AFC Ajax-topic #833: Koploper

quote:

Van Wijk: 'Kritiek op Jaakke onterecht'

donderdag 22 november, door SV, Amsterdam, 07:50u, AD
Leo van Wijk, al jaren kandidaat voorzitter, vindt de kritiek op John Jaakke onterecht en zou daarom nooit plaats nemen als voorzitter van Ajax. Bovendien koos hij voor het NOC&NSF.

'Ik vind de kritiek op de huidige voorzitter onterecht. Dus zie ik geen enkele aanleiding om mezelf naar voren te schuiven', aldus Van Wijk.

'Ik had twintig jaar geleden al voorzitter van Ajax kunnen worden. Ik ben meerdere malen gevraagd. Mijn maatschappelijke functie leende zich er niet voor om voorzitter te worden. Ik had het destijds niet kunnen maken om te zeggen: ik kan niet bij de commissarissenvergadering van de KLM zijn, want Ajax moet een belangrijke wedstrijd spelen'.

quote:

In dienst van de Wambertinho’s
Door TIJANI GOULLET

ALMERE - Danilo (17) kan beter worden dan zijn vader, zegt ex-Ajacied Wamberto. Daarom gaat de carrière van zoonlief, die in de A1 van Ajax speelt, voor.

Alle deuren in de gang gaat hij af. Maar alles zit op slot en nergens is op deze woensdagmiddag een bal bij FC Omniworld, de voetbalclub, te bekennen.

De fotograaf roept hem toe dat de foto ook wel zonder bal kan. Wacht, zegt Wamberto terwijl hij naar zijn auto loopt. Daar haalt hij uit zijn zwarte Mercedes met een Belgisch kenteken twee ballen tevoorschijn. Een grijze en een witte. ,,Kies maar,’’ zegt hij.

De ballen liggen altijd in de kofferbak - met drie voetbalgekke zoons een noodzaak.

Wambertinho (15) en Wanderson (13) zijn deze middag bij hun oma in Amstelveen. Danilo (17), die in de A1 van Ajax voetbalt, is door zijn moeder Rosane gebracht.

Bij de fotosessie trekt Rosane nog eens haar dikke jas op. Ze neemt in de dug-out op het veld plaats. Beschermd tegen de gure wind kijkt ze naar haar twee mannen. Danilo is een stuk groter dan zijn vader, die 1,65 meet. Het verschil in lengte is goed te zien als ze tegen elkaar aanleunen voor de foto.

Binnen wacht de warme koffie. Wamberto gaat aan een lange tafel zitten, waar doordeweeks normaliter door de selectie van FC Omniworld gezamenlijk wordt geluncht en die op wedstrijddagen wordt bevolkt met sponsors. Vandaag zijn de Almeerse voetballers vrij. De Braziliaan is op de club om wat schietoefeningen te doen.

Het blijft toch een raar gezicht om Wamberto, pas 32 jaar, bij een kleine club als FC Omniworld te zien rondlopen. Maar de man die in 2002 met Ajax kampioen werd en twee bekers met de Amsterdamse club veroverde, vindt dat helemaal niet raar.

,,Danilo is de belangrijkste reden waarom ik bij FC Omniworld voetbal. Ik wil dat de familie weer bij elkaar is. Omniworld ligt lekker dicht bij onze woonplaats Amstelveen én het is ook niet ver van Ajax, waar Danilo voetbalt. De afgelopen vier jaar heb ik in België gezeten (Wamberto speelde daar voor Bergen en Standard Luik, red.) en Danilo woonde hier in Nederland bij zijn oma. Dat is toch minder.’’

Danilo, met een Amsterdams accent: ,,Ik voel me wel belangrijk nu mijn vader dit voor mij doet. Van mij hoefde het niet, maar het is voor mij het beste.’’

Richard Danilo Maciel beheerst nu het leven van Wamberto. Hij was pas 15 jaar toen zijn zoon werd geboren. ,,In het begin was het heel moeilijk voor mij. Maar gelukkig was ik in Brazilië en kreeg ik bij de opvoeding van mijn zoon veel steun van beide families.’’

Wat als Danilo over een half jaar thuis komt en vertelt dat hij een meisje zwanger heeft gemaakt? Moeder Rosane trekt een vies gezicht.

Wamberto schudt zijn hoofd. ,,Het leven hier is anders. In Brazilië heb je grote families die elkaar steunen. Hij moet zich nu op school en het voetbal richten. Daarna komen de mooie meisjes vanzelf.’’

Met het voetbal gaat het crescendo. Danilo kwam al op zijn tiende jaar bij Ajax terecht. ,,Het was in hetzelfde jaar als mijn vader, dus je kunt van een dubbele transfer spreken,’’ zegt junior.

Zijn vader: ,,Het was voor Ajax twee halen, één betalen, haha.’’

Vroeger wilde Wamberto de Jesus Sousa Campos niet dat zijn zoon als profvoetballer in zijn voetsporen zou treden.

,,In Brazilië, waar ik als voetballer begon, was het heel moeilijk als prof. Vervolgens ben ik op mijn 17de jaar helemaal alleen in België terechtgekomen. Ik had moeite met het klimaat, de taal en de cultuur. Gelukkig kwamen twee jaar later mijn vrouw en Danilo naar België. Sindsdien ging het veel beter.’’

Danilo: ,,Toen ik in de D-tjes zat, zag mijn vader dat ik talent heb. Sindsdien steunt hij mij.’’

Wamberto: ,,Maar ik heb wel tegen hem gezegd dat als hij wil voetballen zijn schoolopleiding het belangrijkste is.’’

In juni dit jaar tekende Danilo, die inmiddels zijn school heeft afgerond, in het bijzijn van technisch directeur Martin van Geel een profcontract bij Ajax. ,,Het was een leuke dag,’’ zegt pa trots. ,,Het eerste contract is heel belangrijk voor zijn toekomst. Ik was heel blij voor hem. Sinds hij die verbintenis heeft getekend, speelt hij ook beter. Dat komt omdat hij nu meer rust en vertrouwen heeft.’’

Danilo, die bij Ajax ‘Dani’ wordt genoemd, heeft al enkele wedstrijden voor België onder 19 gespeeld. ,,Tot mijn 21ste jaar kan ik nog kiezen voor welk land ik mag spelen. Ik heb een ruime keuze: België, Nederland of Brazilië. Ik heb nog geen beslissing genomen, het is zo moeilijk.’’

Voor Wamberto maakt het niet uit voor welk land zijn zoon zal kiezen. Maar moeder Rosane zegt zonder twijfel: ,,Brasil!’’

‘Wampie’, zoals Wamberto vroeger bij Ajax bekend stond, komt regelmatig naar de training op de Toekomst kijken. Wedstrijden slaat hij ook niet over. Langs de zijlijn staat Wamberto geregeld naast Danny Blind, zijn voormalige ploeggenoot bij Ajax. Beiden kijken dan naar de verrichtingen van hun zoons, die samen in de A1 voetballen. Daley als centrale verdediger en Danilo als linksbuiten.

,,We spelen al tien jaar samen, we zijn beiden in de E2 begonnen. Daley is een groot talent,’’ zegt Danilo.

Wamberto is op zijn beurt lovend over Danny Blind. ,,Ik heb veel respect voor hem, hij was een grote voetballer. Soms praten we over vroeger en over onze zoons.’’

De nieuwe Sire-campagne die ouders erop wijst om bij het jeugdteam van de kinderen vooral rustig te blijven langs de lijn, is voor Wamberto niet nodig. ,,Ik blijf altijd rustig. Pas thuis vertel ik Danilo wat hij goed of minder goed heeft gedaan. Mijn vrouw is veel fanatieker langs de lijn, haha.’’

Zijn andere zoons Wambertinho en Wanderson spelen (nog) niet bij Ajax. Als het aan senior ligt, komt daar snel verandering in. ,,Ik hoop dat ze een mooie toekomst zullen krijgen bij een goede profclub. Uiteraard hoop ik dat dat Ajax zal zijn, want Ajax is mijn thuis. En het is nog eens lekker dicht bij huis.’’

De vraag wie het meest op hem lijkt, beantwoordt Wamberto gekscherend. ,,Wambertinho lijkt het meest op mij,’’ zegt hij, ondertussen trekkend aan zijn eigen oren.

Dan serieus: ,,Wanderson heeft mijn snelheid, Wambertinho mijn techniek en Danilo heeft alles.’’

Danilo: ,,Ik denk wel dat ik een beetje hetzelfde type ben als mijn vader. Goed, ik speel op links, maar in eerste instantie ben ik rechtsbenig.’’

Wamberto: ,,Hij is in het veld slimmer dan ik. Ik liep te veel, dat kostte veel kracht. Maar misschien komt dat omdat ik bij een kleine Belgische ploeg ben begonnen en hij bij een grote club zit met een goede jeugdopleiding. Danilo kan beter worden dan ik. Hij heeft een goede mentaliteit en zijn karakter is ook prima.’’

De aanvaller van FC Omniworld, die in drie duels één keer scoorde maar tot de winterstop is uitgeschakeld door een hamstringblessure, denkt dat de Wamberto’s het voetbal in het bloed hebben. ,,Dat hebben we van God gekregen. Mijn vader kon dan niet goed voetballen, maar mijn broers wel. Een van hen is profvoetballer in Brazilië.’’

De droom van Wamberto is om ooit samen met zijn zoon in één team te voetballen. Maar hij speelt nu zelf bij FC Omniworld. ,,Ach,’’ zegt ‘Wampie’. ,,Dromen mag toch altijd. Ik ga het proberen. Waarom niet? En anders vind ik het ook goed als we tegen elkaar spelen.