natuurlijk ben je dan nog mensLijkt me echt vreselijk, vooral in de periode dat je zelf nog beseft dat je van alles vergeet. Je partner of je kinderen niet herkennen, of ineens vergeten waar je woont...
Ik denk niet dat het juist is om voor andere mensen te gaan beslissen of hun leven wel menswaardig is.
Nu hoop ik dat men - voordat het bij mij ernstige vormen gaat aannemen - mij dan al een injectie of een pil met iets dodelijks heeft toegediend.
Maar goed, als we zien hoe we met dieren omgaan: ‘ze weten het toch niet’, en hoe we met alzheimerpatiënten omgaan, dan is dat een groot verschil. Terwijl zij het ‘ook niet weten’. Ze zijn zichzelf niet bewust. Nu is dat geen argument in het geval van Singer om alzheimerpatiënten maar op te ruimen, maar om juist dieren meer rechten te geven.
Hij stelt de vraag: Wat geeft je bepaalde rechten? Welke intellectuele capaciteiten moet je hebben? Hoe is het dat louter het feit dat je ‘mens’ bent genoeg om bepaalde rechten te verwerven, terwijl je feitelijk qua intelligentie en zelf bewustzijn onder het niveau van een aap, ja, zelfs een hond, zit. Mensen bij wie Alzheimer ver gevorderd is hebben eigenlijk amper nog een wil.
Wij vinden het uitermate belangrijk echter – en volgens mij terecht – dat er respectvol met ouderen omgegaan wordt, dat ze niet worden gedood, maar het hangt een zweem van discriminatie op soort-vlak aan. Singer noemt dat specicisme: Racisme op soortniveau.
Dit is een heel heikele discussie, die heel snel tot verhitte reacties leidt, en daarom wil ik er m'n vingers verder ook niet heel erg aan branden. Maar als je geïnteresseerd bent in deze vraag stukken moet je eens ‘Practical Ethics’ van Peter Singer lezen.
afvoeren!
Natuurlijk zijn dat nog mensen! Wat een rare vreemde vraag is dit zeg
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 20:03 schreef zhe-devilll het volgende:
Nee,.. dat zijn geen mensen meer, kussen op de snufferd en klaar!
afvoeren!
Dat is natuurlijk niet noodzakelijkerwijs de conclusie, ook al concludeer je dat je het geen mensen meer vindt. Kinderen en vrienden kunnen nog steeds veel belang hechten aan het leven van zo'n persoon en niet graag zien dat deze persoon gedood wordt.
quote:Natuurlijk zijn dat nog mensen! Wat een rare vreemde vraag is dit zeg
Zo'n heel vreemde vraag is het niet, het stelt fundamentele vragen over de essentie van menszijn, en wat ons van de dieren onderscheidt. Traditioneel beroept men zich daar op onze intelligentie, maar indien die verdwenen is?
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 20:16 schreef Iblis het volgende:
Zo'n heel vreemde vraag is het niet, het stelt fundamentele vragen over de essentie van menszijn, en wat ons van de dieren onderscheidt. Traditioneel beroept men zich daar op onze intelligentie, maar indien die verdwenen is?
Ik vind het ook geen vreemde vraag, ik vind het wel vreemd dat hij in de TT iets anders vraagt dan in de OP.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 20:19 schreef NanKing het volgende:
[..]
Ik vind het ook geen vreemde vraag, ik vind het wel vreemd dat hij in de TT iets anders vraagt dan in de OP.
Hij had het misschien iets tactvoller kunnen bewoorden ja
[ Bericht 87% gewijzigd door #ANONIEM op 06-10-2007 20:44:39 ]
Het is wel een interessante vraag "Wat ons mens maakt" en natuurlijk daaruit volgend "Wanneer ben je niet meer menswaardig?"
Daarbij komen natuurlijk ook cultuur verschillen kijken. In het westen is met meer op de individu gericht en op de zelfredzaamheid terwijl in andere culturen de zorg voor je naasten hoog bovenaan staat. Verlies je in de "wij culturen" minder snel je menswaardigheid?
Maar zulke gedachten krijg je wel, bij de vraagstelling zoals ts deze neerzet, alsof dit dan een oplossing zou zijn.
Kijk die mensen leven een leven, waarbij niemand naar binnen kan kijken.
Maar dit kan nu ook niet, je weet immers nooit wat een ander voelt of ervaart, je kunt wel meedenken!
Of meevoelen.
Zoals men zegt blijken geestelijk gehandicapte mensen heel gelukkig met hun leven.
Wie zegt dat dit niet het geval is bij dementerenden?
Ook al herkennen zij bekenden en familie niet meer, toch kunnen ze heel gelukkig zijn met het leven in herinnering.
Hierover kan en mag niemand een oordeel vellen lijkt mij.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:07 schreef zhe-devilll het volgende:
Natuurlijk, bedoelde ik niet te zeggen, dat je deze mensen, maar een kussen op de snufferd moet gaan duwen, omdat ze ergens geen menswaardig leven meer zouden hebben.
Maar zulke gedachten krijg je wel, bij de vraagstelling zoals ts deze neerzet, alsof dit dan een oplossing zou zijn.
Kijk die mensen leven een leven, waarbij niemand naar binnen kan kijken.
Maar dit kan nu ook niet, je weet immers nooit wat een ander voelt of ervaart, je kunt wel meedenken!
Of meevoelen.
Zoals men zegt blijken geestelijk gehandicapte mensen heel gelukkig met hun leven.
Wie zegt dat dit niet het geval is bij dementerenden?
Ook al herkennen zij bekenden en familie niet meer, toch kunnen ze heel gelukkig zijn met het leven in herinnering.
Hierover kan en mag niemand een oordeel vellen lijkt mij.
Daar heb je gelijk in, maar hetzelfde kun je zeggen over honden, katten, koeien, varkens, kippen. Wij kunnen er niet bij naar binnen kijken, maar ze kunnen wel heel gelukkig zijn. Waarom doden we zulke beesten dan wel en masse? Honden en katten laten inslapen is tamelijk gangbaar. De overige beesten worden domweg gedood om gegeten te worden.
Is dat geluk ander geluk?
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:09 schreef Iblis het volgende:
[..]
Daar heb je gelijk in, maar hetzelfde kun je zeggen over honden, katten, koeien, varkens, kippen. Wij kunnen er niet bij naar binnen kijken, maar ze kunnen wel heel gelukkig zijn. Waarom doden we zulke beesten dan wel en masse? Honden en katten laten inslapen is tamelijk gangbaar. De overige beesten worden domweg gedood om gegeten te worden.
Is dat geluk ander geluk?
Die overige beesten dragen bij aan ons menselijk geluk. We behandelen dieren en mensen in deze samenleving nou eenmaal niet op hetzelfde vlak.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:12 schreef Averroes het volgende:
[..]
Die overige beesten dragen bij aan ons menselijk geluk. We behandelen dieren en mensen in deze samenleving nou eenmaal niet op hetzelfde vlak.
En waarom doen we dat niet? Dat is juist het hele punt. Je kunt zeggen, dieren zijn minder, want het zijn dieren, en geen mensen. Dat is een onderscheid op basis van biologische soort. Vroeger is eenzelfde logica gebruikt om vrouwen onder mannen te stellen en om donkere mensen onder blanken te stellen. Uiterlijke kenmerken.
Intussen is echter bekend dat vrouwen net zo slim zijn als mannen, en dat donkere mensen ook een ziel hebben als witte mensen die hebben. De grens die we dachten die zo duidelijk was is geslecht.
Nu wat betreft dieren. We weten dat dieren ook emoties kunnen hebben, van sommige apen is bekend dat zelfs kunnen liegen. Er is oorlogsvoering, bedrog, prostitutie bij mens-apen waargenomen. Een zekere intelligentie is ook aanwezig.
Doch onderscheiden we ze. Waarom? Je kunt het alleen op uiterlijk doen. Dat is m.i. niet veel sterker dan wanneer je zegt: Negers zijn geen mensen. Negers zijn wél mensen, want ze zijn ook intelligent, kunnen ook pijn voelen, et cetera. Ze kunnen ook gelukkig zijn.
Welnu, dat geldt ook voor veel dieren. Maar voor alzheimerpatiënten en baby's gelden bepaalde zaken qua intelligentie en zelfbewustzijn niet die wel voor de meeste mensen gelden.
De vraag is dus: Waar baseer je de rechten van een mens op? Op uiterlijke kenmerken, of op kenmerken als intelligentie en zelfbewustzijn? Doe je dat laatste, dan kun je dieren niet zo snel afschrijven, maar moet je wel weer je hoofd breken over alzheimerpatiënten.
Dat is nu juist het punt dat ik probeer aan te stippen.
En ja ik ben dankbaar en denk inderdaad als ik vlees eet aan het dier dat hiervoor gedood moest worden en dan zend ik altijd een dankgebedje uit, voor dat dier dat nu in de hemelen is.
Ik heb respect voor dieren en voor mensen heel soms.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:19 schreef Iblis het volgende:
[..]
En waarom doen we dat niet? Dat is juist het hele punt. Je kunt zeggen, dieren zijn minder, want het zijn dieren, en geen mensen. Dat is een onderscheid op basis van biologische soort. Vroeger is eenzelfde logica gebruikt om vrouwen onder mannen te stellen en om donkere mensen onder blanken te stellen. Uiterlijke kenmerken.
Intussen is echter bekend dat vrouwen net zo slim zijn als mannen, en dat donkere mensen ook een ziel hebben als witte mensen die hebben. De grens die we dachten die zo duidelijk was is geslecht.
Nu wat betreft dieren. We weten dat dieren ook emoties kunnen hebben, van sommige apen is bekend dat zelfs kunnen liegen. Er is oorlogsvoering, bedrog, prostitutie bij mens-apen waargenomen. Een zekere intelligentie is ook aanwezig.
Doch onderscheiden we ze. Waarom? Je kunt het alleen op uiterlijk doen. Dat is m.i. niet veel sterker dan wanneer je zegt: Negers zijn geen mensen. Negers zijn wél mensen, want ze zijn ook intelligent, kunnen ook pijn voelen, et cetera. Ze kunnen ook gelukkig zijn.
Welnu, dat geldt ook voor veel dieren. Maar voor alzheimerpatiënten en baby's gelden bepaalde zaken qua intelligentie en zelfbewustzijn niet die wel voor de meeste mensen gelden.
De vraag is dus: Waar baseer je de rechten van een mens op? Op uiterlijke kenmerken, of op kenmerken als intelligentie en zelfbewustzijn? Doe je dat laatste, dan kun je dieren niet zo snel afschrijven, maar moet je wel weer je hoofd breken over alzheimerpatiënten.
Dat is nu juist het punt dat ik probeer aan te stippen.
We onderscheiden dieren van ons op basis van inteligentie. Er zijn geen dieren slimmer of ook maar gelijk aan ons gemiddelde inteligentie en daar rekenen we hun op af. Bij alzheimerpatienten doen we volgens mij juist het omgekeerde. Daar rekenen we af op uiterlijk. Ze zijn mensen en daarom behandelen we ze als mensen.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:22 schreef zhe-devilll het volgende:
Ik zal je zeggen, het bidden voor het eten heeft een functie nml, danken voor datgeen je gaat eten, is ook bewustwording van hetgeen je gaat eten.
En ja ik ben dankbaar en denk inderdaad als ik vlees eet aan het dier dat hiervoor gedood moest worden en dan zend ik altijd een dankgebedje uit, voor dat dier dat nu in de hemelen is.
Ik heb respect voor dieren en voor mensen heel soms.
Dat dankgebedje dient dus een beetje als geruststelling voor je geweten?
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:22 schreef zhe-devilll het volgende:
Ik zal je zeggen, het bidden voor het eten heeft een functie nml, danken voor datgeen je gaat eten, is ook bewustwording van hetgeen je gaat eten.
En ja ik ben dankbaar en denk inderdaad als ik vlees eet aan het dier dat hiervoor gedood moest worden en dan zend ik altijd een dankgebedje uit, voor dat dier dat nu in de hemelen is.
Ik heb respect voor dieren en voor mensen heel soms.
Dieren hebben geen ziel, en gaan derhalve niet naar de hemel. Hun bestaan is beperkt tot het aardse, dat jij nu hebt verbroken, terwijl je weet dat de HERE je: “al het zaadzaaiende kruid gegeven, dat op de ganse aarde is, en alle geboomte, in hetwelk zaadzaaiende boomvrucht is; het zij u tot spijze!”. Heb je Jezus ooit dieren, d. behalve vis, zien eten in het NT? Ik dacht het niet. Goed, hij doodt die varkens bij het meer van Galilea dan wel.
Maar even zonder scherts, hoe weet je dat dieren naar de hemel gaan? Lijkt je dat wel okay als geruststelling nadat je ze zonder scrupules eet terwijl je ook zonder had gekund?
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:25 schreef Averroes het volgende:
[..]
We onderscheiden dieren van ons op basis van inteligentie. Er zijn geen dieren slimmer of ook maar gelijk aan ons gemiddelde inteligentie en daar rekenen we hun op af. Bij alzheimerpatienten doen we volgens mij juist het omgekeerde. Daar rekenen we af op uiterlijk. Ze zijn mensen en daarom behandelen we ze als mensen.
En dat is dus een beetje raar, vind je niet? Er zijn wel degelijk dieren die slimmer zijn dan sommige mensen, maar ja, ze zien er anders uit. Zo waren er ook wel vrouwen die slimmer waren dan mannen, maar ja, ze zien er anders uit, dus maar niet toelaten tot de universiteit?
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:36 schreef Iblis het volgende:
[..]
En dat is dus een beetje raar, vind je niet? Er zijn wel degelijk dieren die slimmer zijn dan sommige mensen, maar ja, ze zien er anders uit. Zo waren er ook wel vrouwen die slimmer waren dan mannen, maar ja, ze zien er anders uit, dus maar niet toelaten tot de universiteit?
Stel je een emancipatie van de dieren voor? Lijkt me een stuk moeilijker gezien we geen echte manier hebben om met hen te communiceren.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:25 schreef Averroes het volgende:
[..]
We onderscheiden dieren van ons op basis van inteligentie. Er zijn geen dieren slimmer of ook maar gelijk aan ons gemiddelde inteligentie en daar rekenen we hun op af. Bij alzheimerpatienten doen we volgens mij juist het omgekeerde. Daar rekenen we af op uiterlijk. Ze zijn mensen en daarom behandelen we ze als mensen.
Hoe meet jij intellegentie bij dieren?
Wat maakt een dolfijn dommer dan een mens?
Dan nog een vraag, waarom moeten we dommere wezens als mindere behandelen?
Iemand die Alzheimer heeft en totaal de weg kwijt is, is misschien ook wel 'dommer' te noemen maar daar geven we alle zorg aan (althans dan proberen we).
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:51 schreef Averroes het volgende:
[..]
Stel je een emancipatie van de dieren voor? Lijkt me een stuk moeilijker gezien we geen echte manier hebben om met hen te communiceren.
Dat lukt met baby's ook niet zo lekker, en met sommige verstandelijk gehandicapten ook niet, en met dementerende bejaarden ook niet. En toch lukt het ons wel om redenen te verzinnen om hun rechten te geven.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:56 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dat lukt met baby's ook niet zo lekker, en met sommige verstandelijk gehandicapten ook niet, en met dementerende bejaarden ook niet. En toch lukt het ons wel om redenen te verzinnen om hun rechten te geven.
Omdat ze qua uiterlijk met ons overeen komen. Dat is kennelijk de factor waar we ze op afrekenen.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:54 schreef NanKing het volgende:
[..]
Hoe meet jij intellegentie bij dieren?
Wat maakt een dolfijn dommer dan een mens?
Dan nog een vraag, waarom moeten we dommere wezens als mindere behandelen?
Iemand die Alzheimer heeft en totaal de weg kwijt is, is misschien ook wel 'dommer' te noemen maar daar geven we alle zorg aan (althans dan proberen we).
Nou noem je ook wel direct één van de slimste dieren. Maarja volgens mij zijn wij de diersoort die als je kijkt naar onze lichamelijke grote, het meeste voorkomt. Hieruit zou je toch kunnen opmaken dat onze inteligentie die van andere dieren ontstijgt. Mensen die alzheimer hebben behandelen we op hun uiterlijke kenmerken. Ze hebben de uiterlijke kenmerken van een mens en daarom behandelen we ze als mensen. Ik zeg niet dat we de dommere wezens als mindere moeten behandelen. Feit is wel dat we het doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Averroes op 06-10-2007 23:15:26 ]
is er vast nog wel een dierenfluisteraar die binnenkort opstaat na dit topic!
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 23:15 schreef zhe-devilll het volgende:
Kijk wij weten niet hoe slim een dier is..daar zijn wij nml te dom voor!
oh jeeh een topic killend antwoord!
Had ik dit beter op pagina 6 kunnen plaatsen? Sorry hoor!
quote:Op zondag 7 oktober 2007 03:17 schreef PvtRyan het volgende:
Een Alzheimer's patiënt is mens by virtue van de naasten. Die beschouwen hem/haar wel nog als mens en houden er ook nog van. Dus heb je de patiënt te behandelen als een mens, ongeacht of die patiënt uberhaupt nog bewust is van zijn bestaan. Als je die patiënt een spuitje geeft maakt het misschien niets uit voor hem/haar, maar het schaadt de nabestaanden, en dus is het onacceptabel.
Maar indien er geen nabestaanden zijn, danwel dat zij euthanasie beter vinden dan hun vader/moeder decorum te zien verliezen, af te zien takelen en geen schim van zichzelf meer te zijn? In de startpost werd het voorbeeld gegeven van een man die het niet meer aankon hoe zijn vrouw veranderd was.
quote:Vanuit dat standpunt kan je bijna alle ethische problemen oplossen vind ik. De behandeling van iets proberen te rechtvaardigen op basis van meetbare eigenschappen (uiterlijk, intelligentie) is iets wat je nooit zou moeten doen.
Ik zie lang niet hoe je dat standpunt kunt generaliseren naar de vraag of een wees gedood mag worden? Lijkt me niet. Ook niet of het ethisch is milieu-vervuilend bezig te zijn.
quote:Zodra je probeert te rechtvaardigen dat je een hond (of wat dan ook) minder mag behandelen omdat het dommer is kom je op een gevaarlijke slipperly slope terecht. Waarom zou je iemand met Down's dan niet minder mogen behandelen omdat ie dommer is dan de meeste anderen?
Ik vind het typisch dat het nu weer om minder behandelen gaat. Je zou ook zeggen dat je een hond op basis hiervan juist beter moet behandelen.
quote:Sowieso, als je toegeeft dat intelligentie een grond is waarop rechten gebaseerd kunnen worden, dan geldt dat voor alle soorten mensen en dan zou je een professor aan een universiteit beter moeten behandelen dan een schoonmaker van diezelfde universiteit.
Dit zijn conclusies die je zou kunnen trekken, maar dan heb je het eerlijk gezegd niet precies begrepen. Een professor op de universiteit kan, vanwege zijn intelligentie, wel degelijk meer rechten laten gelden in bepaalde situaties dan de schoonmaker. Stel, zij solilciteren beide naar een positie als professor aan een bepaalde universiteit. Op basis van zijn intelligentie, zijn publicaties, et cetera, zal de professor nu waarschijnlijk meer kans hebben om een tweede professoraat te krijgen, dan de schoonmaker. En dat beschouwen we niet als discriminerend. Mensen onderscheiden zich op sommige vlakken van andere mensen.
Sommige aspecten vinden we gepast om onderscheid op te maken, sommige niet. Bij een baan afgewezen worden omdat je blank bent, of omdat je een vrouw bent, is niet acceptabel. Bij een baan afgewezen worden omdat je er te dom (of te slim) voor bent, dat gebeurt wel.
Sommige rechten, zoals stemrecht, zijn van toepassing op mensen, maar niet op dieren. Dat lijkt me ook een zinnig onderscheid; andere zaken, zoals mishandeling zijn ook strafbaar bij dieren en bij mensen: omdat ze allebei pijn kunnen lijden. Dat is gewoon iets meetbaars. Bloemen, die dat niet kunnen voor zover wij weten, kun je meestal plukken. Behalve die bloemen die op de rode lijst staan, die weer niet. En het is daar ook het uiterlijk dat het onderscheid maakt.
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:57 schreef Averroes het volgende:
[..]
Omdat ze qua uiterlijk met ons overeen komen. Dat is kennelijk de factor waar we ze op afrekenen.
Goed, maar babytjes met een donkere huidskleur al weer een stuk minder. Maar apenbaby's toch ook nog wel redelijk. Het argument van het uiterlijk gaat maar zeer ten dele op. Opeens ligt er een grens.
In China ligt de grens soms zelfs tussen de geslachten. Meisjesbaby's hebben op het platteland veel minder rechten dan een jongensbaby. Het gebeurt helaas maar al te vaak dat de meisjesbaby vermoord wordt. Waarom? Omdat ze een meisje is, alleen dat. Als je zulk onderscheid op uiterlijk niet geoorloofd vindt als het tussen jongen/meisje gaat, waarom dan wel als het tussen mensenbaby/apenbaby gaat?
Het is niet zo dat ik niet zie hoe er nu (waarschijnlijk) geredeneerd wordt, het gaat erom dat ik me afvraag hoe consistent die redenaties zijn, en in hoeverre er niet dezelfde rare kronkels inzitten, maar op een ander punt, als de Chineze ouders die hun kind vermoorden.
Psychologisch gezien: Neuh, niet echt meer in mijn optiek.
Dementie is een van de meest mensonterende ziektes, ik denk dat ik er een einde aan zou maken, mocht het mij overkomen.
Het lijkt me vanzelfsprekend dat deze mensen nog mens zijn. Er is geen harde grens tussen wel mens en niet-mens en dit blijft dan ook een intuïtieve kwestie. Het lijkt me sterk dat iemand intuïtief beweert dat dit geen mens meer is. Waar zou je dan de grens moeten leggen? Zijn geesteszieken dan geen mens? Zijn mensen met afwijkingen geen mens? Om Alzheimer-patiënten niet als mens te zien, zou betekenen dat je je fixeert op het gemiddelde, een deviatie bepaalt en alles wat daar binnen valt als mens behandelt. Om bepaalde kenmerken aan te wijzen (neurotisch, geheugen, intellectuele vermogens, sensitieve vermogens) als standaard is een bijzonder kunstmatige grens, die mijns inziens nergens op slaat. Wat maakt een mens? Mens zijn is niet meer dan je gelijke in iemand herkennen. Ik kan mijn gelijke nog makkelijk herkennen in een Alzheimer-patiënt. Het zijn duidelijk mensen, met een ziekte.
De vraag die IRW eigenlijk wil stellen en die hij ook in feite stelt: Moet je een Alzheimer patiënt laten leven, of heeft hij geen menswaardig bestaan? Dat is vrij duidelijk de vraag, jammer dat vrijwel iedereen van die vraag afwijkt (we zijn weer op FOK!). Het is bovendien een heel andere vraag dan de discussie die ik in de regels hierboven kort besprak. Ook de discussie over rechten van afwijkende mensen, is geheel irrelevant voor de originele vraagstelling. Laten we mensen leven op hun 'mens-zijn'? Volgens mij niet. De discussie gaat altijd over lijden, of waardigheid die zijn fundament heeft in lijden. Het is je proberen in te leven in de patiënt, 'of hij dit zou willen'. Tenzij je het met iemand erover hebt gehad, zie ik niet in waarom je zou besluiten dat de patiënt dit niet zou willen. Er zijn mensen die menen dat ze liever dood gaan, dan aan Alzheimer lijden. Dat geldt echter slechts voor een beperkt deel van de mensen. Blijkbaar zjin er mensen die liever leven dan euthanasie plegen om Alzheimer. Dat zie je ook bij beginnende dementerenden; niet iedereen beweert dan opeens dood te willen.
Zo is het cirkeltje rond, mijns inziens. Wat wil je hier nog meer over zeggen?
quote:Op zaterdag 6 oktober 2007 22:35 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dieren hebben geen ziel, en gaan derhalve niet naar de hemel. Hun bestaan is beperkt tot het aardse, dat jij nu hebt verbroken, terwijl je weet dat de HERE je: “al het zaadzaaiende kruid gegeven, dat op de ganse aarde is, en alle geboomte, in hetwelk zaadzaaiende boomvrucht is; het zij u tot spijze!”. Heb je Jezus ooit dieren, d. behalve vis, zien eten in het NT? Ik dacht het niet. Goed, hij doodt die varkens bij het meer van Galilea dan wel.
Maar even zonder scherts, hoe weet je dat dieren naar de hemel gaan? Lijkt je dat wel okay als geruststelling nadat je ze zonder scrupules eet terwijl je ook zonder had gekund?
Omdat in boeken over reincarnatie, mensen verhalen vertellen over huisdieren ooit die terugkwamen bij hun in andere levens..en ja ik geloof wel in reincarnatie!
Dieren zijn ergens zorg zielen, ze komen ook niet zomaar bij je, ze hebben een doel, het zijn een soort engelen op een ander niveau,
koeien hebben ook een functie, ze geven ons heden ons dagelijks 'brood', en hiervoor zijn ze ons van dienst daarom, heb ik ook respect voor hetgeen ik tot mij neem aan voeding in deze,
maar goed dit is allemaal Truth geblaat en niets voor in dit topic maar goed jij vroeg me iets.. nu heb je een antwoord dan
quote:Op zondag 7 oktober 2007 03:17 schreef PvtRyan het volgende:
Een Alzheimer's patiënt is mens by virtue van de naasten. Die beschouwen hem/haar wel nog als mens en houden er ook nog van. Dus heb je de patiënt te behandelen als een mens, ongeacht of die patiënt uberhaupt nog bewust is van zijn bestaan. Als je die patiënt een spuitje geeft maakt het misschien niets uit voor hem/haar, maar het schaadt de nabestaanden, en dus is het onacceptabel. Vanuit dat standpunt kan je bijna alle ethische problemen oplossen vind ik. De behandeling van iets proberen te rechtvaardigen op basis van meetbare eigenschappen (uiterlijk, intelligentie) is iets wat je nooit zou moeten doen. Zodra je probeert te rechtvaardigen dat je een hond (of wat dan ook) minder mag behandelen omdat het dommer is kom je op een gevaarlijke slipperly slope terecht. Waarom zou je iemand met Down's dan niet minder mogen behandelen omdat ie dommer is dan de meeste anderen? Sowieso, als je toegeeft dat intelligentie een grond is waarop rechten gebaseerd kunnen worden, dan geldt dat voor alle soorten mensen en dan zou je een professor aan een universiteit beter moeten behandelen dan een schoonmaker van diezelfde universiteit.
Weet je wat mij verbaaste, iemand die niet meer naar haar demente moeder ging,
het egoisme nml, want 'ach ze herkend mij toch niet meer..'
quote:Dat doet de mens omdat hij graag de verantwoordelijkheid wil ontlopen voor wie hij is en wat hij uitdraagt. Het is heel makkelijk om te zeggen dat je dierenactivist bent, maar door het slechts te zeggen ben je het niet. Je wordt het naar mijn mening slechts als je er naar gedraagt en in de praktijk brengt. Iedereen is het er over eens dat de bioindustrie onethisch is en 'dieronwaardig' is; maar toch doen we er niets aan. Waarom niet? Gemakzucht: het is makkelijker om de verantwoording te ontlopen dan hem op je te nemen. Mauvaise foi, zoals Jean-Paul Sartre het zou noemen.Op zondag 7 oktober 2007 10:30 schreef Iblis het volgende:
[..]
Het is niet zo dat ik niet zie hoe er nu (waarschijnlijk) geredeneerd wordt, het gaat erom dat ik me afvraag hoe consistent die redenaties zijn, en in hoeverre er niet dezelfde rare kronkels inzitten, maar op een ander punt, als de Chineze ouders die hun kind vermoorden.
Waar we als mensen ons onderscheiden van dieren zijn niet louter de biologische of fysiologische factoren, maar in het feit dat het niet dezelfde semantische 'levensvormen' zijn. De betekenis die wij in ons dagelijks leven geven aan het woord dier komt totaal niet overeen met de betekenis die wij geven aan het woord mens.
Eenduidige betekenissen voor het woord 'mens' bestaan daarnaast niet: er zijn een hele hoop mensen die het woord 'mens' anders beleven en daardoor een andere betekenis geven. Wat voor een bioloog leven betekent, hoeft voor een begrafenisondernemer niet zo te zijn.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 08-10-2007 00:43:08 ]