Radeloze moeder zet acties tegen Jeugdzorg door

quote:

Op donderdag 13 september 2007 12:16 schreef Het_hupt het volgende:

[..]

Men zou een voorbeeld kunnen nemen aan MEE Drenthe, lovenswaardig hoe die zich voor je inzetten

Hoe er wel rekening mee dat beide organisaties niet met elkaar zijn te vergelijken. MEE is gespecialiseerd in autistische stoornissen, en als je kijkt dat ze "maar" 4200 cliënten hadden op een personeelbestand van ongeveer 80 personen verdeeld over 3 vestigingen. Hierdoor kun je als organisatie veel slagvaardiger optreden.

ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als het het jeugdzorgapparaat wordt opgedeeld in dergelijke kleine units die helemaal zelfstandig opereren ten opzichte van de financier.
Als je naar de verhoudingen gaat kijken zie je dat bureau Jeugdzorg Gelderland in 2006 10 keer meer medewerkers had, met een 10 keer zo groot budget, maar je hebt wel een veel loggere organisatie. Ik denk dat je bij MEE als medewerker nog even bij de directeur langs kan lopen als je een probleem hebt, terwijl je dat bij bureau Jeugdzorg niet zo snel kan doen.

Wat volgens mij wel een terugkerend probleem is in de GGZ, is dat er erg onprofessioneel (en dus ook langs elkaar heen) gewerkt wordt. Dat is van oudsher zo gegroeid.

Gelukkig komt daar wel langzaam verandering in, door de HKZ enzo.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 12:52 schreef Jo3pM3lo3n het volgende:
Wat volgens mij wel een terugkerend probleem is in de GGZ, is dat er erg onprofessioneel (en dus ook langs elkaar heen) gewerkt wordt. Dat is van oudsher zo gegroeid.

Gelukkig komt daar wel langzaam verandering in, door de HKZ enzo.

HKZ is ook maar een momentopname. Je ziet dat een organisatie wordt opgepoetst op het moment dat het auditteam komt. Het gaat zo ver dat bepaalde personen niet worden ingeroosterd op het moment dat het auditteam langskomt.

Wat veel kan gaan schelen is als er een elektronisch dossier komt waardoor hulpverleners in elkaars dossier kunnen kijken, maar dat kan nog wel even duren. Er wordt nu wel gewerkt aan de implementatie, maar dusdanig grote projecten gaan nooit snel bij de semi-overheid.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 11:30 schreef Nielsch het volgende:

[..]

Welke goede naam? Ik hoor al jaren niets anders dan geklaag en toch veranderd er niets. Twee partijen hebben daar schuld aan: de Jeugdzorg en aansturende instanties zelf, die blijkbaar niet willen of durven te veranderen en de ouders, die alleen maar kunnen zeiken maar niet duidelijk hebben wat ze nu precies willen of dit althans niet goed kunnen verwoorden in een plan.

Zo heb ik nu al tig keer gevraagd wat de vrouw die in de topictitel precies eist, maar daar is gewoonweg geen antwoord op. Doet me denken aan die ene lyrics: "I don't know what I want, but I want it now!"

Jeugdzorg én de aansturende instanties bekijk ik als ëën, zeker omdat deze aansturende instanties via allerlei bronnen al de onvrede hebben gehoord over het functioneren van deze Jeugdzorg-Moloch en daarnaast sinds kort de Moloch aan het vergroten zijn via andere takken.

In Nederland, zeker in grote steden worden op deze manier de non-conformatievelingen bijeengeveegd als lastpakken en mensen die moeilijk af te richten zijn. In plaat van de kinderen met ADHD-PDD-NOS naar buiten te brengen als "speciale kinderen die speciale gaves hebben" wordt er een negatief beeld nedergepleurd wat zeker ouders een sfeer van onmacht geeft. En dáár zijn de welzijnsinstellingen voor in het leven geroepen; om ouders het gevoel te geven dat er naar ze geluisterd wordt. Vervolgens komt het woord "klagen" inzicht.

Maatschappelijk Werk en Jeugdzorg hebben een plaatst in het hele netwerk, daarnaast GGZ.
Maw..stuurt men van hogerhand aan in welke vakjes de mensen komen, lastpakken in instellingen, heropvoedingskampen, farmaceutische handen en de braven ( tevens netjes afgerichten) ten bate van een economische markt.

Het beste om verandering teweeg te brengen is een procedure, een aanval op het eigen gebied waar men zich achter schaart. Bezwaar maken tegen bepaalde zaken, klacht indiening. Dat dit goed onderbouwt dient te worden en niet vol emoties moet staan lijkt me een must. Emoties worden namelijk weg-bezuinigd en doen voor een instantie niet ter zake...hoe terecht deze ook kunnen zijn.

De schreeuw om hulp lees ik in de topic-titel...

Neejoh, er moet gewoon veel beter geregistreerd worden wat mensen precies doen en hoeveel tijd ze daaraan kwijt zijn, met vaste afspraken over hoeveel geld dat de instelling oplevert. De mensen op de werkvloer moeten leren dat al die subsidies niet uit het niets komen, maar dat er daarvoor gepresteerd moet worden. Bovendien voorkomt het dubbel werk.

Bij alle beroepen waar met kinderen gewerkt wordt, kom je dezelfde problematiek tegen. Ouders die hun eigen kind op de eerste plaats willen hebben staan. En altijd maar vergelijken met andere kinderen. Ik noem nu maar een voorbeeld: Zwemles.
Ouders die hun kids op zwemles hebben gehad, herkennen dit vast wel.
Moeders die lopen te klagen dat het niet snel genoeg gaat. Hun kind is veel beter dan Jantje, en toch mag Jantje al wel naar badje 4 en dochterlief niet. En dus dan deugt er niks van dat zwembad.
Halen ze hun kind dáár van de zwemles, gaan ze ergens anders naartoe en dat is dan weer helemaal geweldig. Er is geen betere zwemschool enz....
En zo gaat dat met scholen, met verenigingen en ja, ook met hulpverlening.

Het eigen kind moet gewoon het belangrijkst zijn en iedereen moet meteen vliegen als dit kind iets nodig heeft. Zo niet, dan deugt er niets van.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 13:04 schreef deom het volgende:

[..]

HKZ is ook maar een momentopname. Je ziet dat een organisatie wordt opgepoetst op het moment dat het auditteam komt. Het gaat zo ver dat bepaalde personen niet worden ingeroosterd op het moment dat het auditteam langskomt.

Wat veel kan gaan schelen is als er een elektronisch dossier komt waardoor hulpverleners in elkaars dossier kunnen kijken, maar dat kan nog wel even duren. Er wordt nu wel gewerkt aan de implementatie, maar dusdanig grote projecten gaan nooit snel bij de semi-overheid.

Volgens mij hebben bijna alle grote instellingen inmiddels al een elektronisch dossier, al werkt het nog niet overal perfect. Moet ook wel, anders kun je die HKZ ook wel vergeten.

Gaat dit over bureau jeugdzorg Drenthe of over de zorgaanbieder jeugdzorg Drenthe, daar is nog wel een verschil tussen.

die staan er trouwens om bekend dat ze niet zo goed zijn.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 14:22 schreef Het_hupt het volgende:

[..]

Ja wij willen het beste voor onze zoon, waar.
Waarde Gia,
Wij beseffen maar al te goed dat onze zoon nooit op het maatschappelijke vlak mee zal kunnen draaien.
Van uit dat standpunt proberen wij inderdaad het beste voor hem te regelen, immers het zal een plaats moeten zijn waar hij zijn leven lang zal verblijven.
Het hebben van een kind met diverse handicaps, die eruit ziet als een normaal kind, is iets wat ik niemand toe wens.
Mijn standpunt in deze is dan ook, dat de jeugdzorg, samen met ons, voor een passende oplossing zou moeten zorgen.

De ervaring wijst echter uit dat dit niet het geval is, en ja je kunt gaan roepen dat de ouders willen dat hun kind op de eerste plaats komt. Maar bedenk ook eens dat er ook ouders zijn, die al jaren roepen voor hulp, misschien gefrustreerd reageren, juist omdat je geen gehoor krijgen?

Ik weet niet of "Talant" bij je in de buurt is; in Friesland bouwt men aan passende oplossingen in de letterlijke en figuurlijke zin..

quote:

Op donderdag 13 september 2007 14:22 schreef Het_hupt het volgende:

Mijn standpunt in deze is dan ook, dat de jeugdzorg, samen met ons, voor een passende oplossing zou moeten zorgen.

Natuurlijk moet dat, maar je moet ook beseffen dat jullie niet de enigen zijn die hulp zoeken voor hun kind. Integendeel, dat worden er elk jaar weer meer. En die instanties hebben ook maar beperkte mogelijkheden en zullen keuzes moeten maken.

Als jullie dan bellen omdat je zoon gebullied is, en daardoor erg van streek, zo erg dat hij flipt en er belt tegelijkertijd een ouder wiens zoon zojuist een zelfmoordpoging heeft gedaan, dan zal daar een keuze gemaakt moeten worden.

Ik denk dan ook dat je gewoon het beste in zo'n geval eerst de huisarts kunt bellen. Die komen sowieso bij het GGZ makkelijker binnen dan 'gewone' mensen.

quote:

Op donderdag 13 september 2007 06:51 schreef Gia het volgende:

[..]

En levertraan.

Ik ook nog, vroeger. Heb zelf een zoon met ADD en die krijgt dus ook visolie capsules en dat helpt best wel. Ben namelijk niet zo'n voorstander van ritalin, wat de kinderarts destijds wilde voorschrijven.

Idem hier
Ze zijn tegenwoordig wat * te gemakkelijk* met het uitschrijven van drugs bij kinderartsen om van de zeurende ouders af te komen;)