Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? deel 50

quote:

Op donderdag 29 november 2007 09:30 schreef texelonia het volgende:
Daarnaast heb ik juist het gevoel nooit hard genoeg te werken. Vergeleken die collega's. Dus altijd net een tikkie harder willen werken, omdat ik denk, dat zij anders denken, dat ik niet hard genoeg werk Ik moet daar nog een beetje een middenweg in zien te vinden.

Dat was dus niet alleen mijn gevoel, maar ook het gevoel van mijn collega's
Ze hebben "geklaagd" bij de manager, dat ik niet genoeg initiatief neem, en dat het lijkt alsof ik het werk niet meer leuk vind en er geen zin meer in heb....

Ik werk me voor mijn gevoel de pleuris, heb geen energie meer voor thuis, Noah, het huishouden, etc. En waarvoor? Voor NIKS, want het is toch niet goed genoeg. Ik heb nu dus het gevoel op élk vlak tekort te schieten, als moeder, als huisvrouw, als partner, én als werknemer.

Nu moet ik dus maar eens gaan bedenken hoe ik dit op ga lossen. Want als ik nóg harder ga werken, lijden Micha en Noah er nóg meer onder. En ikzelf ook trouwens. Maar als ik dat niet doe, dan is mijn werk ontevreden over me, wordt het waarschijnlijk minder gezellig op de werkvloer (was het eigenlijk al...), en wordt straks mijn contract niet verlengd (duurt nog 5 maanden, maar toch).

In elk geval heb ik dat van de pauzes wel aangekaart, en dat was volgens de manager het probleem niet. Die moet ik gewoon kunnen nemen als het werk het toelaat, ookal doen mijn collega's dat niet. Volgens haar zouden zij dat ook geen probleem vinden. Eerst nam ik dan dus ook maar geen pauze, omdat ik het lullig vond dat die collega's dan alles (eventjes) alleen moesten doen. Maar ik merk dat als ik wel even die pauze-momenten pak, ik dan echt weer wat meer energie en zin heb om te werken. Dus ik hoop dat dat alvast een verschil zal maken (en dat zij dat verschil dan ook zien...).

Sorry voor het lange verhaal maar moest even mijn hart luchten

ik herken dat wel hoor tex, toen ik werkte/studeerde, altijd maar alles doen, wel even die pauze nemen daar heb je rehct op en dan even gewoon afzonderen.
ZO mezelf voorbij werk/school was het enige en de rest schoot er bij in.
En een enkeling doorzag wel hoe/wie ik was en deed wel moeite om mij te kennen en aardig te doen, maar veel mensen doen dat gewoon niet. en het enige wat hun zien is een stom dom sjagerijnig dik meisje die nooit wat zegt.
Terwijl ik toen gewoon bang was , maar toch wel zo graag wil proberen. ik goed stel hersens heb
Herken dat gevoel van jezelf alles geven maar het wordt gewoonweg niet gezien. kut is dat
zeker als ej dan mensen hebt die dicht bij je staan ( bij jouw je moeder hier mijn zussen ) die van dat soort gemene sneren maken, niet de moeite doen om de echte jou te zien. je zelfvetrouwen wat al nihil is en je angst voor die grote boze wereld alleen maar versterken, want als diegene die je lief zouden moeten hebben al zo tegen je doen, nou dan zul je het wel verdiend hebben etc..

gewoon even een dikke kus

Tex, wat klote allemaal zeg!

Sugar, LadyS, de anderen hebben al veel zinnigs gezegd, daar sluit ik me bij aan. Sterkte!

Menicole, wat ontzettend klote en gemeen van diegene die je als het ware stalkt.
Ik snap je beslissing, maar vind het wel jammer hoor!

Enne volgens mij ben ik sinds de zwangerschap veel sneller emo. Herkenbaar?

he bah, lieve Tex, had je nou maar gewoon een baan die wél bij je past. Want zo klinkt het nu niet. Ik gun je zo dat baantje of die báán die wel echt voor jou zou zijn. Echt. Maar ja, wat heb je daaraan? Ik zou willen dat ik je een heel goed idee kon geven hierover of een perfecte manier om die baan ineens te vinden én aangenomen te worden. dat zou zo fijn zijn. Want dit klinkt alsof het je ongelukkig maakt en dat is het niet waard, maar je moet natuurlijk werken, want geld. Bah, bah.
Lieve Tex, even voor wat het waard is: je dóet je stinkende best, jij. Dat blijkt gewoon uit je verhalen over je werk. Dan kan het nog steeds zo zijn dat het niet past, en dat ligt dus niet aan je inzet, maar aan wie je bent (een leuke Tex, die genoeg heel goed kan!) en wat het voor werk is (catering ). Ik vind het gewoon heel jammer om te zien dat het steeds net niet lukt. Dat ligt niet aan jou, aan je kunnen of je inzet. Maar het is wel heel veel pech. En ik gun je dat dat eens verandert naar heel veel geluk.

evenstar herkenbaar wat je schrijft ja...
En dat mensen niet de moeite nemen om je te kennen, zelfs ouders/zussen etc. Ik denk toch dat dat ook aan mij ligt. Ik láát me niet kennen. Ik denk dat het voor hun ook wel heel moeilijk is om daar doorheen te prikken.

Sugar, ik vind het werk zelf wel meevallen eerlijk gezegd. Niet mijn droombaan maar ik vind het ook niet heel erg. Het vervelendste is vooral dat ik zo belachelijk veel uren werk. Maar ik wilde flexibel zijn enzow, want ik had al zo weinig (ervaring, diploma's, etc), en anders zou het helemaal nooit wat worden. En nu heb ik een contract, op basis van mijn flexibele inzet Nu weet ik dus niet hoe ik daar onderuit kan komen... Ik durf er niet zo goed over te beginnen dat ik minder zou willen werken, bang dat ze het niet goed oppakken (die manager is sowieso al een beetje een vervelend mens ). Maar ik kan het altijd proberen natuurlijk, dus misschien doe ik dat wel binnenkort. En in 2008 ga ik in elk geval veel dagjes vrij nemen! Ik heb na 1 maand al 16 overuren, en per week heb ik er misschien 2 nodig voor één dagje vrij. Als ik tenminste de overige dagen niet overwerk

En dat genoeg heel goed kunnen, nu steekt mijn onzekerheid weer de kop op, maar voor mijn gevoel kan ik echt zo heel veel goed Ik heb geen diploma's, zelfs mijn havo niet afgemaakt. Ik heb geen noemenswaardige baantjes gehad en dus ook geen interessante werkervaring opgedaan. Ik ben niet leuk en gezellig en spontaan, of het komt totaal niet over bij die mensen. Ik zou niet weten wat ik wel goed kan (behalve een hele hoop negatieve dingen die ik jullie zal besparen). Ik wou nu even zo graag dat ik iemand anders was

Lieve Tex, dat wist ik allemaal allang van die diploma's en werkervaring. Maar ik vind je slim, ik vind je duidelijk en helder in je teksten en je weet hoe de wereld in elkaar zit. dat is wat ik zie en lees en daar doelde ik op.
Het zou fijn zijn als er iemand was die jóu zou kennen en precies iets had wat bij jou past. Ergens de administratie doen en de website uptodate houden ofzo. Of in een leuke filmhuisfilm-achtige videotheek werken. Of...

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 08:34 schreef m@x het volgende:
voor iedereen die het nodig heeft.

Jij bent ook een mooie MeNicole. Straks word ik ook nog gehackt Even allemaal zwaaien naar de meelezer

Zwaaien? Ikke niet, kan zo iemand krijgen! Hee joh, meelezer/stalker, heb je niet genoeg aan je eigen leven?

Sugar, ik herken dat fysieke verwaarlozen van jezelf ook wel. Tijdens heel heftige winterdepressies deed ik dat. Pijn en kou en honger negeren. Warme douches, dekens en kopjes thee doorbraken het patroon een beetje.

M@x, ook voor jou een

quote:

Op donderdag 29 november 2007 10:02 schreef texelonia het volgende:

[..]

Sodexho.

Daar leveren wij aan

Hier alles goed! maandag een sollicitatie kwam zomaar ineens op mijn pad

Ben wel heel onzeker voor het zwanger zijn was ik best wel een zeker persoon, maar nu ...... vind mezelf te dik vind mezelf niet meer mooi vind mezelf niet vrolijk genoeg
Zijn dat de hormonen?? Mjaaaa.....nou het zal wel weer goed komen. Moet alleen ff de tijd nemen denk ik!
Ik ga nu pas nadenken over de ( lullige, rottige ) dingen die er gebeurd zijn in mijn zwangerschap.

maar ben positief

Sugar veel succes met alles! Suzanna nog van harte! en berterschap!

Spannend, Beaker. Ik dacht dat jij even bewust thuis wou blijven voor je lieve meissie...of was het toch werk gerelateerd ? Hormonen ???? Zeker lastig zo af en toe. Meestal volgende dag weer voorbij. Even lekker sporten of zoiets, dat helpt bij mij. Niet altijd even veel zin om te gaan, maar ja....

Vanaf morgen kan ik voor de tv (thuis)fietsen ! Ik kan zo'n home trainer lenen. Eigenlijk heb ik geen gebrek aan beweging, maar het maakt je gedachten zo lekker leeg. Sporten is toch anders dan booschappen doen etc etc etc...

Allereerst een dike voor iedereen de het nodig heeft en Menicole dat is balen

Mag ik hier reklame maken?
Na 3 weken oel ik me al zoveel beter en je leert de eerste week gelijk dat je echt niet de enige bent met problemen/dingen die je dwars zitten. En ik kan het iedereen hier die het moeilijk heeft aanraden. Het is zo'n opluchting. En ik kan weer lachen de laatste 2 jaar was ik vergeten waar die spieren zaten, kan ze nu allemaal benoemen
Het is gewoon heerijk je ding kwijt te kunnen, de druk even niet te hebben van thuis en de dingen oplossen zonder dat iedereen aan je loopt te trekken en zeggen hoe je je moet voelen (wat overigens een irrationele gedachten is )
Ik ben er nog niet (misschien nog lang niet) maar ik voel me al zoveel beter en echt je doen en laten wat je wilt, als je maar op tijd bent voor het eten (ritme) en de therapie die je volgt e als je maar voor 22 uur binnen bent.

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 15:56 schreef texelonia het volgende:
evenstar herkenbaar wat je schrijft ja...
En dat mensen niet de moeite nemen om je te kennen, zelfs ouders/zussen etc. Ik denk toch dat dat ook aan mij ligt. Ik láát me niet kennen. Ik denk dat het voor hun ook wel heel moeilijk is om daar doorheen te prikken.

Sugar, ik vind het werk zelf wel meevallen eerlijk gezegd. Niet mijn droombaan maar ik vind het ook niet heel erg. Het vervelendste is vooral dat ik zo belachelijk veel uren werk. Maar ik wilde flexibel zijn enzow, want ik had al zo weinig (ervaring, diploma's, etc), en anders zou het helemaal nooit wat worden. En nu heb ik een contract, op basis van mijn flexibele inzet Nu weet ik dus niet hoe ik daar onderuit kan komen... Ik durf er niet zo goed over te beginnen dat ik minder zou willen werken, bang dat ze het niet goed oppakken (die manager is sowieso al een beetje een vervelend mens ). Maar ik kan het altijd proberen natuurlijk, dus misschien doe ik dat wel binnenkort. En in 2008 ga ik in elk geval veel dagjes vrij nemen! Ik heb na 1 maand al 16 overuren, en per week heb ik er misschien 2 nodig voor één dagje vrij. Als ik tenminste de overige dagen niet overwerk

En dat genoeg heel goed kunnen, nu steekt mijn onzekerheid weer de kop op, maar voor mijn gevoel kan ik echt zo heel veel goed Ik heb geen diploma's, zelfs mijn havo niet afgemaakt. Ik heb geen noemenswaardige baantjes gehad en dus ook geen interessante werkervaring opgedaan. Ik ben niet leuk en gezellig en spontaan, of het komt totaal niet over bij die mensen. Ik zou niet weten wat ik wel goed kan (behalve een hele hoop negatieve dingen die ik jullie zal besparen). Ik wou nu even zo graag dat ik iemand anders was

Jeetje meis, je hoeft niemand anders te zijn! Wat onwijs naar dat je je zo voelt, terwijl het helemaal niet nodig is Je doet wat je kan, je doet je uiterste best in je baan enz. Joh, ik heb ook geen diploma's, op mijn havo na dan, ik weet hoe moeilijk het is om echt leuk werk te vinden (ben er momenteel zelf mee bezig en het vlot voor geen meter) maar echt, als je niet tevreden bent in je baan, als je je er zo waardeloos voelt, probeer wat Sugar zegt, iets heel anders te vinden. Iets waar jij wel gewaardeerd wordt om je inzet, iets waar je je wel thuis in kan voelen.
Pfff, zou echt nu wel even willen gillen tegen je, dat je WEL de moeite waard bent!

Anitra, wat onwijs fijn dat je je beter voelt Heel veel succes de komende tijd!

tex, ik heb ook altijd de indruk dat jij juist veel in je mars hebt. blijf in jezelf geloven hoor, dit is zoals ik 't begrijp voor jou toch meer een tussenstation, niet echt iets waar je voor altijd moet blijven. je doet wat je kunt, en verder moeten ze gewoon niet zeiken. en jij gaat rustig aan maar weer op zoek naar iets waar je wat meer lol in zou kunnen hebben. OK?

moonah, hier gaat 't wel goed hoor! lief dat je 't vraagt. met m'n vader gaat 't echt buitengewoon goed, hij voelt zich beter dan 'ooit', de operatie is goed gelukt en hij hoeft er ook geen nare nabehandelingen (chemo/bestraling) meer achteraan, dus hij is in feite weer helemaal beter. ik heb zelf een een uitputtende nakijkmarathon achter de rug met veeel te weinig slaap tussendoor, maar da's klaar; ik heb nu vrij tot begin januari, zalig!

anitra, hey fijn om wat van je te horen, en vooral dat het zo goed voelt voor je! ben je nou vorige week nog wel of niet naar dat concert van Bruce Springsteen geweest?

Bix, wat fijn van je vader!!
En Anitra, hoi!!

Tex, ik wist niet dat je zo negatief over jezelf dacht. Wel een beetje, maar niet zo erg. De keren dat ik je gezien/ gesproken heb, vond ik je wel stil, maar hee, zoveel nieuwe mensen. Ik vind je heel erg vriendelijk overkomen juist. Je voorkomen bedoel ik. Ik hoop echt dat je zelfbeeld veranderd de komende jaren. Het is zo zonde, zo verdrietig! Gewoon even een knuffel vanuit hier.

Tex toch, wat rottig allemaal. Ik ken je niet, maar ik lees hier wel een hele lieve mama voor Noah, daar mag je sowieso trots op zijn he!
Sterkte in elk geval!

Tex, ik ken je geschiedenis niet, maar mss is het een optie om deelcertificaten te halen voor havo?
En idd, als dit werk niet geschikt is voor je, kan je wellicht iets anders zoeken. Als ik je posts zo lees, ben je verbaal hel sterk; je kan je goed uitdrukken met je woorden (en je kan goed spellen ), dat is niet voor iedereen weggelegd. mss is administratief werk of iets anders, waarbij taal belangrijk is wel geschikter voor jou dan een baan in de horeca (waarbij je veel moet staan?). En je schrijft dat je contract nog 5 mnd loopt, dus je hebt wel even de tijd om je te orienteren, toch? (Nogmaals, ik weet de geschiedenis niet, maar als je moeder je echt niet steunt??? Nu ik zelf moeder ben, kan ik me daar toch echt he-le-maal niets bij voorstellen. Zal ook erg pijnlijk/ingewikkeld zijn ) Heb je vrienden/kennissen waar je meer kunt sparren/spuien over de situatie?
Sorry voor de pragmatische post met oplossingen aandragen, maar dat is een beetje de aard van het beestje.

Anitra, je klinkt echt 1000x positiever dan al je laatste posts bij elkaar! Wat ontzettend fijn voor je, zeg!! Oeh, daar kan ik helemaal blij van worden, dat iemand zo opleeft in zo'n korte tijd.

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 21:09 schreef bixister het volgende:
ik heb zelf een een uitputtende nakijkmarathon achter de rug met veeel te weinig slaap tussendoor, maar da's klaar; ik heb nu vrij tot begin januari, zalig!

Bix, wat fijn dat het goed gaat met je vader.
Moest jij zelf nagekeken worden of er bij jou ook verkeerde cellen actief waren?

Tex, er is al veel liefs en wijs gezegd. Sterkte dame.

En Anitra, goed te lezen dat eea je goed doet.

quote:

Op zaterdag 8 december 2007 12:08 schreef Moonah het volgende:

[..]

Bix, wat fijn dat het goed gaat met je vader.
Moest jij zelf nagekeken worden of er bij jou ook verkeerde cellen actief waren?

sorry, nee het ging over m'n werk! ik moest papers nakijken, heel veel!

Yppy wat jammer dat je bijna weer terug bij af ben. Dikke knuffel voor jou...

Anitra wat fijn dat het zo goed lijkt te gaan en alle andere dames een knuffel

MeNicole, ik lees het nu pas. rottig zeg! Ik hoop dat het allemaal snel beter gaat en opgelost is en dat je dan weer terug komt

YPPY.

Yppy Weet niet zo goed wat te zeggen.. ik hoop dat je je snel beter voelt!