Het grote 'rammelaars'topic, deel 15

quote:

Op woensdag 7 november 2007 10:14 schreef ChilllayD het volgende:
Rammelrammel.
Ergens in december (verjaardag schoonmoeder) moet ik naast de dan hoogzwangere vriendin van het broertje van mijn vriend zitten. Olleee

Leuk ook dat ze 'nog' jonger is, zwanger onverwacht en een situatie alles behalve ideaal.
Dan heb ik toch meer te bieden

Huis, meer dan 5 jaar relatie, geld, etc etc etc.
Sorry, dit is tevens ook een zeurpost

Nou, mag ik dan even tegengeluid bieden

Ik ben dan wel niet meer zo piep , maar ook wij hadden nog "niks" voor elkaar, en kenden elkaar net 2 maanden toen we werden verrast door ons wondertje

En nu is ons mannetje alweer 9,5 maand en hebben we alles, snelsnel, aardig op de rit gekregen en gaat het prima met ons én met de mini, dus dat zegt niks hoor

En ik ben van mening dat ik (wij) misschien wel méér te bieden kan hebben dan iemand die in een villa woont met veel geld op de bank, niet noodzakelijkerwijs natuurlijk, maar ik denk niet dat veel geld een vereiste is om "veel te bieden" te hebben, als je je kindje maar stabiliteit en een warm nestje kan geven toch.

quote:

Op woensdag 7 november 2007 22:23 schreef leonieke het volgende:

[..]

Maar het is toch maar 'mogen'? Je moet het toch geen 5 jaar laten zitten? (of kost dit echt zoveel misschien?)
[..]

Ja, dat weet ik, het is mogen, maar ik ben gewoon ergens bang dat hij zegt, ach 3 jaar of 5 jaar wat maakt het uit hihi.

quote:

Ik denk dat ik het toch eens duidelijk zou maken dat ik het niet leuk vind. Zeker omdat het om jouw eigen ma gaat. Bij mijn ma zou ik het zeggen, mijn schoonmoeder, ja dat is weer een beetje anders...

Wat mijn ma betreft, we hebben bijna geen contact met haar. Thijs is niet goed genoeg, maar dat is niemand eigenlijk. Ik ben naar haar standaarden ook niet echt goed genoeg. Dus we houden het op verjaardagen en de kerst, en vaker eigenlijk niet, soms een telefoontje... Officieel woon ik nog thuis, maar ben er misschien eens in de 3 weken, alleen... Thijs hoeft van mij niet mee.

quote:

Op maandag 5 november 2007 20:17 schreef leonieke het volgende:
Ik schreef trouwens al in vriendenboeken toen ik in het lagere zat dat ik later "een lieve mama" of "een lieve oma" wou worden. De rest wou actrice of zangeres worden

Kan je al rammelen op je 8e ofzo?

oh vast! Piet (4 jaar) geeft nu in de eerste vriendenboekjes die hij onder ogen gehad heeft ook volmondig 'vader' als antwoord bij de vraag 'wat wil je later worden?'. het houdt 'm erg bezig. ook dat ie sterk wil worden want een vader moet toch sterk zijn etc.

Hij heeft een goed voorbeeld Bix.

quote:

Op woensdag 7 november 2007 21:31 schreef Vivi het volgende:

[..]

Nou, mag ik dan even tegengeluid bieden

Ik ben dan wel niet meer zo piep , maar ook wij hadden nog "niks" voor elkaar, en kenden elkaar net 2 maanden toen we werden verrast door ons wondertje

En nu is ons mannetje alweer 9,5 maand en hebben we alles, snelsnel, aardig op de rit gekregen en gaat het prima met ons én met de mini, dus dat zegt niks hoor

En ik ben van mening dat ik (wij) misschien wel méér te bieden kan hebben dan iemand die in een villa woont met veel geld op de bank, niet noodzakelijkerwijs natuurlijk, maar ik denk niet dat veel geld een vereiste is om "veel te bieden" te hebben, als je je kindje maar stabiliteit en een warm nestje kan geven toch.

Oooh maar ik bedoelde echt niet dat het bij niemand dan zou kunnen hoor, in tegendeel zelfs. Sorry !

Maar hun situatie is zo k*t,en zal niet verbeteren ook. Zij is zelfs door haar moeder uit huis gezet omdat ze zwanger is. Hij woont bij zijn moeder, en zij woont daar nu dus ook,omdat ze anders op straat stond.
Hij werkt nogsteeds niet (terwijl het echt dringend is) Liever lui dan moe verhaaltje en hoogzwanger meisje werkt wel fulltime, omdat er anders geen centjes zijn. Familie bied onderdak, maar daar houdt het op. Liefde wordt er niet bepaald gegeven, maar dat is een heel verhaal apart. En echt te lang. Het was dus absoluut persoonlijk op ''hun'' gericht, en niet algemeen.

Ik bedoelde ook eerder de ''waarom zij en ik niet'' alsin; wat hebben jullie te bieden. Waarom gebeurt het bij jullie wel en anderen hebben er zoveel moeite mee. Dat maakt me best kwaad. Maarjaaaaa.

En ik weet, geld maakt niet gelukkig. Haha, absoluut.
Ook eerder omdat wij wel alles hebben, en hun niets. (uit huis gezet door haar moeder, geen geld, geen werk, etc). Absoluut persoonsgericht dus

Ik heb even jullie mening en frisse blik nodig
Ik heb een behoorlijk regelmatige cyclus van exact 30 dagen.
Normaliter begin ik 3 dagen voor mijn menstruatie pijnlijke, gespannen borsten, last van mijn onderbuik en -rug en hoofdpijn te krijgen. Afgelopen donderdag zou ik ongesteld moeten worden, maar heb de dagen er voor nergens last van gehad. Ondanks dat werd ik donderdag wél ongesteld, maar dit was vrijdag weer over. Ik heb wel het gevoel dat ik vloei, zonder de pijnklachten die ik normaal er bij heb, maar er gebeurt dus verder niets(vloei dus ook niet).
Nou ben ik wel twee en halve week geleden begonnen met een antibiotica kuur van een week.
Zou het daar aan kunnen liggen? Of is er iets anders vreemds ofzo?
Uiteraard ga ik maandag, als ik er een slecht gevoel bij blijf houden even langs mijn HA. Maar wil toch eerst hier even vragen of iemand iets weet
Thnx
Overigens ook het gevoel dat ik ziek ga worden ofzo, misselijk enzo, en helemaal nergens zin in.

Edit: overigens heb ik een koperspiraaltje

Oh en woensdag ga ik naar mijn vriendinnetje, op kraamvisite Ze had al 2 kids, nu de derde, allemaal erg leuke kindjes, maar wel hard rammelen dan

[ Bericht 1% gewijzigd door Pien85 op 11-11-2007 00:11:05 ]

quote:

Op donderdag 8 november 2007 09:25 schreef ChilllayD het volgende:

[..]

Oooh maar ik bedoelde echt niet dat het bij niemand dan zou kunnen hoor, in tegendeel zelfs. Sorry !

Maar hun situatie is zo k*t,en zal niet verbeteren ook. Zij is zelfs door haar moeder uit huis gezet omdat ze zwanger is. Hij woont bij zijn moeder, en zij woont daar nu dus ook,omdat ze anders op straat stond.
Hij werkt nogsteeds niet (terwijl het echt dringend is) Liever lui dan moe verhaaltje en hoogzwanger meisje werkt wel fulltime, omdat er anders geen centjes zijn. Familie bied onderdak, maar daar houdt het op. Liefde wordt er niet bepaald gegeven, maar dat is een heel verhaal apart. En echt te lang. Het was dus absoluut persoonlijk op ''hun'' gericht, en niet algemeen.

Ik bedoelde ook eerder de ''waarom zij en ik niet'' alsin; wat hebben jullie te bieden. Waarom gebeurt het bij jullie wel en anderen hebben er zoveel moeite mee. Dat maakt me best kwaad. Maarjaaaaa.

En ik weet, geld maakt niet gelukkig. Haha, absoluut.
Ook eerder omdat wij wel alles hebben, en hun niets. (uit huis gezet door haar moeder, geen geld, geen werk, etc). Absoluut persoonsgericht dus

Oh aha, in dat geval snap ik je wel ja

quote:

Op zaterdag 10 november 2007 09:51 schreef Pien85 het volgende:
Ik heb even jullie mening en frisse blik nodig
Ik heb een behoorlijk regelmatige cyclus van exact 30 dagen.
Normaliter begin ik 3 dagen voor mijn menstruatie pijnlijke, gespannen borsten, last van mijn onderbuik en -rug en hoofdpijn te krijgen. Afgelopen donderdag zou ik ongesteld moeten worden, maar heb de dagen er voor nergens last van gehad. Ondanks dat werd ik donderdag wél ongesteld, maar dit was vrijdag weer over. Ik heb wel het gevoel dat ik vloei, zonder de pijnklachten die ik normaal er bij heb, maar er gebeurt dus verder niets(vloei dus ook niet).
Nou ben ik wel twee en halve week geleden begonnen met een antibiotica kuur van een week.
Zou het daar aan kunnen liggen? Of is er iets anders vreemds ofzo?
Uiteraard ga ik maandag, als ik er een slecht gevoel bij blijf houden even langs mijn HA. Maar wil toch eerst hier even vragen of iemand iets weet
Thnx
Overigens ook het gevoel dat ik ziek ga worden ofzo, misselijk enzo, en helemaal nergens zin in.


Oh en woensdag ga ik naar mijn vriendinnetje, op kraamvisite Ze had al 2 kids, nu de derde, allemaal erg leuke kindjes, maar wel hard rammelen dan

is het niet zo dat als je antibiotica de pil niet goed meer werkt? (Of schreef je nou eerder dat je een spiraaltje hebt? Ik weet niet of het ook zo zit met spiraaltjes...) Anyway.. als ik jou was zou ik een zwangerschapstest gaan doen...

quote:

Op zondag 11 november 2007 00:06 schreef .Belle. het volgende:

[..]

is het niet zo dat als je antibiotica de pil niet goed meer werkt? (Of schreef je nou eerder dat je een spiraaltje hebt? Ik weet niet of het ook zo zit met spiraaltjes...) Anyway.. als ik jou was zou ik een zwangerschapstest gaan doen...

Stom dat ik dat vergeten ben er in te zetten, maar ik heb inderdaad een koperspiraaltje, heb nog speciaal aan de HA gevraagd of de antibiotica daar invloed op heeft, maar aangezien ik een koperspiraal heb, en niets met hormonen zou het geen invloed hebben.

Ik zal me trouwens even voorstellen!

Ik ben .Belle., ik ben een kloon
De reden voor de kloon is: heel veel bekenden en een enkel familielid lezen hier ook, en ik wil nog niet dat de hele wereld weet hoe hard ik rammel, en als we straks gaan klussen, dat we aan het klussen zijn.

Maar ik rammel nu al een hele tijd zo geweldig hard! Wilde hier zo graag posten om dat te delen, nu, een kloon is dus de oplossing!
Mijn vriend heeft ook een grote kinderwens, en is in de afgelopen 3 maanden 180 graden gedraaid over wanneer precies we gaan klussen. Eerst was het: over een paar jaar...
Maand later: over 15 maanden...
En twee weken geleden, terwijl we in bed lagen, wreef hij over mn buik en zei: ik wou dat er al een kindje in zat

Ik ben al babykleertjes aan het kopen, namenlijstjes aan het maken, het hele OUD-topic van voor naar achter aan het doorlezen. Zelfs bevallingsverhalen, iets waarvoor ik tot een week terug mijn kop volledig voor in het zand stak. Maar omdat ik ineens een paniekaanvalletje had; kan ik dit wel, wil ik dit wel, is vriend wel de ware, maar eens flink gaan lezen hier en zwangerschapsboeken, en ben er nu nog meer van overtuigd dat ik zo snel mogelijk mama wil worden. Ik wil er zelfs 4!

Ik ben 26, vriendje en ik hebben een (koop)huis, verbouwing is bijna klaar. We verwachten zo in januari helemaal klaar te zijn, en dan willen we ook gaan starten met klussen. Nou ja, ik verwacht dat we dan gaan beginnen met klussen...

Ondertussen rammel ik keihard door!

Welkom .Belle.! Leuk dat jullie binnenkort voor een kindje gaan!

thanks Pien!

En idd maar even naar de HA gaan.

Dat klinkt heeel goed Belle, wat spannend allemaal joh! Dus lang rammelen hoef je niet!

quote:

Op zondag 11 november 2007 11:33 schreef leonieke het volgende:
Ik wil trouwens heel graag een positieve test... zo graag
En ik ben het wachten dus meer dan beu

Ik kan het me wel voorstellen. Zo voel ik me ook soms. Maar ook wij komen eens aan de beurt...

Voor alle mensen die serieus aan het klussen gaan Dat ik snel wat terug mag lezen in Z&G van jullie!

_{PS Leonieke, je huis begint al echt op een huis te lijken zag ik!}

[ Bericht 7% gewijzigd door Asyniur op 11-11-2007 13:04:14 ]

Ik weet niet of ik (voor mezelf) goed of slecht nieuws heb eigenlijk... maar ik ben, welliswaar wat later, nu toch ongesteld geworden...

Ik heb nooit gedacht dat ik nog te weten kwam wat rammelen is. Maar sinds een maand moet ik er ook aan geloven. Ik rammel als een gek!

Na Damian (nu 8.5 maanden) dacht ik altijd dat ik nooit meer kinderen zou willen. De bevalling en het wennen aan een baby vond ik zo moeilijk.
Nu wonen mijn vriend (24), Damian en ik (20) sinds een maand samen en het is zo fijn, een gezinnetje! Sindsdien heb ik het gevoel: ik wil er nog eentje bij! Ik had gehoopt dat het een fase was, maar het wordt met de dag erger dus ik vrees dat het niet over zal gaan. (Ik heb begin september nog implanon laten zetten, kun je nagaan hoe plotseling je kunt beginnen met rammelen.)

Afgelopen weekend heb ik een goed gesprek gehad met mijn vriend. HIj wist al wel langer dat het me leuk leek om er nog een bij te hebben, maar hij wist niet dat het zo serieus was.
Met het oog op de toekomst blijkt het toch allemaal wel erg lastig te zijn. We hebben net een huis gekocht, maar we hebben maar 2 slaapkamers. Opzich niet een heel groot punt maar toch niet ideaal op dit moment om een kind te nemen. Met de tijd zou ik toch zeker wel een aparte slaapkamer willen voor de kinderen en je huis verkopen na 1 of 2 jaar is over het algemeen ook niet zo'n goed idee. Daarnaast wacht mijn vriend nog op een contract voor onbepaalde tijd, die komt als het goed is begin 2008. En nog een belangrijk punt, maar iets verder in de toekomst. Ik ben met het oog op de komst van Damian gestopt met school. Het plan is om dat over een jaar of 2 te gaan studeren. Ik zou dat nog een jaartje kunnen verplaatsen, maar liever niet omdat ik bang ben dat van uitstel afstel komt en ik later spijt krijgt dan.
Het liefst zou ik een kindje krijgen voor ik ga studeren. Tijdens is, denk ik, al helemaal geen optie. Ik heb het de vorige keer al moeten opgeven en dat wil ik niet nog een keer. Er na, dat betekent nog een jaar of 6 wachten, een groot leeftijdsverschil wat ik niet leuk vind, en voor mijn gevoel weer opnieuw moeten beginnen wat me op dit moment ook niet zo aanstaat.
We hebben uiteindelijk besloten om over een paar maanden te kijken hoe we er dan voor staan. Iktussen mag ik 'vrolijk' verder rammelen. Moeilijk, moeilijk.

Welkom appelsap!
Moeilijk he, wel willen maar eigenlijk niet kunnen. Studie een jaartje uitstellen kan, maar zoals je al zei, van uitstel komt misschien wel afstel en dat lijkt me niet de bedoeling
Maar goed, komt gezellig mee rammelen, en hou ons op de hoogte

Jeetje Appelsap! Wat een ontboezemingen ineens meis!

Pien85 dat ga ik zeker doen!

Nou hè Vivi!
Jij nog niet aan het rammelen?

Ik vergeet trouwens helemaal te vertellen dat mijn vriend ook graag voor een tweede zou gaan, als de mogelijkheid er is. (Dus als het verstandig is om eraan te beginnen.)

Appelsap, wat een schatje is Damian zeg (ik spiekte even in je fotoboek)

Leuk dat je vriend het ook leuk lijkt! Dat is alweer een stapje dichterbij

Wat leuk Appelsap!

Wij waren vorige week met een paar vrienden in Belgie een halve week. 1 stel heeft een baby van 12 weken, heerlijk mee geknuffeld, wat lief! Die babygeluidjes enz.
Gisteren keken we naar onze eigen vakantiefilm van vorig jaar, Sara was toen 10 maanden, en echt, vergeleken met nu echt nog zo'n heerlijke spekkige knuffelbaby! Zo leuk om te zien, maar wel een heel hoog rammelgehalte nu!

Pffff ik rammel ook weer behoorlijk. Bij mij is het echt met ups en downs... Toen ik me vorige keer hier heb voorgesteld was het rammelen ineens even over. Alsof het toen ineens te 'echt' werd. Maar ik heb vorige week een proefmiddag stage gelopen op een kinderdagverblijf en daar zaten ook echt van die lieve baby'tjes bij.
Daarbij komt dus ook nog dat de moeder van mijn oppaskindjes al over de magische 37 weken is dus dat zit er ook aan te komen.

En als ik dan vervolgens denk aan dingen als: Mochten we nu per ongeluk zwanger raken dan zou het volgens mij één groot feest zijn. Maar om daadwerkelijk die keuze te maken... dat is toch wel een stuk moeilijker En dan vooral voor mijn vriend. Dat is toch eigenlijk best raar? Want volgens mij is dit bij heel veel stellen zo. We zijn veel flexibeler dan we eigenlijk denken. Dus mocht een kindje zich onverwachts aankondigen dan weet bijna iedereen er wel een draai aan te geven waardoor het hartstikke goed komt.
Wel jammer dat bij ons de kans dat het 'fout' gaat vrijwel nihil is...

quote:

Op maandag 12 november 2007 12:54 schreef appelsap het volgende:
Pien85 dat ga ik zeker doen!

Nou hè Vivi!
Jij nog niet aan het rammelen?

Ik vergeet trouwens helemaal te vertellen dat mijn vriend ook graag voor een tweede zou gaan, als de mogelijkheid er is. (Dus als het verstandig is om eraan te beginnen.)

Ikke? Nou, alleen in een geromantiseerd beeld van mijn leven

Nee, daarvoor wil ik bij een evt. volgende toch wél echt alles op de rit hebben. Ik ben dolblij met mijn guitebolletje maar ik moet hem wel wat kunnen bieden, als ik nú voor een 2e zou gaan kan ik dat wel vergeten. En misschien blijft het wel bij deze, de vrijheid die je met 1 kind hebt trekt me ook wel

_{Hele kleine babietjes zijn natuurlijk ubercute, maar ik merk wel dat ik niet echt een babymoeder ben ook, ik vind Dean steeds leuker worden nu hij groter wordt.}

[ Bericht 2% gewijzigd door Vivi op 12-11-2007 14:55:30 ]

Pien85, bedankt!

Vivi, ik snap wel wat je bedoelt. Ik had ergens gelezen dat je wil gaan bijscholen enzo.
Ik heb ergens dat gevoel ook wel, eerst alles op de rit hebben. Maar ik weet niet of ik een jaar of 6 kan wachten als de mogelijkheid zich in de tussentijd voordoet.
Het gaat me trouwens niet om het kleine lieve baby'tje maar echt om het kindje erbij. (als je snapt wat ik bedoel..)

No_Promises, ik vind het niet zo raar. Vind het alleen wat moeilijk uit te leggen.
De eerste keer ben ik ook onverwachts zwanger geraakt, maar dan hoef je die keuze niet meer te maken. Als je dan denkt aan het kindje wat in je buik zit dan heb je zoiets van: ach wat maakt het ook allemaal uit, we vinden er wel wat op.
En als je het 'geplanned' gaat doen, dan denk je toch wat meer aan de praktische zaken en dan is het heel moeilijk om die keuze te maken.

Ik ben een twijfel-rammelaar. Het lijkt me zo leuk om Fons als grote broer te zien. Ik zit heel dikwijls te denken over namen, heb zin om een echo te laten doen en ben ik nu al nieuwsgierig of het een klein broerke of zusje gaat worden, en heb heimwee naar de eerste weken.
Anderzijds zie ik een bevalling helemaal niet meer zitten en zie er erg tegenop om weer zo misselijk te zijn en minder te kunnen.
Als ik mijn zwangere schoonzus zie heb ik ook meer het gedacht van, liever jij dan ik.
Maar als ik dan weer leuke jurkjes zie hangen en denk dat ik die misschien ooit eens ga mogen kopen...
Twijfels zat dus.
Toen Fons een maand of vier was zei ik steeds dat we in de lente van 2008 voor een tweede gingen, maar nu vind ik dat erg dichtbij komen en denk ik van dat toch nog maar een jaartje ( of twee ) op te schuiven. Anderzijds vond ik dertig ook wel een mooie leeftijd om ermee 'klaar' te zijn.
En dan zitten we ook hier nog met verbouwingen en veel werk en zou ik de tweede keer veel 'rustiger' willen beleven.
Hoewel dat misschien ook weer utopisch is.
Hehe, mijn lief zei vorige week nog dat ik volgens hem nooit meer ga zeggen dat het nu 'mag'.
Ik ben er erg zeker van van wel maar ik heb nog geen flauw idee wanneer...

quote:

Op maandag 12 november 2007 14:05 schreef appelsap het volgende:
Pien85, bedankt!

Vivi, ik snap wel wat je bedoelt. Ik had ergens gelezen dat je wil gaan bijscholen enzo.
Ik heb ergens dat gevoel ook wel, eerst alles op de rit hebben. Maar ik weet niet of ik een jaar of 6 kan wachten als de mogelijkheid zich in de tussentijd voordoet.
Het gaat me trouwens niet om het kleine lieve baby'tje maar echt om het kindje erbij. (als je snapt wat ik bedoel..)

Ja dat snap ik hoor, ik doelde er ook niet op dat het je daarom zou gaan, ik haalde het voorbeeld alleen aan ter illustratie dat ik zelf niet ga rammelen bij het aanschouwen van een ienimini baby'tje, dus dat scheelt . En ik wil idd gaan omscholen en voor mezelf gaan beginnen, maar ik moet ook nog wat financieel gedoe uit mijn verleden wegwerken en ik wil sowieso een ander huis voor er een evt. 2e zou (kunnen, mogen, willen) komen .

En de papa heeft ook nog wat in te brengen natuurlijk

Bass-Miss, ook lastig! De lente van 2008 duurt nog even hoor, dus kijk het gewoon even aan. Zou je vriend het nu wel graag al willen?

Vivi, jouw plannen zijn toch wat grootser en lastiger dan die van mij, dus ik snap het wel ja.
Ook de situatie dat jij en je vriend nu niet samenwonen maakt het ook wat anders denk ik.
Succes met de plannen.

Haha Leonieke, dat zou wel makkelijk zijn! Toch zou ik er niet voor kiezen ondanks dat de eerste periode me is tegengevallen. Zou wel graag alles willen meemaken en het zien opgroeien is juist zo leuk.

Appelsap, wat een overwegingen zijn er dan te maken he!
Maar op zich wel weer heel fijn dat jullie het allebei wel zouden willen. Ik ben benieuwd naar wat er over een half jaartje gaat gebeuren.

B-M, vergeet niet dat zwangerschappen als dag en nacht van elkaar kunnen verschillen. Mss ga je er nu wel fluitend doorheen...

quote:

Op maandag 12 november 2007 16:07 schreef appelsap het volgende:
Bass-Miss, ook lastig! De lente van 2008 duurt nog even hoor, dus kijk het gewoon even aan. Zou je vriend het nu wel graag al willen?

Hij laat me de keuze daarin, vind ik ook wel een luxe.

quote:

Op maandag 12 november 2007 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
B-M, vergeet niet dat zwangerschappen als dag en nacht van elkaar kunnen verschillen. Mss ga je er nu wel fluitend doorheen...

Ik hoop het echt, al kan ik me niet meer voorstellen dat ik de volgende keer niet zeven keer per dag kotsend boven de pot ga hangen.

Maar tot nu toe heeft wachten toch nog steeds de voorkeur.
Ik geniet ook wel van de vrijheid met 1 kindje en dat zal met twee kleintjes niet meer zo evident zijn. Lijkt me handiger als de oudste al een pak zelfstandiger is.
En het gedacht dat ik het allemaal nog eens ga meemaken vind ik ook erg leuk, ook al kan ik soms niet wachten.

Eigenlijk wou ik gewoon dat we twee jaar verder waren en ik twee jaar jonger was...

Ik zit weer in dubio _{moet vandaag weer met de pil beginnen}
Twijfel dan altijd om toch maar gewoon te stoppen...niet denkend aan mijn werk en dat het gewoon snel kan gaan...

quote:

Op donderdag 15 november 2007 12:57 schreef leonieke het volgende:
Dit vind ik ook altijd de moeilijkste dag hoor Koningin... Het effectief opnieuw moeten beginnen met een nieuwe strip.
Maar was het niet één van de laatste voor jou?

Ja, deze zal waarschijnlijk de laatste zijn.
Maar als het dalijk nog maanden duurt, dan had ik net zo goed met deze al kunnen stoppen......dat weet je niet van te voren. Daarom het dubio.

welkom Appelsap!

Koningin, ik herken het een beetje. Ik neem morgen de laatste van mijn strip en zou het liefste niet meer beginnen.... maar helaas moet ik gewoon nog even wachten...

quote:

Op donderdag 15 november 2007 15:05 schreef leonieke het volgende:

[..]

Heel hard te herkennen Bij mij zal dat echt beginnen spelen eens we februari zijn (want 9 maand later is mijn hospitalisatieverzekering in orde wat betreft bevallen, dus dan valt dit ook weg).
Ik ben de laatste tijd aan het fantaseren over hoe en wanneer ik het zou bekend maken dat ik zwanger ben. Maar dit gaat me zo hard niet lukken om me daar aan te houden

Moeilijk he, en de planning wordt altijd naar voren geschoven. Wij begonnen met 1 januari 2008, nu ben ik al serieus aan het denken om vandaag gewoon niet meer te beginnen.
Meestal als je denkt dat het lang gaat duren, is het meteen raak en andersom ook....

quote:

Op donderdag 15 november 2007 15:20 schreef leonieke het volgende:

[..]

Dus binnen 9.5 maand lig jij gewoon te

En jij een paar maanden later!

Leonieke, mag ik 1 advocaat van de duivel vraag stellen... je hebt het over die 9 maanden dat je verzekering in orde is, maar wat gebeurd er nou als je kindje onverhoopt te vroeg komt? Vaak zitten daar dan juist behoorlijke behandelingen en ziekenhuistijd aan vast. Zou dat dan ook niet verzekerd zijn?
_{Natuurlijk hoeft dit niet per sé te gebeuren, maar ik vroeg het me ineens af.}

Lekkertje!
Maar goed, iig 'fijn' te lezen dat jullie daar wel bij stil staan idd. Het zal je maar gebeuren namelijk...