'Waarom ik mijn 9-jarige zoon alleen met de metro liet gaan'

Eens met TS, toen ik nog een kleine Xithy was woonde ik in Benin, Cotonou - en op 5jarige leeftijd ging is al op m'n fietsje kijken hoe ver ik kon fietsen naar een onbekend gebied (ik noemde het ontdekkingsreizen ), en nee, ik woonde niet in een rijkeluis-community; de buren hadden golfpaten-dak.

Natuurlijk viel je dan wel eens en zat je onder het bloed, maar nooit hebben m'n ouders het verboden - vrijheid blijheid.

Al die angst tegenwoordig

Oh en toen ik negen was liep ik elke dag zelf naar school, wat zo'n 15 minuten lopen was - dus ook niet super dichtbij...

Toen ik negen was kwam ik overdag nooit thuis en mijn vriendjes ook niet. We klommen in de hoogste bomen en in lichtmasten, crossten met onze fietsjes zo ver mogelijk van huis en groeven gangenstelsels onder de grond. En pas wanneer "de lantaarnpalen aangingen" kwamen we weer een keer thuis. Eten, pak slaag en naar bed. Morgen weer een mooie dag.

Tegenwoordig zie je al bijna geen jongetjes meer op straat spelen. Vaak moeten ze op de buitenschoolse opvang en daar mag al helemaal niks, want "de school is verantwoordelijk" Gelukkig dat ik geboren ben voordat de heksen der emancipatie alle vrouwen wijsgemaakt hadden dat vrouwen op kantoor en kinderen in de opvang hoorden.

En straks als mijn dochtertje zes is zal het best wel even slikken zijn om haar alleen los te laten. Maar ik ga het wel doen natuurilijk.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 11:01 schreef LXIV het volgende:
Toen ik negen was kwam ik overdag nooit thuis en mijn vriendjes ook niet. We klommen in de hoogste bomen en in lichtmasten, crossten met onze fietsjes zo ver mogelijk van huis en groeven gangenstelsels onder de grond. En pas wanneer "de lantaarnpalen aangingen" kwamen we weer een keer thuis. Eten, pak slaag en naar bed. Morgen weer een mooie dag.

Tegenwoordig zie je al bijna geen jongetjes meer op straat spelen. Vaak moeten ze op de buitenschoolse opvang en daar mag al helemaal niks, want "de school is verantwoordelijk" Gelukkig dat ik geboren ben voordat de heksen der emancipatie alle vrouwen wijsgemaakt hadden dat vrouwen op kantoor en kinderen in de opvang hoorden.

En straks als mijn dochtertje zes is zal het best wel even slikken zijn om haar alleen los te laten. Maar ik ga het wel doen natuurilijk.

Ja ik was precies zo, vooral lekker veel kattekwaad en snoepjes kopen Af en toe kwam ik toch van die kindertjes tegen die 'niet de straat over mochten' omdat ze dan te ver van huis/woongebied waren

ik denk dat op zondag middag je kind rustig in NY met de metro kunt laten gaan hoor. dat gezeik dat op iedere straathoek een kinderlokker staat

Ja, kijk vroeger waren de gezinnen groter hè, als er dan af en toe eens een kind verdween of het slachtoffer werd van deze of gene dan was dat niet zo erg, want dan had je er nog een stuk of 7. .

New York is natuurlijk wat anders dan Amsterdam, maar toen ik naar de andere kant van Amsterdam ging verhuizen op m'n 9e en toch op dezelfde school wilde blijven, ging ik ook gewoon alleen met de bus iedere dag, half uurtje reizen.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 11:30 schreef gronk het volgende:
... Ik kan me nog wel herinneren dat ik er nog wel eens op uit werd gestuurd voor een boodschap -- met geld en een boodschappenbriefje.

Naar de bakker en een briefje voor de bank of ze 300 Gulden aan mij mee wilden geven van de pa/ma rekening voor het weekend. 10 jaar oud ofzo.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 10:35 schreef moussie het volgende:

[..]

Zij stuurt haar kind anders op pad met voldoende kleingeld om te bellen en wat groter geld zodat die een taxi kan pakken .. dus geheel los laten is dat niet bepaald .. het is meer je eigen angsten opzij zetten om het kind dat eraan toe is niet te belemmeren in zijn ontwikkeling
En als je een beetje rondkijkt in de wereld, er zijn miljoenen kinderen die zichzelf moeten zien te redden willen ze het overleven en de meesten lukt dat aardig, daaruit zou je kunnen concluderen dat de meeste kinderen veel meer capaciteiten hebben dan je denkt ..

Desondanks kan ik mij wel voorstellen dat je bezorgt bent. Eén van de kinderen ging met negen jaar inderdaad al een tijdje alleen op pad....voetbal ...maar dat was gewoon een redelijk groot dorp. Drukke weg over, maar overal stonden huizen. Hij zit nu op de brommer en heeft nu wel een mobiel bij zich, maar is meer voor de lompheid van hem..die ligt vaak met dat ding Wanneer hij dan vervelend valt kan hij altijd iemand bellen. Dit hoeft hij natuurlijk niet te doen wanneer hij niets heeft. Dan loop je maar

Dit kind komt er zelf mee, maar ga er niet vanuit dat elk kind hetzelfde is. Een ander kind van die leeftijd kan in paniek raken wanneer het de weg kwijt is. Moet ik wel weer zeggen dat het voor het kind ook wel een veilig gevoel geeft dat hij genoeg geld voor de taxi heeft. er rijden daar veel meer taxi's rond. Hier ligt dat weer anders.

ik was mooi meegegaan. Dan mag ie best uitzoeken hoe alles moet en hoe ie moet reizen. Dan weet ik dat ie het kan, mocht het onverhoopt een keer gebeuren.

hopen dat ie niet te smaak te pakken krijgt en alleen nog maar alleen wil, daar is 9 veeeeeel te jong voor.

En maar klagen dat zoveel kinderen tegenwoordig ADHD hebben
Schop die kinderen de straat op, laat ze vallen, ruzie maken, doktertje spelen, hutten bouwen en stiekem snoep kopen i.p.v. in een buitenschoolse opvang van 8 tot 6 te proppen en ze daarna met de auto op te halen. Op die manier worden ze natuurlijk nooit moe.
De mensen worden tegenwoordig geregeerd door angst, is het niet het terrorisme, danwel het verkeer, de loslopende TBS'sers en pedofielen.

Ik vond in het bos of op het strand lopen vroeger altijd gruwelijk...dus als mijn ouders en zus dan voor een zondagse boswandeling gingen, reden ze even langs een paar plekken waar ik vaak te vinden was om te vragen of ik toch niet mee wilde en om te vertellen dat ze wel weer terug zouden zijn na het avondeten, maw zorg even dat je bij een vriendje gaat eten en toedeledoe.

Ook was de onbeveiligde en meestal onopgeruimde bouwput, van de toenmalige nieuwbouw ons plaatselijke pretpark....geen idee hoe vaak we van de half afgebouwde gebouwen zijn gesprongen in een hoopje zand eronder omdat de plaatselijke politieman weer eens een poging ging doen om ons weg te jagen ...en hoevaak ik mijn enkel wel weer eens niet verzwikt had...maar ach...dat moest allemaal kunnen.
Moeders: "Joh, alweer weg gejaagd door de politie? Ik: "Jah..." Moeders: "Je hebt toch niks kapot gemaakt hè, want dat ga jij dan betalen" ik: "neehee" Moeders: "Enkel verzwikt? Nou ja...doe maar even onder de koude kraan, ik bind het wel in." ik:" Ja maar ik wil vanavond nog wel naar die en die hè"

^{En nee, we sloopte de boel nooit, maar we namen wel de pvc buisjes mee, om blaaspijpjes van te maken. Wat wel opviel was dat de aannemer op een gegeven moment, de boel voor het weekend heel netjes achter slot en grendel ging doen.}

Of toen ik in Alkmaar op school zat, hup naar een schoolvriendje die daar woonde en tegen de avond terug komen. Moeders: "Goh en wat heb jij gedaan?" Ik: "Ben naar Alkmaar gefietst _{Zo'n 18 kilometer} en daar langs die-en-die geweest." Moeders:"Ja? En was het gezellig?" :')

Het was een mooi vak toen, kind zijn...in de jaren 80.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 11:52 schreef t-8one het volgende:

....stiekem snoep kopen...

Oh jah....van die hele foute snoep ook nog. Vuurballen heette die dingen ofzo...jeugdsentiment.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 11:52 schreef Semisane het volgende:
Ik vond in het bos of op het strand lopen vroeger altijd gruwelijk

je weet dat dat vetgedrukte woord tegenwoordig anders wordt opgevat?

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 11:56 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

je weet dat dat vetgedrukte woord tegenwoordig anders wordt opgevat?

Ik ben niet van tegenwoordig, ik ben een kind van de jaren 80. Gruwelijk is in mijn woordenboek nog altijd negatief.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 10:07 schreef The_End het volgende:

[..]

Doe niet zo dom. Misschien fietsen ze wel langzaam, maar de auto die ze aanrijdt kan nog altijd makkelijk 30+ rijden hoor. 2 fietsers vanuit tegengestelde richting die tegen elkaar aanrijden == 30+, brommers enz enz.

Als valhelmen op de fiets verplicht zouden worden, zouden er heel wat minder doden (en zwaargewonden) vallen.

Sorry hoor, maar kindertjes met valhelmpjes fietsen doorgaans of op de stoep, of op straat tussen ouder en stoeprand. Je ziet ze zelden alleen fietsen, die helmpjes.

En als het dan is om je kinderen te beschermen tegen aanrijding met hoofdletsel, waarom zetten die overbezorgde ouders dan niet zelf ook zo'n helmpje op? Geven ze meteen het 'goede' voorbeeld.