Mijn vriendin heeft een probleem wat haar constant lastig valt.
Ze is als kind sexueel misbruikt door een bekende en ze durfde er pas heel laat mee te komen.
Nu wordt ze al 5 jaar er dagelijks aan herrinerd en wordt uit het niets nogal depressief als er ook maar iets haar eraan herrinert.
De persoon die dit haar heeft begaan is altijd nog vrij,want ze heeft geen verklaring afgelegd,ze is nu bang dat als ze een verklaring aflegt haar verleden weer terug komt en flashbacks van vroeger krijgt, ik heb een een pscychiater aangeraden maar daar gelooft ze niet echt in.
Ik kan haar natuurlijk niet in deze situatie laten,maar zelf weet ik ook niet goed hoe ik dit moet oplossen,hebben jullie alsjeblieft advies voor mij?
Die kan haar adivseren of haar huidige situatie het toelaat om nu nog aangifte te doen.
Vwb de littekens; je helpt iemand die misbruikt is er nooit meer bovenop. De enige die haar erbovenop kan helpen is zijzelf.
Maar volgens mij zijn zulke beschadigingen blijvend; je kunt er hooguit mee leren leven.
EMDR therapie schijnt goede resultaten te boeken; misschien een idee haar hierop te wijzen.
Echt lijkt het mij erg verstandig om toch die psychiater op te zoeken.
Misschien dat het een lang traject wordt maar samen kunnen jullie je erdoorheen slaan.
Wat jij kunt doen, is er voor haar zijn als ze het nodig heeft en informatie verzamelen over hoe het een en ander in zijn werk gaat bij professionele hulporganisaties en haar op die manier over te halen het toch te doen. Zonder dwang natuurlijk, maar de voordelen laten zien. En eerlijk zijn, want het gaat lang duren en moeilijk zijn voor haar (en dus ook voor jou), maar zij zal een beter mens zijn naderhand (en ook al tijdens de behandeling).
Succes!
quote:Op woensdag 5 september 2007 20:17 schreef spijkerbroek het volgende:
Psychiater hoeft waarschijnlijk helemaal niet. Psychologen weten ook prima hoe ze iemand met dit probleem moeten/kunnen helpen. Professionele hulp is wel aan te raden.
Wat jij kunt doen, is er voor haar zijn als ze het nodig heeft en informatie verzamelen over hoe het een en ander in zijn werk gaat bij professionele hulporganisaties en haar op die manier over te halen het toch te doen. Zonder dwang natuurlijk, maar de voordelen laten zien. En eerlijk zijn, want het gaat lang duren en moeilijk zijn voor haar (en dus ook voor jou), maar zij zal een beter mens zijn naderhand (en ook al tijdens de behandeling).
Succes!
Psycholoog lijkt me ook voldoende, ze heeft geen directe medicatie nodig toch? Denk wel dat ze het uiteindelijk onder ogen moet komen om het zo te verwerken. Wegdrukken schijnt niet echt te werken. Maar ik hebb makkelijk praten natuurlijk. Rotsituatie. Aangifte doen en verwerken. (zal moeilijk zijn/worden), sterkte!
Wat zij moet doet doen is inderdaad professionele hulp zoeken. Niet dat therapie een wondermiddel is die zulke sporen doet oplossen, maar het kan wel helpen om het een plaats te geven, en er mee om te gaan. En mocht ze weigeren: ga niet pushen, zulke dingen werken alleen als zij ook bereid is om die herinneringen onder ogen te komen.
Om die twee redenen kun jij wel steun geven, maar geen therapeut voor haar zijn.
Bekijk het zo: Als iemand griep heeft kun je voor hem zorgen totdat het weer overgaat.
Als iemand een ontstoken blindedarm heeft ga je naar de dokter.
In het eerste geval kun je goed helpen met aandacht, warme thee en paracetemol.
Het tweede geval moet je herkennen als een geval waar je een professional nodig hebt.
quote:Op woensdag 5 september 2007 22:02 schreef Nosh het volgende:
Wat jij kunt doen is er voor haar zijn. Níet denken dat je oplossingen kunt bieden, níet denken dat jij je in haar kan inleven, maar wél luisteren, troosten, haar kalm maken als ze het nodig heeft.
Wat zij moet doet doen is inderdaad professionele hulp zoeken. Niet dat therapie een wondermiddel is die zulke sporen doet oplossen, maar het kan wel helpen om het een plaats te geven, en er mee om te gaan. En mocht ze weigeren: ga niet pushen, zulke dingen werken alleen als zij ook bereid is om die herinneringen onder ogen te komen.
En laat de hulpverleningsinstantie maar met de goede hulpverlener komen.
Verder wat Nosh zei.
Wellicht is het allerbeste wat je kan haar proberen te overtuigen dat ze actief hulp moet zoeken, wat opzich al moeilijk genoeg blijkt te zijn voor velen.
quote:Dat kan zijn, maar als vriend kan TS haar dus wel helpen om die stap te nemen.Op donderdag 6 september 2007 01:43 schreef katerwater het volgende:
Iedereen zeg dat ze naar de psycholoog moet. Jullie hebben gelijk hoor, maar als zij daar niet in gelooft, is ze nog niet klaar om het gegeven te verwerken. Dus als ze het nu gaat doen, zal het niet veel helpen.
Verder wat Nosh zei.
Dat is nuttiger dan dat hij zelf dan maar therapeut gaat spelen.
quote:Maar als ze er niet snel mee begint is het ook hopeloos.Op donderdag 6 september 2007 01:43 schreef katerwater het volgende:
Iedereen zeg dat ze naar de psycholoog moet. Jullie hebben gelijk hoor, maar als zij daar niet in gelooft, is ze nog niet klaar om het gegeven te verwerken. Dus als ze het nu gaat doen, zal het niet veel helpen.
Verder wat Nosh zei.
Dan is de schade te groot om er wat mee te kunnen.
ik ben als kind ook misbruikt geweest 6 jaar lang. het enige wat je kan doen is luisteren naar haar, haar troosten... zij moet het zelf verwerken en een plaats geven in haar leven net zoals ik dat heb gedaan. ik denk er soms nog aan maar voor mij is dit een afgesloten hoofdstuk.
quote:Ik zal haar hierop wijzen, ik zag net op de website van EMDR dat er ook therapeuten in de buurt zijn die zo'n therapie kunnen uitvoeren.Op woensdag 5 september 2007 19:50 schreef SHE het volgende:
Ehm; wat je vriendin moet doen is professionele hulp inschakelen.
Die kan haar adivseren of haar huidige situatie het toelaat om nu nog aangifte te doen.
Vwb de littekens; je helpt iemand die misbruikt is er nooit meer bovenop. De enige die haar erbovenop kan helpen is zijzelf.
Maar volgens mij zijn zulke beschadigingen blijvend; je kunt er hooguit mee leren leven.
EMDR therapie schijnt goede resultaten te boeken; misschien een idee haar hierop te wijzen.
thanx iig voor de tip:)
quote:Ze heeft een kennis die met een traumatische ervaring naar de pscychiater is gegaan,maar na een paar jaar werkte het nog steeds niet,vandaar dat ze er niet echt in gelooft.Op woensdag 5 september 2007 19:50 schreef TNA het volgende:
Professionele hulp lijkt me toch de enige uitweg hier. Een psycholoog kan ook, of een maatschappelijk werker, klinkt allemaal wat minder heftig dan een psychiater. Maar gelooft ze er echt niet in of is ze er bang voor, net zoals voor die flashbacks?
quote:Tja je hebt geen idee hoeveel woede ik heb gehad tegenover die viespeuk,maar hem iets aandoen lijkt me geen optie.Op woensdag 5 september 2007 22:39 schreef EggsTC het volgende:
Ik zou hem eens even opzoeken als hij nog vrij rond loopt rofl.
quote:Ik heb haar niet naar gevraagd,juist omdat ik bang ben dat het weer verkeerde gevoelens naar boven brengt.Op woensdag 5 september 2007 22:59 schreef LoggedIn het volgende:
hoe oud was ze dan? hoe lang duurde het?
quote:Oh nee idd,maar zo bedoelde ik het eigenlijk nietOp donderdag 6 september 2007 08:26 schreef masmax het volgende:
en noem haar niet: "zo iemand"
quote:Ik hoop dat ze het ook een plaats kan geven,en ik wil haar ook heel graag troosten,maar ze houdt het allemaal binnen,er zijn momenten waarin ze opeens helemaal stil en depressief wordt,en ik probeer haar dan wel op andere gedachten te brengen,maar dat lukt ook niet.Op donderdag 6 september 2007 09:50 schreef aikhibba het volgende:
hey
ik ben als kind ook misbruikt geweest 6 jaar lang. het enige wat je kan doen is luisteren naar haar, haar troosten... zij moet het zelf verwerken en een plaats geven in haar leven net zoals ik dat heb gedaan. ik denk er soms nog aan maar voor mij is dit een afgesloten hoofdstuk.
quote:Kan ook zijn dat de psych en die kennis niet goed bij elkaar pastte. Dat kan ook met je vriendin gebeuren maar er zullen er vast wel een aantal tussen zitten met wie het wel klikt en die haar dus verder kunnen helpen.Op donderdag 6 september 2007 11:37 schreef zevier het volgende:
[..]
Ze heeft een kennis die met een traumatische ervaring naar de pscychiater is gegaan,maar na een paar jaar werkte het nog steeds niet,vandaar dat ze er niet echt in gelooft.
Wat dat betreft spreek ik deels uit ervaring. 3 maatschappelijk werkers gehad en maar 1 bij wie het echt klikte en ik voorruitgang boekte.
Belangrijkste is dat ze er zelf 100% achter staat, anders gaat zoiets nooit werken.
quote:Nee, zij hoeft niet naar een psycholoog of een psychiater, zij doet er verstandig om (professionele) hulp te zoeken. Dat hoeft helemaal geen psy* te zijn, maar een maatschappelijk werkster (het geslacht lijkt mij van belang in deze), of lotgenotengroepen. Van de rest weet ik het niet, maar dat is eigenlijk waarom ik het bericht van Nosh aanhaalde.Op donderdag 6 september 2007 01:43 schreef katerwater het volgende:
Iedereen zeg dat ze naar de psycholoog moet. Jullie hebben gelijk hoor, maar als zij daar niet in gelooft, is ze nog niet klaar om het gegeven te verwerken. Dus als ze het nu gaat doen, zal het niet veel helpen.
Verder wat Nosh zei.
Verder zou TS er verstandig aan doen, om voorzichzelf een vangnet te maken, praat er over met je ouders, ofgoede vrienden. Dan bedoel ik dat jij jouw gevoelens over het geheel niet meteen bij je vriendin moet droppen. Wel laten zien dat jij haar steunt en dat jij het ook allemaal serieus neemt. Alleen niet bij droppen dat jij het moeilijk hebt met het feit dat zij het moeilijk heeft. Dat schept, vreemd genoeg afstand tussen jullie.
Sterkte
Zij hoeft niet opgescheept te zitten met hoe erg jij het allemaal wel niet vindt, daar heeft ze niks aan.
En 'zo iemand' klinkt ook niet heel fantastisch. Ze is namelijk nog steeds dezelfde persoon hoor.
Ze is wel slachtoffer, maar dat hoeft niet te betekenen dat je haar ook moet behandelen als slachtoffer.
Misschien kun je lotgenoten van haar benaderen die voor haar het hulp & aangifte proces kunnen verhelderen. Het is duidelijk dat het voor haar nog helemaal niet afgesloten is, zij kan er nog niet mee omgaan... (en dat kan haar ook niet kwalijk genomen worden)
Hetgene dat je kunt doen is haar steunen en een luisterend oor bieden. Voor de rest kun jij het niet voor haar oplossen, probeer dat vooral ook niet. Word geen probleemeigenaar. Het is haar probleem en je bent er om te praten, maar word niet haar prive-shrink. Dat zie je in veel van dit soort gevallen gebeuren namelijk en daar heb je alleen maar jezelf mee.
quote:Goeie psychotherapeut. Geen psychiater, want die is voor de medische kant van depressies, en dit heeft een duidelijke oorzaak. Waarschijnlijk PTSS. Moet verwerkt worden en dat zal een lange weg zijn. Wel een die het waard is. Voor de verwerking is aangifte wellicht wel zeer belangrijk, maar dat zou ik overleggen met de therapeut. Zonder die therapeut gaat het niks worden met die verwerking. Wel de verjaring in de gaten houden: tot haar 30e als het misbruik voor haar 18e plaatsvond, meen ik.Op woensdag 5 september 2007 19:43 schreef zevier het volgende:
Ik kan haar natuurlijk niet in deze situatie laten,maar zelf weet ik ook niet goed hoe ik dit moet oplossen,hebben jullie alsjeblieft advies voor mij?
Succes en sterkte.
V. (zo iemand
)[ Bericht 2% gewijzigd door V. op 06-09-2007 16:02:15 ]
quote:Het klinkt niet fantastisch nee, maar laten we TS de benefit of the doubt geven, en er van uit gaan dat hij het goed bedoeld, als in, 'Hoe kan ik het beste mijn vriendin, slachtoffer van seksueel kindermisbruik, bijstaan'. Ik had het zo gelezen eigenlijk.Op donderdag 6 september 2007 14:12 schreef Wolkje het volgende:
[...]
En 'zo iemand' klinkt ook niet heel fantastisch. Ze is namelijk nog steeds dezelfde persoon hoor.
Ze is wel slachtoffer, maar dat hoeft niet te betekenen dat je haar ook moet behandelen als slachtoffer.
quote:Ik ook. Het lijkt mij toch echt dat hij oprecht hiermee zit en dat hij meer is gebaat bij serieuze reacties in plaats van politiek correcte reacties.Op donderdag 6 september 2007 19:49 schreef Inekris het volgende:
[..]
Het klinkt niet fantastisch nee, maar laten we TS de benefit of the doubt geven, en er van uit gaan dat hij het goed bedoeld, als in, 'Hoe kan ik het beste mijn vriendin, slachtoffer van seksueel kindermisbruik, bijstaan'. Ik had het zo gelezen eigenlijk.
V.
Misschien kan je haar aanraden om met lotgenoten te praten. Dat kan bijvoorbeeld op internet op www.seksueelmisbruikt.nl (een kleinschalig forum waar iedereen erg hecht met elkaar is) of op www.deurknop.nl (grootschaliger en ook anoniemer) De drempel is erg laag en het kan haar echt veel verder helpen.
Op den duur is professionele hulp misschien wel beter, maar probeer haar daar niet in te pushen. Iemand die niet geholpen wíl worden, kan ook niet geholpen worden. Dat is 1 van de eerste principes binnen de hulpverlening.
Ik vind het echt echt echt heel lief dat je er voor haar wilt zijn, begrijp me niet verkeerd. Veel mensen lopen weg, uit angst, omdat het te moeilijk en te zwaar wordt. Jij doet dat niet; respect! Jij doet dat niet, dat is echt goed. Wél raad ik je aan om jezelf niet te vergeten. Het is niet de bedoeling dat er nog 1 aan haar trauma naar de klote gaat (als ik dat even zo mag formuleren)
Succes
En je mag me altijd PM'en.
Crystal
quote:Op zich waar, maar als een misbruikslachtoffer wellicht via een weg als deze of de fora die jij noemt door misbruikslachtoffers juist wordt gemeld dat dat het enige is dat zal helpen, misschien dat ze het van ons iets eerder aanneemt?Op donderdag 6 september 2007 21:03 schreef Crystal_Mind het volgende:
Op den duur is professionele hulp misschien wel beter, maar probeer haar daar niet in te pushen. Iemand die niet geholpen wíl worden, kan ook niet geholpen worden. Dat is 1 van de eerste principes binnen de hulpverlening.
Als een partner het suggereert -en dan ook heeft over een psychiater, een term die natuurlijk -deels onterecht- een walm van 'gekkendokter' om zich heen heeft hangen- levert dat wellicht meer weerstand op.
V.
Ze heeft waarschijnlijk nog een lange weg te gaan.
Maar het si een goed teken dat ze het met jou deelt,daar was al veel moed voor nodig !
quote:Zo bedoelde ik het ook niet. Sorry ts, als het zo over kwam.Op donderdag 6 september 2007 20:19 schreef Verbal het volgende:
[..]
Ik ook. Het lijkt mij toch echt dat hij oprecht hiermee zit en dat hij meer is gebaat bij serieuze reacties in plaats van politiek correcte reacties.
V.
Ik wens jullie veel sterkte allebei.
quote:Mensen die in hun jeugd misbruikt en/of mishandeld zijn, nemen eerder iets aan van mensen die hetzelfde is overkomen ja, daarom had ik al naar lotgenoten gewezen.Op donderdag 6 september 2007 21:48 schreef Verbal het volgende:
[..]
Op zich waar, maar als een misbruikslachtoffer wellicht via een weg als deze of de fora die jij noemt door misbruikslachtoffers juist wordt gemeld dat dat het enige is dat zal helpen, misschien dat ze het van ons iets eerder aanneemt?
quote:Precies. Scherp verwoord ook: deze mensen zitten namelijk vaak met levensvragen. En op levensvragen verwachten mensen dat ze 'oplossingen' of 'antwoorden' krijgen, terwijl je daar juist niet naar moet streven.Op woensdag 5 september 2007 22:02 schreef Nosh het volgende:
Wat jij kunt doen is er voor haar zijn. Níet denken dat je oplossingen kunt bieden, níet denken dat jij je in haar kan inleven, maar wél luisteren, troosten, haar kalm maken als ze het nodig heeft.
quote:Zo bedoelde ik het idd ook,ik heb het niet zo goed geformuleerd.Op donderdag 6 september 2007 19:49 schreef Inekris het volgende:
[..]
Het klinkt niet fantastisch nee, maar laten we TS de benefit of the doubt geven, en er van uit gaan dat hij het goed bedoeld, als in, 'Hoe kan ik het beste mijn vriendin, slachtoffer van seksueel kindermisbruik, bijstaan'. Ik had het zo gelezen eigenlijk.
quote:Geeft niks ik heb het verkeerd geformuleerd, thanx iig voor je advies.Op donderdag 6 september 2007 23:14 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Zo bedoelde ik het ook niet. Sorry ts, als het zo over kwam.
Ik wens jullie veel sterkte allebei.
quote:Mwah geen levensvragen, meer vragen over dingen die door anderen als vanzelfsprekend worden aangenomen; dingen waar anderen geen vraagtekens bij zetten...Op vrijdag 7 september 2007 02:03 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Precies. Scherp verwoord ook: deze mensen zitten namelijk vaak met levensvragen. En op levensvragen verwachten mensen dat ze 'oplossingen' of 'antwoorden' krijgen, terwijl je daar juist niet naar moet streven.
Bijvoorbeeld: "Vindt hij me aardig of wil hij me alleen maar gebruiken" (bij een gewone ongecompliceerde arm om je heen) Of: "Bestaat er ergens een plek waar ik veilig kan zijn?" Of: "Mag ik nee zeggen?" "Ben ik het waard?" (bij mooie dingen die op je pad komen) "Raak ik het niet weer kwijt?" (bij hetzelfde...
En misschien ook wel "Wie ben ik?" maar ik denk dat iedereen bezig is met antwoord zoeken op die vraag...
Bij therapie speelt niet zozeer de gebruikte methode, maar wel de relatie met de therapeut.
Ik denk daarom dat die therapeute waarop ik doel, het meisje best wel eens uit de put kan krijgen.
Stuur bij interesse maar een pm.
quote:Even een andere kant: denk ook aan jezelf. Hoe deze situatie zichzelf op gaat lossen ligt aan haar bereidheid om dit 'aan te pakken'. Denk ook dat je jezelf, voor zover je dat nog niet gedaan hebt, de vraag moet stellen: "kan en wil ik hiermee omgaan?" en "besef ik mezelf dat dit wel eens heel veel geduld van me gaat vergen?".Op woensdag 5 september 2007 19:43 schreef zevier het volgende:
Hoi allemaal,
Mijn vriendin heeft een probleem wat haar constant lastig valt.
Ze is als kind sexueel misbruikt door een bekende en ze durfde er pas heel laat mee te komen.
Nu wordt ze al 5 jaar er dagelijks aan herrinerd en wordt uit het niets nogal depressief als er ook maar iets haar eraan herrinert.
De persoon die dit haar heeft begaan is altijd nog vrij,want ze heeft geen verklaring afgelegd,ze is nu bang dat als ze een verklaring aflegt haar verleden weer terug komt en flashbacks van vroeger krijgt, ik heb een een pscychiater aangeraden maar daar gelooft ze niet echt in.
Ik kan haar natuurlijk niet in deze situatie laten,maar zelf weet ik ook niet goed hoe ik dit moet oplossen,hebben jullie alsjeblieft advies voor mij?
Als ik een suggestie aan mag dragen: PMT en hapnotherapie. PMT staat voor Psycho Motorische Therapie. Bij beide vormen wordt de nadruk gelegd op het contact maken met je lichaam en het 'verwerken' van trauma's. Je lichaam is nl. heel intelligent, zij onthoudt veel (al dan niet onbewust). Dit naast de gesprekken bij een psycholoog.
Overigens las ik ook ergens dat iemand die seksueel misbruikt is, hier altijd schade van zal ondervinden de rest van zijn/haar leven. Dit wil ik bestrijden. Het is idd verdomd lastig en het vertrouwen is heel hard beschaamd, maar als vertrouwen in iemand is teruggevonden -en dat duurt lang- kan het prima.
En als laatste: trap niet in de valkuil om overal begrip voor te tonen en mee te gaan in haar ontwijkend gedrag - mocht ze echt geen therapie willen - om niet naar haar verleden te kijken. Ten eerste lost het niets op, verergert het de situatie alleen maar en ten tweede gaat dit ten koste van jezelf en kun je er donder op zeggen dat je relatie stukloopt.
quote:Dat is waar, als het maar niet blijft hangen in een verzameling kijk-ons-eens-allemaal-misbruikt-zijn-sfeertje. Niet dat dat zo ís, maar ik ken verhalen...Op donderdag 6 september 2007 23:45 schreef Inekris het volgende:
[..]
Mensen die in hun jeugd misbruikt en/of mishandeld zijn, nemen eerder iets aan van mensen die hetzelfde is overkomen ja, daarom had ik al naar lotgenoten gewezen.
V.
quote:Goed advies en ook echt het enige wat ze zou moeten doen.Op woensdag 5 september 2007 19:43 schreef zevier het volgende:
.... ik heb een een pscychiater aangeraden ...
Wellicht kan ze via/naast die psych ook EMDR gaan doen.
www.emdr.nl
Groet jwjw
quote:Nee, geen goed advies. Een psychiater is voor de medische kant, niet voor de traumatische kant, daar heb je psychotherapeuten voor.Op zaterdag 8 september 2007 09:57 schreef jwjw het volgende:
[..]
Goed advies en ook echt het enige wat ze zou moeten doen.
V.
V.
quote:Die discussie gaan we hier niet voerenOp zaterdag 8 september 2007 11:31 schreef American_Nightmare het volgende:
Worden dit soort trauma's niet deels aangepraat door de maatschappij? Sommige mensen gaan er namelijk helemaal aan onderdoor en anderen hebben er nauwelijks last van. Het is dus echt geen feit dat vroeger misbruik tot latere ernstige problemen lijdt.
.quote:Dat jij het niet ziet, wil niet zeggen dat het er ook niet is.Op zaterdag 8 september 2007 11:31 schreef American_Nightmare het volgende:
Worden dit soort trauma's niet deels aangepraat door de maatschappij? Sommige mensen gaan er namelijk helemaal aan onderdoor en anderen hebben er nauwelijks last van. Het is dus echt geen feit dat vroeger misbruik tot latere ernstige problemen lijdt.
Als ik mijzelf als voorbeeld neem: ik ben volgend jaar klaar met een universitaire studie.
Ik heb nooit crimineel gedrag vertoond, nooit aan de drugs of alcohol geweest, ik ben niet depressief, heb geen persoonlijkheidsstoornis, ik ben makkelijk in de omgang, over het algemeen vrolijk, er zijn geen objectieve maten waaraan valt te zien dat ik het moeilijk heb gehad. Dat wil niet zeggen dat het lijden er niet is (geweest).
Dat lijden is vaak moeilijk te zien door anderen in de niet-directe omgeving, maar dat wil niet zeggen dat het er niet is.
Overigens ben ik het absoluut niet eens met de uitspraak: "Het slachtoffer heeft levenslang".
Ik denk dat er goed mee om te leren gaan is op die manier dat het je leven niet meer beheerst en er niet of nauwelijks meer lijden is.
quote:Dat is een misverstand. Hoewel een psychiater een arts is, zijn de meeste ook therapeut. En sommige zelfs verrekte goed.Op zaterdag 8 september 2007 11:18 schreef Verbal het volgende:
[..]
Nee, geen goed advies. Een psychiater is voor de medische kant, niet voor de traumatische kant, daar heb je psychotherapeuten voor.
V.
quote:Nee, dat is ook zeker niet bedoeling, en ik weet wat jij bedoelt. Inderdaad is er een groep mensen die kokketeert met hun ik-ben-zo-zielig verleden, maar dat is een heel ander verhaal.Op vrijdag 7 september 2007 19:40 schreef Verbal het volgende:
[..]
Dat is waar, als het maar niet blijft hangen in een verzameling kijk-ons-eens-allemaal-misbruikt-zijn-sfeertje. Niet dat dat zo ís, maar ik ken verhalen...
V.
quote:Precies, niets mis met een psychiater. Medicatie kan immers ook een belangrijke rol vervullen in de behandeling.Op zaterdag 8 september 2007 12:39 schreef Inekris het volgende:
[..]
Dat is een misverstand. Hoewel een psychiater een arts is, zijn de meeste ook therapeut. En sommige zelfs verrekte goed.
Er zijn ook psychiaters die gespecialiseerd zijn in traumaverwerking.....
En ja, ik heb daar (goede) ervaringen mee.
quote:Wat een onzin zeg...Op zaterdag 8 september 2007 11:31 schreef American_Nightmare het volgende:
Worden dit soort trauma's niet deels aangepraat door de maatschappij? Sommige mensen gaan er namelijk helemaal aan onderdoor en anderen hebben er nauwelijks last van. Het is dus echt geen feit dat vroeger misbruik tot latere ernstige problemen lijdt.
Mensen die er zogenaamd geen last van hebben, stoppen dit soort zaken vaak gewoon weg.
Vroeg of laat komt zoiets altijd weer eens naar boven.
Daar is voldoende over onderzocht en geschreven.
Het belangrijkste is om zo snel als mogelijk hulp te krijgen. En misschien hebben die mensen "die er nauwelijks last van hebben" deze al wel gehad.
Feit blijft dat je er door beschadigd wordt, dat zal iedere psycholoog, therapheut of psychiater je kunnen vertellen.
Natuurlijk kun je , na de juiste behandeling, uiteindelijk gewoon weer verder. Sterker nog, je zult wel moeten!
En ja, (komt ie weer) daar heb ik veel ervaring mee.
Dus je moet kiezen of je bent haar vriendje of je bent haar hulpverlener. Als beide tegelijk probeerd te zijn zul je in beide falen.
quote:Hulpverleners zijn geen probleemoplosser. Je moet zelf je probleem oplossen, maar hulpverleners proberen je een zo goed mogelijke handreiking te geven daarbij..Op zaterdag 8 september 2007 23:59 schreef Spacehamster het volgende:
Er is een hele goede reden dat hulpverleners (probleemoplossers) geen relatie mogen aangaan met hun clienten.
Dus je moet kiezen of je bent haar vriendje of je bent haar hulpverlener. Als beide tegelijk probeerd te zijn zul je in beide falen.
Overigens ben ik het verder wel met je eens.
Trouwens, hulpverleners beginnen geen relatie met clienten omdat er dan sprake is van een verbogen machtsverhouding en dat is volgens de westerlijke maatschappelijke norm 'niet gezond' ...
quote:Hmm. Denk dat je gelijk hebt uiteindelijk. Zit toch wat psychischer dan levensbeschouwelijk, idd.Op vrijdag 7 september 2007 14:55 schreef Crystal_Mind het volgende:
[..]
En misschien ook wel "Wie ben ik?" maar ik denk dat iedereen bezig is met antwoord zoeken op die vraag...
quote:Waarom eigenlijk niet? Iedereen heeft hier en daar wel een trauma opgelopen in zijn leven dat krijg je er gratis bij.Op zaterdag 8 september 2007 12:08 schreef clumsy_clown het volgende:
[..]
Die discussie gaan we hier niet voeren
Je kan wel een steun voor haar zijn.. haar kracht zijn of diegene zijn bij ze altijd troost en liefde kan vinden.
Voor de rest is het belangrijk nooit moe ervan te worden of het gevoel te hebben "oke nou weten we het wel" als ze er 10 jaar later het er nog over heeft. (klinkt beetje simplistisch maar je begrijpt wat ik bedoel denk ik)
Zelfs met therapie is het niet iets wat je vergeet.
(ben zelf jarenlang misbruikt dus tja)
quote:Dat kan dan dus in een ander topic dan dit, waarin TS om hulp vraagt, niet om een analyse of het probleem wel reëel is of aangepraat.Op zondag 9 september 2007 04:51 schreef schvvmert het volgende:
[..]
Waarom eigenlijk niet? Iedereen heeft hier en daar wel een trauma opgelopen in zijn leven dat krijg je er gratis bij.
V.
quote:Precies.Op zondag 9 september 2007 10:50 schreef Verbal het volgende:
[..]
Dat kan dan dus in een ander topic dan dit, waarin TS om hulp vraagt, niet om een analyse of het probleem wel reëel is of aangepraat.
V.
Zij zal de eerste stap moeten zetten door proffessionele hulp in te schakelen.
Zolang ze dit niet doet kan ze niet geholpen worden en die flashbacks etcetera zijn er al en die zullen er haar hele leven blijven
Een psychiater kan haar helpen ermee om te leren gaan zodat zij normaal kan functioneren.
Sterkte voor haar en succes.
quote:Nee, duh.... Maar het is het soort mensen dat het dichst in de buurt komt van probleemoplossers.Op zondag 9 september 2007 03:49 schreef Crystal_Mind het volgende:
Hulpverleners zijn geen probleemoplosser. Je moet zelf je probleem oplossen, maar hulpverleners proberen je een zo goed mogelijke handreiking te geven daarbij..
Okay ik geef toe dat mijn wordplay in het water viel...
quote:Euhm, kuch.. als psychiater in opleiding kan ik je vertellen dat de meeste psychiaters ook psychotherapeuten zijn. We krijgen in onze opleiding veel psychotherapie om de meeste stoornissen te behandelen.Op zaterdag 8 september 2007 11:18 schreef Verbal het volgende:
[..]
Nee, geen goed advies. Een psychiater is voor de medische kant, niet voor de traumatische kant, daar heb je psychotherapeuten voor.
V.
quote:Heb ik weer wat geleerdOp zondag 30 september 2007 23:07 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
Euhm, kuch.. als psychiater in opleiding kan ik je vertellen dat de meeste psychiaters ook psychotherapeuten zijn. We krijgen in onze opleiding veel psychotherapie om de meeste stoornissen te behandelen.
En moet ik mijn voormalige therapeut even hartig toespreken
V.