Geschiedenis

Mja, ik moest een keer een bepaalde stukken uit een archiefvideo in een noot verwerken, dat heeft me ook wel de nodige koppijn bezorgt

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 13:34 schreef Scaurus het volgende:

[..]

Pas kreeg ik in mijn essay een rode streep omdat ik alleen 'in' gebruikte

Klacht: docenten die verschillende standaarden en regeltjes hanteren voor annotatie.

Het is ook een grijs gebied. BA scriptie schrijf ik officieel binnen ander vakgroep van faculteit. Kreeg ik ook de vraag: "Is dit jullie manier van annoteren"? . Schrijfwijzer erbij gepakt en zij deden het dus op hele andere manier.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 14:05 schreef Lennox het volgende:

[..]

Het is ook een grijs gebied. BA scriptie schrijf ik officieel binnen ander vakgroep van faculteit. Kreeg ik ook de vraag: "Is dit jullie manier van annoteren"? . Schrijfwijzer erbij gepakt en zij deden het dus op hele andere manier.

Tja dat blijft altijd een beetje moeilijk. Maar de 'schade' is te overzien zolang je maar consequent blijft. En als je een bepaalde methode van annoteren gebruikt, kan je dat natuurlijk ook even kort vermelden in inleiding/verantwoording/nota bene.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 13:53 schreef Sloggi het volgende:
Ik heb nu weer een onbegrijpelijke noot die ik dus niet zo wil gaan gebruiken in mijn tekst . Er staat 'NA, AJL invnr. 22, dagboek 7-10-1958.'

Nu zal NA wel het Nationaal Archief zijn, maar van AJL kan ik geen chocola maken hoor.

Is het niet eerder volledig geannoteerd? Dat zou tenminste minstens 1x moeten zijn gebeurd.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 13:34 schreef Scaurus het volgende:

[..]

Pas kreeg ik in mijn essay een rode streep omdat ik alleen 'in' gebruikte

Klacht: docenten die verschillende standaarden en regeltjes hanteren voor annotatie.

Ik heb daar ook zo'n enorme hekel aan, dat gemiereneuk. Kom op zeg, je kan zien waar ik het vandaan heb, daar dient het toch voor

quote:

Op zaterdag 21 juni 2008 21:18 schreef Ewelina het volgende:
Ik heb daar ook zo'n enorme hekel aan, dat gemiereneuk. Kom op zeg, je kan zien waar ik het vandaan heb, daar dient het toch voor

Inderdaad. Waar nog ergerlijker is, is als docenten rode strepen door jouw taalgebruik heen gaan zetten. Dan vinden ze een uitdrukking als 'wat dies meer zij', 'doch' of 'niettegenstaande' te ouderwets. Kijk naar de inhoud, man.

In mn scriptie was consequent "locatie" fout gerekend. Moest lokatie zijn volgens begeleider. Spellingscontrole vond locatie dus prima. Groene boekje sinds 2005 meen ik ook. Ik kan best tegen kritiek, maar dan moet het wel ergens op gebaseerd zijn.

quote:

Op zaterdag 21 juni 2008 23:29 schreef Scaurus het volgende:

[..]

Inderdaad. Waar nog ergerlijker is, is als docenten rode strepen door jouw taalgebruik heen gaan zetten. Dan vinden ze een uitdrukking als 'wat dies meer zij', 'doch' of 'niettegenstaande' te ouderwets. Kijk naar de inhoud, man.

Tja, en daar ga jij dus de boot in. Moderne wetenschap draait niet meer puur om de inhoud. Een wetenschapper moet worden aangeleerd om voor een groot publiek te kunnen schrijven, niet alleen voor vakgenoten. En ja, daar hoort helder en modern taalgebruik bij. Dan kan je wel klagen dat het mierenneuken is en dat naar de inhoud moet worden gekeken, maar dat is dus precies wat gedaan is. De inhoud is tegenwoordig niet alleen de boodschap meer, maar ook de vorm en de woordkeus en de opbouw. Jouw taalgebruik wordt blijkbaar soms niet voldoende geacht om de boodschap helder over te krijgen. Niet meer dan terecht dat daar dan wat over wordt gezegd.

Het blijft een grijs gebied, want wie bepaald welk taalgebruik oud is? In mijn ogen is een uitdrukking als 'wat dies meer zij' nog vrij modern. Of ben ik dan conservatief? So be it. Van je publiek mag je taalkennis verwachten die voorbij dat van de Telegraaf-redactie reikt.

Zulke uitdrukkingen worden gewoon niet gewaardeerd. "Welke" wordt al te oud bevonden in veel gevallen. Die jij noemt vind ik helemaal onbruikbaar

quote:

Op zondag 22 juni 2008 11:30 schreef Scaurus het volgende:
Het blijft een grijs gebied, want wie bepaald welk taalgebruik oud is? In mijn ogen is een uitdrukking als 'wat dies meer zij' nog vrij modern. Of ben ik dan conservatief? So be it. Van je publiek mag je taalkennis verwachten die voorbij dat van de Telegraaf-redactie reikt.

Tja, er is niemand die dat bepaalt, dat is een gevoelskwestie. Maar "wat dies meer zij" kan echt niet meer, daar ben ik het wel mee eens. Dat vind je volgens mij alleen nog in boeken van voor de oorlog.

Maar nee, je mag van je publiek niet verwachten dat ze meer kennis heeft dan de Telegraaf-redactie. Dat is nou juist het hele idee. Je moet dingen zo opschrijven dat een brugklasser je verhaal nog kan volgen. Je publiek is zo dom als een varken en daar moet je rekening mee houden. Je mag eigenlijk nooit aannemen dat ze iets al weten. Altijd alles uitleggen, heldere taal gebruiken, geen ellenlange zinnen. Wetenschap is geen ivoren toren meer zoals het vroeger was. Dat moet je accepteren en in meegaan, of de rode strepen door je werk accepteren.

quote:

Op zondag 22 juni 2008 11:30 schreef Scaurus het volgende:
Het blijft een grijs gebied, want wie bepaald welk taalgebruik oud is?

Zodra jouw taalgebruik de gemiddelde lezer (ergo, de geinteresseerde leek) van de boodschap afleid, kun je stellen dat het oud is.

quote:

Op zondag 22 juni 2008 12:44 schreef ethiraseth het volgende:
Tja, er is niemand die dat bepaalt, dat is een gevoelskwestie. Maar "wat dies meer zij" kan echt niet meer, daar ben ik het wel mee eens. Dat vind je volgens mij alleen nog in boeken van voor de oorlog.

'Wat dies meer zij' kwam ik pas nog tegen in een boek uit 2005, Geografie van goed en kwaad van Kinneging om precies te zijn. Toegegeven, het is wat te ouderwets, maar wat is er eigenlijk mis met wat ouderwets taalgebruik als je voor een intelligent publiek? Wie Couperus of Huizinga leest, ziet alleen maar oud taalgebruik.

quote:

Maar nee, je mag van je publiek niet verwachten dat ze meer kennis heeft dan de Telegraaf-redactie. Dat is nou juist het hele idee. Je moet dingen zo opschrijven dat een brugklasser je verhaal nog kan volgen. Je publiek is zo dom als een varken en daar moet je rekening mee houden. Je mag eigenlijk nooit aannemen dat ze iets al weten. Altijd alles uitleggen, heldere taal gebruiken, geen ellenlange zinnen. Wetenschap is geen ivoren toren meer zoals het vroeger was. Dat moet je accepteren en in meegaan, of de rode strepen door je werk accepteren.

Soms kan wetenschap niet anders zijn dan een ivoren toren, voor de leek onbegrijpelijk. Zie het als voetbal: alleen als je in goede conditie verkeerd en als team goed samenwerkt kan je op hoog niveau spelen. Met wetenschap is het niet anders. Wie over de rol van Kant's filosofie in het Duits politiek denken schrijft, kan niet 'democratie', 'filosofie' en 'Bismarck' gaan definiëren. Dan raakt de vaart uit je betoog en kan je je punt niet maken. Een brugklasser mag je betoog dan wel snappen, maar iemand met in de Duitse geschiedenis zal het terzijde leggen omdat de auteur op Jip en Janneke-niveau schrijft.

De gedachte dat een brugklasser je betoog nog moet kunnen volgen is m.i. weinig verheffend. Zo leer je als student nooit op hoog niveau redeneren en je adequaat uitdrukken. Voor de brugklasser zal het ook weinig verheffend zijn: hij krijgt dan altijd maar makkelijk te begrijpen stukken voorgeschoteld en hoeft zichzelf niet meer in te spannen en te verheffen naar een hoger niveau van taalgebruik en inhoud.

quote:

Op zondag 22 juni 2008 11:23 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

Tja, en daar ga jij dus de boot in. Moderne wetenschap draait niet meer puur om de inhoud. Een wetenschapper moet worden aangeleerd om voor een groot publiek te kunnen schrijven, niet alleen voor vakgenoten. En ja, daar hoort helder en modern taalgebruik bij. Dan kan je wel klagen dat het mierenneuken is en dat naar de inhoud moet worden gekeken, maar dat is dus precies wat gedaan is. De inhoud is tegenwoordig niet alleen de boodschap meer, maar ook de vorm en de woordkeus en de opbouw. Jouw taalgebruik wordt blijkbaar soms niet voldoende geacht om de boodschap helder over te krijgen. Niet meer dan terecht dat daar dan wat over wordt gezegd.

Ik wil daar wel een kleine kanttekening bij plaatsen. Als er voor een grote groep moet worden geschreven, mag je taalgebruik niet te ingewikkeld zijn. Dan moeten ze niet tegen mij gaan zeggen dat ik 'te populistisch schrijf'.

Overigens, een andere docent vond mijn taalgebruik juist erg goed: helder en duidelijk.

De enige conclusie die ik eruit trek is dat ik blijkbaar een duidelijke schrijfstijl heb

quote:

Op zondag 22 juni 2008 15:04 schreef Scaurus het volgende:

Soms kan wetenschap niet anders zijn dan een ivoren toren, voor de leek onbegrijpelijk.

En voor de intellectueel net zo goed onbegrijpelijk, als jij dergelijke uitdrukkingen gaat gebruiken moet je sterk gaan nadenken of je in dat geval in de val loopt om 'mooie taal' voor 'functionele taal' laat gaan. Veel woorden gebruiken om weinig te zeggen. Zeker als je daarbij de stoffige uitdrukkingen opgraaft, die het moeilijker maken om gelijk te doorzien waar jij naartoe werkt.
Wetenschappelijk schrijven is gewoon een kunst appart en een van de dingen die je tijdens je studie ontwikkelt. Er is een plaats en tijd voor alles, en in wetenschappelijke artikelen gaat funktie wat mij betreft over vorm. (Ergo: de gulden middenweg vinden).

Ik had een dergelijke constructie ook aangestreept, had ik je moeten beoordelen.

quote:

Op zondag 22 juni 2008 19:35 schreef Sjoewe het volgende:

[..]

En voor de intellectueel net zo goed onbegrijpelijk, als jij dergelijke uitdrukkingen gaat gebruiken moet je sterk gaan nadenken of je in dat geval in de val loopt om 'mooie taal' voor 'functionele taal' laat gaan. Veel woorden gebruiken om weinig te zeggen. Zeker als je daarbij de stoffige uitdrukkingen opgraaft, die het moeilijker maken om gelijk te doorzien waar jij naartoe werkt.
Wetenschappelijk schrijven is gewoon een kunst appart en een van de dingen die je tijdens je studie ontwikkelt. Er is een plaats en tijd voor alles, en in wetenschappelijke artikelen gaat funktie wat mij betreft over vorm. (Ergo: de gulden middenweg vinden).

Ik had een dergelijke constructie ook aangestreept, had ik je moeten beoordelen.

Juist. En dat van Couperus en Huizinga is natuurlijk geen sterk punt. Die schreven op die manier in hun tijd, waarin dat gewoon was. Zie het als de Zeitgeist waarin je schrijft . Af en toe moet zelfs de historicus mee met de tijd

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 13:53 schreef Sloggi het volgende:
Ik heb nu weer een onbegrijpelijke noot die ik dus niet zo wil gaan gebruiken in mijn tekst . Er staat 'NA, AJL invnr. 22, dagboek 7-10-1958.'

Nu zal NA wel het Nationaal Archief zijn, maar van AJL kan ik geen chocola maken hoor.

Mag ik even gokken dat het om deze verzameling gaat?
http://www.nationaalarchi(...)did=NL-HaNA_2.21.291