Knallhart (2006, Dl, Detlev Buck)Een 15-jarige jongen verhuist samen met zijn met zijn moeder, nadat mamma door haar vriend het huis is uitgetrapt, naar één van de armere wijken van Berlijn. Daar wordt die gepest, maakt die nieuwe (foute) vrienden en zakt langzaam weg in de criminaliteit.
Typisch zo'n grauwe, harde, realistische film, waarin het harde echte leven van de straat is te zien.
cijfer: 8
Gedo senki (Tales from Earthsea) (2006, Jap, Goro Miyazaki)Zoon heeft het stokje overgenomen van pappa. De film kan zich (natuurlijk) niet meten met de echte meesterwerken van vader. Maar het is nog steeds een meer dan geslaagde Ghibli film geworden. Vooral visueel doet de film nergens onder voor die van zijn vader. Het laat zien dat je i.v.m. al het 3d uit Amerika je met ouderwetsere 2d ook een pracht film kan maken. Het verhaal is jammer genoeg wat rechtoe rechtaner en mist de echte fantasie van Hayao's meesterwerken. Maar ik heb het volste vetrouwen, dat de erfenis in goede handen is.
cijfer: 8
Bobby (2006, VS, Emilio Estevez)Emilio Estevez kan duidelijk heel goed netwerken en heeft zodoende een grote sterrencast bij elkaar weten te sprokelen voor deze mozaïkfilm over de moord op Robert F. Kennedy.
Direct na de film was ik diep onder de indruk ervan. Maar nu heb ik er nachtje over geslapen en wat meer over nagedacht. En vind ik de film zelf als film eigenlijk tegenvallen.
Wat Estevez namelijk goed doet en de reden is waarom ik zo indruk was tijdens het kijken, is het beeld en de sfeer hercreeëren van 1968. Het archiefmateriaal van Kennedy is zo gekozen, dat je als kijker idd het idee krijgt dat de verkiezing van R.F. Kennedy tot president gelijk staat aan de wederkomst van Jezus Christus en de VS en de gehele wereld zou verlossen van al het kwaad. Die hoop, die toen leefde en storf op die fatale dag in juni 1968, zet Estevez heel goed neer in de verschillende karakters. En met de kennis van wat erna zou komen (8 jaar Nixon), maakt de moord op Kennedy een diepe impact.
Maar tijdens die aanslag worden ook enkele van de fictieve karakters van de film geraakt. Ik had zelfs even niet door dat dat het geval was. Wat er verder met hun gebeurde liet me eigenlijk ook verder koud. Ik leefde helemaal niet mee met de karakters. Ik kwam tot de conclusie dat ik de hele film eigenlijk al niets met de karakters had. Estevez volgt de regels van de mozaïk film keurig, met zelfs het verplichte compilatie nummer, waarin we keymomenten van verschillende karakters zien voorbij flitsen. Maar de meeste karakters missen diepgang en konden me gestolen worden.
Maar als je Stone en Lohan weet laten goed te acteren doe je toch wel iets goed.
cijfer: 7
The Last Winter (2006, VS, Larry Fessenden)In de ongerepte natuur ergens in Canada doet een team onderzoek naar de mogelijkheden om daar naar olie te boren. Maar er is daar iets wat ze beter met rust hadden kunnen laten.
The Last Winter is een geslaagde horror film geworden. De karakters zijn geen horrorstereotypes. Het zijn realistische karakters, waarvan je hoopt dat ze het overleven. De film heeft een goede onderhuidse spanning. Je hebt heel lang het gevoel dat er iets mis is. Een gevoel dat steeds sterker en sterker wordt. Maar net als de karakters in de film weet je niet wat. De film laat in de beste horror traditie de vraag wat er nou echt aan de hand is open.
Een welkome verfrissing tussen de gore-boven-spanning horrors van de laatste tijd.
Met o.a. de altijd degelijke Ron Perlman.
cijfer: 8
Iklimler (Climates, Tur, Nuri Bilge Ceylan) (2006)Een prototype filmhuisfilm. Veel lange statische shots, waarin ogenschijnlijk niets in gebeurd, veel emotievolle gezichten weinig dialoog, een plot over liefde zonder dat daar echt over gesproken wordt, close-ups van langzaam opgewekte tranen, de verplichte halve verkrachtingscené om te shockeren. Het is allemaal goed gedaan, maar ik had een heel erg been-there done-that gevoel.
cijfer: 7.5
[ Bericht 3% gewijzigd door Lonewolf2003 op 19-01-2008 18:40:30 ]