maar... als jij de verwarming aan wil doen heb ik daar geen probleem meequote:Op woensdag 9 april 2008 23:30 schreef SHE het volgende:
Snap ik.
Maar wat doe ik bij hetvolgende:
Ik vraag :'Heb je het koud?'
Iemand zegt: 'Op zich niet' . ( punt )
Nee hoor, want dan zeggen mensen altijd : ' Ik heb het warm, doe je broek eens uit 'quote:Op woensdag 9 april 2008 23:36 schreef Aoristus het volgende:
She, je kan het ook overdrijven. Ik denk dat ze willen dat je je broek uittrekt.
ik begrijp wel waar je naartoe wil hoor, maar het is misschien ook gewoon zo dat ze echt verder niets bedoelen natuurlijk of er verder geen actie bij willen hebben. Dat het voor jou verwarrend is komt natuurlijk ook omdat je veel verder denkt dan wat de persoon misschien bedoelt. Simpel op te lossen door zelf de "maar" (of een vervolg vraag of mededeling... dat je de deur dichtdoet) erachter te plakken om zo te kijken of ze nog iets anders bedoelen.quote:Op woensdag 9 april 2008 23:30 schreef SHE het volgende:
Snap ik.
Maar wat doe ik bij hetvolgende:
Ik vraag :'Heb je het koud?'
Iemand zegt: 'Op zich niet' . ( punt )
Nou, dan raak ik dus in paniek, want wat wil hij/zij dat ik doe? Deur open? deur dicht?
Een mits of maar is impliciet. Een punt is ..en punt?
Maar ik moet hier dus mee naar TTK? ( al denk ik dat dit dus een probleem is die voor elke autist opgaat )
Aha, die maar.... moet ik er dus bij bedenken?quote:Op woensdag 9 april 2008 23:39 schreef Xennia het volgende:
[..]
maar... als jij de verwarming aan wil doen heb ik daar geen probleem mee
Ja, wel grappig ik denk daar nooit zo bewust over na omdat voor mij de intenties van anderen lezen heel natuurlijk gaat. Ik vind het wel verfrissend en zal eens bij mezelf te rade gaan hoe duidelijk ik eigenlijk communiceer, temeer daar ik geregeld met autistiforme jongeren werk.quote:Op woensdag 9 april 2008 23:43 schreef SHE het volgende:
[..]
Aha, die maar.... moet ik er dus bij bedenken?
Dat is die mits/maar die toch niet zo impliciet wordt gebracht?
Ik begrijp volledig wat jij bedoeld.quote:Op woensdag 9 april 2008 23:43 schreef SHE het volgende:
[..]
Aha, die maar.... moet ik er dus bij bedenken?
Dat is die mits/maar die toch niet zo impliciet wordt gebracht?
@ Juup: Ja, raak in de war. Meer omdat ik nu stilsta waar mijn communicatie fout gaat. Ik leg uit wat ik bedoel, maar dat is dus niet helemaal zoals het overkomt. Ik zit er dus ook vaak naast, qua interpretatie.
( Niet vervelend hoor, meer wonderbaarlijk )
Ik heb het zelden koud. Ik loop in de winter nog in een t-shirt en in de zomer met een trui en jas. Ik heb gewoon veel moeite met het omschakelen van de seizoenen qua temperatuur (althans ik zie het niet als een "probleem" maar ik word er wel regelmatig op gewezen dat het afwijkt van wat normaal is in die jaargetijden) .quote:Op woensdag 9 april 2008 23:58 schreef SHE het volgende:
Gelukkig, want hoe meer vragen ik stel hier thuis, hoe verwarrender het wordt.
Een laatste voor het slapen gaan;
Als iemand vraagt; heb jij het koud? Dan kijk ik eerst naar mijn armen. Als ik kippenvel heb > dan ja
Geen kippenvel > nee.
Mijn vriend zegt; dat is niet normaal. Dus ik vraag hem uit te leggen wat kou is, en hij zegt dat hij bij zo'n vraag stilstaat bij welke emotie het bij hem oproept, ofwel hoe zijn lichaam aanvoelt.
Ik begrijp dat niet? Kou is toch geen emotie? Kou is een fysieke reactie op een invloed van buitenaf?Toch?
Welke emotie heeft hij het over?
Maar dan zou iemand beter niets kunnen zeggen, dan dit, zo'n antwoord vind ik ook verwarrend, zeg gewoon ja of nee, punt.quote:Op woensdag 9 april 2008 23:42 schreef Re het volgende:
[..]
ik begrijp wel waar je naartoe wil hoor, maar het is misschien ook gewoon zo dat ze echt verder niets bedoelen natuurlijk of er verder geen actie bij willen hebben. Dat het voor jou verwarrend is komt natuurlijk ook omdat je veel verder denkt dan wat de persoon misschien bedoelt. Simpel op te lossen door zelf de "maar" (of een vervolg vraag of mededeling... dat je de deur dichtdoet) erachter te plakken om zo te kijken of ze nog iets anders bedoelen.
er even van uitgaande dat we geen aandoeningen hebben komen pure ja en nee antwoorden zelden voor natuurlijk, er zijn legio aan tussenantwoorden die in min of meerdere maten belangrijk kunnen zijn. De belangrijkheid daarvan wordt dan meestal in de vervolgzin duidelijk gemaaktquote:Op donderdag 10 april 2008 15:13 schreef Logician het volgende:
[..]
Maar dan zou iemand beter niets kunnen zeggen, dan dit, zo'n antwoord vind ik ook verwarrend, zeg gewoon ja of nee, punt.
Dat kan idd soms zeer verhelderend zijn maar je weet dat mensen graag hun antwoord willen rechtvaardigen of wat extra uitleggen omdat men dat gewend isquote:Op donderdag 10 april 2008 15:31 schreef Logician het volgende:
Ik kan soms redelijk bot overkomen bij dat soort vage antwoorden en "gewoon ja of nee aub?!" roepen uit frustratie
Wat voel je bij pijn Dat is onaagenaam Niet fijn dus Zelfde als met kouquote:Op woensdag 9 april 2008 23:58 schreef SHE het volgende:
Gelukkig, want hoe meer vragen ik stel hier thuis, hoe verwarrender het wordt.
Een laatste voor het slapen gaan;
Als iemand vraagt; heb jij het koud? Dan kijk ik eerst naar mijn armen. Als ik kippenvel heb > dan ja
Geen kippenvel > nee.
Mijn vriend zegt; dat is niet normaal. Dus ik vraag hem uit te leggen wat kou is, en hij zegt dat hij bij zo'n vraag stilstaat bij welke emotie het bij hem oproept, ofwel hoe zijn lichaam aanvoelt.
Ik begrijp dat niet? Kou is toch geen emotie? Kou is een fysieke reactie op een invloed van buitenaf?Toch?
Welke emotie heeft hij het over?
Oh ja, bah, verschrikkelijke antwoorden zijn dat. Altijd zo vaag en derhalve zo frustrerend. Vooral ook wanneer men daarbij een bepaalde blik opzet. Ik wil altijd absolute duidelijkheid: zeg of ja, of nee. Dan weet ik waar ik aan toe ben en kan overeenkomstig handelen.quote:Op woensdag 9 april 2008 23:30 schreef SHE het volgende:
Snap ik.
Maar wat doe ik bij hetvolgende:
Ik vraag :'Heb je het koud?'
Iemand zegt: 'Op zich niet' . ( punt )
Nou, dan raak ik dus in paniek, want wat wil hij/zij dat ik doe? Deur open? deur dicht?
Of dat je je gaat vervelen tijdens het gesprek, puur omdat jij het gesprek verstandelijk benadert en de ander emotioneel. Is altijd erg lastig (zeker als je weet dat het andersom ook gebeurd, dat je eindelijk eens echt aan het praten bent maar in de gaten hebt dat de ander dan weer niet geïnteresseerd is).quote:Op donderdag 10 april 2008 23:49 schreef floris.exe het volgende:
Wat mij trouwens opvalt is dat ik bij sociale gelegenheden altijd handel volgens een soort van draaiboek. Dus stel ik raak in gesprek met een bekende, dan moet ik er op letten dat ik bijvoorbeeld vraag hoe het met diegene gaat. Ik realiseer me dan dat zo'n vraag sociaal wenselijk is en dat ik hem moet stellen enzovoort. Maar het antwoord interesseert me eigenlijk weinig, of beter gezegd: niets. Dat is absoluut NIET op bewust egoïsme gestoeld, maar simpelweg op het onvermogen me daarvoor te interesseren, met de ander mee te leven. In feite is het iedere keer weer een soort toneelstuk dat je opvoert om maar zo normaal mogelijk over te komen. Maar dat is zo vermoeiend he. En dan zie ik andere mensen vanuit hun hart zich begeven in het sociale spel op een zeer natuurlijke en vanzelfsprekende manier en dan denk ik: tjonge jonge, hoe doen ze dat?
Ja, dat herken ik zeer zeker. Ook gebeurt het me vaak dat ik bij wijze van 'het wordt van me verwacht' de vraag stel 'hoe gaat het er mee?' En dat iemand dan antwoord geeft en er iets op gang komt wat je zowaar een gesprek kunt noemen, maar dat ik na een aantal minuten al snel loop te balen, omdat het me geen reet interesseert. Het gaat me dan het ene oor in en het andere uit, maar uit fatsoen blijf ik dan maar net doen alsof ik het in mij opneem. Ik voel me dan overigens wel wat schuldig tegenover die ander, maar ik kan er niets aan doen. Het is niet uit kwade wil, het is simpelweg onvermogen.quote:Op vrijdag 11 april 2008 00:01 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Of dat je je gaat vervelen tijdens het gesprek, puur omdat jij het gesprek verstandelijk benadert en de ander emotioneel. Is altijd erg lastig (zeker als je weet dat het andersom ook gebeurd, dat je eindelijk eens echt aan het praten bent maar in de gaten hebt dat de ander dan weer niet geïnteresseerd is).
Nou, wat mij vooral opvalt is dat men een dergelijke vraag stelt om hem te stellen, maar in principe altijd een positief antwoord verwacht. Op het moment dat je echter een negatief antwoord geeft (zoiets als 'hmmm, nou ja, kan beter...'), dan worden de meesten direct al wat afstandelijker en zie je ze zoeken naar een gesprekspartner waar ze meer positiviteit verwachten.quote:Op vrijdag 11 april 2008 09:33 schreef BlueMage het volgende:
Ik heb vaak 't idee als mensen me vragen 'hoe gaat 't?' dat ze totaal niet geïntresseerd zijn in m'n antwoorden. Dus ik ga denk ik maar 's 'n experimentje doen en de meest vreemde antwoorden geven, kijken of m'n theorie klopt.
M.
wat apart want als ik iemand vraag hoe het gaat dan vraag ik dat niet voor niets...we zitten hier niet in Amerika ofzoquote:Op vrijdag 11 april 2008 09:40 schreef floris.exe het volgende:
[..]
Nou, wat mij vooral opvalt is dat men een dergelijke vraag stelt om hem te stellen, maar in principe altijd een positief antwoord verwacht. Op het moment dat je echter een negatief antwoord geeft (zoiets als 'hmmm, nou ja, kan beter...'), dan worden de meesten direct al wat afstandelijker en zie je ze zoeken naar een gesprekspartner waar ze meer positiviteit verwachten.
Gewoon niets doen? Immers, als hij er last van heeft dan moet hij maar wat duidelijker zijn.quote:Op woensdag 9 april 2008 23:30 schreef SHE het volgende:
Nou, dan raak ik dus in paniek, want wat wil hij/zij dat ik doe? Deur open? deur dicht?
quote:Op vrijdag 11 april 2008 14:16 schreef Nairua het volgende:
[..]
Gewoon niets doen? Immers, als hij er last van heeft dan moet hij maar wat duidelijker zijn.
Oh, maar dat heb ik ook hoor, dat is niet voorbehouden aan autisten denk ik.quote:Op vrijdag 11 april 2008 00:13 schreef floris.exe het volgende:
[..]
Ja, dat herken ik zeer zeker. Ook gebeurt het me vaak dat ik bij wijze van 'het wordt van me verwacht' de vraag stel 'hoe gaat het er mee?' En dat iemand dan antwoord geeft en er iets op gang komt wat je zowaar een gesprek kunt noemen, maar dat ik na een aantal minuten al snel loop te balen, omdat het me geen reet interesseert. Het gaat me dan het ene oor in en het andere uit, maar uit fatsoen blijf ik dan maar net doen alsof ik het in mij opneem. Ik voel me dan overigens wel wat schuldig tegenover die ander, maar ik kan er niets aan doen. Het is niet uit kwade wil, het is simpelweg onvermogen.
Nou dan verkeer jij wel in heel sociale kringen. ''Alles goed?'' wordt heel vaak in het voorbijgaan gevraagd, zonder het antwoord echt af te wachten. En uit beleefdheid en omdat je niet wil dat de ander verder vraagt, wordt er vaak ''goed hoor'', ''druk'', of ''zijn gangetje'' geantwoordquote:Op vrijdag 11 april 2008 10:06 schreef Re het volgende:
[..]
wat apart want als ik iemand vraag hoe het gaat dan vraag ik dat niet voor niets...we zitten hier niet in Amerika ofzo
Dan zou dat ook al voor mij moeten gelden, ik vraag het ook nooit zomaar. Het lijkt me niet zozeer afhankelijk van de kringen waarin men zich bevindt, eerder van de houding van de persoon zelf.quote:Op vrijdag 11 april 2008 19:11 schreef Xennia het volgende:
Nou dan verkeer jij wel in heel sociale kringen.
Klopt, het inschatten van de waarde van de vraag en dan nog een passend antwoord. Dat kost meestal zoveel tijd of ze raken zo ver verstrikt daarin dat je dan compleet stil valt of juist compleet ontploft.quote:Op zondag 13 april 2008 19:24 schreef mane het volgende:
Als ik er zo even over nadenk.....Bij het vragen naar hoe het met iemand is, maak ik onderscheid in de manier waarop ik het vraag. Als het meer een 'sociale' vraag is, gericht op iemand die ik bijvoorbeeld vooral zakelijk benader, dan vraag ik het meer op een retorische manier, of al invullend. Door te zeggen: 'Alles goed?'. En dan zo snel mogelijk to the point komen.
Personen in wie ik wel echt geïnteresseerd ben, vraag ik het anders. Dan praat ik bijvoorbeeld zachter, ik kijk iemand wat langer in de ogen, etc. Dit soort nuances zijn voor mij heel duidelijk, maar een autist zal daar wel veel moeite mee hebben.
ja doe maar eens sturenquote:Op maandag 14 april 2008 01:50 schreef Logician het volgende:
Ik heb dus een gesprek gehad met de arbo arts, ik was doorverwezen, en ben eig. per direct 100% arbeidsongeschikt verklaard![]()
Heb ook nog een stukje geschreven dat sommige mensen uit dit topic wellicht interessant zouden vinden pm me even voor de link als je deze wilt lezen
Hm da's wel erg vaag, zeker gezien 't feit dat ze tegenwoordig de meeste mensen altijd nog voor 'n (klein) gedeelte als arbeidsgeschikt beoordelenquote:Op maandag 14 april 2008 01:50 schreef Logician het volgende:
Ik heb dus een gesprek gehad met de arbo arts, ik was doorverwezen, en ben eig. per direct 100% arbeidsongeschikt verklaard![]()
Heb ook nog een stukje geschreven dat sommige mensen uit dit topic wellicht interessant zouden vinden pm me even voor de link als je deze wilt lezen
Right.. ik zal eens wat wissen dan.quote:Op maandag 14 april 2008 18:01 schreef Logician het volgende:
Er is afgesproken dat ik ieg tot een evt. diagnose thuis blijf en wat rust neem, en dat ik weer op gesprek bij de arbo arts kom zodra ik deze heb, om te kijken wat we dan verder gaan doen.
ps: Aoristus je mailbox is vol
Ik zat toevallig vanmorgen dat boek te lezen. Ben de laatste bezig om me meer te verdiepen in autisme spectrum stoornis. Ik blijf het complex vinden.quote:Op zondag 6 april 2008 17:33 schreef Aoristus het volgende:
't is maar waar je zin in hebt, een WAIS III test van 5 uur, een huisbezoek, gesprekken met een psycholoog en een psychiater, een hetero-anamnese, hulpverlening die niet tot nauwelijks is ingericht op ASS (autisme spectrum stoornis), omdat andere assen op de DSM IV veel vaker voorkomen en de conditionering zich daar dus meer op richt.
( Het probleem bij de client houden en hem zelf naar de oplossing laten zoeken.
Mensen met een ASS hebben daar niets aan, omdat zij handelen vanuit een zwakke centrale coherentie, d.w.z. in gewone taal: een overzichtsprobleem, emoties via het geheugen laten verlopen in plaats van op intuitie. Een specialistische opvang bestaat daar niet voor en de hulpverlening heeft nog niet bedacht dat kinderen op een gegeven moment volwassen worden. )
Het is vast wel vaker langsgekomen, maar ik adviseer om zoveel mogelijk op eigen kracht te doen, aan de hulpverlening heb je niet zoveel, tenzij het je om een wajong uitkering te doen is, maar dat is ook niet zaligmakend. Dat is namelijk een bijstandsuitkering met de optie om een beetje geld er bij te kunnen verdienen
Als je twijfelt, lees dan dit boek, daar staat alles in wat je nodig hebt om zeker te weten dat er sprake is van een "probleem"
[ afbeelding ]
.
stuur het maar naar mijn mailadres in het profiel dan, fok is niet zo snel zoals je gemerkt hebt.quote:Op maandag 14 april 2008 18:45 schreef Logician het volgende:
nog steeds vol
Er zijn meer boekjes van zijn hand en ze kosten meestal rond dezelfde prijs. Brein bedriegt beschouw ik altijd als de meest toegankelijke als iemand er iets over wil lezen. Het is namelijk geschreven voor degene met de stoornis en voor degene die er iets vanaf wil weten.quote:Op maandag 14 april 2008 19:15 schreef Emel het volgende:
[..]
Ik zat toevallig vanmorgen dat boek te lezen. Ben de laatste bezig om me meer te verdiepen in autisme spectrum stoornis. Ik blijf het complex vinden.
Idd zulke dingen ja.quote:Op maandag 14 april 2008 20:32 schreef Aoristus het volgende:
[..]
stuur het maar naar mijn mailadres in het profiel dan, fok is niet zo snel zoals je gemerkt hebt.
[..]
Er zijn meer boekjes van zijn hand en ze kosten meestal rond dezelfde prijs. Brein bedriegt beschouw ik altijd als de meest toegankelijke als iemand er iets over wil lezen. Het is namelijk geschreven voor degene met de stoornis en voor degene die er iets vanaf wil weten.
@Juup, nadeel is dat die boekjes op sommige punten wel wat gedateerd zijn. Een voorbeeld waar je laatst naar zocht is bijvoorbeeld de veronderstelling dat mensen met een A.S.S gefacineerd zijn van treinen.
Dat is mijn mening ook, en mijn ervaring.quote:Op dinsdag 15 april 2008 08:53 schreef floris.exe het volgende:
Als ik allerlei bronnen er op na sla en de ervaringen onder andere hier lees, dan bekruipt mij het gevoel, dat de gevestigde instanties die het één en ander moeten diagnosticeren het eigenlijk ook allemaal niet zo goed weten. Zo lees ik regelmatig dat men bij de ene instantie/psycholoog een andere diagnose krijgt dan bij de andere. Het boekje van Vermeulen (welke ik al eens gelezen heb) wijst hier ook op en wijdt dit vooral aan het feit dat er in het veld weinig consensus en ook kennis bestaat betreffende autisme.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |