Het peutertopic [2-4 jaar] deel 12

Ja het bleek iets minder indrukwekkend dan ik dacht
Er bleek gewoon nog een speen in Noah's bed te liggen, die Micha over het hoofd had gezien. Toen ik gisteravond keek voor ik ging slapen had ie geen speen, maar dat gebeurt heel vaak dat ie hem als ie slaapt uitspuugt. Vanochtend kwam ie wel uit bed met speen. Maar ik heb dus geen idee in hoeverre ie vannacht zonder speen geslapen heeft..... Hij is vannacht niet wakker geweest in elk geval, dus ik vermoed dat ie toch wel gewoon z'n speen gevonden heeft.

Ik was eigenlijk van plan vrijdag ermee te beginnen, omdat ik daarna 3 dagen vrij ben.

Ja dan kan je 2 dingen doen, of je zet nu toch door. Of je gaat toch vrijdag beginnen. Bij ons werkte het gewoon goed om een paar dagen Léon erop voor te bereiden. Maar ik heb ook genoeg gelezen dat ouders van het een op andere moment ermee stopten. En dat het kindje er helemaal geen moeite mee had. Ieder kind heeft zijn eigen aanpakmethode niet waar?
Het belangrijkste is, als je het doet dat je ook volhoudt. Hoe moeilijk het soms ook is.
Gaat lukken!

Ik moet vandaag en morgen nog 's avonds werken, dus dan moet Micha het doen, want Noah ligt al in bed als ik thuiskom dan. Dus ik laat het wel aan hem over dan wat we doen

En voor zover Noah weet is er niks aan de hand natuurlijk, we hebben nog niet gezegd dat zn speen weg moet, dus is het ook nog niet echt opgeven nu. Maar ja, we kijken wel even.

Ik weet trouwens ook niet of Noah al besef van tijd heeft. Ik probeer soms wel dingen uit te leggen met 'nog één nachtje slapen' enzow, maar of hij is gewoon ongeduldig en wil alles veel eerder, of hij snapt het nog niet helemaal.

Wij zitten ook een beetje met de speen. Sara wil hem ook vaak overdag hebben en dat geeft veel strijd, dus eerst maar eens zorgen dat ze 'm alleen nog maar in bed mag hebben.

We zijn weer naar het CB geweest. Sara is nu 88,3 cm lang (ruim 7 cm gegroeid in het laatste half jaar!) en weegt nu 14,4 kilo. Ze zit nu met haar lengte op de middellijn (eerder eronder) maar met haar gewicht ruim boven de middellijn. Maar goed, dat wisselt elk half jaar zo'n beetje. Verder was d'r ontwikkeling ook ok, alleen had ze in bepaalde testjes geen zin

Tex, Saskia snapt ook nog niet zo veel van tijd hoor. Alles is gisteren.. En het enige waarmee we het inzichtelijk kunnen maken bij haar is met een (aftel)kalender. Elke avond de dag doorstrepen en dan tellen hoe vaak er nog gestreept moet worden. Maar met 'nog twee nachtjes slapen en dan... ' kan ze ook nog niet zo veel (ondanks dat ze erg goed kan tellen en geen middagdutje doet).

Het is wel ff een rottijd, wennen zonder speen..

wat lief dutch
Liam wil niks anders als Pluk van de petteflat we lezen hem nu voor de 4e keer achter elkaar en hij vind het nog steeds even mooi.
Ook Liam heeft geen besef van tijd nog. alles bij Liam is "vanmorgen"
en zonder speen is er hier nog steeds niet bij moet ik bekennen..

Vanochtend was ik eventjes snel met de was bezig, Demi was lief aan het kleuren.
Hoor ik ineens huilen dus ga snel kijken.

staat ze in de hoek.

Dus ik vraag, wat is er aan de hand?
Had ze op de grond gekleurd en ze ging nu zelf in de hoek staan, hahaha.

Ze weet dus goed dat het niet mag, ik heb ze er maar uit gehaald en we hebben samen de vloer schoongemaakt.


Hier geen speenverhalen en tips overigens, Demi heeft nooit een speen gehad, wens jullie wel veel succes!

Hahaha die Demi

Saartje is ziek Heel verkouden en daardoor benauwd en zielig met koorts. Afgelopen nacht heeft ze bij ons geslapen, maar ze snurkte zo hard dat wij niet konden slapen
Vanavond is manlief op scoutingkamp, hopelijk slaapt ze nu wel een beetje door. Vind het altijd zo zielig, ze weet ook niet zo goed wat ze met zichzelf moet, dus dan maar lekker hangen bij papa en mama, da's dan wel weer heel lief

quote:

Op maandag 17 september 2007 13:44 schreef texelonia het volgende:
renzell, nu ik jou hier toch weer zie, zouden wij binnenkort niet samen onze zoons van de speen af helpen?

Ha, Tex. Veel te laat gezien dus. Ben je al bezig inmiddels? Ik eh... ik wil het dus doen als Juul 2,5 is. Da's over een paar weken hoor, maar ik heb volgens mij zelf die tijd ook echt nog nodig om te wennen aan het idee ofzo. Maar goed. Dan dus.... graag! Misschien kunnen we samen gillend gek worden van onze jengelende peuters in het holst van de nacht en dan op internet opbeurende berichtjes schrijven.

Arm dier Saar! Beterschappen!!!


Juul was gister en vannacht ook een ziek hondje. 7 of 8 keer alles onder gekotst. "Ikke heb pijn in m'n buikje mama." Klein lief dier. Hij had wél trek in een wrap met kip tussen het overgeven door , maar dat mocht ie niet van mij. Zielig, maar het kon niet anders. Iedere slok water kwam er met grote vaart weer uit. Vannacht niet geslapen. Hij nauwelijks, en ik helemaal niet, geen minuut. Al het beddengoed van zowel ons als hem vies, op het laatst de man in ons bed gelegd en tegen de ochtend toch maar weer zijn eigen nestje opgemaakt met wat badhanddoeken. Vanochtend was ie een vaatdoek, maar vanmiddag heeft ie 4 uur geslapen en nu ligt ie lekker Barbapapa te kijken in het grote bed. En ik piep er even bij denk ik. ^Piep.

[ Bericht 2% gewijzigd door renzell op 21-09-2007 21:12:13 ]

renzell, Noah ligt nét in bed zonder speen!
Het zal mij benieuwen hoe het gaat... Gisteren kon ik onverwachts eerder naar huis en toen ik hem in bed legde zei ie dat ie geen speen wilde. Ik dacht nog, nou dat komt mooi uit dan Maar ik dus uitleggen dat ie hem dan ook echt niet meer kreeg, ook niet als ie riep, huilde, etc. Nog paar keer gezegd dat ik het zo knap van hem vond, maar iets te lang over doorgezaagd blijkbaar want ineens wilde ie toch een speen....

Vanavond heb ik op een vel papier autootjes getekend en elke nacht dat ie zonder speen slaapt, mag ie een sticker plakken. Bij 3 en bij 6 stickers mag ie een cadeautje kiezen. Ik hoop dat dat genoeg motiveert, want ik ben verkouden en heb koppijn en heb helemaal geen zin een strijd aan te gaan

Hij begreep het allemaal, dacht ik, hij vond het wel leuk die stickers, maar toen ie eenmaal in bed lag wilde ie toch zn speen. Hij was dus wel even boos toen ik weg ging, en gooide zelfs z'n konijnen weg, hij slaapt nooit zonder konijn! Maar goed, hij ging niet huilen, en vooralsnog is ie nog steeds stil (10 minuten ) (*afklopt*) dus.... Ik hou mijn hart vast

En renz wat sneu dat Juul zo ziek is Zo zielig altijd als het er met van die golven uitkomt. Fijn dat ie weer wat opgeknapt lijkt, e hopelijk is ie snel weer éct helemaal de oude!

Oeh, wat spannend Tex! Heel goed en dapper dat je er toch gewoon mee begonnen bent nu. Hopelijk houdt ie het vol en wordt het geen strijd. Lijkt mij ook onwaarschijnlijk lastig, als dat hier het geval gaat zijn. En helemaal als je je toch al niet al te best voelt. Goed idee wel, met die stickers. Ik denk dat ik Juul vanaf nu wél ga voorbereiden. Er over praten etc. Hopelijk helpt dat straks. Succes jullie!

Arme Jules en Sara (en natuurlijk ook Fuente en Renzell). Snel opknappen, hoor!

Texelonia, ik hoop dat het goed gaat vannacht en komende nachten. Hier hebben ze nooit spenen gehad, maar Katja duimt nog steeds. Ik heb nog niet de moed of de methode gevonden om dat haar af te leren. Ik vind het echt heel dapper van jullie.

Verder leuk om te lezen, al die broers- en zussenverhalen hier. En Ladybos, ik zag het verhaal van Myrthe met haar billetjes helemaal voor me (nadat ik weer heel even wegzwijmelde bij het idee van jullie bad buiten). Echt zo schattig kunnen ze zijn, die peuterpubers van ons.

Noah heeft geen kik meer gegeven en hij ligt gewoon te slapen
Misschien wordt ie nog wel 100 keer wakker, maar so far, so good dus!

Goed zo!

Goed van Noah zeg

Renz, jij ook al een ziek kippetje, beterschap hoor, er heerst vast weer van alles

Sara was vanmiddag iets beter te pas, ben even de stad in geweest met d'r. Nu is het weer helemaal mis, natuurlijk net nu manlief op scoutingkamp is. Ik denk dat ik er zo maar inkruip met haar in ons bed, want ze wil niet slapen in haar eigen bed en is echt niet lekker. Ben bang dat er weer een oorontsteking zit want ze grijpt naar d'r oor. Net nu het al zo'n tijd goed gaat!

Wow knap hoor van Noah! (en van mama Hier nog steeds aan de speen, laatst wel weer een halfzachte poging gedaan om de speen alleen naar bed te verbannen maar ze was zo verdrietig en zo lief aan het vragen of ze alsjeblieft mama weer d'r speen mocht dat ik weer overstag ging en dr speen heb gegeven. Ze kauwt er wel op sinds een week of wat, en als ze stuk zijn gooi ik ze weg. Nou hebben we in de loop der tijd aardig wat spenen verzameld maar eens zal het toch de laatste zijn..

Beterschap voor de zieke kuikentjes Hier de nacht voor de meet een spugend kindje maar na 1x spugen was het helemaal over en was ze weer helemaal goed. Ze vond het wel heel erg zelf, en ze bleef maar zeggen dat ze het nooit meer zou doen (ik ga echt nooit meer spugen hoor mama!). Zo zielig is dat. De smurrie zat in d'r haren dus die moesten midden in de nacht ook nog gewassen worden, dubbel drama dus. Ik denk dat ze gewoon iets verkeerds had gegeten want daarna hebben we niets meer gemerkt.

En toen begon de ellende... Noah huilend in bed, troosten helpt niet. Hij zegt niks over speen maar wat er dan wel is.... Dit ben ik dus niet gewend, normaal als ie wakker wordt is ie meestal makkelijk te troosten en gaat ie braaf verder slapen.

Sara ook beterschap trouwens, had ik even overheen gelezen, sorry! En toch weer oorontsteking misschien, vervelend hoor. Hoop dat dat vals alarm blijkt te zijn en dat ze gewoon snel opknapt!

Oe moeilijk hoor Tex.. slaapt ie al weer?

Hij is nu even stil, maar hij blijft steeds maar huilen. Maar hij zegt niet wat er is, vraagt ook niet om een speen. Wil er zelf ook niet over beginnen, want dan wil ie hem juist natuurlijk. En als ik vraag of ie bang is voor het onweer, dan zegt ie "ja". En er is nu helemaal geen onweer, dus dat kan het nooit zijn. Dus als ik vraag of ie verdrietig is omdat ie geen speen meer heeft en hij zegt ja weet ik nog niet of dat het is.
Heb hem nu even een klein beetje streng toegesproken en hopelijk helpt dat dus. Dan duik ik er nu ook maar snel in, in afwachting van wat de nacht gaat brengen...
Ik stond na dat "strenge" nog even aan de deur te luisteren en dan hoor je hem snikken en het gesnik proberen in te houden en dat vind ik dan eigenlijk ook weer heel zielig Maar ja even doorbijten maar....

Jolie en ik hebben bijna een soort van hysterische, vrije week achter de rug. We zouden zeven dagen samen weggaan, er zou wel een paar keer visite komen maar het zou vooral voor ons zijn. Ook een test, aangezien ik graag deze winter een paar dagen zon wil pakken, met Jolie samen. Jolie was moe, voor die tijd. Soms een beetje jaloers en in de war omdat er steeds dingen anders liepen ook. Omdat ze steeds weer zo vaak van alles moest. Die vakantie daar had ze veel zin in, ook omdat ik leuke dingen had beloofd. Zoals zwemmen en op hjet strand spelen en spelletjes doen en ze wou graag bij mij op de kamer slapen. Maaaaaaaaaaaaaaaaar, de dag dat we weg zouden gaan was ik hartstikke ziek. En de dag daarna ook. Jolie liep zich thuis mokkend te vervelen. Zo erg, dat ik al helemaal geen zin meer had om te gaan Op maandag voelde ik me iets beter, dus we zijn gegaan. Met versterking. Ik ben echt nog tot aan woensdag ziek geweest, donderdag mocht Jolie allemaal dingen kiezen om te doen. Dus vandaag was ik weer uitgeput en verward bijna. Ik hoop echt dat we nooit meer zo'n vakantie meemaken, dit was echt een test!

De dagen zaten vol met bizarre dingen, die je waarschijnlijk gewoon hebt met een peuter maar pffff . Jolie heeft heerlijk gespeeld en gekletst en me dingen verteld die ik helemaal niet wist over zichzelf. Ook besloot ze toch echt bij mij in bed te willen slapen en vertelde dat ze eigenlijk geen luier meer om hoefde s nachts. Dat ze daar s morgens stiekem een plas in deed omdat ze dan nog geen zin had om op te staan, maar nu vond ze dat vies en zielig voor mij. Wel ja. We sliepen samen in een tweepersoonsbed en elke avond vond ik haar over de breedte over de kussens.
Jolie mocht een ochtend allemaal programma's kijken op televisie die ze normaal niet mag zien van mij en kwam tot de conclusie dat ze er geen bal aan vond. 'Mam, ik weet nu dat we dit nooit kijken. Dit is niks aan. Ik snap hier ook niks van.' Ook begreep ze ineens niets meer van vakantiehuisjes, ze bleef zich maar afvragen wanneer de mensen thuis zouden komen. Ik begreep haar ook vaak niet, ik heb echt nog nooit zo veel miscommunicatie gehad met iemand over één woord 'huis.' Echt iedere keer dat ik dat woord uitsprak zei ze; 'bedoel je nou ons eigen huis of ons vakantiehuis.' Ze moest best veel alleen spelen de eerste dagen en dat ging eigenlijk best goed. Ik heb geprobeerd haar wat vrijer te laten en dat ging eigenlijk best goed. Zeker met een speeltoestel voor de deur. Alleen gebeurde er continu van alles, struikelen over eigen voeten keer 300!, gaat het nu regenen? Jolie onderuit tijdens het pootjebaden, mama mijn tas is kwijt, mama iemand heeft me geduwd, mama ben je nou eens beter en wanneer gaan we samen zijn, mama ik mocht nog in de vuurtoren, mama ik vind picknicken heel leuk, mama ik heb per ongeluk aan het dopje van het fietswiel gedraaid heb je ook verf meegenomen? zal ik je een mopje vertellen? ('maar mama dan moet je er eerst één aan mij vertellen anders weet ik het niet goede mop Jolie!) mama hoe smaakt een oor? mama heb jij rubber laarzen? mama ik heb weer een muggenbult, mama verkopen ze hier ook beschuit? hoe wordt je als prinses geboren? mag ik een my little pony hebben? waarom is deze Sesamstraat niet zoals thuis? mama ik heb mijn kralendoos in het gras laten vallen.....mama? oh nu weet ik niet meer wat ik wou zeggen Dus die eerste dagen kwamen we wel door _{Ook een goede, het maken van een afspraak gaat tegenwoordig met onderhandelingen. 'Jolie, ik zou het fijn vinden als je niet alles twee keer vraagt. Als ik zeg, ja ik pak zo iets te drinken dan ga ik dat ook echt wel doen. Je kunt ook even wachten.' 'Oke maar dan moet jij niet zo vloeken.'}

Woensdag voelde ik me langzaamaan beter worden en zei ik tegen haar dat we iets leuks zouden doen als ik donderdag echt beter zou zijn. Zwemmen wilde ze. En ook pannekoeken bakken en zelf appelmoes maken. Vol verwachting ging ze naar bed en een uur later stond er een bleek meisje naast me. 'Ik voel me ziek in mijn buik.....'
Kut Koorts? Nee. Te koud? Nee. Slecht gegeten? Nee. Hmmmmm.
'Mama, als we hier blijven he, dan zijn we wel ver weg van mijn bed en mijn speelgoed. En ook van jouw vriendinnen en de oppas en de school. En het was zo ver met de trein, ze komen vast niet hier.' Mijn kind waar denk je aan en waarom lig je niet heerlijk te slapen in dat grote bed. Heimwee. Zo sneu. Uiteindelijk zijn we in het donker gaan wandelen, altijd leuk en spannend. We liepen terug toen ze zei dat ze wel weer kon gaan slapen alleen euhm, waar was de sleutel van het huisje? Onze eerste avond alleen en ik was de sleutel kwijt gewoon tijdens het wandelen laten vallen waarschijnlijk. En het is nogal donker op zo'n eiland s nachts M'n telefoon lag binnen. Uiteindelijk zijn we de reservesleutel gaan halen bij de eigenaar, drie km verderop. Ik schaamde me echt kapot, met peuter om elf uur s avonds. Jolie vond het overigens erg spannend en de mensen waren gelukkig nog wakker.
Joliesleukedingendoendonderdag was echt goed, met zwemmen, pannekoeken bakken en appelmoes maken, daarna nog naar het strand en een stuk fietsen. Lekker in bad. Ze viel als een blok in slaap s avonds en vanmorgen begon ze met goede moed 'gister was de allerfijnste dag mama, ook al moeten we vanavond naar huis; vandaag wordt het weer zo!' Er was ook geen reden waarom het niet zo fijn zou zijn, we hebben nog gefietst, de zee gedag gezwaaid, Jolie mocht van mij een cadeautje uitzoeken maar er was geen My Little Pony maar dat was niet erg, dat kwam andere keer wel (hallo? peuter? waarom? ga? je? nu? niet? schreeuwen? ) ze heeft lief geholpen met inpakken en toen we naar de bus zouden lopen zag ze ineens een dood konijn liggen. 'Mama wat zielig! We moeten hem helpen.' Ja maar de bus en de boot en oh en ja en nee oh Jolie niet gaan huilen, we ruimen het wel op.....en daardoor kwamen we te laat voor de bus, brak er een schepje af toen ik een kuil probeerde te maken, hoorde ik allerlei bedenksels over de dood van dit konijn aan (te veel gegeten, aangereden, zand in zijn buik (?) grote oren he?) vertrokken we twee uur later, zaten we in een trein die niet bleek te rijden, gooide ik Jolie omver toen ik mijn tas op m'n rug wilde doen, hebben we een vest laten liggen, besloten we ergens tussendoor friet te gaan eten maar kregen we later alletwee buikpijn toen we de volgende trein wilde gaan halen, blablabla en bij thuiskomst zei Jolie dat ze een paar vragen had. Ja????
Wat gaan we morgen doen? Gaan we bijna weer op vakantie? Mag ik nu naar bed? Geen idee. Geen idee. JA!!!!!!

Leuk moment

Ik liet het Sugar al weten maar toen ik deze foto zag, kon ik bijna niet geloven dat wij dat zijn. Vrolijk. In een zwembad op vakantie. Die momenten hebben we wel. Ik weet vaak niet zo goed wanneer en hoe maar we hebben ze dus wel.

_{En ik weet dat dit een hele lange post is over een paar dagen weg maar ik ben er helemaal vol en slapeloos van momenteel. Sorry maar het moet even dus.}

Ik vind het zielig dat er veel kindjes ziek zijn, bah! Beterschap.

[ Bericht 1% gewijzigd door Luchtbel op 22-09-2007 00:13:18 ]

Oh LB alles moet ook altijd weer bijzonder gaan bij jullie he

Tex ik hoop dat jullike lekker slapen.
Alle zieke kindjes beterschap

LB, ik vind je een kanjer!
Ik heb heerlijk genoten van je verhaal, je kan het ook zó leuk vertellen! Wat balen dat je nog zo ziek was zeg. Al de vragen die Jolie stelt, de kralendoos in het gras, wat góed dat je haar wat vrijer laat! En zelf appelmoes maken, je doet het allemaal maar met haar, deze dingen onthoud ze echt hoor! Dan de heimwee, zo zielig, maar wat geweldig dat je dan gewoon een 'nacht'wandeling gaat maken (heb je die sleutel nou nog gevonden?)
En dan de tijd nemen voor een dood konijn en er gewoon de bus voor missen! Wat een aandacht voor je dochter, zo mooi om te lezen!
Een hysterische week, misschien wel ja, maar wel één met heel veel aandacht voor Jolie en veel leuke dingen doen (samen). De zwembadfoto spettert van plezier!

Dank je Maneki maar echt, zo gaat het bij ons als ik iets probeer te organiseren. Als ik mijn kind wil troosten en er ook echt een oplossing voor wil bedenken, moet er altijd wat mis gaan. En volgens mij heeft Jolie dat al precies zo

Saffier, lief! Echt.

Tex, ik hoop dat jullie lekker slapen.

Moonah, ik las je berichtje net. Jolie heeft een nieuwe speen gekregen. Ze doet de speen niet in haar mond maar houdt hem in haar hand. Het was echt rot, ze bleef huilen. Ik ben normaal best hard nee is nee. Maar dit kon ik gewoon niet aan, dus dat hebben anders opgelost. Ze kan het nog niet loslaten.

Heerlijk om dit te lezen Luchtbel. Ik lees enthousiasme, ontspanning en geluk tussen de regels door! Ik hoop dat dat gevoel nog heeeeeeeel lang mag blijven hangen! Volgens mij hebben jullie allebei echt genoten van de vakantie!
En 2 uur later vertrekken voor een dood konijn! Je-mig-de-pe-mig! Wat heb jij een geduld dan!

Oh Lieve LB, wat een verhaal weer. Had nou even gebeld joh, dan had ze zaterdag toch ook hierheen gekund, had je rustiger uit kunnen zieken! maar ondanks dat je het zelf hysterisch vond lees ik toch dat het best wel heel leuk was. Wat Saffier ook zegt, veel aandacht voor Jolie en ja natuurlijk is dat moeilijk, mijn god een week lang op het niveau van een peuter zijn, da's niet niks. Maar je hebt het gedaan en ondanks dat je je zo beroerd voelde is het toch een fijne week geweest. Die zwembadfoto Geweldig toch. En de bus missen door een dood konijntje te begraven, dat vind ik wel het toppunt van liefde hoor! Je bent een kanjer

LB wat een vakantie meis! En vakantie-Jolie=

Sara heeft niet zoveel geslapen, en ik dus ook niet. Ze was gewoon verdrietig en wist niet hoe ze moest liggen.
Uiteindelijk viel ze rond 3 uur in slaap (en ik ook) en zijn we net een half uurtje wakker. Volgens mij is ze nu redelijk opgeknapt!

Ik krijg gewoon de rillingen van je verhaal LB! Wat heb jij een geduld, precies zoals de anderen hiervóór zeggen... echt geweldig om te lezen! Heerlijk! En wat heb je een heerlijk meiske... geniet van die uitspraken van haar, ze is echt bijzonder. En natuurlijk is elk kind dat, maar ik sta elke keer te kijken van al die dingen die Jolie doet en zegt.
En jij bent ook echt heel bijzonder zeg. Samen vakantie, en het draait allemaal om je kind, je moet het maar kunnen! Héél erg goed van je. En dan ook nog ziek zijn...meid meid ... maar wat ontzettend fijn dat het doel is bereikt, Jolie heeft het héérlijk gevonden, en dat moet jou ook een heel goed gevoel geven!!
(En die dingen die fout gingen, dat zou mij ook zomaar kunnen gebeuren, daar ben ik ook altijd een ster in... vervelend is dat he...maar je hebt het goed opgelost hoor. Je moet toch wat he?)

Tex, hoe is de nacht gegaan?

En Renzell, hoe is het met Julius? Jeetje wat klinkt hij in- en inzielig. Echt naar, zo misselijk zijn en overgeven. ook voor jou, slapeloze nachten zijn echt %#$@&^$&%$^%#%# enzo.

Alle andere zieke kindjes ook een en heel veel beterschap!

Fuente, hier ook een brakke nacht gehad. MrBos is een paar dagen naar Amerika dus ik ben alleen met Myrthe. We sliepen om 2 uur en om 7 uur was ze weer wakker. Normaal gesproken neemt mrBos haar mee naar beneden en zorgt hij 's ochtends voor haar, zodat ik kan blijven liggen (ik heb veel rust nodig ivm een whiplash). Maar nu moest ik er toch echt uit. Myrthe vond het wel heel bijzonder, mama zo vroeg op :-) Kreeg wel duizend kusjes en knuffeltjes.

Oei, wel heftig nachtje dus, Ladybos! Lat laag vandaag....

Ben benieuwd hoe het met Texelonia en vooral met Noah is gegaan verder. Hoop goed!

LB, lieve schat, ook ik vind dit verhaal weer tuuuuupisch en heerlijk om zo te lezen. Ik wist sommige dingen al, maar dat maakt het niet minder grappig (sorry) of mooi. Ontroerend zelfs. Ik wil jullie gauw weer zien, misschien moeten we de lijn voortzetten en in het zwembad afspreken. Pret verzekerd zo te zien.
Goed gedaan, dame.

Renzell, Juusje is hopelijk weer beter nu? Bah, wat een rotnacht had jij dan, zeg. Arme jij.

He maar euhm dames, die eerste dagen waren we dus niet alleen. En ik vind mezelf absoluut niet geduldig om eerlijk te zijn. Ik ben vaak ook zo dat ik over bepaalde dingen gewoon niet wil horen daar doen we gewoon niet aan en dat maakt het soms wel makkelijker. Toch heb ik de hele nacht liggen piekeren over een volgende vakantie. Ik wil niet altijd met iemand samen, ik wil niet altijd iemand meenemen. Maar alleen met Jolie, is misschien toch echt wat overdreven. Dan moeten zo veel dingen meezitten. We zijn het ook niet gewend, ik moet altijd wel werken of even iets anders doen, we zijn zelden hele dagen alleen met elkaar Misschien is ze nog net te klein en ik ben daar niet tegen opgewassen. Toch is dat zoals ik een vakantie graag zou zien. Lastig vind ik!

_{Ladybos, lief maar Jolie was juist aan dat andere toe. Daarom heb ik niks gevraagd en ze was ook alweer bij jullie geweest. Ze was overigens die vrijdagavond heel verdrietig over dat euh incident bij jullie thuis. Zo sneu. Kind was gewoon moe denk ik. Wel lief. Als we Myrthe mee naar school moeten nemen deze week, moet je het maar zeggen. Dan gaan we wel met de bus!}

Oh en Suiker, we spreken gauw af maar dat zwemmen gaat wel erg ver hoor
Jolie zei trouwens nadat ze voor de vierde keer over dezelfde drempel struikelde 'Maria zou wel weten hoe ik hier niet meer zou vallen.'

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 08:52 schreef Luchtbel het volgende:
_{Ladybos, lief maar Jolie was juist aan dat andere toe. Daarom heb ik niks gevraagd en ze was ook alweer bij jullie geweest. Ze was overigens die vrijdagavond heel verdrietig over dat euh incident bij jullie thuis. Zo sneu. Kind was gewoon moe denk ik. Wel lief. Als we Myrthe mee naar school moeten nemen deze week, moet je het maar zeggen. Dan gaan we wel met de bus!}

_{Ach wat sneu dat ze er verdrietig over was. Ik had al wel door dat ze het heel erg vond.. Heb er heel luchtig over gedaan, eigenlijk niet echt iets over gezegd maar gewoon alsof het heel normaal was zeg maar, wist anders ook niet hoe te reageren D'r schone kleertjes liggen trouwens in een tasje in de mand op school. Lief dat je Myrthe mee wil nemen maar hoeft niet, MrBos komt ook weer thuis rond 11 uur en ik vind het wel leuk als ze dan thuis is}

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 08:52 schreef Luchtbel het volgende:
He maar euhm dames, die eerste dagen waren we dus niet alleen. En ik vind mezelf absoluut niet geduldig om eerlijk te zijn. Ik ben vaak ook zo dat ik over bepaalde dingen gewoon niet wil horen daar doen we gewoon niet aan en dat maakt het soms wel makkelijker. Toch heb ik de hele nacht liggen piekeren over een volgende vakantie. Ik wil niet altijd met iemand samen, ik wil niet altijd iemand meenemen. Maar alleen met Jolie, is misschien toch echt wat overdreven. Dan moeten zo veel dingen meezitten. We zijn het ook niet gewend, ik moet altijd wel werken of even iets anders doen, we zijn zelden hele dagen alleen met elkaar Misschien is ze nog net te klein en ik ben daar niet tegen opgewassen. Toch is dat zoals ik een vakantie graag zou zien. Lastig vind ik!

Maar die eerste dagen was je ook nog ziek, toch logisch dat je dan eigenlijk niet alleen kunt zijn met je kind? En je bent misschien niet geduldig in de standaard zin van het woord, maar je verplaatst je wel heel goed in Jolie vind ik en dat vraagt ook geduld, in de zin van jezelf even aan de kant kunnen zetten en je op haar richten. En ik denk dat de meeste ouders er best wel moeite mee hebben om een hele dag er écht voor je kind te zijn hoor, ik tenminste wel. Je moet jezelf echt meer credit geven horen, je rooit het toch maar in je uppie en Jolie is gewoon een heerlijk kind, als je het niet goed zou doen was het ook geen heerlijk kind geweest toch?

LB ondanks dat je ziek was klinkt het toch als een hele leuke vakantie. Ik moet altijd zo lachen om Jolie, ze is zo grappig, de dingen die ze doet en zegt

Hier is de nacht best goed gegaan. Toen ik net in bed lag is Noah wel een paar keer wakker geworden. Dat had ie ook al vaak toen ie nog wel een speen had. Dus ik weet niet zeker of ie nou echt verdrietig was door het gemis van zijn speen, of dat het zoals altijd iets anders was, en nu minder makkelijk te troosten was omdat ie geen speen had.
In elk geval heb ik hem na 12 uur niet meer gehoord en kwart over 7 was ie weer wakker. Maar ik schijn er ook vaak doorheen te slapen als Noah wakker wordt, dus ik zal het straks nog maar even aan Micha vragen

Wat schrijf je toch ontzettend beeldend LB!

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 23:33 schreef Luchtbel het volgende:
kon ik bijna niet geloven dat wij dat zijn. Vrolijk. In een zwembad op vakantie. Die momenten hebben we wel. Ik weet vaak niet zo goed wanneer en hoe maar we hebben ze dus wel.

Ik word alleen een beetje verdrietig van bovenstaand stukje.
Wat jammer toch voor je dat je die goede momenten niet zo vaak (bewust) ervaart.
Qua speen, knap dat Jolie hem in haar hand houdt. Het lijkt me zó lastig om je kind daar van te laten afkicken.

Ook erg knap van Noah!

Dat vind ik zelf ook verdrietig Moonah maar ik ben ook opgelucht om eerlijk te zijn. Ik weet dat Jolie die momenten zelf wel ervaart, soms zegt ze dat tegen mij of tegen andere mensen. En dat scheelt veel. Voor de rest hoop ik maar gewoon dat het beter zal gaan.

Fijn Tex, dat hij toch zo goed geslapen heeft. Hopelijk blijft het zo gaan

_{Ladybos, je hebt het prima gedaan hoor ze zat er gewoon zelf mee. Kun je niets aan doen. Ik zal de kleding omruilen deze week. En om het minder offtopic te maken, ik hoor goede verhalen over die school bij de C1000. Ik weet niet of jullie die Jenaplanschool overwegen maar het schijnt een erg leuke school te zijn! En nu ga ik gauw stoppen met deze offtopic posts}

[ Bericht 39% gewijzigd door Luchtbel op 22-09-2007 14:55:12 ]

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 12:08 schreef Moonah het volgende:
Wat schrijf je toch ontzettend beeldend LB!
[..]

Ik word alleen een beetje verdrietig van bovenstaand stukje.
Wat jammer toch voor je dat je die goede momenten niet zo vaak (bewust) ervaart.

Dat heb ik ook als ik dat lees, niet zozeer verdrietig maar meer dat ik denk: "Waarom nou toch?"
Verder vond ik het verhaal heel grappig met veel dingen die mij ook zouden kunnen gebeuren. Sleutels kwijtraken, kind omver gooien, alle vervoer missen etc. Maar ik lees minder dat je echt genoten hebt van je dagen weg dan sommige anderen hier. Voor mijn gevoel lijkt het meer alsof je het vooral veel en moeilijk vond. Jammer, vind ik.
Ik vind het jammer dat je dat vaak zo voelt, voor jou.

Ik weet niet waarom toch, Igraine. Ik word er zelf ook treurig van hoor als ik het lees. Maar ik kan het gewoon niet anders of beter Jolie heeft wel genoten maar ik zelf inderdaad niet zo. Ik doe het niet met opzet en zou willen dat het anders was maar het lukt me gewoon niet. Ik vond het moeilijk ja. Ik zou willen dat het niet zo was. Toch voel ik wel meer die momenten maar vaak pas achteraf. Het is ook helemaal niet zo dat ik op dat moment iets anders zou willen doen, of meer dingen wil. In tegendeel zelfs. Mijn hoofd loopt gewoon te snel over vaak. En ik wil alles met die lieve spelende, kletsende, vragende peuter.

_{Edit: wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik vaak vooral bang ben dat ik vaak toch overleef in plaats van leef. Ik vind het erg dat mijn dochter hierbij is, hoewel ik weet dat zij dit zelf niet doet. Ik vind dat een last die ik met me meedraag en het staat me in de weg terwijl ik eigenlijk wil dat we samen (en dan ook echt samen) die fijne tijd hebben. Misschien suf of voor andere mensen makkelijk(er) opzij te zetten. Maar het is nou eenmaal zo. Ik werk er hard aan, terwijl mijn dochter een fijne tijd heeft.}

[ Bericht 23% gewijzigd door Luchtbel op 22-09-2007 16:30:21 ]

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 15:17 schreef Luchtbel het volgende:
Ik weet niet waarom toch, Igraine. Ik word er zelf ook treurig van hoor als ik het lees. Maar ik kan het gewoon niet anders of beter Jolie heeft wel genoten maar ik zelf inderdaad niet zo. Ik doe het niet met opzet en zou willen dat het anders was maar het lukt me gewoon niet. Ik vond het moeilijk ja. Ik zou willen dat het niet zo was. Toch voel ik wel meer die momenten maar vaak pas achteraf. Het is ook helemaal niet zo dat ik op dat moment iets anders zou willen doen, of meer dingen wil. In tegendeel zelfs. Mijn hoofd loopt gewoon te snel over vaak. En ik wil alles met die lieve spelende, kletsende, vragende peuter.

Maar zou je willen dat je het beter kon of dat je je er beter bij zou voelen?
Ik denk dat laatste. Ik denk ook dat dat het enige punt is. Als ik jouw verhalen lees denk ik nooit: "Dat kan beter", maar wel "Ze zou zich daarbij beter kunnen voelen". Niet dat ik het daarmee wil bagatelliseren, maar daarmee wil ik alleen aangeven dat ik het niet als een verwijt bedoel.

Oh Igraine, ik pas echt net mijn post aan. Tegelijkertijd. Bizar.
Ik weet dat het geen verwijt was, zo wilde ik ook niet reageren. Sorry als het zo overkomt, het raakt me gewoon. Maar het was niet negatief in jouw richting. Ik bedoelde inderdaad dat ik dat anders zou kunnen voelen, begrijp je?

LB, wat vind ik het toch knap zoals je het toch maar doet.
Mss niet zoals je het graag zou willen, maar wel met de beste willen en weten van nu. Van hoe je nu bent en met de liefde (en ergernissen ) voor je dochter.

Weten is vaak al meer dan halverwege zijn op het pad. Maar je hart zit jammer genoeg nog niet in je hoofd.

Je schrijft zo mooi, zo fijn, zo puur en zo 'kaal'. Dicht op waar het om gaat. Wow..

Tex, vanavond wéér zonder? Ik ben benieuwd!

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 08:52 schreef Luchtbel het volgende:
He maar euhm dames, die eerste dagen waren we dus niet alleen. En ik vind mezelf absoluut niet geduldig om eerlijk te zijn. Ik ben vaak ook zo dat ik over bepaalde dingen gewoon niet wil horen daar doen we gewoon niet aan en dat maakt het soms wel makkelijker. Toch heb ik de hele nacht liggen piekeren over een volgende vakantie. Ik wil niet altijd met iemand samen, ik wil niet altijd iemand meenemen. Maar alleen met Jolie, is misschien toch echt wat overdreven. Dan moeten zo veel dingen meezitten. We zijn het ook niet gewend, ik moet altijd wel werken of even iets anders doen, we zijn zelden hele dagen alleen met elkaar Misschien is ze nog net te klein en ik ben daar niet tegen opgewassen. Toch is dat zoals ik een vakantie graag zou zien. Lastig vind ik!

Luchtbel... Mag ik jou even een goedbedoelde, bemoedigende maar verschrikkelijk harde schop onder je kont geven?
Is het niet zo dat je ook niet horen kan dat je bepaalde dingen hartstikke goed doet? Dat jij complimentjes en bewondering altijd van de tafel veegt, probeert te weerleggen of bagataliseert? Alleen in deze post al: "Ja maar... we waren de eerste dagen niet alleen" "Ja maar, alles moet meezitten" "Ik ben daar niet tegen opgewassen" "Ik vind het lastig". JA MAAR... je doet het maar wel even!!!

Steek gewoon eens in je zak die complimentjes en doe er je voordeel mee! Hier zit ook van alles tegen, ik kan mijn kids soms ook wel door elkaar rammelen, ik kan soms ook wel janken als er iets tegen zit... en ik heb nog een man die me met alles helpt. Ik heb ook periodes dat ik probeer de dagen door te komen i.p.v. dat ik van de kleine dingen kan genieten, zeker als ik zorgen heb. Ik heb ook vaak genoeg dat ik blij ben als ik visite krijg omdat het me even afleidt van de kids zodat het dagdeel weer sneller voorbij is. Geloof het nou eens als mensen zeggen dat ze je bewonderen. Als ze zeggen dat je geduld hebt. Als alles tegen zou zitten en mijn kind was gaan drammen over een dood konijn, had ik in een slechte bui het ding nog eerder aan kant geschopt dan dat ik er een bus voor zou missen!!! No way dat ik het dier begraven zou hebben, ook niet in een goede bui!

Let wel: ik bedoel dit echt niet boos of belerend, maar raak er wel eens gefrustreerd van dat je positieve dingen wegwimpelt. Zo zonde voor jezelf, zoals Igraine zegt. Probeer die positieve momentjes te pakken en daarop je zelfvertrouwen te bouwen. Probeer die kracht van dingen wegwimpelen eens te gebruiken om dingen die tegen zitten te bagataliseren. Je leven zou er zoveel makkelijker van worden.
Dikke voor jou! Ik vind je leuk en ik bewonder je! Steek in je zak!

Goed gesproken Mammietje... Luchtbel, ik herken zoveel van wat je zegt! De miscommunicaties, het idee soms echt alleen maar bezig te zijn met overleven ipv leven. En ik heb er net zoals mammietje ook nog een partner bij die me dingen uit handen kan nemen als ik het niet meer zie zitten...

Meis, je doet het ontzettend goed, Jolie is een heerlijk lief en mooi meisje En stiekem ben ik gewoon trots op jullie als ik de verhalen vaak lees. voor jou en voor Jolie

Mammietje, ik vind het heel lief wat je probeert duidelijk te maken echt waar en het liefst zou ik zeggen laten we er maar over ophouden want ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel. En omdat dit helemaal niet hier hoort en niet mijn bedoeling was, ik wilde gewoon vertellen over een week met mijn kind. Alleen, ik voel me onbegrepen. Dat ligt aan mij, dat weet ik ook wel. Het is niet zo dat ik geen complimenten wil zien alleen ik kan het niet zo ervaren. Ik voel me minderwaardig. En sommige uitdrukkingen versterken dat juist. Let op: ik weet echt wel dat niet zo wordt bedoeld. Maar door 'jullie rooien het toch maar samen' _{sorry voor de persoon die dat schreef maar het is meer algemeen} Ja we doen het toch samen. Maar het voelt voor mij nog veel te weinig, veel te klein. Ik heb geen grote verwachtingen, ik hoef eigenlijk niet zo veel, alleen ik wil mezelf niet meer hoeven te redden, ik wil het niet toch maar doen, ik wil niet meer het rooien. Ik wil dat het gaat, dat er iets lukt, dat mijn hoofd en mijn hart samenwerken, dat we samen kunnen leven.

Ik kan het niet beter uitleggen en wil er ook echt over ophouden nu. Echt, ik vind het lief en ik begrijp het ook. Weet dat het goed is, zoals deze week gegaan is. Weet dat ik over een paar dagen vast een beslissing kan nemen over een volgende vakantie met die peuter. Ik vind het jammer dat het zo loopt want dit is natuurlijk helemaal niet de bedoeling geweest van het bericht dat ik plaatste. En ik hoop niet dat dit rotter klinkt dan ik het bedoel want ik weet heel goed dat het van alles zegt over mij en niet over andere mensen. Het is ook niet alleen hier maar ook irl, dat wil ik ook even zeggen. Gewoon dat gevoel, dat het lijkt alsof andere mensen dat wel hebben en kunnen met hun kind en ik niet. En dat is misschien helemaal niet zo, er zijn zat mensen waarbij het anders gaat/ loopt. En misschien gaat het bij mij wel zo als ik zelf vind dat het zou moeten alleen snap ik het nu niet. Ik voel het in ieder geval zeker niet. Het is niet dat ik het niet wil en ook niet zo dat het niet gaat. Want eigenlijk gaat het de laatste tijd best alleen kom ik er pas later achter. Ik voel het alleen vaak niet of ga er onhandig mee om. Zo ook, met aardige woorden.

Wat een leuke actiefoto van jullie in het zwembad, Luchtbel! Verder ook wel herkenbaar wat je schrijft over je vakantie. De spraakverwarring over thuis al helemaal.

Ik ben dit jaar met de kinderen op vakantie geweest in een bungalowpark 20 km. verder dan waar ik woon. Gewoon om mijn weekje vrij toch ergens anders te zijn dan thuis, terwijl het tegelijkertijd heel praktisch was om dicht bij huis te blijven . Ik ben dus af en toe tijdens de vakantie ook naar huis gegaan met de kinderen. Nou dat was echt niet meer te volgen voor de kinderen, hele surrealistische gesprekken heb ik toen met ze gehad

Hoe gaat het nu met Julius en Sara? Al een beetje opgeknapt? En Texelonia, hoe verloopt de nacht tot nog toe?