SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Vorige deel: [Beta] huiswerk en vragen topic
Post hier weer al je vragen, passies, trauma's en andere dingen die je uit je slaap houden met betrekking tot de vakken:
Wiskunde
Natuurkunde
Informatica
Scheikunde
Biologie
Algemene Natuurwetenschappen
Alles wat in de richting komt
Van MBO tot WO, hier is het topic dat antwoord kan geven op je vragen. Vragen over coderingstheorie en het gelijknamig maken van breuken worden door sommigen extra op prijs gesteld.
Post hier weer al je vragen, passies, trauma's en andere dingen die je uit je slaap houden met betrekking tot de vakken:
Van MBO tot WO, hier is het topic dat antwoord kan geven op je vragen. Vragen over coderingstheorie en het gelijknamig maken van breuken worden door sommigen extra op prijs gesteld.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
tvp
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
?
Done 
(stiekem)
(stiekem)
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
tvp
vanaf volgende week vrijdag ben ik gedurende enkele maanden een dag per week docent wiskunde bovenbouw havo/vwo
vanaf volgende week vrijdag ben ik gedurende enkele maanden een dag per week docent wiskunde bovenbouw havo/vwo
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Heb je daar nog scholing voor moeten volgen? En zo ja, hoe kom je direct bij de bovenbouw terecht?quote:Op maandag 28 januari 2008 20:54 schreef GlowMouse het volgende:
tvp
vanaf volgende week vrijdag ben ik gedurende enkele maanden een dag per week docent wiskunde bovenbouw havo/vwo
Naast mijn studie (derdejaars econometrie) niets extra's, hoewel ik al wel wat ervaring heb met werkcolleges geven. Voor de bovenbouw van mijn oude middelbare school was iemand nodig, en ze kennen me daar nog wel, dus daar kon ik terecht. Het is wel zo dat ik alleen begeleidingsuren geef die dag, en ik geen compleet nieuwe dingen hoef uit te leggen. Maar ik wilde eens kijken of het wat is, en na je studie is het niet iets wat je even probeertquote:Op maandag 28 januari 2008 21:12 schreef Hi_flyer het volgende:
Heb je daar nog scholing voor moeten volgen? En zo ja, hoe kom je direct bij de bovenbouw terecht?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Nog maar weer 1 vraag over natuurkunde.
Stel je hebt dit plaatje hierboven, op 1 van de "hangers" werkt een kracht.
Hoe kan je nu de krachten berekenen die op de "chain" werkt?
Kan je dit doen door middel van momenten?
Of moet je hier een parallellogram tekenen?
Bvd
De verticale krachten in de kabel kun je berekenen met het verticale evenwicht. In het midden van de brug is de verticale kracht in de kabel 0 omdat de kabel horizontaal is. Als je naar links werkt (of naar rechts) naar de pijlers/pylonen toe wordt de verticale kracht in de kabel telkens groter.
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
Zou je misschien een voorbeeldje kunnen geven?quote:Op woensdag 30 januari 2008 15:54 schreef Flumina het volgende:
De verticale krachten in de kabel kun je berekenen met het verticale evenwicht. In het midden van de brug is de verticale kracht in de kabel 0 omdat de kabel horizontaal is. Als je naar links werkt (of naar rechts) naar de pijlers/pylonen toe wordt de verticale kracht in de kabel telkens groter.
De berekening van de horizontale kracht is ingewikkelder maar de horizontale kracht kan alleen veranderen bij de pylonen of de uiteindes van de kabel. Tussen de twee pylonen is de horizontale kracht gelijk en als de brug goed ontwerpen is werken er geen horizontale krachten op de pylonen.
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
Heb jij niet meer informatie als lengtes, de vorm van de kabel, e.d?quote:Op woensdag 30 januari 2008 16:03 schreef Rammstino het volgende:
[..]
Zou je misschien een voorbeeldje kunnen geven?
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
Metalen ronde kabel, verticale kabel: 10m, en de horizontale (waar de verticale aanhangt) van paal tot paal 25 meter. Kracht die op de verticale kabel werkt: 981Nquote:Op woensdag 30 januari 2008 16:05 schreef Flumina het volgende:
[..]
Heb jij niet meer informatie als lengtes, de vorm van de kabel, e.d?
Moment.quote:Op woensdag 30 januari 2008 16:11 schreef Rammstino het volgende:
[..]
Metalen ronde kabel, verticale kabel: 10m, en de horizontale (waar de verticale aanhangt) van paal tot paal 25 meter. Kracht die op de verticale kabel werkt: 981N
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
Ok. Ik heb een deel van de brug beschouwd van linker pyloon tot aan het midden. Ik ga een controle op momenten uitvoeren net rechts van de pyloon ten hoogte van het wegdek. Verticale krachten veroorzaken een met de klok meedraaiende moment ten grootte van:
F1*a1 + F2*a2 + F3*a3 + etc.
Elke kracht moet dus vermedigvuldigd worden met de horizontale arm. De enige die zich tegen dat moment kan verzetten is de horizontale kracht in de kabel aan de top van de pyloon. Omdat je een momentenevenwicht wil is de horizontale kracht meteen bekend:
H (horizontale kracht in kabel) = Moment / hoogte (h op het plaatje).
Deze horizontale kracht wijzigt niet tussen de twee pylonen want er werken verder geen horizontale krachten op de kabel. Dat is dus makkelijk. De verticale kracht verandert wel. De verticale kracht is 0 tussen de twee pylonen in want de kabel is daar horizontaal. Even naar links werkt de eerste hanger op de kabel. De kracht op de kabel is daar dan:
F = sqrt ( H^2 + F5^2) (sqrt = wortel, stelling van pythagoras dus)
Bij de volgende stuk zet je nog eens een verticale kracht erop. Bij de pyloon is de kracht in de kabel dus:
F = sqrt (H^2 + (F1 + F2 + F3 + ect)^2
en tevens ook maximaal. Hoe steiler de kabel verloopt, hoe groter de kracht in de kabel is. Als je dit begrijpt wil ik wel doorgaan met het andere deel van de brug, waar de kabel uit de grond komt.
[ Bericht 35% gewijzigd door Flumina op 30-01-2008 17:00:01 ]
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
[ Bericht 100% gewijzigd door Flumina op 30-01-2008 17:01:05 (dubbel) ]
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
Ok dus in dit voorbeeld:
Fzw = 981N (de rest van de kabels verwaarloos ik)
Dus:
Is de kracht F1:
Moment: 2*981/7 = 280.3N
De rest van je stuk snap ik niet helemaal,
De overige krachten in dit tekeningetje kan je tog ook uitrekenen met sinus/ cosinus?
Ja, maar kabels volgen altijd de krachten. De richting van de kracht bepaalt de richting van de kabel. Dat is essentieel. Dus van te voren de vorm van de kabel inschatten is eigenlijk niet de juiste methode om de constructie door te rekenen. Ik snap ook niet waarom je de rest van de kabels verwaarloost. Immers, de kabel volgt de kracht en met die ene kracht zal de kabel recht vanuit de pyloon naar de kracht lopen, een knik maken, en vervolgens recht naar de kade gaan. Daarnaast moet je er trouwens vanuit gaan dat de kabel horizontaal loopt bij de kade, anders moet je bij het evenwicht ook de verticale component meenemen.quote:Op woensdag 30 januari 2008 18:41 schreef Rammstino het volgende:
[ afbeelding ]
Ok dus in dit voorbeeld:
Fzw = 981N (de rest van de kabels verwaarloos ik)
Dus:
Is de kracht F1:
Moment: 2*981/7 = 280.3N
De rest van je stuk snap ik niet helemaal,
De overige krachten in dit tekeningetje kan je tog ook uitrekenen met sinus/ cosinus?
Dus wat weet je nu eigenlijk? Wat is het probleem vraag ik me nu af?
Weet je de vorm van de kabel exact? Want met de exacte vorm van de kabel bereken je de krachten die er opwerken, de krachten in de hangers bijvoorbeeld. Dan kun je inderdaad met sinussen gaan kloten.
Of weet je krachten in de hangers, en moet je de kracht in en dus vorm van de kabel weten? Ik gok het laatste maar ik weet het niet zeker als ik jou zo hoor.
[ Bericht 15% gewijzigd door Flumina op 30-01-2008 22:41:59 ]
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
Ah thanks. Ik zit een beetje te twijfelen of ik na mijn HBO-natuurkundestudie het bedrijfsleven in duik, of dat ik les wil gaan geven. Als niet-zij-instromer moet je volgens mij eerst een jaar pedagogiek studeren en daar heb ik niet echt zin in. Na een x aantal jaar bedrijfsleven kan je zij-instromen en gelijk lesgeven. Ik denk er nog over na.quote:Op maandag 28 januari 2008 21:20 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Naast mijn studie (derdejaars econometrie) niets extra's, hoewel ik al wel wat ervaring heb met werkcolleges geven. Voor de bovenbouw van mijn oude middelbare school was iemand nodig, en ze kennen me daar nog wel, dus daar kon ik terecht. Het is wel zo dat ik alleen begeleidingsuren geef die dag, en ik geen compleet nieuwe dingen hoef uit te leggen. Maar ik wilde eens kijken of het wat is, en na je studie is het niet iets wat je even probeert
nog een keer maar dan
0=2,5*60^3/3*909,85X-28,75*60^2/2*909,85*X
En x moet het zelfde getal zijn. Hoe los ik dit op?
0=2,5*60^3/3*909,85X-28,75*60^2/2*909,85*X
En x moet het zelfde getal zijn. Hoe los ik dit op?
Als je de x buiten haakjes haalt krijg je x*(2,5*60^3/3*909,85 - 28,75*60^2/2*909,85) = 0quote:Op donderdag 31 januari 2008 21:58 schreef unlimited het volgende:
nog een keer maar dan
0=2,5*60^3/3*909,85X-28,75*60^2/2*909,85*X
En x moet het zelfde getal zijn. Hoe los ik dit op?
oftewel x*(een of ander getal ongelijk aan 0) = 0, dus x = 0.
[ Bericht 4% gewijzigd door freiss op 31-01-2008 22:19:18 ]
HJ 14-punt-gift.
Lijst met rukmateriaal!
Lijst met rukmateriaal!
Ik ben er al uitgekomen dankzij jou hulp! bedankt!quote:Op woensdag 30 januari 2008 19:26 schreef Flumina het volgende:
[..]
Ja, maar kabels volgen altijd de krachten. De richting van de kracht bepaalt de richting van de kabel. Dat is essentieel. Dus van te voren de vorm van de kabel inschatten is eigenlijk niet de juiste methode om de constructie door te rekenen. Ik snap ook niet waarom je de rest van de kabels verwaarloost. Immers, de kabel volgt de kracht en met die ene kracht zal de kabel recht vanuit de pyloon naar de kracht lopen, een knik maken, en vervolgens recht naar de kade gaan. Daarnaast moet je er trouwens vanuit gaan dat de kabel horizontaal loopt bij de kade, anders moet je bij het evenwicht ook de verticale component meenemen.
Dus wat weet je nu eigenlijk? Wat is het probleem vraag ik me nu af?
Weet je de vorm van de kabel exact? Want met de exacte vorm van de kabel bereken je de krachten die er opwerken, de krachten in de hangers bijvoorbeeld. Dan kun je inderdaad met sinussen gaan kloten.
Of weet je krachten in de hangers, en moet je de kracht in en dus vorm van de kabel weten? Ik gok het laatste maar ik weet het niet zeker als ik jou zo hoor.
Ik had een ban dus kon ff niks posten
Bestaan er leuke manieren om de vergelijking van Pell te oplossen?
dus die van x²-dy²=1 met d kwadratisch vrij . Is er een oplossing voor een algemene d?
dus die van x²-dy²=1 met d kwadratisch vrij . Is er een oplossing voor een algemene d?
verlegen :)
Ja, er is een manier om de oplossingen te vinden. Als d géén kwadraat is van een geheel getal (dat is dus algemener dan je vraagt, want b.v. 8 is niet kwadratisch vrij, maar heeft wel een oplossing), kun je die oplossing vinden door de kettingbreuk van sqrt(d) te expanderen en dan is een convergent een oplossing (fundamentele oplossing).quote:Op zaterdag 2 februari 2008 21:18 schreef teletubbies het volgende:
Bestaan er leuke manieren om de vergelijking van Pell te oplossen?
dus die van x²-dy²=1 met d kwadratisch vrij . Is er een oplossing voor een algemene d?
Stel, d = 7, dan vind je als kettingbreuk: sqrt(7) = [2; 1,1,1,4] (Zie b.v. http://www.mcs.surrey.ac.(...)ibonacci/cfCALC.html om kettingbreuken te berekenen).
De convergenten zijn 2/1, 3/1, 5/2 en 8/3. En inderdaad is 8^2 - 7*3^2 = 64 - 63 = 1. Zo kun je die oplossing vinden. Kettingbreuk expanderen, en de tellers en noemers van de convergenten proberen. Vroeg of laat vind je zo een oplossing.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Okey, het idee is dus één oplossing vinden en de rest komt vanzelf wel. Ik heb ergens gelezen dat het overeenkomt met het vinden van de eenheden in bepaalde ringen, ik denk Z[wortel(D)]. Ik hoopte op een kan en klare methode zonder al teveel rekenwerk.quote:Op zondag 3 februari 2008 12:15 schreef Iblis het volgende:
[..]
Ja, er is een manier om de oplossingen te vinden. Als d géén kwadraat is van een geheel getal (dat is dus algemener dan je vraagt, want b.v. 8 is niet kwadratisch vrij, maar heeft wel een oplossing), kun je die oplossing vinden door de kettingbreuk van sqrt(d) te expanderen en dan is een convergent een oplossing (fundamentele oplossing).
Stel, d = 7, dan vind je als kettingbreuk: sqrt(7) = [2; 1,1,1,4] (Zie b.v. http://www.mcs.surrey.ac.(...)ibonacci/cfCALC.html om kettingbreuken te berekenen).
De convergenten zijn 2/1, 3/1, 5/2 en 8/3. En inderdaad is 8^2 - 7*3^2 = 64 - 63 = 1. Zo kun je die oplossing vinden. Kettingbreuk expanderen, en de tellers en noemers van de convergenten proberen. Vroeg of laat vind je zo een oplossing.
verlegen :)
Mooi zo.quote:Op zaterdag 2 februari 2008 19:44 schreef Rammstino het volgende:
[..]
Ik ben er al uitgekomen dankzij jou hulp! bedankt!
Ik had een ban dus kon ff niks posten
we hebben een reëel probleem, dus we zoeken naar reële oplossingen
in dit specifieke geval maken twee helften één
in dit specifieke geval maken twee helften één
a is algebraisch over K als a is een nulpunt van een monisch polynoom in K[x].
Is de som van twee algebraische getallen weer algebraisch? Hoe is dit ongeveer te bewijzen?
Het product?!
Met voorbeelden lukt het vaak, maar ik zoek graag een stelling die zoiets beschrijft. kan iemand helpen?
Alvast bedankt!
Is de som van twee algebraische getallen weer algebraisch? Hoe is dit ongeveer te bewijzen?
Het product?!
Met voorbeelden lukt het vaak, maar ik zoek graag een stelling die zoiets beschrijft. kan iemand helpen?
Alvast bedankt!
verlegen :)
De eenhedengroep van Z[wortel(D)] met D>0 is de directe som van de groep van eenheidswortels (die orde 2, 4 of 6 heeft) en een vrije abelse groep van rang 1. Een voortbrenger van het vrije stuk kun je vinden met die kettingbreuken. Het is de eerste die je tegenkomt met de kettingbreukmethode (ik geloof dat je tot de helft van het repeterende stuk moet gaan).quote:Op zondag 3 februari 2008 14:38 schreef teletubbies het volgende:
[..]
Okey, het idee is dus één oplossing vinden en de rest komt vanzelf wel. Ik heb ergens gelezen dat het overeenkomt met het vinden van de eenheden in bepaalde ringen, ik denk Z[wortel(D)]. Ik hoopte op een kan en klare methode zonder al teveel rekenwerk.
Er zijn meerdere manieren om dit aan te tonen. Een manier is zeggen dat a algebraisch is over K desda K[a] eindige dimensie heeft over K als vectorruimte. Als a algebraisch is over K en b is algebraisch over K, dan is b uiteraard ook algebraisch over K[a]. Dus heeft K[a,b] eindige dimensie over K[a] en dus ook over K (als A een basis is voor K[a]/K en B een basis voor K[a,b]/K[a], dan is {xy : x in A, y in B} een basis voor K[a,b]/K). Omdat K[a+b] en K[ab] deelringen van K[a,b] zijn hebben ze eindige dimensie over K en dus zijn a+b en ab algebraisch.quote:Op dinsdag 5 februari 2008 22:52 schreef teletubbies het volgende:
a is algebraisch over K als a is een nulpunt van een monisch polynoom in K[x].
Is de som van twee algebraische getallen weer algebraisch? Hoe is dit ongeveer te bewijzen?
Het product?!
Met voorbeelden lukt het vaak, maar ik zoek graag een stelling die zoiets beschrijft. kan iemand helpen?
Alvast bedankt!
Ik heb een vraagje over microscopie, eigenlijk meer wat onduidelijkheden die ik hoop hier wat beter te leren begrijpen:
De resolutie van een microscoop is lambda/2NA, waarbij lambda uiteraard de golflengte is en NA (Numerieke Apertuur) staat voor de waarde die je op het oculair van de microscoop vindt (10x vergroting NA=0,25 40x vergroting NA=0,65 en 100x vergroting NA=1,25)
Ik snap wel hoe de resolutie uitgerekend kan worden, maar wat zegt het nou eigenlijk? Wat heb je aan de waarde?
Dan is er de "afsnijfrequentie" namelijk 2NA/lambda.
Vervolgens wordt er gezegd, "Als je een object wilt bekijken met een frequentie hoger dan de afsnijfrequentie, dan kunnen de streepjes op een preparaat niet meer als afzonderlijke streepjes worden gezien"
Wat bedoelen ze met de frequentie van het object en waar staat de afsnijfrequentie voor?
En wederom introduceren ze iets waar ik totaal niets aan kan koppelen: "Om een object met een afsnijfrequentie fc nog te kunnen observeren zijn twee metingen per resolutie nodig. De benodigde observatie frequentie is dus 2 fc (2 fc=fN=Nyquist frequentie). Dus als je metingen wilt doen in het bemonsterde beeld, dan heb je hogere bemonsteringsdichtheden nodig om nauwkeurige resultaten te krijgen"
De bemonsteringsdichtheid = onderlinge afstand in pixels / onderlinge afstand in micrometer
Ik snap wel welke richting ze uit willen, maar ik snap niet wat er nou precies aangeduid wordt met fc en fN (wat de waarden precies inhouden) en hoe ik nou als ik de fN berekent heb kan bepalen of ik nog nauwkeurig kan meter bij bijvoorbeeld 1 micrometer.
Een hele lap text, maar ik hoop echt dat iemand me hier meer duidelijkheid in kan verschaffen
.
De resolutie van een microscoop is lambda/2NA, waarbij lambda uiteraard de golflengte is en NA (Numerieke Apertuur) staat voor de waarde die je op het oculair van de microscoop vindt (10x vergroting NA=0,25 40x vergroting NA=0,65 en 100x vergroting NA=1,25)
Ik snap wel hoe de resolutie uitgerekend kan worden, maar wat zegt het nou eigenlijk? Wat heb je aan de waarde?
Dan is er de "afsnijfrequentie" namelijk 2NA/lambda.
Vervolgens wordt er gezegd, "Als je een object wilt bekijken met een frequentie hoger dan de afsnijfrequentie, dan kunnen de streepjes op een preparaat niet meer als afzonderlijke streepjes worden gezien"
Wat bedoelen ze met de frequentie van het object en waar staat de afsnijfrequentie voor?
En wederom introduceren ze iets waar ik totaal niets aan kan koppelen: "Om een object met een afsnijfrequentie fc nog te kunnen observeren zijn twee metingen per resolutie nodig. De benodigde observatie frequentie is dus 2 fc (2 fc=fN=Nyquist frequentie). Dus als je metingen wilt doen in het bemonsterde beeld, dan heb je hogere bemonsteringsdichtheden nodig om nauwkeurige resultaten te krijgen"
De bemonsteringsdichtheid = onderlinge afstand in pixels / onderlinge afstand in micrometer
Ik snap wel welke richting ze uit willen, maar ik snap niet wat er nou precies aangeduid wordt met fc en fN (wat de waarden precies inhouden) en hoe ik nou als ik de fN berekent heb kan bepalen of ik nog nauwkeurig kan meter bij bijvoorbeeld 1 micrometer.
Een hele lap text, maar ik hoop echt dat iemand me hier meer duidelijkheid in kan verschaffen
.
ik heb een vraag in wiskunde waar ik niet uit kom,, het is vast heel simpel ..
er zijn 75 stoelen in een vliegtuig beschikbaar,, en er worden er 77 geboekt,, nu is er een kans van 8% dat iemand niet komt opdagen.. wat is de kans dat alle 77 passagiers komen.. ?
hoe bereken je dat
heel de vraag
De maatschappij ging uit van een kans van 8% dat een gereserveerde stoel niet wordt opgeeist. ZE vroeg zich af of de schade kon worden beperkt door meer dan 75 boekingen toe te staan. Stel dat men bijvoorbeeld 77 stoelen laat reserveren. Er onstaat nu een probleem als er daadwerklelijk 77 of 76 passagiers komen opdagen.
A. WElke kansverdeling mag je gebruiken voor het aantal passagiers dat komt opdagen. Wat zijn de parameters van die verdeling en welke waarde hebben ze.
B. bereken de kans op een probleem als men 77 stoelen laat reserveren..
bij voorbaad dank
[ Bericht 31% gewijzigd door warchaser44 op 09-02-2008 14:04:05 ]
er zijn 75 stoelen in een vliegtuig beschikbaar,, en er worden er 77 geboekt,, nu is er een kans van 8% dat iemand niet komt opdagen.. wat is de kans dat alle 77 passagiers komen.. ?
hoe bereken je dat
heel de vraag
De maatschappij ging uit van een kans van 8% dat een gereserveerde stoel niet wordt opgeeist. ZE vroeg zich af of de schade kon worden beperkt door meer dan 75 boekingen toe te staan. Stel dat men bijvoorbeeld 77 stoelen laat reserveren. Er onstaat nu een probleem als er daadwerklelijk 77 of 76 passagiers komen opdagen.
A. WElke kansverdeling mag je gebruiken voor het aantal passagiers dat komt opdagen. Wat zijn de parameters van die verdeling en welke waarde hebben ze.
B. bereken de kans op een probleem als men 77 stoelen laat reserveren..
bij voorbaad dank
[ Bericht 31% gewijzigd door warchaser44 op 09-02-2008 14:04:05 ]
Is er niets gezegd over onafhankelijkheid?quote:Op zaterdag 9 februari 2008 13:58 schreef warchaser44 het volgende:
ik heb een vraag in wiskunde waar ik niet uit kom,, het is vast heel simpel ..
er zijn 75 stoelen in een vliegtuig beschikbaar,, en er worden er 77 geboekt,, nu is er een kans van 8% dat iemand niet komt opdagen.. wat is de kans dat alle 77 passagiers komen.. ?
hoe bereken je dat
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
wat bedoel je daarmee ?quote:Op zaterdag 9 februari 2008 14:02 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Is er niets gezegd over onafhankelijkheid?
er is dus een kans van 8% dat een gereserveerde stoel niet word opgehaald.. maar wat is dan de kans dat 76/77 van de 75 stoelen toch word opgehaald
Het maakt natuurlijk groot verschil of alle 77 passagiers met hetzelfde busje komen dat met kans 0,08 te laat komt, of dat de gebeurtenissen van te laat komen onafhankelijk zijn. Zonder die kennis valt hier geen zinnig antwoord op te geven.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
het zijn dus 77 onafhankelijke stoelen zoals je bedoelt.. er staat niks over vermeld dus ik neem aan dat alle 77 de stoelen van aparte mensen zijn.quote:Op zaterdag 9 februari 2008 14:15 schreef GlowMouse het volgende:
Het maakt natuurlijk groot verschil of alle 77 passagiers met hetzelfde busje komen dat met kans 0,08 te laat komt, of dat de gebeurtenissen van te laat komen onafhankelijk zijn. Zonder die kennis valt hier geen zinnig antwoord op te geven.
Door invloeden als slecht weer waar alle passagiers last van hebben bij het bereiken van het vliegveld, lijkt me je aanname niet realistisch. Maar voor de theorie maakt dat niet uit, onder de aanname van onafhankelijkheid kunnen we het vraagstuk oplossen.
Wat is de kans dat iemand wel komt? En kun je daarna iets met de productregel?
Wat is de kans dat iemand wel komt? En kun je daarna iets met de productregel?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
zo moeilijk is het toch niet... 77 boekingen ,, 75 beschikbaar.. 8% dat een gereserveerde stoel niet komt opdagen ( dus 92% kans dat hij wel komt ) dus hoe groot is de kans dat 77 stoelen gereserveerde stoelen komen.. 77x 92% fzo ?
Nee, nu gebruik je de somregel (want 77x92% is gewoon 92% + 92% + 92% + ... + 92%). Zoek maar eens op wanneer je de somregel wel mag gebruiken.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Tuurlijk weten mensen het wel. Maar, ze proberen jou een beetje in de goede richting te sturen, want het is (en dat is niet beledigend bedoeld!) waarschijnlijk een vrij basale vraag. We hebben inmiddels besloten (of het realistisch is of niet is een tweede) dat we aannemen dat de aankomsten onderling onafhankelijk zijn. We kunnen een 'aankomst' een 'poging' noemen. Er is een kans van 92% dat de poging succes heeft (d.w.z. de persoon komt aan).quote:Op zaterdag 9 februari 2008 15:56 schreef warchaser44 het volgende:
maar niemand weet het ?
Vergelijk dat eens met dobbelstenen gooien, stel je gooit 77 keer, wat is de kans dat je 77 keer 6 gooit? We kunnen het antwoord wel neerkwakken natuurlijk – maar ergens denk ik dat je daar niet zo mee geholpen bent.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Havo wiskunde b12
Of is op de een of andere manier:
?
nou ik dacht dus:quote:Uit sin2(x) + cos2(x) = 1 volgt:
sin2(x) = 1-cos2(x)
cos2(x) = 1-sin2(x)
Door een van bovenstaande regels te gebruiken kun je
f(x) = sin2(x) + 2cos(x)-1
herleiden tot:
f(x) = cos(x)(a-cos(x))
Toon dit aan en geef a:
alleen als ik dat terug ga denken:quote:f(x) = sin2(x) + 2cos(x) -1
= 1-cos2(x) + 2cos(x) - 1 ///////maar dan?
= cos(x)(2-cos(x)) volgens het antwoordenboekje
en dat is dus niet waar we mee begonnen ...quote:cos(x) * 2 + cos(x) *-cos(x) = 2cos(x) + -cos2(x)
Of is op de een of andere manier:
quote:-cos2(x) + 2cos(x) = 1-cos2(x) + 2cos(x)-1
?
When I get sad, I stop being sad and just be awesome instead.
f(x) = sin2(x) + 2cos(x) -1
= 1-cos2(x) + 2cos(x) - 1 /// 1-1 weghalen
= -cos2(x) + 2cos(x)
= -1 * cos(x) * cos(x) + 2 * cos(x) // cos(x) buiten haakjes
= cos(x) (-cos(x) + 2) // binnen haakjes opdraaien (vb. (-3+5) = (5-3))
= cos(x)(2-cos(x))
= 1-cos2(x) + 2cos(x) - 1 /// 1-1 weghalen
= -cos2(x) + 2cos(x)
= -1 * cos(x) * cos(x) + 2 * cos(x) // cos(x) buiten haakjes
= cos(x) (-cos(x) + 2) // binnen haakjes opdraaien (vb. (-3+5) = (5-3))
= cos(x)(2-cos(x))
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Das wel heel stom van me dat ik dat 1-1 niet zagquote:Op zaterdag 9 februari 2008 21:28 schreef -J-D- het volgende:
f(x) = sin2(x) + 2cos(x) -1
= 1-cos2(x) + 2cos(x) - 1 /// 1-1 weghalen
= -cos2(x) + 2cos(x)
= -1 * cos(x) * cos(x) + 2 * cos(x) // cos(x) buiten haakjes
= cos(x) (-cos(x) + 2) // binnen haakjes opdraaien (vb. (-3+5) = (5-3))
= cos(x)(2-cos(x))
Ok ty
When I get sad, I stop being sad and just be awesome instead.
dus kans van 8/100ste = 4/25ste x 76 is 304/1900stequote:
1900 delen door 304 = 6.25
1 delen door 6.25 = 0.16 dus kans van 0.16 dat er teveel mensen zijn ?
8/100 is niet gelijk aan 4/25 x 76. Maar weer probeer je door wat te goochelen met getallen op een antwoord uit te komen, wat helaas weer mislukt. Met 4/25 x 76 doe je 4/25 + 4/25 + ... + 4/25, en dat is weer fout. Je mag kansen alleen optellen wanneer dat kansen zijn op gebeurtenissen binnen hetzelfde experiment die elkaar uitsluiten. Bijvoorbeeld de kans dat je met een dobbelsteen 1 of 2 gooit is 1/6 + 1/6 = 1/3.quote:8/100ste = 4/25ste x 76 is 304/1900ste
Doen de woorden in de post van Iblis je niet aan een bepaalde verdeling denken?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Tipje: de enige verdelingen die je nu kent, zijn waarschijnlijk de normale verdeling en de binomiale verdeling. Herken je een van deze twee in dit vraagstuk?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
wat een helden zijn jullie
ik wil verder met die opdracht ,, en daar heb ik deze fking kut berekening voor nodig.. kan iemand me vertellen HOE.. godver jezus
ik wil verder met die opdracht ,, en daar heb ik deze fking kut berekening voor nodig.. kan iemand me vertellen HOE.. godver jezus
Ik heb het gevoel dat je met dit antwoord niets geholpen bent op de lange termijn, maar vooruit.quote:Op zondag 10 februari 2008 13:26 schreef warchaser44 het volgende:
of je geeft gewoon het antwoord want zelf kom ik er niet uit,, anders post ik hier niet hoor
We hebben in feite te maken met een Bernoulli-experiment.. Dat moet je zien, dat is de crux. We hebben een experiment wat kan slagen (passagier komt) en kan mislukken (passagier komt niet). De kans op succes is 0.92. Je zou het kunnen vergelijken met een niet-eerlijke munt, waarbij de kans dat je kop gooit (succes) 0.92 is, en dat je munt gooit 0.08 is.
Hopelijk kun je de vraag: "Wat is de kans dat je 10x kop gooit als je 10x gooit" direct beantwoorden. Bij een zuivere munt is dat 0.510. Bij deze onzuivere munt 0.9210.
Dan nu de vraag van de vliegtuigpassagiers:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Als extraatje:
Hopelijk is dat duidelijk. Wat jij de hele tijd wilt doen, is kansen optellen; dat werkt niet op deze manier. Daarvoor moet je denk ik nog een beetje het gevoel te pakken krijgen. Waar we het hier over hebben, is een hele reeks van experimenten die allemaal moeten slagen. Dan kun je (mits ze onafhankelijk zijn) de kansen met elkaar vermenigvuldigen. Wat is de kans dat de eerste slaagt * kans dat de tweede slaagt, etc.
Optellen van kansen gebeurt vaak om te bepalen wat de kans überhaupt is dat één experiment slaagt. B.v. Wat is de kans dat je minder dan een 3 gooit met een dobbelsteen? Dat betekent dat je 1 of 2 moet gooien. De kans op 1 is 1/6e, de kans op 2 is ook 1/6e. Deze gebeurtenissen overlappen niet, dus: 1/6 + 1/6 = 2/6. Vooral met dat niet-overlappen moet je uitkijken.
Stel dat iemand vraagt: Wat is de kans dat je een even getal gooit met een dobbelsteen, of dat je minder dan drie gooit? De kans dat je een even getal gooit (2,4,6) is 1/6 + 1/6 + 1/6 = 1/2. De kans dat je minder dan drie gooit is 1/3e (zie vorige alinea). Maar, deze kansen overlappen, want de '2' tel je nu twee keer mee. Dus het antwoord is niet 1/3 + 1/2 = 5/6. Het antwoord is 4/6. Kijk daarmee uit. En tot die tijd vooral veel oefenen…
Schroom niet om te vragen hier, want het wordt met plezier uitgelegd, maar alleen antwoorden krijgen met kansrekening helpt je op lange termijn echt niet verder. Je moet het 'zien'.Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ik heb al spijt van m'n vorige antwoord. Je wordt hiet niet gesard, mensen proberen je hier wat te leren. Die opdracht zul je niet voor niets moeten maken.quote:Op zondag 10 februari 2008 14:28 schreef warchaser44 het volgende:
wat een helden zijn jullie
ik wil verder met die opdracht ,, en daar heb ik deze fking kut berekening voor nodig.. kan iemand me vertellen HOE.. godver jezus
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
bedankt ik weet nu weer hoe het moest.. 
ik ben niet totaal dom dat ik niet weet dat een dobbelsteen kans 1/6de is.. ik wist alleen niet meer hoe je dat bij meerdere dingen moest doen.. gewoon in de macht van 77 zetten dus..
ik ben niet totaal dom dat ik niet weet dat een dobbelsteen kans 1/6de is.. ik wist alleen niet meer hoe je dat bij meerdere dingen moest doen.. gewoon in de macht van 77 zetten dus..
Dat een dobbelsteen kans 1/6e is, daarvan hoopte ik dat je dat wist. En ook dat als je 2x gooit dat dan de kans 1/36 is dat je 2x 6 gooit achter elkaar. En daarom hoopte ik dat je dan 'ziet' waarom die macht in het spel komt.quote:Op zondag 10 februari 2008 14:42 schreef warchaser44 het volgende:
bedankt ik weet nu weer hoe het moest..
ik ben niet totaal dom dat ik niet weet dat een dobbelsteen kans 1/6de is.. ik wist alleen niet meer hoe je dat bij meerdere dingen moest doen.. gewoon in de macht van 77 zetten dus..
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
ja en nu bij de volgende vraag staat er dan de kans dat er 69 mensen zijn gelijk is aan 0.1120
hoe kan dit.. moet ik met een normale verdeling werken dan ?
hoe kan dit.. moet ik met een normale verdeling werken dan ?
Dat zou normaal met een binomiale verdeling moeten zijn. Maar bedoel je "precies 69" of "exact 69" mensen?quote:Op zondag 10 februari 2008 15:40 schreef warchaser44 het volgende:
ja en nu bij de volgende vraag staat er dan de kans dat er 69 mensen zijn gelijk is aan 0.1120
hoe kan dit.. moet ik met een normale verdeling werken dan ?
ja dus er zijn 6 stoelen te weinig, exact 69 mensenquote:Op zondag 10 februari 2008 18:14 schreef zuiderbuur het volgende:
[..]
Dat zou normaal met een binomiale verdeling moeten zijn. Maar bedoel je "precies 69" of "exact 69" mensen?
maar een binomiale verdeling heb ik nog nooit gehad ?
quote:Op zondag 10 februari 2008 19:27 schreef warchaser44 het volgende:
[..]
ja dus er zijn 6 stoelen te weinig, exact 69 mensen
maar een binomiale verdeling heb ik nog nooit gehad ?
Neen ik heb het nog steeds niet begrepen : vraag je me nu de kans dat :-minstens 69 van die 77 mensen komen opdagen
of
- dat er exact 69 van die 77 mensen komen opdagen?
Ik kan het niet beter uitleggen dan Wikipedia, wat die binomiale distributie is.
Dat is wat je moet doen als er n keer iets geprobeerd wordt, en jij wil weten wat de kans is op zoveel maal succes.
Ik heb het een keer uitgerekend, de kans op exact 69 is 0.111 , en de kans op minstens 69 is 0.839 (tenzij ik ergens een foutje heb gemaakt
)
Het laatste decimaal van de eerste kans is foutquote:Op zondag 10 februari 2008 19:51 schreef zuiderbuur het volgende:
Ik heb het een keer uitgerekend, de kans op exact 69 is 0.111, en de kans op minstens 69 is 0.839 (tenzij ik ergens een foutje heb gemaakt
[ Bericht 6% gewijzigd door GlowMouse op 10-02-2008 20:11:43 (doe ik het zelf ook :() ]
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
0.83879 mag ik toch afronden naar 0.839?quote:Op zondag 10 februari 2008 20:00 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Het laatste decimaal van de eerste kans is fout
O sorry, eerste kans : inderdaad, dan is het 0,112
hmm dan doe ik iets fout,, het moet idd 0.112 zijn.. maar ik weet nog niet hoe ik daar op kom
het ometen dus EXACT 69 mensen zijn.. maar op mijn manier kom ik op het 2de getal uit.. dat is dan minstens ?
het ometen dus EXACT 69 mensen zijn.. maar op mijn manier kom ik op het 2de getal uit.. dat is dan minstens ?
Wat is jouw manier dan wel? Leg eens uit hoe je aan je resultaat komt?quote:Op zondag 10 februari 2008 20:39 schreef warchaser44 het volgende:
hmm dan doe ik iets fout,, het moet idd 0.112 zijn.. maar ik weet nog niet hoe ik daar op kom
het ometen dus EXACT 69 mensen zijn.. maar op mijn manier kom ik op het 2de getal uit.. dat is dan minstens ?
door 0.92^69quote:Op zondag 10 februari 2008 20:49 schreef zuiderbuur het volgende:
[..]
Wat is jouw manier dan wel? Leg eens uit hoe je aan je resultaat komt?
hmm.. ik doe toch echt iets fout dan..
daarom vraag ik hoe kan het dan dat je minder kans hebt op 69 passagiers.. ?
daarom vraag ik hoe kan het dan dat je minder kans hebt op 69 passagiers.. ?
De kans op 100 passagiers is toch ook niet 0.92100? Achter die wikipedialink is alle theorie te vinden, herhalen daarvan zou een beetje zinloos zijn.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
ik ben al een aardig eindje ver met die binomiale verdeling.. ik heb zo'n programmaatje gevonden op internet waardoor je het alleen even in hoeft te vullen.. wel raar dat ik hier een po over krijg terwijl ik er nog nooit iets over gehad heb..
nja igg bedankt
nja igg bedankt
Dat je dan zo'n PO krijgt is inderdaad vreemd. Is het dan niet raadzamer om met de docent te overleggen? Want dit is tamelijk zinloos. Ik heb het gevoel dat je de theorie niet helemaal machtig bent, en dat is voorstelbaar als je er nooit iets van hebt gehad. Tegelijkertijd is het zo naar een antwoord toekomen meer een kwestie van geluk dan van wijsheid. Ik heb het gevoel dat je op deze manier heel ad-hoc redeneert en weinig inzicht verwerft, wat eigenlijk verspilling van je tijd is. Als docent kun je dat toch ook niet bedoeld hebben.quote:Op maandag 11 februari 2008 12:55 schreef warchaser44 het volgende:
ik ben al een aardig eindje ver met die binomiale verdeling.. ik heb zo'n programmaatje gevonden op internet waardoor je het alleen even in hoeft te vullen.. wel raar dat ik hier een po over krijg terwijl ik er nog nooit iets over gehad heb..
nja igg bedankt
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ik hoop dat iemand hier me kan uitleggen hoe een MRI-scanner het signaal produceert waaruit in T1 en T2 kan afleiden... Ik snap dat er een sterk magneetveld B0 wordt aangelegd, waarnaar de magneetvectortjes van de H-kernen zich richten (parallel of anti-parallel). Ik begrijp ook hoe een stroompje door een spoel voor een extra magneetveldje B1 loodrecht op B0 de magneetvectortjes in het XY-vlak draait, en dat er vervolgens tegelijk twee soorten relaxatie plaatsvinden, één vanwege het uit fase raken van de vectortjes (verschillende Lamorfrequentie) en één vanwege het terugkeren van de vectortjes naar de z-as.
Tijdens dit proces zouden er radiofrequente golven worden afgegeven (ik denk dat ik dit wel begrijp voor de T1-relaxatie, maar niet voor de T2-relaxatie), die opgevangen worden door een spoel en daar voor een stroompje zorgen.
Wat voor een signaal krijg ik dan en hoe haal ik de T1 en de T2 eruit? Daar stoppen de sites die ik heb gelezen namelijk steeds. Verbeteren van eventuele fouten in het bovenstaande kleutertaalverhaaltje zijn ook zeer welkom.
Tijdens dit proces zouden er radiofrequente golven worden afgegeven (ik denk dat ik dit wel begrijp voor de T1-relaxatie, maar niet voor de T2-relaxatie), die opgevangen worden door een spoel en daar voor een stroompje zorgen.
Wat voor een signaal krijg ik dan en hoe haal ik de T1 en de T2 eruit? Daar stoppen de sites die ik heb gelezen namelijk steeds. Verbeteren van eventuele fouten in het bovenstaande kleutertaalverhaaltje zijn ook zeer welkom.
Ik denk dat ik er iets van begin te snappenquote:Op maandag 11 februari 2008 21:26 schreef vliegtuigje het volgende:
*heel verhaal*
Haal je je T2 uit je RF-signaal inclusief echo's door een lijn te fitten door de maxima van de echo's?
En klopt het dat je je T2* uit de eerste uitdempende sinus kunt halen door door de maxima weer een lijn te fitten?
Vragen die van mijn kant dus overblijven is:
* Waarmee bepaal/meet je je T1?
* Waarom is het signaal sinusvormig? Heeft dit iets met dat draaiende assenstelsel te maken waarover ik steeds lees?
Alvast bedankt
Voor zover ik heb begrepen heb je bij een T1 relaxatie inderdaad sprake van emissie van een foton, omdat de spin toestand van hoog energetisch naar laag energetisch 'flipt'. Dit verschil in energie wordt uitgezonden in vorm van een foton, wat gemeten kan worden. Volgens mij wordt op deze manier T1 bepaald. Hoe precies heb ik zo niet kunnen vinden.quote:Op maandag 11 februari 2008 21:26 schreef vliegtuigje het volgende:
Ik hoop dat iemand hier me kan uitleggen hoe een MRI-scanner het signaal produceert waaruit in T1 en T2 kan afleiden... Ik snap dat er een sterk magneetveld B0 wordt aangelegd, waarnaar de magneetvectortjes van de H-kernen zich richten (parallel of anti-parallel). Ik begrijp ook hoe een stroompje door een spoel voor een extra magneetveldje B1 loodrecht op B0 de magneetvectortjes in het XY-vlak draait, en dat er vervolgens tegelijk twee soorten relaxatie plaatsvinden, één vanwege het uit fase raken van de vectortjes (verschillende Lamorfrequentie) en één vanwege het terugkeren van de vectortjes naar de z-as.
Tijdens dit proces zouden er radiofrequente golven worden afgegeven (ik denk dat ik dit wel begrijp voor de T1-relaxatie, maar niet voor de T2-relaxatie), die opgevangen worden door een spoel en daar voor een stroompje zorgen.
Wat voor een signaal krijg ik dan en hoe haal ik de T1 en de T2 eruit? Daar stoppen de sites die ik heb gelezen namelijk steeds. Verbeteren van eventuele fouten in het bovenstaande kleutertaalverhaaltje zijn ook zeer welkom.
Bij de T2 relaxatie is volgens mij geen sprake van het uitzenden van fotonen zoals je zegt. Door het aanbrengen van de RF puls richt je alle magneetvectortjes 1 kant op (in fase). Zogauw de RF puls voorbij is gaan alle vectortjes weer samen draaien in het xy vlak, waardoor de totale bijdrage eigenlijk een ronddraaiende magneetvector is, die draait met de Larmor frequentie. Maar dankzij allerlei kleine oneffenheden in o.a. magneetveld, materiaal enz raken al deze vectortjes langzaam maar zeker uit fase. Na een tijdje staan ze allemaal weer een andere kant op, waardoor je netto geen magneetveld meer hebt in het xy vlak. Dus je magneetveld in het xy vlak nadat de RF puls voorbij is ziet er uit als 1 vector die ronddraait met de larmor frequentie, maar langzaam maar zeker in magnitude afneemt, totdat hij verdwenen is.
Nou heb ik niet kunnen vinden waar precies de opvang spoelen zitten, maar het principe waardoor een stroompje wordt opgewekt is die van Faraday. Dit zegt dat een veranderend magnetisch veld in een spoel een stroompje doet opwekken in die spoel. Dus in geval van de T2 relaxatie begin je met een 'grote' magneetvector die roteert (levert een mooi wisselstroomsignaal op met die frequentie) die kwa sterkte afneemt in tijd. En volgens mij zal het signaal dan de vorm sin(omegalarmour*t)*e-t/T hebben. Dus een sinus die (door die afnemende e macht) afneemt in tijd. De T hier is dan een karakteristieke afname tijd, misschien wel de T2 zoals hij echt wordt gebruikt, maargoed ik weet niet precies hoe dat ding is gedefinieerd.
Anyway, dit is wat ik er van heb kunnen maken. Misschien kom je nu weer wat verder
Volgens mij dus met de uitgezonden fotonen, die het resultaat zijn van het omklappen van de spintoestanden. Hoe dit wordt gemeten verder is mij ook een raadselquote:Op dinsdag 12 februari 2008 10:39 schreef vliegtuigje het volgende:
[..]
Ik denk dat ik er iets van begin te snappen
Haal je je T2 uit je RF-signaal inclusief echo's door een lijn te fitten door de maxima van de echo's?
En klopt het dat je je T2* uit de eerste uitdempende sinus kunt halen door door de maxima weer een lijn te fitten?
Vragen die van mijn kant dus overblijven is:
* Waarmee bepaal/meet je je T1?
Zie mijn eerdere verhaalquote:* Waarom is het signaal sinusvormig? Heeft dit iets met dat draaiende assenstelsel te maken waarover ik steeds lees?
Alvast bedankt
Overigens zou het ook nog kunnen dat T1 relaxatie OOK wordt gemeten door het toenemen van de B0 vector in tijd. Dit is ook een veranderend magnetisch veld wat meetbaar zou moeten zijn.
Stel ik wil 100000 euro sparen over een tijdsduur van 30 jaar
Dit wil ik doen door ieder jaar een vast bedrag op mijn spaarrekening te zetten.
Ik krijg 6% rente op mijn spaarrekening
Wat is dan het bedrag dat ik ieder jaar op mijn spaarrekening moet zetten?
bvd
[ Bericht 5% gewijzigd door Rammstino op 13-02-2008 16:49:20 (iets vergeten ) ]
Dit wil ik doen door ieder jaar een vast bedrag op mijn spaarrekening te zetten.
Ik krijg 6% rente op mijn spaarrekening
Wat is dan het bedrag dat ik ieder jaar op mijn spaarrekening moet zetten?
bvd
[ Bericht 5% gewijzigd door Rammstino op 13-02-2008 16:49:20 (iets vergeten ) ]
over welke tijdsduur,, het kan 2 jaar duren als je elk jaar 50.000 erop zet.. u get my point ?quote:Op woensdag 13 februari 2008 16:21 schreef Rammstino het volgende:
Stel ik wil 100000 euro sparen
Dit wil ik doen door ieder jaar een vast bedrag op mijn spaarrekening te zetten.
Ik krijg 6% rente op mijn spaarrekening
Wat is dan het bedrag dat ik ieder jaar op mijn spaarrekening moet zetten?
bvd
Ik heb een wiskunde handelingsdeel waar ik de ballen van snap. Het onderwerp is schatten. Ik snap het eigenlijk gelijk al niet.
Schatter S = X(1) + X(7) - 1
De opgaven gaan over de Lotto, waarbij getallen van 1 t/m 45 voorkomen.
Opgave 2.2:
a. De schatter S geeft de uitkomst 45 als X(1) +X(7) = 46. Dat kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld X(1) = 1 en X(7) = 45 of X(1) = 2 en X(7) = 44, enzovoort. Laat zien dat P(X(1) = 1 en X(7) = 45 = (43 boven 5) / (45 boven 7) en bereken ook P(X(1) = 2 en X(7) = 44).
Nouja, de eerste regel uitleg snap ik, maar daarna? Iemand?
Schatter S = X(1) + X(7) - 1
De opgaven gaan over de Lotto, waarbij getallen van 1 t/m 45 voorkomen.
Opgave 2.2:
a. De schatter S geeft de uitkomst 45 als X(1) +X(7) = 46. Dat kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld X(1) = 1 en X(7) = 45 of X(1) = 2 en X(7) = 44, enzovoort. Laat zien dat P(X(1) = 1 en X(7) = 45 = (43 boven 5) / (45 boven 7) en bereken ook P(X(1) = 2 en X(7) = 44).
Nouja, de eerste regel uitleg snap ik, maar daarna? Iemand?
voyeurism is participation
Ik heb em aangepast. 30 jaar dusquote:Op woensdag 13 februari 2008 16:38 schreef warchaser44 het volgende:
[..]
over welke tijdsduur,, het kan 2 jaar duren als je elk jaar 50.000 erop zet.. u get my point ?
Dit is uit te rekenen met standaardformules voor annuïteiten, welke in je in elk boek over financiële wiskunde zult vinden (of op het web), maar he is ook vrij eenvoudig af te leiden.quote:Op woensdag 13 februari 2008 16:21 schreef Rammstino het volgende:
Stel ik wil 100000 euro sparen over een tijdsduur van 30 jaar
Dit wil ik doen door ieder jaar een vast bedrag op mijn spaarrekening te zetten.
Ik krijg 6% rente op mijn spaarrekening
Wat is dan het bedrag dat ik ieder jaar op mijn spaarrekening moet zetten?
bvd
Over 30 jaar wil je ¤100.000 hebben. Ik neem ook even aan dat je 30 betalingen wilt doen, waarbij de eerste op tijdstip 0 valt. Op het 31e tijdstip (na 30 jaar) doe je geen betaling, je vangt alleen rente dat laatste jaar.
Als je bedrag x inlegt, dan krijg je, in totaal:
x*(1.06)^30 + x*(1.06)^29 + ... + x*(1.06)
= x * ( 1.06^30 + 1.06^29 + ... + 1.06)
Nu komt de standaard-truc om die som te herschrijven, zie b.v. Mathworld:
= x * (1.06 - 1.06^31)/(-0.06) = x*83.802
We willen hebben: x * 83.802 = 100,000, dus => x = 1193.29
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Is dit de volledige opgave? Ik vind het moeilijk om alles goed te vatten? X(1)?quote:Op woensdag 13 februari 2008 16:45 schreef MrBrightside het volgende:
Ik heb een wiskunde handelingsdeel waar ik de ballen van snap. Het onderwerp is schatten. Ik snap het eigenlijk gelijk al niet.
Schatter S = X(1) + X(7) - 1
De opgaven gaan over de Lotto, waarbij getallen van 1 t/m 45 voorkomen.
Opgave 2.2:
a. De schatter S geeft de uitkomst 45 als X(1) +X(7) = 46. Dat kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld X(1) = 1 en X(7) = 45 of X(1) = 2 en X(7) = 44, enzovoort. Laat zien dat P(X(1) = 1 en X(7) = 45 = (43 boven 5) / (45 boven 7) en bereken ook P(X(1) = 2 en X(7) = 44).
Nouja, de eerste regel uitleg snap ik, maar daarna? Iemand?
X(7)? ...Lotto?
Ja het is dus de bedoeling dat je het aantal getallen schat. Maargoed, die weet je dus al want dat is 45. X1 is het kleinste getal (dus 1) en X(7) is het grootste getal, dus 45.
voyeurism is participation
Wat bedoel je met "het aantal getallen" schatten? Sorry, misschien moet ik wat vaker op de lotto spelenquote:Op woensdag 13 februari 2008 20:22 schreef MrBrightside het volgende:
Ja het is dus de bedoeling dat je het aantal getallen schat. Maargoed, die weet je dus al want dat is 45. X1 is het kleinste getal (dus 1) en X(7) is het grootste getal, dus 45.
.Wat wil je eigenlijk schatten?
En vooral, is dat een voorwaardelijke kans daar?
...
O nu zie ik het.
Je weet dat (n boven k) het aantal deelverzamelingen van grootte k in een verzameling van n elementen is?
Je hebt dus (45 boven 7) verschillende trekkingen. Slechts (43 boven 5) mogelijkheden zijn dan nog goed voor de vijf overige tussenliggende waarden. Vandaar de breuk.
(41 boven 5)/(45 boven 7) is volgens mij het antwoord op die andere vraag.
Al blijf ik het een rare vraag vinden. Is die schatter een onvertekende schatter?
[ Bericht 14% gewijzigd door zuiderbuur op 13-02-2008 20:30:25 ]
Ik snap ook niet zo goed wat de schatter doet... De toevalsvariabelen geven (in oplopende volgorde, naar ik aanneem) de 7 getrokken cijfers in de lotto. Je trekt dus (blijkbaar) van 1 t/m 45. De kansen kan ik op zich wel uitleggen.quote:Op woensdag 13 februari 2008 16:45 schreef MrBrightside het volgende:
Ik heb een wiskunde handelingsdeel waar ik de ballen van snap. Het onderwerp is schatten. Ik snap het eigenlijk gelijk al niet.
Schatter S = X(1) + X(7) - 1
De opgaven gaan over de Lotto, waarbij getallen van 1 t/m 45 voorkomen.
Opgave 2.2:
a. De schatter S geeft de uitkomst 45 als X(1) +X(7) = 46. Dat kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld X(1) = 1 en X(7) = 45 of X(1) = 2 en X(7) = 44, enzovoort. Laat zien dat P(X(1) = 1 en X(7) = 45 = (43 boven 5) / (45 boven 7) en bereken ook P(X(1) = 2 en X(7) = 44).
Nouja, de eerste regel uitleg snap ik, maar daarna? Iemand?
Men neme alle mogelijke rijtjes getallen; omdat je ze sorteert maakt de volgorde waarin je trekt niet uit. Je legt ze toch op volgorde neer. Elke 7 getallen geven een uniek rijtje. Je trekt zonder herhaling, zonder volgorde. Dat geeft (45 boven 7) rijtjes in totaal. Het aantal rijtjes met X(1) = 1 en X(7) = 45 is nu als volgt te beredeneren: X(1) en X(7) staan al vast. X(2) t/m X(6) (dat zijn er 5) zijn vrij te kiezen. Maar er zijn al 2 getallen geclaimd, namelijk 1 en 45, dus er blijven er 43 over. Ergo, (43 boven 5) rijtjes.
Voor P(X(1) = 2 en X(7) = 44) is het van belang op te merken dat X(1) de kleinste is, en X(7) de grootste. Voor X(2) t/m X(6) zijn er dus niet 43 mogelijkheden, maar slechts 41. Ook 1 en 45 kunnen niet in X(2) t/m X(6) zitten.
Wat die schatter nu precies schat moet ik schuldig blijven.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Wat de schatter betreft, ik vind 'm wat vreemd. De meest waarschijnlijke schatter zou volgens mij zijn S = X(7) - X(1) + 1. Stel, je trekt een rijtje met X(1) = 5 en X(7) = 20. Dan geeft S = 20 - 5 + 1 = 16. En inderdaad, het rijtje 5 t/m 20 bestaat uit 16 elementen.
Aannemende dat de getallen in de lotto opeenvolgend zijn, is dit het 'optimale interval'. Immers, de kans dat elk getal getrokken wordt is 1/n, waarbij n de het aantal elementen is. Als je de bovengrens kleiner dan X(7) zou maken, dan zou de kans dat X(7) een waarde groter dan de bovengrens aanneemt 0 zijn. Idem als je de ondergrens groter dan X(1) kiest. Kies je de ondergrens echter lager dan X(1) (of de bovengrens groter dan X(7)) dan wordt het interval groter, en wordt de kans op een bepaalde trekking lager.
Immers, de kans op de trekking 1,2,3,4,5,6,7; is als je 7 getallen hebt van 1 t/m 7 maximaal, nl. 1. Als je 8 getallen hebt (1 t/m 8) is de kans 1/(8 boven 7). Dat je op die manier het aantal schat is een 'logische' methode. Dat is ook een schatter die vaak voorkomt.
Wat ze dus precies met deze schatter willen, en waarom die b.v. als je 39 t/m 45 hebt als schatting dat er 83 getallen zijn oplevert is me niet duidelijk. Staat er een 'idee' achter die schatter uitgelegd?
Aannemende dat de getallen in de lotto opeenvolgend zijn, is dit het 'optimale interval'. Immers, de kans dat elk getal getrokken wordt is 1/n, waarbij n de het aantal elementen is. Als je de bovengrens kleiner dan X(7) zou maken, dan zou de kans dat X(7) een waarde groter dan de bovengrens aanneemt 0 zijn. Idem als je de ondergrens groter dan X(1) kiest. Kies je de ondergrens echter lager dan X(1) (of de bovengrens groter dan X(7)) dan wordt het interval groter, en wordt de kans op een bepaalde trekking lager.
Immers, de kans op de trekking 1,2,3,4,5,6,7; is als je 7 getallen hebt van 1 t/m 7 maximaal, nl. 1. Als je 8 getallen hebt (1 t/m 8) is de kans 1/(8 boven 7). Dat je op die manier het aantal schat is een 'logische' methode. Dat is ook een schatter die vaak voorkomt.
Wat ze dus precies met deze schatter willen, en waarom die b.v. als je 39 t/m 45 hebt als schatting dat er 83 getallen zijn oplevert is me niet duidelijk. Staat er een 'idee' achter die schatter uitgelegd?
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ik zal de hele inleiding even overtypen.
"Wat we graag zouden willen weten is: welke van de drie methoden uit Hoofdstuk 1 levert schattingen op die 'gemiddeld' het dichtst bij de te schatten waarde N liggen.
Om daar iets over te weten te komen gaan we een experiment done. We nemen de getallen 1, 2, .., N, waarbij N bekend is, bijvoorbeeld N = 45. We nemen uit deze populatie steeds een steekproef van zeven getallen, X1, X2, .., X7. Dan doen we alsof we niet weten hoe groot N is, en maken bij iedere steekproef schattingen van N volgens onze drie methoden. Zo kunnen we een indruk krijgen welke methode het beste is. We hoeven die trekkingen niet zelf te doen. Dat wordt elke week gedaan, zelfs 60 keer per jaar bij de Nederlandse Lotto. Op deze en de volgende bladzijde zie je een lijst van alle lottotrekkingen in 1997. Iedere trekking is een steekproef van zeven getallen uit de populatie 1,2,3, .., 45.
Ik hoop dat het nu duidelijk is?
Maargoed, dit zijn voor mij echt van die opdrachten waarbij ik ergens wel een klok hoor luiden heel ver weg, maar dat het daar ook bij blijft, heel frustrerend.
Kan iemand me uitleggen waarom de kans dat S = 44 gelijk is aan de kans op S = 46? Ik vind het heel vervelend, maar ik weet echt elke vraag tot nu toe niet.
/edit: wacht, volgens mij snap ik hem zelf.
[ Bericht 4% gewijzigd door MrBrightside op 13-02-2008 21:11:35 ]
"Wat we graag zouden willen weten is: welke van de drie methoden uit Hoofdstuk 1 levert schattingen op die 'gemiddeld' het dichtst bij de te schatten waarde N liggen.
Om daar iets over te weten te komen gaan we een experiment done. We nemen de getallen 1, 2, .., N, waarbij N bekend is, bijvoorbeeld N = 45. We nemen uit deze populatie steeds een steekproef van zeven getallen, X1, X2, .., X7. Dan doen we alsof we niet weten hoe groot N is, en maken bij iedere steekproef schattingen van N volgens onze drie methoden. Zo kunnen we een indruk krijgen welke methode het beste is. We hoeven die trekkingen niet zelf te doen. Dat wordt elke week gedaan, zelfs 60 keer per jaar bij de Nederlandse Lotto. Op deze en de volgende bladzijde zie je een lijst van alle lottotrekkingen in 1997. Iedere trekking is een steekproef van zeven getallen uit de populatie 1,2,3, .., 45.
Ik hoop dat het nu duidelijk is?
Maargoed, dit zijn voor mij echt van die opdrachten waarbij ik ergens wel een klok hoor luiden heel ver weg, maar dat het daar ook bij blijft, heel frustrerend.
Kan iemand me uitleggen waarom de kans dat S = 44 gelijk is aan de kans op S = 46?
Ik vind het heel vervelend, maar ik weet echt elke vraag tot nu toe niet./edit: wacht, volgens mij snap ik hem zelf.
[ Bericht 4% gewijzigd door MrBrightside op 13-02-2008 21:11:35 ]
voyeurism is participation
Super!! je bent mijn heldquote:Op woensdag 13 februari 2008 18:33 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dit is uit te rekenen met standaardformules voor annuïteiten, welke in je in elk boek over financiële wiskunde zult vinden (of op het web), maar he is ook vrij eenvoudig af te leiden.
Over 30 jaar wil je ¤100.000 hebben. Ik neem ook even aan dat je 30 betalingen wilt doen, waarbij de eerste op tijdstip 0 valt. Op het 31e tijdstip (na 30 jaar) doe je geen betaling, je vangt alleen rente dat laatste jaar.
Als je bedrag x inlegt, dan krijg je, in totaal:
x*(1.06)^30 + x*(1.06)^29 + ... + x*(1.06)
= x * ( 1.06^30 + 1.06^29 + ... + 1.06)
Nu komt de standaard-truc om die som te herschrijven, zie b.v. Mathworld:
= x * (1.06 - 1.06^31)/(-0.06) = x*83.802
We willen hebben: x * 83.802 = 100,000, dus => x = 1193.29
tvp
Op zondag 23 maart 2008 02:16 schreef tyros-saver het volgende:
En PaasKonijn Ik heb het gemeld aan de Admin dat jij zei: Heb je typkanker.
En PaasKonijn Ik heb het gemeld aan de Admin dat jij zei: Heb je typkanker.
oh woeps..doe even deze post verwijderen..ik las VWO
Op zondag 23 maart 2008 02:16 schreef tyros-saver het volgende:
En PaasKonijn Ik heb het gemeld aan de Admin dat jij zei: Heb je typkanker.
En PaasKonijn Ik heb het gemeld aan de Admin dat jij zei: Heb je typkanker.
Wie weet de afgeleidige (en primitieve) van f(x)=x^x?
Bij mijn weten valt dit niet binnen de standaardregels voor primitiveren en differentieren.
(voor mij al weer een aantal jaren terug).
Bij mijn weten valt dit niet binnen de standaardregels voor primitiveren en differentieren.
(voor mij al weer een aantal jaren terug).
kloep kloep
De afgeleide is (ln(x) +1)x^x, die kun je vinden door de vergelijking slim te herschrijven, zoals hier wordt gedaan. De primitieve is volgens mij niet uit te drukken in standaardfuncties.quote:Op zaterdag 16 februari 2008 12:00 schreef Borizzz het volgende:
Wie weet de afgeleidige (en primitieve) van f(x)=x^x?
Bij mijn weten valt dit niet binnen de standaardregels voor primitiveren en differentieren.
(voor mij al weer een aantal jaren terug).
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Goede site; al is het lang geleden voor me. Graag wat toelichting op de voldende twee stappen; het staat er wel bij (weliswaar kort) maar t is zóó ver weggezakt!
ln y = ln (x^x) naar ln y = x ln (x)
en
y '(1 / y) = ln x + x(1 / x) = ln x + 1 , where y ' = dy/dx
als je nl. links naar x differentieert krijg je toch 0? rechts gaat met productregel; dat zie ik wel in.
Bedankt!
ln y = ln (x^x) naar ln y = x ln (x)
en
y '(1 / y) = ln x + x(1 / x) = ln x + 1 , where y ' = dy/dx
als je nl. links naar x differentieert krijg je toch 0? rechts gaat met productregel; dat zie ik wel in.
Bedankt!
kloep kloep
Voor logaritmes geldt: log(a*b) = log(a) + log(b). B.v. log(1000) = log(10*100) = log(10) + log(100) = 1 + 2 = 3. Zo ook ln(x^x) = ln(x*x*...*x) = ln(x) + ln(x) + ... + ln(x) = x ln(x)quote:Op zaterdag 16 februari 2008 12:37 schreef Borizzz het volgende:
Goede site; al is het lang geleden voor me. Graag wat toelichting op de voldende twee stappen; het staat er wel bij (weliswaar kort) maar t is zóó ver weggezakt!
ln y = ln (x^x) naar ln y = x ln (x)
Links is inderdaad wat lastig. Je hebt gezegd: y = x^x, ofwel y(x) = x^x, om even expliciet aan te geven dat y een functie van x is. En nu willen we y' (of wel dy/dx) weten, maar goed, dat is een lastige vorm. De truc is nu om de functie zo te herschrijven dat we die y' handig verkrijgen. Wat van belang is om je te realiseren is echter dat y een functie van x is, en geen constante hier.quote:y '(1 / y) = ln x + x(1 / x) = ln x + 1 , where y ' = dy/dx
als je nl. links naar x differentieert krijg je toch 0? rechts gaat met productregel; dat zie ik wel in.
Bedankt!
Er wordt dus ln y = x ln(x) van gemaakt. En nu worden links en rechts gedifferentieerd. Links gebruiken we de kettingregel. y is namelijk nog steeds die y(x) = x^x functie. En de kettingregel zegt dz/dx = dz/dy * dy/dz. Dat eerste gedeelte dln(y)/dy kunnen we uitrekenen, dat is 1/y (ofwel: 1/(x^x)), maar dat tweede gedeelte dy/dx is nog steeds lastig (want y = x^x), maar de grap is nu dat we daar gewoon die y' laten staan. (Daar zit eigenlijk de slimmigheid. We hebben nu indirect toch een mogelijkheid om y' uit te drukken.)
Als laatste wordt die y naar de andere kant gehaald en in de weer door x^x vervangen. (Dus dan zie je ook weer dat y van x afhankelijk is).
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Bedankt! Volgens mij snap ik het. Ik zal het vanmiddag nog een stap voor stap op papier zetten.
Dan morgen nog even een herhaling integreren en ik ben weer bij.
Dan ga ik aan de echte analysevakken beginnen (vanaf woensdag.... )
Gelukkig heb ik alle meetkunde inmiddels al binnen.
Dan morgen nog even een herhaling integreren en ik ben weer bij.
Dan ga ik aan de echte analysevakken beginnen (vanaf woensdag....
)Gelukkig heb ik alle meetkunde inmiddels al binnen.
kloep kloep
De manier waarop ik f(x)^g(x) altijd afleid, is door gewoon die handel te schrijven als
exp ( ln (f(x)) * g(x) )
exp ( u( x ) ) afleiden is niet zo moeilijk , dat is gewoon : u'( x) *exp( u(x))
exp ( ln (f(x)) * g(x) )
exp ( u( x ) ) afleiden is niet zo moeilijk , dat is gewoon : u'( x) *exp( u(x))
In jouw geval: x^x, en dat is gelijk aan exp(ln(x^x)), die exp en ln heffen elkaar op. Nu kunnen we weer gebruik maken van het feit dat een logaritme exponenten in vermenigvuliding omtovert, en krijgen we: exp(x*ln(x)).
Dat kan afgeleid worden m.b.v. de kettingregel:
d(exp(x ln(x))/dx = d(exp(y))/dy * dy/dx, met y = x ln(x). En we zijn er weer.
Is dus: exp(y) * d(x ln(x))/dx. Die rechterfactor moet met de productregel: d(x ln(x))/dx = ln(x) + x/x = ln(x) + 1.
Ofwel: d(exp(x ln(x))/dx = exp(x ln(x))*(ln(x) + 1) = x^x(ln(x) + 1). En we zijn er weer.
Ofwel: f(x)^g(x) = exp(ln(f(x)^g(x)) = exp(g(x)*ln(f(x))). En zuiderbuur neemt nu: u(x) = g(x)*ln(f(x)). M.a.w. de vorm exp(u(x)) is gemakkelijk af te leiden, dus als je je probleem in zo'n vorm kunt omgieten, dan ben je er.
Dat kan afgeleid worden m.b.v. de kettingregel:
d(exp(x ln(x))/dx = d(exp(y))/dy * dy/dx, met y = x ln(x). En we zijn er weer.
Is dus: exp(y) * d(x ln(x))/dx. Die rechterfactor moet met de productregel: d(x ln(x))/dx = ln(x) + x/x = ln(x) + 1.
Ofwel: d(exp(x ln(x))/dx = exp(x ln(x))*(ln(x) + 1) = x^x(ln(x) + 1). En we zijn er weer.
Ofwel: f(x)^g(x) = exp(ln(f(x)^g(x)) = exp(g(x)*ln(f(x))). En zuiderbuur neemt nu: u(x) = g(x)*ln(f(x)). M.a.w. de vorm exp(u(x)) is gemakkelijk af te leiden, dus als je je probleem in zo'n vorm kunt omgieten, dan ben je er.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Misschien even verdergaan met wat ik zei :quote:Op zaterdag 16 februari 2008 13:13 schreef Borizzz het volgende:
Zuiderbuur: kun je hier eens een rekenvoorbeeld van neerzetten? Interessant.
De afgeleide van ln(f)* g is gelijk aan :
De afgeleide van f^g wordt dan gegeven door :
Dit valt eigenlijk nog best mee om te onthouden, eerst doe je een keer alsof die g gewoon een constante is, en in de tweede term doe je net het omgekeerde : je doet een keer alsof die f een constante is
Dit valt eigenlijk nog best mee om te onthouden, eerst doe je een keer alsof die g gewoon een constante is, en in de tweede term doe je net het omgekeerde : je doet een keer alsof die f een constante isEen voorbeeldje : de afgeleide van (x^2+1)^sin(x) is gelijk aan :
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |