
ik weet niet waarom ik het hier precies vertel, maar het voelt gewoon goed om even mijn hartje te luchten.
gisteren hadden we het schoolfeest van de kids, mijn vader en moeder waren er ook, en mn schoonfamilie.
rond een uur of 5 is vriendje met mijn vader en zijn familie vast naar huis toe gegaan om een beetje uit te puffen van de hitte, zijn familie is daarna gelijk vertrokken.
half uurtje later ben ik met mijn moeder en de kids naar huis gegaan.
we hadden gelijk frietjes meegenomen, die hebben we lekker opgegeten, we zaten nog wat na te kletsen, en ineens zie ik mijn vader met zn hoofd op tafel vallen.
ik brul nog dit gaat niet goed.
we hebben hem met zn allen op de grond gelegd.
de kids heb ik naar buiten getrokken en snel 112 gebeld.
mijn moeder en vriendje zijn meteen gaan reanimeren.
hij werd rood, blauw,paars en uiteindelijk zwart...zn ogen plopten bijna uit zn hoofd.
13 minuten lang geen hartslag, geen pols, geen adem...geen niks, helemaal niks meer.
hij was steenkoud hij was gewoon dood, echt dood.
uiteindelijk kwam de ambulance...vlak voor ze hem de eerste schok gaven ademde hij ineens.
na die ene schok kwam hij verder bij.
alles eruit gekotst en snel op naar het ziekenhuis.
uiteindelijk mochten we bij hem, gek genoeg zag hij er best goed uit, had hij geen hersenbeschadiging..was gewoon bij, maakte alweer grapjes etc.
de dokters konden het niet geloven na zo`n tijd echt weg te zijn geweest.
wij waren ook redelijk gerustgesteld, en hadden besloten dat ik mijn moeder naar huis zou rijden, en op de terugweg met mijn vaders auto weer deze kant op zou komen, en dan gelijk wat spulletjes voor hem mee zou brengen.
en dat we dan morgen weer verder zouden zien.
mijn moeder woont een uur en een kwartier rijden bij ons vandaan, en toen ik net weer op het punt stond om met mijn vaders autootje weer richting belgie te gaan belde vriendje op dat ze van het ziekenhuis hadden gebeld, dat hij er weer 2 hartinfarcten? overheen gehad had, en dat ze hem met spoed naar genk gebracht hadden.
snel voor mn moeder ook een tasje gepakt, en weer terug onze kant op gereden, gelijk door naar genk.
ongeveer 2 uur rijden bij mijn moeder vandaan.
daar ging het vreemd genoeg naar omstandigheden best wel weer goed met mijn vader.
om half 4 vanacht zijn we dan eindelijk ons bedje in gedoken, alhoewel er van slapen niet veel meer is gekomen.
vanochtend bleek hij stabiel te zijn, maar zijn hart is zo verzwakt...de dokter zei dat zn hart nog maar voor 20% functioneerde, dus ik hoop dat het stabiel blijft, want nog een keer kan zn hartje wss niet aan.