Keuze borstvoeding of flesvoeding.

Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht. Ik heb vooraan gestaan bij het uitdelen van borsten zeg maar. Ik heb eens overwogen om een verkleining te laten doen maar niet gedaan omdat ik bv wilde geven. Dit speelde dus al in mijn tienerjaren. Manlief heeft er dus niet in mee mogen beslissen, hij wist al van meet af aan dat ik borstvoeding wilde geven. Over hoe lang is wel eens een gesprek geweest maar nu ook niet meer

En wáárom dan borstvoeding en geen flesvoeding? Wat mij betreft is borstvoeding de standaard en flesvoeding een handige vervanging. Een vrouwenlichaam maakt niet voor niets borstvoeding aan na de bevalling.

En nou heb ik alleen in het begin moeilijkheden gehad met de bv (kloooooven) dus ik vind het bijna alleen maar makkelijk. Bijna want ik vind het af en toe heel moeilijk dat Emma nog zo afhankelijk is van het drinken voor het slapen. Maar ook daarvoor geld : "Het is een fáse"

Ik moet af en toe lachen om redenen die gegeven worden om géén borstvoeding te geven. Gewoon omdat het vaak (zoals die theezakjes) gaat om fabeltjes. Aan de andere kant kan ik mij daar ook kwaad om maken(gericht op de non-informatie van deskundigen), dat er moeders zijn die vanwege makkelijk op te lossen 'probleempjes' maar geen borstvoeding gaan geven.

en gemak is geen valide reden als het kv betreft?

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 17:34 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Ik kan er heus wel inkomen dat het een opluchting is en als makkelijker wordt ervaren als je met die problemen zat.
Daarom dat ik juist benieuwd was naar de redenen van mensen die niet weten hoe het is.

tja, hoe interessant is dat dan? dat vraag ik me af?

ik moet namelijk er ook bij vertellen dat ik me best "gedwongen" voelde om het te proberen.
en dat terwijl het voor mij nogal dubbel voelt. ik weet dat het het beste is en wilde het wel, maar ik ervaarde het ook als gedoe aan mijn lijf. een lijf wat ik graag terug wilde voor mezelf. en dan ging het dus nog eens moeilijk ook. dat alles bij elkaar maakte dat ik er snel mee stopte.
ik denk wel eens, ik had beter meteen voor flesvoeding kunnen kiezen, dat had me vreselijk veel stress gescheeld (en Ezra en Liam ook)

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 18:10 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Het is enkel gemakkelijker als je serieus problemen hebt met borstvoeding, en dat weet je eigenlijk maar als je het gedaan hebt, he.
Ik ben er ook gewoon aan begonnen omdat het er was... , niet met het gedacht van ik ga heeel hard mijn best doen en me enorm voorbereiden en kost wat kost proberen....

stel nu dat je het probeert, maar het lukt niet echt en stel nu dat je geen zin hebt aan geklooi, lactatiedeskundigen, gestress omdat het enkel met kunst en vliegwerk lukt en dan nog niet echt lekker, wat nu als je dan zegt, geen zin an dat gedoe, kv it is, geen gestress, voor mij veel makkelijker, weet ik ook zeker dat ze binnen krijgt wat ze moet binnenkrijgen , is er dan nog steeds reden om boos te worden omdat je het niet echt geprobeerd hebt? je niet goed genoeg hebt laten voorlichten?
ik snap die boosheid van sommigen daarover niet, wat kan jou het nu toch schelen dat een ander, om welke reden dan ook, voor kv kiest, of ze eerst bv geprobeerd heeft of niet?

waarom mag je volgens sommigen pas aan de kv als je tenminste geprobeerd hebt of bv lukt?
waarom ben je sort of verplicht allerhande deskundigen in te schakelen om bv te doen lukken?

ben je dan ineens een moeder die niet het beste voor heeft met haar kind, omdat je dat , voor jou als gestress en gedoe aanvoelende heisa niet wil of trekt?

het boeit me totaal niet dat een ander bv geeft, wat me wel boeit is het soms toch verkapte verwijt dat een enkeling meent te moeten maken inzake je argumenten of er smalend op te reageren of superieur te doen over de eigen keuze "ik wil tenminste het beste voor mijn kind, jij kiest voor jouw gemak, nu, moet jij weten natuurlijk, maar ja, je doet je kind tekort, hoor, dat je dat maar weet".

je hoeft de argumenten niet te snappen, maar waarom dat verwijt, die boosheid erover?

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 18:30 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Als je borstvoeding gaf had je het gevoel dat iemand aan je lijf zat waarvan je het niet wou?

lastig uit te leggen, want tegelijkertijd kon ik het heel mooi vinden. maar dat intieme gevoel waar veel mensen het over hebben bijvoorbeeld, dat ervaarde ik niet zo. ze moesten eten hebben.
ik voelde me zo vast zitten er aan. iedere 3 uur weer voeden. (met veel gedoe) ik heb er ook geen geduld voor hoor. een fles is hier altijd met 10 minuten op geweest en papa kon het ook nog eens overnemen als ik de hele dag was bezig geweest. het gevoel dat toch wel het belangrijkste deel, de voeding, van mij afhankelijk was. het moeten. en dan de stress dat dat niet lukte en een krijsend kind erbij....het gevoel van falen. Als het wel goed ging kon ik ook heel trots zijn daarop. ik heb ook nog weken lang gekolfd, want ik had een mega produktie, maar kolven ging zeer doen en ook dat kolven was nog steeds gedoe aan mijn lijf en "moest" iedere 3 uur.
dit heeft allemaal voornamelijk met mijn persoonlijkheid te maken hoor. maar dit is een eerlijk antwoord.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 18:29 schreef Bass-Miss het volgende:
Ik ben er niet boos om hoor.
Misschien gemeen, maar het is mijn kind niet he, wat kan mij het schelen.

het is niet gemeen, er wordt geen kind mishandelt of zo
er wordt enkel een andere voedingskeuze gemaakt, waaronder het kind niet te lijden heeft en ook niets tekort komt , alles wat het nodig heeft zit erin.

We / men is niet meer gewend dat borstvoeding gewoon is, dat dat de eerste mogelijkheid is om je kind te voeden. Voor de uitvinding van kunstvoeding had een vrouw geen keuze. Dat die keuze er is is voor veel vrouwen waarbij de borstvoeding problemen geeft (op voorhand of na het begonnen te zijn) een voordeel. Nadeel vind ik dat het gewoon is geworden om iets kunstmatigs als de norm te zien.

_{disclaimer, ik heb door de discussie die ik ooit heb gehad met Linda metde nummertjes al een andere kijk op wel ofniet borstvoeding geven, ieder zijn keuze}

na doorlezen en proberen te snappen wat ik hier bij voel, is het lastig te verwoorden wat voor gevoel deze discussie bij me oproept...een poging

ik wilde bv PROBEREN te geven,
daarbij dus al de wetenschap dat ik dat niet koste wat kost zou gaan DOEN.
Van te voren zat vooral het romantische beeld in mijn hoofd, dat het zó intiem zou zijn.

Nou, naast de ontdekking dat roze wolken niet bestaan hier in huize Marit
was ook dat geweldige intieme gevoel er niet hoor.
Ik vond het vreselijk tegenvallen, en het vergde om verschillende redenen veel te veel van me.
Ik voelde me door diverse factoren steeds ellendiger en neerslachtiger.
De keus om te stoppen met de bv had ik achteraf nog eerder moeten maken,
maar door steeds groter wordend schuldgevoel heb ik dat uitgesteld.
Dat schuldgevoel is nu gelukkig weg, maar door sommige berichten hier heb ik het idee dat ik mijn beslissing te moeten verantwoorden.
Niet dat iemand hier om uitleg vraagt, maar ik krijg zelf het gevoel dat mijn keus niet puur mijn keus kan zijn.

Borstvoeding is een natuurlijk iets, heel gezond, maar is níet meer gewoon tegenwoordig!
Het is goed dat het meer en meer als eerste voedings-mogelijkheid benoemd wordt, wie weet wordt het in de toekomst ook weer 'gewoon'....
Maar; don't push it

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 20:41 schreef marit1978 het volgende:
Borstvoeding is een natuurlijk iets, heel gezond, maar is níet meer gewoon tegenwoordig!

Ik ben het met Jelief eens dat dat toch eigenlijk best raar is. Dat BV niet 'gewoon' is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er tijdens mijn zwangerschap nooit over had nagedacht dat je ook KV kunt geven.
BV was voor mij enorm vanzelfsprekend en ik wilde het heel, heel graag geven. Liefst minimaal een jaar. En ja, ik vond het ook erg tegenvallen, ik dacht dat het vanzelf zou gaan. Nou, in ons geval was niets minder waar. En ik heb ook wel eens gedacht "Ik stop ermee, ik ga over op de fles" (de meiden uit het BVtopic weten er alles van ). Ik ben erg blij dat ik heb doorgezet. Ik zie dat niet als een prestatie (mocht dat zo overkomen), maar als 'gewoon'. Can't help it!

Bij Fleur vond de kraam het niet meer dan normaal dat ik na een week proberen, maar KV ging geven. En achteraf vind ik het jammer, dat ik niet meer heb geprobeerd. Dan ik me bij het kolven heb neergelegd. Maar aan de andere kant was ik toen ook met hele andere dingen bezig en dus dolblij als F. zo af en toe de fles kon geven.

Nu bij Maud ben ik zo blij dat het wel is gelukt, dat ik doorzet en dat ik geniet van dat druppie dat bij me drinkt. Nu na 8 maanden (en ja ze krijgt ook KV ivm full-time baan en terugloop van kolfproductie) drinkt ze nog steeds bij me en hoor ik steeds vaker de opmerking dat ik er maar mee moet stoppen, omdat ik er zoveel voor moet laten (zit op een speciaal dieet ivm koemelkallergie van Maud), maar dat kan ik niet. Dat zou ik ronduit oneerlijk vinden t.o.v. Maud. Zij kan er niets aan doen dat ze deze allergie heeft en ze krijgt bij mij de nodige afweerstoffen binnen. Dus het tijdelijk schrappen van melkproducten hoort nu gewoon bij me.

Moonah, ik vind het doorzetten op zich zeker wel een prestatie!
Ik vind alleen het wel/niet geven van bv an sich niets zeggen over het kunnen van een moeder

klinkt misschien als hetzelfde, maar gevoelsmatig zit hier groot verschil tussen.

Ik blijf het heel vreemd vinden dat in sommige echt vooruitstrevende landen het wel 'gewoon' is om BV te geven. Grotendeels is de oorzaak bij de overheid te zoeken. Zowel hier als bijv. in Noorwegen. In Noorwegen is het vreemd als je geen BV geeft. 95% van alle vrouwen geven BV. Waar men hier echt van op kijkt is dus 1500km hartstikke normaal.

Dat is inderdaad een heel opmerkelijk verschil...
vraag me af of dat verschil nog kleiner gaat/kan worden

@Marit1978: Ja, dat kan door bijvoorbeeld het verlof wat te verlengen waardoor de druk lager wordt. In Noorwegen is dat 9 tot 12 maanden. Hier 10 tot 12 weken...

Ik ben nog in. Omdat het me nog niet duidelijk is of het wel slim is om BV te geven met de medicatie die ik slik. Als het kan dan wil ik graag BV proberen.
Overigens niet het hele topic gelezen, ben na een paar pagina's gelijk naar hier gesprongen .

BE, wat fijn dat je VK zo reageert van: Prima, niks mis mee.
Ik heb het idee dat die van mij erg voor BV is en dat ook aan alle kanten door laat schemeren (net als de dame van het CB). Als ik steeds maar te horen krijg, ja maar je kan wel BV geven met die medicatie (terwijl ik op internet het tegenovergestelde lees...) ben ik niet overtuigd. Ik wil argumenten...

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 22:14 schreef Bass-Miss het volgende:
Ik vind het ook 'gewoon'. En kunstvoeding als een redmiddel. Net zoals ze een babytijgertje bij een hond gaan aanleggen of zo...
Maar ik heb ook niet dat hele gevoel van mooi, vrouwelijk en intiem erbij.

hmmm nu word kv wel erg belachelijk gemaakt.
Ik ben dus de tijgermam's die een goede vervangende hond zoekt
Sorry maar al had ik voor jou minder "gegronde" reden als medicijn gebruik, dan had ik hierop hetzelfde gereageerd. Vind dit weinig respectvol naar de dames die kv geven, of hebben gegeven.
Ik noem een bv gevende moeder toch ook geen melkkoe?

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 22:35 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Euhm, nee, ik geef maar aan dat dat gedaan wordt in het dierenrijk. En ook bij mensen, kunstvoeding is koemelk...
Alleen is het bij dieren bij noodgevallen en bij mensen om andere redenen.

Nou ik wil best een kindje corticosteroïden melk gaan geven, als jij dat geen noodgeval meer noemt?
Vind je reactie dus erg kort door de bocht en voel me lichtelijk belachelijk gemaakt.

marlieske, misschien moet je dingen eens in het grote verband zien ipv het op jezelf te betrekken? Iedereen vat altijd alles zo persoonlijk op. Ja, er zijn uitzonderingen. Ja, mensen hebben daar begrip voor.