Ja, uiteindelijk de sportschool weer in, dat is heel moeilijk. Maar ik weet dat als je er eenmaal bent, en je bent lekker bezig dan is het gewoon heerlijk!quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:11 schreef Nijna het volgende:
Na een maandje had ik nog helemaal geen zin (ook lichamelijk) om druk te gaan sporten...maar ik ben dan ook eigenlijk niet zo heel sportief. Ik heb nu het gevoel dat het wel weer zou kunnen zeg maar... alleen dan nog gaan doen...
Bij mijn zwangerschapsgym zit er ook na de bevalling nog wat bij. Na tenminste 6 weken na de bevalling mag je daar naartoe en het is om weer een beetje conditie te krijgen en je buikspieren en bekkenspieren weer een beetje aan te spannen.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:09 schreef Ticootje het volgende:
Ik vraag me af hoe snel je na de bevalling weer een beetje op de been bent. Is dat na een week, of twee? Ik zou namelijk heel graag zo snel mogelijk die extra kilo's er weer af hebben. Ik heb het al helemaal uitgedacht. Lekker op maandag, woensdag en vrijdag naar mn moeder. Daar die kleine even op bed leggen en dan lekker de sportschool in. Maar ja wat is realistisch? Moet ik rekenen op een maandje herstellen en dan lekker beginnen met sporten of zal dat nog langer zijn?
Ik vind juist dat er soms veel te zwar aan getild wordt.... Tuurlijk wordt de kennis enzo steeds beter, vroeger wisten we neits over bekkeninstabiliteit, rauw vlees en dergelijke... Maar het blijft een natuurlijk iets...quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:19 schreef Maneki.Neko het volgende:
Reken maar op een maand of 3, voor je je weer fit genoeg en in je ritme genoeg voelt om te gaan sporten. Sowieso mag je je buikspieren de eerste 6 weken amper belasten.
Heb je je wel goed ingelezen over zwanger zijn en de gevolgen voor je lijf? Ik moet zeggen dat je er soms ietwat makkelijk over denkt..
quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:19 schreef Maneki.Neko het volgende:
Reken maar op een maand of 3, voor je je weer fit genoeg en in je ritme genoeg voelt om te gaan sporten. Sowieso mag je je buikspieren de eerste 6 weken amper belasten.
Heb je je wel goed ingelezen over zwanger zijn en de gevolgen voor je lijf? Ik moet zeggen dat je er soms ietwat makkelijk over denkt..
Dat zou ik kunnen opvangen met kolven voor het sporten. Maar ik had daar dus nog niet over nagedacht.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:18 schreef vamperotica het volgende:
Als je van plan bent borstvoeding te geven, is het ook handig daar een beetje rekening mee te houden met t sporten... De afvalstoffen enzo komen ook in de bv terecht
Ja, ik was wel van plan om onder begeleiding te gaan sporten. Dat vind ik sowieso verstandig als je gaat sporten, omdat als je oefeningen verkeerd doet je meer kapot maakt dan dat je goed doet.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:23 schreef Silmarwen het volgende:
Ik lees trouwens zo'n beetje overal dat je na 6 weken weer rustig aan mag beginnen en na twee weken al hele lichte buikspieroefeningen mag doen. Ik zou inderdaad niet na 6 weken er weer keihard tegen aan gaan, maar lekker rustig opbouwen met fietsen en hardlopen ofzo. Vraag het eens bij de sportschool Ticootje, misschien hebben ze wel wat extra begeleiding. Bij mijn oude sportschool was dat wel zo.
Volgens mij is die 6 weken onzin en moet het gewoon goed gesloten zijn. Bij mij was de nagym al 2 weken na de bevalling (ik had toevallig de laatste uitgerekende datum en beviel 2 weken "te laat") en ik kon alles gewoon meedoen nadat dat goed gecontroleerd was.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:19 schreef Maneki.Neko het volgende:
Reken maar op een maand of 3, voor je je weer fit genoeg en in je ritme genoeg voelt om te gaan sporten. Sowieso mag je je buikspieren de eerste 6 weken amper belasten.
Heb je je wel goed ingelezen over zwanger zijn en de gevolgen voor je lijf? Ik moet zeggen dat je er soms ietwat makkelijk over denkt..
Ja.. Ik was even aan het zoeken wat "men" mij heeft aangeraden... Had het ergens opgeschreven... Idd kolven voor het sporten en dan schijnt het bij de volgende voeding alweer verdwenen te zijn geloof ik.... Maar dat weet ik dus niet zeker meer...quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:24 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Dat zou ik kunnen opvangen met kolven voor het sporten. Maar ik had daar dus nog niet over nagedacht.
Ik herken zoveel van mezelf in jouw posts... Van toen ik zwanger was van de eerste... Volgens mij was ik toen ongeveer net zo oud als jij nu ( ik was 22) en net zo "onbevangen"quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:23 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Eigenlijk niet
![]()
Maar ik heb wel het idee dat ik er inderdaad te makkelijk over denk. Maar dat komt denk ik meer van het feit dat het de eerste is. Ik totaal geen idee wat me te wachten staat.
En het andere stuk is gewoon het eigenwijze wat in me zit. Daar moetsoms ook wel vreselijk om lachen. Meestal komt ik er wel snel achter dat wat ik in mn hoofd heb gewoon niet kan.
Waarschijnlijk kom ik op het meeste wel weer terug..quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:35 schreef vamperotica het volgende:
[..]
Ik herken zoveel van mezelf in jouw posts... Van toen ik zwanger was van de eerste... Volgens mij was ik toen ongeveer net zo oud als jij nu ( ik was 22) en net zo "onbevangen"
of eigenwijs....
Maar hechtingen zijn toch vrij snel weer eruit?quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:48 schreef DaviniaHR het volgende:
Ticootje, wat ik heb gedaan al in mijn kraamweek (terwijl je officieel dan dus nog helemaal niets mag doen, maar schijt) was regelmatig mijn buik intrekken. dat mocht ook tijdens de zwangerschap, dus ik vond dat dat ook tijdens de kraamweek mocht. (Ben soms ook een beetje eigenwijs) verder idd eerst veel rusten, en als je weer een beetje op de been bent, wat meer bewegen. wandelen is idd wel een goede.
wenneke, succes! hopelijk valt het mee!
edit: en bekkenbodemspieroefeningen doen "een kwartiertje lopen" is echt heel erg ver weg als je hechtingen hebt gehad. hou daar ook rekening mee!
dat kan. Maar het hoeft niet. Ik heb zeker een maand last gehad geloof ik.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:53 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Maar hechtingen zijn toch vrij snel weer eruit?
Maar zwangerschapsvet heb je nog maar korter, en bevat (dus) minder afvalstoffen dan 'oud' vet. Dat kwijtraken tijdens de bv-periode is minder erg, omdat er dan minder afvalstoffen in de melk komen. Nog even als aanvulling.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 09:46 schreef owlet het volgende:
Afvallen tijdens het geven van borstvoeding kan prima, maar het moet niet te snel gaan. Niet meer dan een pond per week is veilig voor de baby én veilig voor de moeder want haar lichaam moet het ook allemaal bijbenen.
quote:Het was weer een ware vleeskeuring. Bloeddrukmeting, echo, CTG, nog meer bloeddrukmetingen, urine nakijken. Ik ben maar half goedgekeurd, bloeddruk schommelde, nu geen druppel vruchtwater meer, ook niet rondom de navelstreng zoals vorige week nog het geval was, maar hartslag van de baby en levendigheid qua bewegingen waren prima.
Als ik nu drie centimeter ontsluiting had gehad dan was ik vandaag nog ingeleid, maar helaas ben ik blijven hangen op twee, dus moet ik maandag terugkomen. De kans is groot dat ik dan alsnog word ingeleid, want ik kreeg de indruk dat het geen zin heeft dit nog langer voort te laten duren, zo zonder ook maar één druppel vruchtwater. Wederom spannend – stiekem hoop ik nog dit weekend zelf te beginnen, wat ik niet uitsluit gezien de vele contracties in rug en buik, die mij sinds een uur of twee vannacht weer plagen - maar dat durf ik na een ruime drie weken voorweeën en harde buiken niet meer met enige stellige overtuiging te roepen.
Hij zit echt nét iets te strak, dus als je meer 75 dan 80 hebt zit ie wel goed denk ik. PM maar als je hem wil hebbenquote:Op vrijdag 4 januari 2008 06:47 schreef vamperotica het volgende:
[..]
Mmm... 75D is mijn "normale" maat.... Eigenlijk geen flauw idee welke maat ik nu heb... Ben een beetje mn uitgelubberde dingen van de vorige keren aan het afdragen....
Ja, de jongste (Junah, nu drie jaar) heeft het heel lang over dood en doodgaan gehad, zij heeft voor zichzelf besloten dat de baby als hij doodgaat wel ergens anders/ een andere keer weer tot leven komt, het idee van reïncarnatie schijn wel vaker aan te spreken bij jonge kinderen. Ze is er ook van overtuigd dat zij vroeger mijn opa wasquote:Op vrijdag 4 januari 2008 11:46 schreef YPPY het volgende:
Wat zit je toch in een moeilijke situatie Tan. Snappen je kinderen wat er aan de hand is?
Dat klopt, was net een paar tellen voor ik het op FoK neerzettequote:Op vrijdag 4 januari 2008 11:48 schreef Jelief het volgende:
Oh maar die is dan ook van net pas! Tan ik zal aan je denken.
quote:Op vrijdag 4 januari 2008 11:53 schreef DaviniaHR het volgende:
lig je daar op de tocht "ja, het is echt een verloskundigensteek, amsterdamse school, dat kanje echt zien." hou je kop en haal die hechtingen eruit, muts! ahum...
Ja, ik koop zo'n boekje pas als het ook echt zo ver zou komen, natuurlijk hopen we allemaal nog steeds dat het goed afloopt en ook daar houden de kinderen goed rekening mee. Het is voor hen ook spannend, maar omdat het allemaal zo abstract is nog merk ik weinig van de spanning, ze spelen net zo lief en vrolijk als anders.quote:Op vrijdag 4 januari 2008 11:56 schreef Ticootje het volgende:
Tan, je ziet wel bij jouw kinderen heel goed de leeftijd en de manier waarop kinderen naar de dood kijken. Jonge kinderen hebben nog niet zoveel met de dood, en het lijkt dan ook niet iets definitiefs.
Daarna komt het besef pas dat dood wel iets definitiefs is en komt pas de angst/verdriet.
Je hebt volgens mij ook boekjes voor kinderen over de dood. Misschien is dat iets voor de jongsten. Om het beter een plekje te kunnen geven? Of om het gesprek open te houden?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |