Opdringerige vriend #4

Weet je, het kan me heel weinig schelen of ik hier geloofd word of niet.
Ik snap ook wel waarom dat is en dat heb ik aan mezelf te danken.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:13 schreef Rondje het volgende:
Weet je, het kan me heel weinig schelen of ik hier geloofd word of niet.
Ik snap ook wel waarom dat is en dat heb ik aan mezelf te danken.

das mooi,..
slotje derop
TS intresseerd het toch geen flikker.
S6 met "wegduiken" verder.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:02 schreef BubblegumBarbie het volgende:

[..]

Conclusie: ts., bek houden tot je stappen hebt ondernomen. Dan terug komen voor update.

Zij is ook niet degene die dit topic heeft geopend. Dat is nou precies de reden waarom beter niet anderen het vervolg kunnen openen

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:14 schreef het.ismij het volgende:

[..]

das mooi,..
slotje derop
TS intresseerd het toch geen flikker.
S6 met "wegduiken" verder.

Doe gewoon even normaal wil je.

Ik kan me wel de hele tijd zitten verdedigen of proberen duidelijk te maken dat het wel echt waar is, maar dat haalt geen ene zak uit. Daar heb ik ook geen zin in.

Ik heb het moeilijk op het moment, zit erover te denken om heel mijn leven om te gooien en misschien problemen te krijgen op mijn werk, het leven van mijn kinderen overhoop te halen en mijn vriend (die dat eigenlijk wel verdient, maar ik wil het niet) heel erg pijn te doen. En mezelf ook.
Ik voel me of ik elk moment in kan storten en de enige manier die ik kan bedenken om dat niet te doen, is er een grapje van maken, of gewoon net doen of er niets aan de hand is, iets dat ik al heel lang doe en gewend ben en dat dus vertrouwd is. Net als bij mijn vriend zijn, dat is vertrouwd.

En ik voel me een idioot dat ik zo lang ben gebleven en eigenlijk nog wil blijven.
Maar goed, daar doe ik niks aan.
In elk geval niet nu.

Volgende week dat gesprek en dan weet ik misschien meer.
En ik hoop dat ik mag kijken bij dat huisje, al is het alleen maar omdat ik dan het idee heb dat ik iets DOE.

Jezus, loopt dit topic nog steeds? Ik heb deel 3 gemist. Hoe was het bij het maatschappelijk werk? Of kwam je vriend erachter en mocht je niet heen?

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:34 schreef Tinkepink het volgende:
Jezus, loopt dit topic nog steeds? Ik heb deel 3 gemist. Hoe was het bij het maatschappelijk werk? Of kwam je vriend erachter en mocht je niet heen?

Ik heb volgende week woensdag een afspraak.
Ik kan alleen op dinsdag of woensdag, (of vrijdag, maar dan werkte die vrouw zelf niet) anders is de kans een stuk groter dat hij erachter komt, en ze hadden geen tijd meer deze week.
Ik ben wel bang dat hij gaat zeiken als ik het hem zeg: stel je niet aan, er is toch al lang niets meer gebeurd, het is je eigen schuld, weet ik veel...

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:34 schreef Tinkepink het volgende:
Jezus, loopt dit topic nog steeds? Ik heb deel 3 gemist. Hoe was het bij het maatschappelijk werk? Of kwam je vriend erachter en mocht je niet heen?

Die afspraak moet nog komen.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:40 schreef Rondje het volgende:

[..]

Ik heb volgende week woensdag een afspraak.
Ik kan alleen op dinsdag of woensdag, (of vrijdag, maar dan werkte die vrouw zelf niet) anders is de kans een stuk groter dat hij erachter komt, en ze hadden geen tijd meer deze week.
Ik ben wel bang dat hij gaat zeiken als ik het hem zeg: stel je niet aan, er is toch al lang niets meer gebeurd, het is je eigen schuld, weet ik veel...

Of hij timmert je op je bek en dan weet je gelijk weer waarom dit de juiste keuze is.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:43 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Of hij timmert je op je bek en dan weet je gelijk weer waarom dit de juiste keuze is.

Als hij boos wordt kan dat, maar ik denk eerder dat hij zal proberen me wijs te maken dat er niks aan de hand is.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 12:49 schreef Rondje het volgende:

[..]

Als hij boos wordt kan dat, maar ik denk eerder dat hij zal proberen me wijs te maken dat er niks aan de hand is.

En daarover moet je proberen niet in discussie te gaan. Voor jou is een grens bereikt, voor jou is de maat vol en hij kan onmogelijk voelen wat jij voelt en daar een oordeel over vellen al zal hij dat wel proberen.
Als hij evenwel volhoudt dat je je aanstelt, kun je altijd nog voorstellen het verhaal voor te leggen aan zijn collega's, vrienden en familie en eens te vragen of dit normaal is

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 13:15 schreef Xennia het volgende:
En daarover moet je proberen niet in discussie te gaan. Voor jou is een grens bereikt, voor jou is de maat vol en hij kan onmogelijk voelen wat jij voelt en daar een oordeel over vellen al zal hij dat wel proberen.
Als hij evenwel volhoudt dat je je aanstelt, kun je altijd nog voorstellen het verhaal voor te leggen aan zijn collega's, vrienden en familie en eens te vragen of dit normaal is

Of het topic even te printen.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 13:15 schreef Xennia het volgende:

[..]

En daarover moet je proberen niet in discussie te gaan. Voor jou is een grens bereikt, voor jou is de maat vol en hij kan onmogelijk voelen wat jij voelt en daar een oordeel over vellen al zal hij dat wel proberen

Ik ben gewoon bang..
Voor alles.

En die grens is zo vaag.
Toen hij me sloeg de laatste keer, dacht ik dat het genoeg was, wilde ik weg, ik ben begonnen met dingen regelen voor als ik zou gaan. Meubeltjes (goedkope), Ik was heel hard op zoek naar woonruimte, heb helemaal bedacht hoe ik de kindjes het zou vertellen... Ik heb zelfs uitgerekend hoelang ik het vol zou houden als ik naar een hotelletje zou moeten ofzo.

En toen ben ik gebleven.

Ik heb me na die verkrachting op mijn 16e voorgenomen dat dat nooit meer zou gebeuren en nu twijfel ik nog...
Ik neem mezelf niet serieus genoeg

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 13:15 schreef Xennia het volgende:

[..]

Als hij evenwel volhoudt dat je je aanstelt, kun je altijd nog voorstellen het verhaal voor te leggen aan zijn collega's, vrienden en familie en eens te vragen of dit normaal is

Ik kan dan alleen bij zijn vrienden aankloppen ben ik bang

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 13:27 schreef Rondje het volgende:

[..]

Ik ben gewoon bang..
Voor alles.

En die grens is zo vaag.
Toen hij me sloeg de laatste keer, dacht ik dat het genoeg was, wilde ik weg, ik ben begonnen met dingen regelen voor als ik zou gaan. Meubeltjes (goedkope), Ik was heel hard op zoek naar woonruimte, heb helemaal bedacht hoe ik de kindjes het zou vertellen... Ik heb zelfs uitgerekend hoelang ik het vol zou houden als ik naar een hotelletje zou moeten ofzo.

En toen ben ik gebleven.

Ik heb me na die verkrachting op mijn 16e voorgenomen dat dat nooit meer zou gebeuren en nu twijfel ik nog...
Ik neem mezelf niet serieus genoeg

Nee en dat ga je nu veranderen en je gaat niet toestaan dat een ander je niet serieus neemt. Zeker niet je partner, die het beste met je voor moet hebben en dat duidelijk niet doet.

Ik zit te denken om op mijn werk enigszins te vertellen wat er nu speelt, omdat ik me vrij slecht kan concentreren de laatste weken.

Ik ben alleen zo bang dat ze me voor gek zullen verklaren dat ik nog bij hem ben en dat ze me helemaal voor gek zullen verklaren als ik toch blijf. Wat niet heel onwaarschijnlijk is, aangezien ik natuurlijk ook gewoon gek ben...

Als er niet gebeurt wat ze verwachten(dat ik wegga) kunnen ze me dan nog serieus nemen? Misschien moet ik niks zeggen met het risico dat ik straks ineens alles moet uitleggen omdat ze merken dat het niet zo heel goed gaat...

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 14:02 schreef Rondje het volgende:
Ik zit te denken om op mijn werk enigszins te vertellen wat er nu speelt, omdat ik me vrij slecht kan concentreren de laatste weken.

Ik ben alleen zo bang dat ze me voor gek zullen verklaren dat ik nog bij hem ben en dat ze me helemaal voor gek zullen verklaren als ik toch blijf. Wat niet heel onwaarschijnlijk is, aangezien ik natuurlijk ook gewoon gek ben...

Als er niet gebeurt wat ze verwachten(dat ik wegga) kunnen ze me dan nog serieus nemen? Misschien moet ik niks zeggen met het risico dat ik straks ineens alles moet uitleggen omdat ze merken dat het niet zo heel goed gaat...

Je hoeft niet ineens je hele privéleven op tafel te gooien. Je kunt ook zeggen dat er privé dingen spelen die je concentratie beïnvloeden en het daar bij laten. Sterker nog, dat zou ik je adviseren.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 14:05 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je hoeft niet ineens je hele privéleven op tafel te gooien. Je kunt ook zeggen dat er privé dingen spelen die je concentratie beïnvloeden en het daar bij laten. Sterker nog, dat zou ik je adviseren.

Ik werk heel nauw samen met mijn collega's, die gaan zitten vissen
Meestal vind ik dat wel leuk, dat we zoveel van elkaar weten en goed met elkaar op kunnen schieten enzo, maar in dit geval is het minder.
Misschien moet ik naar het afdelingshoofd gaan, dat zou wel kunnen, maar ik heb geen idee of hij niet gewoon in huilen uitbarst en zegt dat hij het zo erg voor me vindt Hij is nogal emotioneel...

Ik zal eens opzoeken wie ik hierover kan aanschieten.

is er een officieel vertrouwens persoon op je werk?

die heeft geheimhoudingsplicht zover ik weet...

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 14:10 schreef Re het volgende:
is er een officieel vertrouwens persoon op je werk?

die heeft geheimhoudingsplicht zover ik weet...

Dat wilde ik net na gaan kijken idd.

Ik denk dat ze niet zo moeilijk gaan doen op je werk, aangezien je een hoop tijd hebt om te reageren hier. Je bent er als de kippen bij als er weer een reactie is geplaatst, dus tijd genoeg! Ik vraag me af welk werk je doet en ook hoe oud je kinderen zijn. Misschien moet je daar eens wat méér tijd aan besteden dan dit topic in de gaten houden..


Verder ben ik van mening dat je uit je toetsbord kletst en dat je dringend aandacht nodig hebt!

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 14:09 schreef Rondje het volgende:

[..]


Misschien moet ik naar het afdelingshoofd gaan, dat zou wel kunnen, maar ik heb geen idee of hij niet gewoon in huilen uitbarst en zegt dat hij het zo erg voor me vindt Hij is nogal emotioneel...

Tuurlijk...oh meid wat heb je toch met jezelf te doen

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 14:10 schreef Re het volgende:
is er een officieel vertrouwens persoon op je werk?

die heeft geheimhoudingsplicht zover ik weet...

Maar die is er toch voor kwesties op het werk?

Ik weet dat bij ons de bedrijfsarts en het bedrijfsmaatschappelijk werk een rol kunnen spelen, ook in de preventie (dus om te voorkomen dat je op je werk gaat uitvallen). Dáár zou je vertrouwelijk met je verhaal terecht moeten kunnen. Maar de vraag is of je dat wil en/of nodig vindt, omdat je ook dat andere contact al hebt met maatschappelijk werk.

Je zou je hoofd dan nog kunnen melden dat je al zelf initiatief hebt genomen. En als je liever niet meer vertelt, moet je het daar ook gewoon bij laten.

Ik zou alleen zeggen dat er prive dingen spelen inderdaad ,waardoor je concentratie niet optimaal is. Ik kan me niet voorstellen dat jij en je collega's alles van elkaar weten, want je hebt dit ook heel lang verborgen kunnen houden en zo heeft ieder zijn geheim.

Je zou eventueel je leidinggevende, vertrouwelijk, iets meer kunnen vertellen

quote:

Op dinsdag 4 maart 2008 09:23 schreef Rondje het volgende:

[..]

Hij weet het niet idd.

Hij heeft me een half jaar geleden voor het laatst geslagen, van die dingen die hij doet als hij gedronken heeft, weet hij niks, het kan hem niet schelen óf hij vindt het niet zo'n probleem.
Ik ben bang dat hij zal zeggen dat ik me aanstel, of dat ik helemaal geen reden heb om te gaan, dat ik niet zo emotioneel moet doen, dat het mijn eigen schuld is... Misschien dat ik iets zeg als ik geweest ben, want ik wil het eigenlijk niet voor hem verzwijgen, daar voel ik me schuldig over. Ook omdat ik eigenlijk zelf ook het gevoel heb dat ik overdrijf.

In dat opzicht had ik allang de koffers gepakt......

We weten ook niet alles van elkaar..
Maar als ik iets zeg, ben ik wel bang dat ze door zullen vragen, waarschijnlijk vooral omdat ik het er niet over wil hebben, helemaal niet, totdat ik meer weet.