Het doet me niks

Ik heb vooral te doen met een TS die niet weet wat interpunctie is.

Hallo, dit is de internets. I never care.

quote:

Op dinsdag 15 januari 2008 20:58 schreef skippy22 het volgende:
Hebben julie eigenlijk wel eens te doen gehad met een ts van een R&P topic

Nu wel .

quote:

Op dinsdag 15 januari 2008 21:13 schreef skippy22 het volgende:
Merk wel dat er veel fokkertjes zijn die wel zichzelf zijn En dingen echt persoonlijk opnemen

Kangoeroe biefstuk

Soms overkomt mij wel eens een gevoel van love and care, vooral als ik een situatie als die van mezelf herken. Maar er zijn ook topics waarvan je denkt:

Alleen als er een stukje in voorkomt dat mij aangaat, of situaties herken. Anders niet.

Ik ben hypersensitief, ik zit halve dagen te huilen achter mijn monitor van al die verhalen. Vaak probeer ik via pm adres en bankrekening te achterhalen, en dan help ik ze financieel en emotioneel.

Jouw post raakt me ook. Als je op jouw leeftijd zo onverschillig reageert op posts, dan is dat toch verschrikkelijk? Wat is er gebeurd met invoelendheid. Met medemenselijkheid? Met compassie? Dat raakt mij tot op het bot. Je post schreeuwt dat je een verloren ziel bent en ik zou je wel willen knuffelen en armen als dat niet gay overkwam, maar je begrijpt wat ik bedoel: respect dat je het van je af hebt geschreven in de OP. Als je het zo opschrijft in zo;n OP zet je het mooi zelf ook op een rijtje, er zit een duidelijk besef in je post dat het anders moet. Dat je dat nu niet kan, maar dat je weeeet dat het niet normaal is om geen emoties te voelen als de vriend van de bedvaderachterneef van je schoonzus dit jaar niet mee mag met de zonnebloem. Gelukkig ken ik iemand die ook hetzelfde had, maar die is er nu mooi vanaf! Dus het kan, sterkte, en mail maar als het je weer dwars zit!

ik verbaas me eerder over besluiteloosheid of stommiteiten van sommige.
En daarnaast heb ik met ze te doen als, in de zin van, stumpert zijn.

quote:

Op dinsdag 15 januari 2008 23:21 schreef Roquefort het volgende:
Ik ben hypersensitief, ik zit halve dagen te huilen achter mijn monitor van al die verhalen. Vaak probeer ik via pm adres en bankrekening te achterhalen, en dan help ik ze financieel en emotioneel.

Jouw post raakt me ook. Als je op jouw leeftijd zo onverschillig reageert op posts, dan is dat toch verschrikkelijk? Wat is er gebeurd met invoelendheid. Met medemenselijkheid? Met compassie? Dat raakt mij tot op het bot. Je post schreeuwt dat je een verloren ziel bent en ik zou je wel willen knuffelen en armen als dat niet gay overkwam, maar je begrijpt wat ik bedoel: respect dat je het van je af hebt geschreven in de OP. Als je het zo opschrijft in zo;n OP zet je het mooi zelf ook op een rijtje, er zit een duidelijk besef in je post dat het anders moet. Dat je dat nu niet kan, maar dat je weeeet dat het niet normaal is om geen emoties te voelen als de vriend van de bedvaderachterneef van je schoonzus dit jaar niet mee mag met de zonnebloem. Gelukkig ken ik iemand die ook hetzelfde had, maar die is er nu mooi vanaf! Dus het kan, sterkte, en mail maar als het je weer dwars zit!

"het is internet" tsja... dan kan je bij het journaal ook simpel zeggen "het is televisie"

soms voel ik met iemand mee, vaak vind ik mensen watjes en bij ingrijpende dingen zoals wat skippy22 benoemt raakt het me echt wel.

quote:

Op dinsdag 15 januari 2008 21:00 schreef Snakey het volgende:
Ik heb vooral te doen met een TS die niet weet wat interpunctie is.

Laat staan het principe van voltooid deelwoorden kent.

Alleen als er iets in beschreven staat wat ook op mij van toepassing is, dan kan het weleens zo zijn dat ik een vleugje medeleven bemerk.

Ik zie het als een combinatie van entertainment en echt leed. Er zijn topics bij die gewoon hilarisch zijn, omdat het vreselijk duidelijk is waar het probleem ligt en de TS ziet het niet. En af en toe zijn er verhalen die echt tragisch zijn en die kunnen je wel even aan het denken zetten.

Ik denk dat je soms ook bepaalde topics luchtig moet bekijken en vooral moet gaat relativeren, anders krijg je een situatie waarbij elk topic zwaar op de maag ligt. En posten met humor is een pre in veel R&P topics!

Vooral van die topics waarbij je direct denkt van ga eens werken/neuken/naar buiten ipv. alleen maar te janken.
En waar de eerste 50 reactie's ook die kant op gaan.
Dan heb ik wel medelijden met de TS, maar lach toch vrolijk mee.

Soms is het wel handig om eens te kijken wat je zelf vooral niet fout moet doen, oftewel: leren van de fouten van een ander. Maar je zou natuurlijk geen mens zijn als je dan de fouten niet alsnog maakt onder het motto "ja maar nu is het heeeel anders".

Ik leer er in ieder geval af en toe wel door te relativeren, en soms geven andere users hele heldere inzichten Maar om nou te zeggen dat ik hier vol medeleven en overmand door emoties achter de pc zit.. nou nee.

R&P posters kun je indelen in 2 groepen:
1. Aanstellers
2. niet-aanstellers

Bij catagorie 1 (75% van de gevallen) lach ik er om, bij catagorie 2 besef ik weer hoe goed ik me voel .

quote:

Op donderdag 17 januari 2008 00:49 schreef Sport_Life het volgende:
R&P posters kun je indelen in 2 groepen:
1. Aanstellers
2. niet-aanstellers

Bij catagorie 1 (75% van de gevallen) lach ik er om, bij catagorie 2 besef ik weer hoe goed ik me voel .

Hoe slechter andere zich voelen heeft invloedt op hoe goed jij je voelt? klinkt erg afhankelijk...wil je erover praten?

Als je in R&P kenneelijk helemaal niks voelt bij de Openingsposts die er verschijnen, mis je gewoon de lol ervan te rageren en moet je dat ook geheel niet doen...

Ikzelf vind R&P juist een van de leukere en opzienbarendere forums, juist omdat de Openingsposts soms best een opvallende open inblik in de leefwereld van andere mensen geven.

Los ervan dat je nooit kunt weten hoe 'eerlijk' die OP's zijn, wat er aan overdrijving of 'zelf-op-de-borst-klopperij' inzit en hoeveel het afschuiven van negatieve dingen op anderen is, toch kun je in de meeste topics wel degelijk behoorlijk de TS op de huid gaan. Sosm komen ook veel dingen naar boven die de TS zelf liever niet zou willen vertellen.

Enkel, als de TS hier doelt op 'medelijden'... nee, dat ervaar ik eigenlijk nooit, mensen die hier over hun problemen open-en-bloot posten zijn kennelijk mans genoeg om er open-en-bloot over te spreken en willen dat zelf.. dat duid erop dat ze zeker niet zwak of medelijden-behoevend zijn.
Met medelijden is ook niemand echt gebaat...
wel ben ik er altijd voor de TS wel in bepaalde mate in zijn waarde te laten, wat overigens niet betekent dat je altijd braaf moet meeknikken met de beweringen van de TS en geen weerwoord zou mogen geven.