Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 52

oh bah!
hoort dat er ook bij!?
dat lijkt me echt zó vervelend!
Ik kan nu soms al verlangen naar net zo'n verliefd smoeltje van haar zoals ze die aan haar papa schenkt!

BE, die buitjes horen er gewoon bij. Lekker laten gaan en verder ook lekker genieten van dat mooie mannetje wat jullie gebakken hebben saampjes .

Livelink, vandaag een drukke dag, maar ik ben energieker thuis gekomen. Scheelt misschien ook dat lief vandaag zn papadag had en ik dus even niet de zorg voor die kleine had.

Moonah, dat lijkt me lastig .

Vandaag te horen gekregen dat er een behoorlijke terugloop is in het aantal aanmeldingen op mn werk momenteel. En even logisch nadenken deed mij en mijn collega's tot de conclusie komen dat ik dan waarschijnlijk geen verlenging van mn contract ga krijgen of een kleiner contract... Nou hield ik daar al wel rekening mee, het komt niet uit de lucht vallen zeg maar. Ik heb momenteel 1 groep die niet vol is en waar tot aan de zomervakantie niks bij komt, alleen maar weg gaat (hou ik 6 kinderen over van de 15 die er in een volle groep kunnen...).
Heel dubbel gevoel, omdat ik gisteren echt dacht van: blegh ik stop met werken. En aan de ene kant voelt het dan als een soort opluchting haast dat ik misschien zelf die keuze niet hoef te gaan maken. Aan de andere kant, ik zal het toch ook missen mocht het zo gaan lopen...
Ik wacht het eerst maar af, ga me er in elk geval niet druk over lopen maken (proberen), we zien wel hoe het loopt.

catiie, ik lees net terug in het vorige topic en zie je verhaal over je angsten voor een tweede
(de bevalling dan dus)
Herkenbaar.
Ik merk bij mezelf dat ik het stukje 'bevalling' zééér rationeel benader nu als zijnde een drempel die er nou eenmaal 'even' bij hoort.
Als ik eenmaal zwanger zou zijn zou ik wel direct bij de vk aankaarten dat ik echt snel naar het zh wil gaan voor pjnbestrijding. Niet nog een keer zo'n slopend lange bevalling.
En ze moet dan echt niet aankomen met 'bij een tweede kan het snel gaan'.
Dat zien we dan wel weer. Ik wil die afspraak gewoon als houvast.

Nijna, goed plan om te proberen je nog even niet druk te maken!
Lastige situatie...maar misschien ook wel fijn dat er een beslissing voor je wordt genomen?

Nijna, ik kan me voorstellen dat het dubbel is. Afwachten maar wat er gaat gebeuren, succes daarmee.

Marit, mij lijkt het niet meer dan logisch dat je zo'n afspraak kunt maken. Alleen al de wetenschap van zo'n afspraak kan rustgevend werken. Ik heb het onderwerp maar weer even laten rusten. Ik denk er even niet teveel over, ik gun mezelf een rustpauze. Ik ga toch binnenkort wel weer rammelen en ik zie dan wel hoe het er dan voor staat bij mij. Volgens mij wel weer wat beter.

Moonah, heel herkenbaar. Dat kan zo'n pijn doen. Vlak voor Oud en Nieuw had Ive even een hele extreme periode. Ik werd er letterlijk ziek van. Maar door een paar nieuwe inzichten en de steun van mijn man zijn we vol vertrouwen het nieuwe jaar ingegaan en tot nu toe gaat het weer helemaal goed. Ive slaat me niet meer en duwt me niet meer weg, maar komt naar me toe om kusjes te geven. Hopelijk gaat het bij Thies snel over.

Ik had helemaal niet door dat ik het topic sloot.

Moonah, wat lijkt me dat idd niet leuk om te zien...

Moonah Wat ik een keer hier gelezen heb was, dat Thies heus wel weet dat jj er altijd voor hem zal zijn, dus daarom durft hij je nu weg te duwen, omdat hij het vertrouwen heeft dat jij er zult zijn. Het stond er toen veel mooier dan mijn wazige gebrabbel, maar ik hoop dat die gedachte tot steun kan zijn! _{(Wellicht heb je nu ook juist behoefte aan liefde en knuffels van je kind door het overlijden van Ayden, dus komt het nu dubbel zo hard aan, maar mss bemoei ik me dan met dingen waar ik geen weet van heb. Ik heb iig zelf wel meer behoefte aan knuffels van Eli.)}

Marit, had jij niet ook een marathonbevalling? Dan kan ik me wel voorstellen dat je daar geen zin meer in hebt.

Nijna, wat voor werk doe je precies? op een psz oid? Tja, als het mogelijk is als je minder/niet gaat werken en je voelt je er prettig bij, kan het "fijn" zijn als de beslissing voor je gemaakt wordt. Maar nu je net weer begint lijkt het me ingewikkeld opstarten. Je wil vol aan de bak, maar wellicht houdt de baan binnen afzienbare tijd op. Iig een van hier. Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt/krijgt!

BE, ben je al wat minder onzeker over de voedingen? Of is het nog een reden tot ongerustheid?

Worden jullie ook zo emo van die laatste buikfoto van Tan? Toen ik die foto zag voor de verloskamer kreeg ik het toch echt bijna te kwaad. Daar leven ze nog allebei, is er nog hoop, een paar uur later is Ayden overleden.

Ik krijg bij ieder bericht dat ik over Ayden en Tan en familie lees nu een enorme brok in de keel en voel dan mijn keel warm worden..... de hormonen zitten er dus nog steeds of zou dit horen bij het moeder zijn?

Ik vind het zo oneerlijk dat een klein kindje moet sterven.... ik heb een klagende oma in het bejaardentehuis zitten.... waarom gaat die dan niet eerst denk je dan toch meteen (en nee die oma is niet lief.... )

BE, ach die buitjes.... ben 1 avond totaal in paniek geweest toen Isa niet wilde drinken.
Mijn man begreep werkelijk niets van me.... ja weer die hormonen. Ik jank nu ook bij elke film en bij programma's zoals Char.... echt ik kan nergens meer met goed fatsoen tv kijken zonder te janken.
Vandaag was ik werken en Isa draaide bij mijn moeder in de box van haar rug naar haar buik.... en dat heb ik gewoon gemist, kan wel janken.

stinkie heeft me net vermanend toe gesproken om toch maar even niet meer op Tan d'r blog te kijken.
Er zijn toch wel een aantal dingen in haar verhaal die herkenbaar zijn van vorige week hier. En zelfs de foto waar ze ligt te persen, met de handen aan het bed is herkenbaar, ik heb dat hekje bijna van het bed getrokken.
Kan er niet naar kijken zonder tranen en volgens hem kon ik dat dus maar beter niet doen, zeker niet nu ik hier zelf zo onzeker ben over van alles. Wijze vent, die vent van mij...

Ik heb vandaag heel wat afgejankt, de vk gebeld voor advies etc. etc. Ik herken mezelf helemaal niet terug, maar goed, het is ook niet gek, vorige week om deze tijd kwam ik niet verder dan de badkamer en mijn bed. Ik heb ook al een paar dagen niet geslapen 's middags en ben stiekem ook gewoon te moe dus.

De vk heeft me wat gerust kunnen stellen en gelukkig heeft hij de laatste 2 flessen supergoed gedronken. Morgen even aankijken, als het weer geklooi is, dan de ha bellen op aanraden van de vk.

Wijs van je man BE.
Ik kijk uit zelfbescherming er ook niet op en blijf ik zoveel mogelijk uit het topic. Ik kan dat soort dingen altijd maar moeilijk loslaten en er nachten wakker van liggen.

Überhaupt de gedachte aan wat er allemaal met je kind kan gebeuren is voor mij al aanleiding tot nachtelijke angstdromen. Dus ik moet dat een beetje van me afhouden.

Het gaat vast goed met Sasha, en die vermoeidheid doet een hoop met je, ga je je onzeker door voelen etc...

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 23:33 schreef marlieske het volgende:
Ik krijg bij ieder bericht dat ik over Ayden en Tan en familie lees nu een enorme brok in de keel en voel dan mijn keel warm worden..... de hormonen zitten er dus nog steeds of zou dit horen bij het moeder zijn?

lijkt me meer gewoon menselijk eerlijk gezegd. dit is toch verdriet dat iedereen raakt die zich erin verdiept?

Dat wel bix, maar ik merk dat het me wel degelijk meer doet nu dan toen ik nog niet zelf een kindje had. Het komt toch dichterbij.

Je hebt dat kleintje ook nog maar zo kort BE. Rustig aan doen hoor.Goed voor jezelf zorgen. !

Marlieske, Eli heeft zich afgelopen dinsdag voor het eerst omgerold, dus toen PR dat trots vertelde, wa ik eerst heel blij, maar toen was het " ik was er niet bij!!:'( " Klinkt bekend, dus!

BE, jij bent idd nog kraamvrouw, dus je ligt sowieso hormonaal overhoop. Dat doet al veel in "normale" tijden, maar zeker nu. Enige zelfbescherming is idd niet verkeerd. _{Wellicht volgende keer Lois maar PM'en. Ik hoop dat het goed gaat bij de tandarts.}

Wat is dat moeilijk Moonah. Doet Thies dat vaker? Over een tijdje, als hij verliefd op je wordt, kun je je dit vast niet meer voorstellen. Daar zie ik tegenop, als Anna straks ouder is en je krijgt de periode dat mama stom is. Maar dat duurt nog even.

Die bevalling is nu juist iets waar ik niet tegenop zie. Het was niet leuk en echt wel pijnlijk, maar dat was te overzien. En daarvan mag je gewoon vertellen dat het niet leuk is. Juist tijdens mijn zwangerschap en na Anna's geboorte, toen ik geen idee had waar die roze wolk ergens moest zijn, vond ik het moeilijk. Het was zo totaal anders dan ik me had voorgesteld en waar je altijd over hoort.

Mij doet het nu ook veel meer BE. Mink was voor ik over kinderen nadacht en tijdens het overlijden van Danyel en Thijs was ik zwanger. Nu gaat het meer leven en is het idee dat iedereen zoiets kan overkomen veel moeilijker te accepteren. En jij zit nog vol zwangerschaphormonen, kraamtranen, en meer emoties. Doe rustig aan en Stinkie heeft je goede raad gegeven. Concentreer je op jezelf en op Sasha, daar heb je nu genoeg aan.

BE, wat kan ik zeggen. Neem vooral rust voor jezelf zodra dat kan. Want het is niet niks allemaal

Moonah, van de week zei Morris: mama, ik hou niet van jou 5 minuten later vond hij me weer lief
Het komt goed, echt waar

BE rustig aan he! Je hebt al die jaren hier wel gelezen hoe zou zijn, maar nu je er zelf voor staat, is toch alles weer nieuw, anders en superintensief. Neem je rust!

Moonah, wat rottig! Ook al hoort het erbij! Merk je het ook als je alleen bent, of is het alleen als jullie samen zijn?
Wij hebben deze fase nog niet bereikt, het is hier nog eerder andersom. Ook niet leuk voor papa, want als die een kus gaat geven aan Simon, rent hij naar mij om te kussen.
Snoopy, jeetje, met woorden komt het nog harder aan of niet?

Nijna, wat jammer van je werk!

Ik ben weer wat beter, ik was geveld door een buikgriepje denk ik. Gelukkig nu weer wat fitter, heb gisteren lekker in bed gelegen terwijl Simon toch naar het kdv was. Cattie ik vond dat ook een goede tip van je, eens in de zoveel maanden vrij nemen op een kdv-dag!

quote:

Op vrijdag 11 januari 2008 09:55 schreef PM-girl het volgende:

Snoopy, jeetje, met woorden komt het nog harder aan of niet?

Ik ben er inmiddels wel achter dat kinderen gewoon zeggen/doen wat ze op dat moment voelen. Maar 1 minuut later kan dat dus weer compleet het tegenovergestelde zijn. Er is hoop
Ik voel me ook wel eens afgewezen natuurlijk maar mijn vriend heeft me inmiddels wel weten te overtuigen dat Morris echt heel veel van me houdt en niet zonder me kan. Ik zie dat nu ook wel.

PM, fijn dat je je weer wat beter voelt

Even hier ook maar kort, maar Sasha doet het sinds gisterenavond ineens weer hardstikke goed. Hij komt gewoon zelf weer om zijn fles en ze gaan ook gewoon weer leeg.
Wat een opluchting zeg!

Bedankt voor de lieve reacties!

Hier is het geld probleem voorlopig weer even opgelost. Men wat een stress kan zoiets geven zeg. Kreeg gelukkig eergister de kinderbijslag en ik kon ook de huur gewoon volgende maand betalen. En vandaag gelukkig ook weer een voorschot gekregen. Nu kon ik dus gewoon mijn huur betalen van vorige maand dus is dat tenminste weg. En kan ik ook weer gewoon boodschappen doen en mijn andere "schulden" betalen. Nu is als het goed is weer alles recht getrokken en als het heel goed is is dan volgende maand de sd helemaal rond.

lekker BE, probeer te genieten en je rust te nemen

Wat kan het een energie zuigen, geldzorgen. Ik ben blij dat het opgelost is Nicole!

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 22:11 schreef cattie het volgende:

Marit, mij lijkt het niet meer dan logisch dat je zo'n afspraak kunt maken. Alleen al de wetenschap van zo'n afspraak kan rustgevend werken. Ik heb het onderwerp maar weer even laten rusten. Ik denk er even niet teveel over, ik gun mezelf een rustpauze. Ik ga toch binnenkort wel weer rammelen en ik zie dan wel hoe het er dan voor staat bij mij. Volgens mij wel weer wat beter.

Ik steek gewoon heel erg mijn kop in het zand. Of beter: ik heb besloten dat ik niet hoef te bevallen

Wat vervelend moonah, hier is het op het moment juist andersom. Jetske wil maar weinig van haar vader hebben. Ze wil bijvoorbeeld helemaal niet dor hem opgetild worden, nogal irritant vind ik het, dat gehang aan mij Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik helemaal niet lekker in m'n vel zit. Ach, ik ga er vanuit dat ook dit weer een fase is.

quote:

Op vrijdag 11 januari 2008 13:42 schreef Moonah het volgende:
Oeh en Snoop, wat goed dat je dat kunt relativeren. Al leer je zoiets wrs ook wel in de loop der jaren.

Ja, dat heeft even geduurd hoor En misschien scheelt het ook dat hij op het moment erg naar mij toetrekt.