Zwangerschap en geboorte deel 353

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 09:53 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Maar hechtingen zijn toch vrij snel weer eruit?

dat kan. Maar het hoeft niet. Ik heb zeker een maand last gehad geloof ik.

En mensen die borstvoeding willen geven houd er ook rekening mee dat dat ook VEEEEL energie kost!!!
Ik moet echt mijn best doen om niet af te gaan vallen en om alle energie er bij gegeten te krijgen.

Ticootje, ik zat met nog hechtingen en al, na 1,5 week alweer op een fiets... Maar dat is echt meer kleine stukjes van A naar B hoor, en zeker niet fietsen om het bewegen.

Maar goed ieder moet doen wat ze fijn vind na een bevalling. Houd er alleen rekening mee dat je wellicht niet alles kan/de puf voor hebt om te doen wat je nu allemaal van plan bent.

Ze zeggen niet voor niets 9 maandne zwanger, 9 ontzwangeren

Hebben jullie trouwens nog boeken gelezen over bevallen enzo? Ik ben benieuwd naar wat jullie nou een handig/goed/leuk boek vonden. Ik heb met kerst Zwangerschap voor Dummies gekregen en die is wel erg leuk en ook handig, maar dat gaat over de hele zwangerschap.

Ik zit al weer bijna op de helft besef ik me ineens.

Ik heb Tan nog niet gezien vandaag...

En tearsong ook nog niet..

Hoe laat moest Wenneke eigenlijk naar het ziekenhuis. Ergens in de ochtend toch?

Ik heb het boekje 'Bevrucht!' gekregen. Over een verschrikkelijk hippe en moderne vrouw. Echt een niet-moeder-worden type. Zij werd dus zwanger incl. hormonen en hysterische buien. Erg leuk om te lezen en het gaat ook over de onderwerpen waar je weinig over hoort.

Verder ook het boek van Beatrijs Smulders gelezen en nog iets voor a.s. vaders wat behoorlijk eerlijk is. O ja, en iets over de ontwikkeling van de baby per week, maar daar stond ook veel over de zwangere in.

Ticootje: ik kon na 2 weken een stukje van 5 minuten lopen. Het duurde echt lang voor de pijn van de hechtingen weg was. Een maand denk ik. Was ook behoorlijk blauw. Na 2 maanden ongeveer durfde ik te gaan fietsen. Ik hoop voor je dat het sneller gaat bij jou, maar verwacht niet te veel.

[ Bericht 0% gewijzigd door YPPY op 04-01-2008 11:47:08 ]

Ik heb Zwangerschap voor Dummies, Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt en Uw zwangerschap, week na week, tot nu toe gelezen. Dat boek van Kluun is trouwens heel heel heel erg grappig.

Beatrijs Slujter hoor ik wel vaker. Veilig bevallen heet dat toch?

Ja, ik vond het informatief, maar soms ook erg belerend. Je moet wel filteren als je het leest.

Ik heb een boekje zwangerschap van dag tot dag. Verder staat daar dus niet echt iets in over het bevallen zelf.

Ik heb wel wat gelezen op internet, en natuurlijk de verhalen van de moeders van fok.

Tis Beatrijs Smulders.
* Jelief strooit wat positiefs in het rond voor Tan en Tearsong en Wenneke.

Ik vind het boek 'veilig bevallen' van Beatrijs Smulders echt een aanrader!
En over de babytijd heb ik destijds het boek van Dr. Spock verslonden. Een vreselijk ouderwets boek maar staat vol geweldige tips. Is een kwestie van een beetje filteren

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 09:46 schreef owlet het volgende:
Afvallen tijdens het geven van borstvoeding kan prima, maar het moet niet te snel gaan. Niet meer dan een pond per week is veilig voor de baby én veilig voor de moeder want haar lichaam moet het ook allemaal bijbenen.

Maar zwangerschapsvet heb je nog maar korter, en bevat (dus) minder afvalstoffen dan 'oud' vet. Dat kwijtraken tijdens de bv-periode is minder erg, omdat er dan minder afvalstoffen in de melk komen. Nog even als aanvulling.

Tan heeft wel wat op haar log geschreven, maar ik weet niet wanneer.

Die is niet van vandaag poem, ik had het ook al gechekt

Ben er wel hoor, maar moest vanochtend voor uitgebreide keuring naar de gyn.

Ik kopieer even het stukje van mijn log dat ik net heb geschreven, hoef ik het niet nog een keer uit te typen

quote:

Het was weer een ware vleeskeuring. Bloeddrukmeting, echo, CTG, nog meer bloeddrukmetingen, urine nakijken. Ik ben maar half goedgekeurd, bloeddruk schommelde, nu geen druppel vruchtwater meer, ook niet rondom de navelstreng zoals vorige week nog het geval was, maar hartslag van de baby en levendigheid qua bewegingen waren prima.


Als ik nu drie centimeter ontsluiting had gehad dan was ik vandaag nog ingeleid, maar helaas ben ik blijven hangen op twee, dus moet ik maandag terugkomen. De kans is groot dat ik dan alsnog word ingeleid, want ik kreeg de indruk dat het geen zin heeft dit nog langer voort te laten duren, zo zonder ook maar één druppel vruchtwater. Wederom spannend – stiekem hoop ik nog dit weekend zelf te beginnen, wat ik niet uitsluit gezien de vele contracties in rug en buik, die mij sinds een uur of twee vannacht weer plagen - maar dat durf ik na een ruime drie weken voorweeën en harde buiken niet meer met enige stellige overtuiging te roepen.

Tan, aan de ene kant hoop ik ook voor je dat het doorzet het weekend. Aan de andere kant is het ook wel fijn dat ze anders maandag gaan inleiden. Dan hoef je zelf ook die keuze niet te maken.

Wat zit je toch in een moeilijke situatie Tan. Snappen je kinderen wat er aan de hand is?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 06:47 schreef vamperotica het volgende:

[..]

Mmm... 75D is mijn "normale" maat.... Eigenlijk geen flauw idee welke maat ik nu heb... Ben een beetje mn uitgelubberde dingen van de vorige keren aan het afdragen....

Hij zit echt nét iets te strak, dus als je meer 75 dan 80 hebt zit ie wel goed denk ik. PM maar als je hem wil hebben .

Oh maar die is dan ook van net pas! Tan ik zal aan je denken.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 11:46 schreef YPPY het volgende:
Wat zit je toch in een moeilijke situatie Tan. Snappen je kinderen wat er aan de hand is?

Ja, de jongste (Junah, nu drie jaar) heeft het heel lang over dood en doodgaan gehad, zij heeft voor zichzelf besloten dat de baby als hij doodgaat wel ergens anders/ een andere keer weer tot leven komt, het idee van reïncarnatie schijn wel vaker aan te spreken bij jonge kinderen. Ze is er ook van overtuigd dat zij vroeger mijn opa was

Jessai is al wat ouder, én jongen, maar hij heeft het er heel moeilijk mee. Hij wil de baby alleen zien als hij leeft, hij is er erg bang voor en roept ook al heel lang dat hij erg veel zin heeft in kerst en oud en nieuw, maar niet in de tijd daarna omdat de baby dan dood kan gaan. Verder praat hij er zelden over, maar wil wel veel knuffelen met de buik, of voelen als de baby beweegt.

Chinook is nu tien en de meest zwijgzame, ze durfde het ook niet op school te vertellen, bang te moeten huilen, uiteindelijk heeft ze het alleen aan de meisjes in haar klas verteld.

Cheyenne is elf en is een stuk opener. Bedoel ik niet rot, maar ze staat graag in het middelpunt van de belangstelling, dus ze heeft het ook direct verteld op school en praat er ook heel makkelijk over met iedereen die het horen wil. Dat werkt voor haar heel goed, dus ik ben blij dat iedereen zijn eigen manier kiest om er mee om te gaan.

Ik heb nog steeds niet gefietst (Maar meer omdat ik een luie koukleum ben, hoor )
Mijn hechtingen zijn er op dag 7 eruit gehaald (niet alte vriendelijk, ze moest nog flink sjorren lig je daar op de tocht "ja, het is echt een verloskundigensteek, amsterdamse school, dat kanje echt zien." hou je kop en haal die hechtingen eruit, muts! ahum...
ik zou het echt laten afhangen hoe je bekkenbodem zich herstelt na de bevalling. voor hetzelfde geld heb je nergens last van, wat ik hoop voor je, uiteraard. maar wees niet teleurgesteld als je nog een tijd last houdt, das al.

Tan

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 11:48 schreef Jelief het volgende:
Oh maar die is dan ook van net pas! Tan ik zal aan je denken.

Dat klopt, was net een paar tellen voor ik het op FoK neerzette

Tan, je ziet wel bij jouw kinderen heel goed de leeftijd en de manier waarop kinderen naar de dood kijken. Jonge kinderen hebben nog niet zoveel met de dood, en het lijkt dan ook niet iets definitiefs.
Daarna komt het besef pas dat dood wel iets definitiefs is en komt pas de angst/verdriet.

Je hebt volgens mij ook boekjes voor kinderen over de dood. Misschien is dat iets voor de jongsten. Om het beter een plekje te kunnen geven? Of om het gesprek open te houden?

Tan, baal je ervan dat je vandaag nog niet wordt ingeleid? Wel spannend zo hoor, het komt nu steeds dichterbij. Succes en sterkte meid!

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 11:53 schreef DaviniaHR het volgende:
lig je daar op de tocht "ja, het is echt een verloskundigensteek, amsterdamse school, dat kanje echt zien." hou je kop en haal die hechtingen eruit, muts! ahum...

Voor hun natuurlijk leuk om te zien, maar voor jou behoorlijk typisch!
Deed het erg veel pijn?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 11:56 schreef Ticootje het volgende:
Tan, je ziet wel bij jouw kinderen heel goed de leeftijd en de manier waarop kinderen naar de dood kijken. Jonge kinderen hebben nog niet zoveel met de dood, en het lijkt dan ook niet iets definitiefs.
Daarna komt het besef pas dat dood wel iets definitiefs is en komt pas de angst/verdriet.

Je hebt volgens mij ook boekjes voor kinderen over de dood. Misschien is dat iets voor de jongsten. Om het beter een plekje te kunnen geven? Of om het gesprek open te houden?

Ja, ik koop zo'n boekje pas als het ook echt zo ver zou komen, natuurlijk hopen we allemaal nog steeds dat het goed afloopt en ook daar houden de kinderen goed rekening mee. Het is voor hen ook spannend, maar omdat het allemaal zo abstract is nog merk ik weinig van de spanning, ze spelen net zo lief en vrolijk als anders.

Ook geen 'bijverschijnselen' als opstandigheid of bedplassen, dat soort dingen.