Onorthodoxe opvoedingsstijlen

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 07:33 schreef Gia het volgende:

[..]

Dáár heb ik dan nooit problemen over gemaakt. Daar zijn opa's en oma's wmb voor. De verwennerij.
Zelf heb ik geen snoep in huis, dus zoveel snoepen ze dan ook weer niet.

Nee daar ben ik het opzich wel mee eens. Maar bedoelde ook meer dat wanneer hij al chips heeft gehad en daarna een chocolaatje, dat er dan gevraagd wordt of ie nog een koekje mag en ik raar wordt aangekeken als ik dan nee zeg ( en dan soms tóch geven )

Ik lees hier eigenlijk alleen maar over 'onorthodoxe opvoedingsstijlen' mbt het straffen en belonen, iets wat zeker een belangrijk iets in binnen het opvoeden, maar niet alles. Hoe zit het met de rest? Zijn er bijvoorbeeld mensen die hun kinderen zelf les geven en die niet naar school gaan (als dat mag in Nederland, dacht het wel?).

Opvoeden is toch niet alleen belonen en straffen, maar toch ook je kind leren met een bepaalde houding in het leven te staan, wellicht geef je een 'apart' geloof mee van huis uit, etc?

Die kleine man van mij (6) kan nog wel eens klagen dat ie niet lekker is als hij geen zin heeft om te slapen. Ik heb hier een doosje kinderparacetamol, van die zetpilletjes. Als hij dan "niet lekker" is pak ik het doosje en slaapt hij direct. (ik weet wel wanneer hij echt niet lekker is hoor)

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 09:37 schreef Jarno het volgende:
Ik lees hier eigenlijk alleen maar over 'onorthodoxe opvoedingsstijlen' mbt het straffen en belonen, iets wat zeker een belangrijk iets in binnen het opvoeden, maar niet alles. Hoe zit het met de rest? Zijn er bijvoorbeeld mensen die hun kinderen zelf les geven en die niet naar school gaan (als dat mag in Nederland, dacht het wel?).

Opvoeden is toch niet alleen belonen en straffen, maar toch ook je kind leren met een bepaalde houding in het leven te staan, wellicht geef je een 'apart' geloof mee van huis uit, etc?

Volgens mij mag dat hier niet. Ik ken iig mensen die een aantal jaren geleden naar Engeland zijn vertrokken om hun kinderen een "vrije" opvoeding te geven. Die kinderen krijgen in principe dus ook geen les maar geven zelf aan welke talenten ze verder willen ontwikkelen.
De oudste is nu sinds een jaar weer in NL omdat ze zelf in is gaan zien dat ze sociaal een achterstand heeft en ook een behoorlijke leerachterstand. De jongste kan volgens moeders als een engel zingen en is daar alleen maar mee bezig. Terwijl het meisje gewoon een normale stem heeft. Ze eten heel ongezond omdat de kinders niks lusten. Etc..etc.
Ik snap niet dat ouders dat kunnen doen. En dan zeggen dat het vrije opvoeding is. Er is helemaal niets vrij aan.

Het mag wel. Ik ken een gezin die een aanvraag ingediend heeft omdat hun kind over een paar maanden vijf jaar wordt en dus leerplichtig. Kindje gaat nu ook niet naar school.
De aangevoerde reden is dat er geen school is die past bij de 'geloofsovertuiging'. Aangezien er geen onderzoek gedaan mag worden naar je religie neem ik aan dat de vrijstelling er gaat komen.

Het betreft niet mijn kind en keuze hier dus ik wil niet verder ingaan op het hoe en waarom zij deze keuze gemaakt hebben.

* voorallevragen weer terug lurken gaat

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 09:57 schreef Mejoon het volgende:

Ik snap niet dat ouders dat kunnen doen. En dan zeggen dat het vrije opvoeding is. Er is helemaal niets vrij aan.

Maar wél onorthodox en daar ging het in dit topic over. Overigens was het zelf lesgeven maar een voorbeeld, maar ik 'had de 'nou ik doe wel dit en dat als mijn kind geen spruitjes eet' voorbeelden wel een beetje gezien zo ondertussen.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:18 schreef Jarno het volgende:

[..]

Maar wél onorthodox en daar ging het in dit topic over. Overigens was het zelf lesgeven maar een voorbeeld, maar ik 'had de 'nou ik doe wel dit en dat als mijn kind geen spruitjes eet' voorbeelden wel een beetje gezien zo ondertussen.

Ik vind het interessant dat je dit aanhaalt... maar op het moment kan ik hier eigenlijk niet echt iets bedenken. Isa staat ingeschreven voor een reguliere basisschool, ze heeft al haar inentingen gehad (sommige zien het als onorthodox om dat niet te doen...). Ik geloof dat ik op zulke vlakken dus behoorlijk 'orthodox' ben

Inenten heeft niet echt iets te maken met opvoeden an sich, alhoewel het wel iets kan zeggen over jou zelf als persoon en hoe je over dingen denkt. Vaak zie je wel combinaties van dit soort zaken idd.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:08 schreef voorallevragen het volgende:
Het mag wel. Ik ken een gezin die een aanvraag ingediend heeft omdat hun kind over een paar maanden vijf jaar wordt en dus leerplichtig. Kindje gaat nu ook niet naar school.
De aangevoerde reden is dat er geen school is die past bij de 'geloofsovertuiging'. Aangezien er geen onderzoek gedaan mag worden naar je religie neem ik aan dat de vrijstelling er gaat komen.

Het betreft niet mijn kind en keuze hier dus ik wil niet verder ingaan op het hoe en waarom zij deze keuze gemaakt hebben.

* voorallevragen weer terug lurken gaat

In hun geval mocht het dus niet. Zou misschien ook met de vrije vorm van lesgeven (niet lesgeven ) te maken hebben.
Ik zeg overigens niet dat ik erop tegen ben om je kinderen zelf te onderwijzen. Als je het goed aanpakt en je kinderen een goede basis mee geeft kan het prima zijn als je ergens in een afgelegen blokhut in Siberie woont. In Nederland is het wel overbodig om je kinderen thuis te houden. Maar dat is mijn mening.

En over echt echt onorthodox gesproken. Ben wel eens op een kraakfeestje geweest paar jaartjes terug. Daar waren kinderen die met stokken achter honden aan het aanrennen waren. Van die kleine anarchistjes van rond de 8 jaar :s. Terwijl paps en mams onder invloed van weet ik veel wat aan het feesten waren. Ben toen weggegaan.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:30 schreef Mejoon het volgende:

[..]

In hun geval mocht het dus niet. Zou misschien ook met de vrije vorm van lesgeven (niet lesgeven ) te maken hebben.
Ik zeg overigens niet dat ik erop tegen ben om je kinderen zelf te onderwijzen. Als je het goed aanpakt en je kinderen een goede basis mee geeft kan het prima zijn als je ergens in een afgelegen blokhut in Siberie woont. In Nederland is het wel overbodig om je kinderen thuis te houden. Maar dat is mijn mening.

nou....
Als je kind een gemiddeld leervermogen heeft en verder geen bijzonderheden is dit misschien wel waar. Ik weet van meerdere gezinnen die over zijn gegaan op thuisonderwijs. Nu ben ik daar geen voorstander van, school is meer dan onderwijs alleen, maar ik kan me de stap levendig voorstellen.
Maar zelf dus kindjes "gewoon"op school en niks opvallends anders denk ik. Opvoedtechnisch dan.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:30 schreef Mejoon het volgende:
In Nederland is het wel overbodig om je kinderen thuis te houden. Maar dat is mijn mening.

Daar ben ik het niet mee eens. Mijn zoontje (bijna 7) heeft tot nu toe thuis meer geleerd dan op school (op cognitief gebied tenminste) en dat terwijl we hem thuis geen lesgeven...
_{Veel dingen waar hij mee bezig is komen pas jaren later aan bod op school: topografie, werking van het menselijk lichaam, moleculen en atomen (en protonen/neutronen/electronen, verder gaat mijn kennis niet), vermenigvuldigen en delen (was hij op z'n 4e al mee bezig, nu leert hij eindelijk de tafels op school), etc.}
Het voordeel van school vind ik dat er meer materiaal voor handen is dan bij ons thuis, dat hij daar kan spelen met andere kinderen en dat hij niet de hele dag ons de oren van het hoofd vraagt... Maar dat is niet primaire de bedoeling van school. Dat is nog altijd zorgen dat de kinderen dingen leren (liefst op hun eigen niveau).
Ik weet van ouders dat ze liever hun kind in zo'n geval thuis zouden willen houden, omdat hun kind op school eerder belemmerd wordt dan zich ontwikkelt. Helaas is dat in Nederland geen grond om een kind thuis te houden en thuis les te geven.

School is er natuurlijk niet alleen voor het cognitieve gebied, maar ook voor het sociale gebied.
Je mag thuis lesgeven, mits je een hele hele hele goede reden hebt, zoals geen school in de buurt die past bij je levensovertuiging. Scholen verder weg dan zoveel kilometer en nog wat redenen. Het gebeurt niet vaak en het wordt ook niet vaak goed gekeurd.

Ik persoonlijk vind dat trouwens een zeer zeer slechte zaak, thuisscholing. Je kunt niet geven wat een school kan geven. Een sociale omgeving met leeftijds genoten, het leren aanpassen aan een groep, je snelheid en niveau aanpassen zoals je in toekomstige werkomgeving ook waarschijnlijk zal moeten doen. Maar goed dat wordt een beetje offtopic en ik ben misschien een beetje bevooroordeeld aangezien ik zelf docent ben geweest.

als een kleintje dat net papa en mama zegt en alles wil herhalen lekker aan het dreutelen is en je je teen heel hard stoot aan de hoek van een openstaande deur, is het niet zo handig om KUT te roepen...
mijn inmiddels 8jarige dochter heeft MAANDENLANG kutkutkutkutkut gebrabbeld... en iedereen maar lachen

quote:

Op dinsdag 8 januari 2008 11:50 schreef shmoopy het volgende:

[..]

Oh, nou, dan is het geen probleem.

Ik zie hier veel onorthodoxe methodes langskomen, en bij de meesten kan ik wel een beetje glimlachen of snappen dat je ertoe over gaat omdat je even niets anders weet.
Veel dingen worden ook met humor opgelost, ben ik zelf een groot voorstander van.

Maar heel bewust een kind bij z'n nek grijpen en eten naar binnen dwingen, nee, dat heeft zoiets dreigends, zo compleet niets te maken met respect voor het kind, dat het toch alleen maar als machtsmiddel gebruikt, dat ik dat niet eens wil snappen.

Mijn ouders hebben zich ook wel eens genoodzaakt gezien om dat te doen en ik ben er toch echt niks slechter van geworden. Blijven aanbieden en als het niet eet dan eet het niet werkte bij mij gewoon niet en geloof mij maar dat mijn ouders ook heel veel geprobeerd hebben voor ze tot deze drastische maatregel overgingen.

Blijven aanbieden, eten 'leuk' maken, blijven zitten tot er iets gegeten was, dan maar een boterham of iets anders geven, wachten omdat ik vanzelf wel honger zou krijgen etc. maar ik at gewoon NIET. Geen ontbijt, geen lunch, geen avondeten en geen tussendoortjes. Ik at rustig een dag of 4-5 (misschien langer) helemaal niets. Het ging niet om niet lusten, ik had gewoon geen hongergevoel en ik wilde dus niet eten. Medisch gezien was er niets aan de hand dus het advies van de doker was 'blijven proberen'.

Dat heeft niets te maken met machtsmiddel maar gewoon met het deel voeden in het woord opvoeden.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:06 schreef Five_Horizons het volgende:
School is zeker nodig, maar het probleem met scholen is, zoals Grijs al aangeeft: school is (wellicht logischerwijs) alleen gericht op de grote gemiddelde groep. De onderkant, maar zeker de bovenkant zijn niet interessant of groot genoeg om daar iets mee te doen.

Ik ben het met je eens, maar vind het sociale aspect toch dusdanig zwaar wegen dat ik een school als noodzakelijk kwaad beschouw. Daarnaast hoop ik dat ik mijn dochter zo nieuwsgierig en leergierig kan opvoeden dat ze die hele school niet nodig heeft om zichzelf te ontwikkelen. (Ja, papa was er ook niet dol op. ).

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 11:06 schreef Five_Horizons het volgende:
School is zeker nodig, maar het probleem met scholen is, zoals Grijs al aangeeft: school is (wellicht logischerwijs) alleen gericht op de grote gemiddelde groep. De onderkant, maar zeker de bovenkant zijn niet interessant of groot genoeg om daar iets mee te doen.

Daarvoor is er remedial teaching. Uit ervaring kan ik zeggen dat kinderen die langzamer of sneller gaan bijna altijd extra aandacht krijgen. Kinderen in de middenmoot krijgen vaak minder aandacht. De docent zal eerder nog eventjes blijven zitten bij een langzamere leerling, of wat extra dingen geven aan een snelle leerling, dan een gemiddelde leerling.

En als het verschil echt heel groot is, wordt er bijna altijd wel iets mee gedaan. Misschien doorverwezen naar ander onderwijs, doubleren, klas overslaan, meer remedial teaching. Vaak hebben scholen ook extra klasjes, tijdens schooluren, voor kinderen met dyslexie of bijvoorbeeld een grote voorsprong. En dat heeft niets te maken met hoe groot de groep is. Ik heb vaak het idee dat ouders van zulke kinderen, bang zijn dat ze aandacht te kort komen. Helaas kunnen de ouders niet meekijken in de klas. Natuurlijk zijn er ook scholen of docenten die er minder of niets aan doen, die verschillen hou je altijd.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:54 schreef Grijs het volgende:

[..]

Daar ben ik het niet mee eens. Mijn zoontje (bijna 7) heeft tot nu toe thuis meer geleerd dan op school (op cognitief gebied tenminste) en dat terwijl we hem thuis geen lesgeven...
_{Veel dingen waar hij mee bezig is komen pas jaren later aan bod op school: topografie, werking van het menselijk lichaam, moleculen en atomen (en protonen/neutronen/electronen, verder gaat mijn kennis niet), vermenigvuldigen en delen (was hij op z'n 4e al mee bezig, nu leert hij eindelijk de tafels op school), etc.}
Het voordeel van school vind ik dat er meer materiaal voor handen is dan bij ons thuis, dat hij daar kan spelen met andere kinderen en dat hij niet de hele dag ons de oren van het hoofd vraagt... Maar dat is niet primaire de bedoeling van school. Dat is nog altijd zorgen dat de kinderen dingen leren (liefst op hun eigen niveau).
Ik weet van ouders dat ze liever hun kind in zo'n geval thuis zouden willen houden, omdat hun kind op school eerder belemmerd wordt dan zich ontwikkelt. Helaas is dat in Nederland geen grond om een kind thuis te houden en thuis les te geven.

Ben ik zeker met je eens. Mijn kind leert ook het meeste thuis op cognitief niveau. Maar aangezien Floris enig kind is zie ik wel dat hij op school veel leert op sociaal gebied.
Aan de andere kant weet hij heel veel, kan thuis goed moeilijke woorden lezen etc.etc. Maar het is nu net of hij de makkelijke stappen heeft overgeslagen. Hij is erg onzeker op school.
Wat ik probeer te zeggen is dat je in Nederland zoveel soorten speciaal onderwijs is dat het overbodig is je kind zelf les te geven.
Het zoeken naar een goede school voor je kind is weer een heel ander verhaal. Voor je weet wat voor soort onderwijs past bij je kind ben je misschien wel weer 3 scholen verder en dat wil je je kind ook niet aan doen. Ja misschien is zelf onderwijzen dan wel een goede optie.

is het juist ook niet van belang voor kinderen om te leren omgaan met verschillende opvattingen van mensen en uiteindelijk daar tussendoor hun eigen plan te vormen? (voor dat laatste is de rol van ons ouders dan weer erg belangrijk denk ik)