(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 9

Yppy, kinderthemaweek van de wielewaal schat ik niet in als iets voor eva... Te weinig structuur. En iedere dag is echt anders.
Wat betreft de wielewaal zou je Eva wel mee kunnen laten gaan op de camping vakantie naar dronten (is ook 3 of 5 dagen) en eventueel tegelijk zelf op de camping gaan zitten. Dan is er 1 op 1 begeleiding, vaak zelfs iets meer vrijwilligers als kinderen en is er ook echt individuele begeleiding mogelijk en kunnen ze echt met eva dingen gaan doen die zij leuk vind. Met de kinderthemaweken blijf je op de school daar is het in verhouding toch heel druk.
De campingvakanties naar dronten zitten zelden vol en bestaan meestal maar uit 5 of 6 kinderen + vrijwilligers.

Ik heb zowel de kinderthemaweek als de kindercamping vakantie naar dronten (2x) gedaan als vrijwilliger.

De kindercamping vakantie is eigenlijk voor MCG kindjes, maar daar zou Eva prima op mee mogen/kunnen, vanwege haar verstandelijke handicap. De ADHD/autisme vakanties voor kinderen van 6-12 bestaan voornamelijk uit heeeeeel erg drukke ADHD jongetjes van een jaar of 9 en zijn dus minder geschikt.

Lois wat super fijn dat de school een mooi plekje is. Hopelijk gaat Eva het daar super naar haar zin hebben en veel leren.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:48 schreef YPPY het volgende:
Misschien is de Wielewaal iets. Zij hebben kinderthemaweken. Je hebt dan vijf dagen in de week opvang. Er is 1 begeleider op 2 kinderen (vanaf 4 jaar). Er zijn ook vakanties met 1 of 1 begeleiding (vanaf 6 jaar), maar dan ga je zelf niet mee.

Ik denk ook niet dat de Wielewaal geschikt is voor Eva. Ik lees hier af en toe mee en denk dat het voor Eva te ongestructureerd zal zijn. Qua nivo van functioneren zal het wel kunnen, schat ik.
Als Eva naar een school gaat waar de themaweken wordt georganiserd, zou het misschien ook makkelijker zijn, omdat ze dan in haar eigen omgeving kan blijven. Welke scholen deelnemen kun je op de site nalezen. Ikzelf ga als verpleegkundige sinds een paar jaar mee met hen en het is echt een super organisatie. De kinderthemaweken zijn vorig jaar opgestart en bleken te voorzien in een grote behoefte. Het aanbod is nu flink uitgebreid. Zelf doe ik deze weken niet, ik ga mee met de vakanties voor lichamelijk en meervoudig gehandicapte jongeren.

Als er mensen zijn die meer informatie willen over de Wielewaal en hoe de vakanties verlopen kunnen ze mij een PB sturen.

Tenslotte: alle respect voor de ouders die zich met hart en ziel inzetten voor hun gehandicapte kind. Het is voor jullie een vanzelfsprekendheid, maar dat maakt het er niet altijd makkelijker op. Hulde!

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 12:04 schreef YPPY het volgende:
Cat22, zelf ben ik twee keer mee geweest met de Wielewaal, MG en LG, vandaar dat ik al al snel begon met zoeken. Het lijkt me wel ontzettend leuk om zoiets, met kinderen, ook eens te doen.

Met de MG vakantie hadden we overigens een jongen (jaar of 17 mee) met echt heel erg autisme. Die was helemaal niet aanspreekbaar, we konden echt geen contact met hem krijgen. We sleepten hem overal mee naar toe en zorgden ervoor dan 1 iemand voor hem verantwoordelijk was. Die liep dan een paar uur lang rondjes met hem, daarna nam iemand anders het weer over. Toen we terugkwamen, waren zijn ouders helemaal verbaasd. Hij glom van plezier zeiden ze. Wij zagen het niet, maar volgens zijn ouders was hij helemaal blij. Dat is dan wel leuk om te horen.

Je komt de Wielewalers ook overal tegen. Leuk!
En die reacties, daar doe je het voor. In haast iedere groep zit wel zo iemand. Je moet moeite doen om contact te krijgen en opeens zie je ze opbloeien. Of je ziet geen reactie... maar krijg je van de afhalers te horen dat ze het geweldig hebben gehad.

Maar nu gaan we wel erg off-topic.

Geweldig al die links, ik ben alles weer aan het doorspitten, bedankt!

Vandaag kwam onze Yppy voor het eerst. Het begon al goed, waar we normaal elke zaterdagmorgen om 7 uur uit bed getrommeld worden door de dames, schrok ik nu pas om 8.45 uur wakker. Hij zou om 9 uur komen
Zoef zoef aangekleed, meiden wakker getrommeld en een ontbijtje gemaakt. Het begon dus allemaal wat rommelig maar al gauw zat Eva heerlijk met hem te spelen en ze genoot zichtbaar van alle aandacht en geduld. Hij had nog nooit het apespel gespeeld dus hij reageerde veel soepeler als mama, op "nog een keer en nog een keer en nog een keer" Na 15 spelletjes was hij het toch wel zat en hebben ze lekker buiten gespeeld. Daarna hebben we nog met duplo gespeeld en toen ineens was Eva het helemaal zat. Ze vond het eng, moest een beetje huilen, en was duidelijk overprikkeld. Oke, genoeg dus, lekker tv aangezet en nog een half uurtje tv gekeken. Ook goed.
Over 2 weken komt hij weer

het klinkt wel positief lois! das goed om te horen

Jouw jompelsmiley says it all, Lois

Fijn!

Klinkt goed Lois!

Wat fijn dat de eerste keer met jullie eigen YPPY goed is gegaan!

_{Ik moest even denken dat ik zelf ooit zo 1 keer in een gezin ben gekomen, heel andere context, maar weet nog wel dat het voor mijzelf ook erg spannend was.Juist mooi te lezen dat het ook zo goed ging bij jullie}

Fijn om even zo'n positief verhaal te lezen!

Momenteel hebben wij hier contact gehad met Stichting MEE, het eerste contact was positief.. hopen dat de rest ook zo verloopt. Alleen lees ik overal, dat het PGB gaat veranderen, en dan zakt de moed ook in mijn schoenen. Mede omdat we tegen problemen aanlopen, waar je het liefst gelijk hulp bij zou willen hebben.... en dan weten dat het nog wel maanden kan duren, voordat die hulp gerealiseerd gaat worden, als het goedgekeurd wordt.
Rugzak gaat in ieder geval goed. We hopen in januari alles opgestuurd te hebben, zodat we misschien dit schooljaar nog kunnen starten met hulp op school. De externe begeleiding weet, dit er aan komt, dus zodra we groen licht hebben voor een rugzak, kan daar gelijk mee gestart worden.
Maar goed, we gaan maar weer afwachten, eerst zien, dan geloven.

Heb gisteren een stuk zitten lezen in dit topic omdat wij (mijn vrouw en ik) 2 weken geleden te horen hebben gekregen dat onze zoon van 6 een autisme stoornis heeft. Ze twijfelen bij Jeugdzorg zelfs of hij op een normale school kan blijven (functioneren). Zijn IQ zou laag zijn, 76, maar daar hebben we zo onze twijfels bij. Er wordt een intelligentietest gedaan met een voor hem wildvreemde. Dat vraagt om "problemen", hij kijkt altijd de kat uit de boom bij vreemden.

We hadden het wel zien aankomen (er waren al een paar jaar tekenen die we niet geheel konden plaatsen) maar als het dan officieel wordt komt dat toch hard aan. Momenteel zijn we nog een beetje zoekende en afwachtende wat er vanuit jeugdzorg geregeld gaat worden wat begeleiding betreft. Voor met name mijn vrouw vielen er heel veel puzzelstukjes op zijn plaats. Ter info, ik ben de stiefvader en toen ik 3 jaar geleden hun leerde kennen vielen mij meteen een aantal zaken op omdat je als buitenstaander op dat moment in een gezin rolt.

Ongeveer een jaar geleden trok echter de basisschool aan de bel en werden we doorverwezen naar Jeugdzorg. Heeft uiteindelijk dus bijna 9 maanden geduurd voordat men begon met testen en 2 weken geleden dus de uitslag.

Waar wij wel benieuwd naar zijn de manier waarop andere ouders reageren richting hun kind.

Wij merken bv de laatste 1 a 2 maanden een extreme verandering. Onze zoon was altijd erg meegaand, sprak nooit tegen. Maar nu is het anders. Eigenlijk is zijn standaard antwoord op de vraag om iets te doen tegenwoordig NEE gevolgd door: Waarom moet ik dat, Wil ik niet etc Uberhaupt moeten heeft hij een hekel aan.

Ook is hij extreem huilerig. Als er iets niet gaat op de manier zoals hij dat wil is hij meteen aan het huilen. Vraag je wat er aan de hand is krijg je als standaard antwoord Weet ik niet. Ga je doorvragen dan wordt hij of boos of komt hij naar je toe om te knuffelen (mn bij mam). Hou je dat tegen om te achterhalen wat er aan de hand is dan is het alleen nog maar meer huilen met de opmerking: Ik wil knuffelen...

Een ander iets dat heel erg opvalt is dat je hem wel zaken kunt verbieden maar dat hij zich daar over het algemeen niets van aantrekt. Zo vind hij het leuk om met de handen van zijn zusje (van 1) te friemelen. Als we daar iets van zeggen laat hij haar los, maar zodra je je omdraait zit hij alweer te friemelen. Gelukkig hebben we een kleine haaibaai die zodra ze het beu is dit duidelijk laat merken . Maar we willen het er liever niet elke keer op aan laten komen.

Herkennen ouders dit gedrag? Hoe gaan ze hier mee om?

[ Bericht 6% gewijzigd door FrankV34 op 19-11-2007 18:18:37 (aanvulling) ]

Tja, persoonlijk denk ik dat het echt niet uitmaakt of je een IQ test bij een bekende maakt of bij een onbekende. Volgens mij wordt daar namelijk echt wel rekening mee gehouden. Wat betreft dat huilen, is dat niet omdat hij op dit moment geen andere manier heeft om zich te uiten omdat hij bijvoorbeeld niet kan vertellen wat hij precies voelt? Ik word zelf ook heel erg knuffelig als ik niet lekker ben.

Tja, dat van dat friemelen, is dat niet gewoon iets van kinderen dat ze gewoon dingen doen die ze leuk vinden en dat ook weer gaan doen als je even niet kijkt? Ik zou hier niet meteen iets autistisch achter zoeken eigenlijk.

friemelen komt zeker bij autisten voor. mogelijke tips zijn bijv een koosh-bal, oud telefoonsnoer, stressballetjes of een bal met noppen..

quote:

Op maandag 19 november 2007 18:31 schreef loezzie het volgende:
friemelen komt zeker bij autisten voor. mogelijke tips zijn bijv een koosh-bal, oud telefoonsnoer, stressballetjes of een bal met noppen..

Ah ok, ik begreep de vraag weer eens anders Ik dacht dat het om het niet luisteren ging en niet zozeer om het friemelen

de vraag heeft ook betrekking op het niet luisteren (in combinatie met het friemelen), maar waarom zou je steeds maar zeggen dat hij niet mag friemelen (terwijl hij het waarschijnlijk leuk vind). Je kan hem beter iets aanbieden waar hij wèl aan mag zitten.

Welkom hier Frank.

Mijn ervaring met dat ogenschijnlijk niet willen luisteren is dat autisten gewoon vaak heel vluchtig zijn. Ze doen iets wat fijn aanvoelt, of leuk vinden, en vervolgens horen ze dat dat niet mag. Dat erkennen ze, ze stoppen datgene wat ze aan het doen zijn, en binnen 1 minuut zijn ze alweer kwijt wat ook alweer niet mag en beginnen weer opnieuw. Tenminste, zo werkt het bij mijn dochter.

Als mijn dochter dit gedrag zou vertonen wat jij nu beschrijft zou ik het zoeken in een verandering waar ze niet mee om kan gaan. Is er iets veranderd wat van belang is voor je zoon? Andere kamer, ander huis, andere juf, broertje of zusje erbij, ander ritme? Noem het maar op.
Ik merk bij mijn dochter dat ze heel extreem kan reageren op kleine veranderingen. Zo is mijn man de laatste weken veel op zaterdag aan het werk wegens extreme drukte. Dat kon ze helemaal niet handelen, was extreem negatief en dan niet alleen op zaterdag. Inmiddels is het duidelijk dat papa voorlopig op zaterdag werkt, en gaat het beter. Dit gedrag kan ze ook wekenlang hebben als ze bijv. een nieuwe taxibuschauffeur heeft, om nog maar een voorbeeld te noemen.

Tries wat een geduld moet je hebben he met instanties Het is echt ergerlijk soms.
Qua PGB kan ik je niet helpen, wij hebben dat (nog) niet. Zolang ik zorg in natura, dus niet met PGB, kan regelen probeer ik het zonder die rompslomp te doen.


Goed nieuws hier, de fiets is bezorgd Eva was helemaal door het dolle, Jeroen is nog snel een rondje met haar gaan fietsen voor het donker werd en ze heeft zitten juichen van plezier.
Nu wachten op een dag met mooi weer en we kunnen

wat super. Krijgen we ook foto's te zien van Eva op de fiets?

Ja echt wel, zodra we hebben gefietst in daglicht

Super Lois!
Ben erg benieuwd naar de foto met Eva erop ;Y

quote:

Op maandag 19 november 2007 20:40 schreef Lois het volgende:
Welkom hier Frank.

Thnx. Zal nog wel vaker langs komen

quote:

Mijn ervaring met dat ogenschijnlijk niet willen luisteren is dat autisten gewoon vaak heel vluchtig zijn. Ze doen iets wat fijn aanvoelt, of leuk vinden, en vervolgens horen ze dat dat niet mag. Dat erkennen ze, ze stoppen datgene wat ze aan het doen zijn, en binnen 1 minuut zijn ze alweer kwijt wat ook alweer niet mag en beginnen weer opnieuw. Tenminste, zo werkt het bij mijn dochter.

Dit gevoel hebben wij ook heel vaak. Dat zal dan wel de oorzaak zijn van het niet willen luisteren.

quote:

Als mijn dochter dit gedrag zou vertonen wat jij nu beschrijft zou ik het zoeken in een verandering waar ze niet mee om kan gaan. Is er iets veranderd wat van belang is voor je zoon? Andere kamer, ander huis, andere juf, broertje of zusje erbij, ander ritme? Noem het maar op.
Ik merk bij mijn dochter dat ze heel extreem kan reageren op kleine veranderingen. Zo is mijn man de laatste weken veel op zaterdag aan het werk wegens extreme drukte. Dat kon ze helemaal niet handelen, was extreem negatief en dan niet alleen op zaterdag. Inmiddels is het duidelijk dat papa voorlopig op zaterdag werkt, en gaat het beter. Dit gedrag kan ze ook wekenlang hebben als ze bijv. een nieuwe taxibuschauffeur heeft, om nog maar een voorbeeld te noemen.

De enige reden die we zelf kunnen verzinnen is dat mijn vrouw nu weer 's avonds meer weg is. Mijn vrouw werkt in de zorg. Dus gemiddeld de helft van de week is ze der 's avonds niet als hij naar bed moet. Hij is daar de laatste tijd ook heel veel mee bezig. Mam waarom moet je werken, ik wil niet dat je gaat werken maar ook richting mij als ik hem 's avonds instop. Wanneer komt mam weer thuis. etc.

Hij is heel erg gefixeerd om mijn vrouw.

quote:

Tries wat een geduld moet je hebben he met instanties Het is echt ergerlijk soms.
Qua PGB kan ik je niet helpen, wij hebben dat (nog) niet. Zolang ik zorg in natura, dus niet met PGB, kan regelen probeer ik het zonder die rompslomp te doen.

Nou dat wachten we nog af. Daar zijn we nu nog niet mee bezig. Dus voorlopig gaan we ons daar nog niet druk over maken. We willen eerst kijken of we hem beter kunnen begrijpen en begeleiden.

quote:

Goed nieuws hier, de fiets is bezorgd Eva was helemaal door het dolle, Jeroen is nog snel een rondje met haar gaan fietsen voor het donker werd en ze heeft zitten juichen van plezier.
Nu wachten op een dag met mooi weer en we kunnen

Is het een speciale fiets (sorry niet alles in de topic gelezen)? Onze zoon kan fietsen op een fiets met zijwieltjes, dit voorjaar hebben we de wieltjes eraf gehaald. En vanaf dat moment heeft hij zijn fiets niet meer aangeraakt. We zijn nog een paar keer gaan oefenen maar hij vertikt het nu om er op te gaan zitten.

Om even terug te komen op dat friemelen van hem. Ik zag dat dit niet helemaal begrepen werd.

Hij loopt geregeld naar onze dochter toe en pakt haar hand (ook al is zij bv op dat moment gewoon aan het spelen) en begint met haar vingers te spelen. Onze dochter is dat over het algemeen vrij snel beu als ze echt met der spel bezig is anders laat ze het een tijdje toe. Maar zodra ze het beu is dan is het ook meteen boos worden, bijten, knijpen, krabben (echt een meisje he ). Ze kan nog niet praten dus tja hoe moet ze het anders uiten. Dan moeten we haar toespreken vanwege haar bijten etc. en hij is over de zeik omdat ze hem beet danwel een poging deed om te bijten. Dat alles had makkelijk voorkomen kunnen worden als hij niet elke keer aan der zat te friemelen....

quote:

Op maandag 19 november 2007 18:24 schreef Pruk het volgende:
Tja, persoonlijk denk ik dat het echt niet uitmaakt of je een IQ test bij een bekende maakt of bij een onbekende. Volgens mij wordt daar namelijk echt wel rekening mee gehouden. Wat betreft dat huilen, is dat niet omdat hij op dit moment geen andere manier heeft om zich te uiten omdat hij bijvoorbeeld niet kan vertellen wat hij precies voelt? Ik word zelf ook heel erg knuffelig als ik niet lekker ben.
....

Dit is ook wat Jeugdzorg al aangaf. Het is alleen zo verdomd frustrerend. Hij ligt soms huilend in bed en dan kan mijn vrouw of ik vragen wat er aan de hand is en dan nog is het Weet ik niet. Je wilt je kind toch troosten.

_{* FrankV34 (en soms komt ook de man in mij om de hoek kijken.. Kom op ben een kerel en niet huilen als een mietje.. gewoon vertellen wat er aan de hand is)}

quote:

Op maandag 19 november 2007 18:38 schreef Pruk het volgende:

[..]

Ah ok, ik begreep de vraag weer eens anders Ik dacht dat het om het niet luisteren ging en niet zozeer om het friemelen

Daar ging het eigenlijk ook over. Het "verbieden" om steeds maar weer met haar te friemelen werkt niet. Hij blijft het doen. (zie mijn andere reply)

quote:

Op maandag 19 november 2007 18:47 schreef loezzie het volgende:
de vraag heeft ook betrekking op het niet luisteren (in combinatie met het friemelen), maar waarom zou je steeds maar zeggen dat hij niet mag friemelen (terwijl hij het waarschijnlijk leuk vind). Je kan hem beter iets aanbieden waar hij wèl aan mag zitten.

Precies hij vind het leuk. Hij houdt echter geen rekening met het feit dat zijn zusje er (op een gegeven moment) niet van gedient is. Iets anders geven werkt niet.

[ Bericht 19% gewijzigd door FrankV34 op 20-11-2007 09:00:59 ]

quote:

Op maandag 19 november 2007 20:40 schreef Lois het volgende:


Tries wat een geduld moet je hebben he met instanties Het is echt ergerlijk soms.
Qua PGB kan ik je niet helpen, wij hebben dat (nog) niet. Zolang ik zorg in natura, dus niet met PGB, kan regelen probeer ik het zonder die rompslomp te doen.

Ik ben ook benieuwd waar MEE mee komt, voorlopig willen we zelf toch het een en ander in hand houden, waardoor het waarschijnlijk naar een budget gaat hier. Maar goed, we wachten maar weer eens af;-)

En wat gaaf de fiets! Leuk hoor!!! Ik ben benieuwd naar de foto!

Gisteravond hadden we rapportavond. En daar loop je gelijk weer tegen de moeilijkheid aan, dat de resultaten hartstikke goed zijn, alleen staat er jammer genoeg niet op het rapport vermeld, hoe moeizaam vaak tot het resultaat is gekomen. De papieren van school moesten deze week ingeleverd worden, hopelijk komen de andere onderzoeken er snel bij, zodat dit snel op de bus kan voor het rugzakje. Hopelijk kunnen we dit schooljaar, alvast er nog van profiteren, de meester zelf ging er nog niet van uit.


Welkom Frank!
Ik herken het niet, wel de problemen tussen broer en zus, waarbij de zus hier al wat ouder is en flink van zich afbijt....
Sterkte met alles, om het een plekje te geven!

quote:

Op dinsdag 20 november 2007 08:51 schreef FrankV34 het volgende:

De enige reden die we zelf kunnen verzinnen is dat mijn vrouw nu weer 's avonds meer weg is. Mijn vrouw werkt in de zorg. Dus gemiddeld de helft van de week is ze der 's avonds niet als hij naar bed moet. Hij is daar de laatste tijd ook heel veel mee bezig. Mam waarom moet je werken, ik wil niet dat je gaat werken maar ook richting mij als ik hem 's avonds instop. Wanneer komt mam weer thuis. etc.

Hij is heel erg gefixeerd om mijn vrouw.

Ik weet niet of hij besef van tijd heeft, of klok kan kijken, maar ik vermoed dat het voor hem te onduidelijk is wanneer zijn moeder terug komt. Hij gaat namelijk slapen, en pas als hij wakker wordt is mama thuis. En dan al heel lang. Snap je?
Wanneer je het voor hem afbakent zal het een stuk makkelijker voor hem zijn. Zoiets als "mama is thuis als het 12 uur is". Gaat zijn moeder bij hem kijken als ze thuis is? En wordt hij er wakker van?

quote:

Is het een speciale fiets (sorry niet alles in de topic gelezen)? Onze zoon kan fietsen op een fiets met zijwieltjes, dit voorjaar hebben we de wieltjes eraf gehaald. En vanaf dat moment heeft hij zijn fiets niet meer aangeraakt. We zijn nog een paar keer gaan oefenen maar hij vertikt het nu om er op te gaan zitten.

Omdat hij dan denkt te gaan vallen. Daarbij is het een belangrijke verandering voor hem. Je hebt eerst een fiets met vier wielen, waarvan twee willen als zij wielen. En dan, wanneer je je veilig voelt, opeens, zomaar, zonder aanwijsbare oorzaak, zijn de zijwielen er afgesloopt. Erger nog: behalve dat ze er af zijn, zou je zo maar kunnen vallen. Want je kan niet leunen op die zijwielen. Bij authisme zijn dit soort veranderingen heel cruciaal. ( of hoe je dat ook schrijft).
Mijn tip: zet de zijwielen er op, laat ze minimaal een maand er op zitten en zet de zijwielen dan eerst wat hoger. Hierdoor moet hij een diepere bocht maken om steun te zoeken. Hij gaat dan platter door de bocht en zou eventueel zo aan fietsen zonder zijwielen kunnen wennen. Hou er rekening mee dat hij er misschien nooit aan went of erg langzaam. [/quote]

Eva is aan haar oogjes geopereerd, het is achter de rug. Het was een zware dag.....
Het onder narcose brengen was weer erg akelig vond ik, ik liep weer huilend de OK uit. Na anderhalf uur mocht ik haar ophalen, en omdat de uitslaapkamerzuster net las dat eva autistisch was (heb ik overal met koeieletters oplaten zetten, hoewel de opnamezuster het vanmorgen compleet gemist had) belde ze naar beneden dat Jeroen ook Eva mocht komen halen. Ze redeneerde heel lief dat Eva liever 2 bekende gezichten zou zien als ze wakker werd als 1 vreemde zuster. Zo mochten wij haar zelf vast houden, en de dingen doen die moesten gebeuren. Heel erg lief en fijn was dat.
Eva was bijzonder misselijk, echt sneu gewoon. Ze had er wat voor gekregen maar het hielp allemaal niks. 1 druppel water en het spugen begon weer van voor af aan. Uiteindelijk kreeg ze nogmaals iets op de afdeling en de waarschuwing dat ze wel moest eten en drinken anders mocht ze niet naar huis.
Na een aantal uur kregen wecommando's van een ineens wakkere Eva " mama aankleden, papa schoenen aandoen. Zo Eva slokje drinken''
En het was nog geen 1 tel binnen of ze liep naar de zuster, als een dronken man waggelde ze over de gang, en zei " ik heb gedronken, ik ga naar huis"
Dat mocht gelukkig, ze zagen ook wel in dat zeker Eva het beste thuis kon zijn om op te knappen.

Nu ligt ze stil op de bank, zelfs mijn vader stond er verbaasd naar te kijken want dat doet ze echt nooit, en is nog erg slaperig. Ze heeft wel al gegeten, en gedronken en niet meer gespuugd gelukkig.
Ze heeft pijn maar wil geen oogdruppels, dat kan nog leuk worden 3 maal per dag , en morgen mag ze even terugkomen voor controles.

Foto's van vandaag:

Vooraf: lekker tv kijken, geluid komt uit een soort telefoontje:

Ziekenhuishesje wilde ze niet aan, voelde niet lekker aan die stof op haar huidje.


Op de uitslaapkamer, waar ze inmiddels het zo gehate hesje volledig had ondergespuugd vandaar de warme deken.


Weer terug op de afdeling, nog steeds diep in slaap.

die foto op de uitslaapkamer

Fijn dat 't achter de rug is, vervelend dat ze zo moest spugen.
Dikke kus voor jullie!

quote:

Op woensdag 21 november 2007 19:51 schreef Lois het volgende:
En het was nog geen 1 tel binnen of ze liep naar de zuster, als een dronken man waggelde ze over de gang, en zei " ik heb gedronken, ik ga naar huis"

Och, wat een troel...
Veel beterschap gewenst.

Beterschap meid !
Ik hoop dat het goed geholpen heeft !

Aggos, die foto's... wat een grote dingen voor zo'n klein meisje toch...

Wat een happening! Fijn dat het achter de rug is nu!

Wat een lieve foto van jullie samen!

agossie Eefje! dikke kus voor jullie allemaal!

Ach, wat een stoertje Lois
Sterkte allemaal

Achgos Eva

Beterschap Eva!

O Lois wat zal dat weer moielijk geweest zijn voor jullie allemaal. Echt ik krijg tranen als ik die foto van jou en Eva zo samen zie.
Beterschap voor jullie dappere meid

Beterschap Eva

Lois, wat zullen jullie bekaf zijn van zo'n zware dag!

Dappere Eva, wat een heftige dag moet dat zijn geweest voor allemaal.
Ik hoop dat ze zich snel weer goed voelt.

Arm meisje, ik hoop dat ze weer snel opknapt!

Eva heeft na de operatie oogdruppels meegekregen, om de genezing te bevorderen en evt. bacterien te doden.
Met ons 2en lukte het niet om de druppels in haar geopende ogen te krijgen (Het was een enorm gevecht om haar in een houdgreep te krijgen en ook nog haar ogen open te krijgen), dus op goed geluk maar op haar wimpers gemikt, en hopen dat het evengoed zijn werk zou doen. Helaas niet dus...
Zaterdag werd Eva wakker met een heel dik rechteroog, dikker nog als de toch al zo dikke linker. Het ooglid was ook warm en rood, kortom niet goed. Gekoeld met koude doekjes, extra gedruppeld (wederom op goed geluk) maar niets hielp dus toch maar de HAP gebeld.
Aan het einde van de dag mochten we even langs en de dokter concludeerde een ontstoken oog, plus een ontstoken bijholte eronder. Een kuurtje meegekregen, dat zou moeten helpen.
Dachten wij dat het druppelen al een gevecht was, ab geven (vanaf een lepeltje of met een spuitje in de mond) voegt daar een geheel nieuwe dimensie aan toe.
Uiteindelijk wel iets naar binnen gekregen, terwijl het eerst steeds over mij heen uitgekwat werd, en dat merkten we ook wel vandaag, Eva had gelijk diarree.
Oke..... ten eerste stikt ze zowat als we het geven, en ten tweede heeft ze enorme diarree, dat lijkt me niet de bedoeling. We zijn dus gestopt, het gevecht was te zwaar en te traumatiserend voor Eva om dit door te zetten, en ik ga morgen met de huisarts even in overleg over wat nu.
Het positieve bijeffect is wel dat Eva zich nu wel laat druppelen in haar oogjes want ze vond het drankje antibiotica zo vies en eng dat het druppelen ineens een eitje is. Wij houden haar ook voor dat als ze goed laat druppelen ze ook geen nieuw drankje hoeft en dat helpt.
Gelijk zien we verbetering, de zwelling is geslonken, de koorts is weg en ze kan haar oogje weer deels open doen. (helemaal open kan ze niet, alebei de ogen niet, dat kan pas over een paar weken als alles genezen is van de operatie).
Het was weer even toestand hier in huis maar het ziet er naar uit dat het nu beter gaat.

Of we ooit nog antibiotica kunnen innemen betwijfel ik, Eva kwat het echt uit en desnoods braakt ze het eruit. Drankjes zal voorlopig niet meer lukken vrees ik...

Ow Lois, t is toch allemaal niet gemakkelijk. En die Eva, dappere meid. Hopelijk komt t nu met de druppels goed ook met die ontsteking.
Is t niet mogelijk om AB via tabletten te krijgen die je kunt oplossen?

Zoiets hoop ik ook Ynske want ik weet anders ook even niet hoe ze het binnen zou moeten krijgen.

Och jee..

Lois

Lois, Antibioticum kan ook in capsules. (de pillen zijn vaak groot en vies en moet je alsnog oplossen in water waardoor je een smerig drankje krijgt)
Als je Eva zo ver kan krijgen dat ze capsules wel doorslikt dan zijn ze niet vies!!

Vergt wat uitzoek werk voor de (huis)arts en/of apotheker want lang niet alle soorten bestaan ook als poeder wat in capsules kan. Maar dat moeten ze dan maar doen.

Sterkte! Hopelijk gaat het snel beter met de oogjes van Eva.

Hoe is het nu met de oogjes van Eva?
En zijn jullie nog wezen fietsen?

Fietsen is er helaas nog niet van gekomen, ik vind het geen fietsweer Ben wel een hollandse meid, maar wel een hollandse meid met een (oud) autootje

Eva's oogjes zijn zo goed als beter. Haar linkeroog is bijna normaal, op de bloeduitstortingen in en rondom het oog na, haar rechteroog (die zo ontstoken was) is weer terug op het niveau net na de operatie. Een hele verbetering dus, en dat allemaal doordat we nu wel goed kunnen druppelen Ze vind het nog steeds niet geweldig maar de dreiging van een nieuw drankje (antibiotica) maakt dat ze gelijk op haar rug op de bank stort en gewillig laat druppelen.
Ze wil perse morgen weer naar "school" dus we gaan het gewoon proberen. Ze is weer weerbaar genoeg, niet meer zo kwetsbaar onzeker, maar ze is weer gewoon haar soms kattige zelf.
Als het niet gaat haal ik haar zo op, maar ze wil echt perse naar "mijn vriendjes, ik mis mijn vriendjes"