Hai Pixels!
Ik knip het probleem voor het gemak even in tweeën.
Aan de ene kant zijn er de krampjes en aan de andere kant een eventuele lactoseintolerantie.
Als eerste iets over krampjes: het eerste dat me te binnen schiet is dat je wat aan de sterke toeschietreflex en de waarschijnlijk grote hoeveelheid melk kan doen.
Dat doe je al, schrijf je, namelijk door melk weg te laten lopen en heb geregeld te laten boeren en je geen zorgen te maken als hij maar kort drinkt. Super!
Wat daarbij nog zou kunnen helpen is gedurende drie a vier uur één kant aanbieden. Daarna wissel je weer van kant zodat je wel beide kanten ongeveer evenveel 'belast'.
Door een aantal keer achter elkaar dezelfde borst te geven zal bij de tweede en volgende keren dat hij uit die borst drinkt de melk wat minder hard toeschieten en bovendien drinkt hij dan een borst ook waarschijnlijk wat beter leeg en dat helpt om jouw productie zo snel mogelijk om hem af te stemmen.
Als je echt het idee hebt dat je te veel melk produceert dan wil het nog wel eens helpen om een keertje na een voeding alles weg te kolven. Geen kleine beetjes, want dan schroef je juist de productie op, maar echt proberen alles er uit te halen.
Je borsten krijgen dan een soort verse start om daarna op de goede voet verder te gaan met het produceren van de hoeveelheid die nodig is.
Soms is één keer alles kolven genoeg, soms merk je dat je het later nog een keertje wil/moet doen.
Het belangrijkste bij krampjes is echter acceptatie. Helaas, er zijn weinig tot geen dingen die krampjes echt helemaal over doen gaan. Behalve de tijd want er zijn maar weinig babies die na een maand of drie nog krampjes hebben.
Als je het voor jezelf accepteert en niet alleen maar bezig bent het op te willen lossen dan gaat het over het algemeen makkelijker en rustiger. En ben jij rustig dan werkt dat door naar je kindje
Maar dat is natuurlijk hartstikke moeilijk! Als ouder wil je natuurlijk maar één ding en dat is dat je kind zo vrolijk mogelijk door het leven gaat. Pijnvrij alsjeblieft! Tel daar nog een lekkere portie slaapgebrek bij op en het is ineens heel moeilijk om rustig te blijven.
Wat bij mij en nog wel meer moeders om me heen heel erg hielp was om het a) te accepteren en te weten dat ik er alles aan had gedaan om het zo veel mogelijk te verlichten en b) voldoende rust voor mij en mijn baby inbouwen.
Dus echt even wat minder eisen stellen, de was de was laten, op de bank of in bed met je kind. Troosten als er verdriet is maar niet in paniek raken door het huilen. Huilen geeft niet, huilen zonder troost van mama of papa wel!
Wat daarnaast voor heel veel verse ouders en babies goed werkt is om meer rust en regelmaat aan te houden rondom het slapen.
Dat wil niet zeggen dat je je kind moet laten huilen in bed of dat je heel strikte bedtijden aan zou moeten houden. Maar door heel duidelijk het bedje voor slapen te laten zijn inplaats van de box of het wipstoeltje en een kind bij de eerste signalen van moeheid weg te leggen wordt een kind vaak rustiger en gaat het beter slapen en beter wakker zijn.
MAAR!
MAAR!
Je schrijft ook dat je vriend een lactoseintolerantie heeft (gehad). En dan kan ik wel allemaal tips en trucs opschrijven maar als je kindje krampjes heeft door de lactose die jij eet dan schiet het natuurlijk niet op.
je doet het allerbeste dat je kan doen voor een kindje met een verhoogd risico op een allergie of intolerantie: je geeft borstvoeding.
Borstvoeding zorgt voor een enorm goed afweersysteem en het verkleint de kans op allergieën.
Wat je zou kunnen doen is een tijdje (en dan heb ik het echt over een week of twee, drie) zelf alle producten waar lactose in zit weglaten.
Dat is de meest babyvriendelijke manier van kijken of je baby ergens op reageert. Bij een lactoseintolerantie zou je wel duidelijk verschil moeten zien in je kindje.
Na die periode kan je weer voorzichtig wat eten en als je dan merkt dat er al snel weer een reactie volgt bij je kindje weet je dat het hoogstwaarschijnlijk daar aan lag. Je kan dan kiezen om eventueel verder hulp te zoeken bij het omgaan met een allergie/intolerantie.
Maar de kans is ook heel groot dat er een reactie uitblijft, simpelweg omdat er geen allergie of intolerantie is en je kindje gewoon over de krampjes heen aan het groeien is.
Dus kort samengevat: als je denkt dat er misschien sprake is van een allergie/intolerantie dan is het zaak dat uit te zoeken. Weet dan wel dat je door borstvoeding te geven daar de meest babyvriendelijke manier voor hebt en dat je je baby de best mogelijke bescherming tegen allergieën mee geeft!
Daarnaast gaan krampjes over. Echt waar! Probeer het te accepteren en probeer jezelf en je baby voldoende regelmaat en rust te geven. Je doet al (bijna) alles dat je kan doen en dat is hartstikke goed van je!
sterkte en succes!