Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? deel 51

Ik zag dat er niet op Beaker was gereageerd...
Je had het over erge pijn bij menstruatie en andere dingen die anders waren dan ervoor...zou kunnen dat het zo blijft want het verandert wel na de geboorte van je eerste kind, vaak. Maar het klinkt niet echt goed hoor, misschien dat je even bij de huisarts kan vragen of dit normaal is en of er iets aan te doen valt. Misschien een andere pil slikken (als je de pil slikt natuurlijk) of anders ermee beginnen, dat zou hij voor kunnen schrijven. Ik roep maar wat hoor... maar klinkt niet leuk, sterkte.

Sugar, sterkte meid. Hopelijk voel je je snel beter en zijn het 'gewoon' de feestdagen die zo'n invloed hebben.

Tex, ik vind jou niet pessimistisch overkomen hoor! Maar ja, zelfkennis enzo he. Ik ken jou toch een stuk beter dan jij jezelf kent (gelukkig maar).
Ik vind de feestdagen ook best leuk, maar oud en nieuw vind ik 'irritant' sinds ik kinderen heb, vanwege het lawaai. Ze zijn gevoelig op de oortjes, en sliepen dus rottig.

Bedankt voor alle lieve en nuttige reacties. Livelink, we hebben gisteren inderdaad meteen veel opgeruimd (kerstboom, kersttroep, speelkamer)... Dat gaf al wat voldoening. En verder heb ik de balans gisteren weer wat teruggevonden wat het eten betreft en dat is ook goed. Hopelijk blijft dat nu een beetje goed gaan en anders moet ik misschien toch maar weer aan haptotherapie gaan denken. Moonah tipte me ook nog daarover en ik weet dat het inderdaad wel belangrijk is daar misschien weer aan te beginnen. Nu ligt de psychotherapie ook toevallig 3 weken stil, dat maakt het nu ook lastig, ik heb even die hulp niet. Uit mezelf wals ik dan over gevoel en lijf heen, totdat ik zo'n hekel heb aan mezelf dat ik dat weer wél voel.
Bedankt voor jullie opbeurende reacties en pm's.

Ik wilde nog even vragen hoe het met LadyS gaat, ik heb je al lang niet meer gezien hier? Hoop dat het allemaal een beetje gaat.
En met jou, Jelief?

Beaker, ik had de eerste paar keer wel heel erg last, vooral heel veel bloed..... kon nog geen half uur met een maandverband doen.
Maar dat kwam allemaal vanzelf goed, het is nu wel weer oke
Ik slik wel de pil, dus helemaal natuurlijk is het niet

Iedereen een gelukkig 2008 gewenst

Ik vond het gewoon moeilijk om afscheid te nemen van 2007
Het jaar waarin ik mama werd.
Voor mijn gevoel kan er geen jaar meer komen wat zo mooi was als 2007

Karin, ik kan het me wel een beetje voorstellen. Ik loop enkele maanden op je voor en echt, er komen nog zoveel mooie dingen dit jaar! En volgend jaar! En daarna!

Sugar, goed dat jullie meteen de koe bij de hoorns gevat hebben, met effect!

Beaker, mijn menstruatie is ook veranderd na de bevalling. Niet meer, maar wel minder regelmatig helaas.

quote:

Op woensdag 2 januari 2008 09:39 schreef Sugar het volgende:

En met jou, Jelief?

Het gaat stukken beter. We hebben een aantal knopen doorgehakt en problemen besproken. Ik moet nog tot het voorjaar doorgaan met de medicatie. Nu nog een leuk baantje en een paar kilo kwijt

Sugar, hier gaat het op en neer.
Laatst een moment van "herinnering". Ik besefte opeens dat ik me voelde zoals ik me vroeger voelde. Dat was dus een goed moment (met een dubbel gevoel: want ik besefte me opeens dat het eindeloos lang geleden is geweest dat ik me zo gevoeld heb, maar, aan de andere kant: blijkbaar ben ik het "me goed voelen" nog niet verleerd en weet ik nu waar ik het voor doe). Ook dieptepunten gehad, zoals ik ze altijd had.

Dosering AD is verdubbeld naar 100 mg, gespecialiseerde verzorging is aangevraagd, er is idd gesproken over een ppd en psycholoog/psychiater.

LadyS, wat dubbel dat je je weer als vroeger voelde! Ik hoop dat alle hulp snel gaat helpen en je je weer helemaal de oude gaat voelen!

Jelief, wat fijn dat het beter gaat!

Ik moet even iets kwijt. Ik dacht een tijdje geleden dat ik mijn bevalling wel grotendeels verwerkt had. Maar nu mijn man en ik serieus over een tweede praten en ik het topic over pijnstilling heb gelezen, komt de angst om nogmaals te moeten bevallen erg boven. Ik weet dat een tweede bijna altijd makkelijk gaat en ik heb al afspraken met het ziekenhuis gemaakt (geen vacuumpomp), maar toch. Het deed zo gruwelijk veel pijn en was zo naar, ik wil eigenlijk niet meer bevallen... Op dit moment houdt het ook de wens voor een tweede een beetje tegen, ik merk dat ik excuses verzin om het nog een paar maanden uit te stellen. Terwijl ik wel dolgraag een tweede wil. Ik zit een beetje te twijfelen of ik er hulp voor zal gaan zoeken of niet. Ik heb niet meer het gevoel dat ik gefaald heb, ik weet wat er mis ging en ook dat als hetzelfde gebeurd bij de tweede, er anders gehandeld zal worden. Maar ik heb nog niet het vertrouwen dat een tweede bevalling minder naar en pijnlijk zal zijn.

Och lieve Cattie.
Ik snap je heel en heel goed. Ik zou ook echt nooit, maar dan ook nooit meer een bevalling willen doen. Als ik dat topic over pijnbestrijding lees, of nu bij BE, dat het kindje vast zat omdat het zo groot is, dan herbeleef ik ok weer zo'n beetje alles. Nu willen wij ook geen tweede meer, dus is er geen probleem. Maar jullie hebben dus nog wél een kinderwens... Kun je niet een afspraak maken met je gyn en een KS bespreken? Want als een bevalling zó traumatisch is geweest zou dat toch een optie moeten zijn?

LadyS, op en af.... iig goed dat je wer eens hebt ervaren hoe het is om je 'zoals vroeger' te voelen. Toch?
Jelief, AD moet je minimaal een half jaar slikken he? En je 'moet' je zeker drie maanden goed voelen alvorens je kunt stoppen. Anders loop je meer kans op terugval.Tenminste, zo is het mij altijd verteld.

Heel herkenbaar, Cattie.
Wij hadden kort na de geboorte van Fons mei 2008 in ons hoofd om een tweede kindje te maken...
Maar nu dat toch wel erg dicht begint te komen denk ik er meer en meer aan om er mei 2009 van te maken...

Hé B-M! Ik zat me net te bedenken dat ik je al een poos niet had gezien hier!

Cattie
het eerste wat me te binnen schiet is dat hulp zoeken niet alleen goed voor jou kan zijn maar mee kan werken om later bij een gyn. een eventuele keizersnede makkelijker voor elkaar te krijgen.
Immers, iemand die al voor er ook maar sprake was van een zwangerschap al hulp nodig had bij het verwerken van de eerste en het toewerken naar de tweede bevalling is niet zo maar iemand die een beetje bang is voor de bevalling.
Ik kan het niet beter omschrijven, sorry.

Dank jullie voor de reacties!
Moonah, een geplande keizersnee krijgen zou mij idd wel rust brengen.
BM, jij ook dus. Sterkte!
Owlet, het is duidelijk wat je bedoeld hoor, en je hebt zeker een goed punt!

Cattie gewoon even een dikke denk dat de tips van Moonah en owlet zeker slim zijn.

En het gezeik met de machtiging voor de voeding voor Arwenis ook weer begonnen ze krijgt nu iig nog 10 blikken, dan verder kijken of ze nog een machtiging mag uitschrijven en zo ja neocate zuigeling zoals nu of toch de advance..
en die 2.5 jaar grens komt alsmaar dichterbij.

Alsof je al niet genoeg gedonder hebt, maken ze het nog moeilijker hoe moeilijk is het als een arts voorschrijft die heeft dat nodig, bloedonderzoek bewijs erbij dat zo;n stomme trut achter een pctje haar formuliertjes bewerkt dan gewoon zegt , nee je moet dat kind eerst maar koemelk geven doorziek laten worden , gadver

LadyS, ik kan me heel goed voorstellen dat het een dubbel gevoel gaf om je weer even jezelf van vroeger te voelen. Maar natuurlijk wel een fijn besef dat dat is wat je was en wat je mist. En dat het er zelfs alweer even was. Goed dat je aan alle kanten hulp gaat krijgen nu. Ik vind het echt knap dat je die stappen aan het zetten bent.

Tex, hoe is het wat dat betreft met jou?

Jelief, heel erg fijn te horen dat het zelfs 'stukken' beter gaat met jou! Heb je de moed te zoeken naar een baantje en te beginnen met op de lijn letten? Niet alles tegelijk willen, he?

quote:

Op woensdag 2 januari 2008 22:57 schreef _evenstar_ het volgende:
Cattie gewoon even een dikke denk dat de tips van Moonah en owlet zeker slim zijn.

En het gezeik met de machtiging voor de voeding voor Arwenis ook weer begonnen ze krijgt nu iig nog 10 blikken, dan verder kijken of ze nog een machtiging mag uitschrijven en zo ja neocate zuigeling zoals nu of toch de advance..
en die 2.5 jaar grens komt alsmaar dichterbij.

Alsof je al niet genoeg gedonder hebt, maken ze het nog moeilijker hoe moeilijk is het als een arts voorschrijft die heeft dat nodig, bloedonderzoek bewijs erbij dat zo;n stomme trut achter een pctje haar formuliertjes bewerkt dan gewoon zegt , nee je moet dat kind eerst maar koemelk geven doorziek laten worden , gadver

Ik ken de geschiedenis van Arwen niet, maar hebben jullie al zo'n provocatietest laten doen?'Als daaruit blijkt dat Arwen toch nog allergisch is blijven ze de voeding vergoeden
Jet heeft in oktober deze test gehad Ik heb wel wat informatie dat ik kan kopieeren en je toe kan sturen!

iig succes!!

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 09:15 schreef Beaker het volgende:

[..]

Ik ken de geschiedenis van Arwen niet, maar hebben jullie al zo'n provocatietest laten doen?'Als daaruit blijkt dat Arwen toch nog allergisch is blijven ze de voeding vergoeden
Jet heeft in oktober deze test gehad Ik heb wel wat informatie dat ik kan kopieeren en je toe kan sturen!

iig succes!!

ze kan net welgeteld redelijk fatsoenlijk avond eten, Ze kreeg/krijgt logopedie omdat ze gedeeltelijk tot zelfs bijna compleet voedselweigerde doordat ze al zoveel pijn gehad heeft.
Bloedonderzoek wijst uit dat de enige allergie die iets gezakt was kippenei was, de koemelk na 3 brood kruimeltjes per ongeluk behoorlijk gestegen.
Reden genoeg om dus geen koemelk provocatie te doen.
Daarbij de voeding die ze krijgt wordt al in weinig gevallen voorgeschreven , ze is een van de weinigen die ook reageert op eiwithydrolisaat.
Kijk zou zegevalletje twijfel zijn oke, maar tis zo overduidelijk nog..

O wat heb ik hier lang niet gelezen zeg. En wat zit het veel van jullie tegen. Ik weet niet eens waar ik beginnen moet.

Cattie, het eerste wat ik dacht toen ik je post las over die angst; bekijk idd de mogelijkheden van een geplande ks. Daarnaast zou je best nu al een gesprek kunnen aangaan met je arts of de vk over deze angst. Zij kunnen je alle mogelijkheden uitgebreid voorleggen en je misschien wat meer rust bieden.

Sugar, Tex, Evenstar (nog van harte met je meisje ) en Jelief allemaal een welverdiende dikke .

LadyS, ik wist helemaal niet van jou dat je ook met die problemen zit. Komt ook omdat ik niet alles meer (kan) volg. Je kwam op mij juist over als iemand die heel gelukkig en tevreden was met haar leventje. Ik heb kennelijk een hoop gemist. Dikke dikke

quote:

Op woensdag 2 januari 2008 22:37 schreef cattie het volgende:

BM, jij ook dus.

Ik heb er eigenlijk een dubbel gevoel over. Achteraf was ik blij dat ze me geen pijnstilling hebben willen geven, ondanks mijn gesmeek. Het was zo fijn om meteen naar huis te kunnen en dat Fons het zo goed deed. Maar op de moment zelf had ik het gevoel dat het echt niet kon, was verdrietig dat er geen tweede kon komen, want dat kon ik gewoon niet nog eens doen...

Wat naar dat je het gevoel had (of nog hebt?) dat je het niet nog eens kan doen, B-M. Maar dan zou je toch wel pijnstilling kunnen krijgen?

Belana, het is ook een beetje mijn angst dat ik er tijdens de zwangerschap of bevalling opeens heel erg last van krijg. Daarom wil ik het liever nu al oplossen, voordat ik zwanger ben.
Ik ga maar eens verder denken hoe ik dit op ga lossen. Bedankt voor jullie hulp!

En een dikke voor iedereen die het kan gebruiken!

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 08:26 schreef Sugar het volgende:
Tex, hoe is het wat dat betreft met jou?

Lief dat je dat vraagt

Maar heb nog niet veel te vertellen... Ik heb heel eigenwijs niet gebeld voor een afspraak voor de feestdagen. Ik ben van plan om maandag te bellen. Aangezien de betreffende psych op maandagen en woensdagen werkt, en ik niet zo'n held in bellen ben, en ik niet weet of ik op andere dagen wél een afspraak zou kunnen maken. Straks durf ik de 2e keer niet te bellen

[ Bericht 33% gewijzigd door texelonia op 04-01-2008 10:09:18 ]

Och Cattie en Bass Miss, wat lijkt me dat rot, dat de angst je tegenhoudt om een wens te kunnen vervullen.

En voor Tex en LadyS ook een dikke

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 17:15 schreef cattie het volgende:
Wat naar dat je het gevoel had (of nog hebt?) dat je het niet nog eens kan doen, B-M. Maar dan zou je toch wel pijnstilling kunnen krijgen?

Ja, dat is juist het dubbele, ik wil helemaal geen pijnstilling, zeg ik nu. Maar op de moment zelf vond ik het zo erg dat ik het niet kreeg. Ik weet gewoon eigenlijk niet wat ik wil de volgende keer. Ik denk dat ik gewoon best er niet over nadenk. Misschien is het de volgende keer wel gewoon te doen...
En anders beklaag ik me het vast enorm op de moment zelf, maar goed, ik heb het toen ook overleefd en het enige dat ik eraan overgehouden heb is angst voor de volgende keer en spijt dat ik er nog maar zo weinig van weet en niet bewust meegemaakt heb.
Maar achteraf was ik dus wel heel erg blij dat we gewoon naar huis konden en dat alles zo goed ging.

Moeilijk lijkt me dat. De wens en de angst die elkaar zo tegenstaan. Ik heb in dit geval eigenlijk dus gewoon de mazzel gehad dat ik niet meer kon kiezen voor pijnstilling. Tegen de tijd dat ik vond dat ik er wel aan toe was, had ik inmiddels zoveel cm ontsluiting dat de kleine al geboren zou zijn als de pijnstilling zijn werk zou doen. Dus bij Fleur niets gehad en bij Maud wel een spuit, maar die werkte te laat.

En voor de mama's die ook in 2008 nog even een steuntje nodig hebben, omdat ze in gevecht zijn met zichzelf....een wijs iemand ( ) zei laatst tegen me: als je je rot voelt zul je toch echt eerst de bodem van de put moeten bereiken om weer vastigheid te kunnen voelen. Daarna kun je er weer uitklimmen.

En ik kom even zwaaien voor de zekerheid. Morgen vertrekken we voor 2 weken naar het mooie centerparc Heilbachsee in Duitsland. Ik hoop heel erg hard dat ze daar internet hebben, maar voor het geval dat ik moet afkicken zwaaien we dus maar even...

van Maud, Fleur en chacama tot over 2 weekjes.

Nou Chaca, die wijze persoon zei het ietsje anders.
Soms voel je je zo slecht dat je echt op de bodem van de put raakt. Maar dan heb je in elk geval weer grond onder je voeten om je op af te zetten, op weg naar boven.

Nogmaals een erg fijne tijd gewenst!