Het oneindige heelal

Er is een stukje NIETS gevonden, hoe moeilijk kan het zijn om dat te beseffen?

echt "oneindig" is het helal niet.. als je als maar recht door zou gaan kom je uiteindelijk weer op hetzelfde punt terug.. maar dat komt omdat we 3d denken.. Dat verhaal van dat gat is verder niet zo interesant.. dat er ergens niets is vinden we alleen lastig voor te stellen maar waarschijnlijk is er niet iets dat wij ons voor kunne stellen..
Wij kunnen niet voorstellen wat er buiten onze dementie's is.. (net zoals je iemand die nooit heeft kunnen zien niet uit kan leggen wat rood geel of groen is)

En de wetenschap en de kerk staan al eeuwen lijnrecht tegenover elkaar..
En het leven gaat door

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef RemcoDelft het volgende:
Er is een stukje NIETS gevonden, hoe moeilijk kan het zijn om dat te beseffen?

Dat is nou juist zo bijzonder anders is er namelijk altijd wel wat.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef Bill_E het volgende:
echt "oneindig" is het helal niet.. als je als maar recht door zou gaan kom je uiteindelijk weer op hetzelfde punt terug..

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 07:52 schreef IRW het volgende:
Waar ik me vaak over verbaas: we kunnen amper beseffen dat het heelal oneindig is: er is geen grote muur bij Mars waar het heelal ophoudt: vandaag of gisteren was in het nieuws dat wetenschappers een enorm 'gat' hebben gevonden in het heelal. Hoe dan ook, de wetenschap dat het heelal oneindig is zou toch veel meer met ons moeten doen dat dit (vaak on)bewust te beseffen. Ik bedoel: deze wetenschap zou toch consequenties moeten hebben voor hoe we over de mens, een God, het leven, etc. denken. Of zit ik fout? Graag jullie reacties.

Wetenschap probeerd de wereld om je heen te beschrijven.
"uitvinden" is eerder een model ontdekken wat op de werkelijkheid past EN
met een redelijke kans kan voorspellen wat er in de toekomst gebeuren gaat.

Mensen geloven (of het nu in god is of wetenschap of allebij)
En niemand geeft graag zijn of haar geloof op. behalve als er wat "beters" komt.
beter kan zijn in jou waarden, "dit vind ik een goede manier van doen en denken -> leven. " maar kan heel goed verschillen met de andere mensen.

Daarom vind ik de "of zit ik fout" vraag geen goede benadering voor jou vraag. Maar bijna iedereen is in therapie (opzoek naar beter of verbetering) en ik hoop dat dit verhaal het gewenste therapeutisch effect heeft/had.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 08:53 schreef RemcoDelft het volgende:
Er is een stukje NIETS gevonden, hoe moeilijk kan het zijn om dat te beseffen?

Ik durf 9.460.730.472.580.000.000.000Km nou niet echt een stukje te noemen

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:04 schreef MrNiles het volgende:

[..]

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

Het lijkt me sterk dat als je horizontaal en vertikaal perfect recht vliegt je op hetzelfde punt uit kan komen.
Wie legt dit aan me uit?

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:04 schreef MrNiles het volgende:

[..]

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

Daarom GELOOF je er ook in. anders wist je het wel zeker.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:11 schreef dahei het volgende:

[..]

Het lijkt me sterk dat als je horizontaal en vertikaal perfect recht vliegt je op hetzelfde punt uit kan komen.
Wie legt dit aan me uit?

Stel je de 3-dimensionale ruimte voor als een stukje papier. Normaal als je van de rand van het papiertje af gaat eindig je in het "niets". Maar als je het papiertje nou oprolt kun je ineens van het einde naar het begin gaan.

Hier een leuke uitleg, het heeft te maken met denken in meer dan onze overbekende 3 dimensies. 10 of 11 in totaal.
http://www.tenthdimension.com/medialinks.php

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:11 schreef dahei het volgende:

[..]

Het lijkt me sterk dat als je horizontaal en vertikaal perfect recht vliegt je op hetzelfde punt uit kan komen.
Wie legt dit aan me uit?

uhm tja...tis een theorie
als bijvoorbeeld een space shuttle in een baan rond de aarde draait dan valt ie alleen naar beneden
en valt niet in een bochtje. toch maakt ie een bochtje, dat komt door de aantrekkingskracht van de aarde
Nu valt licht ook en zelfs licht heeft een massa en zal daarom afgebogen worden (zoals een zwart gat ook doet)
de theorie is als je maar lang genoeg rechtdoor gaat (als licht zijnde) dat je dan weer op het zelfde punt uit komt
maar dat zijn wel heul veul kilometers

als ik het fout heb dan graag verbeteren
dit is wat ik heb onthouden (dacht ik) uit een Quest, die hebben er al ooit over geschreven
ik heb het ook niet nagezocht

Wij als mensen kunnen het oneindige niet echt begrijpen of bevatten, omdat alles in onze leef en denkwereld met grenzen te maken heeft.

Alles wat wij kennen heeft een begin en een einde, en speelt zich binnen grenzen af. We willen ook alles in vakjes indelen, dat is op dit moment echt ons ding.
Het is ook gewoon een probleem in ons fundamentele denken, en daar ligt natuurlijk ook de beperkte opslag en terughaal capaciteit van ons brein aan ten grondslag.

Probeer je iets voor te stellen dat oneindig is....voor altijd doorgaat.. dat gaat gewoon eigenlijk niet, net als 'eeuwig'.
Iets dat nooit meer ophoudt gaat nog een beetje; zoals dat je geboren wordt en nooit sterft... is al moeilijk, want hoe kan je je voorstellen dat je 1 miljoen jaar leeft... en dan nog een en nog een?
Maar als je begint te denken aan iets eeuwigs dat voor altijd blijft bestaan, maar ook niet 'geboren is' en dus ook altijd al heeft bestaan wordt het helemaal ondenkbaar. Dat dingen die ontstaan, geboren of gemaakt worden, nooit meer verdwijnen kunnen mensen nog enigszins bevatten, maar iets dat geen begin en geen einde heeft lukt niet erg. Wij denken altijd in 'ervoor' en 'erna' Iets groots dat te groot voor ons is delen we altijd in afgebakende stukjes op. Maar dat werkt alleen zolang het ergens ophoudt. Een oneindig aantal stukjes is hetzelfde als een groot oneindig iets.

Daarom houdt voor veel mensen de wereld op bij hun landsgrens, en is ons universum inderdaad ongeveer de omtrek van de baan van mars. Meer is te veel, te groot te verwarrend om echt in detail te kennen. Probeer maar eens iedereen in een voetbalstadion te leren kennen en te onthouden. Alle 65000

Een begrip als 'God' is daarmee dus ook onbevatbaar. Een alwetende, almachtige eeuwig overal tegelijk aanwezige, dat gaat ver voorbij het bevattingsvermogen van een mens met zn beperkte actie/denk/geheugenvermogens en zn korte levensduur.

Daarom vind ik het altijd zo komisch om gelovigen zich in bochten te zien wringen om zo een wezen een zo beperkte menselijke denkwijze op te plakken zoals boos worden over of je in m gelooft, wat je eet, en of je wel braaf trouwt voor je sex hebt en of je mensen pijn doet of doodt

Als ik met mijn beperkte, bekrompen mensengeestje die daden kan beredeneren, kan begrijpen welke factoren mensen tot die daden brengen, en ze uiteindelijk kan vergeven, omdat zij ook maar beperkte mensen zijn, waarom zou zo een groot en veel begripvoller tijdloos wezen dat niet kunnen..........

Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen, simpel omdat het te groot is voor ons om zelfs maar 1% te bevatten. Het oneindige dwingt ons ertoe onze eigen beperkingen en eindigheid duidelijk onder ogen te zien.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:20 schreef Fionn het volgende:
Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen,

Ohjah. was ik nog even vergeten,
Er zijn ook mensen die aan de hand van wetenschap op wat ze ook maar geloven de toekomst niet enkel wille voorspellen maar ook willen veranderen/manipuleren.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:04 schreef MrNiles het volgende:

[..]

dat is puur theorie
ik geloof er ook wel in, maar niemand die het zeker weet

hmm.. die theorie is naar mijn inzicht alwel bewezen met allemaal kleine aanwijzingen en feiten..

Vraag me altijd af hoe je kunt beweren dat het heelal oneindig is wanneer je niet eens zo ver kunt kijken in het heelal. Het niet beseffen hoe groot het is wilt niet zeggen dat het oneindig is. Ik geloof overigens dat alles een begin en einde kent.

Vraag me dan ook af hoe het einde van het heelal eruit ziet, als je dan iets zwarts ziet dan komt dat ook over alsof er meer is. Ziet het er wit uit dan kun je ook zeggen dat achter dat witte beeld nog meer komt.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:09 schreef dahei het volgende:

[..]

Ik durf 9.460.730.472.580.000.000.000Km nou niet echt een stukje te noemen

9*10^24 m wel?

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:17 schreef MrNiles het volgende:


als ik het fout heb dan graag verbeteren
dit is wat ik heb onthouden (dacht ik) uit een Quest, die hebben er al ooit over geschreven
ik heb het ook niet nagezocht

Licht heeft geen massa

Het heelal moet je niet teveel over nadenken, krijg je hoofdpijn van

Het heelal wordt toch steeds groter?

Dat dacht ik tenminste.

Als een heelal al oneindig is, hoe word het dan groter? (tenzij het helaal niet oneindig is... )

Heb je het al... Koppijn

En ik ook maar denken dat het heelal steeds groter werd zoals een ballon die wordt opgeblazen in het *niets*

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:17 schreef oshiro het volgende:

[..]

Stel je de 3-dimensionale ruimte voor als een stukje papier. Normaal als je van de rand van het papiertje af gaat eindig je in het "niets". Maar als je het papiertje nou oprolt kun je ineens van het einde naar het begin gaan.

Hier een leuke uitleg, het heeft te maken met denken in meer dan onze overbekende 3 dimensies. 10 of 11 in totaal.
http://www.tenthdimension.com/medialinks.php

Dank je, eigenlijk zijn dit allemaal zaken die op papier er mooi uitzien, maar niemand kan het laten zien. In het voorbeeld wat je aangeeft ga je niet horizontaal en verticaal rechtdoor, maar met een kromming. En inderdaad, dan zit er dan geen einde aan.

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 09:20 schreef Fionn het volgende:
Wij als mensen kunnen het oneindige niet echt begrijpen of bevatten, omdat alles in onze leef en denkwereld met grenzen te maken heeft.

Alles wat wij kennen heeft een begin en een einde, en speelt zich binnen grenzen af. We willen ook alles in vakjes indelen, dat is op dit moment echt ons ding.
Het is ook gewoon een probleem in ons fundamentele denken, en daar ligt natuurlijk ook de beperkte opslag en terughaal capaciteit van ons brein aan ten grondslag.

Probeer je iets voor te stellen dat oneindig is....voor altijd doorgaat.. dat gaat gewoon eigenlijk niet, net als 'eeuwig'.
Iets dat nooit meer ophoudt gaat nog een beetje; zoals dat je geboren wordt en nooit sterft... is al moeilijk, want hoe kan je je voorstellen dat je 1 miljoen jaar leeft... en dan nog een en nog een?
Maar als je begint te denken aan iets eeuwigs dat voor altijd blijft bestaan, maar ook niet 'geboren is' en dus ook altijd al heeft bestaan wordt het helemaal ondenkbaar. Dat dingen die ontstaan, geboren of gemaakt worden, nooit meer verdwijnen kunnen mensen nog enigszins bevatten, maar iets dat geen begin en geen einde heeft lukt niet erg. Wij denken altijd in 'ervoor' en 'erna' Iets groots dat te groot voor ons is delen we altijd in afgebakende stukjes op. Maar dat werkt alleen zolang het ergens ophoudt. Een oneindig aantal stukjes is hetzelfde als een groot oneindig iets.

Daarom houdt voor veel mensen de wereld op bij hun landsgrens, en is ons universum inderdaad ongeveer de omtrek van de baan van mars. Meer is te veel, te groot te verwarrend om echt in detail te kennen. Probeer maar eens iedereen in een voetbalstadion te leren kennen en te onthouden. Alle 65000

Een begrip als 'God' is daarmee dus ook onbevatbaar. Een alwetende, almachtige eeuwig overal tegelijk aanwezige, dat gaat ver voorbij het bevattingsvermogen van een mens met zn beperkte actie/denk/geheugenvermogens en zn korte levensduur.

Daarom vind ik het altijd zo komisch om gelovigen zich in bochten te zien wringen om zo een wezen een zo beperkte menselijke denkwijze op te plakken zoals boos worden over of je in m gelooft, wat je eet, en of je wel braaf trouwt voor je sex hebt en of je mensen pijn doet of doodt

Als ik met mijn beperkte, bekrompen mensengeestje die daden kan beredeneren, kan begrijpen welke factoren mensen tot die daden brengen, en ze uiteindelijk kan vergeven, omdat zij ook maar beperkte mensen zijn, waarom zou zo een groot en veel begripvoller tijdloos wezen dat niet kunnen..........

Het onenindige zorgt ervoor dat we onszelf weer in perspectief zien. Het leert ons dat we nooit via de materie het hele heelal zullen kunnen beheersen, simpel omdat het te groot is voor ons om zelfs maar 1% te bevatten. Het oneindige dwingt ons ertoe onze eigen beperkingen en eindigheid duidelijk onder ogen te zien.

Heel leuk verhaal, maar het verklaard me nog niet waarom het heelal oneindig is. Het is inderdaad groot, zo groot dat wij dit niet kunnen bevatten, maar waarom kan het niet eindig zijn?

Overigens:
Zou een quark zich net zo klein voelen in een badkuip met water als dat wij ons nu voelen in het Heelal?

quote:

Op zaterdag 25 augustus 2007 07:52 schreef IRW het volgende:
Waar ik me vaak over verbaas: we kunnen amper beseffen dat het heelal oneindig is

Het heelal is bijna 14 miljard jaar oud;

14.000.000.000 ≠ ∞

Dit vraag ik me serieus ook al zo lang af.
Waar houd het heelal op en en wat is er daarna dan?
En inderdaad bezorgd het je hoofdpijn.