R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De eerste dag weer naar school, en alle positiviteit is weg. Ik heb gedurende de vakantie zo veel moeite geprobeerd te doen om alles weer in orde te krijgen.
Waarom lijkt het net alsof iedereen je pijn probeert te doen?
Waarom kan ik niet gewoon normaal net als iedereen zijn?
Waarom voel ik me toch steeds zo ongelukkig?
Waarom wordt elke keer als ik iets bereikt lijk te hebben dat weer van me afgepakt te worden?
Wat is het nut van mijn bestaan als ik me voortdurend zo voel?
Waarom denk ik teveel?
Waarom heb ik zo weinig vrienden?
Hoe moet ik dit allemaal gaan oplossen?
Waarom durf ik geen zelfmoord te plegen? Dat zo zo makkelijk zijn...
Waarom kan er nou nooit eens iets goed gaan?
Hebben andere mensen nou niet door hoeveel pijn ze me doen?
Hoe kan het dat ik me zo eenzaam voel met zoveel mensen op de wereld?
Waarom voel ik me eenzaam?
Waarom ben ik voor alles zo bang?
Wat moet ik nou toch nog doen?
Waarom wordt mij nou geen rustig en gelukkig leven gegund?
Waarom maak ik alles zo ingewikkeld?
Waarom heb ik in het verleden alles verziekt door enkel slechte beslissingen te nemen?
Waarom blijf ik slechte beslissingen nemen?
Ik weet het niet meer, en er komen steeds meer problemen bij... En er is niemand aan wie ik het kwijt kan, niemand die me helpt, schijnbaar niemand die ziet hoe ik me voelt.
Ik ben nooit opzettelijk slecht geweest tegen iemand, sterker nog, ik sta altijd klaar voor mensen, ik ben altijd bereid te helpen.
Alle klootzakken die voortdurend mij op de hak nemen, voortdurend mij proberen kapot te maken met hun opmerkingen, die zijn wel gelukkig, die hebben wel vrienden, die krijgen wel aandacht van meiden?
En voor alles wat ik ooit voor anderen gedaan heb, wat heb ik daar voor terug gekregen?
Ik weet het niet meer. Ik zie het niet meer zitten. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Ik weet niet eens of ik wel dood wil. Ik weet alleen dat ik op deze manier niet verder wil.
Ik zit serieus zo in de stress dat ik niet eens meer mijn pincode voor internetbankieren wist.
Ik denk dat ik wegloop als ik het loon van mijn vakantiewerk op mijn rekening heb. Dan kan ik in ieder geval voorlopig eten kopen.
Ik wil niet meer naar school, maar ik wil ook niet alleen thuiszitten.
Eigenlijk weet ik helemaal niet wat ik wil, niet waar ik heen wil.
Ik heb het gevoel dat ik vast zit, en ik kan geen kant meer uit.
En dat terwijl ik eindelijk het gevoel had dat ik op de goede weg zat. EN NU DIT
Waarom lijkt het net alsof iedereen je pijn probeert te doen?
Waarom kan ik niet gewoon normaal net als iedereen zijn?
Waarom voel ik me toch steeds zo ongelukkig?
Waarom wordt elke keer als ik iets bereikt lijk te hebben dat weer van me afgepakt te worden?
Wat is het nut van mijn bestaan als ik me voortdurend zo voel?
Waarom denk ik teveel?
Waarom heb ik zo weinig vrienden?
Hoe moet ik dit allemaal gaan oplossen?
Waarom durf ik geen zelfmoord te plegen? Dat zo zo makkelijk zijn...
Waarom kan er nou nooit eens iets goed gaan?
Hebben andere mensen nou niet door hoeveel pijn ze me doen?
Hoe kan het dat ik me zo eenzaam voel met zoveel mensen op de wereld?
Waarom voel ik me eenzaam?
Waarom ben ik voor alles zo bang?
Wat moet ik nou toch nog doen?
Waarom wordt mij nou geen rustig en gelukkig leven gegund?
Waarom maak ik alles zo ingewikkeld?
Waarom heb ik in het verleden alles verziekt door enkel slechte beslissingen te nemen?
Waarom blijf ik slechte beslissingen nemen?
Ik weet het niet meer, en er komen steeds meer problemen bij... En er is niemand aan wie ik het kwijt kan, niemand die me helpt, schijnbaar niemand die ziet hoe ik me voelt.
Ik ben nooit opzettelijk slecht geweest tegen iemand, sterker nog, ik sta altijd klaar voor mensen, ik ben altijd bereid te helpen.
Alle klootzakken die voortdurend mij op de hak nemen, voortdurend mij proberen kapot te maken met hun opmerkingen, die zijn wel gelukkig, die hebben wel vrienden, die krijgen wel aandacht van meiden?
En voor alles wat ik ooit voor anderen gedaan heb, wat heb ik daar voor terug gekregen?
Ik weet het niet meer. Ik zie het niet meer zitten. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Ik weet niet eens of ik wel dood wil. Ik weet alleen dat ik op deze manier niet verder wil.
Ik zit serieus zo in de stress dat ik niet eens meer mijn pincode voor internetbankieren wist.
Ik denk dat ik wegloop als ik het loon van mijn vakantiewerk op mijn rekening heb. Dan kan ik in ieder geval voorlopig eten kopen.
Ik wil niet meer naar school, maar ik wil ook niet alleen thuiszitten.
Eigenlijk weet ik helemaal niet wat ik wil, niet waar ik heen wil.
Ik heb het gevoel dat ik vast zit, en ik kan geen kant meer uit.
En dat terwijl ik eindelijk het gevoel had dat ik op de goede weg zat. EN NU DIT
Gewoon minder over nadenken en schijt hebben !
Minds are like parachutes. They only function when open.
Hoe oud ben je TS? Misschien is het de leeftijd waarin je zit waardoor je in de knel zit. Kan je niet met de vertrouwenspersoon op school praten?
Wat zeggen ze dan precies tegen je?
En op wat voor school/klas zit je?
En op wat voor school/klas zit je?
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Lekker korte en bondige OP.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Weetje wat jij moet doen : Op een sport gaan ! gewoon lekker conditie opbouwen ... ik zweer het als ik een paar weken niet sport voel ik me veel minder goed dan als ik wel sport !
Minds are like parachutes. They only function when open.
Praten, praten, praten met iemand die goed kan luisterem, relativeren en je advies kan geven en nooit de moed opgeven! Kop op!
Geef eens een duidelijkere omschrijving van je probleem. Misschien moet je eens met hele andere mensen gaan optrekken. Er zijn altijd wel figuren die je aardig vinden.
Allerlei vervelende opmerkingen, gewoon echt vanalles. Niemand dekt me ook in. Maar sowieso vinden de meeste andere mensen mij niet interessant genoeg om eens iets tegen me te zeggen.quote:Op maandag 3 september 2007 13:24 schreef Flashwin het volgende:
Wat zeggen ze dan precies tegen je?
Maar, zoals ook in mijn vorige topic stond, school brengt zo enorm veel problemen met zich mee. Een van mijn keuzevakken zit ik in een compleet andere klas, en als er eens iets gedaan moet worden, moet ik dat altijd alleen doen. Alles en iedereen negeert me, en iedereen die dat niet doet, maakt rotopmerkingen. Waar vervolgens anderen ook nog om gaan lachen.
Waarom zien mensen niet in dat ze me pijn doen?
17.quote:Op maandag 3 september 2007 13:24 schreef Scorpie het volgende:
Hoe oud ben je TS? Misschien is het de leeftijd waarin je zit waardoor je in de knel zit. Kan je niet met de vertrouwenspersoon op school praten?
Kijk, dat zou wellicht wel kunnen, maar dan worden gegarandeerd mijn ouders er ook bijgehaald, en dat wil ik niet.
Als dit je eerste schooldag was heb je vast een mooie nieuwe schoolgids gekregen. Daar staat het nummer in van een schoolmaatschappelijk medewerker. Die moet je *nu* bellen om een afspraak te maken. Wij kunnen je vanaf hier honderden adviezen geven en praten over wat er mis is, maar hij/zij is de enige die er samen met jou wat aan kan gaan doen. Je zegt dat je vroeger foute keuzes hebt gemaakt, doe nu dan het juiste en geef jezelf een schop onder je kont. Ik weet niet of het terecht is dat je je zo depressief voelt, maar er is maar één manier om daarachter te komen.
Weglopen heeft geen zin. Waar loop je dan precies voor weg, als het probleem in jou zit?
Weglopen heeft geen zin. Waar loop je dan precies voor weg, als het probleem in jou zit?
Nee hoor, je vertrouwenspersoon heeft zwijgplicht en zal het niet tegen je ouders mogen vertellen als jij zegt dat je dat niet wilt.quote:Op maandag 3 september 2007 13:31 schreef benzin het volgende:
[..]
17.
Kijk, dat zou wellicht wel kunnen, maar dan worden gegarandeerd mijn ouders er ook bijgehaald, en dat wil ik niet.
Is er niemand in je omgeving weer je mee kunt praten? Ouders, broer/zus, iemand op school....
Ga anders eens naar de huisarts met je verhaal... hij kan je ook doorverwijzen naar iemand anders als dat nodig is. Krop het niet op maar praat erover!
Ga anders eens naar de huisarts met je verhaal... hij kan je ook doorverwijzen naar iemand anders als dat nodig is. Krop het niet op maar praat erover!
* I intend to live forever, so far so good! *
Wat is er precies gebeurd dan? Wat hebben ze tegen je gezegd, wat hebben anderen gedaan dat je je nu zo voelt?
Ja, die met de ballen in de bek.
ik weet niet hoe je eruit ziet, maar misschien moet je wat meer aan je uiterlijk gaan doen, nieuwe kleren kopen, haar anders doen. Het kan zijn dat je dit niet wilt of dat je dan niet jezelf bent maargoed het kan wel een oplossing zijn.quote:Op maandag 3 september 2007 13:30 schreef benzin het volgende:
[..]
Allerlei vervelende opmerkingen, gewoon echt vanalles. Niemand dekt me ook in. Maar sowieso vinden de meeste andere mensen mij niet interessant genoeg om eens iets tegen me te zeggen.
Maar, zoals ook in mijn vorige topic stond, school brengt zo enorm veel problemen met zich mee. Een van mijn keuzevakken zit ik in een compleet andere klas, en als er eens iets gedaan moet worden, moet ik dat altijd alleen doen. Alles en iedereen negeert me, en iedereen die dat niet doet, maakt rotopmerkingen. Waar vervolgens anderen ook nog om gaan lachen.
Waarom zien mensen niet in dat ze me pijn doen?
En scheld eens terug, bijt van je af. Pak die andere mensen eens op hun negatieve kenmerken.
Dat is niet waar, ze hebben geheimhoudplicht. Zolang jij aangeeft dat je niet wil dat je ouders het weten gebeurt dat niet, tenzij je op het punt staat om zelfmoord te plegen, maar op dat moment zijn je ouders wel de minste van je zorgen .quote:Op maandag 3 september 2007 13:31 schreef benzin het volgende:
[..]
17.
Kijk, dat zou wellicht wel kunnen, maar dan worden gegarandeerd mijn ouders er ook bijgehaald, en dat wil ik niet.
Ik zie in een ouder topic van je dat je bij de psycholoog bent geweest en dat na het intakegesprek alweer wilde opgeven. Heb je dat gedaan?
Jongen, je moet voor jezelf leren opkomen. Ga op fitness, ga sporten, ga iets doen waardoor je stopt met het nadenken over het verleden en je alleen maar op de toekomst richt. Begin met je lichaam, als dat 100% fit is kun je gaan werken aan een fitte geest. Klinkt cliche, is gewoon een harde waarheid
Je zit op de middelbare school en binnen korte tijd ga je naar het hoger onderwijs. Daar is het ieder voor zich. Hoewel het negatief is, praten er nu nog mensen tegen je. Op het hoger onderwijs zul je gewoon genegeerd worden. Dat is op den lange duur nog pijnlijker, zeker in een zaal met 500 studenten.
Daarom moet je nu beginnen met aan jezelf werken voordat het te laat is.
Je zit op de middelbare school en binnen korte tijd ga je naar het hoger onderwijs. Daar is het ieder voor zich. Hoewel het negatief is, praten er nu nog mensen tegen je. Op het hoger onderwijs zul je gewoon genegeerd worden. Dat is op den lange duur nog pijnlijker, zeker in een zaal met 500 studenten.
Daarom moet je nu beginnen met aan jezelf werken voordat het te laat is.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Het probleem is dat ik altijd alleen ben, er zijn zelfs serieus mensen uit hetzelfde leerjaar (sterker nog, meer dan de helt, sowieso bijna alle meiden) met wie ik nog nooit heb gepraat in de 5 jaar dat ik nu op school zit.quote:Op maandag 3 september 2007 13:28 schreef Sensation89 het volgende:
Geef eens een duidelijkere omschrijving van je probleem. Misschien moet je eens met hele andere mensen gaan optrekken. Er zijn altijd wel figuren die je aardig vinden.
Mensen zeggen ook nooit eens iets tegen mij.
En dan zijn er wat types die wel dingen zeggen, maar dat zijn altijd gewoon rotopmerkingen.
Dat alleen zijn levert problemen op. Allereerst voel ik me verschrikkelijk leeg en alleen, daarnaast levert het met school problemen op. Op het moment dat de leraar al zegt, 'zoek een partner' of iets dergelijks, krijg ik het al benauwd.
En als ik het eens ga proberen, dan vraag ik het aan iemand met wie ik soms praat ofzo, maar meestal heeft die al iemand of een paar mensen waarmee hij/zij alles samen doet. Nja, dat doe ik dan meestal ook maar een keer, want ik voel me dan verschrikkelijk afgewezen, en sowieso de eerste maand probeer ik dat niet meer.
Ik moet altijd alles alleen doen, of ik wordt bij mensen gezet die mij liever niet in de buurt hebben door de docent.
Verder zit ik in de klas altijd alleen, en na schooltijd maar gelijk naar huis, en dan omdat ik niets beters te doen heb maar computeren, tv-kijken of gitaarspelen. Dan ga ik naar bed. Eerst uren piekeren en huilen, uiteindelijk val ik in slaap. Vervolgens weer exact zo'n zelfde dag.
Dat is in het kort het probleem.
Luister absoluut naar de onmetelijke wijsheid van die onhandige clown!quote:Op maandag 3 september 2007 13:33 schreef clumsy_clown het volgende:
Als dit je eerste schooldag was heb je vast een mooie nieuwe schoolgids gekregen. Daar staat het nummer in van een schoolmaatschappelijk medewerker. Die moet je *nu* bellen om een afspraak te maken. Wij kunnen je vanaf hier honderden adviezen geven en praten over wat er mis is, maar hij/zij is de enige die er samen met jou wat aan kan gaan doen. Je zegt dat je vroeger foute keuzes hebt gemaakt, doe nu dan het juiste en geef jezelf een schop onder je kont. Ik weet niet of het terecht is dat je je zo depressief voelt, maar er is maar één manier om daarachter te komen.
...
Neem die stap, je zult je alleen al blijer voelen achteraf dat je iets hebt gedaan (!) i.p.v. dat je hebt nagelaten iets te doen en bent gaan zitten kniezen. Het leven kan soms zo onmetelijk onrechtvaardig lijken, en de mesnen om je heen afschuwelijk vrolijk en aangepast, maar iedereen heeft zo zijn problemen ook al zie je ze niet. Je bent op een uitstekende leeftijd om jezelf aan te praten dat je anders bent dan alle andere mensen, alleen daarom al is het handig om te praten, om iets van je depressie met een vertrouwenspersoon te delen, je kunt er alleen maar beter van worden. Alles wat je nus schrijft, dat straal je ook uit in het dagelijks leven, dat kan niet anders.
Je schreef over klootzakken in je leven meen ik, maar je bent zelf helemaal niet positief over jezelf. Zo wordt je je eigen grootste klootzak. Dat is de grootste fout die je kunt maken. Het zit niet zozeer in jezelf, en niet zozeer in die anderen, alswel in de wisselwerking tussen jou en je omgeving. Neem het heft in handen en doe wat clumsy zegt!
twee violen en een trommel en een fluit
Voor alle dingen die me pijnlijk duidelijk maken dat er iets mis is.quote:Op maandag 3 september 2007 13:33 schreef clumsy_clown het volgende:
Weglopen heeft geen zin. Waar loop je dan precies voor weg, als het probleem in jou zit?
Je zit waarschijnlijk al jaren bij dezelfde mensen in de klas, dus dan is het lastig om je imago ineens te veranderen. Je klasgenoten zijn gewend je zo te behandelen, jij verwacht dat je zo behandeld wordt, dus daar is moeilijk uit te komen.
Is het altijd al zo geweest? Hoe was het op de basisschool? Hoe was het in de brugklas?
Wat zeggen ze precies tegen je? Wat zijn die rotopmerkingen die ze maken?
Hoe reageer je daarop? Zeg je wat terug of niet?
Is het altijd al zo geweest? Hoe was het op de basisschool? Hoe was het in de brugklas?
Wat zeggen ze precies tegen je? Wat zijn die rotopmerkingen die ze maken?
Hoe reageer je daarop? Zeg je wat terug of niet?
Ja, die met de ballen in de bek.
Met mijn uiterlijk is volgens mij weini mis, gewoon vrij gemiddeld. Ik zou het nierg vinden om dat te veranderen hoor, maar ik zou niet eens weten hoe?quote:Op maandag 3 september 2007 13:34 schreef Sensation89 het volgende:
ik weet niet hoe je eruit ziet, maar misschien moet je wat meer aan je uiterlijk gaan doen, nieuwe kleren kopen, haar anders doen.
Daarnaast heb ik geen idee op wat voor manier dat iets gaat oplossen.
Ja.. Ik kon het gewoon niet. Ik voel me daar niet thuis. Ik heb gewoon mensen nodig die om me geven, ik wil niet met iemand praten die alleen met me praat omdat hij/zij ervoor betaald krijgt.quote:Op maandag 3 september 2007 13:36 schreef clumsy_clown het volgende:
Ik zie in een ouder topic van je dat je bij de psycholoog bent geweest en dat na het intakegesprek alweer wilde opgeven. Heb je dat gedaan?
Dat is het al. Ik heb geen idee meer hoe ik dit nog op tijd kan fixen, ik weet niet eens of ik dit überhaupt wel in orde zal gaan krijgen ooit.quote:Op maandag 3 september 2007 13:37 schreef Flashwin het volgende:
Daarom moet je nu beginnen met aan jezelf werken voordat het te laat is.
En je kan het dus niet bij je ouders kwijt?quote:Op maandag 3 september 2007 13:46 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja.. Ik kon het gewoon niet. Ik voel me daar niet thuis. Ik heb gewoon mensen nodig die om me geven, ik wil niet met iemand praten die alleen met me praat omdat hij/zij ervoor betaald krijgt.
Ja, dan blijf je hier de rest van je leven in hangen.quote:Op maandag 3 september 2007 13:46 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja.. Ik kon het gewoon niet. Ik voel me daar niet thuis. Ik heb gewoon mensen nodig die om me geven, ik wil niet met iemand praten die alleen met me praat omdat hij/zij ervoor betaald krijgt.
Als het niet klikt met je psycholoog kan je om een andere vragen, maar alleen als je haar/hem een daadwerkelijke kans heb gegeven. Iedereen heeft mensen om zich heen nodig, maar je moet ook kunnen functioneren zonder die mensen. Je moet leren leven met jezelf, en dat doe jij momenteel niet. En diegene wordt er dan wel voor betaald om met je te praten, maar het is zijn báán om te zorgen dat jij je beter gaat voelen.
Daarnaast moet je niet vergeten dat jij eenzaamheid uitstraalt. Je bent niet tevreden over jezelf, over je klasgenoten en over de wereld. Dat mag misschien best terecht zijn, maar mensen hebben geen zin in iemand die zo slecht in z'n vel zit. Je straalt uit dat je mensen nodig hebt, waardoor de mensen wegblijven. Kortom: je houdt je eigen probleem in stand.
Ik snap dat je nu geen uitweg ziet, echt, maar onthoud dat als je er nu niets aan doet het alleen maar erger kan worden, en geloof mij maar dat het nog erger kan. Wij kunnen er wel over praten met je, maar uiteindelijk zal JIJ de stap moeten nemen om je leven te verbeteren. Er komt écht niet een oude, dikkige vrouw met een puntmuts en een toverstokje op je af die met één zwiep de wereld beter maakt.
Je situatie zuigt, maar jij bent de enige die er wat aan kan doen.
Och man, sorry, maar hier moet je jezelf echt een trap onder de reet geven, een andere therapeut zoeken als het niet werkt met de ene.quote:Op maandag 3 september 2007 13:46 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja.. Ik kon het gewoon niet. Ik voel me daar niet thuis. Ik heb gewoon mensen nodig die om me geven, ik wil niet met iemand praten die alleen met me praat omdat hij/zij ervoor betaald krijgt.
Mijn beste vriend komt ook altijd met dit soort kutexcuses, die is twintig jaar ouder dan jij met een versleten lever en aangevreten hersencellen van alle drank waarme hij zijn problemen compenseert.
Wees beter, bijt door de zure appel. Het is verleidelijk om te denken dat jij niet te helpen bent misschien, zo maak je jezelf lekker bijzonder, maar je gaat niet naar hulpverlening omdat het leuk is, je hoeft je niet lekker te voelen na een gesprek, het gaat erom dat je structureel iets doet om jezelf te helpen, i.p.v. met excuses af te haken zodra het niet leuk wordt. Serieus, wees lief voor jezelf, maar geef jezelf ook een trap onder de hol als je zieligheid je belet problemen op te lossen.
twee violen en een trommel en een fluit
Als je in jezelf gekeerd blijft en geen hulp zoekt zal het niet snel beter worden denk ik. Soms moet je eerst problemen oplossen voordat je mensen vindt die om je geven (ik neem aan dat je hiermee vrienden bedoeld).quote:Op maandag 3 september 2007 13:46 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja.. Ik kon het gewoon niet. Ik voel me daar niet thuis. Ik heb gewoon mensen nodig die om me geven, ik wil niet met iemand praten die alleen met me praat omdat hij/zij ervoor betaald krijgt.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Dat is je grootste probleem en deels ook de reden dat je nu in zulke shit zit. Je kan niet constant blijven denken...op een gegeven moment moet je gewoon doen. Daarom, begin er gewoon mee, het heeft weinig zin om aan het verleden meer te denken!quote:Op maandag 3 september 2007 13:48 schreef benzin het volgende:
[..]
Dat is het al. Ik heb geen idee meer hoe ik dit nog op tijd kan fixen, ik weet niet eens of ik dit überhaupt wel in orde zal gaan krijgen ooit.
Succes, en dat meen ik oprecht.
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Op de basisschool was het vanaf ongeveer groep 4 al zo. Toen ik naar de brugklas ging, leek het even iets beter te gaan, alhoewel ik nooit super open en supersociaal ben geweest. (Ik praatte toen bijvoorbeeld eigenlijk al nooit met meiden, en ging ook nooit ergens heen na school, maar toen had ik er nog een soort van vrede mee, en nu zit het me echt dwars) In de derde werd ik verliefd en heb ik alles compleet gesloopt.quote:Op maandag 3 september 2007 13:45 schreef Biancavia het volgende:
Is het altijd al zo geweest? Hoe was het op de basisschool? Hoe was het in de brugklas?
Ik probeer ze te negeren, maar na een tijdje ga ik toch terug reageren, waarna ze mij eigenlijk op mijn reactie pakken. Vorig jaar maakte iemand me zo kwaad dat ik hem een klap verkocht heb, en ondanks dat hij toen een paar dagen niets heeft gezegd was, begon hij daarna weer harder dan ooit. En hij kan nu ook steeds zeggen, 'oh, sla me dan' en dergelijke.quote:Hoe reageer je daarop? Zeg je wat terug of niet?
Maar ik denk zelfs dat ik dat minder erg vind, dan alle mensen die me negeren. Als ik gewoon verder een redelijk leuk leven had zouden die opmerkingen e.d. niet eens zo verschrikkelijk zijn.
Het is vooral de opeenstapeling van alle ellende.
Omdat je alle op jezelf betrekt. Vrijwel niemand is er zonder meer op uit om JOU pijn te doen. Daarachter zit altijd een onderliggende reden, en dat is meestal onzekerheid, of vooruit willen komen ten koste van anderen. Het heeft vrijwel nooit betrekking op dat ze jou als persoon niet mogen.quote:Op maandag 3 september 2007 13:22 schreef benzin het volgende:
De eerste dag weer naar school, en alle positiviteit is weg. Ik heb gedurende de vakantie zo veel moeite geprobeerd te doen om alles weer in orde te krijgen.
Waarom lijkt het net alsof iedereen je pijn probeert te doen?
Omdat normaal niet bestaat. Iedereen is anders, ook al probeert iedereen krampachtig binnen de groep te passen. Ook die mensen die in jouw ogen zo populair zijn hebben een masker op. Wanneer je zulke mensen leert kennen zul je zien dat er vaak veel meer achter zo iemand schuil gaat dan alleen het populaire masker wat ze opzetten.quote:Waarom kan ik niet gewoon normaal net als iedereen zijn?
quote:Waarom voel ik me toch steeds zo ongelukkig?
Omdat het leven nu eenmaal zo is. Het gaat er dan ook niet om hoeveel je verliest, maar hoe je omgaat met dat verlies. De meest succesvolle mensen die je kent zijn eerst 100en keren op hun bek gegaan voordat ze succes kregen. Wat hun succesvol maakt is niet geluk, maar doorzettingsvermogen.quote:Waarom wordt elke keer als ik iets bereikt lijk te hebben dat weer van me afgepakt te worden?
Waarom zou het leven nut moeten hebben? Geef er zelf je eigen zin aan!quote:Wat is het nut van mijn bestaan als ik me voortdurend zo voel?
Omdat je geen geestelijke discipline hebt? Is meditatie niets voor je?quote:Waarom denk ik teveel?
Je trekt aan wat je uitstraalt. Als je negativeit uitstraalt, trek je ook negativeit aan.quote:Waarom heb ik zo weinig vrienden?
Niet nadenken, gewoon doen.quote:Hoe moet ik dit allemaal gaan oplossen?
Omdat je niet echt dood wilt. Je wil je alleen maar niet kut voelen.quote:Waarom durf ik geen zelfmoord te plegen? Dat zo zo makkelijk zijn...
quote:Waarom kan er nou nooit eens iets goed gaan?
Negen van de tien keer? Nee, dat hebben ze inderdaad niet. Andere mensen zijn vaak net zo onbeholpen op emotioneel gebied als je zelf bent.quote:Hebben andere mensen nou niet door hoeveel pijn ze me doen?
Shut up, stop whining, and get a lifequote:Hoe kan het dat ik me zo eenzaam voel met zoveel mensen op de wereld?
Waarom voel ik me eenzaam?
Waarom ben ik voor alles zo bang?
Wat moet ik nou toch nog doen?
Waarom wordt mij nou geen rustig en gelukkig leven gegund?
Waarom maak ik alles zo ingewikkeld?
Waarom heb ik in het verleden alles verziekt door enkel slechte beslissingen te nemen?
Waarom blijf ik slechte beslissingen nemen?
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Je zou je verbazen over hoevéél mensen een kúttijd hebben op de middelbare school. Alle cliché's zijn waar, er zijn kutkliekjes, popi-jopi's, als je ook maar een beetje stiller bent dan de rest val je erbuiten, als je er iets anders uit ziet val je erbuiten, als je iets slimmer of dommer bent dan het gemiddelde val je erbuiten.
Probeer 's voor een paar minuten per dag te denken aan het feit dat jij niet de enige bent met dit probleem en dat dit zéker niet het slechtste scenario is. Het kan veel slechter met je gaan.
Probeer 's voor een paar minuten per dag te denken aan het feit dat jij niet de enige bent met dit probleem en dat dit zéker niet het slechtste scenario is. Het kan veel slechter met je gaan.
Ik wil mijn ouders allereerst niet teleurstellen. Tegen mijn ouders doe ik net of alles goedga. Ik rijd bijvoorbeeld met een omweg naar huis, en ik zeg dat ik bij een vriend ben geweest e.d.quote:Op maandag 3 september 2007 13:49 schreef Scorpie het volgende:
En je kan het dus niet bij je ouders kwijt?
Daarnaast, als ik mijn ouders erbij betrek, dan zullen ze mij waarschijnlijk dwingen naar buiten te gaan (en wat moet ik zonder vrienden buiten?), ze zullen steeds zich met de situatie gaan bemoeien. Thuis is de enige plek waar ik soms nog een beetje rust krijg. Dat wil ik niet kwijt.
Maar dat is makkelijker, ik drink en blow mezelf de laatste tijd ook kapot, maar dat is gewoon zoveel makkelijker dan iets gaan doen.quote:Op maandag 3 september 2007 13:54 schreef Roquefort het volgende:
Mijn beste vriend komt ook altijd met dit soort kutexcuses, die is twintig jaar ouder dan jij met een versleten lever en aangevreten hersencellen van alle drank waarme hij zijn problemen compenseert.
Kijk, al kom ik bij een psycholoog of iemand anders die me zou moeten helpen, dan wordt me verteld dat ik eens moet proberen met mensen te praten en ze moet leren kennen.
Jaa, dat weet ik ook wel, maar ik durf echt niet. Ik moet gewoon van die angst af. Die angst moet weg..
Misschien moet je je eerst eens afvragen WAAR je dan precies bang voor bent. Je hebt geen vrienden volgens eigen zeggen, dus die kan je niet kwijtraken oid.quote:Op maandag 3 september 2007 14:04 schreef benzin het volgende:
[..]
Maar dat is makkelijker, ik drink en blow mezelf de laatste tijd ook kapot, maar dat is gewoon zoveel makkelijker dan iets gaan doen.
Kijk, al kom ik bij een psycholoog of iemand anders die me zou moeten helpen, dan wordt me verteld dat ik eens moet proberen met mensen te praten en ze moet leren kennen.
Jaa, dat weet ik ook wel, maar ik durf echt niet. Ik moet gewoon van die angst af. Die angst moet weg..
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Da's niet goed natuurlijk, hè! Als je ouders niet weten wat er met je is kunnen ze je ook niet helpen.quote:Op maandag 3 september 2007 14:01 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik wil mijn ouders allereerst niet teleurstellen. Tegen mijn ouders doe ik net of alles goedga. Ik rijd bijvoorbeeld met een omweg naar huis, en ik zeg dat ik bij een vriend ben geweest e.d.
En reken er maar op dat ze je willen helpen.
Ik denk dat ze meer teleurgesteld zullen zijn over het feit dat je altijd de schijn op hebt gehouden dan over het feit dat je vindt dat het niet goed met je gaat en dat je je rot voelt.
Ze zullen je heus niet zomaar naar buiten sturen alsof dat de oplossing is voor alle problemen!quote:Daarnaast, als ik mijn ouders erbij betrek, dan zullen ze mij waarschijnlijk dwingen naar buiten te gaan (en wat moet ik zonder vrienden buiten?), ze zullen steeds zich met de situatie gaan bemoeien. Thuis is de enige plek waar ik soms nog een beetje rust krijg. Dat wil ik niet kwijt.
Natuurlijk zullen ze zich met je situatie gaan bemoeien! Het zijn je ouders! Het is ook belangrijk dat je hulp kunt accepteren.
Daarnet schreef je nog dat je niet met iemand wilt praten omdat die ervoor betaald krijgt, maar met iemand die om je geeft. Nou, dat doen je ouders vast wel.
Ja, die met de ballen in de bek.
Geen paniek, het is een periode, je kunt je zo rot niet voelen of het gaat weer voorbij.Vervelende mensen zijn er altijd maar het gaat er om dat ze jou niet kunnen raken. Trek een soort denkbeeldig regenpak aan, een extra laag om je heen waar alle negativiteit op afketst. Dat het buiten onrustig is wil nog niet zeggen dat het binnen ook onrustig moet zijn.Ga niet constant al die rotdingen op zitten noemen,vervelende mensen moet je geen aandacht aanbesteden, ook niet in je hoofd.
Ik ben eigenlijk bang voor wat andere mensen van me (zullen) vinden.quote:Op maandag 3 september 2007 14:05 schreef Seneca het volgende:
Misschien moet je je eerst eens afvragen WAAR je dan precies bang voor bent. Je hebt geen vrienden volgens eigen zeggen, dus die kan je niet kwijtraken oid.
Bij voorbaat als ik er al aan denk met iemand te gaan praten, ga ik er vanuit dat ze dat niet willen, omdat ik niet goed genoeg ben. En ik denk ook dat dat echt zo is, anders zouden mensen wel wat meer moeite doen mij te leren kennen.
Blowen en drinken, dan ga je zitten malen en hou je de rotzooi in stand, daar is niets makkelijks aan. Er tegenop zien, daar gaat de meeste tijd mee versleten, en als je het dan gaat doen is het eigenlijk makkelijk. Zo kunnen we nog jaren doorgaan, wij hebben het ook gedaan, 100 keer op ons bek gegaan net zo lang tot je wel durft en dan denk je : Heee, het valt best mee, had ik eerder moeten weten.
Je moet je gewoon niet zo aanstellen en eens een echte vent worden ... negatieve gedoe ! komop man ... gewoon vol goede moed er weer tegenaan .. en als iemand een keer een kut opmerking maakt .. fuck hem gewoon lekker niks van aantrekken !quote:Op maandag 3 september 2007 13:46 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja.. Ik kon het gewoon niet. Ik voel me daar niet thuis. Ik heb gewoon mensen nodig die om me geven, ik wil niet met iemand praten die alleen met me praat omdat hij/zij ervoor betaald krijgt.
Minds are like parachutes. They only function when open.
Ze zien wel degelijk dat ze je pijn doen en dat jij ineen krimpt op het moment dat ze een opmerking maken. Sterker nog, ze vinden het prachtig. Leer nou eens dat je er boven moet staan. Als het toch mensen zijn waar je niks mee hebt, waarom zul je je er dan wat van aantrekken? Maak het anders: het is in principe toch gewoon zielig voor die lui dat ze jou nodig hebben om nog een beetje lol te hebben, om zich een beetje goed en zeker te voelen. Want dat is het vaak: meestal zijn de pesters heel onzeker. Maar goed, zolang jij hapt , gaan zij er mee door.quote:Op maandag 3 september 2007 13:30 schreef benzin het volgende:
[..]
Allerlei vervelende opmerkingen, gewoon echt vanalles. Niemand dekt me ook in. Maar sowieso vinden de meeste andere mensen mij niet interessant genoeg om eens iets tegen me te zeggen.
Maar, zoals ook in mijn vorige topic stond, school brengt zo enorm veel problemen met zich mee. Een van mijn keuzevakken zit ik in een compleet andere klas, en als er eens iets gedaan moet worden, moet ik dat altijd alleen doen. Alles en iedereen negeert me, en iedereen die dat niet doet, maakt rotopmerkingen. Waar vervolgens anderen ook nog om gaan lachen.
Waarom zien mensen niet in dat ze me pijn doen?
En wat Clumsy_Clown al zegt: als jij na één keer al afhaakt bij een psycholoog ben je niet echt een vechter en moet je er maar mee leren leven.
Natuurlij voel je je daar niet thuis maar dat kan na één keer toch ook helemaal niet. Maar jij bent zo'n type van:"Ach , het helpt allemaal toch niet en ik ben niet meer te redden."
Maar pas als jij het wilt kan er wat gebeuren, als jij liever zielig zit te zijn kunnen wij er hier ook niks mee.
Je bent fucked up.
-> licht je ouders in
-> ga naar de pysch
de eerste 2 noodzakelijke stappen om uit die vicieuze cirkel te komen.
-> licht je ouders in
-> ga naar de pysch
de eerste 2 noodzakelijke stappen om uit die vicieuze cirkel te komen.
Tsja, ze komen niet vanzelf op je af, zeker als je "niet veel te bieden hebt" of je "niet laat zien". Je probleem is niet uniek, daar kampen al eeuwenlang mensen mee. Hoe je er mee omgaat of het veranderd is voor iedereen verschillend.quote:Op maandag 3 september 2007 14:12 schreef benzin het volgende:
Bij voorbaat als ik er al aan denk met iemand te gaan praten, ga ik er vanuit dat ze dat niet willen, omdat ik niet goed genoeg ben. En ik denk ook dat dat echt zo is, anders zouden mensen wel wat meer moeite doen mij te leren kennen.
Meestal moet je even inzien dat het allemaal zo erg niet is en er best mee te leven valt. Persoonlijk kwam dat moment voor mij na een zoveelste aframmeling op school, dat was voor mij de druppel dat er wat veranderd moest worden en dat ik op bijzonder weining mensen kon rekenen en het dus allemaal zelf moest gaan doen.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Hoe interessant vind jij andere mensen? Interessant genoeg om je best te doen hen te leren kennen?quote:Op maandag 3 september 2007 14:12 schreef benzin het volgende:
[..]
En ik denk ook dat dat echt zo is, anders zouden mensen wel wat meer moeite doen mij te leren kennen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Benzin, luister aub naar clumsy_clown en Seneca, zij slaan beide de spijker bijzonder raak op zijn kop met hun replys.
Probleem is echt dat je alles op je zelf betrekt tegelijk alleen op dingen van buitenaf lijkt je reageren, je legt alle oorzaken buiten jezelf terwijl je juist naar jezelf moet kijken, je zelfbeeld, je gedachtengang, gedrag en daarmee houding zorgt ervoor hij jij benadert wordt.
Als je wilt dat je situatie verandert moet je zelf aan jezelf gaan werken, zorg dat je postiever word over jezelf, doe dingen die je leuk vind, bereik wat zodat je trots en blij met jezelf ben dan doe al die anderen je ook een stuk minder.
Ik zal verder geen dingen gaan zitten herhalen, het meeste is allemaal al gezegd
Probleem is echt dat je alles op je zelf betrekt tegelijk alleen op dingen van buitenaf lijkt je reageren, je legt alle oorzaken buiten jezelf terwijl je juist naar jezelf moet kijken, je zelfbeeld, je gedachtengang, gedrag en daarmee houding zorgt ervoor hij jij benadert wordt.
Als je wilt dat je situatie verandert moet je zelf aan jezelf gaan werken, zorg dat je postiever word over jezelf, doe dingen die je leuk vind, bereik wat zodat je trots en blij met jezelf ben dan doe al die anderen je ook een stuk minder.
Ik zal verder geen dingen gaan zitten herhalen, het meeste is allemaal al gezegd
