abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_56690627
Heej..

Ik ben nu 18 jaar...en voel me eigenlijk al 2 jaar gewoon niet gelukkig meer...Ik moet het gewoon kwijt, dus doe ik dat hier. Dit kan een lang verhaal worden...

Het begon allemaal met m'n zusje...toen ze 13 was heeft ze een bejaarde vrouw in de vijver gevonden in het park...ze had zelfmoord gepleegd. M'n zusje is hiervan 2 week flink overstuur geweest, maar na die 2 week ging het eigenlijk wel weer goed, en had m'n zusje het er niet meer over. Iedereen ging er dus ook vanuit dat alles goed was en het geen problemen zou opleveren...maar dat deed het wel...

2 jaar geleden begon alle ellende....m'n zusje wou geen series als baantjer meer kijken...alles over dode dingen of mensen kon ze niet zien of horen. Als ze verhalen over zelfmoord hoorde was ze helemaal overstuur...ze was veel boos, huilbuien 's avonds....In het begin dachten m'n ouders dat haar boosheid gewoon met de pubertijd te maken had...maar het werd steeds erger, en toen ging er bij m'n ouders een belletje rinkelen. Alles kwam er bij m'n zusje toen uit... ze bleek nachtmerries over de bejaarde vrouw te hebben...ze kon zich niet concentreren op school...ze was veel thuis... Op dat moment begon het thuis heel erg te veranderen... M'n ouders zaten avonden lang met m'n zusje te praten in de woonkamer...dat liep vaak uit in ruzies en huilbuien....Het duurde dan ook niet lang en m'n ouders besloten met m'n zusje naar een psycholoog te gaan. Op dat moment snapte ik niet veel van de situatie...waarom doet m'n zusje zo, kan ze niet gewoon weer "normaal doen?" Zulke vragen gingen er dor m'n hoofd....ik wou het wel snappen maar het ging gwoon niet. Ik trok me er gwoon niet te veel van aan....

Maar me er niet te veel van aantrekken...dat hield ik niet lang vol. Thuis ging het slechter en slechter. M'n ouders zaten avonden achter elkaar bij m'n zusje...en maar praten en praten. Als ik op bed lag...hoorde ik nog geschreeuw van beneden komen. M'n ouders waren doodop....en m'n zusje en m'n vader begonnen alles op mij af te reageren. M'n pa was soms zo boos, hij heeft me een keer geslagen..en gooiede zelfs dingen naar m'n hoofd...dit gebeurde zelfs al als ik een keukenkastje iets te hard dicht deed. Iedereen was geïrriteerd en er was geen gezelligheid meer in huis..niks..alleen maar ruzies..En als ik wou helpen of iets wou vertellen kreeg ik alleen maar te horen "hou jij je even stil, we zijn even met je zusje bezig" Ik ging me steeds minder gelukkig voelen...ik sloot mezelf op in m'n kamer, en daar zat ik dagen lang. Ik deed m'n eigen dingen..helaas wel verkeerde dingen. Ik begon mezelf te snijden...veel te drinken..minder te eten. Ik dacht dat m'n ouders m'n zusje "beter" vonden als mij... Dat ik lelijk was...of het niet waard.

Op den duur zijn m'n ouders er achter gekomen dat ik sneed..perongeluk..maar toch. M'n moeder was er kapot van...maar na een geod gesprek heb ik besloten met snijden te kappen. Helemaal gelukt was dat niet.. vaak deed ik het nog 1x per dag.... Het was echt een opluchting... Je zet de gedachten van thuis even van je af...en je voelt gewoon even pijn. Op den duur ben ik naar een schoolpsychologe gegaan...ik was depressief. Na een paar keer een gesprek te hebben gehad ben ik er mee op gehouden, ik werd er doodop van, het is zo fucking confronterend.

M'n zusjes behandeling liep ten einde...maar thuis werd het niet beter. Ik zag alles in huis..m'n ouders gingen verkeerd met m'n zusje om, ik snapte het niet, "waarom sturen ze haar niet naar boven, waarom geven ze haar gewoon geen straf" maar ik hoorde altijd maar "je zusje kan er niks aan doen, je zusje zit vol in haar hoofd"

1,5 jaar en heel veel problemen later...
Ik trok het even echt nie tmeer....een vriend van me heeft naar m'n ouders gebeld...om eens even te praten. Ik ben met m'n ouders om de tafel gaan zitten...en m'n ouders vonden dat ik naar een psychologe moest. Dat heb ik gedaan. Maar ook daar ben ik niet lang gweest, onder andere omdat ik gewoon lang niet alles verteld heb... ik schaamde me voor bepaalde dingen... Dus de psychologe ging er vanuit dat het nu goed ging, en dat ging het ook een poosje. Ik ben met een goed gevoel weer naar school gegaan, thuis ging het nu beter, m'n zusjes behandeling was helemaal over, en voor m'n gevoel waren m'n ouders ook minder gestresst en zaten die ook minder vol in hun hoofd.

De eerste weken van school gingen goed...maar al snel werd het weer minder. De huilbuien en ruzies kwamen terug...ik begon met echt weinig eten, en ik viel af. Ik sneed weer regelmatig....kortom alles verviel weer in de situatie zoals in die in het begin was. We gingen naar een gezins psychologe...Maar dat het nou echt hielp..neee...M'n ouder hebben er wel veel van geleerd. Ze hebben m'n zusje verkeerd behandeld....en mij te veel aan de kant gezegd. Ik probeerde ze dat al 2 jaar duidelijk te maken....maar naar mij luisterden ze nooit....nooit... tenminste zo'n gevoel had ik...

Nu, 2 jaar en een gezinspscycholoog later....trek ik het gewoon niet meer. Ik denk vaak aan zelfmoord....of ik kijk hoe het voelt om een mes op m'n pols te leggen.... Ik eet niet veel en dat begint echt een probleem te worden, ik moet sporten anders word ik gek. Ik ben onzeker over mezelf....ben extreem bang in het donker soms.... kan me niet concentreren op school. Ik zit nu in een nasleep van deze 2 jaar, en ik weet niet geod hoe ik er weer uit moet komen... Vorige week heb ik een mailtje gestuurd naar een pscycholoog...ik ben op de wachtlijst geplaatst, en nu maar hopen dat ik snel terecht kan...

Kortom; na al deze gebeurtenissen de afgelopen 2 jaar kan ik het niet meer zo goed aan. Kheb voortdurend hoofdpijn, kben veel ziek...en ik weet niet hoe ik school vol moet houden. Ik het zowat elke week wel één dagje rust nodig...en op school ga ze er rare dingen van denken enzo...

Dit verhaal is iets langer geworden dan gepland...
Ik ben heel erg benieuwd of iemand anders ook ooit zoiets heeft mee gemaakt....

Mystic-Rhythm

[ Bericht 2% gewijzigd door Mystic-Rhythm op 12-02-2008 21:14:39 ]
pi_56690871
TVP voor samenvatting.
pi_56690920
Hmm de jeugd zou eigenlijk de tijd van je leven moeten zijn.. Heb je wel andere dingen dan waardoor je je gedachten kan verzetten? Misschien is het tijd voor een nieuwe frisse start.. huis uit, dingen zelf bepalen en doen. Maar ik weet wel zeker dat je je ouders niet teveel kwalijk kan nemen, voor hen is het net zo moeilijk. Het is dan de kunst om aandacht te verdelen en das lastig..

Sterkte in ieder geval! Vind het een heftig verhaal..
pi_56691062
uithuis gaan is nog geen optie, kben nu 18, en zit nu in vwo5...vwo6 examen..dus ik moet nog even...

[ Bericht 93% gewijzigd door Mystic-Rhythm op 12-02-2008 21:24:40 ]
pi_56691686
Probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken, en vind dingen die je leuk vind om te doen en probeer daar je energie in te stoppen. Zolang je thuis woont zal het niet ineens heel veel beter gaan, maar probeer wel uit die negatieve spiraal te breken en concentreer je op zaken waar je je wel goed door voelt, dan vergeet je de rest misschien.
-
pi_56691821
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 21:09 schreef baNEEL het volgende:
TVP voor samenvatting.
Ts is een emo
pi_56691954
Ga inderdaad weer naar de psych, maar dat heeft natuurlijk alleen zin als je eerlijk en volledig bent. Anders zit je je eigen herstel te saboteren en ook dat is niet zo gek want jij hebt geleerd dat je heel zielig moet zijn om de aandacht van je ouders te verwerven. Probeer nu die aandacht te verwerven met positieve prestaties.

Wat is je plan voor de toekomst, na het vwo?
  dinsdag 12 februari 2008 @ 21:56:22 #8
166390 shifto
Kirby Shizzle
pi_56691997
Dit meen je niet.
Thinking about thinking of you.
pi_56692094
na het vwo kunstacademie, als ik dat af heb wil ik gaan reizen, en zien waar ik strand
pi_56692116
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 21:54 schreef Xennia het volgende:
Ga inderdaad weer naar de psych, maar dat heeft natuurlijk alleen zin als je eerlijk en volledig bent. Anders zit je je eigen herstel te saboteren en ook dat is niet zo gek want jij hebt geleerd dat je heel zielig moet zijn om de aandacht van je ouders te verwerven. Probeer nu die aandacht te verwerven met positieve prestaties.

Wat is je plan voor de toekomst, na het vwo?
Ik kan niet zeggen dat ze dat heeft geleerd, ze heeft het alleen gezien.
Ze wil juist tegenover iedereen zo sterk mogelijk overkomen, en laat daarom niets aan iemand zien.
Alleen hier op het forum waar ze anoniem is durft ze haar andere kant te laten zien....
Het zou goed voor haar zijn als ze juist wat meer de aandacht zou proberen te trekken van bv. haar ouders.
Maar ik weet dat ze dat toch niet wil...
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 21:56 schreef shifto het volgende:
Dit meen je niet.
Kun je je even nader verklaren ?
pi_56692217
Volgens mij trekt TS die aandacht al wel hoor.....tot aan snijden toe. Mijn advies zou zijn: accepteer dat wat gebeurd is, gebeurd is. Je hebt een paar jaar lang nauwelijks aandacht gehad, bent niet gezien, da's klote, maar da's nu eenmaal gebeurd. Blijf niet hangen in verdriet/frustratie over de afgelopen paar jaar, dat verandert nl niets aan die afgelopen paar jaar.

Die tijd is voorbij. Je bent nu volwassen, je bent niet meer zo afhankelijk van je ouders dat hun al of geen aandacht geven jou kan maken of breken. En bovendien is als ik het goed begrepen heb de situatie inmiddels al anders en word je door je ouders nu wel gezien. Dus kwel jezelf niet met verdriet en frustatie over hoe het toen was: je kunt daar toch niets meer aan veranderen.
pi_56692241
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:01 schreef horned_reaper het volgende:

[..]

Ik kan niet zeggen dat ze dat heeft geleerd, ze heeft het alleen gezien.
Ze wil juist tegenover iedereen zo sterk mogelijk overkomen, en laat daarom niets aan iemand zien.
Alleen hier op het forum waar ze anoniem is durft ze haar andere kant te laten zien....
Het zou goed voor haar zijn als ze juist wat meer de aandacht zou proberen te trekken van bv. haar ouders.
Maar ik weet dat ze dat toch niet wil...
Jezelf uithongeren en snijden zijn toch echt wel noodkreten naar de ouders ''zien jullie me nog wel?'' Dat heeft uiteindelijk ook ''gewerkt'', er volgden gesprekken met de ouders, naar de psych, naar de gezinspsycholoog met zijn allen

TS; zou je niet na het VWO al kunnen gaan reizen, je even losweken van je familie en op zoek gaan naar wie je bent en wat je wilt in het leven?
pi_56692331
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:06 schreef thaleia het volgende:
Volgens mij trekt TS die aandacht al wel hoor.....tot aan snijden toe. Mijn advies zou zijn: accepteer dat wat gebeurd is, gebeurd is. Je hebt een paar jaar lang nauwelijks aandacht gehad, bent niet gezien, da's klote, maar da's nu eenmaal gebeurd. Blijf niet hangen in verdriet/frustratie over de afgelopen paar jaar, dat verandert nl niets aan die afgelopen paar jaar.

Die tijd is voorbij. Je bent nu volwassen, je bent niet meer zo afhankelijk van je ouders dat hun al of geen aandacht geven jou kan maken of breken. En bovendien is als ik het goed begrepen heb de situatie inmiddels al anders en word je door je ouders nu wel gezien. Dus kwel jezelf niet met verdriet en frustatie over hoe het toen was: je kunt daar toch niets meer aan veranderen.
Denk je echt dat zei iemand is die aandacht probeert te trekken ?
In tegendeel... ze zal er ALLES aan doen om mensen niet te laten zien dat ze problemen heeft, maar ondertussen gaat het simpelweg niet.
Maar ik wil verder niet op je reactie ingaan, ik wardeer het fijt dat je je mening geeft.
Maar als je verder geen verstand van psychologie hebt, hecht ik in ieder geval niet echt waarde aan je bericht.
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:07 schreef Xennia het volgende:

[..]

Jezelf uithongeren en snijden zijn toch echt wel noodkreten naar de ouders ''zien jullie me nog wel?'' Dat heeft uiteindelijk ook ''gewerkt'', er volgden gesprekken met de ouders, naar de psych, naar de gezinspsycholoog met zijn allen

TS; zou je niet na het VWO al kunnen gaan reizen, je even losweken van je familie en op zoek gaan naar wie je bent en wat je wilt in het leven?
Voor jouw geld ook min of meer het bovenstaande bericht.
Snijden en jezelf uithongeren is niet altijd een noodkreet naar mensen toe.
Ik als "persoon die haar daar goed genoeg voor kent" kan zeggen dat ze echt DOODSbang is dat haar ouders achter haar problemen komen, want ze is ook doodsbang om naar een psycholoog te gaan, en wil dat metname haar ouders er zo min mogelijk mee temaken hebben, ook mede omdat die het al moeilijk genoeg hebben zoals al eerder aangegeven was.
Maar ook op dit bericht wil ik verder niet dieper ingaan, sommige dingen zitten gewoon even wat lastiger in elkaar dan ze lijken, maar ik neem het jullie niet kwalijk.
Soms moet je dingen echt aan een persoon zien voordat je pas snapt hoe het zit.
pi_56692551
Voel je je persoonlijk aangesproken horned_reaper? Ik reageer niet om te stangen, ik reageer gewoon uit persoonlijke ervaring. Het heeft mijn zusje uiteindelijk bijzonder weinig opgeleverd dat ze ging snijden, het heeft mij bijzonder weinig opgeleverd dat ik ging blowen en spijbelen. Dat zijn gewoon de 'minder handige' strategieen die ik TS wil besparen. Ik raad haar liever de positieve, goed voor jezelf zorgen-strategie aan die mijn andere zusje volgde (en wij inmiddels, door enige schade en schande wijs geworden, ook)
pi_56692737
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:20 schreef thaleia het volgende:
Voel je je persoonlijk aangesproken horned_reaper? Ik reageer niet om te stangen, ik reageer gewoon uit persoonlijke ervaring. Het heeft mijn zusje uiteindelijk bijzonder weinig opgeleverd dat ze ging snijden, het heeft mij bijzonder weinig opgeleverd dat ik ging blowen en spijbelen. Dat zijn gewoon de 'minder handige' strategieen die ik TS wil besparen. Ik raad haar liever de positieve, goed voor jezelf zorgen-strategie aan die mijn andere zusje volgde (en wij inmiddels, door enige schade en schande wijs geworden, ook)
Ik voel me tamelijk aangesproken inderdaad.
Simpelweg omdat het hier niet over een puber meisje gaat dat zichzelf snijd omdat ze zich even kut voelt, zoals het grootste gedeelte van de nederlandse meisjes wel doet in deze tijden.
En spijbelen en blowen om je problemen te vergeten, tjah, dat is bijna ook mode tegenwoordig, ookal is het natuurlijk wel ernstig.
Maar in dit geval zitten we simpelweg even wat verder...
Bij een meisje dat nu al bijna 3 jaar lang geen moment rust meer in haar hoofd heeft gehad.
En waarbij dit vooral nu met de dag erger lijkt te worden.
Zelfs zo erg dat op dit moment enige aanzet tot school of uberhaupt tot normale handelingen in het leven praktisch onmogelijk zijn geworden.
Als mensen serieus na gaan denken over, of het mischien niet beter is om simpelweg te stoppen met verder leven, dan kun je zo iemand ook niet zomaar vertellen dat hij of zij even positief in het leven moet gaan staan.
Geloof me.... als het zo makkelijk zou gaan, was dit topic er nooit geweest....
pi_56692894
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:11 schreef horned_reaper het volgende:
Maar als je verder geen verstand van psychologie hebt, hecht ik in ieder geval niet echt waarde aan je bericht.
Ik ben drs in de psychologie, mafkees
quote:
Voor jouw geld ook min of meer het bovenstaande bericht.
Snijden en jezelf uithongeren is niet altijd een noodkreet naar mensen toe.
Ik als "persoon die haar daar goed genoeg voor kent" kan zeggen dat ze echt DOODSbang is dat haar ouders achter haar problemen komen, want ze is ook doodsbang om naar een psycholoog te gaan, en wil dat metname haar ouders er zo min mogelijk mee temaken hebben, ook mede omdat die het al moeilijk genoeg hebben zoals al eerder aangegeven was.
Maar ook op dit bericht wil ik verder niet dieper ingaan, sommige dingen zitten gewoon even wat lastiger in elkaar dan ze lijken, maar ik neem het jullie niet kwalijk.
Soms moet je dingen echt aan een persoon zien voordat je pas snapt hoe het zit.
Als dat zo is, waarom heb jij haar dan niet genezen?
Als dat zo is, waarom dan een topic openen voor allemaal mensen die je niet kunnen zien?
pi_56693168
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:33 schreef Xennia het volgende:

[..]

Ik ben drs in de psychologie, mafkees
[..]

Als dat zo is, waarom heb jij haar dan niet genezen?
Als dat zo is, waarom dan een topic openen voor allemaal mensen die je niet kunnen zien?
Aha, maar dat zou betekenen dat ik dus totaal geen verstand van psychologie heb....
Eerlijk gezecht vind ik persoonlijk dat een "psycholoog" dit soort dingen niet zo kan zeggen.
En als u er zoveel ervaring mee hebt kunt u me vast wel uitleggen wat ik fout heb gedaan ?
Ik sta hier eigenlijk versteld, serieus..... drs in de psychologie.... dan kunt u me ook vast wel vertellen waarom het in die 3 jaar nooit zin heeft gehad om haar positieve dingen in te laten zien.
Simpelweg omdat ze de dingen niet zo KAN zien, op welke manier je het ook brengt, ze weet er wel een andere betekenis of draai aan te geven....
  dinsdag 12 februari 2008 @ 22:49:06 #18
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56693308
Je kan met de psycholoog gaan praten en nu de waarheid vertellen.
Je kunt proberen alles beter met je ouders te bespreken.

Maar stop met dit aandacht vragen. Het werkt wel in de zin van dat je wel een keer die aandacht krijgt. Maar uiteindelijk wordt niemand er beter van, ook jij niet. Door zo slecht voor jezelf te zorgen ga je je alleen nog maar slechter voelen. Het is een makkelijk wereldje, in de zin van dat je een win-win situatie lijkt te hebben. Of iemand komt je redden, of je hebt gelijk en niemand geeft om je. Maar eigenlijk is dit natuurlijk een pure verliessituatie. Probeer sterker te worden in wie jij bent, wat je wil en waarom jij dingen doet. Uiteindelijk moet je toch vooral van jezelf houden. Lukt het niet om uit de negatieve spiraal te komen? Geef dit dan aan bij een arts.
ik heb ook altijd pech.. :'(
  dinsdag 12 februari 2008 @ 22:52:07 #19
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56693391
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:43 schreef horned_reaper het volgende:

[..]

Aha, maar dat zou betekenen dat ik dus totaal geen verstand van psychologie heb....
Eerlijk gezecht vind ik persoonlijk dat een "psycholoog" dit soort dingen niet zo kan zeggen.
En als u er zoveel ervaring mee hebt kunt u me vast wel uitleggen wat ik fout heb gedaan ?
Ik sta hier eigenlijk versteld, serieus..... drs in de psychologie.... dan kunt u me ook vast wel vertellen waarom het in die 3 jaar nooit zin heeft gehad om haar positieve dingen in te laten zien.
Simpelweg omdat ze de dingen niet zo KAN zien, op welke manier je het ook brengt, ze weet er wel een andere betekenis of draai aan te geven....
Ze is haar toch zeker niet in functie zeg.
Bovendien blijft de boodschap dan wellicht hetzelfde, alleen de vorm is anders. Maar daar heb ik verder geen verstand van.

Aangaande de laatste twee regels van je post: precies het gaat om dat een andere draai aan te geven
Dat is waar, het is kut, maar ze kan het wel veranderen. Niemand anders gaat dat voor haar kunnen oplossen. Hulp kan ze vragen en misschien ontvangen, dat wel. Maar dit is wel de keyissue die ze zelf moet zien te veranderen.
ik heb ook altijd pech.. :'(
pi_56693402
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:43 schreef horned_reaper het volgende:

[..]

Aha, maar dat zou betekenen dat ik dus totaal geen verstand van psychologie heb....
Eerlijk gezecht vind ik persoonlijk dat een "psycholoog" dit soort dingen niet zo kan zeggen.
En als u er zoveel ervaring mee hebt kunt u me vast wel uitleggen wat ik fout heb gedaan ?
Ik sta hier eigenlijk versteld, serieus..... drs in de psychologie.... dan kunt u me ook vast wel vertellen waarom het in die 3 jaar nooit zin heeft gehad om haar positieve dingen in te laten zien.
Simpelweg omdat ze de dingen niet zo KAN zien, op welke manier je het ook brengt, ze weet er wel een andere betekenis of draai aan te geven....
Ik stelde alleen dat ik denk dat ze wel degelijk aandacht heeft verworven met destructief gedrag. Ik denk niet dat ze dit bewust heeft gedaan, maar het heeft wel een functie gehad.

En waar is TS eigenlijk en waarom antwoord jij
pi_56693415
ik weet niet of ik het doe om aandacht te trekken. vroeger toen ik jonger was was ik een stevig meisje, best wel stevig. Ik wou daar verandering in brengen door minder te gaan eten...dat had ik al voor m'n problemen zeg maar. Ik heb mezelf altijd gezien als het dikke meisje, en m'n zusje als het mooie dunne meisje. Dus ik weet het niet helemaal....door die problemen is het eten in ieder geval erger geworden
pi_56693446
PS: ik vindt de reacties ook niet "onlogisch", want het is namelijk precies hoe ik het zelf ook aan probeerde te pakken in het begin.
Maar als je op den duur erachter komt dat het hier simpelweg wat anders in elkaar steek, omdat je door de jaren heen al genoeg mensen hebt kunnen helpen, en genoeg mensen psychologisch hebt weten te steunen, maar juist in dit ene geval finaal faalt.
Dan ga je iemand steeds beter kennen, je begint bepaalde breukjes in iemands gedachtegang zien, steeds op meer gebieden.
Je begint steeds meer te begrijpen dat in dit geval het complete cliché verhaal van, "komop gewoon positief wezen en je niet langer aanstellen", totaal misplaatst is.
Het enige dat ze hier hoopte te vinden was iemand (bv een psycho) dit hier al ver genoeg in is gevorderd om door dit alles heen te kijken.
Maar blijkbaar zien psychologen dit zelfs nog niet in, en blijven ze vasthouden aan hun standaart begin verhaal.

[ Bericht 1% gewijzigd door horned_reaper op 12-02-2008 22:59:43 ]
  dinsdag 12 februari 2008 @ 22:55:21 #23
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56693488
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:52 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
ik weet niet of ik het doe om aandacht te trekken. vroeger toen ik jonger was was ik een stevig meisje, best wel stevig. Ik wou daar verandering in brengen door minder te gaan eten...dat had ik al voor m'n problemen zeg maar. Ik heb mezelf altijd gezien als het dikke meisje, en m'n zusje als het mooie dunne meisje. Dus ik weet het niet helemaal....door die problemen is het eten in ieder geval erger geworden
Stel je zou compleet geisoleerd op een eiland zitten, met geen uitzicht op een andere situatie, zou je het dan nog steeds doen?

Ik hoop overigens voor je van niet, anders zit het destructieve gedrag wel heel erg ver.
ik heb ook altijd pech.. :'(
pi_56693546
Ik probeer de knop om te draaien, en ik ben op de goede weg.
Ik heb hulp gezocht, maar het punt is, bij een simpele ruzie ben ik helemaal van de kaart. Ik huil dan uren. Ik vertel m'n ouders niet over m'n eet problemen, ik verstop het voor m'n ouders. Dan zoek ik toch geen aandacht?
  dinsdag 12 februari 2008 @ 22:59:07 #25
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56693592
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:53 schreef horned_reaper het volgende:
PS: ik vindt de reacties ook niet "onlogisch", want het is namelijk precies hoe ik er zelf ook aan probeerde te pakken in het begin. (gericht aan Xennia)
Maar als je op den duur erachter komt dat het hier simpelweg wat anders in elkaar steek, omdat je door de jaren heen al genoeg mensen hebt kunnen helpen, en genoeg mensen psychologisch hebt weten te steunen, maar juist in dit ene geval finaal faalt.
Dan ga je iemand steeds beter kennen, je begint bepaalde breukjes in iemands gedachtegang zien, steeds op meer gebieden.
Je begint steeds meer te begrijpen dat in dit geval het complete cliché verhaal van, "komop gewoon positief wezen en je niet langer aanstellen", totaal misplaatst is.
Het enige dat ze hier hoopte te vinden was iemand (bv een psycho) dit hier al ver genoeg in is gevorderd om door dit alles heen te kijken.
Maar blijkbaar zien psychologen dit zelfs nog niet in, en blijven ze vasthouden aan hun standaart begin verhaal.
Waar heb je het in vredesnaam over?
Ken jij ts persoonlijk? Wat doe je dan wannabe diep door je door het verhaal heen kijken enzo?
Maar dan nog, je kunt ons niet verwijten dat wij oordelen over het verhaal dat hier staat.

Ik heb niet het idee dat men hier nou vooral zegt dat ts zich niet moet aanstellen en gewoon positief moet doen.
Toch zal ts ooit wel positief moeten worden, dat wel.
Om dat te bereiken heeft bijvoorbeeld een psycholoog wat standaardmethoden, bijvoorbeeld om negatieve gedachtegangen te doorbreken. Maar voor de rest is er ook niet echt een wonderoplossing ofzo hoor!
ik heb ook altijd pech.. :'(
pi_56693614
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:53 schreef horned_reaper het volgende:
Maar blijkbaar zien psychologen dit zelfs nog niet in, en blijven ze vasthouden aan hun standaart begin verhaal.
Omdat er geen ander verhaal is
Destructief gedrag is een spiraal, waar je zelf uit moet breken. Als haar dat in drie jaar tijd met jouw hulp nog niet gelukt is, betekent dat nog niet dat 'er zelf uit breken' DUS niet de manier is. Het is en blijft de enige manier, het is alleen blijkbaar nog niet gelukt. Wellicht heeft ze daar dus professionele hulp bij nodig.
  dinsdag 12 februari 2008 @ 23:01:31 #27
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56693660
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:57 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
Ik probeer de knop om te draaien, en ik ben op de goede weg.
Ik heb hulp gezocht, maar het punt is, bij een simpele ruzie ben ik helemaal van de kaart. Ik huil dan uren. Ik vertel m'n ouders niet over m'n eet problemen, ik verstop het voor m'n ouders. Dan zoek ik toch geen aandacht?
Niet per se nee.
Maar sommige mensen doen juist niet bewust om aandacht vragen, maar willen het stiekem wel krijgen. Alleen moeten andere mensen er maar hun best voor doen. Lukt het ze niet om te ontdekken? Dan houden ze niet genoeg van je. (Dit laatste is niet zo, dat is de foute gedachtegang).

Maar wat wil je van ons in dit topic?

Wij kunnen niet veel meer dan je aan te raden toch vooral de waarheid te spreken tegen echte hulpverleners.
ik heb ook altijd pech.. :'(
pi_56693772
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:59 schreef B1nulnul het volgende:

[..]

Waar heb je het in vredesnaam over?
Ken jij ts persoonlijk? Wat doe je dan wannabe diep door je door het verhaal heen kijken enzo?

Ik heb niet het idee dat men hier nou vooral zegt dat ts zich niet moet aanstellen en gewoon positief moet doen.
Toch zal ts ooit wel positief moeten worden, dat wel.
Om dat te bereiken heeft bijvoorbeeld een psycholoog wat standaardmethoden, bijvoorbeeld om negatieve gedachtegangen te doorbreken. Maar voor de rest is er ook niet echt een wonderoplossing ofzo hoor!
Oh ik ben het hier ook zeker wel mee eens, mijn vorige reactie was metname gericht op eerdere reacties.
En natuurlijk ken ik de TS persoonlijk anders zou ik mijn reacties ook niet zo forumleren.

sorry als ik iets wat fel was in mijn vorige reacties, dat waren een paar persoonlijke ergenissen aan reacties.
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:01 schreef B1nulnul het volgende:

[..]

Niet per se nee.
Maar sommige mensen doen juist niet bewust om aandacht vragen, maar willen het stiekem wel krijgen. Alleen moeten andere mensen er maar hun best voor doen. Lukt het ze niet om te ontdekken? Dan houden ze niet genoeg van je. (Dit laatste is niet zo, dat is de foute gedachtegang).

Maar wat wil je van ons in dit topic?

Wij kunnen niet veel meer dan je aan te raden toch vooral de waarheid te spreken tegen echte hulpverleners.
Even je hart kunnen luchten als een anoniem iemand kan soms heerlijk zijn.... en dit forum levert soms gewoon hele goede tips of suggesties op....
pi_56693815
ik wil geen aansteller zijn, echt helemaal niet. Ik wou gwoon heel graag m'n verhaal kwijt, dat luchte gwoon echt heel erg op...
  dinsdag 12 februari 2008 @ 23:10:48 #30
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56693909
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:07 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
ik wil geen aansteller zijn, echt helemaal niet. Ik wou gwoon heel graag m'n verhaal kwijt, dat luchte gwoon echt heel erg op...
Ok, prima.
Is er dan nu nog iets waar je onze mening of tips over wilt hebben?
ik heb ook altijd pech.. :'(
pi_56693992
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 22:07 schreef Xennia het volgende:

TS; zou je niet na het VWO al kunnen gaan reizen, je even losweken van je familie en op zoek gaan naar wie je bent en wat je wilt in het leven?
En: hoe lang is de wachtlijst van de psych? Is er geen schoolpsycholoog waar je eerder terecht kunt?
pi_56694030
kheb een mailtje gestuurd, en ze stuurde terug "ik ben zelf een gezinspsychologe, dus kan je niet verder helpen maar je staat op een wachtlijst(je) van m'n collega" Ik heb geeeen idee hoelang dat gaat duren.
  dinsdag 12 februari 2008 @ 23:18:23 #33
201361 pepu
Op de konijnen af= lekker?
pi_56694105
MR, je zit nu in de put. Dit is echt kloten. De enige die jou druit kan krijgen ben je echter jezelf! Maak je plan. In tijd. Je lijkt me niet dom. Doe je diploma soon. En move soon. Volg je hart, zelfs indien dit ver gaat. Je zult dan weer lachen. Ik hoop dat je héél ver zult gaan! Ik denk dat je dit kunt. Hou ons op de hoogte?
pi_56694115
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:10 schreef B1nulnul het volgende:

[..]

Ok, prima.
Is er dan nu nog iets waar je onze mening of tips over wilt hebben?
Persoonlijk denk ik niet dat het fijn is als mensen zo kortaf gaan doen tegen iemand die van zichzelf al onzeker is in erg veel opzichten en met veel moeite een bericht als dit heeft durven te plaatsen.
Reacties als dit roepen nogal een gevoel van "ik had m'n mond beter kunnen houden" en "ik kom hardstikke stom over en stel me vast en zeker weer aan" op.... maja, daar zul je vast een reden voor hebben.
pi_56694203
Ik weet dat ik het alleen moet doen, en dat wil ik ook. Maar ik heb er wel hulp bij nodig heb ik gemerkt. Want m'n hoofd meot gwoon leeg zeg maar, dan is er weer plaats voor andere dingen. M'n hart volgen ga ik zeker doen, ik heb grote plannen voor de toekomst waar ik me ook echt op verheug.
pi_56694222
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:18 schreef pepu het volgende:
MR, je zit nu in de put. Dit is echt kloten. De enige die jou druit kan krijgen ben je echter jezelf! Maak je plan. In tijd. Je lijkt me niet dom. Doe je diploma soon. En move soon. Volg je hart, zelfs indien dit ver gaat. Je zult dan weer lachen. Ik hoop dat je héél ver zult gaan! Ik denk dat je dit kunt. Hou ons op de hoogte?
Ik had het zelf bijna niet mooier kunnen zeggen
  dinsdag 12 februari 2008 @ 23:23:58 #37
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56694248
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:18 schreef horned_reaper het volgende:

[..]

Persoonlijk denk ik niet dat het fijn is als mensen zo kortaf gaan doen tegen iemand die van zichzelf al onzeker is in erg veel opzichten en met veel moeite een bericht als dit heeft durven te plaatsen.
Reacties als dit roepen nogal een gevoel van "ik had m'n mond beter kunnen houden" en "ik kom hardstikke stom over en stel me vast en zeker weer aan" op.... maja, daar zul je vast een reden voor hebben.
Nee daar heb ik geen reden voor, want ik bedoelde het helemaal niet kortaf.
Ik probeerde alleen nog enige richting aan het topic te geven.

Lekker suggestieve tekst weer. Ga vooral mee in de slachtofferrol. Jij doet ook wel een beetje overbeschermend hoor. Jezus en als je al verwacht dat zij denkt dat ze stom is omdat ik dat zeg, help je haar ook niet echt een positieve beredenering aan te leren.
Maargoed, ts, neem dit dan als een voorbeeld. Je kunt alle gebeurtenissen en reacties uit je omgeving op verschillende wijzen interpreteren. Probeer bij alles in ieder geval ook even bij de positieve optie stil te staan. Je psyche moet aanleren hier weer/meer naar te kijken
ik heb ook altijd pech.. :'(
  dinsdag 12 februari 2008 @ 23:24:39 #38
187328 B1nulnul
telefoon te koop
pi_56694264
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:22 schreef horned_reaper het volgende:

[..]

Ik had het zelf bijna niet mooier kunnen zeggen
nee, want dit is niet een standaard verhaal wil je zeggen?
of gaat het erom dat we vooral maar alleen moeten zeggen dat alles wel goed komt?
ik heb ook altijd pech.. :'(
  dinsdag 12 februari 2008 @ 23:25:29 #39
201361 pepu
Op de konijnen af= lekker?
pi_56694285
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:22 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
Ik weet dat ik het alleen moet doen, en dat wil ik ook. Maar ik heb er wel hulp bij nodig heb ik gemerkt. Want m'n hoofd meot gwoon leeg zeg maar, dan is er weer plaats voor andere dingen. M'n hart volgen ga ik zeker doen, ik heb grote plannen voor de toekomst waar ik me ook echt op verheug.
Klinkt goed MR. Doen! !! Hulp? Hmm? Kan i iets betekenen voor je? PB's welkom.
pi_56694574
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:15 schreef Mystic-Rhythm het volgende:
kheb een mailtje gestuurd, en ze stuurde terug "ik ben zelf een gezinspsychologe, dus kan je niet verder helpen maar je staat op een wachtlijst(je) van m'n collega" Ik heb geeeen idee hoelang dat gaat duren.
Erachter aan bellen dan en er zijn vast nog wel meer psychologen in de regio. Ga anders even langs Bureau Jeugdzorg.

En is er een reden dat je mijn reis-vraag negeert?
pi_56694712
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:24 schreef B1nulnul het volgende:

[..]

nee, want dit is niet een standaard verhaal wil je zeggen?
of gaat het erom dat we vooral maar alleen moeten zeggen dat alles wel goed komt?
Ik maakte het er ook wel een beetje naar he? door je min of meer af te kraken.
Het spijt me
Maar nee, ik zei dit echt niet omdat Pepu zei dat alles wel goed komt.
Maar omdat Pepu wel degelijk de punten aantoonde waar het uiteindelijk allemaal op neer komt.
Uiteindelijk zal je het zelf moeten doen, en moet je je hart achterna gaan en je dromen waarmaken.

Uiteraard zal je nu zeggen dat ik jij me dat ook wel had kunnen vertellen... alvast bedankt dan

B1NulNul, je hebt er echt wel verstand van hoor, je reacties zijn geen onzin.
Alleen door te zeggen dat ze simpelweg moet stoppen met aandacht vragen, schoot mij een beetje in het verkeerde keelgat, omdat dat precies is wat ze al 3 jaar lang doet.
Maar je hebt mischien wel gelijk dat ik me niet zo beschermend moet opstellen, jullie meningen zijn uiteraard welkom, nogmaals mijn excuses.
pi_56694727
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:46 schreef horned_reaper het volgende:

Maar je hebt mischien wel gelijk dat ik me niet zo beschermend moet opstellen, jullie meningen zijn uiteraard welkom, nogmaals mijn excuses.
Wat is eigenlijk jouw relatie tot TS?
pi_56694821
quote:
Op dinsdag 12 februari 2008 23:47 schreef Xennia het volgende:

[..]

Wat is eigenlijk jouw relatie tot TS?
Mijn relatie tot TS wou ik me verder niet over uitlaten sorry.
(TS is inmiddels gaan slapen, vandaar dat ze niet meer antwoord.)
pi_56694986
Ik ben ervan overtuigd dat je het beste met haar voor hebt en het enorm goed bedoelt, maar...ik rolde ooit direct vanuit een moeilijke thuissituatie in een relatie met een jongen die zich -met de beste bedoelingen- opwierp als mijn redder, mij beschermde als een zwak vogeltje, en ik ging me steeds meer als een zwak vogeltje gedragen. Ik ging alsmaar meer geloven dat ik het allemaal niet alleen kon, en dankte de hemel dat ik hem had, want wat zou ik toch zonder hem moeten. Daarmee maakte ik mezelf heel klein, heel afhankelijk, het is funest voor je zelfvertrouwen.

En wij ons maar afvragen waarom het drie jaar lang maar niet beter met me ging.

Maar goed, dit terzijde, laten we vooral het topic niet laten afbuigen, dat lijkt me traumatisch voor iemand die toch al zo vaak heeft moeten meemaken dat alle aandacht naar iemand anders uitging Dit was even een terzijde.
pi_56695032
Ik ga ook slapen, maar hier nog even voor TS:
- focus je liever op de toekomst dan op het verleden
- richt je liever op jezelf dan op je ouders of zusje

Cliches ja, maar toch.
Wens je het beste, komt wel goed hoor, ken tig mensen die zo'n periode hebben doorgemaakt en er uitstekend uit zijn gekomen
pi_56695392
quote:
Op woensdag 13 februari 2008 00:01 schreef thaleia het volgende:
Ik ben ervan overtuigd dat je het beste met haar voor hebt en het enorm goed bedoelt, maar...ik rolde ooit direct vanuit een moeilijke thuissituatie in een relatie met een jongen die zich -met de beste bedoelingen- opwierp als mijn redder, mij beschermde als een zwak vogeltje, en ik ging me steeds meer als een zwak vogeltje gedragen. Ik ging alsmaar meer geloven dat ik het allemaal niet alleen kon, en dankte de hemel dat ik hem had, want wat zou ik toch zonder hem moeten. Daarmee maakte ik mezelf heel klein, heel afhankelijk, het is funest voor je zelfvertrouwen.

En wij ons maar afvragen waarom het drie jaar lang maar niet beter met me ging.

Maar goed, dit terzijde, laten we vooral het topic niet laten afbuigen, dat lijkt me traumatisch voor iemand die toch al zo vaak heeft moeten meemaken dat alle aandacht naar iemand anders uitging Dit was even een terzijde.
Ah, wat gemeen... als je zo'n relatie hebt meegemaakt weet je ook wel dat die vriend ook wel degelijk van je hield en ook ECHT wou dat alles goed kwam.

Maar daarintegen ben ik helemaal niet zo negatief tegenover TS, altans.
Soms zie je zelf door de bomen het bos ook niet meer, maar ik help haar met de dingen die ze leuk vind, en ookal ben ik het niet altijd met haar beslissingen eens, als ik weet dat ze zich er fijn bij voelt geef ik haar mijn volledige steun.
En tuurlijk zijn er dan wel eens dingen waarvan je zegt van "HO, dit gaat even iets te ver".
Maar bedankt voor deze klap in m'n gezicht thaleia, ik zal de rest van dit topic me er niet meer mee bemoeien...
pi_56695457
quote:
Op woensdag 13 februari 2008 00:28 schreef horned_reaper het volgende:
Ah, wat gemeen... als je zo'n relatie hebt meegemaakt weet je ook wel dat die vriend ook wel degelijk van je hield en ook ECHT wou dat alles goed kwam.
Dat zegt ze toch ook, dat het met de beste intenties is?
quote:
Maar daarintegen ben ik helemaal niet zo negatief tegenover TS, altans.
Soms zie je zelf door de bomen het bos ook niet meer, maar ik help haar met de dingen die ze leuk vind, en ookal ben ik het niet altijd met haar beslissingen eens, als ik weet dat ze zich er fijn bij voelt geef ik haar mijn volledige steun.
En tuurlijk zijn er dan wel eens dingen waarvan je zegt van "HO, dit gaat even iets te ver".
Maar bedankt voor deze klap in m'n gezicht thaleia, ik zal de rest van dit topic me er niet meer mee bemoeien...
Leuk nog een dramaqueen, moeten jullie nou vechten voor een plaatsje op het podium?
pi_56695484
Ts het snijden in jezelf is een teken van pijn in jezelf die je niet kunt uitten naar anderen toe, ik denk dat jij je emoties opvreet en het zelf wil verwerken allemaal.
Als je bij een psych komt zal hij / zij zeggen dat je borderline hebt.
Die snijden ook in zichzelf om de innerlijke pijn niet te hoeven voelen.
Borderline krijg je bv door vele nare ervaringen waar je niet mee uit de voeten kunt met een intens frustratie niveau.
Probeer de dingen te relativeren voor jezelf, schrijf ze eens allemaal op papier wat je dwars zit.
Weet ook dat je ouders ook maar mensen zijn en dus ook fouten maken, en ja sommigen maken groffe fouten!
Dat heeft niet zoveel met jouzelf te maken maar met hun frustratie niveau.
Het niet meer zien zitten duidt dito op een stroom aan onbegrepen ongeuitte emoties in jou, waar je het best eens over zou moeten kunnen praten met iemand die je vertrouwen heeft.

Dat je zusje een trauma heeft opgelopen van hetgeen ze meemaakte is op zich wel logisch, zoiets kom je gelukkig niet elke dag tegen, het leverde haar ook wel een enorme portie aandacht op van je ouders!
Ze werd beloond op een negatieve manier misschien is dit bij jou ook het geval.
Veel sterkte met alles en gooi het er eens uit!
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
  woensdag 13 februari 2008 @ 00:35:36 #49
201361 pepu
Op de konijnen af= lekker?
pi_56695504
Ik ben de draad kwijt. Ik dacht dat het over MR ging.
pi_56695527
quote:
Op woensdag 13 februari 2008 00:34 schreef zhe-devilll het volgende:
Ts het snijden in jezelf is een teken van pijn in jezelf die je niet kunt uitten naar anderen toe, ik denk dat jij je emoties opvreet en het zelf wil verwerken allemaal.
Als je bij een psych komt zal hij / zij zeggen dat je borderline hebt.
Die snijden ook in zichzelf om de innerlijke pijn niet te hoeven voelen.
Niet iedere krasser heeft borderline
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')