Ik vind het op zich niet heel vervelend (alhoewel het na een paar jaar wel echt neerkomt op voornamelijk een paar standaard riedels afdraaien: "uw zoon kan het wel, maar moet harder werken", "uw zoon doet dapper zijn best, maar hij is zwak in dit vak, hij en wij doen ons best maar de tijd zal uitwijzen of hij het redt", "ja ik begrijp dat u dit vervelend vindt maar hiermee moet u toch echt bij mijn collega zelf zijn")
maar ik vind het wel intensief zeg. Twee dagen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werken (ik had dit jaar mazzel: zowaar beide dagen om 22:00 al thuis ipv de gebruikelijke 23:00) en dan op woensdag weer lekker tot en met het achtste uur. Het is puur de gedachte aan de naderende kerstvakantie die mij en m'n collega's op de been houdt.
Nee, echt heel vervelende avonden vind ik het niet, ik heb met name in m'n mentorklas wel veel ouders met wie het best gezellig keuvelen is. Maar het feit dat je leven dan echt alleen maar bestaat uit je werk en slapen, da's wat minder