Angst voor flauwvallen, alleen dit is anders

Ik heb iets heel raars. Ik ben namelijk bang om flauw te vallen. Hoe dat komt?

Ik ben ruim 8 maanden terug een keer out gegaan. Een paar vrienden van mij zijn ook out gegaan, ik zie sommige mensen zich expres laten flauwvallen. Dus zo erg is het niet om 1 keer out te gaan. Sommige vinden het juist lachen. Helaas heb ik die instelling niet.

Sinds ik out ben gegaan, ben ik al bijna 6 maanden hevig bang om flauw te vallen (opnieuw out te gaan). Ik vermeed situaties, ik drink niet meer (alcohol), ik blow niet meer en ik rook ook niet. Blowen deed ik overigens al bijna nooit.

Het is nu 8 maanden later, en de laatste twee maanden heb ik steeds minder last van angst. Ik ga weer gewoon naar school. Colleges kan ik weer volgen. Alleen soms komt de angst weer (tijdens de colleges -> vlucht reactie gaat werken). Maar dat doe ik allemaal zelf, ik ga er de hele tijd aan denken. Maar ik krijg hulp om er aan herinnert te worden. Als je last van angst heb, en dan heel lang dan krijg je last van depersonalisatie. Dat is zeg maar dat er iets gebeurt is wat je geest niet kan verwerken. Het gevolg daarvan is dat je als een 'film' leeft. Alles is onwerkelijk. In het begin had ik daar super veel last van, maar dat gaat ook steeds beter.

Ik ben al naar de dokter geweest (7 maanden terug), die heeft alles gecheckt. Alles was in orde, van bloeddruk tot amandelen. Ik ging met een gerust hart naar huis.

Nieuwsgierig zoals ik ben, ben ik even op internet wezen zoeken naar 'flauwvallen'. Op een website las ik 'je kan flauwvallen als er te weinig bloed naar je hersenen stroomt'. Sindsdien ben ik bang dat er geen bloed naar me hersenen stroomt. Ik hoef er alleen maar aan te denken, en hup, er is paniek. Ik was weer terug bij af.

Typisch, want mijn bloeddruk is top volgens de dokter en ben er zelf ook achtergekomen. Ik heb eens 12 uur op bed gelegen/geslapen. De telefoon ging en zonder erbij na te denken sprong ik uit mijn bed. Ik zag licht sterretjes (2sec) en nam de telefoon op. Ik viel dus niet flauw. Terwijl dat juist de grootste oorzaak is bij mensen die flauwvallen.

Alles wat ik lees, daarmee ga ik me vergelijken. Ik had het laatst met een jongen over de aarde. "De aarde is rond, raar dat we daar niks van merken"; of "de aarde draait, waarom lijkt het net of alles stil staat?". Vlak na het gesprek was ik ineens bang om mijn evenwicht te verliezen etc.

Ook ging ik weer even het oude topic opzoeken. Daarin stond "Zo dacht ik bijvoorbeeld dat de kamer 90 graden was gedraaid." Raar, dat kon ik me niet meer herinneren. Nadat ik dat had gelezen, kon ik nergens meer normaal zitten want ik was bang dat alles weer ging draaien.

Ik kan er kwaad om worden, omdat ik voor het gebeuren zeer leuke dingen deed. Ik had het prima naar me zin, had zin in school etc. Was gewoon gezond, deed aan fitness etc. Maar door dit stoms, ben ik helemaal t pad kwijt. En dat allemaal door mijn denkwijze!

Heeft iemand ook ervaringen met dit soort dingen? Of tips? Let wel, ik ben in die 8 angst maanden nog geen één keer flauwgevallen: Iets waar ik dus wel bang voor ben.

Mijn buurjongen is ook uitgegaan van de joints, die gozer zat de zelfde avond weer aan de joints en zat een week later al weer dronken in de kroeg en vond het juist grappig om zoiets mee gemaakt te hebben. Waarom durf ik geen biertje meer aan te raken?!

Oja, dit is mijn eerste keer dat ik flauwval in mijn leven. Het is nooit eerder gebeurt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Arjann87 op 18-10-2007 22:38:08 ]

quote:

Op vrijdag 19 oktober 2007 09:16 schreef _Arual_ het volgende:
Het 'mooie' is dat dit soort angst een bloeddrukstijging veroorzaakt. En laat voor flauwvallen nu net een bloeddrukdaling nodig zijn. Er zijn maar enkele angsten en fobieën die ervoor zorgen dat je bloeddruk daalt. Dat is bijvoorbeeld het geval bij een bloed- en/of injectiefobie. Daarbij kun je flauwvallen. Bij dreigend flauwvallen kruis je je benen, en span je je beenspieren aan.

Verder heb je jezelf al aardig gek lopen maken. Stop met het controleren van je gezondheid. De dokter heeft je gecontroleerd, het blijkt goed te zijn. Ga dan niet op internet controleren of er eventueel heel misschien nog andere diagnoses mogelijk zijn. Zo te lezen weet je zelf heel goed dat het niet rationeel is, alles wat je je in je hoofd haalt.

Verder is het belangrijk om juist de dingen waar je bang voor bent weer te doen. Nu lees ik dat het bij jou door blowen kwam, dat lijkt me dan weer niet echt een aanrader. Maar fitness enzo, dat moet je echt weer op gaan pakken. Als het een uur goed gaat, dan krijg je toch wel weer wat vertrouwen in je lijf.

Tot zover dokter Phil

Bedankt.

Als ik ergens angst van krijg, en ik blijf toch zitten dan krijg ik inderdaad weer zelfvertrouwen.

Over dat bier drinken. Ik heb een tijd terug eens een biertje gedronken in een café. De angst viel van me lichaam af. Ik begon ineens weer herder te denken. Echter dacht dat ik dat ik er van af was; heb dus weer even een trekje genomen van een joint en huppa, daar was de angst weer.

Blowen zal ik niet snel meer doen. Drinken, misschien dat ik vanavond een biertje ga drinken. Bedankt voor je nuttige reactie!

Bedankt voor al jullie berichten.

Op een wetenschappelijk programma heb ik gezien dat je met je hand tegen de achterkant van je hoofd moet drukken en je hoofd moet dan tegendruk geven. Zo stroomt het bloed naar boven.

Alleen ik heb daar geen last van. Mijn bloeddruk is optimaal.

Vandaag ben ik naar een college geweest, in het begin een beetje vaag gevoel. Maar ik bleef gewoon zitten en ik probeerde niet in paniek te raken. De hele les gevolgd, en voor dat ik het weet had ik volle concentratie. Als je dan over je angst denkt, dan moet ik eigenlijk wel lachen. Het is totaal niet relevant dat ik flauw val vanwege het 'zitten'.

Als ik ontspannen ben, dan zie ik alles ineens positief. Ben niet meer bang en vond het juist wel 'geinig' om zoiets mee te hebben meegemaakt. Ben ik in paniek, dan kan ik ineens niet meer positief denken...en dan is het een hel.

[ Bericht 0% gewijzigd door Arjann87 op 19-10-2007 17:01:46 ]

Ik ben al naar de huisarts geweest. Heeft me gecheckt, niks ernstigs. 'Angst' zei hij.

Ik heb denk geen last van paniekaanvallen. Omdat de paniek alleen komt als ik aan 'flauwvallen' denk. Het gebeurt nooit als ik achter de computer zit dat ik ineens overvallen wordt door paniek. Ik betrap me erop, als ik paniek heb, dat ik eraan denk.

Overigens, het wordt bij mij met de week minder erg. Eerst wou ik het liefs binnen blijven, ik had nergens zin in. Nu wil ik naar buiten en heb weer in dingen zin. Eerst durfde ik zelfs geen biertje achter mijn bureau te drinken, terwijl ik dat nu wel durft. Voordat ik out ging, was ik trouwens elke week dronken. Nadat ik out ben gegaan, geen één keer. Eet elke dag gezond. Dat is dus wel een voordeel voor mij .

Ja, ik weet dat het angst is. Alleen als je erg veel last van angst hebt, dan kan je niet meer helder denken. Je 'vlucht of vecht' reactie treedt op. Handig, als je echt in een angst situatie komt, niet handig als je er niet in zit.

Vandaag ben ik full time naar school geweest. Ik heb tegen mijzelf gezegd, en nu ga je zitten, geen gezeur. Het gebeurt vaak genoeg deze paniek, nu ook. Wees sterk en maak de college af!

Gelukkig, na een uur ging het perfect. Geen last gehad, en dat de gehele dag! Ik nam deze post in mijn op:

quote:

Op vrijdag 19 oktober 2007 09:16 schreef _Arual_ het volgende:
Het 'mooie' is dat dit soort angst een bloeddrukstijging veroorzaakt. En laat voor flauwvallen nu net een bloeddrukdaling nodig zijn. Er zijn maar enkele angsten en fobieën die ervoor zorgen dat je bloeddruk daalt. Dat is bijvoorbeeld het geval bij een bloed- en/of injectiefobie. Daarbij kun je flauwvallen. Bij dreigend flauwvallen kruis je je benen, en span je je beenspieren aan.

Verder heb je jezelf al aardig gek lopen maken. Stop met het controleren van je gezondheid. De dokter heeft je gecontroleerd, het blijkt goed te zijn. Ga dan niet op internet controleren of er eventueel heel misschien nog andere diagnoses mogelijk zijn. Zo te lezen weet je zelf heel goed dat het niet rationeel is, alles wat je je in je hoofd haalt.

Verder is het belangrijk om juist de dingen waar je bang voor bent weer te doen. Nu lees ik dat het bij jou door blowen kwam, dat lijkt me dan weer niet echt een aanrader. Maar fitness enzo, dat moet je echt weer op gaan pakken. Als het een uur goed gaat, dan krijg je toch wel weer wat vertrouwen in je lijf.

Tot zover dokter Phil

Nadat ik jullie weer hoor, over dokter/psycholoog bezoeken. Begin ik ineens weer te twijfelen.

Net ben ik trouwens nog uit geweest, echt nergens last van. Me hart ging niet tekeer en ik voelde me op me gemak. Het is gewoon mij instelling.

Omdat het per week(!) beter gaat, met rustige stappen, wil ik dit probleem zelf oplossen. Ik wil niet zo'n 'dokter' typje worden. Als ik dit 'overleef', dan stelt dat andere niks voor (een griepje bijv.). Je wordt er dus sterker van en je leert vanzelf positief te denken, en dat is volgens mij het beste medicijn.

Is het over een maand nóg niet over, dan ga ik naar de dokter.

En oja! Ik vermeid géén situaties meer! Dan is verleden tijd!

Klopt Repestela. Een paar maanden terug toen ik voelde de angst opkomen en toen kwam de paniekaanval. Nu voel ik de angst opkomen en hou het tegen. Er zijn soms nu dagen dat ik de angst laat opkomen, ik kijk wat het met me lichaam doet, en de angst gaat weer weg.

De hele week nergens last van, totdat ik vandaag uitging. Ik ging niet meer denken "Oh, wat gezellig is het hier" Nee, ik ging denken "Jezus, ik droom" en "ik val flauw".

Nu ga ik maandag toch maar even naar de dokter, ik kan namelijk weinig dingen missen op dit moment. School is op dit moment té belangrijk.

Wat de dokter heeft gezegd, zal ik natuurlijk even met jullie delen.