Zwanger... en dan gaat het mis (4)

klonelin, wat ontzettend verdrietig
Kan weinig anders zeggen dan veel sterkte de komende dagen

klonelin: ik weet niet hoe het bij je verloskundige zit, maar te lang en heftig bloeden is echt wel een reden om langs te gaan hoor!

vorig jaar bij mij (toen ik eenmaal bij de gyn was geweest en besloten had iig even af te wachten op een 'natuurlijke' miskraam) kreeg ik een heel infoblaadje mee van het ziekenhuis. te lang en/of heftig bloeden moet je even melden.

maar heel veel sterkte!

quote:

Op vrijdag 2 november 2007 12:20 schreef Diesz het volgende:
miss_sly, hier gaat ie wel. Vloeien is nu eindelijk weg, alleen is HCG nog steeds geen 0 Moest gisteren na overleg toch weer bloed prikken. Vandaag krijg ik de officiële uitslag. Hij zit in elk geval wel onder de 1000.

En heb je de uitslag gehad? Hoop voor je dat het beter was!

quote:

Hoe voel jij je???

Tja, wewet je, ik las deze vraag vanmorgen al, maar ik kon er zo gauw niet op antwoorden.
Ik ben maandag weer begonnen met werken en heb gewoon de hele week gewerkt. Mijn collega's zijn lief, het werk leuk en er was genoeg te doen. Beetje business as usual, maar toch net niet. Op de een of andere manier voelt het allemaal anders, ook al is het hetzelfde. Heel vreemd.
Ik heb de hele week sigaretjes gebietst bij mijn collega's. Ik wil niet opnieuw beginnen met roken, maar heb besloten tot de volgende menstruatie ook niet al te streng te zijn. Ik geniet van mijn broodjes filet americain en mijn wijntjes; en toch denk ik nog vaak als ik dat eet of drink: ik zou willen dat ik het nog steeds niet mocht.
Kortom, ik probeer de voordelen maar te benutten, meer kan ik niet doen.

Morgen gaan we de stad in en wil ik op zoek gaan naar een mooi doosje voor de spulletjes van deze zwangerschap. Ben al op zoek geweest, maar het moet wel het goede doosje zijn. Weet niet eens wat het goede doosje is, maar dat zal ik wel weten als ik het zie, vermoed ik .

En verder wachten we af, tot er een menstruatie komt.

quote:

Wat betreft angst voor een eventuele volgende zwangerschap. Die heb ik niet, ik ben niet bang dat ik weer een miskraam krijg. Ik heb namelijk al 2 gezonde knullen lopen, 1 van ruim 11 en 1 van 9. Die zwangerschappen zijn volledig probleemloos geweest, dus ik weet dat het ook goed kan gaan. Ik kan me voorstellen dat die onzekerheid bij een eerste kindje er wel heel sterk is. Maar een miskraam zegt helemaal niks voor een volgende zwangerschap!! Een miskraam is volgens mij iets wat voornamelijk aan het kindje ligt, of dat gezond is. Het lichaam breekt de zwangerschap af bij ernstige afwijkingen. Een gezond mechanisme vind ik zelf.

Het enige wat ik wel 'spannend' vind is of het allemaal wel goed zal gaan ondanks mijn suiker. Of het niet weer buitenbaarmoederlijk wordt. Maar goed, ik sta nu al onder begeleiding en dat zal dan alleen maar aangescherpt worden!

Ik heb ook niet de angst dat het weer mis gaat. Ik geloof dat schaap dat veel meer heeft. De kans bestaat, dat weet ik ook, maar het kan ook goed gaan. Het gaat vaak goed, dus dat kan bij ons net zo goed. Ik denk dat ik ook wel weet waarom ik niet echt die angst heb: ik had me er eigenlijk al bij neergelegd dat ik geen kind zou krijgen. Ik heb nog steeds het gevoel dat mocht ik een kind krijgen, dit een niet meer verwacht maar enorm groot kado is. Kado's krijg je, of niet, daar kun je weinig aan doen. Dus ik wacht gewoon af of we dit kadootje op de valreep nog gaan ontvangen
Waarschijnijk als ik opnieuw zwanger word, dat ik erg zenuwachtig ga zijn voor de eerste echo en dat ik de eerste tijd misschien wel onzekerder ben, maar van de andere kant heb ik me al voorgenomen om bij een eventuele volgende zwangerschap vanaf het begin voluit te genieten!

[ Bericht 6% gewijzigd door miss_sly op 02-11-2007 19:33:46 ]

klonelin heel veel sterkte

klonelin, sterkte

Veel sterkte.

klonelin, wat naar zeg. Heel veel sterkte.

Klonelin, wat rot! Sterkte!

Klonelin, sterkte ermee...

klonelin, zoals simmu al zegt, toch weer even bellen met de verloskundige en anders voor mijn part met de huisarts of het ziekenhuis. Het moet ook niet te heftig zijn. Je ijzer moet ook in de gaten gehouden worden als je zo veel vloeit. Je bent al eventjes bezig nu en ipv dat het afneemt neemt het toe, dus ik zou zeker even medische info inwinnen!!!

Heel veel sterkte.......

quote:

Op vrijdag 2 november 2007 19:28 schreef miss_sly het volgende:

[..]

En heb je de uitslag gehad? Hoop voor je dat het beter was!

HCG had al op 0 moeten zitten, maar was nog 70. Moet dus nog een keer bloed prikken als ik over een kleine 2 weken voor controle moet. Wel moet ik maandag voor een nieuw inwendig onderzoek. Het voelt allemaal nog niet jofel van binnen, nu buikpijn waar ik die bij de miskraam en buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet had en zo nog wat afwijkende dingen. Het zou dus een ontsteking van het baarmoederslijmvlies kunnen zijn. Maandagmiddag lig ik dus weer in de beugels

quote:

[..]
Tja, wewet je, ik las deze vraag vanmorgen al, maar ik kon er zo gauw niet op antwoorden.
Ik ben maandag weer begonnen met werken en heb gewoon de hele week gewerkt. Mijn collega's zijn lief, het werk leuk en er was genoeg te doen. Beetje business as usual, maar toch net niet. Op de een of andere manier voelt het allemaal anders, ook al is het hetzelfde. Heel vreemd.
Ik heb de hele week sigaretjes gebietst bij mijn collega's. Ik wil niet opnieuw beginnen met roken, maar heb besloten tot de volgende menstruatie ook niet al te streng te zijn. Ik geniet van mijn broodjes filet americain en mijn wijntjes; en toch denk ik nog vaak als ik dat eet of drink: ik zou willen dat ik het nog steeds niet mocht.
Kortom, ik probeer de voordelen maar te benutten, meer kan ik niet doen.

De vraag is ook moeilijk te beantwoorden. Het verdriet zit er namelijk nog, maar je probeert wel de draad weer op te pakken. Alle gevoelens zijn dan ook dubbel, omdat je je best doet je goed te voelen en positief te denken, maar aan de andere kant zit je wel met een 'open wond'. Ik ken het gevoel, eet weer een broodje rosbief, een medium biefstukje en een tartaartje gaan er ook weer in, maar stiekem had ik dat ook liever laten staan. Het is best raar om te beseffen dat ik er over een maand of 7/8 2 ukkies bij had kunnen hebben. Gisteren zat ik mijn handtas uit te mesten, heb ik ineens 2 nog steeds zwaar positieve zwangerschapstesten in mijn handen. Janken dus. Ik heb ze nog steeds in mijn tas zitten, maar dan onder de voering, er zat een scheurtje in een zijvak. Weg doen kan ik ze dus niet

quote:

Morgen gaan we de stad in en wil ik op zoek gaan naar een mooi doosje voor de spulletjes van deze zwangerschap. Ben al op zoek geweest, maar het moet wel het goede doosje zijn. Weet niet eens wat het goede doosje is, maar dat zal ik wel weten als ik het zie, vermoed ik.

Ja, dat doosje vindt jou! Gewoon op je gemakkie rond kijken, al duurt het nog ff voor je wat vindt, je komt em vanzelf tegen!! Beter even geen doosje (en dan alles tijdelijk in een schoenendoos of la bewaren) dan dat je de doos uiteindelijk niet vindt 'passen'.

quote:

En verder wachten we af, tot er een menstruatie komt.

Dat heb ik ook, ben benieuwd wanneer dat weer op gang komt. Weet niet of ik uit moet gaan van de datum van de miskraam, 15 okt, of de datum van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap, 25 okt.

quote:

[..]

Ik heb ook niet de angst dat het weer mis gaat. Ik geloof dat schaap dat veel meer heeft. De kans bestaat, dat weet ik ook, maar het kan ook goed gaan. Het gaat vaak goed, dus dat kan bij ons net zo goed. Ik denk dat ik ook wel weet waarom ik niet echt die angst heb: ik had me er eigenlijk al bij neergelegd dat ik geen kind zou krijgen. Ik heb nog steeds het gevoel dat mocht ik een kind krijgen, dit een niet meer verwacht maar enorm groot kado is. Kado's krijg je, of niet, daar kun je weinig aan doen. Dus ik wacht gewoon af of we dit kadootje op de valreep nog gaan ontvangen
Waarschijnijk als ik opnieuw zwanger word, dat ik erg zenuwachtig ga zijn voor de eerste echo en dat ik de eerste tijd misschien wel onzekerder ben, maar van de andere kant heb ik me al voorgenomen om bij een eventuele volgende zwangerschap vanaf het begin voluit te genieten!

Ik ken je voorgeschiedenis niet, maar begrijp dat deze zwangerschap al een cadeautje was? Ik denk wel dat je de juiste instelling hebt, al is daar heel wat kracht voor nodig, omdat je voor je gevoel al naar het randje zit qua leeftijd. Ik hoop echt dat het jullie gegund is en dat jullie volgend jaar echt papa en mama mogen worden!!!!

het duurde vorig jaar een week of 6 eer mijn menstruatie weer op gang kwam na de curretage. de eerste 3 keer zat er wel veel oud bloed bij. vanaf deze maand gaan we trouwens weer proberen. (en het afstuderen is ook gelukt, met een 8, dus nu ben ik werkeloos, want als parttimer kan je alleen als telefoniste aan de slag )

Alle meiden die een knuffel nodig hebben

Miss_sly... ik wil je even gewoon laten weten dat ik aan je denk...

Klonelin

Wat erg voor je!


Iemand vroeg hoe het zit met angst voor een volgende zwangerschap...tja. Ik ben eigenlijk meer bang dat ik nooit meer zwanger wordt. Mijn curretage is nu 5 maanden geleden. We zijn er meteen weer voor gegaan maar tot nu toe zonder resultaat. En elke maand komt die klap harder aan... En mocht het wel weer lukken, dan zullen de eerste 12 weken waarschijnlijk onnoemelijk lang gaan duren! Ik hoop alleen maar zo dat ik weer zwanger ben op de dag dat ik eigenlijk uitgerekend was...

Iedereen die het nodig heeft veel sterkte met alles!

Ik werd trouwen 5 weken na de curretage weer ongesteld, ik geloof dat dat redelijk "standaard" is.

quote:

Op zondag 4 november 2007 15:56 schreef Jose81 het volgende:
Miss_sly... ik wil je even gewoon laten weten dat ik aan je denk...

Lief van je

Woensdag de echo. Hoop zo dat er niets meer te zien is. Ik vloei helemaal niet meer en heb er op zich best een goed gevoel over, maar toch...heb het voor mijn gevoel al redelijk een plaatsje kunnen geven, maar ben ook bang dat als er woensdag nog wel iets zit en er een curretage volgt, ik toch weer een behoorlijke stap terug zal moeten doen in de verwerking.

Helaas nog niet geslaagd voor een mooi doosje. De spulletjes liggen bij elkaar in de boekenkast waar ik ze eigenlijk niet zie, maar wil zo graag ze een eigen plaatsje geven om de afsluiting compleet te maken.

peterfan, lijkt me inderdaad erg naar dat het opnieuw zwanger worden zo lang duurt. Bij mijn vriendinnetje duurde het ook erg lang (9 maanden) terwijl ook zij hoopte dat het snel zou gebeuren. Ze heeft wel inmiddels een zoontje van ruim 1 jaar .
Op de uitgerekende datum zwanger zijn, lijkt me inderdaad ook wel erg fijn. Het is voor mij nog ver weg, maar ik hoop zelf ook dat het dan wel weer zover is.

Kun je niet naar de gyn in het ziekenhuis, Klonelin? Bij mijn weten kun je daar gewoon terecht voor een na-controle. Heel veel sterkte, wat ontzettend rot dat je vriend nu niet bij je is / kan zijn trouwens

En MissSly, ik hoop het zo voor je, ook jij veel sterkte gewenst

Er vanuit gaan dat alles weg is, is helaas niet zomaar mogelijk. Er kan een heel klein beetje weefsel achtergebleven zijn, en dan is de miskraam niet compleet. Onderzoek zal dus wel nodig zijn, vrees ik.

Als dit de eerste miskraam is, zouden ze waarschijnlijk toch geen onderzoek doen naar de oorzaak. Vaak is de oorzaak simpelweg, hoe verdrietig ook, dat er iets niet goed was met het vruchtje en het lichaam het dan dus niet verder laat groeien. het geeurt, veel vaker dan we in de gaten hebben. Het is ontzettend verdrietig als het je overkomt, maar daarmee houdt het eigenlijk een beetj op.

Ik vind het wel een beetje raar dat je vk je bij dit onderdeel van je zwangerschap in de steek laat, Klonelin.

Toen ik een miskraam had en het bleef bloeden heb ik wel degelijk de vk gebeld en die is ook gekomen en heeft geregeld dat ik naar het ziekenhuis kon. Ik vond dat niet meer dan logisch dat dat ook nog bij het werk van de vk hoorde. Bij mijn ha ben ik helemaal niet geweest hiervoor.
Sterkte overigens! Het lijkt me ook heel naar om dit helemaal zonder je vriend te moeten doen.
Ik dacht trouwens dat ze pas na 3 miskramen op rij een onderzoek gaan doen, eerder in principe niet.