Zwangerschap en geboorte deel 346

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 10:25 schreef Tan het volgende:
Even een vraagje. Heb nog steeds veel last van voorweeën. Maar op het hoogtepunt van een wee gaat de baby zicht helemaal strekken/draaien/trappelen etc. Is dit normaal/iemand anders die zich dat ook opgevallen is?
Ik herken het namelijk niet van de anderen. Ik dacht misschien omdat er geen vruchtwater meer is of zo, dat het voor hem niet lekker voelt, maar ik dacht altijd dat baby's juist rustig werden als ze zich ongemakkelijk voelden.

Ik vind het zo stom om de VK hierover te bellen, ben er gister nog geweest, maar toen ben ik het vergeten te vragen. Ik weet namelijk van de gyn dat de navelstreng door het gebrek aan vruchtwater dichtgedrukt kán worden tijdens een wee, maar het lijkt mij juist dat de baby dan juist heel stil wordt

quote:

Gisteren was het weer tijd voor een bezoekje aan het ziekenhuis. Keurig de trappelkaart bijgehouden, dus die meegenomen.
Het begon al goed Mijn bloeddruk was verbazingwekkend laag, zelfs na 2 keer opmeten. Verder dan 90 om 50 kwamen we toch echt niet en ook mijn gewicht is niet toegenomen, ondanks de hoeveelheid extra eten die ik de afgelopen dagen verorberd heb. Maarja, een kniesoor die om dat laatste zeurt

Toen werden we binnengeroepen voor de controle. Bij een (denk ik) heel lief arts-assistentje wat ik nog nooit gezien had. Ik heb toen maar heel keurig (vond ik zelf tenminste) aangegeven dat het niets met haar te maken had, maar dat ik in verband met de gebeurtenissen van de afgelopen week toch echt graag mijn eigen gynacoloog wilde spreken en dat dat ook afgesproken was. Dus toen mochten we weer terug naar de wachtkamer om vervolgens wel bij de juiste persoon aan te komen.

Daar begon het gesprek erg goed "Gefeliciteerd, je bent 34 weken zwanger". Ja, dat weet ik, ik houd dat zelf ook wel een beetje bij, zeker na de afgelopen dagen. We moesten hoe dan ook die 34 weken halen Dat was ook zo'n beetje het enige positieve aan het gesprek. Ik gaf aan dat ik er heel veel moeite mee heb hoe mijn lichaam nu reageert en dat ik daar niet op kan vertrouwen. De stress omdat Purk eerder zou willen komen, de veranderingen in mijn gemoedstoestand en het niet meer overgeven, het is niet echt goed te behappen voor me. Waar ik me ingesteld had op een bevalling ergens bij week 42, moet ik mezelf ineens gaan pinnen op een vroegtijdige bevalling met alle mogelijke gevolgen van dien.
Halverwege mijn verhaal werd er bruut ingegrepen. Ik heb geen weeen gehad, en ik moest me helemaal geen zorgen maken, want Purk kwam er nog lang niet uit. Die weeen die ik voel zijn geen weeen, dat zijn gewoon harde buiken en ik moet me maar eens in gaan lezen in hoe een bevalling op gang komt, want weeen nemen niet af en hebben een sneeuwbal effect. Of ik al wel een boek had gelezen over de zwangerschap. Ja, Zwangerschap voor dummies, het boek over zwangerschap en bevallen van Babyboom (BabyZapboek geloof ik), Duik in je weeen, De bevalling van je eerste kind en zelfs hele stukken uit het boek Bevallen en Opstaan wat mijn moeder heeft gelezen toen ze zwanger was van mij.
Totaal overrompeld werd er vervolgens voorgesteld om mij een nacht op te nemen in het ziekenhuis zodat vervolgens thuismonitoring ingeschakeld kon worden, dan was er wat meer controle en kon ik uit de impasse komen dat Purk snel zou komen (bij thuismonitoring komt er elke dag iemand thuis om je bloeddruk, temperatuur, hartslag en dergelijke op te meten en word je elke dag aan de CTG gelegd om te kijken hoe het met de baby gaat). De knoop werd maar meteen door de gynacoloog doorgehakt, om 5 uur mocht ik me komen melden op de afdeling.
Daarna werd er nog een echo gemaakt. Wederom keurige waardes, redelijk goed op de curve, maar het blijft een erg licht kindje. Het is wel duidelijk een baby van , want het bovenbeentje was wat erg groot (maar volgens ons niet helemaal goed gemeten ). Het zou toch wat zijn: het buikje komt half februari, maar het bovenbeentje al halverwege januari. Bijzonder kindje krijg je dan.
Vervolgens een nieuwe afspraak gemaakt voor een groeiecho voor volgende week vrijdag en toen was het op weg naar huis om spullen te pakken.

Eenmaal thuisgekomen begon het eigenlijk pas tot me door te dringen wat er allemaal besproken was. Hormonen dat dat pas zo laat komt? heeft me onderweg al wel een aantal keer gevraagd of ik het wel eens wat met een ziekenhuisopname, maar ik weet niet eens of ik daar wel op geantwoord heb
Maarja, thuis aangekomen voelde ik me eigenlijk behoorlijk voor gek gezet. Een verloskundige, 2 gynacologen en 2 arts-assistenten in een week tijd die het telkens hebben over "weeenremmers", "rustig aan doen hoor, neem liever nog een stapje terug", "als je week 34 maar haalt", "na donderdag gaan we niet meer remmen", "donderdag zal je nu wel halen" en "de kleine moet echt nog wel even blijven zitten", is er nu ineens niets aan de hand en zit ik alleen mijzelf te verbeelden dat de bevalling op komst is? Ik moet me maar eens gaan inlezen, want ik heb geen weeen (waarom is dat dan wel door al die mensen gezegd en heb ik dan vrijdag die Diclofenac gehad?) en Purk kan dus alsnog wel besluiten met week 42 pas te komen (waarbij wel de opmerking werd gemaakt dat ze voor week 39 niet zullen inleiden, maar daarna eventueel al wel).
Waar ik eerst behoorlijk boos werd toen ik doorhad wat er gebeurd was, was ik niet lang daarna behoorlijk verontwaardigd. Als er dan toch niets aan de hand is, waarom dan een ziekenhuisopname en thuismonitoring? Als ik van het idee afgebracht moet worden dat er wat aan de hand is, dan kan je toch ook gewoon zeggen "nou, we hebben het een weekje aangekeken en het ziet er naar uit dat de boel weer rustig is, dus je hoeft je niet meer druk te maken, als het zo doorgaat kan Purk best pas over 5 weken komen", in plaats van "je maakt jezelf gek en we gaan je opnemen zodat je ziet dat er niets aan de hand is".

Toen mij dus kwam halen heb ik dan ook aangegeven dat ik niet naar het ziekenhuis wilde en dat ik me behoorlijk belachelijk gemaakt voelde. heeft vervolgens met Alnatal gebeld om te vragen wat te doen en om meer uitleg te vragen. Helaas waren de artsen bezig met de overdracht, maar rond 6 uur zouden we teruggebeld worden. Rond half 7 heeft dus nog maar een keer gebeld. Er was geen medische noodzaak om mij op te nemen en in de thuismonitoring op te nemen, het zou inderdaad puur gaan om het voor mij te behappen te maken. Al met al was ik dus heel blij dat ik besloten had niet te gaan. Prima als er niets aan de hand is, dan kan ik weer gewoon doen en laten wat ik al die tijd al deed en liet en kan ik gewoon doen waar ik zin in heb. Ik hoef me niet extra rustig te houden en in alle haast op zoek te gaan naar prematuurkleertjes en samen met in alle haast thuis alles geregeld te krijgen. Ik stel me gewoon in op voorweeen, oefenweeen, harde buiken, spieroefeningen van de baarmoeder en een bevalling die nog wel even op zich laat wachten. Iets waar je je prima op in kan stellen als het meteen duidelijk geweest zou zijn wat het precies is.

En de volgende afspraak waar ik vandaag voor moet bellen? Die laat ik denk ik even lekker bij een andere gynacoloog inplannen

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 10:57 schreef Pruk het volgende:
Ik zal hier maar even mijn relaas posten wat ik ook al op mijn weblog geplaatst heb.
[..]

Ik voel me nog steeds heel erg opgelaten over wat er gisteren gebeurd is. Ik ben aan de ene kant dolblij dat het inderdaad slechts oefenweeen of whatever zijn, maar de manier waarop ik behandeld ben doet me gewoon pijn (en ja, dat staat misschien raar, maar zo voelt het wel). We hebben gisterenavond dan ook echt een avondje voor onszelf ervan gemaakt en lekker geen telefoon opgenomen, geen computer aangehad en wat dan ook, maar even tot rust komen. Ik hoop heel erg dat ik niemand voor het hoofd gestoten heb door niet al gisterenavond hier dit verhaal te posten, ik moest het eerst voor mijzelf op "papier" zien te krijgen en dat heeft me toch bijna een uur gekost. Als jullie je erge zorgen gemaakt hebben, terwijl dat dus nu allemaal onzin blijkt te zijn, sorry. Als ik dit eerder geweten had, dan had ik vrijdag al meteen duidelijk gemaakt dat het gelukkig niets bleek te zijn. In ieder geval heeft mijn vertrouwen in mijn arts een aardige deuk opgelopen en dat vind ik best jammer. Iedereen in ieder geval bedankt voor de lieve berichtjes en PMmetjes. Hoe stom het ook klinkt, het werkt wel een beetje verzachtend


En dan iets heel anders: als je een keizersnede krijgt onder volledige narcose, kan je kindje dan zodra je wakker bent eigenlijk aan de borst? Of krijgt het dan ook allerlei stoffen binnen waarvan je niet wilt dat ze het binnenkrijgen?

Faja, heel veel sterkte!
Tan, echt gewoon bellen!

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:30 schreef TearSong het volgende:
Ticootje: weer die blaasgruis? zit zijn plasbuis verstopt ofzo?

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:35 schreef Jelief het volgende:
En als ik toch bezig ben, kunnen jullie de katten op het bankje bespreken ofzo.
en nee ik wil geen mod worden maar wel even melden...

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:59 schreef Jelief het volgende:
*reactie op edit*

En daarmee ben ik er klaar mee, terug naar de pijntjes en urineverlies en mooie nieuwe babietjes.
Is BE nog aan het slapen?

Ik moet je eerlijk bekennen dat ik gisteren wel dacht 'als het echt gierende spoed was, dan zou jijzelf wrsch toch nog wel anders gereageerd hebben' maar dat is mede omdat 'men' altijd zegt 'je weet het gewoon echt wel als het echt begonnen is'. Maar goed, neemt niet weg dat het wel vaag is dat je dubbele informatie hebt gekregen. Doe rustig aan verder... wie weet blijft je kindje echt nog wel tot de 40+ zitten ofzo.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 12:25 schreef Brighteyes het volgende:
...en daarna heb ik met met dit soms zo heel fijn @(#*$&@(#*$&(@# trage p*kkeforum geprobeerd hier de boel een beetje schoon te poetsen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 12:38 schreef Wennie het volgende:
Nou, BE is wakker en haalt meteen de bezem er doorheen Zelfs nesteldrang op internet

quote:

Ik begin de baby nu dagelijks te voelen.. heerlijk

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 12:39 schreef amaranta het volgende:
Be, hoe voel je je nu, vandaag de 21ste?

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 12:43 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ehm... hetzelfde als gisteren?
Nee, da's flauw, natuurlijk schiet het wel door je hoofd, maar aangezien er hier echt geen tekenen zijn denk ik dat deze dag gewoon voorbij gaat zoals de anderen hiervoor.
Maar... goed, ik heb altijd gezegd 'hij komt na de uitgerekende datum' dus dat kan natuurlijk inpricipe 'any time' zijn na vandaag.

Heb vannacht verschrikkelijk slecht geslapen, vandaar dat ik er ook zo laat uit was, ik heb nog heerlijk een paar uurtjes gedaan vanmorgen.