R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ok, het is alweer een hele tijd geleden sinds mijn laatste post hier; In het kort: Sindsdien gaat het door proberen anders te denken, anders te doen stukken beter. Ik merk dat ik me stukken beter voel, ik merk dat ik beter in mijn vel zit, ik merk dat ik meer durf. Mooi dus!
Door naar waar ik eigenlijk advies over wilde. Het gaat dus stukken beter, maar echt gelukkig kan ik mezelf nog steeds niet noemen. Ik praat soms dus nu weleens met mensen, zelfs met vreemde mensen. (Vroeger zou ik dat dus nooit gedaan hebben! Ik blijf heel verlegen maar het gaat beter)
Echter, er komt nooit wat uit. Vreemde mensen praat ik na die ene keer nooit meer mee, mensen die ik door omstandigheden (school, sport) in mijn leven vaker zie, daar praat ik vaker mee, maar er gebeurt verder niets. Ze vragen me nergens mee naartoe, ze worden geen vrienden. Er gebeurt verder niets. Hoe doen andere mensen dat?
En je zou kunnen zeggen dat ik dan misschien het initiatief zou moeten nemen, maar dat durf ik niet echt. Vooral ook omdat ik zie dat die mensen wel een leven hebben, wel met andere mensen van sport omgaan/uitgaan etc., hun eigen vrienden hebben.
Dus; ik zou daar graag advies over willen hebben. Ik ga na de zomervakantie studeren, en ik wil die kans benutten om mijn leven echt helemaal op orde te krijgen en nieuwe mensen te ontmoeten/vrienden te maken.
Ik wil niet zoals op de middelbare school is gebeurd, dus ik wil echt snappen hoe dit zit en het kunnen toepassen voordat ik die nieuwe situatie in ga.
Alvast bedankt!
Door naar waar ik eigenlijk advies over wilde. Het gaat dus stukken beter, maar echt gelukkig kan ik mezelf nog steeds niet noemen. Ik praat soms dus nu weleens met mensen, zelfs met vreemde mensen. (Vroeger zou ik dat dus nooit gedaan hebben! Ik blijf heel verlegen maar het gaat beter)
Echter, er komt nooit wat uit. Vreemde mensen praat ik na die ene keer nooit meer mee, mensen die ik door omstandigheden (school, sport) in mijn leven vaker zie, daar praat ik vaker mee, maar er gebeurt verder niets. Ze vragen me nergens mee naartoe, ze worden geen vrienden. Er gebeurt verder niets. Hoe doen andere mensen dat?
En je zou kunnen zeggen dat ik dan misschien het initiatief zou moeten nemen, maar dat durf ik niet echt. Vooral ook omdat ik zie dat die mensen wel een leven hebben, wel met andere mensen van sport omgaan/uitgaan etc., hun eigen vrienden hebben.
Dus; ik zou daar graag advies over willen hebben. Ik ga na de zomervakantie studeren, en ik wil die kans benutten om mijn leven echt helemaal op orde te krijgen en nieuwe mensen te ontmoeten/vrienden te maken.
Ik wil niet zoals op de middelbare school is gebeurd, dus ik wil echt snappen hoe dit zit en het kunnen toepassen voordat ik die nieuwe situatie in ga.
Alvast bedankt!
Als je mensen wil ontmoeten kun je denk het best lid worden van een vereniging.
Neem dan wel een normale en niet het corps.
Neem dan wel een normale en niet het corps.
"We are all atheists about most of the gods that humanity has ever believed in. Some of us just go one god further." - Richard Dawkins
Ja zoiets denk ik ookquote:Op maandag 11 februari 2008 17:58 schreef DroogDok het volgende:
Als je mensen wil ontmoeten kun je denk het best lid worden van een vereniging.
Neem dan wel een normale en niet het corps.
Elin: What the hell are we doing? We must be out of our damned minds!
Agnes: Yes, I know.
Elin: But we are so fucking cool.
Agnes: Yes, I know.
Elin: But we are so fucking cool.
Je moet iemand tegenkomen waar je om een of andere reden echt interesse in hebt en die interesse tonen. Je moet ook accepteren dat andere mensen echt interesse ion jou kunnen hebben. Als ze die interesse tonen moet je sterk blijven en hun nieuwsgierigheid bevredigen.
Laat zien wie je bent. Dat is de enige manier om vrienden te krijgen.
Laat zien wie je bent. Dat is de enige manier om vrienden te krijgen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Zorg dat je het gezellig hebt met de mensen die je kent via bijvoorbeeld sport, zonder er al te veel bij na te denken. Voordat ze jou uitnodigen kan het misschien geen kwaad om hun toch een keer uit te nodigen of als dat te veel werk/moeite is voor te stellen om nog even wat te drinken voor je naar huis gaat.
Als je gaat studeren: doe mee aan de introductie. De eerste dag kent vrijwel niemand elkaar en moet je gewoon nieuwe contacten op doen. Zorg dat je in elk geval de eerste avond niet de eerste bent die weg gaat, en doe geen dingen met heel veel tegenzin.
Als je gaat studeren: doe mee aan de introductie. De eerste dag kent vrijwel niemand elkaar en moet je gewoon nieuwe contacten op doen
. Zorg dat je in elk geval de eerste avond niet de eerste bent die weg gaat, en doe geen dingen met heel veel tegenzin.
Ik ben de kleur MAGENTA
Je bent openminded, tenzij iets niet in je straatje past. Je houdt van discussiëren, maar hebt natuurlijk altijd gelijk. Als echte dierenliefhebber voer je graag kleine eendjes aan grote honden.
Je bent openminded, tenzij iets niet in je straatje past. Je houdt van discussiëren, maar hebt natuurlijk altijd gelijk. Als echte dierenliefhebber voer je graag kleine eendjes aan grote honden.
We hebben op dit forum al een aantal topics van jouw hand mogen zien, Benzin, waarin behoorlijk duidelijk is geworden dat jouw mate van onzekerheid en verlegenheid er niet bepaald om liegt. Het lijkt me daarom een behoorlijk ondoenlijke zaak om dat in het komende halfjaar eens even helemaal om te gooien, en al helemáál niet op de manier die je hier aankaart: ik heb echt de associatie van iemand die met een gespannen gekromde rug en gebalde trillende vuistjes tussen zijn tanden door sist: "en ik ZAL verdomme doorhebben hoe ik sociaal-vaardig moet zijn, dan kan ik tenminste vrienden maken...quote:Op maandag 11 februari 2008 17:39 schreef benzin het volgende:
Dus; ik zou daar graag advies over willen hebben. Ik ga na de zomervakantie studeren, en ik wil die kans benutten om mijn leven echt helemaal op orde te krijgen en nieuwe mensen te ontmoeten/vrienden te maken.
Ik wil niet zoals op de middelbare school is gebeurd, dus ik wil echt snappen hoe dit zit en het kunnen toepassen voordat ik die nieuwe situatie in ga.
" en dat gaat écht niet werken. Natuurlijk moet je er zelf voor openstaan en er wát moeite voor doen, maar voor een deel is het ook gewoon "de flow" (
) en als je het zó graag wil als jij, dan zal dat jammergenoeg averechts werken.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Met werk krijg je toch met veel mensen te maken, klanten, collega's... Als je klanten moet benaderen, groeit dit automatisch, dat je met andere mensen gaat praten, en misschien een keer gaat borrelen met collega's. Voor de rest is een teamsport een leuke ervaring, maar ook fitness kan je aan maten helpen.
En probeer zelfverzekerd over te komen, blijf bij je eigen interesses, wees geen ander persoon.
Je hebt gewoon een lage eigenwaarde, misschien kan je een keertje flink wat geld aan gave kleren uitgeven zodat je je zekerder voelt van jezelf.
En probeer zelfverzekerd over te komen, blijf bij je eigen interesses, wees geen ander persoon.
Je hebt gewoon een lage eigenwaarde, misschien kan je een keertje flink wat geld aan gave kleren uitgeven zodat je je zekerder voelt van jezelf.
Als je problemen hebt met vriendenmaken raad ik een studentenvereniging (of studie-, sport- of leesvereniging) aan. Dat is dé manier om snel veel mensen te leren kennen, met wie je natuurlijk lang niet allemaal contact zal blijven onderhouden. Maar ongetwijfeld hou je er een stel goeie vrienden aan over.quote:Op maandag 11 februari 2008 17:39 schreef benzin het volgende:
Dus; ik zou daar graag advies over willen hebben. Ik ga na de zomervakantie studeren, en ik wil die kans benutten om mijn leven echt helemaal op orde te krijgen en nieuwe mensen te ontmoeten/vrienden te maken.
Dus niet wachten tot ze JOU ergens mee naar toe vragen. Dat is als een kat uit de boom kijken.
Vraag anderen is mee, neem het initiatief als je resultaten wilt.
En niet durven, is toch echt een kwestie van niet ECHT willen.
Vraag anderen is mee, neem het initiatief als je resultaten wilt.
En niet durven, is toch echt een kwestie van niet ECHT willen.
Lucidity4All
Je moet het jezelf ook niet aanpraten, benzin. Wil jij vrienden omdat jij er behoefte aan hebt, of wil jij vrienden omdat nu eenmaal 'zo hoort' in deze wereld, omdat je anders buiten de boot valt? Als je je gewoon opstelt zoals je bent, en je ontmoet dan iemand waarmee het klikt heb je een veel waardevollere vriendschap, dan als je je geforceerd als een ander persoon gaat opstellen met enkel als doel mensen om je heen te krijgen. Dat werkt niet.
Wees gewoon jezelf, en denk niet zo na over wat andere mensen wellicht wel denken.
Wees gewoon jezelf, en denk niet zo na over wat andere mensen wellicht wel denken.
Tja, zoiets gebeurt ook niet van de ene op de andere dag. Dat moet je echt tijd gunnen, zeg maanden, en bij echte vrienden jaren. Ze zeggen niets voor niets dat "good friends are hard to find". Je moet er vanuit gaan dat de mensen die je ontmoet al vrienden hebben. Er moet sprake zijn van een zogenaamde klik wil je echte vrienden kunnen worden. In het geval van sport begint dat bij de eerste paar keren wat napraten, vervolgens even wat drinken na afloop en uiteindelijk een keer een biertje in de stad of mee stappen met anderen. Vanaf dat moment zit je goed, zodra je "mee mag" dan waardeert men je gezelschap.
Dat studeren in het buitenland is een buitenkans voor je, en geloof me, daar is contacten leggen veel makkelijker. Iedereen die daar komt komt veelal alleen en is dus sowieso op zoek naar contact. Mensen benaderen je sneller, vragen je sneller mee, je kunt dat zelf ook doen, niemand die dat vreemd vindt. Of dat dan uiteindelijk echte vrienden worden weet je nooit, maar je kunt er in ieder geval naar hartelust oefenen.
Dat studeren in het buitenland is een buitenkans voor je, en geloof me, daar is contacten leggen veel makkelijker. Iedereen die daar komt komt veelal alleen en is dus sowieso op zoek naar contact. Mensen benaderen je sneller, vragen je sneller mee, je kunt dat zelf ook doen, niemand die dat vreemd vindt. Of dat dan uiteindelijk echte vrienden worden weet je nooit, maar je kunt er in ieder geval naar hartelust oefenen.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Zoals ik zeg, ik ben al bezig het om te gooien, er is alleen gewoon een laatste (wel flink) obstakel in die verandering, en dat obstakel wil ik in een half jaar uit de weg hebben geruimd. Volgens mij best een redelijk tijdsbestek, zeker aangezien ik in staat ben geweest flink wat fundamentele problemen uit de weg te ruimen en aanzienlijk vooruit ben gegaan in het laatste half jaar.quote:Op maandag 11 februari 2008 18:43 schreef Garisson72 het volgende:
Het lijkt me daarom een behoorlijk ondoenlijke zaak om dat in het komende halfjaar eens even helemaal om te gooien,
Misschien geen realistische planning, maar het is te proberen. En ik zie wel hoe ver ik kom.
Naah, dat valt wel meequote:en al helemáál niet op de manier die je hier aankaart: ik heb echt de associatie van iemand die met een gespannen gekromde rug en gebalde trillende vuistjes tussen zijn tanden door sist: "en ik ZAL verdomme doorhebben hoe ik sociaal-vaardig moet zijn, dan kan ik tenminste vrienden maken...
Ik heb wel soms het idee dat echt bij iedereen alles vanzelf gaat wat betreft sociaal zijn, en dat het alleen bij mij niet lukt
Het probleem is ook niet het helesociaal-vaardig worden/zijn op zich, ik heb volgens mij een vrij specifieke vraag. Het gaat al steeds beter, ben in staat meer met andere mensen te praten enzo, maar hoe ik van daaruit verder moet komen ben iknog niet achter
En dat is gewoon iets wat ik nu eigenlijk vrij snel nog veranderd wil hebben.
Als je op kamers gaat wonen, kom je automatisch in contact met huisgenoten. Die zijn meestal heel gastvrij en vriendelijk. Nodig ze een keer uit voor een biertje bij jou thuis, of vraag aan een huisgenoot om samen te koken. Maar de beste vrienden komen vaak voort uit gemeenschappelijke interesses. Als jullie allebei van gitaarspelen houden, kun je een keer vragen samen te spelen, om van elkaar te leren. Sowieso kan je mensen waarmee het klikt natuurlijk altijd vragen om een keer een biertje te drinken en te ouwehoeren.
Meestal gaat het allemaal wel vanzelf, maar je moet wel veel in contact met anderen blijven komen.
Meestal gaat het allemaal wel vanzelf, maar je moet wel veel in contact met anderen blijven komen.
Jij wilt toch wat met ze doen? Dan kun jij ze het beste ergens mee naar toe vragen.quote:Op maandag 11 februari 2008 17:39 schreef benzin het volgende:
Echter, er komt nooit wat uit. Vreemde mensen praat ik na die ene keer nooit meer mee, mensen die ik door omstandigheden (school, sport) in mijn leven vaker zie, daar praat ik vaker mee, maar er gebeurt verder niets. Ze vragen me nergens mee naartoe, ze worden geen vrienden. Er gebeurt verder niets. Hoe doen andere mensen dat?
Misschien zeggen ze wel: Nee, ik heb het druk/geen tijd/ geen zin. Dat is eigenlijk het ergste wat er kan gebeuren. Als ik een keer uitgenodigd word maar niet kan, zal ik diegene ook sneller eens uitnodigen.
Je hebt niets te verliezen.
Vriendschap kan je echt niet afdwingen, het ontstaat wanneer je een klik hebt met iemand en je het dus leuk vind om met zo'n persoon dingen te gaan ondernemen (uitgaan, bij elkaar thuis hangen). Die stappen kunnen eng zijn, maar als je je relaties naar een hoger niveau wilt tillen zul je ze toch echt moeten nemen.quote:Op maandag 11 februari 2008 20:04 schreef benzin het volgende:
Het gaat al steeds beter, ben in staat meer met andere mensen te praten enzo, maar hoe ik van daaruit verder moet komen ben iknog niet achter
Say goodnight, mr. Diaz.
Laat je moeder maar een live getten.
Laat je moeder maar een live getten.
TVP..
Herken het probleem wel.. Met name sinds de middelbare school, toen iedereen ging studeren en ik ging werken, kom ik weinig nieuwe potentiele vriendschappen tegen.. Het gaat iig niet zo vanzelf als het in schooltijd ging ("we fietsen vanuit hetzelfde dorp naar school dus spreken we elkaar dagelijks 2 uur op de fiets, en trekken automatisch daarbuiten met elkaar op").
Tijd vrijwilligerswerk gedaan, in de horeca gewerkt en daarmee wel tig mensen ontmoet waarmee het gezellig ouwehoeren is in de kroeg, maar 't gaat nooit veel verder dan dat... Ik durf ook nauwelijks iemand thuis uit te nodigen ofzo, omdat ik bang ben dat ze dat als andere (relationele) interesse opvatten, en ook wel een beetje omdat ik denk "als ze dat zouden willen hadden ze het zelf al voorgesteld..".Bovendien voel ik als ik iemand uit zou nodigen om iets leuks te doen een enorme druk van "oje, nu moet ik er dus voor gaan zorgen dat het leuk en gezellig is, en dat ze me aardig blijven vinden"..
Met collega's idem dito.. heb het op de werkvloer best gezellig, ze nodigen me ook wel af-en-toe uit voor dingen, maar heb dan toch altijd een beetje t gevoel dat ze dat alleen maar uit beleefdheid doen..
Herken het probleem wel.. Met name sinds de middelbare school, toen iedereen ging studeren en ik ging werken, kom ik weinig nieuwe potentiele vriendschappen tegen.. Het gaat iig niet zo vanzelf als het in schooltijd ging ("we fietsen vanuit hetzelfde dorp naar school dus spreken we elkaar dagelijks 2 uur op de fiets, en trekken automatisch daarbuiten met elkaar op").
Tijd vrijwilligerswerk gedaan, in de horeca gewerkt en daarmee wel tig mensen ontmoet waarmee het gezellig ouwehoeren is in de kroeg, maar 't gaat nooit veel verder dan dat... Ik durf ook nauwelijks iemand thuis uit te nodigen ofzo, omdat ik bang ben dat ze dat als andere (relationele) interesse opvatten, en ook wel een beetje omdat ik denk "als ze dat zouden willen hadden ze het zelf al voorgesteld..".Bovendien voel ik als ik iemand uit zou nodigen om iets leuks te doen een enorme druk van "oje, nu moet ik er dus voor gaan zorgen dat het leuk en gezellig is, en dat ze me aardig blijven vinden"..
Met collega's idem dito.. heb het op de werkvloer best gezellig, ze nodigen me ook wel af-en-toe uit voor dingen, maar heb dan toch altijd een beetje t gevoel dat ze dat alleen maar uit beleefdheid doen..
Topic Voor Psycholische boeken
Benzin, k heb nu meerdere topics van je gevolgd, herken mijzelf in elk van deze wel. Ook deze dus ff bijhouden :y
Benzin, k heb nu meerdere topics van je gevolgd, herken mijzelf in elk van deze wel. Ook deze dus ff bijhouden :y
[quote]Op woensdag 13 februari 2008 13:48 schreef Gripper het volgende:
Je maakt geen indruk op de chicks met een bus, je moet een honda hebben, daarmee kan je elke chick regelen!
[/quote]
Je maakt geen indruk op de chicks met een bus, je moet een honda hebben, daarmee kan je elke chick regelen!
[/quote]
Jouw verhaal herken ik ook wel. Alleen veranderde dat bij mij al tijdens de middelbare school. Zoals jij ook zegt begon zo'n vriendschap heel makkelijk met samen fietsen, om vervolgens meer dingen samen te ondernemen. Op die manier had ik al snel een grote vriendenkring waar ik vaak over de vloer bij kwam. Maar op een gegeven moment begon het me te benauwen, geen idee hoe dat kwam. Ik begon ineens alles als verplichtingen zien...de telefoontjes om naar de stad te gaan, de verjaardagen etc., het ging voor mij niet meer zo spontaan als vroeger. Dus toen ging ik wat meer dingen op mezelf doen, bleef wat meer thuis...en het had meteen gevolgen: de vriendschappen verwaterde tot een oppervlakkig contact op school.quote:
Nu is dat nog grotendeels hetzelfde. Ik heb op een soort muurtje om mij heen gebouwd, wat ik blijkbaar ook uitstraal. Klasgenoten, collega's...het contact is goed, ik ben ook aardig sociaal aangelegd. Maar het blijf veel al beperkt tot school, werk en daarbuiten vrij weinig. Dat is jammer, maar ik besef wel dat ik daar toch zelf wel verantwoordelijk voor ben geweest.
...je krijgt wat je investeert. Geen enkele vriendschap gaat vanzelf. Iedereen moet moeite doen om iets op te bouwen en dat vervolgens ook te onderhouden, net zoveel als jij.quote:Op maandag 11 februari 2008 20:04 schreef benzin het volgende:
Ik heb wel soms het idee dat echt bij iedereen alles vanzelf gaat wat betreft sociaal zijn.
Ik lees even met interesse mee. Een "sociaal leven" opbouwen vanaf 0 is best lastig, dat merk ik nu ook. .Ik ben nu net voor mijn 
verhuisd van de regio waar ik mijn hele leven gewoond heb, naar het oosten van het land. Natuurlijk zijn de bestaande vriendschappen nu niet voorbij, maar het zou prettig zijn om ook in deze regio "gewoon" een sociaal leven op te bouwen.
Extra hindernis daarbij is dat ik op interim basis door het hele land werk en dus niet via mijn collega's hier contacten op doe en dat het in mijn oude vertrouwde omgeving eigenlijk "vanzelf" ging (je gaat eens stappen, je leert mensen kennen via je vriendenkring etc)
Nu ben ik hier nog vooral aangewezen op de sociale kring van mijn vriendin. Niets mis mee, aardige lui, maar toch anders dan je "eigen" vrienden natuurlijk.
Maar goed: ik ga er vanuit dat dat vast helemaal goed gaat komen
. Niet teveel over nadenken en gewoon je leven leven. Mensen komen dan als vanzelf wel op je pad
verhuisd van de regio waar ik mijn hele leven gewoond heb, naar het oosten van het land. Natuurlijk zijn de bestaande vriendschappen nu niet voorbij, maar het zou prettig zijn om ook in deze regio "gewoon" een sociaal leven op te bouwen.Extra hindernis daarbij is dat ik op interim basis door het hele land werk en dus niet via mijn collega's hier contacten op doe en dat het in mijn oude vertrouwde omgeving eigenlijk "vanzelf" ging (je gaat eens stappen, je leert mensen kennen via je vriendenkring etc)
Nu ben ik hier nog vooral aangewezen op de sociale kring van mijn vriendin. Niets mis mee, aardige lui, maar toch anders dan je "eigen" vrienden natuurlijk.
Maar goed: ik ga er vanuit dat dat vast helemaal goed gaat komen
. Niet teveel over nadenken en gewoon je leven leven. Mensen komen dan als vanzelf wel op je pad
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
Als de ander precies dezelfde redenering er op na houdt kom je in een situatie dat jullie allebei wel willen maar op elkaar wachten, dan kom je geen steek verderquote:Op maandag 11 februari 2008 22:38 schreef Maartel het volgende:
Ik durf ook nauwelijks iemand thuis uit te nodigen ofzo, omdat ik bang ben dat ze dat als andere (relationele) interesse opvatten, en ook wel een beetje omdat ik denk "als ze dat zouden willen hadden ze het zelf al voorgesteld..".
Misschien klinkt het beter als je het anders formuleert. In plaats van "Zullen we iets leuks gaan doen" zou je ook kunnen vragen (bijvoorbeeld aan het eind van je dienst die samenvalt met het eind van de dienst van een collega) of die persoon zin heeft om nog even wat te drinken/terrasje te pakken, zoiets. Wat ook kan is een opmerking plaatsen over een film die je gaaf lijkt of gewoon dat je weer es naar de film wil gaan. Misschien komt daar een leuke reactie op en kunnen jullie naar de film.quote:Bovendien voel ik als ik iemand uit zou nodigen om iets leuks te doen een enorme druk van "oje, nu moet ik er dus voor gaan zorgen dat het leuk en gezellig is, en dat ze me aardig blijven vinden"..
Dit is wel als je al contact hebt gehad met mensen. Het werkt waarschijnlijk een stuk minder goed als je het gebruikt als eerste zin
Ik ben de kleur MAGENTA
Je bent openminded, tenzij iets niet in je straatje past. Je houdt van discussiëren, maar hebt natuurlijk altijd gelijk. Als echte dierenliefhebber voer je graag kleine eendjes aan grote honden.
Je bent openminded, tenzij iets niet in je straatje past. Je houdt van discussiëren, maar hebt natuurlijk altijd gelijk. Als echte dierenliefhebber voer je graag kleine eendjes aan grote honden.
Dit is het punt TS. Je zegt dat je met mensen praat. Ik praat met vele mensen. Dat wil echt niet zeggen dat ik met al deze mensen vrienden ga worden. Hiervoor moet er een klik zijn.quote:Op maandag 11 februari 2008 22:08 schreef Meneer-Goud het volgende:
[..]
Vriendschap kan je echt niet afdwingen, het ontstaat wanneer je een klik hebt met iemand en je het dus leuk vind om met zo'n persoon dingen te gaan ondernemen (uitgaan, bij elkaar thuis hangen). Die stappen kunnen eng zijn, maar als je je relaties naar een hoger niveau wilt tillen zul je ze toch echt moeten nemen.
Hoe verlopen die gesprekken met mensen? Heb je daadwerkelijk plezier als je met deze mensen praat, of moet je elke keer opnieuw verzinnen waar je het nou weer over moet gaan hebben. Het zijn pas potentiele vrienden als de gesprekken vanzelf lijken te verlopen.
Wanneer dit het geval is, is er een reden voor beiden om af te spreken. Ook dan moet er echter nog steeds moeite worden gedaan om daadwerkelijk vrienden te worden.
|
|
