R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De eerste dag weer naar school, en alle positiviteit is weg. Ik heb gedurende de vakantie zo veel moeite geprobeerd te doen om alles weer in orde te krijgen.
Waarom lijkt het net alsof iedereen je pijn probeert te doen?
Waarom kan ik niet gewoon normaal net als iedereen zijn?
Waarom voel ik me toch steeds zo ongelukkig?
Waarom wordt elke keer als ik iets bereikt lijk te hebben dat weer van me afgepakt te worden?
Wat is het nut van mijn bestaan als ik me voortdurend zo voel?
Waarom denk ik teveel?
Waarom heb ik zo weinig vrienden?
Hoe moet ik dit allemaal gaan oplossen?
Waarom durf ik geen zelfmoord te plegen? Dat zo zo makkelijk zijn...
Waarom kan er nou nooit eens iets goed gaan?
Hebben andere mensen nou niet door hoeveel pijn ze me doen?
Hoe kan het dat ik me zo eenzaam voel met zoveel mensen op de wereld?
Waarom voel ik me eenzaam?
Waarom ben ik voor alles zo bang?
Wat moet ik nou toch nog doen?
Waarom wordt mij nou geen rustig en gelukkig leven gegund?
Waarom maak ik alles zo ingewikkeld?
Waarom heb ik in het verleden alles verziekt door enkel slechte beslissingen te nemen?
Waarom blijf ik slechte beslissingen nemen?
Ik weet het niet meer, en er komen steeds meer problemen bij... En er is niemand aan wie ik het kwijt kan, niemand die me helpt, schijnbaar niemand die ziet hoe ik me voelt.
Ik ben nooit opzettelijk slecht geweest tegen iemand, sterker nog, ik sta altijd klaar voor mensen, ik ben altijd bereid te helpen.
Alle klootzakken die voortdurend mij op de hak nemen, voortdurend mij proberen kapot te maken met hun opmerkingen, die zijn wel gelukkig, die hebben wel vrienden, die krijgen wel aandacht van meiden?
En voor alles wat ik ooit voor anderen gedaan heb, wat heb ik daar voor terug gekregen?
Ik weet het niet meer. Ik zie het niet meer zitten. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Ik weet niet eens of ik wel dood wil. Ik weet alleen dat ik op deze manier niet verder wil.
Ik zit serieus zo in de stress dat ik niet eens meer mijn pincode voor internetbankieren wist.
Ik denk dat ik wegloop als ik het loon van mijn vakantiewerk op mijn rekening heb. Dan kan ik in ieder geval voorlopig eten kopen.
Ik wil niet meer naar school, maar ik wil ook niet alleen thuiszitten.
Eigenlijk weet ik helemaal niet wat ik wil, niet waar ik heen wil.
Ik heb het gevoel dat ik vast zit, en ik kan geen kant meer uit.
En dat terwijl ik eindelijk het gevoel had dat ik op de goede weg zat. EN NU DIT
Waarom lijkt het net alsof iedereen je pijn probeert te doen?
Waarom kan ik niet gewoon normaal net als iedereen zijn?
Waarom voel ik me toch steeds zo ongelukkig?
Waarom wordt elke keer als ik iets bereikt lijk te hebben dat weer van me afgepakt te worden?
Wat is het nut van mijn bestaan als ik me voortdurend zo voel?
Waarom denk ik teveel?
Waarom heb ik zo weinig vrienden?
Hoe moet ik dit allemaal gaan oplossen?
Waarom durf ik geen zelfmoord te plegen? Dat zo zo makkelijk zijn...
Waarom kan er nou nooit eens iets goed gaan?
Hebben andere mensen nou niet door hoeveel pijn ze me doen?
Hoe kan het dat ik me zo eenzaam voel met zoveel mensen op de wereld?
Waarom voel ik me eenzaam?
Waarom ben ik voor alles zo bang?
Wat moet ik nou toch nog doen?
Waarom wordt mij nou geen rustig en gelukkig leven gegund?
Waarom maak ik alles zo ingewikkeld?
Waarom heb ik in het verleden alles verziekt door enkel slechte beslissingen te nemen?
Waarom blijf ik slechte beslissingen nemen?
Ik weet het niet meer, en er komen steeds meer problemen bij... En er is niemand aan wie ik het kwijt kan, niemand die me helpt, schijnbaar niemand die ziet hoe ik me voelt.
Ik ben nooit opzettelijk slecht geweest tegen iemand, sterker nog, ik sta altijd klaar voor mensen, ik ben altijd bereid te helpen.
Alle klootzakken die voortdurend mij op de hak nemen, voortdurend mij proberen kapot te maken met hun opmerkingen, die zijn wel gelukkig, die hebben wel vrienden, die krijgen wel aandacht van meiden?
En voor alles wat ik ooit voor anderen gedaan heb, wat heb ik daar voor terug gekregen?
Ik weet het niet meer. Ik zie het niet meer zitten. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Ik weet niet eens of ik wel dood wil. Ik weet alleen dat ik op deze manier niet verder wil.
Ik zit serieus zo in de stress dat ik niet eens meer mijn pincode voor internetbankieren wist.
Ik denk dat ik wegloop als ik het loon van mijn vakantiewerk op mijn rekening heb. Dan kan ik in ieder geval voorlopig eten kopen.
Ik wil niet meer naar school, maar ik wil ook niet alleen thuiszitten.
Eigenlijk weet ik helemaal niet wat ik wil, niet waar ik heen wil.
Ik heb het gevoel dat ik vast zit, en ik kan geen kant meer uit.
En dat terwijl ik eindelijk het gevoel had dat ik op de goede weg zat. EN NU DIT
Gewoon minder over nadenken en schijt hebben !
Minds are like parachutes. They only function when open.
Hoe oud ben je TS? Misschien is het de leeftijd waarin je zit waardoor je in de knel zit. Kan je niet met de vertrouwenspersoon op school praten?
Wat zeggen ze dan precies tegen je?
En op wat voor school/klas zit je?
En op wat voor school/klas zit je?
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Lekker korte en bondige OP.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Weetje wat jij moet doen : Op een sport gaan ! gewoon lekker conditie opbouwen ... ik zweer het als ik een paar weken niet sport voel ik me veel minder goed dan als ik wel sport !
Minds are like parachutes. They only function when open.
Praten, praten, praten met iemand die goed kan luisterem, relativeren en je advies kan geven en nooit de moed opgeven! Kop op!
Geef eens een duidelijkere omschrijving van je probleem. Misschien moet je eens met hele andere mensen gaan optrekken. Er zijn altijd wel figuren die je aardig vinden.
Allerlei vervelende opmerkingen, gewoon echt vanalles. Niemand dekt me ook in. Maar sowieso vinden de meeste andere mensen mij niet interessant genoeg om eens iets tegen me te zeggen.quote:Op maandag 3 september 2007 13:24 schreef Flashwin het volgende:
Wat zeggen ze dan precies tegen je?
Maar, zoals ook in mijn vorige topic stond, school brengt zo enorm veel problemen met zich mee. Een van mijn keuzevakken zit ik in een compleet andere klas, en als er eens iets gedaan moet worden, moet ik dat altijd alleen doen. Alles en iedereen negeert me, en iedereen die dat niet doet, maakt rotopmerkingen. Waar vervolgens anderen ook nog om gaan lachen.
Waarom zien mensen niet in dat ze me pijn doen?
17.quote:Op maandag 3 september 2007 13:24 schreef Scorpie het volgende:
Hoe oud ben je TS? Misschien is het de leeftijd waarin je zit waardoor je in de knel zit. Kan je niet met de vertrouwenspersoon op school praten?
Kijk, dat zou wellicht wel kunnen, maar dan worden gegarandeerd mijn ouders er ook bijgehaald, en dat wil ik niet.
Als dit je eerste schooldag was heb je vast een mooie nieuwe schoolgids gekregen. Daar staat het nummer in van een schoolmaatschappelijk medewerker. Die moet je *nu* bellen om een afspraak te maken. Wij kunnen je vanaf hier honderden adviezen geven en praten over wat er mis is, maar hij/zij is de enige die er samen met jou wat aan kan gaan doen. Je zegt dat je vroeger foute keuzes hebt gemaakt, doe nu dan het juiste en geef jezelf een schop onder je kont. Ik weet niet of het terecht is dat je je zo depressief voelt, maar er is maar één manier om daarachter te komen.
Weglopen heeft geen zin. Waar loop je dan precies voor weg, als het probleem in jou zit?
Weglopen heeft geen zin. Waar loop je dan precies voor weg, als het probleem in jou zit?
Nee hoor, je vertrouwenspersoon heeft zwijgplicht en zal het niet tegen je ouders mogen vertellen als jij zegt dat je dat niet wilt.quote:Op maandag 3 september 2007 13:31 schreef benzin het volgende:
[..]
17.
Kijk, dat zou wellicht wel kunnen, maar dan worden gegarandeerd mijn ouders er ook bijgehaald, en dat wil ik niet.
Is er niemand in je omgeving weer je mee kunt praten? Ouders, broer/zus, iemand op school....
Ga anders eens naar de huisarts met je verhaal... hij kan je ook doorverwijzen naar iemand anders als dat nodig is. Krop het niet op maar praat erover!
Ga anders eens naar de huisarts met je verhaal... hij kan je ook doorverwijzen naar iemand anders als dat nodig is. Krop het niet op maar praat erover!
* I intend to live forever, so far so good! *
Wat is er precies gebeurd dan? Wat hebben ze tegen je gezegd, wat hebben anderen gedaan dat je je nu zo voelt?
Ja, die met de ballen in de bek.
ik weet niet hoe je eruit ziet, maar misschien moet je wat meer aan je uiterlijk gaan doen, nieuwe kleren kopen, haar anders doen. Het kan zijn dat je dit niet wilt of dat je dan niet jezelf bent maargoed het kan wel een oplossing zijn.quote:Op maandag 3 september 2007 13:30 schreef benzin het volgende:
[..]
Allerlei vervelende opmerkingen, gewoon echt vanalles. Niemand dekt me ook in. Maar sowieso vinden de meeste andere mensen mij niet interessant genoeg om eens iets tegen me te zeggen.
Maar, zoals ook in mijn vorige topic stond, school brengt zo enorm veel problemen met zich mee. Een van mijn keuzevakken zit ik in een compleet andere klas, en als er eens iets gedaan moet worden, moet ik dat altijd alleen doen. Alles en iedereen negeert me, en iedereen die dat niet doet, maakt rotopmerkingen. Waar vervolgens anderen ook nog om gaan lachen.
Waarom zien mensen niet in dat ze me pijn doen?
En scheld eens terug, bijt van je af. Pak die andere mensen eens op hun negatieve kenmerken.
Dat is niet waar, ze hebben geheimhoudplicht. Zolang jij aangeeft dat je niet wil dat je ouders het weten gebeurt dat niet, tenzij je op het punt staat om zelfmoord te plegen, maar op dat moment zijn je ouders wel de minste van je zorgen .quote:Op maandag 3 september 2007 13:31 schreef benzin het volgende:
[..]
17.
Kijk, dat zou wellicht wel kunnen, maar dan worden gegarandeerd mijn ouders er ook bijgehaald, en dat wil ik niet.
Ik zie in een ouder topic van je dat je bij de psycholoog bent geweest en dat na het intakegesprek alweer wilde opgeven. Heb je dat gedaan?
Jongen, je moet voor jezelf leren opkomen. Ga op fitness, ga sporten, ga iets doen waardoor je stopt met het nadenken over het verleden en je alleen maar op de toekomst richt. Begin met je lichaam, als dat 100% fit is kun je gaan werken aan een fitte geest. Klinkt cliche, is gewoon een harde waarheid
Je zit op de middelbare school en binnen korte tijd ga je naar het hoger onderwijs. Daar is het ieder voor zich. Hoewel het negatief is, praten er nu nog mensen tegen je. Op het hoger onderwijs zul je gewoon genegeerd worden. Dat is op den lange duur nog pijnlijker, zeker in een zaal met 500 studenten.
Daarom moet je nu beginnen met aan jezelf werken voordat het te laat is.
Je zit op de middelbare school en binnen korte tijd ga je naar het hoger onderwijs. Daar is het ieder voor zich. Hoewel het negatief is, praten er nu nog mensen tegen je. Op het hoger onderwijs zul je gewoon genegeerd worden. Dat is op den lange duur nog pijnlijker, zeker in een zaal met 500 studenten.
Daarom moet je nu beginnen met aan jezelf werken voordat het te laat is.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Het probleem is dat ik altijd alleen ben, er zijn zelfs serieus mensen uit hetzelfde leerjaar (sterker nog, meer dan de helt, sowieso bijna alle meiden) met wie ik nog nooit heb gepraat in de 5 jaar dat ik nu op school zit.quote:Op maandag 3 september 2007 13:28 schreef Sensation89 het volgende:
Geef eens een duidelijkere omschrijving van je probleem. Misschien moet je eens met hele andere mensen gaan optrekken. Er zijn altijd wel figuren die je aardig vinden.
Mensen zeggen ook nooit eens iets tegen mij.
En dan zijn er wat types die wel dingen zeggen, maar dat zijn altijd gewoon rotopmerkingen.
Dat alleen zijn levert problemen op. Allereerst voel ik me verschrikkelijk leeg en alleen, daarnaast levert het met school problemen op. Op het moment dat de leraar al zegt, 'zoek een partner' of iets dergelijks, krijg ik het al benauwd.
En als ik het eens ga proberen, dan vraag ik het aan iemand met wie ik soms praat ofzo, maar meestal heeft die al iemand of een paar mensen waarmee hij/zij alles samen doet. Nja, dat doe ik dan meestal ook maar een keer, want ik voel me dan verschrikkelijk afgewezen, en sowieso de eerste maand probeer ik dat niet meer.
Ik moet altijd alles alleen doen, of ik wordt bij mensen gezet die mij liever niet in de buurt hebben door de docent.
Verder zit ik in de klas altijd alleen, en na schooltijd maar gelijk naar huis, en dan omdat ik niets beters te doen heb maar computeren, tv-kijken of gitaarspelen. Dan ga ik naar bed. Eerst uren piekeren en huilen, uiteindelijk val ik in slaap. Vervolgens weer exact zo'n zelfde dag.
Dat is in het kort het probleem.
Luister absoluut naar de onmetelijke wijsheid van die onhandige clown!quote:Op maandag 3 september 2007 13:33 schreef clumsy_clown het volgende:
Als dit je eerste schooldag was heb je vast een mooie nieuwe schoolgids gekregen. Daar staat het nummer in van een schoolmaatschappelijk medewerker. Die moet je *nu* bellen om een afspraak te maken. Wij kunnen je vanaf hier honderden adviezen geven en praten over wat er mis is, maar hij/zij is de enige die er samen met jou wat aan kan gaan doen. Je zegt dat je vroeger foute keuzes hebt gemaakt, doe nu dan het juiste en geef jezelf een schop onder je kont. Ik weet niet of het terecht is dat je je zo depressief voelt, maar er is maar één manier om daarachter te komen.
...
Neem die stap, je zult je alleen al blijer voelen achteraf dat je iets hebt gedaan (!) i.p.v. dat je hebt nagelaten iets te doen en bent gaan zitten kniezen. Het leven kan soms zo onmetelijk onrechtvaardig lijken, en de mesnen om je heen afschuwelijk vrolijk en aangepast, maar iedereen heeft zo zijn problemen ook al zie je ze niet. Je bent op een uitstekende leeftijd om jezelf aan te praten dat je anders bent dan alle andere mensen, alleen daarom al is het handig om te praten, om iets van je depressie met een vertrouwenspersoon te delen, je kunt er alleen maar beter van worden. Alles wat je nus schrijft, dat straal je ook uit in het dagelijks leven, dat kan niet anders.
Je schreef over klootzakken in je leven meen ik, maar je bent zelf helemaal niet positief over jezelf. Zo wordt je je eigen grootste klootzak. Dat is de grootste fout die je kunt maken. Het zit niet zozeer in jezelf, en niet zozeer in die anderen, alswel in de wisselwerking tussen jou en je omgeving. Neem het heft in handen en doe wat clumsy zegt!
twee violen en een trommel en een fluit
Voor alle dingen die me pijnlijk duidelijk maken dat er iets mis is.quote:Op maandag 3 september 2007 13:33 schreef clumsy_clown het volgende:
Weglopen heeft geen zin. Waar loop je dan precies voor weg, als het probleem in jou zit?
