsjerschort.
Radarecho's die ontvangen werden door MRO van deze "schorten" van rots en puin reflecteerden vanuit een diepere laag, zonder verlies in sterkte. Als het hele "schort" rotsachtig was, dan zou er veel minder radarreflectie te zien zijn geweest. De snelheid waarmee de radiogolven door de materie gingen is klopt met hoe snel radiogolven door waterijs gaan.
Een gletsjer onder het oppervlak van Mars in het Hellas gebied. In de rechteronderhoek de radarreflecties die gemeten werden over de gestippelde lijn.
Tot nu toe zijn gesteenteschorten op breedtegraden halverwege de zuidpool en de equator onderzocht, maar er zullen in de komende tijd op andere plaatsen onderzocht worden. "Er is een veel groter volume ijs in het noorden", zegt JPL geoloog Jeffrey J. Plaut, die deze resultaten later zal publiceren. "We vinden deze kenmerken tussen 35 en 60 graden op beide halfronden. Dit lijkt klimaatgedreven te zijn geweest." Er blijven nog vragen genoeg over: kennelijk heeft een laag rots en puin het ijs beschermt tegen sublimatie ("verdampen" van vast materiaal). Het ijs is gevonden op breedtegraden waar ijs zonder bescherming zou sublimeren.
Een landing op Mars. Wie weet gaan we het nog meemaken.
Waterijs op Mars biedt ook prachtige kansen: astronauten die Mars gaan verkennen hoeven nu alleen maar water mee te brengen voor de heenreis. En ze hoeven niet persee helemaal naar de noord- of zuidpool om water te halen of zich te beperken tot die gebieden om te landen. Water is bij een bemande missie niet alleen van belang als drinkwater. Uit water kan zuurstof en waterstof gehaald worden. Waterstof zou ik combinatie met het in de atmosfeer aanwezige kooldioxide tot de brandstof methaan gemaakt kunnen worden.
Eerder al werden mineralen gevonden in de Marsbodem die nodig zijn om planten te laten groeien. Ook hierin is weer winst te behalen: laten we zeggen dat er minder zakken potgrond mee hoeven. Alles bij elkaar betekent dit dat een ruimteschip naar Mars een stuk lichter kan zijn en lichter betekent in de ruimtevaart altijd goedkoper. Elke kilogram die naar boven moet kost geld. Maar dat niet alleen: met zoveel "voorzieningen" zou een basis permanent bemand kunnen worden.
Bronnen: The Bad Astronomy Blog, MarsDaily.com
(Astrostart)
Mars Express ziet 'poollicht' op rode planeet
Mars Express in een baan rond de rode planeet.
Franse planeetonderzoekers hebben op basis van waarnemingen van de Europese planeetverkenner Mars Express een ruwe kaart gemaakt van de verdeling van 'poollicht' op de rode planeet. Dat meldt de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. De resultaten zijn enkele maanden geleden al gepubliceerd in Journal of Geophysical Research .
Op aarde ontstaat poollicht wanneer elektrisch geladen deeltjes van de zon in de buurt van de magnetische polen de dampkring binnendringen en daar moleculen tot gloeien brengen. Mars heeft geen eigen magnetisch veld en geen magnetische polen, maar gemagnetiseerd gesteente in de Marskorst produceert plaatselijk zwakke magnetische velden, en waar die velden het sterkst zijn, is ultraviolet 'poollicht' waargenomen dat vermoedelijk veroorzaakt wordt door elektronen uit de zonnewind.
De Mars-aurora's ('poollicht' is natuurlijk eigenlijk een verkeerde term) werden in 2004 voor het eerst waargenomen door het SPICAM-instrument van Mars Express; in samenwerking met andere instrumenten aan boord zijn de onderzoekers er nu in geslaagd een ruwe kaart te maken van de verdeling van de aurora's. Of ze behalve ultraviolette straling ook zichtbaar licht produceren, is niet bekend.
(allesoversterrenkunde)
for NASA Science News
Huntsville AL (SPX) Nov 24, 2008
quote:Mars Express Observes Aurorae On The Red PlanetResearchers have found new evidence that the atmosphere of Mars is being stripped away by solar wind. It's not a gently continuous erosion, but rather a ripping process in which chunks of Martian air detach themselves from the planet and tumble into deep space. This surprising mechanism could help solve a longstanding mystery about the Red Planet.
"It helps explain why Mars has so little air," says David Brain of UC Berkeley, who presented the findings at the 2008 Huntsville Plasma Workshop on October 27th. Billions of years ago, Mars had a lot more air than it does today. (Note: Martian "air" is primarily carbon dioxide, not the nitrogen-oxygen mix we breathe on Earth.)
Ancient martian lake-beds and river channels tell the tale of a planet covered by abundant water and wrapped in an atmosphere thick enough to prevent that water from evaporating into space. Some researchers believe the atmosphere of Mars was once as thick as Earth's.
Today, however, all those lakes and rivers are dry and the atmospheric pressure on Mars is only 1% that of Earth at sea-level. A cup of water placed almost anywhere on the Martian surface would quickly and violently boil away"a result of the super-low air pressure.
So where did the air go? Researchers entertain several possibilities: An asteroid hitting Mars long ago might have blown away a portion of the planet's atmosphere in a single violent upheaval. Or the loss might have been slow and gradual, the result of billions of years of relentless "sand-blasting" by solar wind particles. Or both mechanisms could be at work.
Brain has uncovered a new possibility--a daily ripping process intermediate between the great cataclysm and slow erosion models. The evidence comes from NASA's now-retired Mars Global Surveyor (MGS) spacecraft.
In 1998, MGS discovered that Mars has a very strange magnetic field. Instead of a global bubble, like Earth's, the Martian field is in the form of magnetic umbrellas that sprout out of the ground and reach beyond the top of Mars' atmosphere. These umbrellas number in the dozens and they cover about 40% of the planet"s surface, mainly in the southern hemisphere.
For years, researchers thought the umbrellas protected the Martian atmosphere, shielding pockets of air beneath them from erosion by the solar wind. Surprisingly, Brain finds that the opposite can be true as well: "The umbrellas are where coherent chunks of air are torn away."
Addressing his colleagues at the Workshop, he described how he made the discovery just a few months ago:
Brain was scrolling through archival data from Global Surveyor's particles and fields sensors. "We have measurements from 25,000 orbits," he says. During one of those orbits, MGS passed through the top of a magnetic umbrella. Brain noticed that the umbrella's magnetic field had linked up with the magnetic field in the solar wind. Physicists call this "magnetic reconnection."
What happened next is not 100% certain, but Global Surveyor's readings are consistent with the following scenario: "The joined fields wrapped themselves around a packet of gas at the top of the Martian atmosphere, forming a magnetic capsule a thousand kilometers wide with ionized air trapped inside," says Brain.
"Solar wind pressure caused the capsule to 'pinch off' and it blew away, taking its cargo of air with it." Brain has since found a dozen more examples. The magnetic capsules or "plasmoids" tend to blow over the south pole of Mars, mainly because most of the umbrellas are located in Mars' southern hemisphere.
Brain isn't ready to declare the mystery solved. "We're still not sure how often the plasmoids form or how much gas each one contains." The problem is, Mars Global Surveyor wasn't designed to study the phenomenon. The spacecraft was only equipped to sense electrons, not the heavier ions which would make up the bulk of any trapped gas.
"Ions and electrons don't always behave the same way," he cautions. Also, MGS sampled the umbrellas at fixed altitudes and at the same local time each day. "We need to sample many altitudes and times of day to truly understand these dynamic events."
In short, he told the audience, "we need more data."
Brain is pinning his hopes on a new NASA mission named MAVEN. Short for "Mars Atmosphere and Volatile Evolution," MAVEN is an upper atmosphere orbiter currently approved for launch to Mars in 2013.
The probe is specifically designed to study atmospheric erosion. MAVEN will be able to detect electrons, ions and neutral atoms; it will be able to measure both magnetic and electric fields; it will travel around Mars in an elliptical orbit, piercing magnetic umbrellas at different altitudes, angles, and times of day; and it will explore regions both near and far from the umbrellas, giving researchers the complete picture they need.
If magnetized chunks of air are truly being torn free, MAVEN will see it happening and measure the atmospheric loss rate. "Personally, I think this mechanism is important," says Brain, "but MAVEN may yet prove me wrong."
Meanwhile, the Mystery of the Missing Martian Air is shaping up to be a ripping good yarn.
Europese ruimtevaartministers geven groen licht voor ExoMars
Illustratie van ExoMars.
Europa gaat over enkele jaren naar Mars. Op de succesvolle tweedaagse ESA-ministersconferentie in Den Haag hebben de ruimtevaartministers van de achttien lidstaten van de European Space Agency een begroting van ongeveer tien miljard euro voor de komende jaren goedgekeurd, en groen licht gegeven voor het ambitieuze ExoMars-project - een Europese Marswagen die begin 2016 gelanceerd moet worden. Daarnaast zijn financiële toezeggingen ontvangen voor programma's voor onder andere aardonderzoek, meteorologie, satelliettechnologie, bemande ruimtevaart, draagraketten, microzwaartekrachtonderzoek en satellietnavigatie.
Voor het ExoMars-project is door de ministersconferentie indertijd een bedrag van maximaal één miljard euro goedgekeurd. Het huidige ontwerp komt een paar honderd miljoen euro duurder uit. ESA wil daarom op zoek naar internationale samenwerking, onder andere met de Verenigde Staten en Rusland. In de loop van 2009 moet daar meer duidelijkheid over komen.
(allesoversterrenkunde)
quote:
26-11-2008
Europese ruimtevaartministers geven groen licht voor ExoMars
[ afbeelding ]
Illustratie van ExoMars.
Europa gaat over enkele jaren naar Mars. Op de succesvolle tweedaagse ESA-ministersconferentie in Den Haag hebben de ruimtevaartministers van de achttien lidstaten van de European Space Agency een begroting van ongeveer tien miljard euro voor de komende jaren goedgekeurd, en groen licht gegeven voor het ambitieuze ExoMars-project - een Europese Marswagen die begin 2016 gelanceerd moet worden. Daarnaast zijn financiële toezeggingen ontvangen voor programma's voor onder andere aardonderzoek, meteorologie, satelliettechnologie, bemande ruimtevaart, draagraketten, microzwaartekrachtonderzoek en satellietnavigatie.
Voor het ExoMars-project is door de ministersconferentie indertijd een bedrag van maximaal één miljard euro goedgekeurd. Het huidige ontwerp komt een paar honderd miljoen euro duurder uit. ESA wil daarom op zoek naar internationale samenwerking, onder andere met de Verenigde Staten en Rusland. In de loop van 2009 moet daar meer duidelijkheid over komen.
(allesoversterrenkunde)
By Lori Stiles
Tempe AZ (SPX) Nov 27, 2008
quote:Mars has slipped far enough behind the sun today that signals from
Mars-orbiting spacecraft are effectively blocked until mid-December.
photo: www.spaceweather.com
This solar conjunction happens every two years.
Mars mission scientists - including the University of Arizona-based team that runs the High-Resolution Imaging Science Experiment, or HiRISE, instrument aboard NASA's Mars Reconnaissance Orbiter - will resume operations three weeks from now.
But for NASA's UA-led Phoenix Mars Mission, the first university-led mission to Mars, surface science operations are over.
The champion little robot was to have photographed, dug and tested samples in the Martian arctic for 90 days after landing on May 25, 2008. Not only did the Phoenix Mars Lander achieve full mission success in August, it worked for a total 151 Martian days, until Oct. 27, when it was walloped by a dust storm that filled the sky with fine dust that persisted for days.
Drained of battery power because too little sunlight reached its two solar panels, Phoenix successfully sent its last signal to the mission team on Sunday, Nov. 2.
"This has been a great experience in my life, not only for the wonderful science return but for the tremendous team work that we've developed over the years of the mission," Peter Smith of the UA Lunar and Planetary Laboratory, Phoenix principal investigator, said in a Nov. 10 media teleconference that announced Phoenix surface operations had ended.
"It's been a great mission. It's been seven years of my life and definitely a major part of my science career. I'm just thrilled about what we've been able to do."
The UA led the $420 million Phoenix mission and $8 million mission extensions with project management at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif, and development partnership at Lockheed Martin Corp., Denver.
International partners are the Canadian Space Agency; the University of Neuchatel, Switzerland; the universities of Copenhagan and Aarhus in Denmark; the Max Planck Institute in Germany; the Finnish Meteorological Institute; and Imperial College of London.
Running daily surface science operations was a full-time job, and mission scientists had no time to do related laboratory work or analyze their complicated data in depth. They're doing that now, and will report results in science papers to come. But they shared stunning scientific successes with the public as they happened. These include:
Touching water ice on Mars for the first time. "When we landed, we looked around and saw a field of dirt and rock that spread out to the horizon," Smith said.
"We didn't see ice right away. Then we looked under the lander and saw we were standing on it. Studying that ice has kept us busy for the last five months. We've excavated to the ice, we know its depth, we know how it changes over the surface. The mission is all about water, and studying ice is going to keep us busy for some time."
Taking 25,000 pictures, from sweeping panoramic vistas, to close-ups of ice and soil in trenches and in the robotic arm scoop, to microscopic close-ups of soil grains, to even higher-resolution close-ups taken down to the atomic level. Phoenix was the first to use an atomic force microscope on another planet. Compiling a complete weather record that covered every Martian day, or sol, of the mission.
Very sophisticated instruments collected information on clouds, pressure, temperature, winds, and humidity.
"You cannot study a surface and an ice layer without knowing the atmosphere above it, and we have a huge volume of data that describes weather for the entire time we conducted surface operations," Smith said.
"This is one of the major accomplishments of the mission." At the end of the surface mission, Phoenix saw, for the first time, water as snow falling to the surface Mars and frost on the ground. Falling snow was a real surprise.
Finding that soil at the landing site is alkaline and contains carbonates and clays. "On Earth, we would immediately conclude that there was liquid water in this soil," Smith said. "From Mars, we have to be a little more careful to develop the story as we can, as we interpret our data. But definitely, liquid water has been a part of this soil."
Finding that soil at the landing site contain small concentrations of salts and perchlorate. Such soluble salts as potassium, sodium, magnesium and chlorine are nutrients for life. Perchlorate is an energy source for microbes on Earth. Discovering nutrients and energy sources is important to answering the question, is the landing site area a habitable zone?
"Even if this site isn't habitable now," Smith said, "could this be a place where life could exist as the planet's polar spin axis tilts more towards the sun and the climate warms?" The Phoenix team is studying their data in more detail for the answers.
The UA won the 2007 and the 2008 Governor's Innovator of the Year Award in the academia category for leading the Phoenix mission.
The mission also won Popular Mechanics magazine's 2008 Breakthrough Award for Innovation, the 2008 Civil Space Award from the California Space Authority, the 2008 National Space Club Astronautics Engineer Award and Popular Science magazine's 2008 Best of What's New Grand Award in the aviation and space category.
Phoenix Education and Public Outreach To Millions
Phoenix's education and public outreach, or EPO, team ran by far the most successful EPO program in Mars mission history, according to NASA.
For the past 26 months, the Phoenix EPO team has shared science and engineering aspects of mission with millions of schoolchildren and teachers, museum-goers and Internet users, said Phoenix EPO manager Carla Bitter. About 20,000 visited the Science Operations Center in small tour groups led by EPO team members.
By conservative count, somewhere between 50 million and 60 million people followed the Phoenix Mars Mission run from the UA this year, Bitter said.
On landing day alone, May 25, 2008, the UA's Phoenix Web site registered 6 million hits, plus another 1 to 2 million hits that went directly to raw lander image pages.
NASA tracks the statistics for its own, separate Phoenix Web site. The NASA site drew 20 million visitors on Phoenix landing weekend
By conservative estimate, between 6 million and 7 million unique visitors were drawn to UA's Phoenix Mission Web site during the 5-month mission. Numbers on "page hits" or "page views" run about five times higher. UA Phoenix Web pages were viewed about 28 million times between May 19, 2008, and Nov. 6, 2008.
Web traffic on the UA Phoenix site came from more than 224 nations and territories, with most coming from the United States, Canada, the United Kingdom, Germany, Australia, Spain, France, Italy, the Netherlands and Japan.
Audiences during a 3-week period in September numbered more than 7 million, which included 3.5 million National Public Radio "Science Friday" listeners, 2.5 million Discovery Channel viewers and 250,000 who downloaded Phoenix podcasts.
Another 400,000 visited UA and NASA Phoenix mission Web sites during a 2-week period in September, 38,000 picked up near-daily Phoenix lander updates from Twitter maintained by the Jet Propulsion Laboratory and several thousand others faithfully subscribed to FaceBook.
Bitter said she credits EPO success to "being given a blank check for creativity from my boss (Smith), utilizing the incredible talent of a very young staff and taking advantage of Web-based technologies at a time when more people are accessing data online than ever before."
Imaging specialists who worked to get images from the lander onto Phoenix Web sites as soon as they were returned to Earth were a big reason the mission was so popular, she added.
The Phoenix EPO team is preparing a final report summarizing the numbers of people who followed Phoenix during its exceptional year. Bitter called the numbers "astonishing."
Nasa stelt Mars-missie uit
WASHINGTON - De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa heeft donderdag bekendgemaakt dat de prestigieuze missie naar Mars tot 2011 is uitgesteld.
Het wetenschappelijke laboratorium dat gelanceerd moet worden, is niet op tijd klaar.
Volgens de oorspronkelijke planning zou de marsmissie in oktober 2009 beginnen. De meerkosten als gevolg van de twee jaar vertraging bedragen circa 400 miljoen dollar (312 miljoen euro).
(nu.nl)
Mars Science Laboratory 2 jaar uitgesteld [Update!]
De Mars Science Laboratory rover, een rover van een groter formaat dan de Spirit en Opportunity rovers, is twee jaar uitgesteld. De missie is al enkele keren over zijn budget gegaan, maar aanvankelijk zei NASA zich te willen houden aan de lanceerdatum in 2009. Nu blijkt dat NASA het niet gaat halen. Het gevolg van enig uitstel, is dat men moet wachten op de volgende kans om Mars te bereiken in 2011.
Het Mars Science Laboratory (MSL) is NASA's "laboratorium"-op-wielen, dat echt op zoek gaat condities die leven ooit mogelijk gemaakt hebben, in plaats van alleen het bestaan van water. Water is nu ruim afdoende aangetoond. Wetenschappers waren bezig de laatste vier landingsplaatsen te selecteren.
Het Mars Science Laboratory naast een van Mars Exploratory Rover, zoals die nu op Mars rijden.
NASA directeur Griffin heeft laten weten dat MSL is uitgesteld vanwege technische problemen, met name met de motor en de "versnellingsbak". NASA kwam daarin onverwachte problemen tegen en hoewel men nog wel net op schema was om de lancering te halen, was de planning te krap en dat betekent dat elk nieuw probleem zeker voor uitstel gezorgd zou hebben. De twee extra jaar geven tijd om alle problemen op te lossen en te testen.
Uiteraard kost die twee jaar nog meer geld: 235 tot 315 miljoen euro en brengt het project tot een totaal van ongeveer een en driekwart miljoen euro. Mars Science Laboratory is dan ook geen allerdaagse missie. Men noemt het in de wandelgangen een soort Cassini (die rond Saturnus draait), maar dan eentje die rondrijdt op een hemellichaam.
Assemblage van MSL op Kennedy Space Center in november dit jaar. De Mars rover was al in zijn hittewerende schild gebouwd en klaargemaakt om op de rakettrap gemonteerd te worden. Merk ook op hoe groot de rover is ten opzichte van de technici om de robot heen. (foto's: Emily Lakdawalla van The Planetary Society)
Als MSL heelhuids op Mars landt, wordt het een heel interessant wetenschappelijk onderzoeksstation. Het is ook een heel complex apparaat. MSL heeft een gas chromatograaf, een massa spectrometer, en een laser spectrometer om organische bestanddelen te kunnen aantonen. Een röntgenfluorescentie instrument geeft een beeld van de minerale samenstelling van rotsen en bodemmateriaal.
MSL heeft een robotarm voor het nemen van monsters, met een microscoop en een alpha-deeltjes röntgenspectrometer die de meest voorkomende bestanddelen bepaalt, vermoedelijk om te helpen bij de keuze van monsters. Net als de MER rovers heeft MSL een mast met bovenop camera's, alleen deze keer zijn het hoge definitie camera's. Verder draagt de rover een weerstationnetje mee, een stralingsmeter, zodat bij bemande vluchten naar Mars beter bekend is hoeveel straling de astronauten mee te maken krijgen en een Russisch instrument voor het vinden van waterstof onder het oppervlak. Waarom is dat handig? Om water onder het oppervlak te vinden.
Voor de voorziening van electriciteit heeft Mars Science Laboratory in tegenstelling tot de MER rovers Spirit en Opportunity, een radioisotoop generator, die stroom genereert op basis van het verval van een radioactief plutonium-238 isotoop. Voor zo'n grote robot voldoen zonnepanelen namelijk niet meer, of je zou onhandig grote zonnepanelen nodig hebben. Met de generator kan MSL op zijn minst een jaar actief zijn, waarschijnlijk meer. Beter nog, de rover is niet afhankelijk van zonlicht of stofstormen. NASA verwacht dat de MSL vijf tot twaalf kilometer af zal leggen, wat natuurlijk afhankelijk is van wat hij waar vindt.
Bron: Planetary Society.
(Astrostart)
by Staff Writers
San Francisco (AFP) Dec 5, 2008
quote:If the Phoenix Lander comes back to life on Mars, Twitter users could be among the first to know.
NASA gave the historic Space Age mission an Internet Age spin by adding a Twitter page, enabling the robotic interplanetary explorer to answer the hot micro-blogging website's trademark query: "What are you doing?"
Twitter rocketed to popularity with technology that lets people use mobile telephones or personal computers to continually keep friends updated on their activities with "tweets," text messages of no more than 140 characters.
When NASA Jet Propulsion Laboratory News Services manager Veronica McGregor was tasked with delivering word of the agency's first-ever robotic landing on Mars during a holiday weekend, she turned to the social-networking website.
"Readership and viewership in traditional news media usually goes down over a three-day weekend," said McGregor, a former CNN correspondent.
"The fact that Twitter could send messages right to people's cell phones -- it seemed like a good idea to let people know about the landing."
So McGregor created a plucky persona for the 420-million-dollar robot and planted a flag on a new NASA frontier: Twitter-verse.
"I dig Mars!" was among Lander Tweets. Blog posts after its unprecedented May touch-down included an ice-discovery message ending with "w00t!!! Best day ever!!"
Tweets at twitter.com/MarsPhoenix won numerous Internet awards and garnered nearly 40,000 dedicated followers -- 2,000 of whom joined after NASA lost contact with the Lander in November.
"There was a certain joy and exuberance that came with every day, and every sight it was seeing," McGregor said. "I think people really related to that."
The Lander's writing style helped the blog stand out, according to Twitter co-founder Biz Stone.
"It was the way she chose to send out the updates -- in the first person and anthropomorphizing the Lander -- that really made all of the difference," Stone said. "As a result, NASA gets a level of engagement with citizens they didn't have before."
NASA is not the first major organization to get its message out on Twitter. Computer maker Dell began using Twitter in January to publish Internet-only sales bargains. US cable television giant Comcast sent service trouble missives over the service.
Some media organizations have also been using Twitter to gather timely, first-hand accounts from witnesses or to provide news updates to subscribers. CNN regularly presents live responses from Twitter users on the cable network, with footage of the service's feed on a computer screen.
Many businesses have turned to social-networking services MySpace and Facebook to spread messages.
McGregor said she prefers Twitter for its speed. "A lot of people said that the short posts were exactly the right amount of information they wanted to know," McGregor said.
That pithiness, mixed with a little attitude, impressed Wired.com writer Alexis Madrigal.
"In the near-term, NASA has found an absolutely outstanding way to reach large numbers of influential people at a fairly low investment," Madrigal said.
NASA has begun setting up Twitter accounts for other missions in hopes of repeating their success.
"I'm hoping the lesson they'll take from this is that you need freedom to craft a character and a feed that will be appealing to people," Madrigal said.
McGregor said she is giving presentations throughout NASA on her successful experiment while pressing the agency to explore new communications strategies.
As for the Lander, it sent this farewell tweet: "I should stay well-preserved in this cold. I'll be humankind's monument here for centuries, eons, until future explorers come for me."
Bekijk Mars in drie dimensies!
Zonder 'stereobrilletje' zien deze Marsbeelden er wazig uit.
De Universiteit van Arizona, die de High Resolution Science Imaging Experiment (HiRISE) van de Mars Reconnaissance Orbiter beheert, heeft 362 driedimensionale opnamen van Mars gepresenteerd. Het betreft de meest detailrijke 'stereobeelden' die ooit van de planeet zijn gemaakt: de kleinste details zijn niet groter dan een meter.
Om diepte in de beelden te kunnen zien, moeten ze door een brilletje met een rood en een cyaan (blauw) filter worden bekeken. Op termijn zullen nog meer van deze stereobeelden worden vrijgegeven; de HiRISE-camera heeft er tot nog toe al 950 gemaakt.
Stereobeelden van Mars
(allesoversterrenkunde)
Sporen van klimaatcycli gevonden in Marsbodem
Gelaagde afzettingen in de Marskrater Becquerel.
Op foto's van het Marsoppervlak die gemaakt zijn door de Mars Reconnaissance Orbiter zijn sporen ontdekt van klimaatcycli in het geologisch verleden van de planeet.
Met de gevoelige HiRISE-camera van de Amerikaanse Marskunstmaan zijn in vier Marskraters in het gebied Arabia Terra (waaronder de krater Becquerel) gelaagde gesteenteafzettingen gevonden met een repeterend patroon. De interpretatie van de gesteentelagen was mogelijk dankzij het feit dat HiRISE stereoscopische opnamen maakt.
Soortgelijke herhalende patronen zijn ook in aardse gesteentelagen gevonden, maar met een andere frequentie.
De hellingshoek van de draaiingsas van Mars ondergaat in de loop van de geologische geschiedenis grote schommelingen, die kennelijk tot ingrijpende klimaatomslagen hebben geleid. Geologisch onderzoek wijst uit dat elk repeterend patroon van tien afzonderlijke lagen in een periode van ongeveer 1,2 miljoen jaar is afgezet. Op sommige plaatsen zijn wel tien van zulke patronen boven elkaar gevonden, wat erop wijst dat er gedurende minstens twaalf miljoen jaar regelmatige klimaatveranderingen hebben opgetreden.
De onderzoeksresultaten worden deze week gepubliceerd in Science .
(allesoversterrenkunde
Grondwater blijkt van invloed op Marslandschap
De Europese planeetverkenner Mars Express heeft uitgewezen dat grondwater een veel grotere rol kan spelen bij het vormen van het Marslandschap dan gedacht. Mars Express heeft waarnemingen verricht bij mysterieuze afzettingen die Light Toned Deposits (lichtgekleurde afzettingen) genoemd worden. De herkomst van deze afzettingen is niet bekend, maar Mars Express heeft laten zien dat grondwaterstromen die door het oppervlak breken verantwoordelijk kunnen zijn.
Light Toned Deposits zijn Martiaanse sedimenten die sterk overeenkomen met aardse sedimenten en behoren tot de meest mysterieuze afzettingen op de Rode Planeet. De herkomst van deze sedimenten is een raadsel en wetenschappers hebben verschillende mechanismes voor hun ontstaan voorgesteld, waaronder vulkanische processen.
Nu heeft Mars Express gegevens verzameld die uitwijzen dat de Light Toned Deposits jonger zijn dan de overige afzettingen op Mars en mogelijk gevormd zijn door grootschalige uitbarstingen van grondwaterbronnen, die periodiek door het oppervlak breken. Niet geheel toevallig bevatten de locaties van de Light Toned Deposits vaak ook de grootste concentraties van gehydrateerde mineralen, die relatief jong zijn en alleen kunnen ontstaan middels interacties met water.
Bron: European Space Agency
(Astrostart)
Mars Reconnaissance Orbiter voltooit hoofdmissie
De Mars Reconnaissance Orbiter bestudeert Mars vanaf (relatief) geringe hoogte..
De Amerikaanse ruimtesonde Mars Reconnaissance Orbiter heeft twee onderzoeksjaren achter de rug. Daarmee is er een einde gekomen aan zijn 'hoofdmissie', die tot doel had om de geschiedenis van het water op Mars in kaart te brengen.
Alles bij elkaar heeft dat 73 terabits aan wetenschappelijke gegevens opgeleverd - meer dan alle eerdere Marsmissies bij elkaar. En daarbij is bijna veertig procent van het Marsoppervlak gedetailleerd gefotografeerd. Eén van de belangrijkste ontdekkingen die daarbij zijn gedaan, is dat er gedurende honderden miljoenen jaren (op z'n minst plaatselijk) vloeibaar water op of vlak onder het planeetoppervlak is geweest. H
et einde van de hoofdmissie betekent overigens niet dat de Mars Reconnaissance Orbiter nu wordt uitgeschakeld: de komende twee jaar gaat het onderzoek gewoon door.
(allesoversterrenkunde)
Mogelijke verklaring gevonden voor de verdwijning van Beagle 2
Het mysterie van de verdwijning van de verdwijning van de ruimtesonde Beagle 2 tijdens kerst 2003 is mogelijk opgelost, vijf jaar nadat het contact werd verloren en Beagle 2 de atmosfeer van Mars binnen ging. Een groep Australische wetenschappers beweert namelijk dat waarschijnlijk een verkeerde berekening tot gevolg heeft gehad dat Beagle 2 tijdens de afdaling in de atmosfeer van mars ongecontroleerd naar beneden tuimelde en opbrandde in de atmosfeer van Mars.
Tot aan nu werd het verlies van de sonde toegeschreven aan de algemene gebreken van een slecht bekostigde missie, maar ondanks een grondig onderzoek door ESA kon er geen duidelijke oorzaak worden aangewezen voor het verlies van de 50 miljoen pond kostende missie.
Beagle 2 was ontworpen om zichzelf te stabiliseren tijden de afdaling in de atmosfeer van Mars. Dit zou bereikt moeten worden door een goed ontwerp van de aerodynamica en het zwaartepunt van de sonde, en door Beagle 2 rondjes te laten draaien nadat het zich loskoppelde van Mars Express. Dit draaien genereert een gyroscopische kracht die schommeling tijdens de afdaling compenseert.
De ideale snelheid waarmee de ruimtesonde moest draaien was lastig te bepalen omdat de krachten die op een ruimtesonde werken hevig veranderen wanneer een ruimtesonde van het ijle bovenste gedeelte van de atmosfeer overgaat naar het dichtere onderste gedeelte van de atmosfeer. Het Beagle 2 team simuleerde de krachten in beide gedeelten van de atmosfeer, maar niet de krachten in het overgangsgedeelte. In plaats daarvan, schatten zij de krachten door middel van een wiskundig proces, een overbruggingsfunctie genaamd.
De laatste foto van de Beagle 2 lander
Na Beagle 2's verdwijning, hypersonisch experts Michael Macrossan en Madhat Abdel-Jawad van de universiteit van Queensland in Brisbane Australië simuleerden de overgang en de resultaten werden gepubliceerd in de Journal of Spacecraft and Rockets van deze maand.
Zij menen dat het nu duidelijk is dat Beagle 2 te snel draaide. De draaisnelheid zou alle problemen in het ijle gedeelte van de atmosfeer hebben gecompenseerd maar wanneer de atmosfeer dichter werd zou de snelheid tegen de zelfstabiliserende kracht hebben gewerkt.
Daardoor tuimelde Beagle 2 waarschijnlijk ongecontroleerd verder en brandde binnen een paar seconden op. "De draaisnelheid was gewoon te hoog", aldus Abdel-Jawad. "Het neutraliseerde de stabilisatie die je verwacht juist."
Arthur Smith, chief engineer aan Fluid Gravity Engineering te St Andrews, Groot Brittannië, die het originele stabiliteit onderzoek uitvoerde, die de data leverde aan het Australische team, zei dat recente studies ook hebben aangetoond dat atmosferische overbruggingsfuncties onnauwkeurig kunnen zijn.
“Het is een interessante analyse en wij gaan deze informatie in ons eigen model testen om te zien of ze gelijk hebben”, aldus Colin Pillinger die het Beagle 2 team leidde. Ze verwachten volgend jaar te weten of de analyses van het Australische team juist zijn.
Zo had Beagle 2 eruit moeten zien op Mars.
Bron: New Scientist.
(Astrostart)
Carbonaat-mineralen gevonden op Mars
Carbonaatmineralen zijn groen weergegeven op deze foto die een gebied van ca. 20 kilometer beslaat.
De Amerikaanse planeetverkenner Mars Reconnaissance Orbiter heeft carbonaatmineralen aangetroffen op het Marsoppervlak.
Carbonaat ontstaat wanneer water en kooldixoide reageren met calcium, ijzer of magnesium. Op aarde komt het onder andere voor in de vorm van kalksteen.
De aanwezigheid van carbonaat aan het Marsoppervlak werd al lange tijd vermoed; het mineraal is ook aangetroffen in bodemmonsters die door de Marslander Phoenix zijn onderzocht, en in Marsmeteorieten. De herkomst daarvan was echter niet bekend; het mineraal zou bij stofstormen over het Marsoppervlak getransporteerd kunnen worden.
Mars Reconnaissance Orbiter heeft nu grote hoeveelheden carbonaat aangetroffen in Nili Fossae, een langgerekt breuksysteem aan de rand van het 1500 kilometer grote inslagbekken Isidis.
De ontdekking wijst erop dat het reactieve, zurige milieu dat op de meeste plaatsen op Mars lijkt voor te komen, in elk geval niet overal op de planeet heerst: carbonaat lost gemakkelijk op in een zurige omgeving. Dat is goed nieuws voor astrobiologen die denken dat er ooit micro-organismen op Mars geleefd kunnen hebben: die gedijen veel beter in een base-achtig milieu.
(allesoversterrenkunde)
Spirit And Opportunity Set To Mark Five Years Each Exploring Mars (Marsdaily.com)
by Staff Writers
Pasadena CA (JPL) Dec 30, 2008
quote:NASA rovers Spirit and Opportunity may still have big achievements ahead as they approach the fifth anniversaries of their memorable landings on Mars.
Of the hundreds of engineers and scientists who cheered at NASA's Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Calif., on Jan. 3, 2004, when Spirit landed safely, and 21 days later when Opportunity followed suit, none predicted the team would still be operating both rovers in 2009.
"The American taxpayer was told three months for each rover was the prime mission plan," said Ed Weiler, associate administrator for NASA's Science Mission Directorate at NASA Headquarters in Washington. "The twins have worked almost 20 times that long. That's an extraordinary return of investment in these challenging budgetary times."
The rovers have made important discoveries about wet and violent environments on ancient Mars. They also have returned a quarter-million images, driven more than 21 kilometers (13 miles), climbed a mountain, descended into craters, struggled with sand traps and aging hardware, survived dust storms, and relayed more than 36 gigabytes of data via NASA's Mars Odyssey orbiter. To date, the rovers remain operational for new campaigns the team has planned for them.
"These rovers are incredibly resilient considering the extreme environment the hardware experiences every day," said John Callas, JPL project manager for Spirit and Opportunity. "We realize that a major rover component on either vehicle could fail at any time and end a mission with no advance notice, but on the other hand, we could accomplish the equivalent duration of four more prime missions on each rover in the year ahead."
Occasional cleaning of dust from the rovers' solar panels by Martian wind has provided unanticipated aid to the vehicles' longevity. However, it is unreliable aid. Spirit has not had a good cleaning for more than 18 months. Dust-coated solar panels barely provided enough power for Spirit to survive its third southern-hemisphere winter, which ended in December.
"This last winter was a squeaker for Spirit," Callas said. "We just made it through."
With Spirit's energy rising for spring and summer, the team plans to drive the rover to a pair of destinations about 183 meters (200 yards) south of the site where Spirit spent most of 2008. One is a mound that might yield support for an interpretation that a plateau Spirit has studied since 2006, called Home Plate, is a remnant of a once more-extensive sheet of explosive volcanic material. The other destination is a house-size pit called Goddard.
"Goddard doesn't look like an impact crater," said Steve Squyres of Cornell University, in Ithaca, N.Y. Squyres is principal investigator for the rover science instruments. "We suspect it might be a volcanic explosion crater, and that's something we haven't seen before."
A light-toned ring around the inside of the pit might add information about a nearby patch of bright, silica-rich soil that Squyres counts as Spirit's most important discovery so far. Spirit churned up the silica in mid-2007 with an immobile wheel that the rover has dragged like an anchor since it quit working in 2006. The silica was likely produced in an environment of hot springs or steam vents.
For Opportunity, the next major destination is Endeavour Crater. It is approximately 22 kilometers (14 miles) in diameter, more than 20 times larger than another impact crater, Victoria, where Opportunity spent most of the past two years. Although Endeavour is about 12 kilometers (7 miles) from Victoria, it is considerably farther as the rover drives on a route evading major obstacles.
Since climbing out of Victoria four months ago, Opportunity has driven more than a mile of its route toward Endeavour and stopped to inspect the first of several loose rocks the team plans to examine along the way. High-resolution images from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter, which reached Mars in 2006, are helping the team plot routes around potential sand traps that were not previously discernable from orbit.
"We keep setting the bar higher for what these rovers can do," said Frank Hartman, a JPL rover driver. "Once it seemed like a crazy idea to go to Endeavour, but now we're doing it."
Squyres said, "The journeys have been motivated by science, but have led to something else important. This has turned into humanity's first overland expedition on another planet. When people look back on this period of Mars exploration decades from now, Spirit and Opportunity may be considered most significant not for the science they accomplished, but for the first time we truly went exploring across the surface of Mars."
Mars-rovers deze maand 5 jaar op Mars
Ongelofelijk, maar waar: deze maand staan Mars-rovers Spirit en Opportunity al weer vijf jaar op Mars. En dat, terwijl de NASA hun levensduur inschatte op 90 sols (Mars-dagen, 1 sol = 24 uur, 39 minuten en 35 seconden). Niemand geloofde in ook maar zijn stoutste dromen dat de rovers nu nog steeds actief zouden zijn. Gedurende deze vijf jaar moesten de rovers zoeken naar sporen van water. En die sporen hebben ze gevonden. Nog steeds houden de rovers stand.
Spirit landt
Op 4 januari 2004 stuitert er, na een vlucht van 7 maanden, een vijfenhalf meter grote bal op het anders zo rustige oppervlak van de Gusev krater op Mars. Het ding heeft 24 ballonnen om zich en ziet er helemaal niet uit als de volgende poging van de Aarde om haar buur beter te leren kennen. Op een gegeven moment is het klaar met stuiteren. De ballonnen lopen leeg en zodra dat klaar is, ziet het er uit als een soort driezijdige piramide. Al gauw ontvouwt de buitenkant van leeggelopen airbags zich als een plateau, waarop een rover staat. De rover Spirit is geland.
Al die tijd weet Aarde nog niets. Men zit daar nog nagel te bijten. Zodra Spirit geland is, moet hij een aantal dingen volledig automatisch doen, om niet als een dood curiosum op Mars te staan. Allereerst moeten de zonnepanelen ontvouwen. Zonder dat overleeft Spirit de eerste nacht niet. Maar het gaat goed. Dan moet een mast opgericht worden, waarop camera's staan en een antenne moet uitgevouwen worden. Nu kan Aarde vernemen hoe het met Spirit gaat. 8 minuten later, barst een team van JPL in Pasedena, Californië in juichen uit. NASA is zeer blij, zeker na het debacle van de onfortuinlijke Mars Polar Lander, vier jaar eerder.
Spirit na de landing.
Spirit begint niet onmiddelijk te rijden. Eerst moet gecheckt worden of alles in orde is. Wel neemt de rover de tijd om de eerste foto's te nemen, die door iedereen die wil op Internet bekeken kunnen worden. De heuvels die rondom Spirit te zien zijn, worden vernoemd naar de astronauten van de space shuttle Columbia, die een jaar ervoor omkwamen bij de terugkeer naar Aarde.
Dan wordt Spirit opgetild, zodat de voorste van de zes wielen ontvouwen kunnen worden. "Als ik het nu zie, krijg ik er nog de rillingen van", zegt Mars-rover hoofdwetenschapper Steve Squyres na vier jaar over deze procedure. Maar het werkt. Spirit is klaar voor zijn rit. Tien dagen na Spirit's landing, durft NASA de rover van het platform af te rijden. De eerste meters maakt Spirit babystapjes. NASA is uiterst voorzichtig. Spirit kan autonoom rijden, maar dit moet zich wel eerst bewijzen op Mars.
Spirit verlaat het nest.
Spirit, net als Opportunity, heeft een robotarm met een aantal instrumenten: microscoop, de Rock Abrasion Tool, waarmee men in rotsen kan boren, een Alpha Particle X-Ray Spectrometer en een Mössbauer Spectrometer. Met de laatste twee kan men vertellen uit welke elementen objecten bestaan. Met de microscoop krijgen we de eerste microscopische beelden van een andere planeet.
Als Spirit naar zijn eerste rots rijdt, kan de wetenschap beginnen. Het idee is namelijk als volgt: Spirit is geland in de 160 kilometer brede Gusev krater, omdat er een rivierbedding aan verbonden zit. Als er water door die rivier heeft gestroomd, dan moeten de rotsen die in de krater liggen grotendeels sedimentaire rotsen zijn, die met water in contact geweest zijn. De rots waar Spirit naar toe rijdt, is Adirondack (de naam van een gebergte in het oosten van de V.S.). Spirit's spectrometers tonen echter aan dat het oppervlak van Adirondack vulkanisch is. En het oppervlak van rotsen in de omgeving is dat eveneens. "We hebben er alle instrumenten tegenaan gezet die we hadden", zei Steve Squyres, "en het is lava. Ik wist zeker dat er sediment onder zat, maar dat was omgeven door lava en we konden er niet bij".
Onderzoek naar de rots Adirondack.
Dat is een teleurstelling voor het team, maar een tweede rover is onderweg, dus er is zeker nog niets verloren. Wel is het schrikken als men op 21 januari plotseling contact verliest met Spirit. Twee dagen later vangt de Mars Odyssey een signaal op, als zijn baan over Spirit heen komt. De rover blijkt in een reboot loop. Het heeft of een software probleem of een hardware probleem. In het laatste geval, is de missie gedoemd te mislukken. En wat ook voor de rover niet goed is, is dat het niet in de slaap-modus komt en dus 's nachts te veel stroom verbruikt. Een dag later ontdekt men de oorzaak: er is iets mis met het beheer van het flash geheugen. Wat blijkt? Men heeft getest hoe Spirit foto's zou nemen op Mars, maar nooit voor meer dan twee weken, zoals nu. Het overladen van het flash- en systeem-geheugen blijkt nooit getest of zelfs onderkent. Gelukkig weet men de rover weer goed te krijgen na het verwijderen van files en directories die niet meer nodig zijn en een heilzame reboot. Pas op 6 februari is de rover weer fit om onderzoek te gaan doen.
Opportunity's hole in one
Ondertussen is op 25 januari 2004 de rover Opportunity geland en in een krater op het noordelijk halfrond van Mars gerold: een "hole in one". En hier komt het staaltje geluk om de hoek kijken, dat men bij de Mars-rovers vaak heeft gehad. NASA is niet in staat om doelbewust in een 20 meter grote krater op Mars te landen. Ze wisten zelfs niet van het bestaan van de krater in Meridiani Planum af (tot 2005 hadden satellieten rond Mars die resolutie niet). Ten tweede laten de eerste foto's onmiddelijk zien dat de krater afzettingen heeft, die erg interessant zijn. Het mini Thermal Emission Spectrometer apparaat geeft sterke aanwijzingen voor het bestaan van het mineraal hematiet in de krater.
Een ansichtkaart van Opportunity, vanuit de Eagle krater.
Hematiet is een ijzer-bevattend mineraal dat over het algemeen gevormd wordt in aanwezigheid van water. Opportunity hoeft maar een paar meter te rijden naar wat sedimentaire afzettingen blijken te zijn. Het blijkt inderdaad hematiet.
De krater waarin Oppportunity getuimeld is, noemt men de Eagle crater. En de bodem van deze krater ligt bezaaid met kleine bolletjes. Blueberries noemen de wetenschappers ze en men wil graag weten waaruit ze bestaan. Het probleem is dat deze bolletjes niet dikker dan een vinger zijn. Veel te klein voor de instrumenten die Opportunity bij zich draagt. Al gauw vindt men een putje met een hoopje blueberries. Hier kunnen de instrumenten wel metingen van doen en het blijkt dat ook de blueberries uit hematiet bestaan.
Opportunity ledge, een afzetting langs de Eagle krater.
Opvallend is dat de blueberries zich in sommige rotsen bevinden en de Mars-rover wetenschappers noemen die rotsen blueberry muffins. Het blijkt dat de blueberries ontstaan in de rotsen, mogelijk in aanwezigheid van water, en dat ze gaandeweg door erosie losgemaakt worden, waarna ze door de wind op Mars verplaatst worden.
Blueberries in de Mars-bodem.
Als Opportunity uit de Eagle krater rijdt, ligt er een landschap van duinen voor zich. Het lijkt wel een drooggevallen zee of meer.
Spirit's doel
Terwijl Opportunity alle aandacht krijgt, is het team van Spirit overtuigd dat ze uit de rotsen rondom de landingsplaats niet gaan vinden wat ze zoeken. Ze besluiten het met de rover hogerop moeten zoeken. Besloten wordt dat Spirit de Husband Hills moet gaan beklimmen. De heuvels zijn vernoemd naar de commandant van de verongelukte shuttle Columbia. De tocht naar de top van Husband Hills zal uiteindelijk bijna 600 dagen duren.
In maart 2004 fotografeert Spirit de Aarde als een avondster op Mars.
De Aarde verschijnt op Mars aan de avondhemel.
Autonoom rijden op Mars
Beide rovers zijn uitgerust om autonoom over het oppervlak te rijden. Dat moet ook wel, want als je vanaf Aarde een commando geeft om ergens naartoe te rijden dan duurt het 8 minuten voordat het signaal op Mars aankomt en mocht de rover onderweg in problemen komen, dan zul je dat pas na 8 minuten weten. Je kunt dus niet met een joystick aan de gang. De rover moet dus zelf rijden en zelf beslissingen nemen. Dan nog rijden de Mars-rovers maximaal in de orde van grote van 100 tot 200 meter per dag (220 meter is het record). Maar dat is al een enorme prestatie.
Hoe doen ze dat? Allereerst aan de hand van een groot aantal camera's. Een MER rover heeft twee camera's voor en twee achter (allemaal met zicht op de wielen). Deze Hazard camera's (hazcam) zien of de rover ergens tegenaan rijdt. Dan zijn er twee navcams op de mast bovenop de rover en twee panorama camera's. De panorama camera's leveren prachtige panorama-foto's op. De navcams worden gebruikt om een route uit te zetten. Dat doen ze door de beelden te vertalen naar 3D, zoals onze hersenen de beelden van twee ogen vertalen tot een 3D beeld. Het rover-team werkt dan ook met 3D modellen om de route uit te stippelen, maar mochten de rovers iets zien wat men op Aarde nog niet weet, dan kunnen ze zelf beslissen wat ze doen. De rovers kennen daarvoor ook een aantal modes, variërend in "durf", die door het rover-team van te voren ingesteld worden.
Zo ziet de rover er uit, met zijn omgeving, in NASA's 3D software Rover Sequencing and Visualization Program (RSVP).
De rovers op Internet
Het MER project heeft veel materiaal beschikbaar gemaakt voor het publiek, zoals ook zogenaamde "anaglyphs", plaatjes die je door een bril met rood en blauw glas kunt bekijken. Een weinig bekend feit is dat je zelf ook de data kunt verkrijgen waarmee het NASA team zelf 3D modellen van maakt. Zie hierover een discussie op unmannedspaceflight.com. Voor de liefhebber van de foto's is er, behalve NASA's Mars Exploration Rover site, ook iets als de Midnight Mars Browser, die de laatste foto's voor je download en laat zien.
Opportunity graaft en gaat naar de Endurance krater
Hoewel geen van de rovers een graafarm heeft, bedachten de rover-bestuurders een unieke manier om toch Mars onder het oppervlak te bekijken. Door vijf wielen stil te houden en een ervan heen en weer te bewegen, krijgen de wetenschappers een blik in de grond. Het is verrassend: onder het oppervlak vindt men glimmende ronde steentjes en de bodem is zo fijn, dat de microscoop geen individuele deeltjes kan laten zien.
Gladde, glimmende steentjes in een gat dat Opportunity gegraven heeft met zijn wiel.
Na het onderzoek van de Eagle krater, gaat Opportunity naar een grotere krater in de buurt, de 130 meter brede Endurance krater. Er is interessant onderzoek te doen hier. Ook Endurance bevat sedimentaire lagen en die lagen laten meer van Mars' geschiedenis zien. Er wordt eerst nog getwijfeld of men de krater in moet rijden. Met zijn overhangende kliffen ziet de Endurance krater er vervaarlijk uit voor een rijdende robot. De vraag is of Opportunity er ook weer uit kan. Maar de rover is inmiddels enkele maanden voorbij zijn garantieperiode (het is nog 2004) en men besluit dat er zoveel te ontdekken valt in Endurance, dat men het risico wil nemen. Zodra Opportunity in Endurance rijdt, proberen de rover-chauffeurs of uit de krater rijden een optie is. Het blijkt dat de rover hellingen op Mars van 30 graden kan nemen. Opportunity blijft 180 sols in Endurance en pas in december 2004 komt het er weer uit.
Een wiel van Opportunity op gesteente in de Endurance krater.
Spirit vindt sporen van water en krijgt een gratis opknapbeurt.
Onderweg naar de top van Husband hills, komt Spirit allerlei rotsen tegen. Sommigen zijn geheel anders als de vulkanische rotsen waar Spirit eerst te maken mee had. In juli 2004 komt hij bij een vreemd uitziende, knobbelige rots, die "Pot of Gold" wordt genoemd. Het bevat hematiet en het geeft wetenschappers te denken over hoe het gevormd is. In maart 2005 komt Spirit bij een gedeelte van de plaatselijke Marsbodem, dat Paso Robles wordt genoemd. Daar wordt de hoogste zoutconcentratie op Mars gevonden tot nu toe. Ook wordt fosfor gedetecteerd, al kan men dat niet goed verklaren.
En dan, op de Mars-nacht van 9 maart 2005, gebeurt er iets opmerkelijks. Wat is het geval? De rovers rijden rond op Mars dankzij een set zonnepanelen. Op die zonnepanelen zou, dat was bekend, steeds meer stof vallen. Op een gegeven moment zou er zoveel stof op liggen, dat er niet genoeg electriciteit opgewekt kan worden en de missie ten einde is. Voor 9 maart 2005 is de capaciteit van de zonnepanelen nog maar 65 procent. Na die nacht op Mars is de capacteit opeens terug naar 95%. De dag erna worden dust devils gefotografeerd, kleine stofhozen. Die stofhozen helpen de rovers een aantal maal schoner te worden.
Een stofhoos op Mars.
Op 21 augustus 2005 bereikt Spirit de top van Husband Hills en de rover maakt er een 360 graden panorama. Niet alleen is dat mooi voor alle belangstellenden, maar ook krijgen wetenschappers de gelegenheid een volgend doel uit te kiezen. Men kiest voor een plat rotsgesteente dat men "Home Plate" noemt. In februari 2006 komt Spirit daar na totaal 7 kilometer reizen aan.
Een deel van het panorama vanaf Husband Hills.
Eind 2005 neemt Spirit nog een eclips waar van de zon door de maan Phobos. Deze maan bedekt de zon niet zo mooi als onze eigen maan dat doet, wat maar weer eens laat zien wat een bijzonder fenomeen dat toch is. Ook probeert men met Spirit een meteorenregen, nagelaten door de komeet van Haley, waar te nemen, maar doorslaggevend bewijs dat dit gelukt is, is het niet.
Een zonsverduisering door Phobos bedekt de zon bij lange na niet.
Opportunity gaat naar het zuiden
Als Opportunity uit de Endurance krater komt, gaat het eerst langs bij de resten van zijn eigen hitteschild. Dit is een unieke gelegenheid voor NASA. Het hitteschild heeft na zijn doel gediend te hebben, een grote smak gemaakt op het oppervlak en is gebroken. Opportunity kan met de microscoop een doorsnede laten zien, waarmee de bouwers van het hitteschild kunnen zien, hoe het zich in de afdaling gehouden heeft. Vlak erbij ligt een rots, waarvan men vaststelt dat het een meteoriet is. Dit is voor het eerst dat men een meteoriet vindt op een andere planeet.
Een deel van het hitteschild ligt op het oppervlak van Mars, met daar linksachter een meteoriet.
Opportunity gaat op reis naar het zuiden, op zoek naar kraters en meer sedimentaire afzettingen. Al rijdend over en door steeds hogere duinen, raakt het in april 2005 vast in een duin. Alle zes de wielen zijn in een zandlaag geraakt die hoger is dan de wielen zelf. Iemand op Internet quote Homer Simpson uit de tekenfilm The Simpsons: "This is going to take a whole lot of flooring" of wel, hier moeten we heel veel gas geven (waarna de tekenfilmfiguur met zijn auto vast raakt in de modder). Het rover-team besluit het terrein na te bouwen op Aarde en verschillende schenario's uit te proberen. En inderdaad. De beste oplossing blijkt om de rover in z'n achteruit te zetten en veel gas te geven. Het zijn pijnlijke momenten voor het team van Opportunity. Elke meter kost draaiingen van de wielen alsof ze 192 meters maken. Maar ze komen eruit. De duin wordt Purgatory Dune genoemd, de Vagevuur-duin.
Begin 2006 besluit men Opportunity te sturen naar een nieuw doel: de Victoria krater, die 6 keer zo groot is als Endurance. Het is een flink stuk rijden, maar op 26 september 2006 komt de rover er aan. Steve Squyres noemt Victoria krater het geologische beloofde land. Achthonderd meter breed en zeventig meter diep is Victoria en het ziet er spectaculair uit. Als Opportunity aankomt bij de krater, vliegt toevallig de nieuwe Mars-satelliet Mars Reconnaissance Orbiter over om de krater in hoge resolutie in kaart te brengen.
Het ene ruimtevaartuig fotografeert het andere: Mars Reconnaissance Orbiter heeft een camera met zo'n hoge resolutie, dat het de Mars rovers kan fotograferen. Opportunity staat op het punt de Victoria krater te onderzoeken.
Spirit's wiel
In april 2006 houdt Spirit's rechter voorwiel er mee op, na 7 kilometer te hebben gereden. Omdat er geen beweging meer in te krijgen is, besluiten de bestuurders Spirit voortaan achterstevoren te laten rijden (dit gaat net zo makkelijk) en het wiel als een dood gewicht achter zich aan te trekken. Dit blijkt bij puur toeval een zegen. In de geulen die het wiel door het landschap trekt, vindt men lichtgekleurd materiaal, dat vol met silica en zwavel zit. Dit is een heel grote aanwijzing dat er ooit heet water geweest moet zijn. Of er is een hete waterbron geweest, of er is zure stoom is door scheuren in rotsen gegaan, daarbij silica achterlatend. Sommige microben zijn dol op dit soort omstandigheden. Er is dus hoop dat er ooit leven op Mars is geweest.
Spirit's lamme wiel maakt een geul en levert de ontdekking op van silicaten en sulfaat, hetgeen er op wijst dat ooit er heet water is geweest op Mars.
Stofstormen
In juli 2007 zouden beide rovers het zwaar krijgen. Op een groot deel van Mars was een globale stofstorm opgestoken, die niet alleen de hoeveelheid zonlicht deed afnemen, maar ook nog eens extra stof op de zonnepanelen bracht. Vooral voor Opportunity was het allemaal kantje boord. Er was maar net genoeg energie om de rover zodanig te verwarmen, dat de electronica door de kou niet zodanig zou inkrimpen, dat er scheuren in de bedrading zou ontstaan. Op tijd werd de storm minder, maar de zonnepanelen van beide rovers waren stoffiger dan ooit. Pas op 7 augustus werd de storm zwakker, het zonlicht kwam weer terug, maar pas tegen 21 augustus waren de batterijen weer opgeladen.
Stof op Spirit's zonnepanelen in 2005 en oktober 2007 na de stofstorm.
De rovers in 2008
Spirit doet nog altijd onderzoek rond Home Plate. In november 2008 kreeg Spirit weer een stofstorm te voorduren. Er lag nu zo veel stof op de zonnepanelen, dat ze nog maar 30% van het zonlicht opleverden. Al lange tijd had Spirit weinig gereden. Tenzij er even een stofhoos voorbij komt, gaat Spirit het moeilijk krijgen de komende tijd. Toch zeggen de bestuurders van Spirit dat hij nog goed mee kan.
Opportunity zou een jaar rondblijven rijden rond Victoria en in september 2007 reedt het de krater in bij, wat men Duck Bay genoemd heeft. Pas een jaar later kwam Opportunity de krater, na veel onderzoek, weer uit. Dit noopte het MER-team, dat leeft met de dag met deze rovers, een nieuwe bestemming te bedenken. Dat werd de Endeavour krater, een 22 kilometer brede krater. Opportunity is inmiddels aan deze rit van maar liefst 12 kilometer begonnen. Hij heeft inmiddels totaal meer dan 13 kilometer gereden sinds de landing.
En route naar de Endeavour krater. Onderweg zijn geen tankstations, rover-wasserettes of monteurs.
Vijf jaar rijden op Mars
Niemand, maar dan ook niemand, heeft durven dromen dat allebei de rovers het vijf jaar lang zouden uithouden. John Callas, MER project manager, zei "Ik was een van de optimisten die dacht dat de rovers wel één winter zouden overleven en dat we een verlengde missie zouden hebben. Maar ik had nooit gedacht dat ze drie Martiaanse winters zouden overleven en het vijf jaar zouden volhouden". Zowel Spirit als Opportunity blijken enorm robuust.
Wij willen misschien hopen dat de rovers het nog lang uithouden. Iemand vroeg aan Steve Squyres, hoofdwetenschapper van het MER project, hoe hij de afgelopen vijf jaar heeft ervaren. "Totaal uitputtend", was zijn antwoord, "ik bedoel: echt vermoeiend". Het is makkelijk even te vergeten dat twee rover-teams aanvankelijk 90 dagen bezig zouden zijn, maar de rovers geven niet op. En zegt Squyres: "hoe ver we ook gaan, er zal altijd net dat laatste tantaliserende ding zijn, dat we net niet konden krijgen".
De MER rovers hebben ons meegenomen op een tocht op een andere wereld. Een wereld, die soms lijkt op Aarde, soms helemaal vreemd is. En het mooiste is, dat we als het ware allemaal mee zijn geweest.
Bronnen: Wikipedia, The Planetary Society, NASA, UnmannedSpaceflight.com, Vanderbilt University
(Astrostart)
Waarom onderzoeken ze die gigantische canyon eigenlijk niet?
quote:docu is dus uit 2008, geen idee of dit een herhaling is, om 3 uur 's nachts wordt de documentaire iig. herhaald21:00 - 22:00 Informatief
Martian robots
Reportageserie. Toen de Mars-Rovers in januari 2004 op Mars landden, dacht men dat ze het niet lang zouden uithouden. Vier jaar later kijken we hoe het gaat.
De zoektocht naar leven op Mars
Was of is er leven op de planeet Mars? Het antwoord op die vraag, die de mensheid al eeuwen bezighoudt, komt vanaf 2015 wellicht mede van een precisie-instrument waaraan TNO sinds 2006 werkt. Opdrachtgever van het zogenaamde ‘Raman / LIBS Elegant Bread Board’ is de Europese ruimtevaartorganisatie European Space Agency (ESA) die de ExoMars-missie naar de rode planeet voorbereidt.
“Vanwege onze expertise als bouwers van instrumenten die minuscuul zijn en onder extreme omstandigheden functioneren, heeft ESA ons destijds geselecteerd om een spectrometer te ontwikkelen met unieke eigenschappen. In dit optische meetinstrument combineren we twee technieken om grondmonsters op Mars nauwkeurig te kunnen analyseren.” Aldus projectmanager ir. Erik Boslooper en onderzoeker dipl.-ing. Berit Ahlers van TNO.
Artist impression van het ExoMars robotwagentje. Deze heeft een door TNO ontwikkelde spectrometer aan boord om grondmonsters op Mars te analyseren. Foto: ESA.
ExoMars is de tweede Europese missie van ESA naar de planeet. Uit gegevens die de Mars Express sinds 2003 oplevert, ontdekten onderzoekers sporen van waterdamp en ijs. Eerst waren het vanaf de jaren zestig vooral Russen en Amerikanen die met ruimtevaartuigen onderzoek deden naar de geologie van en het klimaat op Mars. De belangstelling voor Mars vloeit voort uit het feit dat deze van de acht planeten in ons zonnestelsel het meest op de aarde lijkt. Mars doet net iets langer over het draaien om de eigen as dan de aarde: een dag op Mars (sol) duurt 24 uur plus een kleine veertig minuten. Mars kent net als de aarde seizoenen, hoewel ze daar twee keer zo lang duren en het oppervlak kent ook vulkanen, valleien, zandduinen en poolkappen.
De maan is bijna 400.000 kilometer van de aarde verwijderd; de afstand tussen aarde en Mars varieert tussen de 75 en 375 miljoen kilometer. Slechts één keer per twee jaar doet zich de ideale omstandigheid voor een ruimtevaartuig met minimale energie naar Mars te sturen. En met de huidige stand van de technologie duurt het zelfs dan nog ongeveer een jaar om er te komen. “Daarom zijn alle deadlines voor het ontwikkelen van de hard- en software keihard. De lancering van het ruimtevaartuig is jaren geleden al uitgesteld tot 2013, maar de planning is sinds 2006, toen we de opdracht binnenhaalden, heel strak.”
Dubbele wetenschappelijke uitdaging
Het optische instrument Raman / LIBS Elegant Bread Board is bedoeld als prototype dat uiteindelijk samen met andere instrumenten aan boord van een robotwagentje in 2015 op Mars moet landen om daar bodemonderzoek te doen. TNO heeft het samen met wetenschappelijke instellingen elders ter wereld en gespecialiseerde bedrijven ontwikkeld.
TNO’er Berit Ahlers met de Raman / LIBS spectrometer. Foto: Fred Kamphues.
De wetenschappelijke uitdaging is volgens het TNO-team niet alleen dat het instrument aan extreme eisen moet voldoen wat betreft volume, massa en elektrisch vermogen, maar ook dat het twee tot nu toe compleet gescheiden technologieën in zich herbergt.
“Raman en LIBS zijn twee totaal verschillende technieken. Die twee samenbrengen in één instrument is wereldwijd nog nooit vertoond. Dat ESA ons dat toevertrouwt, is op zich al een compliment”, aldus Boslooper en Ahlers.
Een spectrometer is een optisch instrument dat op een speciale manier licht kan opvangen en analyseren. De spectrometer Raman maakt een moleculaire analyse van organische verbindingen en mineralen en levert waardevolle informatie over de aanwezigheid van water of ijs. De krachtige LIBS-laser creëert een plasma en maakt een soort vingerafdruk van de samenstellende elementen. Stof en weersinvloeden worden hierbij verwijderd.
“Raman en LIBS vullen elkaar in dit bijzondere instrument mooi aan’, zegt Ahlers. ‘Het gaat er uiteindelijk om dat een klein voertuigje met zes wielen over Mars rijdt en monsters verzamelt van het oppervlak en uit de bodem. Die worden met behulp van de spectrometer geanalyseerd. Daaruit kan dan, samen met de resultaten van de andere instrumenten, blijken of er leven op Mars was of is.”
Internationaal netwerk
Voor de ontwikkeling van de spectrometer hebben de TNO-experts ondersteuning gekregen van een internationaal team van wetenschappers op uiteenlopende vakgebieden. Zo werkten vooraanstaande hoogleraren geologie en chemie van de Amsterdamse Vrije Universiteit en verschillende buitenlandse universiteiten aan specificaties op basis waarvan het instrument ontwikkeld is. Verder zijn er gespecialiseerde bedrijven in verschillende Europese landen geselecteerd om als toeleverancier van onderdelen te fungeren.
De compacte Raman / LIBS spectrometer voor de ExoMars-missie. Foto: Leo Ploeg / TNO.
Boslooper: “TNO leverde de specificaties voor de toeleverende bedrijven. Wij waren verantwoordelijk voor het assembleren, integreren en het testen van alle onderdelen in onze cleanrooms. Slijpen, lijmen, inbouwen van de meest verfijnde materialen en dat allemaal met de kleinst mogelijk toegestane toleranties. Dat is onze specialiteit. Concurrenten? We opereren internationaal in een heel klein wereldje waarin iedereen elkaar kent en waarin uitwisseling van kennis onderling en met het bedrijfsleven centraal staat.”
Volgens de TNO-onderzoekers zal de spectrometer uiteindelijk ook goed bruikbaar kunnen zijn voor andere toepassingen dan alleen onderzoek op Mars: “Het instrument moet in de ruimte kunnen functioneren ongeacht grote temperatuurverschillen en is in hoge mate schokbestendig. Op de aarde zou de spectrometer dus ook bruikbaar kunnen zijn onder andere extreme omstandigheden. Bijvoorbeeld on-site analyse van bodemmonsters en gesteenten voor de olie en gasindustrie. Dat is ook de kracht van TNO: wat wij hier voor de ruimtevaart ontwikkelen, doen we samen met collega’s van defensie, ICT, bouw of gezondheid. En al die kennis wisselen we weer uit met wetenschappers elders in de wereld en met het bedrijfsleven. Dat is ook het mooie van dit werk: je bent nu bezig met het ontwikkelen van een klein instrument dat over een jaar of vijf op Mars landt en daar misschien leven aantoont.”
Inmiddels is het Elegant Bread Board in de zomer van 2008 afgeleverd aan de klant en wordt er nu gewerkt aan het vluchtmodel. Boslooper: “De eisen en specificaties worden nog doorlopend aangescherpt. Het gewicht van de spectrometer zal nog verder omlaag moeten, al horen we pas in de loop van volgend jaar hoeveel precies. In de tussentijd kunnen we niet afwachten, maar moeten we hard aan de slag met het terugbrengen van volume en gewicht. Een technologische uitdaging van jewelste.”
(Kennislink)
Wind brengt stenen op Mars aan het rollen
Onderzoek door wetenschappers van de universiteit van Arizona laat zien dat kleine stenen op het Marsoppervlak voortdurend in beweging zijn. Ze worden voortgedreven door de wind en vormen daarbij min of meer regelmatige patronen.
Deze conclusie is in strijd met de heersende gedachte dat de stenen in een ver verleden zijn verspreid, door winden die veel krachtiger waren dan nu, en sinds die tijd zijn blijven liggen.
De winden op Mars zijn nu inderdaad zwak - te zwak ook om kleine stenen te verplaatsen. Maar volgens de onderzoekers hoeft dat ook niet. De wind blaast het zand aan de voorkant van een steen weg, waardoor een kuiltje ontstaat. In de luwte aan de achterkant hoopt zich juist zand op, waardoor de steen vanzelf in het kuiltje rolt, tegen de wind in dus.
Proces
Een soortgelijk proces speelt zich ook af bij dicht bij elkaar liggende verzamelingen van stenen, alleen schermen de stenen aan de windkant de achterliggende stenen dan af. Hierdoor gaat zo'n verzameling stenen zich verspreiden.
Computermodellen laten zien dat dit inderdaad tot een regelmatige verdeling van stenen kan leiden.
(allesoversterrenkunde)
Methaanerupties nieuwe aanwijzing van leven op Mars
Wetenschappers van de NASA hebben grote erupties van methaangas op Mars waargenomen en geven daarmee de vraag naar mogelijk leven op de Rode Planeet een nieuwe duw in de rug, zo staat te lezen in de jongste uitgave van het wetenschappelijke vakblad Science.
Seizoenen
De astronomen loerden zeven jaar lang met telescopen op Aarde naar onze buur en stelden deels sterke seizoenschommelingen in de concentratie methaan in de atmosfeer van de planeet vast. Zo namen zij in 2003 tijdens de zomer een grote eruptie waar in het noordelijk halfrond, net zoals in de Marslente van 2006. De precieze oorsprong van het gas is onbekend, alhoewel het uit meerdere bronnen leek te komen en soms een reuzengrote concentratie was. Zo omvatte een gaswolk zowat 19.000 ton methaan.
Leven
Op Aarde heeft 90 procent van het methaangas een biologische oorsprong terwijl de rest een geochemische bron heeft. Het methaan op Mars kan van beide stammen, aldus de onderzoekers. Sedert 2003 hebben drie groepen onderzoekers methaan op Mars vastgesteld. Enkele maanden geleden kwam de vraag naar mogelijk leven op Mars weer op de voorgrond na nieuwe aanwzijzingen van de aanwezigheid van water. (belga/gb)
(HLN)
hout?
quote:Oeroude fotoOp vrijdag 16 januari 2009 21:25 schreef kurk_droog het volgende:
Deze foto heb ik hier niet gezien...
hout?
[ afbeelding ]
die ooit al in een eerder deel te zien was. En vooral in de TRUTH sector
quote:Op vrijdag 16 januari 2009 22:09 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Oeroude foto
die ooit al in een eerder deel te zien was. En vooral in de TRUTH sector
hihi
Zuiver ijs op noordelijke pool van Mars
Op de noordelijke pool van de planeet Mars heeft het waterijs met 95 procent een zeer grote graad van zuiverheid, zo heeft een internationaal onderzoeksteam bericht in het jongste nummer van het wetenschappelijke vakblad Geophysical Research Letters.
Zeer grote graad van zuiverheid
Gegevens van de sonde Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) "bevestigen het veelvuldig voorkomen van water op Mars in de vorm van ijs, maar ook de zeer grote graad van zuiverheid (95 procent), met een concentratie van onzuiverheden aan de periferie van de noordelijke poolkap", aldus het team dat onder leiding staat van onderzoekers van het Labo voor Planeetwetenschappen in Grenoble (CNRS-INSU).
Grote watervoorraden
De hoeveelheeden ijs onder de polen van Mars vormen de grootste waterreservoirs op het oppervlak van de Rode Planeet met een totaal volume van "2 tot 3 miljoen km3". Maar de fysieke eigenschappen van dat ijs zijn weinig gekend.
De onderzoekers hebben 140.000 meetpunten nagetrokken in het gebied Gemina Lingula dat zowat een kwart is van de hele noordelijke poolkap, via de Saharad-radar op de sonde van de NASA.
"Deze studie toont nogmaals het op grote schaal voorkomen van waterijs aan op Mars, wat zijn hoofdrol in de evolutie van de planeet bevestigt", beklemtoont het Insu (Institut national des sciences de l'univers). De analayse van de verdeling van onzuiverheden in het ijs, met een hogere concentratie aan de rand van de poolkap, is een indicatior voor het klimaat op onze buurplaneet, zegt het onderzoeksinstituut ook. (belga/vsv)
(HLN)
MARS - De Missies #7 - Phoenix ijspret.......gaat verder in De Elementen: Onstuimige Aarde [ Bericht 82% gewijzigd door -CRASH- op 23-01-2009 01:06:32 ]