Balkenende: Máxima onzorgvuldig geciteerd

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 15:21 schreef MrX1982 het volgende:
Rare onderste alinea. Die in feite de rest van het betoog onderuit haalt. Eerst rep je over individuen etc en dan ineens hebben we gemeenschappelijke peilers en is dat wat we zijn. Dus toch een Nederlandse identiteit .

Wie zegt dat ik dezelfde peilers heb als jij?

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 15:28 schreef SCH het volgende:

[..]

Maxima ontkent ook niet dat er gemeenschappelijke pijlers zijn toch?
Maar het woord identiteit ligt blijkbaar erg gevoelig momenteel.

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 15:21 schreef MrX1982 het volgende:
Rare onderste alinea. Die in feite de rest van het betoog onderuit haalt. Eerst rep je over individuen etc en dan ineens hebben we gemeenschappelijke peilers en is dat wat we zijn. Dus toch een Nederlandse identiteit .

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 14:27 schreef SCH het volgende:

[..]

Goed betoog Klowjow en dit is de cruciale vraag. Heb je daar zelf een antwoord op?

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 15:21 schreef MrX1982 het volgende:
Rare onderste alinea. Die in feite de rest van het betoog onderuit haalt. Eerst rep je over individuen etc en dan ineens hebben we gemeenschappelijke peilers en is dat wat we zijn. Dus toch een Nederlandse identiteit .

Wie zegt dat ik dezelfde peilers heb als jij?

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 14:24 schreef kLowJow het volgende:
Een belangrijk onderdeel van onze maatschappij is vrijheid. Vrijheid om te doen wat je wil, en te zijn wie je wil. Onze maatschappij is op veel punten ingericht op maximalisatie van keuzevrijheid, zelfs zo erg dat die keuzevrijheid op belangrijke punten verankerd is in onze grondwet.

Een samenleving gericht op persoonlijke vrijheid levert diversiteit op. Hoe groter de vrijheid, hoe groter de diversiteit. Hoe groter de diversiteit, hoe minder je met elkaar gemeen hebt, waardoor het lastig wordt de samenleving als geheel bepaalde eigenschappen toe te schrijven.

Wat je ziet in deze discussie is dat mensen hier moeite mee hebben. Enerzijds met de diversiteit an sich: een steeds grotere groep mensen spreekt zich uit voor verboden die de keuzevrijheid van het individu aan banden moeten leggen. Anderzijds met de gevolgen die die diversiteit heeft op ons zelfbeeld.

Dit laatste komt hier weer duidelijk naar voren. Maxima komt met een samenvatting van een rapport vol open deuren over nationale identiteit, en de reactie is massale ontkenning. Niet alleen ontkenning, een prinses die kort geleden nog werd geroemd om haar aanpassingsvermogen, het populairste lid was van ons koningshuis en volledig geaccepteerd leek, wordt ineens als buitenstaander weggezet. Iemand die geen uitspraken over ons mag doen, zich niet in het debat mag mengen omdat ze hier niet thuishoort, geen deel van onze samenleving uitmaakt.

Dit terwijl die open deuren - DE Nederlander bestaat niet, de Nederlandse identiteit is moeilijk te vatten - een logisch, en zelfs gewenst resultaat zijn van onze manier van leven. We willen allemaal anders zijn, uniek, een individu.

Waarom zijn we dan beledigd als iemand ons vertelt dat we hierin geslaagd zijn? Dat we als samenleving zo divers zijn geworden, zo veelomvattend dat de we niet meer in een collectief hokje passen. Maakt ons Nederlanders dat minder waard? Mij lijkt het juist iets om trots op te zijn. We hebben een redelijk goedwerkende samenleving gecreëerd waarin iedereen zoveel mogelijk zichzelf kan zijn. Natuurlijk hebben we zo onze fouten, maar we zijn het er in meerderheid wel over eens dat Nederland een fijner land is om in te wonen dan de meeste andere landen.

Persoonlijke keuzevrijheid en diversiteit zijn de pijlers van onze samenleving, kenmerkend voor wie en wat we zijn. Waarom zou je dat willen ontkennen of je ervoor schamen? Wees er trots op.

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2007 16:30 schreef kLowJow het volgende:

[..]

Nee. Ik denk dat er veel verschillende oorzaken zijn. Niet onbelangrijk hierbij zijn volgens mij twee dingen.

Ten eerste de enge definitie van "identiteit" die mensen lijken te hanteren, als zou een identiteit zijn opgebouwd uit een beperkt aantal elementen, waaraan gedurende een afgebakende periode van ontwikkeling inhoud wordt gegeven, waarna ze 'heel' is en afgerond.

Hieraan gekoppeld zie ik een soort angst voor miskenning van bijdragen van voorvaderen en daardoor overcompensatie in de vorm van romantisering van het verleden waarbij mensen van belang een soort heldenstatus wordt toegekend.

Perioden als "de verlichting", "de renaissance", "de gouden eeuw". Mensen als Spinoza, Erasmus, Michiel de Ruyter, Rembrandt van Rijn, Van Gogh, Willem van Oranje, De Geuzen, Pim Fortuyn, je opa, of hij nou soldaat, NSB'er of verzetsheld was. Het maakt allemaal deel uit van wie en wat we zijn. Ze hebben ons gevormd tot wat we zijn, hebben hier een belangrijke rol in gespeeld, maar zijn hiervoor uiteindelijk niet bepalend: we zijn dat allemaal en méér.

Ik vind dat onze eigen rol in dit proces vaak nogal gemarginaliseerd wordt. Alsof we slechts teren op het verleden, passief volgen in hun voetstappen zonder zelf een bijdrage te leveren. In werkelijkheid vormen wij het Nederland van vandaag en zijn de kenmerken die wij met elkaar delen van belang als je het hebt over een nationale identiteit. Daarin moet je ons verleden niet miskennen: het maakt onderdeel uit van wie we zijn, maar ook niet overdrijven: het bepaalt niet wie we zijn.

De keuzes die we als samenleving maken, waarbij we proberen te leren van fouten uit het verleden, al het aan ons overleverde "goede" proberen te bewaren, aangevuld met zelf opgedane kennis en vaardigheden, en vormgegeven door ons eigen intellect, dat bepaalt wat en wie we zijn. We zijn in permanente staat van ontwikkeling, geen dag compleet dezelfde, constant veranderend zoals het hoort bij een levende beschaving.

quote:

Op zondag 14 oktober 2007 01:40 schreef Darklight het volgende:
moet je dat 3x herhalen?