Het oneindige heelal

Er is een stukje NIETS gevonden, hoe moeilijk kan het zijn om dat te beseffen?

echt "oneindig" is het helal niet.. als je als maar recht door zou gaan kom je uiteindelijk weer op hetzelfde punt terug.. maar dat komt omdat we 3d denken.. Dat verhaal van dat gat is verder niet zo interesant.. dat er ergens niets is vinden we alleen lastig voor te stellen maar waarschijnlijk is er niet iets dat wij ons voor kunne stellen..
Wij kunnen niet voorstellen wat er buiten onze dementie's is.. (net zoals je iemand die nooit heeft kunnen zien niet uit kan leggen wat rood geel of groen is)

En de wetenschap en de kerk staan al eeuwen lijnrecht tegenover elkaar..
En het leven gaat door

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef RemcoDelft het volgende:
Er is een stukje NIETS gevonden, hoe moeilijk kan het zijn om dat te beseffen?

Dat is nou juist zo bijzonder anders is er namelijk altijd wel wat.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef Bill_E het volgende:
echt "oneindig" is het helal niet.. als je als maar recht door zou gaan kom je uiteindelijk weer op hetzelfde punt terug..

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 07:52 schreef IRW het volgende:
Waar ik me vaak over verbaas: we kunnen amper beseffen dat het heelal oneindig is: er is geen grote muur bij Mars waar het heelal ophoudt: vandaag of gisteren was in het nieuws dat wetenschappers een enorm 'gat' hebben gevonden in het heelal. Hoe dan ook, de wetenschap dat het heelal oneindig is zou toch veel meer met ons moeten doen dat dit (vaak on)bewust te beseffen. Ik bedoel: deze wetenschap zou toch consequenties moeten hebben voor hoe we over de mens, een God, het leven, etc. denken. Of zit ik fout? Graag jullie reacties.

Wetenschap probeerd de wereld om je heen te beschrijven.
"uitvinden" is eerder een model ontdekken wat op de werkelijkheid past EN
met een redelijke kans kan voorspellen wat er in de toekomst gebeuren gaat.

Mensen geloven (of het nu in god is of wetenschap of allebij)
En niemand geeft graag zijn of haar geloof op. behalve als er wat "beters" komt.
beter kan zijn in jou waarden, "dit vind ik een goede manier van doen en denken -> leven. " maar kan heel goed verschillen met de andere mensen.

Daarom vind ik de "of zit ik fout" vraag geen goede benadering voor jou vraag. Maar bijna iedereen is in therapie (opzoek naar beter of verbetering) en ik hoop dat dit verhaal het gewenste therapeutisch effect heeft/had.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef RemcoDelft het volgende:
Er is een stukje NIETS gevonden, hoe moeilijk kan het zijn om dat te beseffen?

Ik durf 9.460.730.472.580.000.000.000Km nou niet echt een stukje te noemen

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:04 schreef MrNiles het volgende:

[..]

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

Het lijkt me sterk dat als je horizontaal en vertikaal perfect recht vliegt je op hetzelfde punt uit kan komen.
Wie legt dit aan me uit?

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:04 schreef MrNiles het volgende:

[..]

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

Daarom GELOOF je er ook in. anders wist je het wel zeker.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:11 schreef dahei het volgende:

[..]

Het lijkt me sterk dat als je horizontaal en vertikaal perfect recht vliegt je op hetzelfde punt uit kan komen.
Wie legt dit aan me uit?

Stel je de 3-dimensionale ruimte voor als een stukje papier. Normaal als je van de rand van het papiertje af gaat eindig je in het "niets". Maar als je het papiertje nou oprolt kun je ineens van het einde naar het begin gaan.

Hier een leuke uitleg, het heeft te maken met denken in meer dan onze overbekende 3 dimensies. 10 of 11 in totaal.
http://www.tenthdimension.com/medialinks.php

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:11 schreef dahei het volgende:

[..]

Het lijkt me sterk dat als je horizontaal en vertikaal perfect recht vliegt je op hetzelfde punt uit kan komen.
Wie legt dit aan me uit?

uhm tja...tis een theorie
als bijvoorbeeld een space shuttle in een baan rond de aarde draait dan valt ie alleen naar beneden
en valt niet in een bochtje. toch maakt ie een bochtje, dat komt door de aantrekkingskracht van de aarde
Nu valt licht ook en zelfs licht heeft een massa en zal daarom afgebogen worden (zoals een zwart gat ook doet)
de theorie is als je maar lang genoeg rechtdoor gaat (als licht zijnde) dat je dan weer op het zelfde punt uit komt
maar dat zijn wel heul veul kilometers

als ik het fout heb dan graag verbeteren
dit is wat ik heb onthouden (dacht ik) uit een Quest, die hebben er al ooit over geschreven
ik heb het ook niet nagezocht

Wij als mensen kunnen het oneindige niet echt begrijpen of bevatten, omdat alles in onze leef en denkwereld met grenzen te maken heeft.

Alles wat wij kennen heeft een begin en een einde, en speelt zich binnen grenzen af. We willen ook alles in vakjes indelen, dat is op dit moment echt ons ding.
Het is ook gewoon een probleem in ons fundamentele denken, en daar ligt natuurlijk ook de beperkte opslag en terughaal capaciteit van ons brein aan ten grondslag.

Probeer je iets voor te stellen dat oneindig is....voor altijd doorgaat.. dat gaat gewoon eigenlijk niet, net als 'eeuwig'.
Iets dat nooit meer ophoudt gaat nog een beetje; zoals dat je geboren wordt en nooit sterft... is al moeilijk, want hoe kan je je voorstellen dat je 1 miljoen jaar leeft... en dan nog een en nog een?
Maar als je begint te denken aan iets eeuwigs dat voor altijd blijft bestaan, maar ook niet 'geboren is' en dus ook altijd al heeft bestaan wordt het helemaal ondenkbaar. Dat dingen die ontstaan, geboren of gemaakt worden, nooit meer verdwijnen kunnen mensen nog enigszins bevatten, maar iets dat geen begin en geen einde heeft lukt niet erg. Wij denken altijd in 'ervoor' en 'erna' Iets groots dat te groot voor ons is delen we altijd in afgebakende stukjes op. Maar dat werkt alleen zolang het ergens ophoudt. Een oneindig aantal stukjes is hetzelfde als een groot oneindig iets.

Daarom houdt voor veel mensen de wereld op bij hun landsgrens, en is ons universum inderdaad ongeveer de omtrek van de baan van mars. Meer is te veel, te groot te verwarrend om echt in detail te kennen. Probeer maar eens iedereen in een voetbalstadion te leren kennen en te onthouden. Alle 65000

Een begrip als 'God' is daarmee dus ook onbevatbaar. Een alwetende, almachtige eeuwig overal tegelijk aanwezige, dat gaat ver voorbij het bevattingsvermogen van een mens met zn beperkte actie/denk/geheugenvermogens en zn korte levensduur.

Daarom vind ik het altijd zo komisch om gelovigen zich in bochten te zien wringen om zo een wezen een zo beperkte menselijke denkwijze op te plakken zoals boos worden over of je in m gelooft, wat je eet, en of je wel braaf trouwt voor je sex hebt en of je mensen pijn doet of doodt

Als ik met mijn beperkte, bekrompen mensengeestje die daden kan beredeneren, kan begrijpen welke factoren mensen tot die daden brengen, en ze uiteindelijk kan vergeven, omdat zij ook maar beperkte mensen zijn, waarom zou zo een groot en veel begripvoller tijdloos wezen dat niet kunnen..........

Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen, simpel omdat het te groot is voor ons om zelfs maar 1% te bevatten. Het oneindige dwingt ons ertoe onze eigen beperkingen en eindigheid duidelijk onder ogen te zien.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:20 schreef Fionn het volgende:
Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen,

Ohjah. was ik nog even vergeten,
Er zijn ook mensen die aan de hand van wetenschap op wat ze ook maar geloven de toekomst niet enkel wille voorspellen maar ook willen veranderen/manipuleren.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:04 schreef MrNiles het volgende:

[..]

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

hmm.. die theorie is naar mijn inzicht alwel bewezen met allemaal kleine aanwijzingen en feiten..

Vraag me altijd af hoe je kunt beweren dat het heelal oneindig is wanneer je niet eens zo ver kunt kijken in het heelal. Het niet beseffen hoe groot het is wilt niet zeggen dat het oneindig is. Ik geloof overigens dat alles een begin en einde kent.

Vraag me dan ook af hoe het einde van het heelal eruit ziet, als je dan iets zwarts ziet dan komt dat ook over alsof er meer is. Ziet het er wit uit dan kun je ook zeggen dat achter dat witte beeld nog meer komt.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:09 schreef dahei het volgende:

[..]

Ik durf 9.460.730.472.580.000.000.000Km nou niet echt een stukje te noemen

9*10^24 m wel?

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:17 schreef MrNiles het volgende:


als ik het fout heb dan graag verbeteren
dit is wat ik heb onthouden (dacht ik) uit een Quest, die hebben er al ooit over geschreven
ik heb het ook niet nagezocht

Licht heeft geen massa

Het heelal moet je niet teveel over nadenken, krijg je hoofdpijn van

Het heelal wordt toch steeds groter?

Dat dacht ik tenminste.

Als een heelal al oneindig is, hoe word het dan groter? (tenzij het helaal niet oneindig is... )

Heb je het al... Koppijn

En ik ook maar denken dat het heelal steeds groter werd zoals een ballon die wordt opgeblazen in het *niets*

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:17 schreef oshiro het volgende:

[..]

Stel je de 3-dimensionale ruimte voor als een stukje papier. Normaal als je van de rand van het papiertje af gaat eindig je in het "niets". Maar als je het papiertje nou oprolt kun je ineens van het einde naar het begin gaan.

Hier een leuke uitleg, het heeft te maken met denken in meer dan onze overbekende 3 dimensies. 10 of 11 in totaal.
http://www.tenthdimension.com/medialinks.php

Dank je, eigenlijk zijn dit allemaal zaken die op papier er mooi uitzien, maar niemand kan het laten zien. In het voorbeeld wat je aangeeft ga je niet horizontaal en verticaal rechtdoor, maar met een kromming. En inderdaad, dan zit er dan geen einde aan.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:20 schreef Fionn het volgende:
Wij als mensen kunnen het oneindige niet echt begrijpen of bevatten, omdat alles in onze leef en denkwereld met grenzen te maken heeft.

Alles wat wij kennen heeft een begin en een einde, en speelt zich binnen grenzen af. We willen ook alles in vakjes indelen, dat is op dit moment echt ons ding.
Het is ook gewoon een probleem in ons fundamentele denken, en daar ligt natuurlijk ook de beperkte opslag en terughaal capaciteit van ons brein aan ten grondslag.

Probeer je iets voor te stellen dat oneindig is....voor altijd doorgaat.. dat gaat gewoon eigenlijk niet, net als 'eeuwig'.
Iets dat nooit meer ophoudt gaat nog een beetje; zoals dat je geboren wordt en nooit sterft... is al moeilijk, want hoe kan je je voorstellen dat je 1 miljoen jaar leeft... en dan nog een en nog een?
Maar als je begint te denken aan iets eeuwigs dat voor altijd blijft bestaan, maar ook niet 'geboren is' en dus ook altijd al heeft bestaan wordt het helemaal ondenkbaar. Dat dingen die ontstaan, geboren of gemaakt worden, nooit meer verdwijnen kunnen mensen nog enigszins bevatten, maar iets dat geen begin en geen einde heeft lukt niet erg. Wij denken altijd in 'ervoor' en 'erna' Iets groots dat te groot voor ons is delen we altijd in afgebakende stukjes op. Maar dat werkt alleen zolang het ergens ophoudt. Een oneindig aantal stukjes is hetzelfde als een groot oneindig iets.

Daarom houdt voor veel mensen de wereld op bij hun landsgrens, en is ons universum inderdaad ongeveer de omtrek van de baan van mars. Meer is te veel, te groot te verwarrend om echt in detail te kennen. Probeer maar eens iedereen in een voetbalstadion te leren kennen en te onthouden. Alle 65000

Een begrip als 'God' is daarmee dus ook onbevatbaar. Een alwetende, almachtige eeuwig overal tegelijk aanwezige, dat gaat ver voorbij het bevattingsvermogen van een mens met zn beperkte actie/denk/geheugenvermogens en zn korte levensduur.

Daarom vind ik het altijd zo komisch om gelovigen zich in bochten te zien wringen om zo een wezen een zo beperkte menselijke denkwijze op te plakken zoals boos worden over of je in m gelooft, wat je eet, en of je wel braaf trouwt voor je sex hebt en of je mensen pijn doet of doodt

Als ik met mijn beperkte, bekrompen mensengeestje die daden kan beredeneren, kan begrijpen welke factoren mensen tot die daden brengen, en ze uiteindelijk kan vergeven, omdat zij ook maar beperkte mensen zijn, waarom zou zo een groot en veel begripvoller tijdloos wezen dat niet kunnen..........

Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen, simpel omdat het te groot is voor ons om zelfs maar 1% te bevatten. Het oneindige dwingt ons ertoe onze eigen beperkingen en eindigheid duidelijk onder ogen te zien.

Heel leuk verhaal, maar het verklaard me nog niet waarom het heelal oneindig is. Het is inderdaad groot, zo groot dat wij dit niet kunnen bevatten, maar waarom kan het niet eindig zijn?

Overigens:
Zou een quark zich net zo klein voelen in een badkuip met water als dat wij ons nu voelen in het Heelal?

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 07:52 schreef IRW het volgende:
Waar ik me vaak over verbaas: we kunnen amper beseffen dat het heelal oneindig is

Het heelal is bijna 14 miljard jaar oud;

14.000.000.000 ≠ ∞

Dit vraag ik me serieus ook al zo lang af.
Waar houd het heelal op en en wat is er daarna dan?
En inderdaad bezorgd het je hoofdpijn.

Lees het boek "Starmaker" van Olaf Stapledon.
In 1 van de laatste hoofdstukken daarvan ben ik eindelijk gaan snappen hoe het heelal eigenlijk in elkaar zit. Tis voor mij nu zo klaar als een klontje. En dat voor een Sci-Fi/Filosofie boek uit de eerste helft van de vorige eeuw.

De voorloper van "Starmaker"... "Last and First Men" is ook een aanrader.
Hou je van Sci-fi en ook van Filosofie, dan zijn deze boeken een absolute MUST om te lezen.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:17 schreef oshiro het volgende:

[..]

Stel je de 3-dimensionale ruimte voor als een stukje papier. Normaal als je van de rand van het papiertje af gaat eindig je in het "niets". Maar als je het papiertje nou oprolt kun je ineens van het einde naar het begin gaan.

Hier een leuke uitleg, het heeft te maken met denken in meer dan onze overbekende 3 dimensies. 10 of 11 in totaal.
http://www.tenthdimension.com/medialinks.php

leuk, maar best ingewikkeld stukje

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:36 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Licht heeft geen massa

Nina .

_{Sorry, ga verder}

Ik denk dat je het heelal als een ballon kunt zien ( het groeid), en denk dat daaromheen weer een soort van ballon (dimentie) zit en daarom heen weer een. Dus ik denk idd dat het oneindig is.

Misschien is er wel een einde.. er zijn slechts theorien. We weten even veel van het heelal als de mensen 1000 jaar geleden over de aarde.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 07:52 schreef IRW het volgende:
Waar ik me vaak over verbaas: we kunnen amper beseffen dat het heelal oneindig is: er is geen grote muur bij Mars waar het heelal ophoudt: vandaag of gisteren was in het nieuws dat wetenschappers een enorm 'gat' hebben gevonden in het heelal.

Dat gat is alleen maar een groot gebied waar niks meetbaar met telescopen aanwezig is. Het is geen gat naar een andere dimensie of zo.

quote:

Hoe dan ook, de wetenschap dat het heelal oneindig is zou toch veel meer met ons moeten doen dat dit (vaak on)bewust te beseffen. Ik bedoel: deze wetenschap zou toch consequenties moeten hebben voor hoe we over de mens, een God, het leven, etc. denken. Of zit ik fout? Graag jullie reacties.

Dat het heelal oneindig is, is inderdaad een oneindig intrigerende vraag. Het "probleem" is dat het onvermijdelijk filosfisch wordt. Als je verder kan kijken dan de laatste ster van het heelal, aan het uiteinde van de "ballon" dan is daar niets. Dus wat is dat dan? Dat is dus het probleem, het heelal wordt groter met de snelheid van het licht. Dus je kunt nooit verder kijken dan waar het licht al heeft kunnen komen. Dus je kunt nooit zien wat er is "buiten" het heelal. Zodra we daar een sonde zouden hebben die iets kan meten dan is het heelal uitgebreid met het stukje waar die sonde is.

Een stukje heelal bestaat pas als er een deeltje, licht of meetapparatuur aanwezig is om het te meten, daarvoor is het niets, zonder dat je kunt weten hoe niets eruit ziet. Het is net zo mysterieus als het lichtje in je koelkast. Is dat echt uit als de deur dicht is? Natuurlijk als je kijkt naar het energie verbruik of een camera in je koelkast installeert. Het gaat erom of het licht uit is als je het NIET op een of andere manier meet. Zoals ik zei: een onmogelijke filosfische -maar interessante- discussie.

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 15:20 schreef EggsTC het volgende:
Misschien is er wel een einde.. er zijn slechts theorien. We weten even veel van het heelal als de mensen 1000 jaar geleden over de aarde.

Nou, we kunnen al heel veel kwantitatief uitleggen over het universum hoor. De verdeling van lichte elementen, de grootte en het bestaan van de achtergrondstraling, de vorming van vroege sterren... mensen doen tegenwoordig soms nog steeds alsof kosmologie een vak voor seniele gepensioneerde wetenschappers is die een te hoge dosis Romantiek binnen hebben gekregen, maar het is gewoon een wetenschap. Ik vind je vergelijking dus een beetje raar.

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 01:02 schreef cosmick het volgende:

[..]

Nina .

_{Sorry, ga verder}

Ze is liev hé

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 15:20 schreef EggsTC het volgende:
Misschien is er wel een einde.. er zijn slechts theorien. We weten even veel van het heelal als de mensen 1000 jaar geleden over de aarde.

Je vergelijking klopt ergens wel. Maar toch is er wel een belangrijk verschil. 1000 jaar geleden was alle kennis over de aarde vooral gebaseerd op bijgeloof en religie, waarbij iedereen die nieuwe theorieen durfde te presenteren kon rekenen op de brandstapel. Onze huidige kennis van het heelal is gebaseerd op wetenschappelijke theorieen en uitgebreide metingen, waarbij elke nieuwe theorie serieus bekeken wordt als er aanwijzingen voor zijn. De aanpak is dus veel beter.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:20 schreef Fionn het volgende:
Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen, simpel omdat het te groot is voor ons om zelfs maar 1% te bevatten. Het oneindige dwingt ons ertoe onze eigen beperkingen en eindigheid duidelijk onder ogen te zien.

Mooi hoor, maar 1% van oneindig kan helemaal niet. Hoe kan je nou van iets wat oneindig groot is 1% nemen?

Waar ik wel eens aan dacht was het volgende:
Het aantal combinaties van atomen die op een bepaalde manier gerangschikt zijn en iets vormen ( mens , planeet , enz) is eindig. Er zijn niet oneindig veel combinaties van atomen omdat er niet oneindig veel verschillende atomen zijn. Maar het heelal is oneindig. Dus word na zoveel afstand/tijd een combinatie weer herhaald, oneindig vaak eigenlijk. Dat betekend dat er ergens anders precies een aarde is zoals hier met internet met FOK! erop. Eigenlijk zijn er zelfs oneindig veel aardes die exact hetzelfde zijn als onze aarde. Ook zijn er werelden waar 1 atoom op een andere plek ligt. werelden waar de alpen op een andere plek liggen. Werelden die totaal anders zijn dan de aarde natuurlijk ook. ( want elke combinatie van atomen kan voorkomen.hoewel ze wel gebonden zijn aan natuurwetten) Als je verder gaat denken dan de aarde kan je ook denken van dat ons zonnestelsel zich om de zoveel tijd/afstand herhaalt, ons melkwegstelsel......ons heelal.

Het heelal zou zich dus eigenlijk oneindig vaak herhalen. Hoe ik dat moet zien weet ik ook niet dit was gewoon een spuisel van mezelf.

Daarnaast kan je ook nog denken van dat naast dat alles oneindig groot is, er ook zoiets bestaat als oneindig klein. Je zou voor altijd kunnen inzoomen. Ze hebben al ondekt dat atomen weer uit dingen bestaan. en dat neutronen weer uit dingetjes bestaan. en die zullen vast weer uit iets bestaan. enz enz. Zo kan het misschien zijn dat wij heeeeeeel erg klein zijn en dat het hele heelal weer een onderdeel is van iets in een atoom. (maargoed het gaat oneindig door in beide richtingen dus je bent nooit ''groot'' of ''klein'')

We vragen ons altijd af hoe de 4e ( of 5e als je tijd als 4e rekent) demensie eruitziet. Ik denk dat de vorm van het heelal die 4e demensie is.Niet te bevatten voor mensen die alleen maar in 3D kunnen denken. We zitten in een ruimte en we zijn gewend dat die ruimte omgeven word door randen. Maar het heelal heeft wel ie ruimte maar niet die randen.

Arg hoofdpijn

En als al die werelden dan ook nog eens "in connectie" staan met elkaar op een manier die wij niet begrijpen dan heb je meteen het fenomeen "Deja Vu" opgelost!

quote:

Op vrijdag 31 augustus 2007 01:32 schreef Unrealist- het volgende:
Het aantal combinaties van atomen die op een bepaalde manier gerangschikt zijn en iets vormen ( mens , planeet , enz) is eindig. Er zijn niet oneindig veel combinaties van atomen omdat er niet oneindig veel verschillende atomen zijn.

Hoeveel combinaties er zijn en of dat eindig is, is helemaal niet duidelijk te beantwoorden. Door wat de quantum mechanica ons vertelt, blijkt dat sub-atomische deeltjes pas hun status kiezen als ze gemeten worden of er interactie is (niet per se door mens, in tegenstelling tot wat alle new age aanhangers beweren). Daarvoor HEBBEN ze geen duidelijk positie of snelheid. Je kunt de atomen dus niet zomaar zien als een bak met knikkers die je door elkaar husselt en die maar een bepaald aantal mogelijkheden hebben om zich te schikken. Op sub-atomisch nievau is iets aan de gang wat de enige mogelijkheid heeft opgeleverd dat er niet te voorspellen acties en echte toevallige gebeurtenissen zijn. Op macro niveau is het onmogelijk een echte toevalligheid te definieren.

quote:

Zo kan het misschien zijn dat wij heeeeeeel erg klein zijn en dat het hele heelal weer een onderdeel is van iets in een atoom. (maargoed het gaat oneindig door in beide richtingen dus je bent nooit ''groot'' of ''klein'')

Misschien moet ik je een beetje teleurstellen als ik zeg dat dat een heel bekende theorie is, die vrijwel iedere student verzint als ze voor het eerst uitgelegd krijgen dat elektronen om de kern draaien als de aarde om de zon. Maar ook hier heeft de QM ervoor gezorgd dat bekend is dat elektronen helemaal niet in normale banen om de kern draaien, maar zich overal tegelijk en nergens bevinden.

ik ben zelf heel erg nieuwsgierig naar wat er allemaal zou zijn in het heelal en ik zou ook graag een wetenschapper worden om te ontdekken wat daar nou allemaal is...maar iets zegt me dat het gewoon verspilling van mijn leven zou zijn...want zodra je het weet nadat je 50 jaar lang je leven hebt op geoffert dan ben je blij...maar je kunt er niks mee omdat het oneindig ver weg is en dan ga je dood

quote:

Op dinsdag 28 augustus 2007 00:58 schreef Ericjuh het volgende:

[..]

leuk, maar best ingewikkeld stukje

Niet wetenschappelijk trouwens. Een theorietje die niet geaccepteerd is door onze-lieve-wetenschap.

quote:

Op maandag 27 augustus 2007 20:36 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Licht heeft geen massa

hoe kom je daar nou bij?
Natuurlijk heeft een foton wel een massa.

quote:

Op zondag 2 september 2007 01:19 schreef PlusPlus het volgende:
hoe kom je daar nou bij?
Natuurlijk heeft een foton wel een massa.

Dan weet je meer dan alle wetenschappers op aarde, die zijn daar nog niet uit.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Foton

Uit de relativiteitstheorie volgt dat een deeltje met een eindige rustmassa nooit de lichtsnelheid kan bereiken. Een foton heeft dan ook geen rustmassa

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef Bill_E het volgende:
Wij kunnen niet voorstellen wat er buiten onze dementie's is..

Demente

quote:

Op zondag 2 september 2007 02:07 schreef mike_another het volgende:

[..]

Dan weet je meer dan alle wetenschappers op aarde, die zijn daar nog niet uit.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Foton

Uit de relativiteitstheorie volgt dat een deeltje met een eindige rustmassa nooit de lichtsnelheid kan bereiken. Een foton heeft dan ook geen rustmassa

dat was mij bekend, maar ik vraag me nu wel af hoe ze fotonen dan kunnen afremmen (want dat is bij mijn weten te doen). Als een foton wordt afgeremd zou er dan in feite energie vanaf komen, of een foton zal massa krijgen. Waar je volgens mij uit kan concluderen dat een stilstaand foton een oneindige massa heeft, of een oneindige energie afgeeft.

Als het heelal oneindig is dan is er, volgens de evolutietheorie, oneindig veel kans op meerdere beschavingen op andere planeten
Dat denk ik erover.

quote:

Op zondag 2 september 2007 18:14 schreef Houtspeer het volgende:
Als het heelal oneindig is dan is er, volgens de evolutietheorie, oneindig veel kans op meerdere beschavingen op andere planeten
Dat denk ik erover.

Dat het heelal oneindig is, wil nog niet zeggen dat er oneindig veel planeten zijn
Het aantal planeten in ons heelal is iets dat te tellen is.

quote:

Op zondag 2 september 2007 18:27 schreef P8 het volgende:

[..]

Dat het heelal oneindig is, wil nog niet zeggen dat er oneindig veel planeten zijn
Het aantal planeten in ons heelal is iets dat te tellen is.

hmm goed punt.

∞

quote:

Op zondag 2 september 2007 18:27 schreef P8 het volgende:

[..]

Dat het heelal oneindig is, wil nog niet zeggen dat er oneindig veel planeten zijn
Het aantal planeten in ons heelal is iets dat te tellen is.

Zijn alle sterren dan al ondekt?

quote:

Op zondag 2 september 2007 18:27 schreef P8 het volgende:

[..]

Dat het heelal oneindig is, wil nog niet zeggen dat er oneindig veel planeten zijn
Het aantal planeten in ons heelal is iets dat te tellen is.

PLus dat de evolutie theorie niets zegt over het ontstaan van leven.