Kippenvelmomenten

quote:

Op zondag 11 november 2007 21:47 schreef Proud2beDiepfries het volgende:

[..]

Joh, maakt niet uit..

Toch ook maar even hier dan..

De tranen van Pierre

quote:

Op zondag 11 november 2007 22:24 schreef Chuck_Norris het volgende:

[..]

Die zocht ik ook , maar ik kon het niet vinden. Nu zie ik waarom

quote:

Op zondag 11 november 2007 21:39 schreef mcyodogg het volgende:
Waar ik zelf bij was, was de minuut stilte voor Frits Philips bij PSV-Fenerbahce erg indrukwekkend. Het respect voor de man was door heel het stadion te voelen.

quote:

Op zondag 11 november 2007 16:22 schreef Arcee het volgende:
Zelden maakten beelden meer indruk dan Miklos Feher's dood.

quote:

Op zondag 18 november 2007 19:55 schreef DANILXL het volgende:
gister nog

http://www.dailymotion.co(...)hampden-park_extreme

quote:

Op zondag 18 november 2007 20:38 schreef toma het volgende:

oja en het toppunt. Ookal kijk ik het 10000x ik krijg nog steeds kippenvel.

quote:

Op zondag 11 november 2007 15:53 schreef DatMeenJeNiet het volgende:
YNWA tijdens Celtic - Barcelona op de dag van de aanslagen in Madrid.

quote:

Op zondag 11 november 2007 12:50 schreef Ferdie88 het volgende:
Van Hooijdonk kopbal in de laatste paar minuten tegen PSV, en de penalties die volgden daarop.
Vrije ballen van Van Hooijdonk

quote:

Op maandag 19 november 2007 08:22 schreef Prosac het volgende:
Ook een schitterend moment dit.
[ afbeelding ]

quote:

Op zondag 11 november 2007 12:21 schreef AtDaMotDaMotDa het volgende:
Het overlijden van Ferry van Vliet van NAC, en de daaropvolgende wedstrijd (Gra - Nac) waar een volledige spinnekop over de railing springt en voor het uitvak (op het veld) 'you'll never walk alone zingt'. Niemand van de spelers, staf en supporters hield het meer droog...

quote:

Op maandag 19 november 2007 22:56 schreef Beschouw het volgende:
Kreeg ook kippenvel bij de ereronde van het Nederlands elftal na de overwinning op Luxemburg waarmee EK-kwalificatie een feit werd.

quote:

Op maandag 19 november 2007 22:56 schreef Beschouw het volgende:
Kreeg ook kippenvel bij de ereronde van het Nederlands elftal na de overwinning op Luxemburg waarmee EK-kwalificatie een feit werd.

quote:

Op maandag 19 november 2007 22:56 schreef Beschouw het volgende:
Kreeg ook kippenvel bij de ereronde van het Nederlands elftal na de overwinning op Luxemburg waarmee EK-kwalificatie een feit werd.

quote:

Op maandag 19 november 2007 22:32 schreef FrisianReds het volgende:
Dit seizoen nog, het spelen van de Z Cars theme op Anfield voor de vermoorde 11-jarige Evertonsupporter Rhys Jones:

http://www.youtube.com/watch?v=yXMQ7E8TGEU&feature=related

quote:

Op zondag 11 november 2007 12:50 schreef Ferdie88 het volgende:
Van Hooijdonk kopbal in de laatste paar minuten tegen PSV, en de penalties die volgden daarop.
Vrije ballen van Van Hooijdonk

quote:

Op dinsdag 20 november 2007 23:22 schreef Luni het volgende:

[..]

Dat was voor mij geen kippevelmoment, maar de heftigste vreugde na een doelpunt ooit, dat was opstaan uit de dood!

Kippevel voor mij was, Ik weet het niet precies meer, dus corigeer me als ik fout zit, Feyenoord thuis tegen Tenerife of Deportivo, stonden geloof ik 4 - 0 achter, maar het publiek bleef zingen en Feyenoord scoorde er nog 1 of 2.

quote:

Op woensdag 21 november 2007 00:08 schreef alvarez het volgende:

[..]

Was dat in 96 of 97 in de Uefacup? Daar was ik namelijk ook bij. Maar was nog zo jong dat ik er nu niet zo heel veel meer van weet.. Enige wat ik me nog kan herinneren is dat Feyenoord net voor tijd nog 2 goals maakte.

quote:

Op dinsdag 20 november 2007 23:22 schreef Luni het volgende:
Dat was voor mij geen kippevelmoment, maar de heftigste vreugde na een doelpunt ooit, dat was opstaan uit de dood!

quote:

Op zondag 11 november 2007 21:25 schreef PhifeDawg het volgende:
Dennis Bergkamp tegen Argentinië. Dat is echt een van de weinige momenten die me echt kippenvel bezorgen.

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:20 schreef Gordon_Shumway het volgende:
Ik kreeg er nou niet echt kippenvel van, maar hoe de spelers van Arsenal daar op het veld stonden na en tijdens de blessure van Eduardo deed me wel wat

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:31 schreef Eliminator20 het volgende:

[..]

Je ziet vaak dat spelers dit soort tackels nog maar nét kunnen ontwijken. Heb dit zelf tijdens het voetballen van 2 meter van me af zien gebeuren dat een speler zijn enkel, scheenbeen en kuit brak. Het moment van breken deed al mijn haren op mijn lichaam overend staat. Zeker toen die kerel zat te kermen van de pijn, en zijn voet 180 graden de verkeerde kant op was gedraaid.

Heb die dag geen bal meer durven te raken

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:15 schreef Eliminator20 het volgende:

[..]

Vooral met het commentaar van Jack van Gelder erbij. Totaal uitzinnig van vreugde. Geweldig

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:35 schreef Gordon_Shumway het volgende:

[..]

Heb het zelf ook een keer meegemaakt, die wedstrijd werd gestaakt doordat niemand eigenlijk nog verder wilde spelen, er een speler mee was naar het ziekenhuis

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:36 schreef JJH het volgende:

[..]

Me too.

Ik weet niet of ie al is voorbijgekomen, maar de penaltyserie van Oranje tegen Zweden. Géniaal!

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:20 schreef Gordon_Shumway het volgende:
Ik kreeg er nou niet echt kippenvel van, maar hoe de spelers van Arsenal daar op het veld stonden na en tijdens de blessure van Eduardo deed me wel wat

quote:

Jullie mogen je cluppie houden!

Morgen is het alweer vijf jaar geleden dat Malinwa de belangrijkste dag uit haar geschiedenis meemaakte.

26 februari 2003: de redding van Koninklijke Voetbalclub Mechelen. De redding van het stamnummer 25, opgericht in 1904, haar roemrijke geschiedenis en heilige geelrode kleuren. U herinnert het zich ongetwijfeld nog alsof het gisteren was. Remember 2002-2003: alvorens één van de helden van toen aan het woord te laten, geven we u een kort overzicht van de belangrijkste momenten uit die memorabele periode.

Geen licentie. Eén seizoen voor de vereffening slaagt Malinwa er op het nippertje in haar licentie binnen te rijven: nadat de licentiecommissie de Mechelse licentie intrekt omwille van enkele openstaande rekeningen, haalt voorzitter Van den Wijngaert nog maar eens zijn geldbeugel boven. Feest Achter de Kazerne: KV Mechelen gered. Eén dag later pakt geelrood de titel in tweede klasse en mag het opnieuw naar de hoogste divisie. Een laatste stuiptrekking, zo blijkt. De malaise die toen Achter de Kazerne heerste, bleek maar een voorbode van wat volgen zou.

Schijt aan het beleid. Lang wordt er niet gefeest. De schuldenberg, doorheen jaren van wanbeleid opgebouwd, is er nog steeds. Oplossingen daarentegen blijven achterwege. Manager Lermyte is het eerste slachtoffer en wordt opgevolgd door Luc Verheyen die terstond de reddingsactie “KV Mechelen leeft!” op het getouw zet. Op zijn aandringen wordt ook “adviseur” De Mos aan de kant geschoven. De nieuwe manager wordt echter snel weer op de keien gezet. De soap die daar mee gepaard gaat, moet één van de meest trieste dieptepunten van die periode geweest zijn. Vervolgens passeren er enkele obscure geldschieters de revue, maar langzaam maar zeker dringt het besef door: Malinwa is een vogel voor de kat. Tijdens de wedstrijd tegen Beveren bestormen razende supporters de hoofdtribune, erna het terrein: "We hebben schijt aan het beleid" staat te lezen op een spandoek. Na de volgende Algemene Vergadering neemt Van den Wijngaert ontslag als voorzitter van Malinwa.

De vereffening. Het ontslag van Van den Wijngaert verandert echter weinig aan de zaak: de financiële problemen blijven. Met het doel de geelrode toekomst te bewerkstelligen, wordt een werkgroep opgericht, maar ook voor hen is het een mission impossible. Op 7 december 2002 wordt de knoop doorgehakt: Malinwa gaat in vereffening. Een dag later trekt KVM naar Gent voor de laatste wedstrijd uit haar bestaan.

Red KV: we doen het gewoon zelf! Onder impuls van wijlen Ludo Nauwelaerts, voorzitter van de supportersfederatie, komt er echter meteen een tegenreactie op gang en wordt er een werkgroep opgericht om stamnummer 25 te redden. De eerste triomf wordt enkele dagen later bereikt: in samenspraak met vereffenaar Dubaere wordt beslist dat geelrood de laatste twee wedstrijden uit de heenronde nog kan afhaspelen. Het begin van de redding is een feit. Vervolgens leggen Piet Den Boer, Fi Vanhoof en Mark Uytterhoeven hun reddingsplan voor. Moeilijk is het alvast niet: er wordt een rekening geopend waarop iedereen geld kan storten in schijven van ¤1000. Redt KV Mechelen het niet, wordt het geld integraal teruggestort. Haalt Malinwa het wél… dan geschiedt er een klein mirakel. Vol goede moed worden er heel wat acties opgezet: de KV-geit, de Nacht van Malinwa en ga zo maar door.

Verdrag van Elewijt. 26 februari 2003: D-Day. Inderdaad, Decision Day. Ja of nee, meer viel er niet te zeggen in Elewijt. Hoewel, belangrijke toevoeging: een unanieme ja. Eén enkele njet en Malinwa kon het vergeten. Na een adembenemende overlevingsstrijd was het op die stresserende februaridag dat KV Mechelen, stamnummer 25, haar toekomst veilig stelde. Ondraaglijk, onuitstaanbaar, verschrikkelijk: geen woord dat sterk genoeg is om de spanning die toen beleefd werd, uit te drukken. Na uren van wachten, waren het uiteindelijk Malinwajers Ivan Willockx en Eric Viscaal die de verlossing brachten. Die laatste maakte het met één rake zin duidelijk: “Jullie mogen je cluppie houden!” Als de Griekse dichter Homeros het in zijn epische heldenverhalen over gevleugelde woorden had, dan weet u meteen wat u zich daarbij mag voorstellen. Jullie mogen je cluppie houden. Vijf woorden maar, maar met een o zo belangrijke inhoud.

Zoals gezegd, was het Eric Viscaal die de supporters met zijn boodschap in vervoering mocht brengen. De spits kwam in 2001 over van het Nederlandse De Graafschap en werkte zich op tot één van de lievelingen van het geelrode publiek. De sympathieke Nederlander, bijna 40 ondertussen, maakt momenteel het mooie weer bij vierdeprovincialer VK Weerde en is spitsentrainer bij de jeugd van Germinal Beerschot. Wij zochten Eric Viscaal naar aanleiding van de vijfde verjaardag van de redding opnieuw op.

Eric, laten we beginnen met een quizvraagje: op welke dag was de redding van KV Mechelen een feit?

“Goh, ik weet wel dat het ondertussen vijf jaar geleden is, maar op welke dag de beslissing gevallen is in Elewijt… (denkt na) Welke dag was dat, man? Ik weet het niet meer. (lacht)

Het juiste antwoord was 26 februari. Vriendelijk als we zijn, krijg je een herkansing. Quizvraag twee: met welke woorden maakte je de supporters duidelijk dat Malinwa bleef voortbestaan?

“Dat de club gered was of kon doorgaan. Iets in die aard.”

Iets specifieker: jullie mogen je cluppie houden. Eén van de belangrijkste zinnen in de geelrode geschiedenis. Besef je eigenlijk hoe belangrijk die woorden waren?

“Zeker en vast. Kijk, als je ziet dat er gisteren (KVM – Lokeren, nvdr) weer elfduizend mensen in het stadion waren… Dat zegt genoeg. Ik ben altijd graag in Mechelen geweest en was héél blij dat ik het goede nieuws mocht meedelen aan de supporters. Voor hen – en voor niemand anders – was ik gelukkig. Echt waar.”

Vertel eens wat je je herinnert van die befaamde dag in het congrescentrum van Elewijt.

“Wel, dat wij daar met een hele hoop mensen – spelers en bestuursmensen – hebben samen gezeten en dat Mark Uytterhoeven in een apart kamertje verbleef. Dat we met zen allen keuzes moesten maken en stemmen, moet ik je waarschijnlijk niet vertellen. Het feit dat er buiten een grote groep supporters aanwezig was, wisten we na verloop van tijd ook wel.”

Keuzes maken, zeg je, maar hadden jullie dan zoveel opties? Was er een andere mogelijkheid dan het voorgestelde bedrag te aanvaarden en zo een klein deeltje te recupereren?

“Een andere optie? Ik denk dat we in dat geval drie weken hadden moeten kamperen in Elewijt. (bulderlach) Ach, uiteindelijk waren we er allemaal mee akkoord, dat is het belangrijkste. Voor ons, ex-spelers, is de zaak nog wel altijd bezig, maar dat heeft niets met het huidige KV Mechelen te maken.”

Hoe kijk je nu terug op die ganse periode?

“KV kwam me in 2001 halen in Nederland en had ik het achteraf allemaal geweten, had ik de keuze waarschijnlijk nooit gemaakt. Maar eigenlijk is het wel een leuke periode in mijn carrière geweest.”

Euhm, leuk?

“Die laatste periode was uiteraard helemaal niet leuk. De supporters weten niet wat er zich toen allemaal heeft voorgedaan, maar ik kan je zeggen dat er hele schrijnende dingen zijn gebeurd. Maar wat ik bedoel met leuk… De supporters, die zo’n binding hadden naar hun clupke toe: dat heb ik nooit meegemaakt. Toen we op trainingskamp gingen, waren er supporters die hun eigen vakantie lieten vallen omdat ze liever met ons meereisden. Later stortten ze hun centen liever op de rekening. Dan ben je clubgek, een ander woord heb ik er niet voor. Die fans zijn zo close met elkaar en met hun club. Dat is gewoonweg uniek: ik denk niet dat KV in dat opzicht haar gelijke kent in België. Mijn Malinwa-periode is echt een onvergetelijke ervaring voor me geweest. En ik denk dat de meeste spelers die bij KV gespeeld hebben dat speciale gevoel wel kennen. Ik moet wel bekennen dat het feit dat ik toen fin de carrière was, daar ook in meegespeeld heeft. Die ganse malaise heeft, in vergelijking met de jongere spelers, niet zo’n grote impact gehad op mij.”

Heb je een gevoel van trots dat je de club mee van de ondergang hebt gered?

“Ik ben niet fier op mijzelf, maar ik ben wel fier op de spelersgroep die er toen was. Want zij hebben de club gered. Daar is appreciatie voor geweest en dat hoeft niet elke keer weer opgehaald te worden, maar bij momenten zouden ze daar toch eens meer over mogen nadenken. “

Volg je KV Mechelen nu nog?

“Ja, sowieso volg ik dat nog, maar niet zo kort meer. Zaterdagavond is immers één van de weinige momenten dat ik vrij ben en die probeer ik dan voor mijn familie te reserveren. Maar ik blijf een hele grote sympathie hebben voor de club en hoor nog regelmatig mensen van toen.”

Laten we Filip-Joos-gewijs eindigen. Jij mag van ons ter afsluiting een fragment uit die tijd van toen kiezen.

“De uitwedstrijd op AA Gent zal ik nooit vergeten. Voor mij krijgt die “laatste” wedstrijd nog een extra dimensie omdat ik tegen mijn ex-club speelde en gehuldigd werd. Ik kreeg er toen een truitje met mijn naam op. Maar wat ik na de match meemaakte, was indrukwekkend. We zijn toen letterlijk naar buiten geschreeuwd door de supporters die daar nog heel lang zijn gebleven. Ik zag daar toen – met alle respect – oude mensen schreien. De mensen die er toen waren, zullen nu maar al te goed beseffen waar ze vandaan komen en ze vandaag opnieuw staan.”

quote:

Op maandag 25 februari 2008 21:49 schreef Blawh het volgende:

[..]

Mellberg toch?