Bedankt voor jullie antwoorden!
E.T., eigenlijk had ik een meisje verwacht, maar ik weet niet wat 'prettiger' is, het is in ieder geval een jongen die wel kan aanpakken, dat heb ik gezien. Alleen neemt hij weinig initiatief, maar daar zal ik aan moeten wennen denk ik. Ik wist vandaag niet zo goed hoe ik ermee om moest gaan, weinig info nog gekregen en ook niet echt een 'vast gevormd' idee wat de bedoeling was.
Maar ik vind jouw omschrijving wel duidelijk, zo krijg ik meer het idee wat er precies de bedoeling is! Als er alleen aparte opdrachten gedaan moeten worden, dan moet ik mijn hele dag omgooien om eraan te voldoen, en dat leek mij ook niet de bedoeling.
Ik heb hem om 2 uur maar weer naar huis laten gaan (vanaf 10 uur geweest)

... ik wilde even rust aan m'n hoofd en vond het wel weer genoeg voor vandaag. Hoofdpijn werkt ook niet echt stimulerend.
We zijn nog even buiten gaan wandelen met de meiden en dat was nogal koud, dus ook maar weer snel naar binnen gegaan

...
Het voelt een beetje raar om hem veel te laten doen ook denk ik, ik doe vanuit mezelf gezien het liefste alles 'lekker zelf' ... ofzo. Stom misschien, maar zo voelt het wel hoor. En tegelijk denk ik dan ook, hij moet er genoeg van leren dus het zou jammer zijn als daar ook niet de kans voor is.
Ik denk dat het de volgende keer wel beter zal gaan, het was nu ook meer kennismaken dan echt een stagedag al, hoewel hij dus wel de vloer heeft gestofzuigd en gedweild, wat wel heel fijn was. Ondertussen was ik met het eten bezig. De volgende keer zal ik proberen wat andere dingen te laten doen. Hij heeft trouwens ook met de kinderen gespeeld en een boekje voorgelezen, en Julia gevoerd (fruit). Dus eigenlijk nog best een aantal dingen gedaan... alleen die 7 uur volmaken vind ik echt lang! (hoe gaat dat bij jullie?)
Kapitein_pannekoek, hier gaat het best wel redelijk op het moment, beter dan vorige week en de week ervoor, in ieder geval. Ik ben nogal ziek geweest, en de meiden alledrie ook, ERG hoesten, en Julia heeft iets met haar longen gehad, heel benauwd en een reutelende ademhaling, en had daarvoor Ventolin gekregen en uiteindelijk ook maar antibiotica, want het ging niet over. Maar gelukkig is ze weer beter, want wat was ze zielig!
Ik ben alleen nog steeds niet helemaal beter, nog steeds regelmatig hoofdpijn en nog steeds 'vol' zitten (slijm) wat ook helemaal niet fijn is bij dingen oppakken van de grond bijvoorbeeld, wat je als moeder van drie rommelmakertjes te vaak moet doen op een dag.
Verder gaan we NIET meer verhuizen... lang verhaal... ruzie met vrienden die daar wonen en daardoor absoluut niet meer zien zitten om daar te gaan wonen (op 3 minuten lopen....) en ze tegen te kunnen komen. Ik ben blij dat we hier nog wonen... 1 van de grootste redenen om te verhuizen was namelijk om dichterbij hun te kunnen wonen!
Daar heb ik nog steeds wel veel verdriet van, zomaar een hele vriendengroep kwijtraken omdat 1 ervan iedereen overtuigd heeft dat jij iets gedaan hebt (wat niet waar is) en daar erg boos over is. Ze zijn blijkbaar allemaal bang om hem kwijt te raken want ze geven geen tegengas...
Maar goed, shit happens zullen we maar zeggen. Gelukkig hebben we nog steeds andere vrienden over...
Vivi, zo'n gevoel had ik ook een beetje, maar aan de andere kant... het is een aardige jongen en niet te beroerd om te helpen, en ik vind dat ook eigenlijk geen reden om iemand dan af te wijzen, ik heb zelf gekozen voor een 'leergezin' te zijn en vond het ook een uitdaging, zo zal ik het maar zien dan! Ik denk dat ik er geen spijt van zal krijgen.
Davinia, dat is idd wel wat hij hier zal gaan doen ja, niet oppassen maar wel met de kinderen spelletjes doen en ze vermaken, en wat helpen in de verzorging, en schoonmaken, bedden opmaken, etc.