Ik vind het trouwens een heel engels boek hij doet engels aan ofzo, maar ze is een duitsequote:Op vrijdag 14 september 2007 13:47 schreef Copycat het volgende:
TerugVind Pil!
Three Bags Full van Leonie Swan, dus. Dankzij TS.
En de schrijfstijl doet me trouwens echt een beetje denken aan Mark Haddon's The Curious Incident of the Dog in the Night-time .
Hoe ver ben je? En is het wat? Ik maak ook serieuze overwegingen om het boek aan te schaffen, namelijk.quote:Op vrijdag 14 september 2007 13:59 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Ben nog steeds bezig in Kafka on the Shore.
Pagina 409. En het is erg goed. Murakamiquote:Op vrijdag 14 september 2007 14:11 schreef Chowi het volgende:
[..]
Hoe ver ben je? En is het wat? Ik maak ook serieuze overwegingen om het boek aan te schaffen, namelijk.
Typisch vrouwenboek weer. .quote:
quote:Op vrijdag 14 september 2007 21:48 schreef Orbis het volgende:
Momenteel lees ik Catch 22. Mijn vader heeft het weggelegd omdat hij het doodsaai vond, maar ik vind het eigenlijk een heerlijk boek. En hierna staat Wolkenatlas in de planning. Ik heb er hier veel positieve dingen over gelezen, dus daar ga ik me ook maar aan wagen.
Het is nooit wat geworden tussen de chicklit en mijzelf Behalve Bridget Jones, het eerste deel dan, Dat was briljant en toen nog vrij origineelquote:
Juist, en om die reden is het een kutboek.quote:Op vrijdag 14 september 2007 12:07 schreef dossie het volgende:
Michel Houellebecq - Mogelijkheid van een eiland
[afbeelding]
Fijn boek, alleen zijn toekomstige "ik" kan me wel gestolen worden eigenlijk.
http://en.wikipedia.org/wiki/House_of_leavesquote:House of Leaves is the debut novel by the American author Mark Z. Danielewski, published by Pantheon Books (ISBN 0-375-70376-4). The novel quickly became a bestseller following its March 7, 2000 release, having already developed a cult following through gradual release over the Internet. It was followed by a companion piece, The Whalestoe Letters (ISBN 0-375-71441-3). The novel has since been translated into a number of foreign languages, including French, Greek, Japanese, Dutch and Italian.
The format and structure of the novel is unconventional, with unusual page layout and style typical of ergodic literature. It contains copious footnotes, many of which contain footnotes themselves, and some of which reference books that do not exist.[1] Some pages contain only a few words or lines of text, arranged in strange ways to mirror the events in the story, often creating (paradoxically) both an agoraphobic and a claustrophobic effect. The novel is also distinctive for its multiple narrators, who interact with each other throughout the story in disorienting and elaborate ways.
House of Leaves has been described as a "satire of academic criticism."[2]
Dus het is leesbaar?quote:Op zondag 16 september 2007 09:27 schreef HAL9000S het volgende:
Erg indrukwekkend.
In Menuet van Louis Paul Boon verschijnt parallel aan het verhaal een reeks krantenartikelen. Niet alleen het verhaal loopt door, maar de krantenartikelen ook. Dit maakt het erg lastig om het verhaal te laten liggen, een stuk van de artikelen te lezen en terug te keren naar het verhaal. Deze opzet komt de leesbaarheid m.i. niet ten goede. De reeks krantenartikelen ben ik mettertijd gaan verwaarlozen. Ik kan me voorstellen dat je dat ook doet als je te maken krijgt met voetnoten in voetnoten.quote:Op zondag 16 september 2007 09:51 schreef HAL9000S het volgende:
Ondanks dat ik 'm in het Engels lees, vind ik 'm vrij leesbaar ja. Het is denk ik wel een boek dat je vaker moet lezen, helemaal met die notes.
* Bosbeetle noteerdquote:Op zondag 16 september 2007 09:27 schreef HAL9000S het volgende:
House of leaves
* Buurvrouw_Rietman schrijft meequote:
Ik heb hem hier al tijden in de kast staan (in het Engels). Twee pogingen gedaan om hem te lezen, beiden zijn mislukt. House of leaves is niet het soort boek waarbij je 's avonds voor het slapen gaan twee pagina's kan lezen en al helemaal niet het soort boek dat je een week kan laten liggen om vervolgens weer vrolijk verder te lezen. Je moet er wat tijd in stoppen. In december heb ik drie weken vakantie. De ideale periode om nog een poging te wagen. In principe zou het dan wel moeten lukken om hem uit te lezen. Ik ben erg benieuwd. De vorige twee keer ben ik een aardig eind gekomen. Het is in ieder geval een interessant maar vooral bijzonder boekquote:Op zondag 16 september 2007 09:27 schreef HAL9000S het volgende:
House of leaves
Helemaal waar. Ik heb 'm ook in een ruk uitgelezen, er is denk ik geen tussenweg nee.quote:Op donderdag 20 september 2007 06:47 schreef blue_funk het volgende:
[..]
Ik heb hem hier al tijden in de kast staan (in het Engels). Twee pogingen gedaan om hem te lezen, beiden zijn mislukt. House of leaves is niet het soort boek waarbij je 's avonds voor het slapen gaan twee pagina's kan lezen en al helemaal niet het soort boek dat je een week kan laten liggen om vervolgens weer vrolijk verder te lezen. Je moet er wat tijd in stoppen. In december heb ik drie weken vakantie. De ideale periode om nog een poging te wagen. In principe zou het dan wel moeten lukken om hem uit te lezen. Ik ben erg benieuwd. De vorige twee keer ben ik een aardig eind gekomen. Het is in ieder geval een interessant maar vooral bijzonder boek
waar hij weer wat dieper ingaat op het zeer abstracte en epische begrip bewustzijn en vooral op het introspectrieve concept 'Ik', welke hij op mooie, toegankelijke en vooral ook bizarre wijze ontleedt... de gedachte dat ons bewustzijn slechts een loop is van onbewuste reflexen op externe stimuli...scary. Ik lees 'm in het Engels.quote:Am a Strange Loop is a 2007 book by Douglas Hofstadter, examining in depth the concept of a strange loop originally developed in his 1979 book Gödel, Escher, Bach.
Hofstadter had previously expressed disappointment with how Gödel, Escher, Bach was received. In the preface to the twentieth-anniversary edition, Hofstadter laments that his book has been misperceived as a hodge-podge of neat things with no central theme. He states: "GEB is a very personal attempt to say how it is that animate beings can come out of inanimate matter. What is a self, and how can a self come out of stuff that is as selfless as a stone or a puddle?"[1]
He sought to remedy this problem in I Am a Strange Loop, by focusing on and expounding upon the central message of Gödel, Escher, Bach. He seeks to demonstrate how the properties of self-referential systems, demonstrated most famously in Gödel's Incompleteness Theorem, can be used to describe the unique properties of minds.
As an exploration of the concept of "self", Hofstadter explores his own life, and those he has been close to.
"In the end, we self-perceiving, self-inventing, locked-in mirages are little miracles of self-reference."[2]
Briljant boek.quote:Op vrijdag 14 september 2007 13:35 schreef Bosbeetle het volgende:
Voor een ieder die benieuwd is ik lees nu
de lange weg naar beneden van Nick Hornby
quote:The author of the bestseller "The Art of the Long View" forecasts the inevitable surprises that will shape the business world of tomorrow. The world we live in today is more volatile than ever. The security of free nations is threatened by rogue states, the global economy is in flux, and the rapid advance of technology forces constant reevaluation of our society. With so many powerful forces at work and seemingly unpredictable events occurring, to many the future seems dark, and its possibilities frightening. Peter Schwartz disagrees. A world-renowned visionary in the field of scenario planning, Schwartzs startlingand accurate predictions have been employed by government agencies and major corporations for more than twenty-five years. He argues that the future is foreseeable, and that by examining the dynamics at work today we can predict the inevitable surprises of tomorrow. Timely and thought-provoking, "Inevitable Surprises" is a book that no one with an interest in businessor the future of our societycan afford to miss.
quote:Tijdens restauratiewerkzaamheden aan de Sixtijnse kapel komen geheimzinnige inscripties aan het licht. Een geheimzinnige code die de Vaticaanse gemoederen danig verontrust. De code lijkt te verwijzen naar een oeroude samenzwering.
Tijdens zijn speurtocht naar een verklaring stuit kardinaal Jellinek in de geheime archieven van het Vaticaan op een document met een vernietigend geheim dat de leer van de katholieke kerk op zijn grondvesten doet trillen. Waarom heeft Michelangelo dit raadsel in zijn fresco's verwerkt?
'En de geheimzinnige inscritpie?' vroeg Jellinek gespannen.
Fedrizzi, de restaurator, antwoordde: 'De inscriptie moet van het begin af aan in het ontwerp opgenomen zijn, alleen al op formele gronden vanwege de verdeling van de hoofdletters over de gehele lengte. En daarnaast kunnen we er zeker van zijn dat de inscriptie geen latere toevoeging is, aangezien de gebruikte kleur dezelfde samenstelling heeft als de fresco-schildering.'
Jellinek staarde getroffen naar de grond. 'Dus speelde Michelangelo van begin af aan met de gedachte om de Sixtijnse gewelven van een geheim te voorzien. Ik bedoel, de inscriptie is dus niet in een plotselinge woedeopwelling of een eenmalige stemming ontstaan.'
'Nee,' antwoordde Fedrizzi, 'mijn bevindingen bewijzen juist het tegendeel.'
Het Sixtijnse geheim is een adembenemende thriller waarin, na Leonardo's geheim in De Da Vinci Code, nu ook Michelangelo's raadsel opgelost wordt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |