Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 10:47 schreef peterfan het volgende:
Jammer dat de discussie over het wel of niet willen van kinderen nu weer verzand in de "praktische" hoek zoals opvang, ipv de "emotionele" hoek als in: is het raar om geen kinderen te willen...

OT: nee, natuurlijk is dat niet raar. Eigenlijk is het raar dat iedereen er maar van uit gaat dat je het wél wilt.
Maaaaar: kom op, je bent 22. Zelf nog een kind (tenminste, toen ik 22 was studeerde ik nog en was ik daar dus echt nog niet mee bezig!). Ik zeg niet dat je zeker anders zult praten als je eenmaal 30 bent, maar de kans is best groot. En ja, ik praat uit ervaring... (rammel, rammel!)

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 12:14 schreef milagro het volgende:

[..]

precies, de kans is groot, en dat zeggen 'we' niet omdat we iemands eigen mening niet serieus nemen, maar omdat de ervaring, eigen of in je omgeving, dat zo uitwijst.

je weet een heleboel dingen "echt zeker" als je rond 20 bent en "je hoeft mij echt niets te vertellen, hoor, ik weet heus wel wat ik doe/wil" ..... en ja, soms blijft je mening en inzichten zo, maar vaak zat dus niet, en dat dan bijvoorbeeld door externe factoren als die "ene vent" die zomaar ineens je leven binnenwandelt.

het is dus geen betweterij , geen "wat weet jij nou" of "zo gaat dat altijd" , de kans is er gewoon dat bepaalde meningen, inzichten, gevoelens veranderen met de jaren, puur omdat je in een andere levensfase komt, andere mensen ontmoet, meer levenservaring krijgt etc etc.

ik snap die verontwaardiging ook nooit zo als men "oh maar dat verandert ms nog, hoor" zegt, je kan toch gewoon zeggen "ja, ms wel, ms niet, we zien het wel, NU wil ik ze iig niet... en hoe is het met jou verder ?".

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:02 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

Ik realiseer me heus terdege dat ik nog maar 25 ben en dingen kunnen veranderen (daarom neem ik nu een Mirena en denken we nog niet over permanente anticonceptie), het is ook meer het toontje van 'jij mag niet meepraten, je bent nog maar 25'. Er zijn toch echt mensen die op hun 40e nog steeds niet willen, denk ik dan...

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:13 schreef milagro het volgende:

[..]

ach, dat toontje leg je er ms ook zelf een beetje in, en ms is jouw toontje voor hen weer irri... ook al is dat het ms niet, maar net zo goed hun interpretatie ervan.

eventueel gedram is heel makkelijk en vriendelijk te parareren toch?
gewoon zoals ik al zei "ja, ms wel, maar goed..." en dan dus het gesprek over hen laten gaan ineens, iets aansnijden waar ze graag over praten (zichzelf ) of als je een bui hebt, iets precairs over hun privé leven aansnijden "zeg, ik zag je man laatst en...."

of desnoods zeg je "ja, als ik 30 ben ga ik ervoor, en ik wil dan een kind van een lekkere goedbedeelde neger " of als je in die bui bent""ja, als ik 30 ben ga ik ervoor en ik wil dan een kind van jouw vent"

heb je ze gelijk stil

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 12:14 schreef milagro het volgende:

[..]

precies, de kans is groot, en dat zeggen 'we' niet omdat we iemands eigen mening niet serieus nemen, maar omdat de ervaring, eigen of in je omgeving, dat zo uitwijst.

je weet een heleboel dingen "echt zeker" als je rond 20 bent en "je hoeft mij echt niets te vertellen, hoor, ik weet heus wel wat ik doe/wil" ..... en ja, soms blijft je mening en inzichten zo, maar vaak zat dus niet, en dat dan bijvoorbeeld door externe factoren als die "ene vent" die zomaar ineens je leven binnenwandelt.

het is dus geen betweterij , geen "wat weet jij nou" of "zo gaat dat altijd" , de kans is er gewoon dat bepaalde meningen, inzichten, gevoelens veranderen met de jaren, puur omdat je in een andere levensfase komt, andere mensen ontmoet, meer levenservaring krijgt etc etc.

ik snap die verontwaardiging ook nooit zo als men "oh maar dat verandert ms nog, hoor" zegt, je kan toch gewoon zeggen "ja, ms wel, ms niet, we zien het wel, NU wil ik ze iig niet... en hoe is het met jou verder ?".

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:19 schreef ColdFeet het volgende:

[..]



Ach ja. Misschien heb je gelijk over mijn toontje. Laat ik dan maar helemaal mijn mond houden over die hele kinderdagverblijfdiscussie. 'Dan kun je net zo goed een goudvis nemen', pfffrrrt.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:25 schreef Vivi het volgende:

[..]

Open er een topic over

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:42 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

Good Lord, nee. Ik zit dan gewoon een beetje op de kast omdat iemand in mijn nabije omgeving dus wel fijn vijf dagen in de week werkt. Ze moet zich echt het vuur uit de sloffen rennen, maar ze is echt een heel goede moeder. En dan voel ik me plaatsvervangend aangevallen door die goudvis-opmerkingen

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:52 schreef milagro het volgende:


de enige graadmeter is een tevreden en gezond kind

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 13:42 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

Good Lord, nee. Ik zit dan gewoon een beetje op de kast omdat iemand in mijn nabije omgeving dus wel fijn vijf dagen in de week werkt. Ze moet zich echt het vuur uit de sloffen rennen, maar ze is echt een heel goede moeder. En dan voel ik me plaatsvervangend aangevallen door die goudvis-opmerkingen

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:01 schreef Vivi het volgende:

[..]

Die "Goudvis"-opmerkingen vind ik ook een beetje beledigend, soms heb je gewoon geen keus idd en dat wil nog niet zeggen dat je daardoor geen goede moeder zou zijn of dat je kind getraumatiseerd wordt ofzo

Maar ik denk dat er hier wordt gedoeld op moeders die geen consessies willen doen tbv hun kinderen, ze moeten en zullen die carriere erbij hebben ook al hebben ze de keuze, financieel gezien, om wat rustiger aan te doen, en als je die kueze [i[ hebt[/i] dan vind ik ook dat je wat moet offeren in het belang van je kind, zeker als ze nog zo klein zijn..'tis toch altijd fijner voor ze om de eerste jaren niet elke dag weg te "moeten" en lekker bij mama te kunnen zijn:)

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:01 schreef miss_sly het volgende:

[..]

met een tevreden en gelukkige moeder en/of vader die achter haar/zijn/hun keuzes staat/staan

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:06 schreef milagro het volgende:

[..]

precies, maar dat laatste wil soms niet lukken als je in je eentje ineens een hele shitload aan kritiek of commentaar krijgt van 'the smug married"

je wordt er , ondanks al je valide argumenten, soms toch even onzeker van en verdrietig ook.... om dan later gelukkig alsnog flink pissig te worden, en bij een volgende shitload niet meer in de verdediging te schieten en enkel de middelvinger te geven, bij wijze van.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:05 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

Dan nog! Eigen keuze! Mijn schoonzus werkt 5 dagen in de week, en zij heeft gewoon een groot deel van haar sociale leven opgeofferd om toch een leuke, en ook aanwezige mama te kunnen zijn.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:12 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mja, dat is waar. Dat is dan weer het voordeel van mijn leeftijd: het zal me werkelijk waar aan mijn **** roesten wat men denkt, zolang mijn vriend en ik achter onze keuzes staan (zowel mbt zwanger worden als wat te doen als we een kind krijgen) vind ik het allemaal best. Vooral mijn zusje heeft er een handje van om te vertellen hoe het toch eigenlijk allemaal echt zou moeten (zij heeft immers al 2 kinderen), maar ik laat haar lekker praten en zeg dan vriendelijk dat ik het toch doe zoals wij het goed vinden

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:22 schreef ColdFeet het volgende:
JOUW visie over JOUW leven, das natuurlijk prima.
Maar mensen die hier zomaar, zonder enige toelichting opmerkingen over goudvissen neerkwakken vellen m.i. een totaal ongefundeerd oordeel over mensen die ze waarschijnlijk zelf niet eens kennen.

Natuurlijk, het is een openbaar forum, je mag neertetteren wat je wilt. Maar voor het gesprek is het niet echt bevorderlijk...

* Als ColdFeet ooit besluit toch aan de kindjes te gaan, dan gaat Meneer ColdFeet lekker minder werken, zoveel is al duidelijk

Je zal de eerste niet zijn die zo verliefd is op d'r kind dat ze helemaal niet meer wil werken

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:30 schreef Vivi het volgende:

[..]

Jaaaa, dat denk je nu..
_{Je zal de eerste niet zijn die zo verliefd is op d'r kind dat ze helemaal niet meer wil werken}

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:27 schreef milagro het volgende:
"ja, wij zijn ms nog minder thuis dan jij, maar wij zijn wel samen, jij bent alleen, dus je doet je kinderen dubbel tekort, veel van huis én geen papa" ... te erg toch?
maargoed, oude frustaties van mij

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:33 schreef ColdFeet het volgende:

[..]

STIK!
Bovendien verwacht ik sowieso niet veel moois te baren; mooie mama's, lelijke kindjes, toch? Ook geen last van verliefdheid, dan.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:27 schreef milagro het volgende:

[..]

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:27 schreef milagro het volgende:

[..]

prima houding, die ik normaal ook heb , hoor, maar destijds was ik zo moe, fulltime baan, 2 kinderen, gezondheid die ernstig te wensen overliet, het eind van het latijn dus, niemand tekort willen doen, je werk niet, maar uiteraard vooral je kinderen niet, en dan nog te horen krijgen dat je geen goede moeder kan zijn, je je best doet, maar het niet haalt bij de thuiszittende mama's met een papa onder 1 dak...

het commentaar dat ik kreeg, de ergste verwijten destijds kwamen nota bene van een vent met een drukke baan , wiens vrouw directeur bij een energiebedrijf was en ook nooit voor 7 uur 's avond thuis dus de kids altijd in bed al als zij thuis kwamen
toen ik hem dat voor de voeten wierp kwam dus "ja, wij zijn ms nog minder thuis dan jij, maar wij zijn wel samen, jij bent alleen, dus je doet je kinderen dubbel tekort, veel van huis én geen papa" ... te erg toch?
maargoed, oude frustaties van mij

quote:

algemeen weer :

en als je dan niet werkt en dat een eigen keuze is, je gewoon een thuismama wil zijn, en dat ook kan, want man die genoeg verdient, of jij de staatsloterij gewonnen dan ben je weer een suffe ambitieloze doos, en is met je kinderen willen keutelen de hele dag weer fout

en als je geen kinderen wil ben je egoistisch, als je ze wel wil ben je dat ook, en als je ze wil maar toch blijft werken had je ze niet moeten willen, want werken en kinderen dat kan niet samen , maar thuisziiten maakt je dus weer die domme doos en en en .... hopeloos dus

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:34 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Mijn hemel, da's volgens mij de domste opmerking die ik ooit gelezen heb

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:37 schreef Vivi het volgende:

[..]

Nou ik ben redelijk om aan te zien en mijn kind is praaaaachtig, dus

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:52 schreef milagro het volgende:

[..]

ja, en toch mijn eigen ergenis begon ik toen meteen te huilen en toen kwam er achteraan "ja, sorry, het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen, maar komen die tranen nu niet, omdat ik gewoon een punt heb?"

quote:

ik snap ook niet wat er eigenlijk erg is aan thuis willen blijven met kind, als je je het kan veroorloven.

als een vrouw een goede opleiding heeft genoten, een universitaire studie heeft gedaan, afgerond, of zoals ik niet afgerond , en toch liever tzt thuisblijft, als dat kan , waarom is dat nu zonde, en suf? vergaarde kennis is toch ook een winst an sich, zonder dat het verzilverd wordt door een bijpassende baan?

even los vh feit of het een keuze of moeten was, thuiszitten is voor mij nooit een straf, de muren komen niet op me af, ik verveel me nooit, zie het zorgen voor de kinderen niet als een opgelegde taak die me belemmert in mezelf kunnen zijn, ontplooien of wat dan ook.

moeders die er voor kiezen om thuis te blijven hebben dat ws net zo neem ik aan, zijn happy met die invulling van hun leven.

heel apart dat anderen dan kunnen bepalen dat je jezelf dan tekort doet, en menen dat hoe meer je het tegendeel verdedigt en zegt helemaal happy te zijn, dat als een bevestiging zien van hun gelijk, want anders zou je niet zo in de verdediging gaan

quote:

Op woensdag 8 augustus 2007 14:50 schreef motorbloempje het volgende:
Waarop ik meteen de kreten 'maar je bent nog jong, wacht maar!' en 'dat kun je nu nog niet weten' naar mn hoofd geslingerd krijg.
Eigenlijk altijd dezelfde kreten als het gesprek weer eens op kinderen komt.

Ik ben 22, vrouw en heb eigenlijk geen kinderwens, nooit gehad ook. Ik zeg niet dat het nooit zal komen (wie weet is het verhaal over de biologische klok die gaat tikken rond je 30ste wel waar ) maar als ik zo om me heen kijk, naar mijn leven, zoals het nu is en zoals het was, naar de wereld om me heen en naar mijzelf en mijn vriend, heb ik niet het idee dat een kind daar voor mij iets compleet aan zal maken. Het is nu goed zoals het is, eindelijk, en de jeugd die ik gehad heb (geen klotejeugd door ouders, maar door pesten en treiteren en andere wreedheden die kinderen/jongeren elkaar aandoen) zou ik mijn eventuele kind nie toewensen. Natuurlijk zijn mijn in het verleden behaalde rendementen geen garantie voor de toekomst van een eventueel kind, maar toch.. het zet je aan het denken.


Als laatste heb ik zoiets van: mijn vrijheid is me ook veel waard. Ben nog jong, wil heel veel van de wereld zien, veel met de motor weg, samen met mijn vriend (die ook niet perse kinderen wil), hoe egoïstisch het ook klinkt, maar ik wil op zondag niet hoeven tossen om wie er met de motor weg mag en wie er op moet passen .

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:04 schreef mgerben het volgende:
maar wat laat je na?

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:

[..]

Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?

Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?

Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?

Dat is toch erg, als iemand zo denkt...

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend?

quote:

Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:50 schreef thaleia het volgende:
Ik noemde niet alleen maar hoogdravende Nobelprijswinnende zaken, lees nog maar eens goed

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 16:00 schreef peterfan het volgende:
Ik vind het grappig dat mensen die geen kinderen willen, als egoisten worden bestempeld.
M.i. is wel kiezen voor kinderen juist de egoistische keuze! (begrijp me niet verkeerd, ik wil ze ook, graag zelfs, en ja, doe maar NU ).

Net zoals bij abortus soms wordt gezegd: niet doen, daar krijg je later spijt van....hoezo egoistisch? Een ongewenst kind geboren laten worden omdat JIJ anders spijt krijgt??

Maar ik dwaal geloof ik af..

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 16:05 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

eensch.. 100% mee eens!
Alsof je zonder kinderen totaal niets bijdraagt aan deze wereld.

en over adoptie:
ik roep dan ook al jaren:als mijn partner en ik het over kinderen hebben, en we zouden graag een kind opvoeden, dan wil ik dat het liefst doen via adoptie. Er zitten al genoeg kinderen in kinder- en opvangtehuizen die graag een normaal gezinsleven zouden willen hebben, waarom dan zelf nog kinderen 'maken'..

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:41 schreef thaleia het volgende:
[..]
Een briljant boek?
Een boeiend onderzoek met dito resultaten?
Een geniaal muziekalbum?
Een schitterend schilderij?
Een heleboel gezonde en gelukkige mensen in een dorpje in een ontwikkelingsland waar jij hebt geholpen de boel goed op poten te zetten?
Een heleboel gelukkige mensen die met plezier aan je terugdenken omdat jij zulk aangenaam gezelschap voor ze was en zulke leuke dingen hebt georganiseerd?

Of, hey, een zielsgelukkig adoptiekind dat door jou ontzettend fijn is grootgebracht?

Allemaal niets waard? Allemaal leeg, oppervlakkig, nietsbetekenend? Haalt het allemaal niet bij "het oergevoel" van een eigen kind?

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:58 schreef Moonah het volgende:

[..]

Neuh, dat niet.
[..]

Dat klopt. Het gevoel dat je ervaart bij je eigen kind is niet te evenaren. Door niets. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat elke ouder dat zal beamen.