De nieuwe modeziekte: hoogsensitiviteit

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 15:25 schreef speknek het volgende:
ADHD is wel een ziekte.

ach uiteindelijk gaat het er om dat iedereen met elkaar wel een communicatie of omgang heeft en er zijn dingen die dat kunnen beinvloeden vanuit het gedrag. het enige wat ik dan hier lees voor reacties zijn reacties die er eigenlijk op duiden dat het maar raar is dat omgangsvormen tussen mensen niet alleen vanuit een ander moet komen, ongeacht welke karaktertrekken ze hebben. een kind dat ADHD heeft is maar een druk kutkind met een slechte opvoeding dus waarom ietsje meer je best doen om dan zo'n kind te begrjipen? mensen die gevoeliger zijn voor emotiebuien of zich snel overrompeld voelen door vibes van buitenaf zijn allemaal mietjes die zich gewoon maar sterk moeten houden en normaal moeten doen als je er mee praat of mee werkt in plaats van een kleine moeite nemen om een beetje met die gedragsvoorkomens om te gaan. het komt mij hier in dit topic eerder over dat mensen absoluut geen zin hebben om te werken, communiceren of om te gaan met mensen die andere karaktertrekken hebben en dat beeld stoort me een beetje. Het gaat me niet zozeer om het hokjesdenken, de termen adhd of hsp maar meer om het feit dat iemand andere karaktertrekken en gevoelswaarden kan uiten dan jezelf en dat je daar ook op moet kunnen inspelen in plaats van van een afstand maar roepen dat het allemaal rare snuiters zijn en zich maar eens normaal moeten gedragen.

dat beeld stoort me meer dan het beeld dat dat labelen gedaan wordt om jezelf anders te voelen...

Op de een of andere manier lijkt mij dit een echte vrouwenziekte.

quote:

Op zaterdag 15 maart 2008 17:42 schreef katerwater het volgende:
Hoogsensitiviteit is geen ziekte, het is een karaktertrek.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 15:34 schreef Jerruh het volgende:
dat beeld stoort me meer dan het beeld dat dat labelen gedaan wordt om jezelf anders te voelen...

Het ging mij erom dat mensen die hoogsensitief zijn hun gedrag kunnen veranderen, mensen die adhd hebben niet. Ja of ze moeten met een ritalin infuus aan hun arm zitten.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 17:32 schreef speknek het volgende:
Het ging mij erom dat mensen die hoogsensitief zijn hun gedrag kunnen veranderen, mensen die adhd hebben niet.

Is dat zo?

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 17:32 schreef speknek het volgende:

[..]

Het ging mij erom dat mensen die hoogsensitief zijn hun gedrag kunnen veranderen, mensen die adhd hebben niet. Ja of ze moeten met een ritalin infuus aan hun arm zitten.

Aan een gevoelig zenuwstelsel doe je weinig.
Ook de categorisering 'HSP' heeft biologische oorzaken.

HSP met ADHD vergelijken vind ik appels met peren vergelijken.
HSP suggereert niet overgevoeligheid, maar simpelweg hoger dan gemiddelde gevoeligheid.
Het uit zich praktisch in bijv. licht slapen, snel moe worden van luisteren/praten/prikkels.
ADHD is een chemische inbalans, waardoor personen de controle verliezen; waar in de meeste gevallen alleen medicijnen helpen.

En ja, ik ben ook van mening dat in sommige gevallen, de ouders en de psychiater te snel naar het label ADHD grijpen, terwijl het kind gewoon 'normaal' actief is en de ouders niet tegen al die drukte kunnen.
Net als depressiviteit.. mensen grijpen te snel naar quick fixes these days.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 17:32 schreef speknek het volgende:

[..]

Het ging mij erom dat mensen die hoogsensitief zijn hun gedrag kunnen veranderen,

Kolder.

V.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 17:32 schreef speknek het volgende:

[..]

Het ging mij erom dat mensen die hoogsensitief zijn hun gedrag kunnen veranderen, mensen die adhd hebben niet. Ja of ze moeten met een ritalin infuus aan hun arm zitten.

ze kunnen hun gedrag niet veranderen... het is niet per se gedrag, het is meer een karakterkenmerk, een reactie op impulsen van buitenaf (licht, geluid, beeld, bewegingen etc).

Voorbeeld: hsp'er die op een drukke werkplek zit. door alles wat om hem heen gebeurt, alle impulsen, raakt hij moe. je kan niet tegen drukte is één. een hsp'er vind drukte misschien niet erg maar omdat hij alles wat er in zijn omgeving gebeurt en wat hij opmerkt absorbeert, probeert een plek te geven (onbewust, bewust), zijn er (zoals gezegd: bewust en onderbewust) zoveel dingen waarmee hij in zijn hoofd rekening houdt of zoveel wat hem een gevoel geeft dat hij daar gewoon letterlijk moe van wordt. dan neemt hij bijvoorbeeld afstand door even de stilte op te zoeken en zijn hoofd op orde te brengen. een optie voor hem is dus even ontsnappen aan alle impulsen. die impulsen zijn dus bijvoorbeeld geur (geuren die hem hevig met herinneringen confronteren of hem een gevoel geven, bijvoorbeeld afkeuring), bewegende mensen (elke actie die iemand onderneemt wordt onbewust geanalyseerd, afwisseling van snelle bewegingen in beeld worden gecoordineerd etc) geluid (proberen constant onderscheid te maken tussen geluiden, waar komen ze vandaan, waarom klinken ze zo hard, wanneer zal het stoppen etc) licht (licht, verandering van zonlicht etc), emoties van anderen (waarom reageert iemand zo, wat doet het met mij etc.) etc etc etc.
iemand die hsp heeft kan moelijk onderscheid maken in het belang van de informatie die op hem af komt en probeert het onderbwust dan allemaal te verwerken, in tegenstelling tot misschien de meesten op zijn werkplek die het niet eens opvalt wat voor geluiden de printer maakt of wat iemand ergens achterin zegt). het buitensluiten van impulsen is een beetje het hele kernpunt.

tot zoveer een voorbeeld. .

Ik denk het ook niet dat dat zo gemakkelijk is dat veranderen. Sowieso niet dat het 'gedrag' is.
Gelukkig heb ik geen labeltje HSP, Het labeltje bestond gelukkig nog niet in de tijd dat ik werd
afgekeurd.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 17:32 schreef speknek het volgende:

[..]

Het ging mij erom dat mensen die hoogsensitief zijn hun gedrag kunnen veranderen, mensen die adhd hebben niet. Ja of ze moeten met een ritalin infuus aan hun arm zitten.

Ik denk dat het tegenwoordig makkelijker is om ADHD te hebben dan om HSP-er te zijn. Dat is namelijk maatschappelijk geaccepteerd, wordt serieus genomen en er zijn hulpmiddelen voor.

Maar nu ben ik vast wel een huilie na deze uitspraak. Dus bij deze: geen zelfmedelijden hier, ben zelfs vele malen harder dan de gemiddelde persoon. HSP of niet: je zult toch door het leven heen moeten en er is niets of niemand die mij in de weg staat.

Zou het zo kunnen zijn, heel misschien, dat deze wereld nu eenmaal buitengewoon impulsrijk is en dat mensen met meer intelligentie dan het gemiddelde afgestompte kuddedier daar gewoon mee moeten leren omgaan? Dus eerder een externe factor die het innerlijk beïnvloedt dan een atypische geestesgesteldheid?

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 19:38 schreef Jerruh het volgende:

[..]

ze kunnen hun gedrag niet veranderen... het is niet per se gedrag, het is meer een karakterkenmerk, een reactie op impulsen van buitenaf (licht, geluid, beeld, bewegingen etc).

Voorbeeld: hsp'er die op een drukke werkplek zit. door alles wat om hem heen gebeurt, alle impulsen, raakt hij moe. je kan niet tegen drukte is één. een hsp'er vind drukte misschien niet erg maar omdat hij alles wat er in zijn omgeving gebeurt en wat hij opmerkt absorbeert, probeert een plek te geven (onbewust, bewust), zijn er (zoals gezegd: bewust en onderbewust) zoveel dingen waarmee hij in zijn hoofd rekening houdt of zoveel wat hem een gevoel geeft dat hij daar gewoon letterlijk moe van wordt. dan neemt hij bijvoorbeeld afstand door even de stilte op te zoeken en zijn hoofd op orde te brengen. een optie voor hem is dus even ontsnappen aan alle impulsen. die impulsen zijn dus bijvoorbeeld geur (geuren die hem hevig met herinneringen confronteren of hem een gevoel geven, bijvoorbeeld afkeuring), bewegende mensen (elke actie die iemand onderneemt wordt onbewust geanalyseerd, afwisseling van snelle bewegingen in beeld worden gecoordineerd etc) geluid (proberen constant onderscheid te maken tussen geluiden, waar komen ze vandaan, waarom klinken ze zo hard, wanneer zal het stoppen etc) licht (licht, verandering van zonlicht etc), emoties van anderen (waarom reageert iemand zo, wat doet het met mij etc.) etc etc etc.
iemand die hsp heeft kan moelijk onderscheid maken in het belang van de informatie die op hem af komt en probeert het onderbwust dan allemaal te verwerken, in tegenstelling tot misschien de meesten op zijn werkplek die het niet eens opvalt wat voor geluiden de printer maakt of wat iemand ergens achterin zegt). het buitensluiten van impulsen is een beetje het hele kernpunt.

tot zoveer een voorbeeld. .

Prachtig voorbeeld

Ik kan me er helemaal in vinden

quote:

Op zaterdag 22 maart 2008 00:27 schreef katerwater het volgende:

[..]

Prachtig voorbeeld

Ik kan me er helemaal in vinden

Sluit ik me bij aan.

quote:

Op zaterdag 22 maart 2008 00:21 schreef Ringo het volgende:
Zou het zo kunnen zijn, heel misschien, dat deze wereld nu eenmaal buitengewoon impulsrijk is en dat mensen met meer intelligentie dan het gemiddelde afgestompte kuddedier daar gewoon mee moeten leren omgaan? Dus eerder een externe factor die het innerlijk beïnvloedt dan een atypische geestesgesteldheid?

het is zeker ook niet altijd negatief te zien hoor . andere voorbeelden van hsp-gedrag zijn weer een hele nauwkeurige zicht op details, goed kunnen begrijpen en omschrijven van emoties, vooral bij anderen. Het gaat er bij hoogsensitivef juist om dat er veel informatie op je afkomt die je onbewust of bewust opneemt en daarbij spelen kleur, geur etc een grote rol. veranderingen worden daardoor ook snelle ropgemerkt, zoals emotieveranderingen bij anderen. als je er goed mee om kan gaan kan je er juist je voordelen uit halen.

Uit het andere topic (geopend door een HSP-er die zo snel dit topic niet kon vinden ) :

De crux zit hem in de zelftest, in de toevoeging van woorden als 'very' en 'rich, complex'.
Iedereen reageert op honger en heeft gevoelens.

De test vraagt je niet of je die reacties en gevoelens hebt. Er wordt gevraagd of je ze sterker hebt dan normale/gemiddelde mensen.

Maar wie doet daar nou een onderzoek naar? Hoe vergelijk je je eigen innerlijk leven met dat van een ander? Je weet helemaal niks van andermans complexe, rijke, innerlijk leven, want het is een innerlijk leven.

Met andere woorden: Al die vragen gaan over dingen waar je geen vergelijkend onderzoek kan doen.
Nergens worden aantallen gevraagd: Ga je trillen na 5 koppen koffie? Werkt het op je humeur als je 6 uur zonder eten zit?
Het gaat helemaal om jouw eigen indruk. Denk jij zelf dat jij sterker op caffeïne reageert dan anderen? Je hoeft het ze niet te vragen: Het gaat erom wat je zelf denkt.

En daar zit hem de kneep: Deze vragenlijst is eigenlijk 20x dezelfde vraag: Vind jij jezelf speciaal, bijzonder, en vooral: anders dan anderen?

Maar daar zit hem het dus ook... zelftests en zelfbenoemde HSP's.

Dat neemt niet weg dat er wel degelijk HSP's zijn, natuurlijk.

V.

quote:

Op zaterdag 15 maart 2008 18:34 schreef Nies het volgende:
Het is ook elke keer wat..... dan weer ADHD, ADD, PDD-NOS en nu HSP.....
Allemaal vanuit Amerika om maar vooral te laten zien hoe uniek we zijn, wat we kunnen en wat we allemaal niet hebben.....
Kunnen we niet gewoon normaal doen en zeggen dat iemand een gevoelig tiepje is zonder er direct een of ander etiket op te moeten plakken?

ADHD/ADD is een aantoonbare hersenafwijking

Doet dat HSP het een beetje goed op de werkvloer? Misschien wel een leuke aandoening om mijzelf bij tijden en wijlen aan te meten.

quote:

Op maandag 23 juni 2008 15:20 schreef XiChico het volgende:
Doet dat HSP het een beetje goed op de werkvloer?

Neuh.

V.

quote:

Op maandag 23 juni 2008 15:20 schreef XiChico het volgende:
Doet dat HSP het een beetje goed op de werkvloer?

Zal per sector verschillen denk ik.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

ik heb zeker het gevoel dat ik dat heb, maar vind het absoluut geen ziekte inclusief het laatste puntje ook vermoed
ik heb altijd eczeem, maar weet nie t100 % of het stressgerelateerd is
maar ik had in december toen ik stopte met mijn studie plotseling elke nacht onwijze maagpijn, tabletten hielpen wel. Maar ik heb het echt van stress gekregen, echt zo bizar dat dat kan. Puur van de stress je lichaam van slag maken.....

maar ik zou het geen ziekte willen noemen, dan kan je alles wel een ziekte noemen (ochtendhumeur bijvoorbeeld)

maar over die zelftesten die idioot zouden zijn, toen bij mij officieel een angstoornis werd vastgesteld (opdat ik anti-depressiva zou kunnen mogen krijgen (wou het alleen niet)). ging dat ook aan de hand van een lijst met 11 vragen die ik al wel eens op inet had gezien.

oftewel, je kan zelftesten wel afzeiken, maar psychiaters zijn dus niet veel beter (N)

overigens is adhd voorlopig een van de weinig ziektes die je via de hersenen kunt zien, wil dat niet zeggen dat bij andere ziektes niet ook zo is!
het is alleen vaak heel complex om het te bewijzen.

dat zegt niet dat het geen echte ziekte is (alleen omdat wij he tniet kunnen zien??, dan was vroeger alle interne ziektes, bijvoorbeeld astma, geen ziekte konden ze immers ook nie tzien)

slechts dat we niet goed kunnen controleren of iemand het echt heeft of niet

Ik beschouw HS niet als een ziekte. Wel als lastig, bij tijd en wijle.

En zelftestjes van 11 vragen zijn écht niet hetzelfde als een psychotherapeut of een psychiater, hoor. De hele slechte daargelaten, natuurlijk.

V.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 15:37 schreef Angst het volgende:
overigens is adhd voorlopig een van de weinig ziektes die je via de hersenen kunt zien, wil dat niet zeggen dat bij andere ziektes niet ook zo is!
het is alleen vaak heel complex om het te bewijzen.

dat zegt niet dat het geen echte ziekte is (alleen omdat wij he tniet kunnen zien??, dan was vroeger alle interne ziektes, bijvoorbeeld astma, geen ziekte konden ze immers ook nie tzien)

slechts dat we niet goed kunnen controleren of iemand het echt heeft of niet

Bovendien.. het is een karaktertrek en geen ziekte. Het is dus net als elke andere karaktertrek niet voor iedereen in dezelfde mate aanwezig. De 1 kan er werkelijk last van de ondervinden in elke saaie dag, terwijl de ander hoogstens ongemak ondervindt bij het ervaren van sterke emoties, zoals wanneer een relatie stukloopt.