Verdonk... Ik vertrouw haar niet helemaal

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 15:22 schreef ErikT het volgende:

[..]

Nee
Behalve dan dat die minderheid zich er tegen gaat verzetten en dat je een burgeroorlog krijgt. Verder maakt het inderdaad niet uit.
[..]

Nee het komt voort uit het idee dat de één niet minder is dan de ander. En als je dit idee niet aanhangt dan heeft het nog voldoende pragmatische voordelen (zie hierboven).
[..]

Nee dat is dus een contradictie.

Bovendien: alle minderheden bij elkaar zijn een meerderheid.
Jij maakt op de één of andere manier vast ook deel uit van een minderheid.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 17:15 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

Je snapt me niet. In het concept democratie zit geen voorwaarde dat minderheden beschermd moeten worden. Democratie is niet meer of minder dan het kiezen van volksvertegenwoordigers die in naam van jou regeren. iedereen ziet het oude Griekenland als de bakermat van de democratie, maar die onthielden toch echt een hoop rechten aan een hele hoop mensen. Toch zal niemand ontkennen dat het een democratie was.

quote:

Verdonk ondermijnt Nederlandse cultuur


DEN HAAG - Verdonk wil zich met haar beweging Trots op Nederland inzetten voor het behoud van de Nederlandse cultuur. Tegelijkertijd ondermijnt ze die cultuur door geen ruimte te gunnen aan minderheden.

Nationalisme is het sleutelwoord bij Verdonk. De politica laat zich graag afbeelden met de Nederlandse vlag op de achtergrond. Voorafgaand aan haar eerste politieke speech donderdag in Amsterdam liet ze het Wilhelmus spelen. Ook inhoudelijk speelt ze in op nationalistische gevoelens, meer dan enige andere politieke partij. De naam van haar nieuwe politieke beweging is in dat verband veelzeggend: Trots op Nederland (Trots op NL).

Speerpunt van Trots op NL is het behoud van de nationale cultuur, van het Nederlandse karakter. Verdonk betoogde donderdagavond dat die cultuur „is ontstaan uit een jarenlange strijd van onze voorouders.” Wat ze precies bedoelt met die cultuur, werd niet helder. Nergens in haar toespraak repte ze expliciet van de joods-christelijke cultuur zoals die in Nederland is ontstaan sinds de Tachtigjarige Oorlog tegen Spanje. Haar electorale concurrent Wilders breekt wel openlijk een lans voor die joods-christelijke cultuur. Hij wil onder meer in artikel 1 van de Grondwet laten vastleggen dat de christelijk/joods/humanistische cultuur in Nederland dominant moet blijven.

Verdonk staat evenmin in de oude liberale traditie. Tot 1980 vermeldde het VVD-beginselprogramma dat de partij „de Nederlandse samenleving vooral gedragen ziet door de geest van christendom en humanisme. Het is haar overtuiging dat de redelijke beginselen daarvan aan (...) de Nederlandse samenleving (...) ten grondslag liggen en dat zij deze behoren te blijven kenmerken.”

De ex-VVD-politica staat meer in de moderne liberale lijn. De VVD bepleit in haar jongste beginselprogramma „een veelvormige samenleving die bovenal gekenmerkt behoort te zijn door naastenliefde en erkenning van de menselijke waardigheid.” In haar speech brak Verdonk donderdag ook een lans voor naastenliefde. „Is het niet fantastisch om iets voor een ander te doen? Om iemand in bescherming te nemen of te steunen, om eens een beetje aardig te zijn voor elkaar?” Voor haar is ieder mens even waardevol: „Welk geslacht, welke leeftijd, welke seksuele geaardheid, welke etnische achtergrond, welke politieke voorkeur u ook heeft, maakt niet uit!”

Verdonk komt dus niet expliciet op voor de joods-christelijke cultuur van Nederland. Daarnaast ondermijnt ze een wezenstrek van de Nederlandse cultuur, namelijk het bieden van ruimte aan minderheden. Joden, hugenoten, puriteinen, islamitische asielzoekers, allemaal waren ze hier welkom. Verdonk daarentegen heeft weinig op met minderheden. „Het komt te vaak voor dat een minderheid de rest van Nederland haar wil oplegt”, speechte ze. Als voorbeeld noemde ze de koopzondag. „Een christelijke minderheid wil voor iedereen het winkelen op zondag sterk beperken.”

Nog duidelijker dan in haar toespraak liet Verdonk eind vorige maand in een interview met de krant De Pers blijken hoe ze over minderheden denkt: „De meerderheid beslist. Dat is democratie. We kunnen geen rekening blijven houden met een minderheid. (...) De minderheid moet je met respect behandelen, maar meer is het niet. (...) De minderheid krijgt geen gelijk.” Die dictatuur van de meerderheid doet zeer on-Nederlands aan.

En passant perkte Verdonk donderdag de door haar geprezen vrijheid van godsdienst in. „Geen enkele religie heeft het recht om homo’s weer in de kast te jagen of vrouwen hun vrijheden af te nemen!” Minderheden mogen hun religie, hun rituelen en hun tradities hebben, maar dan zoveel mogelijk buiten de openbare ruimte en in het privédomein: „Achter de voordeur kun je je leven inrichten zoals je wilt.”

De ex-minister pleitte ook voor halvering van de Tweede Kamer. Dat zou het einde betekenen van het typisch Nederlandse plurale politieke bestel met kleine partijen als ChristenUnie en SGP. Eerder al zei Verdonk dat ze af wil van de vrijheid van onderwijs, de grondwettelijk verankerde uitkomst van de schoolstrijd.

Verdonk refereerde donderdag aan onze voorouders die streden voor bevrijding van buitenlandse overheersing. Over de laatste oorlog dichtte H. M. van Randwijk jaren geleden: „Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht...” Datzelfde gevaar loopt de Nederlandse cultuur, zo gestempeld door vrijheid voor minderheden, door tirannie van een meerderheidsdictatuur.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 17:20 schreef Yildiz het volgende:
Democratie is dat de meerderheid bepaalt wie de macht heeft.
Niet dat de meerderheid bepaalt wat de minderheid moet doen.
(En nee, ook niet als de meerderheid stemt op iemand die de minderheid gaat benadelen.)

quote:

Voorafgaand aan haar eerste politieke speech donderdag in Amsterdam liet ze het Wilhelmus spelen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 19:00 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]



Jullie zitten steeds creatievere dingen bij democratie te verzinnen.

Laten we bijvoorbeeld rokers nemen als minderheid. Die kunnen volgens jou nooit benadeelt worden, of zeg, uitkeringstrekkers, of zeg ... ik als minderheid die geen regering of democratie wil.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 19:29 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Nou, DAT is pas eng... Sloot ze ook af met 'Houzee!' ?

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 17:20 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Democratie is dat de meerderheid bepaalt wie de macht heeft.
Niet dat de meerderheid bepaalt wat de minderheid moet doen.
(En nee, ook niet als de meerderheid stemt op iemand die de minderheid gaat benadelen.)

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 19:48 schreef huhggh het volgende:

[..]

Even kijken hoor:
- Staan voor de belangen van Nederland.
- Het zingen van het volkslied van Nederland
- Weer een keuze extra in het politieke spectrum.
Nou, poe hoor, de wereld vergaat.

quote:

Hoe diepgezonken moet je wel niet zijn om het zingen van het volkslied trouwens als "eng" te typeren.
Nee, dat cultuurrelativisme maakt meer kapot dan je lief is, das inmiddels wel duidelijk geworden de afgelopen decennia.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 19:52 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Deze woorden hadden geschreven kunnen zijn in de jaren 30, na het verschijnen van de NSB...

Af en toe denk ik, dat het volgen van een paar lessen "politieke geschiedenis van het Interbellum in Europa" verplicht zou moeten zijn voordat je mag stemmen...
[..]

Dit soort overdreven nationalisme, inclusief het zingen / spelen van een volkslied heeft al verschillende malen in verschillende landen tot hele enge gevolgen geleid. Kijk eens naar de VS en naar de dingen die zij uitvoeren in de wereld en met welke motivatie ze dat doen.

Je kunt zelf vast wel een nog voor de hand liggender voorbeeld verzinnen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:04 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

Want het is uit nationalisme dat de VS oorlogen voert. Kom op zeg, dat een stel rednecks in het zuiden van de VS dat denken oke, maar je denkt toch niet werkelijk dat de reden dat Irak en Afghanistan waren binnengevallen nationalistische ideeen en het willen brengen van democratie waren? Dat is nog nooit een reden geweest om een land binnen te vallen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 19:52 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Deze woorden hadden geschreven kunnen zijn in de jaren 30, na het verschijnen van de NSB...

Af en toe denk ik, dat het volgen van een paar lessen "politieke geschiedenis van het Interbellum in Europa" verplicht zou moeten zijn voordat je mag stemmen...
[..]

Dit soort overdreven nationalisme, inclusief het zingen / spelen van een volkslied heeft al verschillende malen in verschillende landen tot hele enge gevolgen geleid. Kijk eens naar de VS en naar de dingen die zij uitvoeren in de wereld en met welke motivatie ze dat doen.

Je kunt zelf vast wel een nog voor de hand liggender voorbeeld verzinnen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:06 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Nee, dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat de bevolking van de VS direct in het gelid springt, zodra hun President roept dat het in het belang van de nationale veiligheid en de identiteit van de VS is, dat een straatarm land aan de andere kant van de wereld wordt binnengevallen. Het percentage kritische geluiden is dan slechts nog te meten met ultragevoelige apparatuur.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:28 schreef huhggh het volgende:

[..]

Ik vind het op mijn manier weer beangstigend dat jij het spelen van het volkslied al eng vindt.
Sorry, maar dat is echt absurd. Boezemt het zien van de Nederlandse vlag jou ook al angst in?
Het volkslied is er voor om gespeeld te worden, en niet alleen op partituur te rusten. Punt.
Of wil je het spelen van het volkslied verbieden?
Ik denk dat jij nationalisme en patriottisme behoorlijk met elkaar verward.

PS: de hele tijd met je studie-achtergrond kokketeren op dit forum begint nu wel eentonig te worden.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:29 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

De VS heeft een traditie van isolationisme Dat moet jij als historicus toch wel weten. Figuren als Eisenhower en Truman hadden alle moeite om de bevolkng en het congres te overtuigen van de noodzaak om Stalin te bekampfen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:34 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Uh huh. En dat is na WO2 omgeslagen als een blad aan een boom. Let wel: Ik zeg omgeslagen. Het is onmiddellijk doorgeslagen naar het andere uiterste.

quote:

Toen en nu
Is een herhaling van de grote economische crisis van de jaren 30 denkbaar? Jarenlang is ons voorgehouden dat dit onmogelijk was, omdat John Maynard Keynes ons had geleerd dat de overheden de instrumenten hadden om dit te voorkomen. Keynes werd langzamerhand verdrongen door Friedman, maar onder zijn regime is het spook van de recessie toch weer werkelijkheid geworden.
Vrijdag gebruikte de serieuze Financial Times het gevreesde
r-woord voor ‘t eerst in een kop op de voorpagina, en nu spreekt de vorige voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, de ‘Fed’, Alan Greenspan, van een crisis, waarschijnlijk de ergste sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het gaat hard, alleen het woord depression, zinnebeeld voor de jaren 30, is nog niet gevallen.
En wat doet de meest klassiek-liberale regering die Washington in jaren gekend heeft? Zij pompt miljarden in de economie, en de ‘Fed’ redt noodlijdende banken met noodkredieten à raison van nog eens vele miljarden. Of dat helpt moet nog blijken. In elk geval kan zij daar niet eindeloos mee doorgaan. Wat dan? Niemand weet het.
Zelfs president Bush toont zich niet optimistisch. Tegen een gezelschap topeconomen zei hij vrijdag in New York: „Jullie weten net zoveel van de kwestie af als ik.” Hij verbloemde de ernst van de toestand niet. Die was rough en tough (woorden die hij vele malen herhaalde). Een tenslotte: „Ik zie geen snelle oplossing.”
Dit is van een verfrissend realisme, dat gunstig afsteekt bij het plichtmatig optimisme dat zijn voorganger president Hoover tijdens de grote crisis van de jaren 30 tentoonspreidde. Toen die al anderhalf jaar aan de gang was, verklaarde hij dat „we nu het ergste achter de rug hebben”. Helaas, het zou nog veel erger worden. De Tweede Wereldoorlog zou pas een eind aan de crisis maken.
De geschiedenis herhaalt zich nooit, maar we kunnen wel voorspellen dat de recessie van vandaag politieke gevolgen zal hebben, in de eerste plaats voor de verkiezingen van november. Op het eerste gezicht lijkt zij Barack Obama nog meer wind in de zeilen te geven – als belichaming van de hoop (niet van veel meer) – maar het zwarte racisme van zijn dominee doet hem veel kwaad. Een Franklin Roosevelt, die 75 jaar geleden de hoop belichaamde en ook wist te vervullen, zal hij wel niet worden.
Maar we moeten niet vergeten dat de later ook in Europa vereerde Roosevelt zijn herstelwerk begonnen is met economisch-nationalistische maatregelen. Het herstel van de Amerikaanse economie ging vóór die van de wereld. Ook bij hem kwam eigen volk eerst. Daardoor torpedeerde hij de Economische en Monetaire Wereldconferentie die in de zomer van 1933 in Londen bijeen kwam.
Torpederen – het woord is van J. W. Beyen, de latere minister van Buitenlandse Zaken en grondlegger van de Europese Unie, die lid van de Nederlandse delegatie bij die conferentie was geweest en daarvan verslag doet in zijn memoires, Het spel en de knikkers (1968). Hij maakt, naar aanleiding van die conferentie, een observatie die nog actueel is:
Tijdgenoten, schrijft hij, „zijn als regel verrast door voor hen volstrekt onverwachte verschijnselen. Vandaar de tendens om die onverwachte ontwikkelingen als tijdelijk te zien. Er wordt over maatregelen ter overbrugging van een tijdelijke situatie onderhandeld.
„Voorst wordt, ook ter wille van de publieke opinie, naar een simplistische verklaring gezocht – één bepaalde oorzaak wordt geacht de alles beheersende te zijn. Ook de Wereldconferentie van 1933 kwam bijeen onder de wankele illusie dat het ging om een tijdelijke (zij het zeer ernstige) verstoring van het monetaire en economische evenwicht.”
Zullen de Europese instellingen die, deels op Beyens initiatief, sinds de jaren 50 tot stand zijn gekomen, meer bestand blijken tegen een crisis – mocht de recessie zich daartoe ontwikkelen – dan het intergouvernementele beraad van de jaren 30? (Want dat Europa de gevolgen van de recessie in Amerika te voelen zal krijgen, is wel zeker. De Europese exportindustrie doet dat al.)
Het is niet zeker dat het economisch-nationalisme dan in Europa niet zal zegevieren, zoals dat het in 1933 in Amerika deed. Dat zal dan geen ideologisch nationalisme zijn, maar een nationalisme voortvloeiend uit de verantwoordelijkheid die elke democratisch verkozen regering in de eerste plaats draagt ten opzichte van het eigen volk, dat haar gekozen heeft.
Er zijn al volop aanwijzingen dat dit democratisch nationalisme allerminst dood is. Vooral de grote landen proberen telkens onder de verplichtingen die ze in Europees kader zijn aangegaan, uit te komen. Wanneer daar bovenop nog een meer ideologisch nationalisme komt, dat de eer en de grandeur van het desbetreffende land hooghoudt, dan wordt het helemaal moeilijk.
In de jaren 30 heeft ook het nationaal-socialisme geprofiteerd van de crisis, die vooral in Duitsland hevig toesloeg. Het zou veel te ver gaan wanneer we ook hier een herhaling niet onmogelijk zouden achten, maar dat er – om heel andere redenen dan werkloosheid of andere economische misère – in bijna alle Europese landen grote onzekerheid omtrent het politieke bestel bestaat, is wel duidelijk. We hoeven alleen maar, wat Nederland betreft, naar Pim Fortuyn te wijzen. De oorzaken van zijn postume tijdelijke succes zijn nog niet verdwenen.
Een echte crisis à la jaren 30 zou die onzekerheid, die al gevoed wordt door toen niet aanwezige oorzaken zoals massale immigratie en terrorisme (zoals Beyen zegt is een verschijnsel zelden monocausaal), alleen maar doen toenemen. Vijfenzeventig jaar geleden heeft de crisis in Nederland nauwelijks geleid tot groei van het politieke extremisme – dankzij de stevige verankering van de sociaal-democratische en confessionele partijen in de bevolking. Die verankering is nu veel minder stevig. Nederland is kwetsbaarder dan toen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:28 schreef huhggh het volgende:

[..]

Ik vind het op mijn manier weer beangstigend dat jij het spelen van het volkslied al eng vindt.
Sorry, maar dat is echt absurd.

quote:

Boezemt het zien van de Nederlandse vlag jou ook al angst in?

quote:

PS: de hele tijd met je studie-achtergrond kokketeren op dit forum begint nu wel eentonig te worden.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:34 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Uh huh. En dat is na WO2 omgeslagen als een blad aan een boom. Let wel: Ik zeg omgeslagen. Het is onmiddellijk doorgeslagen naar het andere uiterste.

quote:

Op zaterdag 5 april 2008 20:41 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

De superioriteitsgevoelens waarop jij trouwens doelt spelen vooral bij neoconservatieven, een stroming die pas onder Nixon kwam op zetten. Daarvoor en ook daarna was het gewoon een gematigd soort realisme waar Kissinger en die Pool met de moeilijke achternaam de belangrijkste vertegenwoordigers van zijn geweest.