KSW Kerstverhalen Schrijfwedstrijd
Doe hier mee met de Kerstverhalen Schrijfwedstrijd, georganiseerd door FOK!. De wedstrijd loopt dit jaar van 7 t/m 17 december. vanaf de 17e bekijkt de jury de ingestuurde verhalen.
Van de auteur van Kerstverhaal en Tommer, de blauwe broek volgt nu:
Kerst
Verhaal
De sneeuwvlokken geven het gazon een vredige indruk. Althans, zo had het echtpaar Doornenbal het graag gezien. Tot hun terugkerende teleurstelling echter, zijn de kerstdagen in Nederland vrijwel altijd sneeuwloos. Om dit enigszins te compenseren, kopen ze elk jaar een spuitbus waarmee ze de tuin decoreren. Afgezien daarvan doet het oude echtpaar weinig: meestal staren ze de feestdagen uit.
Veel kerstkaarten krijgen de Doornenbals niet. Des te verbaasder zijn ze wanneer er plotseling een brief op hun deurmat valt. Vol argwaan benaderen ze het onvertrouwde object. De echtgenote is gebiologeerd door het prachtige handschrift op de envelop, haar eega meer door de sleutel die erin zit. 'Ik weet waar die voor is,' zegt hij glunderend en kijkt uit het raam op zoek naar een Porsche. Zijn grijze Golf blikt zonder te knipperen terug. 'Misschien was de sleutel al van ons en hadden we hem ergens laten liggen,' oppert de vrouw. De twee gaan op ontdekkingstocht en proberen uit te vinden welk slot bij de sleutel hoort. In winterjassen gestoken begeven ze zich naar de garage en diens deur. Deze maakt klaaglijke geluiden, maar geeft niet mee. Ook de sloten van het hek en de schuilkelder zijn niet bereid tot concessies.
De dag is al bijna ten einde als ze schier alle sleutelgaten zijn langsgegaan. Elke kamer in het huis is verkend; geen kastje heeft geheimen meer. Oude foto's zijn teruggevonden en herinneringen opgehaald. Toch is het nog steeds onduidelijk waar de sleutel vandaan komt. 's Avonds in bed is het echtpaar Doornenbal volledig uitgeput van de intensieve dag. Tevreden maken ze zich op voor een welverdiende rust. 'Ondanks alles is het jammer dat we er niet achter zijn gekomen,' zegt de man. 'Ik wel,' zegt de vrouw. 'Het is de sleutel tot het verhaal. Ons kerstverhaal.'
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 05-12-2007 19:06:43 ]
Kerst
Verhaal
De sneeuwvlokken geven het gazon een vredige indruk. Althans, zo had het echtpaar Doornenbal het graag gezien. Tot hun terugkerende teleurstelling echter, zijn de kerstdagen in Nederland vrijwel altijd sneeuwloos. Om dit enigszins te compenseren, kopen ze elk jaar een spuitbus waarmee ze de tuin decoreren. Afgezien daarvan doet het oude echtpaar weinig: meestal staren ze de feestdagen uit.
Veel kerstkaarten krijgen de Doornenbals niet. Des te verbaasder zijn ze wanneer er plotseling een brief op hun deurmat valt. Vol argwaan benaderen ze het onvertrouwde object. De echtgenote is gebiologeerd door het prachtige handschrift op de envelop, haar eega meer door de sleutel die erin zit. 'Ik weet waar die voor is,' zegt hij glunderend en kijkt uit het raam op zoek naar een Porsche. Zijn grijze Golf blikt zonder te knipperen terug. 'Misschien was de sleutel al van ons en hadden we hem ergens laten liggen,' oppert de vrouw. De twee gaan op ontdekkingstocht en proberen uit te vinden welk slot bij de sleutel hoort. In winterjassen gestoken begeven ze zich naar de garage en diens deur. Deze maakt klaaglijke geluiden, maar geeft niet mee. Ook de sloten van het hek en de schuilkelder zijn niet bereid tot concessies.
De dag is al bijna ten einde als ze schier alle sleutelgaten zijn langsgegaan. Elke kamer in het huis is verkend; geen kastje heeft geheimen meer. Oude foto's zijn teruggevonden en herinneringen opgehaald. Toch is het nog steeds onduidelijk waar de sleutel vandaan komt. 's Avonds in bed is het echtpaar Doornenbal volledig uitgeput van de intensieve dag. Tevreden maken ze zich op voor een welverdiende rust. 'Ondanks alles is het jammer dat we er niet achter zijn gekomen,' zegt de man. 'Ik wel,' zegt de vrouw. 'Het is de sleutel tot het verhaal. Ons kerstverhaal.'
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 05-12-2007 19:06:43 ]
Graag op anoniem
Dat einde 
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Is het de bedoeling dat we het verder afmaken?
Hmm..okee..voor de mensen die dat graag willen weten,
Ben het zusje van..
Hehe...
Ben het zusje van..
Hehe...
De sleutel paste niet. En de Doornenballen gingen slapen.quote:Op woensdag 5 december 2007 19:19 schreef Mainport het volgende:
Ja, alsjeblieft.
'Ondanks alles is het jammer dat we er niet achter zijn gekomen,' zegt de man. 'Ik wel,' zegt de vrouw.
De man kijkt de vrouw verbaast aan. 'Ja? Waarvan dan'
De vrouw zegt: ' Van het kastje in de grote kast'
De man staart zijn vrouw verbaast aan.
De vrouw staat op, loopt naar de kast toe, stapt erin en bukt zich naar een andere kast binnenin de kast. Ze stopt de sleutel erin, draait langzaam en voorzichtig de sleutel om.
Met een kletterend kabaal valt er een skelet uit het kastje middenin de grote kast. De vrouw kijkt beschamend naar de grond en zegt, 'Ja, dit is het skelet van mijn minnaar van 10 jaar geleden die ik had opgesloten in de kast voor een spelletje.'
De man kijkt de vrouw verbaast aan. 'Ja? Waarvan dan'
De vrouw zegt: ' Van het kastje in de grote kast'
De man staart zijn vrouw verbaast aan.
De vrouw staat op, loopt naar de kast toe, stapt erin en bukt zich naar een andere kast binnenin de kast. Ze stopt de sleutel erin, draait langzaam en voorzichtig de sleutel om.
Met een kletterend kabaal valt er een skelet uit het kastje middenin de grote kast. De vrouw kijkt beschamend naar de grond en zegt, 'Ja, dit is het skelet van mijn minnaar van 10 jaar geleden die ik had opgesloten in de kast voor een spelletje.'
Hmm..okee..voor de mensen die dat graag willen weten,
Ben het zusje van..
Hehe...
Ben het zusje van..
Hehe...
Had hij gewonnen met verstoppertje?quote:Op woensdag 5 december 2007 21:28 schreef Tanja-01 het volgende:
'Ondanks alles is het jammer dat we er niet achter zijn gekomen,' zegt de man. 'Ik wel,' zegt de vrouw.
De man kijkt de vrouw verbaast aan. 'Ja? Waarvan dan'
De vrouw zegt: ' Van het kastje in de grote kast'
De man staart zijn vrouw verbaast aan.
De vrouw staat op, loopt naar de kast toe, stapt erin en bukt zich naar een andere kast binnenin de kast. Ze stopt de sleutel erin, draait langzaam en voorzichtig de sleutel om.
Met een kletterend kabaal valt er een skelet uit het kastje middenin de grote kast. De vrouw kijkt beschamend naar de grond en zegt, 'Ja, dit is het skelet van mijn minnaar van 10 jaar geleden die ik had opgesloten in de kast voor een spelletje.'
Ja, die met de ballen in de bek.
'Maar hoe gaaf is dat!' gilt de man het uit van vreugde! Klaar wakker geworden, pakt hij het skelet met beide armen vast en strompelt zo snel mogelijk de trap af. 'Maar wat ben je van plan?', vraagt mevrouw Doornenbal aan zijn eega. 'Kom! We gaan met de magische sleutel de plaatselijke V&D binnendringen en dan dit skelet in het roltrappengat hangen. Dat is lachen joh!' Oh nouja dat kan er ook nog wel bij, dacht mevrouw Doornenbal en gedwee liep ze achter haar man aan richting de grijze Golf.
Het was half twaalf 's avonds en geen vuiltje leek aan de lucht. De kofferbak ging open en meneer Doornenbal legde het lijk in de kofferbak. Een ferme klap maakte het, hij keek even op, maar niets leek op een verdachte situatie. Mevrouw Doornenbal kwam aangerend met de sleutel en ontdeed de Golf van zijn slot. De twee echtelieden stapten in en reden aldus naar hun bestemming, de V&D in Alkmaar.
Het was half twaalf 's avonds en geen vuiltje leek aan de lucht. De kofferbak ging open en meneer Doornenbal legde het lijk in de kofferbak. Een ferme klap maakte het, hij keek even op, maar niets leek op een verdachte situatie. Mevrouw Doornenbal kwam aangerend met de sleutel en ontdeed de Golf van zijn slot. De twee echtelieden stapten in en reden aldus naar hun bestemming, de V&D in Alkmaar.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Aldaar in Alkmaar aangekomen parkeerden zij de auto illegaal vlak voor de V&D. "Maar wat als wij een boete krijgen?" vroeg vrouw Doornenbal aan haar geliefde man. "Ach, dan betalen wij die toch?" repliceerde hij nuchter.
Ze stapten giechelend uit, openden de kofferbak en meneer Doornenbal trok het skelet aan de sleutelbeenderen omhoog. Helaas waren de spieren van het lijk al in zoverre ontbonden dat het hele geraamte plots uit elkaar viel!
Een door mevrouw Doornenbal geslaakt kreetje doorkliefde de stilte van het holst van de nacht.
"Mijn hemeltje!" zei toen ook meneer Doornenbal. "Wat nu?"
Na enig beraad hadden zij een ander lollig plan bedacht voor de tien jaar oude beenderen die zij nu met onderdrukt gegniffel in een oude postzak aan het doen waren.
Ze stapten giechelend uit, openden de kofferbak en meneer Doornenbal trok het skelet aan de sleutelbeenderen omhoog. Helaas waren de spieren van het lijk al in zoverre ontbonden dat het hele geraamte plots uit elkaar viel!
Een door mevrouw Doornenbal geslaakt kreetje doorkliefde de stilte van het holst van de nacht.
"Mijn hemeltje!" zei toen ook meneer Doornenbal. "Wat nu?"
Na enig beraad hadden zij een ander lollig plan bedacht voor de tien jaar oude beenderen die zij nu met onderdrukt gegniffel in een oude postzak aan het doen waren.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik zou toch eindigen met een heftige seksscène in de sneeuw denk ik. En dat ze dan vermoord worden door een jaloerse impotente lustmoordenaar.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
'We sturen de beenderen naar de kerstman!
Die kan hij dan als bot aan de rendieren geven, zo hebben hun ook nog wat op op te kluiven,' zei de man vol vreugde. De vrouw stemde ermee in. Ze stapten opnieuw in de golf, met de bot stukken in de oude postzak achterin de auto.
Ze kwamen bij de brievenbus aan.
De vrouw zei: 'Ja, maar hoe krijgen we die zak met botten in de oude postzak dan in de brievenbus?' Daar moest de man even over nadenken. Tenslotte zei hij: 'We kunnen ze ook een voor een in de brievenbus stoppen met een mooi strikje eromheen.' De vrouw zei: 'Ja, maar hoe halen we in godsnaam midden in de nacht strikjes vandaan?'
De man keek met een geheimzinnig glimlachje zijn vrouw aan...
Die kan hij dan als bot aan de rendieren geven, zo hebben hun ook nog wat op op te kluiven,' zei de man vol vreugde. De vrouw stemde ermee in. Ze stapten opnieuw in de golf, met de bot stukken in de oude postzak achterin de auto.
Ze kwamen bij de brievenbus aan.
De vrouw zei: 'Ja, maar hoe krijgen we die zak met botten in de oude postzak dan in de brievenbus?' Daar moest de man even over nadenken. Tenslotte zei hij: 'We kunnen ze ook een voor een in de brievenbus stoppen met een mooi strikje eromheen.' De vrouw zei: 'Ja, maar hoe halen we in godsnaam midden in de nacht strikjes vandaan?'
De man keek met een geheimzinnig glimlachje zijn vrouw aan...
Hmm..okee..voor de mensen die dat graag willen weten,
Ben het zusje van..
Hehe...
Ben het zusje van..
Hehe...
Heer Doornenbal pakte vanuit zijn achterzek een middelgroot slagersmes en gniffelde: "Nou die strikjes, dat is niet zo moeilijk!". Met de punt van het mes wees hij richting mevrouw Doornenbal, die verbaasd opkeek naar haar eega. "Nee, nee, doe het niet! Genade!" waren haar laatst geslaakte kreten. Het was veel te laat voor haar. Het mes werd gedecideerd in de borstkas van mevrouw Doornenbal gestoken. "Ha ha ha ha!", zo klonk de bulderlach van de zojuist geworden weduwnaar. Hij sleepte behoedzaam het lichaam van zijn vrouw naar de struikjes achter de brievenbus en begon stukjes huid te fileren. "Hier! Dit worden strikjes!" zei meneer Doornenbal met vuur in zijn ogen. Een laatste levenszucht verliet mevrouw Doornenbal. Het bloed vloeide rijkelijk en ze kon gerust als dood beschouwd worden. Naast haar ontzielde lichaam lagen al vijf rode strikjes, afkomstig uit het vadsige dijbeen van mevrouw Doornenbal.
.
.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Na nog een tijdje hard doorwerken had meneer Doornenbal genoeg strikjes om elk van de beenderen van het zo goed als vergane lijk te versieren. Eén voor één strikte hij de vlezige stukjes om de botten en deponeerde deze in de brievenbus.
Tegen de tijd dat hij het laatste bot van het geraamte in "Overige postcodes" had gepropt zag meneer Doornenbal al het eerste ochtendgloren die de nieuwe dag aankondigden. Het overgebleven vlees van wat ooit mevrouw Doornenbal was geweest werd door haar weduwnaar achterin de grijze Golf gelegd, uiteraard nadat hij eerst de oude postzak in de kofferbak gelegd had, want hij wilde natuurlijk niet al te veel bloedvlekken schoon moeten schrobben.
Goedgeluimd reed hij naar huis, onderwijl vrolijk meezingend met heerlijke kerstnummer dat op dat moment op de radio speelde. Thuis aangekomen stapte hij uit, liep naar binnen en zette de Senseo aan.
Hij waste zijn handen en keek daarna hoe zijn favoriete blauwe kopje zich vulde met de donkerbruine straaltjes uit zijn koffiepadapparaat.
Aan de keukentafel dronk hij met kleine slokjes zijn koffie, met in het vooruitzicht het plezier van het plannenmaken wat betrof het overgebleven vlees van zijn inmiddels koudgeworden vrouw.
Tegen de tijd dat hij het laatste bot van het geraamte in "Overige postcodes" had gepropt zag meneer Doornenbal al het eerste ochtendgloren die de nieuwe dag aankondigden. Het overgebleven vlees van wat ooit mevrouw Doornenbal was geweest werd door haar weduwnaar achterin de grijze Golf gelegd, uiteraard nadat hij eerst de oude postzak in de kofferbak gelegd had, want hij wilde natuurlijk niet al te veel bloedvlekken schoon moeten schrobben.
Goedgeluimd reed hij naar huis, onderwijl vrolijk meezingend met heerlijke kerstnummer dat op dat moment op de radio speelde. Thuis aangekomen stapte hij uit, liep naar binnen en zette de Senseo aan.
Hij waste zijn handen en keek daarna hoe zijn favoriete blauwe kopje zich vulde met de donkerbruine straaltjes uit zijn koffiepadapparaat.
Aan de keukentafel dronk hij met kleine slokjes zijn koffie, met in het vooruitzicht het plezier van het plannenmaken wat betrof het overgebleven vlees van zijn inmiddels koudgeworden vrouw.
Ja, die met de ballen in de bek.
Nadat hij zijn koffie op had zette hij zijn kopje met een klap op tafel, want hij had ineens een schitterende inval die hij naar zijn gevoel direct ten uitvoer moest brengen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik nodig mijn buren uit en we gaan samen gourmetten. Het vlees heb ik al in huis, zij zorgen vast wel voor de rest bedacht meneer Doornenbal, lui zoals hij altijd gewoonlijk was. Hij gaapte nog eens, hees zichzelf uit de stoel en ging naar de voordeur. "Is het niet een beetje raar, wat ik nu allemaal doe?" bedacht meneer zich. Hij aarzelde even, maar deed toch de voordeur open. "Welnee, alles is normaal, alles onder controle".
Trrriingggg! deed de snerpende bel van de buren, genaamd meneer en mevrouw Kuijpers. Het waren net als de Doornenbals wat oudere mensen, een beetje saai, grijs, ouderwets, cliche geraniums die hun voorraam opvulden. Meneer Kuijpers deed open en begroette zijn buurman: "Môgge buurman! Ook lekker vroeg uit de veren!" "Jaja jajaja..." wijfelde meneer Doornenbal. "Zeg" zei hij abrupt, "hebben u en uw eega wellicht zin om kerstdiner bij mij te vieren? Ik zat zelf te denken aan gourmetten, het vlees heb ik al!" "Oh uitstekend idee", antwoordde meneer Kuijpers "ik had het al met mijn vrouw er over tijdens ontbijt, wat moeten we doen met de kerst..."
Trrriingggg! deed de snerpende bel van de buren, genaamd meneer en mevrouw Kuijpers. Het waren net als de Doornenbals wat oudere mensen, een beetje saai, grijs, ouderwets, cliche geraniums die hun voorraam opvulden. Meneer Kuijpers deed open en begroette zijn buurman: "Môgge buurman! Ook lekker vroeg uit de veren!" "Jaja jajaja..." wijfelde meneer Doornenbal. "Zeg" zei hij abrupt, "hebben u en uw eega wellicht zin om kerstdiner bij mij te vieren? Ik zat zelf te denken aan gourmetten, het vlees heb ik al!" "Oh uitstekend idee", antwoordde meneer Kuijpers "ik had het al met mijn vrouw er over tijdens ontbijt, wat moeten we doen met de kerst..."
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Ineens bedenkt meneer Doornenbal zich iets.
'We zijn niet overal geweest.' Hij kijkt zijn vrouw mysterieus aan. 'Och hemeltje, je hebt gelijk!'. Mevrouw Doornenbal weet niet hoe snel ze van haar bed moest komen. 'We gaan meteen kijken, kom mee!'. Meneer Doornenbal steekt zijn voeten in zijn sloffen en sloft achter zijn vrouw aan, het grote huis door. Ze gaan een trap op en bij een deur aan het einde van de gang staan ze stil. Mevrouw Doornenbal giechelt als ze de sleutel in het sleutelgat steekt. Langzaam en piepend gaat de deur open... Meneer Doornenbal probeert het licht aan te doen, maar het licht werkt kennelijk niet. 'Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid!' zegt mevrouw Doornenbal en met een triomfantelijk gezicht haalt ze een zaklantaarn tevoorschijn. 'Als ik jou toch niet had...' zegt meneer Doornenbal en drukt een kus op het voorhoofd van zijn vrouw. Zij pakt hem stevig bij de hand en samen stappen ze over de drempel van de stoffige kamer. 'Daar' wijst mevrouw Doornenbal. Meneer Doornenbal volgt haar blik. In de hoek van de kamer staat een grote klerenkast. Voor de rest is de kamer volledig leeg. Langzaam lopen ze naar de eenzame kast toe. Mevrouw Doornenbal opent de kastdeur. De kast is zo groot dat ze zonder haar hoofd te bukken naar binnen kan stappen. Ze geeft de zaklamp aan haar man en tast om zich heen in de kast. Allemaal oude jassen. Maar als ze verder loopt, voelt ze iets anders. Bovendien heeft ze het ineens erg koud. 'Kom eens, schat'. Meneer Doornenbal gaat ook naar binnen. Mevrouw Doornenbal doet een paar stappen naar voren en ineens staat ze te midden van enkele dennen en een volledig besneeuwd gebied. Een paar meter verderop staat een lantaarnpaal. Meneer Doornenbal komt naast haar staan. Hij kijkt haar aan met een brede glimlach.
Ze zijn in het land van Narnia beland.
.
'We zijn niet overal geweest.' Hij kijkt zijn vrouw mysterieus aan. 'Och hemeltje, je hebt gelijk!'. Mevrouw Doornenbal weet niet hoe snel ze van haar bed moest komen. 'We gaan meteen kijken, kom mee!'. Meneer Doornenbal steekt zijn voeten in zijn sloffen en sloft achter zijn vrouw aan, het grote huis door. Ze gaan een trap op en bij een deur aan het einde van de gang staan ze stil. Mevrouw Doornenbal giechelt als ze de sleutel in het sleutelgat steekt. Langzaam en piepend gaat de deur open... Meneer Doornenbal probeert het licht aan te doen, maar het licht werkt kennelijk niet. 'Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid!' zegt mevrouw Doornenbal en met een triomfantelijk gezicht haalt ze een zaklantaarn tevoorschijn. 'Als ik jou toch niet had...' zegt meneer Doornenbal en drukt een kus op het voorhoofd van zijn vrouw. Zij pakt hem stevig bij de hand en samen stappen ze over de drempel van de stoffige kamer. 'Daar' wijst mevrouw Doornenbal. Meneer Doornenbal volgt haar blik. In de hoek van de kamer staat een grote klerenkast. Voor de rest is de kamer volledig leeg. Langzaam lopen ze naar de eenzame kast toe. Mevrouw Doornenbal opent de kastdeur. De kast is zo groot dat ze zonder haar hoofd te bukken naar binnen kan stappen. Ze geeft de zaklamp aan haar man en tast om zich heen in de kast. Allemaal oude jassen. Maar als ze verder loopt, voelt ze iets anders. Bovendien heeft ze het ineens erg koud. 'Kom eens, schat'. Meneer Doornenbal gaat ook naar binnen. Mevrouw Doornenbal doet een paar stappen naar voren en ineens staat ze te midden van enkele dennen en een volledig besneeuwd gebied. Een paar meter verderop staat een lantaarnpaal. Meneer Doornenbal komt naast haar staan. Hij kijkt haar aan met een brede glimlach.
Ze zijn in het land van Narnia beland.
.
Niet meer actief op Fok!
Volledig inconsistent.quote:Op donderdag 13 december 2007 14:58 schreef Viking84 het volgende:
Ineens bedenkt meneer Doornenbal zich iets.
(...)
Ze zijn in het land van Narnia beland.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ja, en toen kwam er een Olifant met een grote snuit, en die blies het verhaaltje uit:
*STAMP* *STAMP* *STAMP*
"Hallo, ik ben Onno, de olifant, en ik kom dit verhaaltje uiltblzen. Sterker nog, ik kom het verhaaltje OPBLAZEN!"
*BOEM*!!!!!!
*STAMP* *STAMP* *STAMP*
"Hallo, ik ben Onno, de olifant, en ik kom dit verhaaltje uiltblzen. Sterker nog, ik kom het verhaaltje OPBLAZEN!"
*BOEM*!!!!!!
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
. Sorry
Het is geen Ome Henk hier!quote:Op donderdag 13 december 2007 15:14 schreef Seneca het volgende:
Ja, en toen kwam er een Olifant met een grote snuit, en die blies het verhaaltje uit:
*STAMP* *STAMP* *STAMP*
"Hallo, ik ben Onno, de olifant, en ik kom dit verhaaltje uiltblzen. Sterker nog, ik kom het verhaaltje OPBLAZEN!"
*BOEM*!!!!!!
Ja, die met de ballen in de bek.
Maar hoe nu verder 
.
.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Misschien weet Tanja-01 hoe het kerstdiner met de buren zal verlopen!
Ja, die met de ballen in de bek.
Die volgende avond was het eerste kerstdag. Ze zaten met z'n 3en aan tafel. Meneer Doornenbal, Mevrouw Kuijpers en Meneer Kuijpers. De sfeer aan tafel was een beetje gespannen. Om het ijs te breken zei mevrouw Kuijpers: 'Goh, wat gezellig hierzo. Leuk ingericht hier met al die leuke kerstspulletjes. Maar waar is je vrouw eigenlijk gebleven?'quote:Op woensdag 12 december 2007 14:17 schreef Falco het volgende:
Ik nodig mijn buren uit en we gaan samen gourmetten. Het vlees heb ik al in huis, zij zorgen vast wel voor de rest bedacht meneer Doornenbal, lui zoals hij altijd gewoonlijk was. Hij gaapte nog eens, hees zichzelf uit de stoel en ging naar de voordeur. "Is het niet een beetje raar, wat ik nu allemaal doe?" bedacht meneer zich. Hij aarzelde even, maar deed toch de voordeur open. "Welnee, alles is normaal, alles onder controle".
Trrriingggg! deed de snerpende bel van de buren, genaamd meneer en mevrouw Kuijpers. Het waren net als de Doornenbals wat oudere mensen, een beetje saai, grijs, ouderwets, cliche geraniums die hun voorraam opvulden. Meneer Kuijpers deed open en begroette zijn buurman: "Môgge buurman! Ook lekker vroeg uit de veren!" "Jaja jajaja..." wijfelde meneer Doornenbal. "Zeg" zei hij abrupt, "hebben u en uw eega wellicht zin om kerstdiner bij mij te vieren? Ik zat zelf te denken aan gourmetten, het vlees heb ik al!" "Oh uitstekend idee", antwoordde meneer Kuijpers "ik had het al met mijn vrouw er over tijdens ontbijt, wat moeten we doen met de kerst..."
Meneer Doornenbal zei ietwat gespannen: 'Eh ja, ze is eh..op bezoek bij zieke tante. Die was plotseling ziek geworden en ze is er met spoed heen gegaan. Ze vind het zelf ook heel jammer dat ze hier nu niet kan zijn. Maar tast toe, ik heb genoeg vlees voor ons 3en!'
Meneer en mevrouw Kuijpers pakten gretig het vlees en legden het op het gourmetstel. Ze lieten het lekker sudderen in de vette olie die op de plaat lag.
Meneer Doornenbal zat te kauwen op een stukje stokbrood en zat toe te kijken hoe zijn buren het vlees aan het sudderen waren. Toen het vlees gaar was, legden ze het op hun bord. Ze deden er allebei wat zout over en prikten er met hun vork in om het in hun mond te stoppen.
Meneer Doornenbal zat te kijken met open mond hoe het vlees naar hun mond reikte...
Hmm..okee..voor de mensen die dat graag willen weten,
Ben het zusje van..
Hehe...
Ben het zusje van..
Hehe...
[ Bericht 100% gewijzigd door koffie-nugraag op 25-01-2008 01:33:47 ]
1-2 eetl. (zeer) donker gebrande koffiebonen malen met strak afgestelde slingerkoffiemolen. Verwarm espressoapparaat (langdurig) voor. Kopje(s) met max. 60-80 ml inhoud verwarmen met heet water. Hang met de gemalen koffie gevuld piston onder apparaa
Och heden, hoe daverend benieuwd ik ben naar wat daar gepost moet zijn geweest!quote:Op vrijdag 25 januari 2008 01:31 schreef koffie-nugraag het volgende:
Mooi verhaal trouwens alles bij elkaar. Deze kerst sturen we hem in z'n geheel op!
Prima ook voor de verfilming.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ook mijn stukje?quote:Op vrijdag 25 januari 2008 09:02 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Och heden, hoe daverend benieuwd ik ben naar wat daar gepost moet zijn geweest!
Mooi verhaal trouwens alles bij elkaar. Deze kerst sturen we hem in z'n geheel op!
Prima ook voor de verfilming.
.Mevrouw Doornenbal die - geheel onverwachts - opstaat uit den dood.
De lezer cq. kijker wordt volledig op het verkeerde been gezet en daar smullen mensen van: van verhalen waar geen sterveling een touw aan vast kan knopen.
Niet meer actief op Fok!
|
|
