Zwanger... en dan gaat het mis (4)

klonelin, wat ontzettend verdrietig
Kan weinig anders zeggen dan veel sterkte de komende dagen

klonelin: ik weet niet hoe het bij je verloskundige zit, maar te lang en heftig bloeden is echt wel een reden om langs te gaan hoor!

vorig jaar bij mij (toen ik eenmaal bij de gyn was geweest en besloten had iig even af te wachten op een 'natuurlijke' miskraam) kreeg ik een heel infoblaadje mee van het ziekenhuis. te lang en/of heftig bloeden moet je even melden.

maar heel veel sterkte!

quote:

Op vrijdag 2 november 2007 12:20 schreef Diesz het volgende:
miss_sly, hier gaat ie wel. Vloeien is nu eindelijk weg, alleen is HCG nog steeds geen 0 Moest gisteren na overleg toch weer bloed prikken. Vandaag krijg ik de officiële uitslag. Hij zit in elk geval wel onder de 1000.

En heb je de uitslag gehad? Hoop voor je dat het beter was!

quote:

Hoe voel jij je???

Tja, wewet je, ik las deze vraag vanmorgen al, maar ik kon er zo gauw niet op antwoorden.
Ik ben maandag weer begonnen met werken en heb gewoon de hele week gewerkt. Mijn collega's zijn lief, het werk leuk en er was genoeg te doen. Beetje business as usual, maar toch net niet. Op de een of andere manier voelt het allemaal anders, ook al is het hetzelfde. Heel vreemd.
Ik heb de hele week sigaretjes gebietst bij mijn collega's. Ik wil niet opnieuw beginnen met roken, maar heb besloten tot de volgende menstruatie ook niet al te streng te zijn. Ik geniet van mijn broodjes filet americain en mijn wijntjes; en toch denk ik nog vaak als ik dat eet of drink: ik zou willen dat ik het nog steeds niet mocht.
Kortom, ik probeer de voordelen maar te benutten, meer kan ik niet doen.

Morgen gaan we de stad in en wil ik op zoek gaan naar een mooi doosje voor de spulletjes van deze zwangerschap. Ben al op zoek geweest, maar het moet wel het goede doosje zijn. Weet niet eens wat het goede doosje is, maar dat zal ik wel weten als ik het zie, vermoed ik .

En verder wachten we af, tot er een menstruatie komt.

quote:

Wat betreft angst voor een eventuele volgende zwangerschap. Die heb ik niet, ik ben niet bang dat ik weer een miskraam krijg. Ik heb namelijk al 2 gezonde knullen lopen, 1 van ruim 11 en 1 van 9. Die zwangerschappen zijn volledig probleemloos geweest, dus ik weet dat het ook goed kan gaan. Ik kan me voorstellen dat die onzekerheid bij een eerste kindje er wel heel sterk is. Maar een miskraam zegt helemaal niks voor een volgende zwangerschap!! Een miskraam is volgens mij iets wat voornamelijk aan het kindje ligt, of dat gezond is. Het lichaam breekt de zwangerschap af bij ernstige afwijkingen. Een gezond mechanisme vind ik zelf.

Het enige wat ik wel 'spannend' vind is of het allemaal wel goed zal gaan ondanks mijn suiker. Of het niet weer buitenbaarmoederlijk wordt. Maar goed, ik sta nu al onder begeleiding en dat zal dan alleen maar aangescherpt worden!

Ik heb ook niet de angst dat het weer mis gaat. Ik geloof dat schaap dat veel meer heeft. De kans bestaat, dat weet ik ook, maar het kan ook goed gaan. Het gaat vaak goed, dus dat kan bij ons net zo goed. Ik denk dat ik ook wel weet waarom ik niet echt die angst heb: ik had me er eigenlijk al bij neergelegd dat ik geen kind zou krijgen. Ik heb nog steeds het gevoel dat mocht ik een kind krijgen, dit een niet meer verwacht maar enorm groot kado is. Kado's krijg je, of niet, daar kun je weinig aan doen. Dus ik wacht gewoon af of we dit kadootje op de valreep nog gaan ontvangen
Waarschijnijk als ik opnieuw zwanger word, dat ik erg zenuwachtig ga zijn voor de eerste echo en dat ik de eerste tijd misschien wel onzekerder ben, maar van de andere kant heb ik me al voorgenomen om bij een eventuele volgende zwangerschap vanaf het begin voluit te genieten!

[ Bericht 6% gewijzigd door miss_sly op 02-11-2007 19:33:46 ]

klonelin heel veel sterkte

klonelin, sterkte

Veel sterkte.

klonelin, wat naar zeg. Heel veel sterkte.

Klonelin, wat rot! Sterkte!

Klonelin, sterkte ermee...

klonelin, zoals simmu al zegt, toch weer even bellen met de verloskundige en anders voor mijn part met de huisarts of het ziekenhuis. Het moet ook niet te heftig zijn. Je ijzer moet ook in de gaten gehouden worden als je zo veel vloeit. Je bent al eventjes bezig nu en ipv dat het afneemt neemt het toe, dus ik zou zeker even medische info inwinnen!!!

Heel veel sterkte.......

quote:

Op vrijdag 2 november 2007 19:28 schreef miss_sly het volgende:

[..]

En heb je de uitslag gehad? Hoop voor je dat het beter was!

HCG had al op 0 moeten zitten, maar was nog 70. Moet dus nog een keer bloed prikken als ik over een kleine 2 weken voor controle moet. Wel moet ik maandag voor een nieuw inwendig onderzoek. Het voelt allemaal nog niet jofel van binnen, nu buikpijn waar ik die bij de miskraam en buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet had en zo nog wat afwijkende dingen. Het zou dus een ontsteking van het baarmoederslijmvlies kunnen zijn. Maandagmiddag lig ik dus weer in de beugels

quote:

[..]
Tja, wewet je, ik las deze vraag vanmorgen al, maar ik kon er zo gauw niet op antwoorden.
Ik ben maandag weer begonnen met werken en heb gewoon de hele week gewerkt. Mijn collega's zijn lief, het werk leuk en er was genoeg te doen. Beetje business as usual, maar toch net niet. Op de een of andere manier voelt het allemaal anders, ook al is het hetzelfde. Heel vreemd.
Ik heb de hele week sigaretjes gebietst bij mijn collega's. Ik wil niet opnieuw beginnen met roken, maar heb besloten tot de volgende menstruatie ook niet al te streng te zijn. Ik geniet van mijn broodjes filet americain en mijn wijntjes; en toch denk ik nog vaak als ik dat eet of drink: ik zou willen dat ik het nog steeds niet mocht.
Kortom, ik probeer de voordelen maar te benutten, meer kan ik niet doen.

De vraag is ook moeilijk te beantwoorden. Het verdriet zit er namelijk nog, maar je probeert wel de draad weer op te pakken. Alle gevoelens zijn dan ook dubbel, omdat je je best doet je goed te voelen en positief te denken, maar aan de andere kant zit je wel met een 'open wond'. Ik ken het gevoel, eet weer een broodje rosbief, een medium biefstukje en een tartaartje gaan er ook weer in, maar stiekem had ik dat ook liever laten staan. Het is best raar om te beseffen dat ik er over een maand of 7/8 2 ukkies bij had kunnen hebben. Gisteren zat ik mijn handtas uit te mesten, heb ik ineens 2 nog steeds zwaar positieve zwangerschapstesten in mijn handen. Janken dus. Ik heb ze nog steeds in mijn tas zitten, maar dan onder de voering, er zat een scheurtje in een zijvak. Weg doen kan ik ze dus niet

quote:

Morgen gaan we de stad in en wil ik op zoek gaan naar een mooi doosje voor de spulletjes van deze zwangerschap. Ben al op zoek geweest, maar het moet wel het goede doosje zijn. Weet niet eens wat het goede doosje is, maar dat zal ik wel weten als ik het zie, vermoed ik.

Ja, dat doosje vindt jou! Gewoon op je gemakkie rond kijken, al duurt het nog ff voor je wat vindt, je komt em vanzelf tegen!! Beter even geen doosje (en dan alles tijdelijk in een schoenendoos of la bewaren) dan dat je de doos uiteindelijk niet vindt 'passen'.

quote:

En verder wachten we af, tot er een menstruatie komt.

Dat heb ik ook, ben benieuwd wanneer dat weer op gang komt. Weet niet of ik uit moet gaan van de datum van de miskraam, 15 okt, of de datum van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap, 25 okt.

quote:

[..]

Ik heb ook niet de angst dat het weer mis gaat. Ik geloof dat schaap dat veel meer heeft. De kans bestaat, dat weet ik ook, maar het kan ook goed gaan. Het gaat vaak goed, dus dat kan bij ons net zo goed. Ik denk dat ik ook wel weet waarom ik niet echt die angst heb: ik had me er eigenlijk al bij neergelegd dat ik geen kind zou krijgen. Ik heb nog steeds het gevoel dat mocht ik een kind krijgen, dit een niet meer verwacht maar enorm groot kado is. Kado's krijg je, of niet, daar kun je weinig aan doen. Dus ik wacht gewoon af of we dit kadootje op de valreep nog gaan ontvangen
Waarschijnijk als ik opnieuw zwanger word, dat ik erg zenuwachtig ga zijn voor de eerste echo en dat ik de eerste tijd misschien wel onzekerder ben, maar van de andere kant heb ik me al voorgenomen om bij een eventuele volgende zwangerschap vanaf het begin voluit te genieten!

Ik ken je voorgeschiedenis niet, maar begrijp dat deze zwangerschap al een cadeautje was? Ik denk wel dat je de juiste instelling hebt, al is daar heel wat kracht voor nodig, omdat je voor je gevoel al naar het randje zit qua leeftijd. Ik hoop echt dat het jullie gegund is en dat jullie volgend jaar echt papa en mama mogen worden!!!!

het duurde vorig jaar een week of 6 eer mijn menstruatie weer op gang kwam na de curretage. de eerste 3 keer zat er wel veel oud bloed bij. vanaf deze maand gaan we trouwens weer proberen. (en het afstuderen is ook gelukt, met een 8, dus nu ben ik werkeloos, want als parttimer kan je alleen als telefoniste aan de slag )

Alle meiden die een knuffel nodig hebben

Miss_sly... ik wil je even gewoon laten weten dat ik aan je denk...

Klonelin

Wat erg voor je!


Iemand vroeg hoe het zit met angst voor een volgende zwangerschap...tja. Ik ben eigenlijk meer bang dat ik nooit meer zwanger wordt. Mijn curretage is nu 5 maanden geleden. We zijn er meteen weer voor gegaan maar tot nu toe zonder resultaat. En elke maand komt die klap harder aan... En mocht het wel weer lukken, dan zullen de eerste 12 weken waarschijnlijk onnoemelijk lang gaan duren! Ik hoop alleen maar zo dat ik weer zwanger ben op de dag dat ik eigenlijk uitgerekend was...

Iedereen die het nodig heeft veel sterkte met alles!

Ik werd trouwen 5 weken na de curretage weer ongesteld, ik geloof dat dat redelijk "standaard" is.

quote:

Op zondag 4 november 2007 15:56 schreef Jose81 het volgende:
Miss_sly... ik wil je even gewoon laten weten dat ik aan je denk...

Lief van je

Woensdag de echo. Hoop zo dat er niets meer te zien is. Ik vloei helemaal niet meer en heb er op zich best een goed gevoel over, maar toch...heb het voor mijn gevoel al redelijk een plaatsje kunnen geven, maar ben ook bang dat als er woensdag nog wel iets zit en er een curretage volgt, ik toch weer een behoorlijke stap terug zal moeten doen in de verwerking.

Helaas nog niet geslaagd voor een mooi doosje. De spulletjes liggen bij elkaar in de boekenkast waar ik ze eigenlijk niet zie, maar wil zo graag ze een eigen plaatsje geven om de afsluiting compleet te maken.

peterfan, lijkt me inderdaad erg naar dat het opnieuw zwanger worden zo lang duurt. Bij mijn vriendinnetje duurde het ook erg lang (9 maanden) terwijl ook zij hoopte dat het snel zou gebeuren. Ze heeft wel inmiddels een zoontje van ruim 1 jaar .
Op de uitgerekende datum zwanger zijn, lijkt me inderdaad ook wel erg fijn. Het is voor mij nog ver weg, maar ik hoop zelf ook dat het dan wel weer zover is.

Kun je niet naar de gyn in het ziekenhuis, Klonelin? Bij mijn weten kun je daar gewoon terecht voor een na-controle. Heel veel sterkte, wat ontzettend rot dat je vriend nu niet bij je is / kan zijn trouwens

En MissSly, ik hoop het zo voor je, ook jij veel sterkte gewenst

Er vanuit gaan dat alles weg is, is helaas niet zomaar mogelijk. Er kan een heel klein beetje weefsel achtergebleven zijn, en dan is de miskraam niet compleet. Onderzoek zal dus wel nodig zijn, vrees ik.

Als dit de eerste miskraam is, zouden ze waarschijnlijk toch geen onderzoek doen naar de oorzaak. Vaak is de oorzaak simpelweg, hoe verdrietig ook, dat er iets niet goed was met het vruchtje en het lichaam het dan dus niet verder laat groeien. het geeurt, veel vaker dan we in de gaten hebben. Het is ontzettend verdrietig als het je overkomt, maar daarmee houdt het eigenlijk een beetj op.

Ik vind het wel een beetje raar dat je vk je bij dit onderdeel van je zwangerschap in de steek laat, Klonelin.

Toen ik een miskraam had en het bleef bloeden heb ik wel degelijk de vk gebeld en die is ook gekomen en heeft geregeld dat ik naar het ziekenhuis kon. Ik vond dat niet meer dan logisch dat dat ook nog bij het werk van de vk hoorde. Bij mijn ha ben ik helemaal niet geweest hiervoor.
Sterkte overigens! Het lijkt me ook heel naar om dit helemaal zonder je vriend te moeten doen.
Ik dacht trouwens dat ze pas na 3 miskramen op rij een onderzoek gaan doen, eerder in principe niet.

klonelin: gewoon niet terug gaan naar die eerste vlk hoor!

en niet schrikken: het kan zijn (waarschijnlijk zelfs) dat ze een inwendige echo maken. er kan idd iets achtergebleven zijn, maar het hoeft niet. het is wel belangrijk dat alles eruit is, ivm ontstelingen dacht ik. iig sterkte allemaal!

Goed van je dat je een andere gebeld hebt, klonelin. het is wel zo verstandig om er naar te laten kijken en in de gaten te houden.
Succes woensdag met de echo, ik hoop voor je dat alles in orde is.

Klonelin, ik ben blij dat je inmiddels doorverwezen bent. Heb je nog steeds pijn of valt het nu weer mee?

Morgen weet je gelukkig wat meer, dat is wel een 'prettig' idee!!!

Gisteren bij gyn geweest. Er zijn kweekjes gemaakt en maandag weer hele rij buizen bloed prikken. Dinsdag alle uitslagen.

Rare vraag misschien, maar hoe zit het met sex? Wij hebben de dag voor de miskraam voor het laatst echt sex gehad. Inmiddels rommelen we wel weer wat, alleen ik durf nog niet zo goed, maar mis het heel erg Had gisteren een andere gyn en toen ik wat vroeg kreeg ik meteen te horen dat ik al mijn vragen maar op moest schrijven en dinsdag aan mijn 'eigen' gyn moest stellen

Vond ik ook een lastige en ik miste het ook heel erg. Ik had gelzen dat je geen gemeenschap mag hebben tot het bloedverlies over is.

Mijn bloedverlies is al ff over, maar het voelt allemaal nog niet echt 'jofel'. Vandaar natuurlijk ook de onderzoeken.

Ik begrijp dus dat het inmiddels wel al weer mag. Misschien toch heeeeel voorzichtig weer gaan proberen dan Alleen wel condooms halen, nml geen idee wat wijsheid is qua de pil slikken. Wel of niet starten? Hoop nml in de loop van volgend jaar toch er voor te kunnen gaan, is het dan wel slim om weer te gaan slikken?

Hoe voel jij je?

Wij gaan er meteen weer voor, dus wij gebruiken niets. En de eerste keer was wel wat vreemd weer, maar het went gelukkig erg snel. Ik miste het ook, niet alleen fysiek, maar ook de intimiteit van de seks. We waren ook al een paar dagen wat snel geirriteerd enzo, en dat wsa meteen weer over. Heel raar, misschien

Ik voel me op zich prima. Bloedverlies is helemaal over, voel me helemaal niet meer zwanger. Heb goede hoop dat het morgen allemaal in orde is, maar zeker weten we dat natuurlijk ook pas morgen. Hoop het wel heel erg, ook omdat er dan tenminste echt een punt achter gezet kan worden.

Had het alleen gisteravond even moeilijk. Ben helemaal geen type dat snel huilt bij dingen die ik op tv zie ofzo, maar heb een stukje gekeken van de docu over vele te vroeg geboren kindjes en ik hield het niet droog. Zo klein en teer, zo verdrietig als ze de behandeling moeten stoppen

Ik vind het erg goed dat je nog eens hebt gebeld klonelin, voor een echo. Dan weet je tenminste zeker dat het allemaal weg is.

Ik hoop dat het snel raak is!!!! Hier kan en mag het gewoon nog even niet. Eerst mijn suikers laag en stabiel!!

Dat missen is inderdaad niet alleen lichamelijk, het knuffelen enzo ging wel gewoon door, maar het echte samen zijn mis ik ook heel erg!!! Dat geirriteerd zijn enzo is heel herkenbaar hoor, frequentie is hier normaal hoog en als je dan ineens niet kan......

Fijn om te lezen dat je je beter voelt. Hoop ook voor jullie dat het morgen allemaal okee is en je weer verder kan!

Ook dit is heel herkenbaar. Ik heb alleen heel even met de miskraam gehuild, maar daarna niet meer. Ook niet met de operatie. Was zondag jarig, zat ik 's ochtends ineens als een klein kind te janken! Toen een vriendin 's avonds belde of het goed was dat ze de dag erna met een andere vriendin kwam begon ik ook te huilen. Ze zijn beiden meteen in de auto gestapt, omdat dat niks voor mij is en ze echt zelf wilden zien dat alles wel okee met me was

Goed dat je weer gebeld hebt hoor Klonelin! Toch fijn om zeker te weten dat alles "schoon" is.

Ik ben trouwens heel goed opgevangen door onze VK. Heel raar, je hebt haar nog maar 1 keer gezien maar ze heeft me heel goed gesteund tussen de dagen van de echo, waarop we hoorden dat het mis was, en de curretage. Ook 2 weken daarna ofze belde ze nog hoe het ging. Heel lief allemaal.

Dat emotionele herken ik ook heel erg. Ik jank tegenwoordig om alles. En ik vind het heel moeilijk om te horen als er iemand in mijn omgeving zwanger is. Natuurlijk ben je blij voor ze maar toch...

Nogmaals iedereen:

quote:

Op dinsdag 6 november 2007 09:31 schreef miss_sly het volgende:
Vond ik ook een lastige en ik miste het ook heel erg. Ik had gelzen dat je geen gemeenschap mag hebben tot het bloedverlies over is.

klopt. je baarmoederwand staat open, dus sexen kan dan gevaarlijk zijn vanwege infectiegevaar. er staat mij iets bij van 2 weken, maar ik weet het niet zeker.

quote:

Op dinsdag 6 november 2007 11:23 schreef simmu het volgende:

[..]

klopt. je baarmoederwand staat open, dus sexen kan dan gevaarlijk zijn vanwege infectiegevaar. er staat mij iets bij van 2 weken, maar ik weet het niet zeker.

Lijkt me vreemd, want soms vloeien vrouwen langer dan 2 weken en soms korter. Lijkt me dus vreemd om er een termijn op te zetten. Ik meen dat de baarmoedermond weer gelsoten is als het bloedverlies is gestopt, dus dan i shet infectiegevaar ook voorbij, zou je zeggen.

Ik zal proberen eraan te denken het te vragen als ik er morgen ben.

Bij mij was het advies wachten tot het vloeien gestopt was, dat duurde na de curretage een dag of 6 geloof ik.

Toen ik vorig jaar die miskraam kreeg heb ik tijdens de weeen en het vele bloedverlies de verloskundige gebeld. Zij wou wel komen maar ik zag het nut er niet zo van in. Ik wou alleen toen horen dat het normaal was wat ik voelde en of dat vele bloedverlies normaal was. Zij zei mij toen dat 1 volle maandverband per 2 uur normaal was. Meer bloedverlies was niet goed en moest ik ook gelijk bellen. Ik heb vanaf ongeveer 23.00 uur tot 07.00 de volgende dag heel veel buikpijn gehad en behoorlijk wat bloed verloren maar daarna was het normaal bloedverlies zoals bij een menstruatie. Sex mag pas als het bloeden is gestopt, niet eerder. Ik was overigens erg teleurgesteld in mijn eigen lichaam. Ik heb ook flink wat traantjes gelaten. Ik voelde mij de dagen erna ook behoorlijk flauw, beetje slapjes. Veel rood vlees eten schijnt te helpen daar tegen.

Dames heel veel sterkte met alles, het is gewoon vreselijk zo een miskraam.

quote:

Op dinsdag 6 november 2007 19:04 schreef klonelin het volgende:
Miss_Sly, hopelijk is morgen met jou ook alles goed!
Hoelaat heb je de afspraak voor de echo? En doen ze dan een inwendige echo of een uitwendige?
Ik moet morgen om kwart voor 5, ben erg zenuwachtig!
Het bloeden is op dit moment vrij minimaal (lees minder dan een "normale" menstruatie) en ik heb ook geen kramp gehad vandaag, dus het is even spannend. Helaas staat mijn seksleven helemaal op 0, aangezien vriendlief er pas eind februari weer is.

Ik heb een afspraak om kwart voor 11 en dan om kwart over 11 meteen met de gyn het te bespreken.
Ben een beetje zenuwachtig, maar voornamelijk voor de uitslag. Ze zullen zeker een inwendige echo doen, want met een uitwendige kunnen ze niet voldoende zien. Maak je over die inwendige echo geen zorgen, maar probeer je te ontspannen. Het valt allemaal best mee, hoewel het natuurlijk niet prettig is.

Ik heb ook een aantal dagen dan weer wel en dan weer niet krampen gehad en op dag 6 of 7 was dat over en was het bloedverlies inderdaad ook minimaal geworden.

Zo naar dat je vriend nu zo ver weg is en je dit helemaal alleen moet doen. Kun je wel met hem communiceren nu en is hij op de hoogte?

Ik ben niet teleurgesteld in mijn lichaam, trouwens. Ik ben trots op mijn lichaam dat het zwanger kon worden. Vind ik helemaal te gek, want ik dacht dat mijn lichaam dat niet eens kon. En hoewel te kort, heb ik er wel van genoten

Miss_sly, ik vind het knap dat je zo positief bent!

quote:

Op woensdag 7 november 2007 10:56 schreef peterfan het volgende:
Miss_sly, ik vind het knap dat je zo positief bent!

Thanks. Heb het al meer gehoord, maar het is niet dat ik er nou zo mee bezig ben dat ik positief moet zijn, of sterk ofzo. Het is denk ik gewoon wie ik ben.

In het ziekenhuis zag het er allemaal goed uit, niets achtergebleven. Lichte actie al op de eierstokken, maar nog niets heel veel, wat ook neit te verwachten was. 5-8 weken na de miskraam moet ik ongesteld worden, zo niet, even bellen voor een kuurtje duphaston om op te wekken. Als ik wel ongesteld word en nog geen oproep heb voor de IUI mag ik clomid slikken en proberen we het weer thuis

Ow ja, advies mbt seks: als er geen bloedverlies meer is, mag je weer seks hebben, want dan is de baarmoedermond weer gesloten en is er geen infectiegevaar meer.

Fijn klonelin dat het met jou ook in orde is!
Wel vervelend dat je vriend pas in februari thuiskomt.
Het grote wachten gaat beginnen voor je dus. Sterkte ermee!

Wat fijn MIss_Sly, dat het er goed uitzag vandaag!

Klonelin en Miss_sly, fijn dat het allemaal schoon was. Toch nog een beetje goed nieuws na alle ellende.