(Aanstaande) docenten. Deel XIV

Dat is nou net het probleem met het huidige onderwijs: het idee dat je iedereen wel voor zo'n klas kunt zetten. Dat een leerling voor een paar vakken les krijgt van een stagiaire, prima. Stagiaires moeten het ook leren, en dat kun je het beste in de praktijk doen.

Maar het idee dat ik zomaar Nederlands kan gaan geven, of Frans, of wiskunde, want die heb ik immers tot en met VWO 6 gehad en dan kun je toch best wel een eerste klasje lesgeven....vaklui heb je nodig! Mensen die echt ver boven de stof staan en er heel veel omheen kunnen vertellen, bepaalde onderwerpen kunnen verbinden met andere, door hun jarenlange ervaring weten hoe je een bepaald grammatica-onderdeel het beste kunt uitleggen en oefenen, en op welke dingen leerlingen steeds vastlopen en wat je daaraan kunt doen.

Een vriend van me heeft Grieks gegeven aan een tweede klas, terwijl hij eigenlijk bevoegd is voor een ander vak. Die is daar van teruggekomen, omdat het hem wel lukte om de lessen te geven, maar daar hield het dan ook mee op als je begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk kan ik me aardig redden als ik Frans zou moeten geven in een brugklas, maar de leerlingen echt inspireren en motiveren lukt een echte leraar Frans veel beter.

Het is niet erg als leerlingen voor een paar vakken les krijgen van iemand die nog niet zo goed in de stof zit, nog niet zo goed weet hoe je een klas moet managen, en hoe je moet uitleggen en motiveren. Het is wel erg als leerlingen voor de MEESTE (of: alle) vakken les krijgen van 'beginners' of 'bijklussers'. Zo'n figuur als mijn leraar geschiedenis op de middelbare school, zo'n echte rot in het vak, die was goud waard Die vergeet ik nooit meer.

quote:

Op zondag 30 december 2007 01:01 schreef thaleia het volgende:
(...)

Ik snap je betoog, maar volgens mij pleit je meer voor goeie managementkwaliteiten van de docent, en voor een moeilijk definieerbare vorm van theatrale autoriteit, dan voor specifieke vakkennis. Een relatief gebrek aan kennis valt vrij gemakkelijk te camoufleren als een docent beschikt over voldoende overwicht ("dat zoeken we op!" -- en dat ook dóen) maar iemand die het gevoel mist om een klas te leiden, is (ondanks wellicht aanwezige bergen aan kennis) helemaal nergens.

Het beste is natuurlijk een combinatie van beide kwaliteiten (de briljante poppenspeler aan wiens lippen hangende de leerlingen) maar ikzelf geef de voorkeur aan docenten met creatief leiderschap, boven docenten die bewijsbaar de lesstof tot in de puntjes beheersen.
Mijn eigen problemen in de klas waren zuiver autoriteitsproblemen -- had ik die problemen niet gehad, dan was ik een uitstekend docent geweest. En volgens mij ben ik daarin niet de enige.

Maar los van die leraren die het op dat punt nooit leren, en die beginners die vanaf dag 1 al 'een geboren leraar' zijn, heb je daarin toch OOK een betere leraar aan iemand die ervaren is dan aan een beginner? Bij mij is het op dat punt in elk geval nu een wereld van verschil t.o.v. zeven jaar geleden

Wie heeft er meer liefde voor het vak dan een student, iemand die nota bene luttele jaren geleden gekozen heeft om jarenlange studie aan het vak te wijden? Ik heb het niet over leraren die andere vakken geven, maar universitaire studenten die bepaalde onderbouwklassen overnemen. Vooral bij vwo-leerlingen, waarbij de ordeproblemen toch niet heel groot zijn, lijkt me dit een goede oplossing voor tekorten. Natuurlijk zou je idealiter alleen maar afgestudeerde vakmensen voor de klas willen hebben, maar dat is momenteel gewoon niet mogelijk, en dan kun je maar beter gemotiveerde studenten nemen dan een college Frans die plotseling Klassieke Talen moet gaan geven.

Hoi Weet niet of dit het juiste topic er voor is, maar ik probeer het toch
Ik ben een beetje aan het zoeken naar een nieuwe studie omdat ik vrees dat hetgeen ik nu doe toch niet helemaal my cup of tea is...
Heb m'n oog laten vallen op de lerarenopleiding Maatschappijleer en probeer me een beetje in te lezen.
Nu loop ik al een paar keer tegen eerstegraads en tweedegraads aan en als ik het goed begrijp houdt tweedegraads in dat je de bevoegdheid heb om les te geven aan het VMBO en havisten en vwo'ers tot aan hun 3e jaar. Als je afstudeert bij deze opleiding ben je tweedegraads docent, maar het lijkt mij ook wel leuk om de bovenbouw les te geven. Kun je die eerstegraads bevoegdheid dan halen dmv een master ofzo? Hoe gaat dat precies in z'n werk?

quote:

Op dinsdag 8 januari 2008 15:56 schreef parselmouth het volgende:
Hoi Weet niet of dit het juiste topic er voor is, maar ik probeer het toch
Ik ben een beetje aan het zoeken naar een nieuwe studie omdat ik vrees dat hetgeen ik nu doe toch niet helemaal my cup of tea is...
Heb m'n oog laten vallen op de lerarenopleiding Maatschappijleer en probeer me een beetje in te lezen.
Nu loop ik al een paar keer tegen eerstegraads en tweedegraads aan en als ik het goed begrijp houdt tweedegraads in dat je de bevoegdheid heb om les te geven aan het VMBO en havisten en vwo'ers tot aan hun 3e jaar. Als je afstudeert bij deze opleiding ben je tweedegraads docent, maar het lijkt mij ook wel leuk om de bovenbouw les te geven. Kun je die eerstegraads bevoegdheid dan halen dmv een master ofzo? Hoe gaat dat precies in z'n werk?

Dan moet je inderdaad een master volgen (duren op het HBO meestal 3 jaar).

Ah okay, en aan wat voor masters moet ik dan een beetje denken?

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 18:56 schreef thaleia het volgende:
Duits is blijkbaar wel weer een probleem, we konden onmogelijk een vervanger vinden voor een lerares Duits die voor langere tijd niet kan werken, en doen het nu met twee gepensioneerde oud-collega's. Studenten voor de klas hebben we hier nog nauwelijks, wel veel tweedegraders die lesgeven in het eerstegraads gebied, of leraren die bevoegd zijn voor het ene vak en een ander vak geven.

Ik denk dat neerlandici doorgaans toch in allerlei andere sectoren terechtkomen. Daarnaast denk ik dat het aantal studenten bij talenstudies in het algemeen sterk is afgenomen, voor Duits is dat in ieder geval een reden voor het tekort.

Tegenwoordig 'coach' ik wat docenten bij mij op school. Docenten die vorige jaar een negatieve beoordeling hebben gekregen of nieuwe docenten die dit jaar opstartproblemen hebben. Best interessant om te doen. Vooral om te zien wat voor verschillen er tussen docenten zijn, wat mis kan gaan, en wat daarvan de oorzaken zijn. Zo heb ik afgelopen maanden iemand begeleid, een wat oudere meneer, die levensbeschouwing gaf in o.a. Havo 4. Een klas waarvan ik de helft van de leerlingen ook in een cluser heb. Op maandag zat hij met die groep altijd in mijn lokaal. Meerdere keren hebben collega's en zelfs een keer twee coördinatoren moeten ingrijpen in die lessen omdat het echt een dierentuin was. Vreselijk. De natte proppen papier zaten tegen mijn oude wandplaten gekleefd (ja, sorry, ik dacht toen even meer aan mijn lokaal dan aan die meneer ), krijtjes, borstels, pennen: alles vloog door het lokaal. Ongelooflijk: diezelfde leerlingen geven bij anderen geen problemen.

Maar goed, deze docent heeft de eer aan zichzelf gehouden. Hij heeft ontslag genomen. Maar nu voer ik dus gesprekken met een andere oudere docent (wat zeg ik? de beste man is 63). Hij geeft natuurkunde en scheikunde. Door het enorme tekort bij deze vakken hebben ze de man aangenomen. Vorige jaar had hij een negatieve beoordeling en de kans is groot dat hij dat dit jaar weer krijgt. Ik heb het er al over gehad met de schoolleiding: je kunt beter een derde- of vierdejaars natuurkunde/scheikunde student voor die klassen zetten, zo iemand goed begeleiden/coachgen etc. en bijscholing geven, dan investeer je tenminste in de toekomst, dan veel tijd steken in dit soort zij-instromers. Waarom gaan scholen niet actiever werven op universiteiten??

Staan maar drie leraren van mijn school op en die zijn allemaal nog niet beoordeeld. Maar los daarvan, sites waar je mensen met naam en toenaam, en zelf lekker veilig anoniem, de grond in boort zijn per definitie een treurig verschijnsel.

Ik ga solliciteren buiten het onderwijs. Met in mijn achterhoofd de gedachte dat ik absoluut weer terug zal keren als in het onderwijs die dingen zijn veranderd waarvan ik hoop dat ze ooit nog eens gaan veranderen Ik vind het nl wel dolle pret met de kids, en ook met heel veel van m'n collega's. Ik zie mezelf best over tien jaar, of twintig, weer naar het onderwijs terugkeren.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 20:00 schreef Baba-O-Riley het volgende:
De website Beoordeel Mijn Leraar al eens gezien? Las er toevallig vanmorgen iets over in de krant. Gelukkig kom ik er zelf goed vanaf, maar iedereen kan daar docenten compleet de grond in boren. Ook leuk als je een keer van baan wil wisselen en je toekomstige werkgever gaat eens even op je naam googelen...

Ik sta er ook op zag ik al. Maar het lijkt me erg sterk dat een toekomstig werkgever daar naar gaat kijken en zich daardoor zou laten leiden.

Deze week op mijn school echt een rotbericht. Een leerlingen uit A4 die al enige maanden behandeld wordt vanwege een hersentumor blijkt uitzaaiïngen te hebben. Genezing zou een wonder betekenen. Dit zijn echt van die klote dingen.

En? Een beetje positief beoordeeld?

Achja, een paar tweedeklassers hebben iets geschreven. Eén jongen heeft gewoon zijn voor- en achternaam vermeld. Wat zij schrijven is positief, maar er zijn vast en zeker leerlingen te vinden die iets onaardigs over mij te melden hebben. Het is niet zo interessant, denk ik.

Dat zijn idd echt de klote dingen, waar je op een school met zoveel leerlingen niet aan ontkomt. Man wat heb ik staan janken toen een van mijn lievelingsleerlingen een "zeer agressieve vorm" bleek te hebben.

Soms gebeurt er toch een wonder: hij heeft het gered

Afgelopen week was op tv een documentaire die Meester Ben heette.
Ik ben er zelf nog niet aan toegekomen maar hij is me aangeraden en ook de kritieken zijn lovend.

Sterkte Razztwizzle, let alleen wel op dat je er nu niet te streng ingaat..
Dat heb ik vorig jaar met mijn Havo 3 klas een keer gedaan, en dat liep volledig mis. Ik had binnen 5 minuten het braafste meisje van de klas er (terecht) uitgestuurd, en ik kon helemaal niets meer met de klas de rest van het uur..

Daarna heb ik met een afvaardiging van de klas een goed gesprek gehad, en de rest van het jaar zijn we in redelijk goede harmonie doorgekomen(ze bleven druk, maar het was niet meer zo vervelend als eerst)...

Ik kan vanuit mijn ervaring alleen maar onderschrijven dat de harde hand niet de beste oplossing is. Ik heb op die manier ook een desastreuze dag gehad, het ene conflict volgde het andere op en aangezien zij met een stuk meer zijn staat er bij ieder conflict weer iemand met frisse moed tegenover je. In het basisonderwijs, waar je de hele dag dezelfde klas hebt, wordt het dan een hele lange vermoeiende dag. De keer daarop dat ik die klas had ben ik toen ook de dialoog aangegaan. Uitkomst was dat ik minder streng zou zijn en dat zij dan liever zouden zijn voor mij. Vanaf dat moment ging het beter al moet ik soms wel even herinneren aan die afspraak. Voorlopig moet je ook 'kleine' doelen stellen, eerst het pedagogisch klimaat maar weer goed krijgen, leerdoelen etc. zijn dan weer van later orde.

Succes morgen!

Ik heb keer op keer problemen met die klassen waarin ik een 'pretvak' moet geven. De vakken die ze gewoon bij tijd en wijle best moeilijk vinden, en die uitdagend voor ze zijn, waar ze moeite voor moeten doen om het bij te houden en het te snappen, daar hebben ze OOK weleens geen zin, en zijn OOK weleens een beetje in een klierstemming, of in een "ik doe geen reet meer want het is vrijdagmiddag"-stemming, maar daar kun je het altijd wel 'bijbuigen'.

Maar bij dat 'pretvak' zijn ze steevast allemaal, stuk voor stuk, en dan ook nog doorlopend, niet van plan om iets uit te voeren. En heel begrijpelijk: het is voor hen het laatste uur op de vrijdag, en ze weten dat ze met "effe snel doorlezen vlak voor het proefwerk" ook wel een voldoende halen. Als ik leerling was zou ik ook gaan klieren.

Als ik heel veel meer tijd had zou ik misschien het vak zo kunnen inrichten dat het allemaal wat moeilijker voor ze is, maar zelfs dan blijft het lastig: het is gewoon een zwamvak, en ze krijgen het maar 1 uur in de week.

Nouja, de moraal van dit verhaal: als een VWO-klas voortdurend collectief klierig is, en dus niet alleen maar enkele individuen, kan het zijn dat ze zich gewoon vervelen, en dat je al een heel eind komt door het interessanter voor ze te maken.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 16:38 schreef thaleia het volgende:
Ik heb keer op keer problemen met die klassen waarin ik een 'pretvak' moet geven. De vakken die ze gewoon bij tijd en wijle best moeilijk vinden, en die uitdagend voor ze zijn, waar ze moeite voor moeten doen om het bij te houden en het te snappen, daar hebben ze OOK weleens geen zin, en zijn OOK weleens een beetje in een klierstemming, of in een "ik doe geen reet meer want het is vrijdagmiddag"-stemming, maar daar kun je het altijd wel 'bijbuigen'.

Maar bij dat 'pretvak' zijn ze steevast allemaal, stuk voor stuk, en dan ook nog doorlopend, niet van plan om iets uit te voeren. En heel begrijpelijk: het is voor hen het laatste uur op de vrijdag, en ze weten dat ze met "effe snel doorlezen vlak voor het proefwerk" ook wel een voldoende halen. Als ik leerling was zou ik ook gaan klieren.

Als ik heel veel meer tijd had zou ik misschien het vak zo kunnen inrichten dat het allemaal wat moeilijker voor ze is, maar zelfs dan blijft het lastig: het is gewoon een zwamvak, en ze krijgen het maar 1 uur in de week.

Nouja, de moraal van dit verhaal: als een VWO-klas voortdurend collectief klierig is, en dus niet alleen maar enkele individuen, kan het zijn dat ze zich gewoon vervelen, en dat je al een heel eind komt door het interessanter voor ze te maken.

Gokje, ckv1?