Waarom valt een gezond gewicht behouden mensen zo zwaar?

quote:

Op woensdag 19 december 2007 21:42 schreef zwemmerseczeem het volgende:

[..]

Ik bedoelde dit topic helemaal niet om mensen te beledigen! Ik vroeg het me gewoon echt serieus af, en wordt meteen van trollen beschuldigd. Mag je zo'n vraag niet stellen ofzo?

Ik denk niet dat alle mensen die worstelen met hun gewicht pijn verdringen met eten. Dat was toch een stoornis?

ja een stoornis waar jij jezelf van hebt genezen?
Wat denk je nu dat al die arme mensen die jarenlang dieten dit doen voor de lol ook als het niets helpt?
Bij jou hielp het wel maar er zijn plenty anderen waarbij dat dus niet helpt, dan is je antwoord wel lullig...vind je niet?
Je doet nu net alsof jij iets heel bijzonders hebt ontdekt, dat is dus niet zo.
Ik ken wel wat mensen die overgewicht hebben en ook hadden, maar het merendeel heeft dit nog steeds en kan er niet veel aan doen hoezeer het hen ook verdriet en dat is echt sneu om te zien!
Ze lijden er enorm onder nml.
Jij hebt geluk, maar niet elk mens heeft dat.
Dus oordelen en veroordelen het is allemaal zo gemakkelijk alleen ik zie niet in waarom dit zo belangrijk moet zijn? Een mens is een mens, dik, dun, arm of rijk, geel zwart groen blauw whatever...accepteer een ander, zoals hij of zij is.
Kun je dat niet dan mist er iets in je zelfbeeld.
Jezelf op de borst slaan bv wijst vaak naar onzekerheid, kijk mij eens goed zijn zeg wowwwwwwww...
nou fijn voor je!

quote:

Op woensdag 19 december 2007 23:47 schreef zhe-devilll het volgende:
Je doet nu net alsof jij iets heel bijzonders hebt ontdekt, dat is dus niet zo.
Ik ken wel wat mensen die overgewicht hebben en ook hadden, maar het merendeel heeft dit nog steeds en kan er niet veel aan doen hoezeer het hen ook verdriet en dat is echt sneu om te zien!
Ze lijden er enorm onder nml.

Het kost doorzettingsvermogen... voor sommigen meer dan voor anderen, maar kom alsjeblieft niet aan met onzin als "ze kunnen er niet veel aan doen...".

quote:

Op woensdag 19 december 2007 23:18 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Dus als die levensstijl omgooien zo moeilijk is, waarom houd ik dt (nu nog steeds) zo makkelijk vol?

Omdat je waarschijnlijk weinig problemen in je leven hebt? Er zijn wel meer redenen voor mensen om zich vol te vreten dan 'het is zo lekker'. Vaak zijn psychische problemen een aanleiding om naar vet eten te grijpen.
Los van dat is natuurlijk geen een lichaam hetzelfde.

Verder ben ik het met je eens hoor, ik ben begin dit jaar ook 12 kilo kwijtgeraakt in nog geen 3 maanden, puur door gezond te eten, veel te sporten en goed te slapen. Ik denk dat veel mensen zich niet goed (laten) voorlichten over wat in vorm komen nu precies inhoudt. Ik heb redelijk wat rondgevraagd en gelezen. Daar kwam o.a. uit naar voren dat ik meer kan eten (6 keer per dag) en toch kan afvallen.

'Afvallen' wordt te vaak geinterpreteerd als 'op dieet', 'geen vet', etc. Vandaag een collega nog horen zeggen: "van winegums word je niet dik, want er zit geen vet in'

Je bent overigens pas 3 maanden bezig. Zoals al eerder gezegd: kijk over een jaar nog maar eens terug, best een redelijke kans dat je dan weer terug bij af bent.

Toch heeft het ook deels met aanleg te maken. Buurjongen eet niet veel, kan hij niet ivm maagbandje wat hij al 3 jaar heeft, drinkt ook niet veel bier of frisdrank (meer glaasje wijn of een whisky) maar valt niet af, hij blijft rond de 130 kilo zitten. (na het zetten van zijn maagband is er 20 kilo afgegaan, maar nu al zo'n twee jaar op hetzelfde gewicht met streng eetschema.)

Ik kan eten wat ik wil, hou van tussendoortjes en 's avonds lekkere hapjes maar je kunt mijn ribben tellen terwijl ik nauwelijks aan beweging doe. Ik wil aankomen maar lukt me niet. Buurjongen wil afvallen maar lukt hem ook niet.

quote:

Op woensdag 19 december 2007 23:47 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

ja een stoornis waar jij jezelf van hebt genezen?
Wat denk je nu dat al die arme mensen die jarenlang dieten dit doen voor de lol ook als het niets helpt?
Bij jou hielp het wel maar er zijn plenty anderen waarbij dat dus niet helpt, dan is je antwoord wel lullig...vind je niet?
Je doet nu net alsof jij iets heel bijzonders hebt ontdekt, dat is dus niet zo.
Ik ken wel wat mensen die overgewicht hebben en ook hadden, maar het merendeel heeft dit nog steeds en kan er niet veel aan doen hoezeer het hen ook verdriet en dat is echt sneu om te zien!
Ze lijden er enorm onder nml.
Jij hebt geluk, maar niet elk mens heeft dat.
Dus oordelen en veroordelen het is allemaal zo gemakkelijk alleen ik zie niet in waarom dit zo belangrijk moet zijn? Een mens is een mens, dik, dun, arm of rijk, geel zwart groen blauw whatever...accepteer een ander, zoals hij of zij is.
Kun je dat niet dan mist er iets in je zelfbeeld.
Jezelf op de borst slaan bv wijst vaak naar onzekerheid, kijk mij eens goed zijn zeg wowwwwwwww...
nou fijn voor je!

Nahja, er niets aan kunnen doen is in het allergrootste gedeelte van de gevallen echt onzin.
Je wordt pas dik als je meer kcal binnenkrijgt dan je verbrandt; je wordt dunner als je er mínder binnen krijgt dan je verbrandt. Zo simpel is het.
Wat wel zo is, is dat mensen "met aanleg om dik te worden" dus vaak minder dat 'volle' gevoel hebben en misschien ook wel minder verbranden in rust, maar dat neemt niet weg dat je met genoeg doorzettingsvermogen in principe wel dunner kunt worden. Ik zeg echter niet dat dat prettig leven is voor sommige mensen kost het nou eenmaal meer moeite om slank te zijn, die hebben nóg meer zelfdiscipline nodig dan anderen om af te vallen.

Voordat jullie elkaar met messen en dergelijke te lijf gaan. Ik geloof dat zwemmerseczeem bedoeld dat hij letterlijk niet begrijpt waarom het voor mensen moeilijk is om hun gewicht op een gezond niveau te brengen en te houden. En dat in de academische, of nieuwsgierige, zin.

Niet dat hij vindt dat hij zo goed is, en anderen slecht of zo. Het gaat hem klaarblijkelijk eenvoudig af, hoe komt het dan dat anderen die er vreselijk veel moeite voor doen, het niet lukt. Juist omdat zij al die moeite doen, snapt hij dat niet.

zhe-devil leest daarin, en de OP kan ook zo gelezen worden, dat de TS mensen aanvalt. Daar windt zij zich over op. Niet over de vraag zelf, maar over de implicatie dat men niet genoeg moeite doet oid.

Nou ik wind me niet op ofzo maar ik vind het enorm sneu om telkens weer te lezen bv op fok dat men mensen met overgewicht veroordelen.
Bedoel ik vind dat behoorlijk kinderachtig overkomen, een mens is een mens, en niets minder dan een ander omdat diegene bv overgewicht heeft of een bril of rood haar, dit terzijde.

In de zin van waarom anderen dit niet volhouden denk ik dat het daar niets mee te maken heeft, ken iemand die fietst dagelijks wel 40 kilometer ja ja serieus, en die valt geen graatje af!
Is al op leeftijd dus op zich een goede prestatie maar toch!
ken nog iemand die is ook gezet, dieten en alles hielpen niets, ze fietst zich ook ongans elke dag, helpt dus ook niks.
Ken 2 kids die medicatie kregen en hierna behoorlijk gezet zijn, is ook niets aan te doen, ik vind dat gewoonweg sneu, klaar..
Het is zo stom om te zeggen, er loopt iemand met een kroket in de mond, en diegene is te dik, en oh zie je wel!~ die vreet teveel alsof iemand met overgewicht never nooit een kroketje mag eten bwvs, dit als voorbeeldje.
Bij sommigen lukt dit alles wel prima nml afvallen omdat zij teveel aten, en dus als je dan minder eet, val je ook echt af..maar ik wil aangeven dat dit dus niet in alle gevallen zo is en dat we daar ook gewoon eens bij stil moeten staan.

Ik heb wel eens gelezen dat je vetcellen vooral in je jeugd gevormd worden. Daarna kunnen ze makkelijk groter of kleiner worden, maar het aantal blijft ongeveer gelijk. Was je in je jeugd mager dan lukt het makkelijker om weer af te vallen dan wanneer je tijdens je jeugd al dikker was.

Daarom is het zo jammer dat veel kinderen tegenwoordig al dikker zijn. Die hebben het de rest van hun leven moeilijker om op gewicht te blijven dan iemand die op latere leeftijd wat teveel is aangekomen.

quote:

Op donderdag 20 december 2007 00:28 schreef Adfundum het volgende:
Ik heb wel eens gelezen dat je vetcellen vooral in je jeugd gevormd worden. Daarna kunnen ze makkelijk groter of kleiner worden, maar het aantal blijft ongeveer gelijk. Was je in je jeugd mager dan lukt het makkelijker om weer af te vallen dan wanneer je tijdens je jeugd al dikker was.

Daarom is het zo jammer dat veel kinderen tegenwoordig al dikker zijn. Die hebben het de rest van hun leven moeilijker om op gewicht te blijven dan iemand die op latere leeftijd wat teveel is aangekomen.

Mja klopt Of het dan ook moeilijker is weet ik niet.
Nahja, het is iig altijd moeilijk om je levensstijl om te gooien, we zijn gewoontediertjes. En dat het voor die andere mensen vaak zo veel moeite kost heeft deels daarmee te maken (sommige mensen zijn er vermoedelijk slechter in), deels omdat het biologisch ook wel een beetje bepaald is hoeveel moeite je moet doen om af te vallen / op een laag gewicht te blijven. De TS heeft daarmee dan blijkbaar geluk

Gedumpt worden en een shitload of xtc gebruiken werkte voor mij.

Voor een groot aantal mensen is het afvallen zelf niet het probleem, maar het eraf houden. Ik ken genoeg mensen die jojo-en, dus wel afvallen, een goed gewicht bereiken en dan weer heel snel aankomen. Soms komt het omdat ze weer vervallen in oude gewoonten, maar vaak is het ook zo dat hun lichaam in de 'hongerstand' staat. Vaak eten mensen minder dan ze nodig hebben, zodat ze afvallen, maar het lichaam vecht terug en leert efficienter om te gaan met het voedsel dat binnenkomt. Dus hebben ze minder callorieën nodig om aan te komen.

Als je eenmaal aan het jojo-en bent is het niet gemakkelijk om uit die vicieuze cirkel te komen.

Ikzelf worstel al jaren met mijn gewicht, maar dan omgekeerd, ik val snel af en kom heel moeilijk aan. Dikke mensen denken dat dit ideaal is, maar neem van mij aan als ik weer eens op de kinderafdeling sta omdat zelfs de kleinste damesmaat te wijd is, ik me echt niet gelukkig voel... Bovendien is ondergewicht net zo gevaarlijk als overgewicht.

quote:

Op donderdag 20 december 2007 00:28 schreef Adfundum het volgende:
Ik heb wel eens gelezen dat je vetcellen vooral in je jeugd gevormd worden. Daarna kunnen ze makkelijk groter of kleiner worden, maar het aantal blijft ongeveer gelijk. Was je in je jeugd mager dan lukt het makkelijker om weer af te vallen dan wanneer je tijdens je jeugd al dikker was.

Daarom is het zo jammer dat veel kinderen tegenwoordig al dikker zijn. Die hebben het de rest van hun leven moeilijker om op gewicht te blijven dan iemand die op latere leeftijd wat teveel is aangekomen.

Ik geloof dat je gelijk hebt. Als kind was ik niet dik maar wel een beetje zwaarder dan de meeste kinderen uit mijn omgeving, en mijn hele leven moet ik opletten wat ik eet. Ik kan niet zoals sommige mensen ongestraft chips eten of een shoarma met knoflooksaus eten buiten de maaltijden. Dan merk ik dat direct in mijn gewicht. Vrienden van mij kunnen de hele dag door eten en slaan geen enkel gebakje of hartige snack af, drinken daarbij ook nog alcohol en blijven superslank. Of het gezond is, dat is een tweede. Je weet niet hoe het er van binnen uit ziet in je lichaam en of je cholesterol te hoog is zodat je ondanks je slanke lijn toch gezondheidsproblemen krijgt later. Door middel van weight watchers ben ik flink afgevallen, maar ik ben nog een stevige meid en er zou nog meer af kunnnen. Om dat te bereiken moet ik nog minder gaan eten en dat vind ik moeilijk. Ik voel me er prettig bij om een stuk of 6 belegde boterhammen te kunnen eten per dag in plaats van crackers of yoghurt. Ik heb dus gekozen om ietsje te zwaar te zijn, daar voel ik me prettiger bij anders rammelt mijn maag de hele dag en ben ik veel meer met eten bezig dan nu.
Bij mijn kinderen (waarvan een al volwassen is) heb ik best wel opgelet toen ze klein waren en ze niet onbeperkt laten snoepen en veel gezonde dingen te eten gegeven. Ze zijn altijd slank geweest en nu nog hebben ze een mooi lichaam zonder overtollig vet. Ze sporten ook veel wat natuurlijk goed is. Ze vragen eigenlijk nooit om snoep en eten maar een enkele keer iets van de snackbar, gewoon omdat ze er niet naar verlangen. Ik kan daarentegen erg verlangen naar een patatje met mayonaise, dus misschien hebben die vetcellen van vroeger wel dat effect op je gewicht van nu.

Ik heb absoluut geen moeite met het laten staan van snoep e.d.. Ik sport ongeveer 3 uur per week en ik voel me prima gezond. Dus ja, mij valt het niet zwaar.

quote:

Op woensdag 19 december 2007 23:43 schreef ScienceFriction het volgende:

[..]

Zo simpel ligt het wel. Maar ja, dat klinkt dan weer niet politiek correct. Gezond leven kost energie en toewijding.

Tja, ik ben meerdere malen vele kilo's afgevallen. Op wilskracht en dicipline. Ik kan alleen niet de dicipline opbrengen om mijn hele leven rijst met rookvlees te eten. Ik lust nog steeds af en toe een patatje. En daar kom ik, in verhouding tot anderen, buitensporig van aan.

Ik ben bv ook cold turkey gestopt met roken vanaf 4 pakjes zware van nelle per week.

Wilskracht lijkt me dus niet echt het probleem.

Ik snap het heel goed dat het mensen niet lukt. Het zou mij ook niet lukken. Ik sport wel regelmatig, en eet gezond, maar het lukt me niet om dat altijd maar aan een stuk door vol te houden en ik begrijp volledig dat dat een ander ook niet lukt.
Er zijn hele periodes waarin ik veel sport, gezond eet en nauwelijks alcohol drink, maar vroeg of laat komt er hier als vanzelf een 'op de bank en in de kroeg hangen'-periode die dan een tijdje aanhoudt.

Ik snap volledig dat het bij andere mensen precies zo werkt. Dat zo'n periode van "even niet gezond doen" bij mij niet direct leidt tot uitdijen beschouw ik als een kwestie van mazzel. Omdat ik zeker weet dat ik NEVER de discipline zou hebben om het hele jaar door voortdurend gezond te doen.

Om precies die reden ben ik ook dolblij dat ik nooit ben begonnen met roken: ik weet zeker dat ik nooit de discipline zou hebben om te stoppen. Ik kan me er volledig in inleven dat iemand steeds maar terugvalt op die sigaretten, ik zou zelf precies hetzelfde hebben. Da's dus ook puur een mazzeltje dat ik toevallig gewoon nooit begonnen ben, heeft niks met karakter te maken. Met dat gewicht precies hetzelfde.

Het kan echt overal aan liggen.
Zelf woog ik 2 jaar geleden op een gegeven moment 103 kilo,met 1 meter 80 gevaarlijk hoog natuurlijk.
Ik ben toen RADICAAL (echt meteen) gestopt met ALLE drank met koolzuur (of het nu prik was of een baco),en ben bijna alle broodbeleg gaan vervangen met ''groen'' of lightprodukten.
Het voordeel van toen beginnen was dat we zo'n smoorhete zomer hadden,en ik zat op bijna 5 liter vocht per dag (en weinig wc-gang,zo warm dus).
Ik doe een staand beroep(winkel) en dat ongeveer 60 uur per week(weinig tijd om te koken).
Uit principe zorg ik ervoor dat ik NIET ga zitten of hangen als er niets te doen valt,want je krabbelt voor de rest van de dag niet meer op.
Gevolg,SNACKEN!
Nu zit ik rond de 90 kilo en voel mij daar prima bij,ik moet alleen uitkijken met te WEINIG eten,schiet er wel eens bij in namelijk.
Kortom,je moet wel de discipline hebben om het echt vol te houden,alleen moet je niet de fout maken om ALLEEN maar af teslanken,tussendoor mag je heus wel wat zondigen,zoals sonja zegt ''is heul niet erreg,maar je moet gewohn minder'n''

quote:

Op woensdag 19 december 2007 23:57 schreef zwemmerseczeem het volgende:

[..]

Ik oordeel juist niet! Ik zie andere mensen ermee worstelen en vraag me af waarom het nou is dat het zo moeilijk is voor hen en zo makkelijk voor mij. Ik dacht dat op gewicht blijven een bovenmenselijke inspanning was. Juist omdat zovelen ermee worstelen.
En dan mag je je ook op de borst kloppen dat het je zomaar lukt. Maar voor mij blijkt het juist geen bovenmenselijke inspanning te zijn. ergo, ik klop me dus ook niet op de borst.

Sjeezh, kennelijk mag je hier geen vragen naar stellen ofzo, omdat je anders mensen op hun tenen trapt.

Tuurlijk mag je vragen stellen

Maar nogmaals... bekijk dit topic over een jaar nog eens en laat ons dan weten of het nog steeds gemakkelijk is. Of zoals Swets zei, over twee jaar, over vijf jaar of over tien jaar...

Ik ben in april 2005 redelijk radicaal overgestapt op 'gezond leef- en eetpatroon' ben daarmee ruim 27 kilo afgevallen. Sinds begin dit jaar zat er weer een stijgende lijn in mijn gewicht. En waarom, omdat de teugels dus wat losser hangen op het moment. Door bepaalde omstandigheden, waaronder gewoonweg weinig tijd om naast volleybal ook te rennen 's avonds, een lichte blessure waardoor sporten even helemaal niet meer kon, een aantal gebeurtenissen in privesfeer die nogal emo waren... Dus ik weet precies waaraan het allemaal ligt, maar een tijd lang ontbrak het me gewoon aan motivatie er weer wat aan te doen. Nu ik het weer op de rit heb, fysiek en emotioneel, heb ik daar ook weer zin in... Et voila, ik ga weer richting dat gewenste gewicht.

Een jaar geleden praatte ik net zo als TS.
Zoals Sjeen zegt: kom over een jaartje nog maar eens terug . Het eerste half jaar ging alles heel gemakkelijk, maar op de één of andere manier kan ik nu de motivatie niet meer goed opbrengen. Ik wil er nog zeker een kilo of 5 af hebben, maar intussen ben ik meer bezig met 'op gewicht blijven' dan met afvallen.

Ach het is zoals sommiege hier zeggen een vorm van discipline. zelf woog ik een paar maanden geleden nog 77.5 kg ... ik was in 3 jaar meer dan 35 kg afgevallen.. .maar merk nu toch ook dat ik weer verzwaar... en nog geen beetje .. zit nu terug op 80-81 kg ... and rising... mijn lichaam neemt alle voeding op en zet het om in reserves, niks aan te doen... ik zwem wel een heel stuk minder... in mijn 'goede periode' elke dag 1-2-3 uren .... echt wel ... nu om de twee - drie dagen 1 uurtje ... en je ziet het verschil ... ik ben niet dik of zo ... maar mijn vers gewonnen spiermassa is kwijnt weg ... tis niet zo simpel hoor TS... in het begin gaat het super snel en super goed ... maar dat blijft niet duren... toch veel succes natuurlijk ... (straks maar is zwemmen uurtje of twee)

grtz

k heb geprobeerd te stoppen met het eten van chips toen ik uit huis ging, een aantal keer.. De eerste keer had ik het wel een paar weken volgehouden, maarja, als je savonds met een biertje op de bank zit, dan is het superkut als je geen chips kan eten Dus nu is het 'niet meer dan 3 zakken per week' geworden, en dat lukt wel aardig

Je gewicht houden is niet moeilijk... punt is echter dat je er nooit minder voor moet gaan eten en honger moet gaan leiden... zodra je dat doet ga je onherroepelijk een jojo-effect krijgen.
Honger is geen teken van afvallen maar van je lichaam die een gebrek aan noodzakelijke voeding heeft.

je gewicht houden heeft vooral te maken met een gezonde en regelmatige levensstijl, gezonde voeding maar ook gewoon genoeg en voldoende en de honger stillende voeding, en verder genoeg beweging en weinig stress.

veel mensen met een problematisch gewicht hebben dit zien verergeren juist door te gaan 'afvallen', en zijn ondertussen onbewust veelal ook al deels gewend aan de verslavende effecten van het 'hongeren' (honger zorgt voor de aanmaak van Dopamine, wat een zeer verslavend kan zijn door de 'geluksgevoelens' die het weer opwekt)