Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deel 44

Van harte

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 14:14 schreef mazaru het volgende:
Ff een kleine update.
Er is een engeltje geboren in Vlaardingen
51 cm, kerngezond, genaamd Angel

Dan had je toch goed gegokt!
Gefeliciteerd!

Dank jullie wel!
Nog een half uurtje, dan mag ik op bezoek!!

Zo, ik ben vandaag na een heeeeeeele lange tijd weer gaan werken. Ik had 0,0 zin, want ik heb het erg fijn met Thies en J thuis. Lekker de tijd om van alles en niets te doen, af te spreken, beetje fietsen, wat huishouden... Maar eenmaal op school was het hardstikke leuk! Ik heb met mijn collega de klas op orde gemaakt, eea doorgesproken en het voelt echt alsof ik er nooit ben weggeweest. Morgen weer verder met de voorbereidingen en maandag komen de kinderen. Ik ben heel blij dat het me zo goed beviel.

Qua gyn en het tussenbeense... Fysiek is er inwendig wel wat mis (waar ze me evt wel aan wil opereren, maar dat weten we nog niet zeker), maar de gyn denkt dat het feit dat wij geen sex kunnen hebben toch psychisch is. Zij denkt dat wij beiden getraumatiseerd zijn door de bevalling en het allebei diep wegstoppen. Toen ze het zei moest ik huilen... Dus we hebben nu een afspraak staan bij de sexuoloog. Ik hoop heel erg dat we daar baat bij zullen hebben. Ik heb onderhand wel weer eens zin...

_{Dus degene die mij daarover PM'de.... je had het tóch bij het juiste eind.}

Moonah toch, gelukkig kan er ws dan wel iets aan gedaan worden. Echt goed dat jullie meteen een afspraak een seksuoloog hebben. Gaat vast werken.

Moonah, heel begrijpelijk! Ik snap dat hetgeen inwendig mis is, niet zo ernstig is dat het geopereerd moet worden? Ik hoop dat de sexuoloog kan helpen, ik denk het wel. Het komt goed!

Cattie, ze kan zich voorstellen dat het inwendig pijn doet door het fysieke (er is een stukje erg strak gehecht in mijn vaginawand, beetje lastig uitleggen, daar heeft zich ook behoorlijk wat littekenwefsel gevormd), maar ze verwacht dat samen de bevalling goed verwerken voldoende effect zal hebben. Zo niet, dan kunnen we altijd nog opereren. (* ril)

Erg herkenbaar Moonah!

Moonah, wat ontzettend fijn om te lezen dat het je terug in de klas weer bevalt !
Prettig ook denk ik om zo je klas weer beetje op orde te maken en op die manier weer vanaf een nieuw schooljaar vers in te stromen.
Ik ben blij voor je!

Qua afspraak bij de seksuoloog, klinkt erg goed hoor!
het lijkt me toch ook wel een hele drempel die jullie over moeten, of valt dat mee?

Hier ging het de hele dag best goed!
ik heb hoop in huis gedaan en kreeg er zowaar energie van!
Vanaf dat Vin thuis is voelde ik me opvallend gespannen, juist weer alsof ik het vanaf dat moment wel los kon laten. Ik moet oppassen denk ik dat ik me niet te goed wil voordoen bij de persoon die in huis is. Net om 21uur toch een halve oxazepam gepakt en een half uurtje later ebte het nare gevoel weer weg gelukkig.
Ik ga ilse wakker maken voor haar laatste flesje en dan zelf heerlijk slapen hoop ik.
Morgen staat uitje naar de stad op het programma, daarna neemt mijn schoonmoeder ilse mee en blijft ze daar 2nachten slapen.
Ik ga zaterdagochtend eerst naar de schoonheidsspec. voor een heerlijke uitgebreide behandeling en daarna naar ilse toe om toch te knuffelen even!
Zondag is daar in het dorp een soort braderie, daar gaan we naar toe en daarna gaat ze met ons mee terug naar huis.
Voor volgende week heb ik eigenlijk ook de hele week al 'afgeschermd' qua planning.
Geen druk gedoe, maar toch wel elke dag 'iets'.
Ik hoop echt zó ontzettend hard dat mijn gevoel nu klopt: het lijkt beetje op te klaren.

Goed zo Marit! Niet groothouden hoor! En leef maar bij de dag, alles wat nu goed gaat pakt niemand je meer af!

Zo dames, ik ga naar bed. Want.... ik moet morgen weer werken!
_{Dat is dus echt belachelijk lang geleden inmiddels....}

_{Oh ja, en voor mensen die zich afvragen waarom ik zulke intieme details post... Ik heb ook wel even getwijfeld hoor, maar ik gooi gewoon alle schaamte overboord, taboes zijn er om doorbroken te worden.}

Wat dapper en goed van jullie Moonah! Ik hoop op resultaat voor jullie!

Moonah, knap van je! Er zijn misschien best moeders die dezelfde soort problemen hebben en er niet over durven praten. Misschien dat ze door jouw stap ook verder durven. Ik hoop dat alles snel weer ok is voor je/jullie!

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 22:50 schreef Moonah het volgende:
_{Oh ja, en voor mensen die zich afvragen waarom ik zulke intieme details post... Ik heb ook wel even getwijfeld hoor, maar ik gooi gewoon alle schaamte overboord, taboes zijn er om doorbroken te worden.}

Heel goed!! Openlijk over zo'n intieme kwestie kunnen praten is al een hele grote stap in de goede richting volgens mij Hopelijk is de sexuoloog precies wat jullie nodig hebben!

En Marit, raak je gespannen omdat je het idee hebt dat je je beter moet voordoen dan dat je je voelt/wilt - als er andere mensen bij zijn (ook al is het je partner)? _{Ik merk namelijk zelf dat sommige mensen veel enthousiaster zijn dan ikzelf over onze baby.. of zich in ieder geval veel enthousiaster uiten dan dat ik doe en ik voel me daar ook soms een beetje ongemakkelijk bij - terwijl ik toch echt dolgelukkig ben met Ethan!} Je klinkt trouwens wel een stuk positiever dan in je vorige posts; dat lijkt mij ook al een goed teken

goedemorgen
ik heb gisteren in bed nog tot 1uur liggen hyperen...vreselijk
vanmorgen om half6 meldde ilse zich weer en ik zit wederom haast te stuiteren van de nerveusiteit.

Jellyrose, ik merk ook dat 'buitenstaanders' zich vele malen enthousiaster uiten over ilse dan ik,
maar daar voel ik me niet schuldig meer over hoor.
Voor iemand die 'even' hier is, is dat misschien ook de enige manier om te laten zien hoe leuk/schattig/etc. je zo'n kindje vindt.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2007 22:50 schreef Moonah het volgende:
_{Oh ja, en voor mensen die zich afvragen waarom ik zulke intieme details post... Ik heb ook wel even getwijfeld hoor, maar ik gooi gewoon alle schaamte overboord, taboes zijn er om doorbroken te worden.}

Groot gelijk heb je! Het is toch ook niets om je voor te schamen? Het is een rotprobleem waar jullie een oplossing voor gaan zoeken!

_{Ik ben er een aantal jaar geleden ook eens geweest en ik heb er iig heel veel geleerd.}

Dapper hoor moonah, het helpt je in ieder geval om je eigen woorden goed op een rijtje te krijgen en ik denk dat het anderen ook wel kan helpen.

Zo, wij zijn terug van vakantie! Tja, wat vond ik ervan. Aan de ene kant heerlijk, we zijn in die drie weken goed naar elkaar toegegroeid, hebben veel gelachen en veel gespeeld. Aan de andere kant...het was wel echt Jetske haar vakantie. De zorgtaken gingen de hele dag door, en alles draaide om haar en haar slaapjes. Dat vond ik echt wel even wennen en soms ook erg moeilijk. Juist op vakantie ben ik zo blij om van allerlei uitstapjes te maken en leuke dingen te doen. Dat kon nu bijna niet omdat Jet het best in haar bedje sliep of omdat het te warm voor haar was. Gelukkig waren haar opa en oma ook even aanwezig en konden mijn en ik samen een paar daagjes weg. Dat was fijn. Herkennen andere moeders dit een beetje ?

Uiteindelijk overheerst het leuke en fijne gevoel maar stiekem kijk ik ook wel uit naar de tijd dat ze wat groter is en er meer kan.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2007 08:42 schreef marit1978 het volgende:
goedemorgen
Voor iemand die 'even' hier is, is dat misschien ook de enige manier om te laten zien hoe leuk/schattig/etc. je zo'n kindje vindt.

Dat denk ik ook Marit.
Weet je dat ik dat hele nerveuze zodra mijn kind begon te huilen ook had, vooral bij Noa. Dus eigenlijk wel herkenbaar, maar dan vaker vanuit het 'verleden' bij mij eigenlijk. Het was bij mij volgens mij echt het gevoel van: 'ik ben nu verantwoordelijk voor zo'n kleintje' en het idee dat je helemaal niet afgelost wordt als je moe bent, als je alleen thuis bent met je baby. Het komt allemaal op jóuw schouders neer. En ook al kun je dat heel goed (daar ben ik later dus pas achtergekomen dat ik het eigenlijk allemaal héél goed deed!) door onzekerheid was ik daar heel erg nerveus over. Ik heb dat eigenlijk nooit echt besproken met iemand maar de koude rillingen zodra Noa begon te huilen herken ik wel. 'Ik moet weer' .... ofzo... maar gelukkig is dat overgegaan en heb ik dat nu ook niet meer, behalve als ik erg moe ben ofzo. En het eigenlijk gewoon voor mijn gevoel niet aankan. Als ik dan weer eenmaal bezig ben op een dag en het gaat best goed, dan is dat ook weer over.

Maar goed, dat is mijn ervaring hoor, het kan bij jou misschien weer heel wat anders zijn. Ik vind dat je trouwens al heel wat beter 'klinkt' dan een tijdje geleden! Echt goed joh! ... maar dat hyperen is niet leuk, sterkte en je kunt het goed joh! Je bent een geweldige moeder! En jij hebt ook nog eens veel kennis vanuit je werk, geeft dat jou wel zelfvertrouwen of misschien juist niet omdat het weer heel anders is om een eigen kindje te hebben?

Moonah, wat supergoed dat jullie nu echt geholpen gaan worden. Het is een kei-belangrijk iets joh! En ik vind het echt heel goed dat je zo open bent, ik ben zelf ook meer van de preutse kant maar kan het wel waarderen als anderen dat niet zijn en hier open over durven te vertellen (zolang het niet banaal wordt, maar dat is het bij jou absoluut niet) ...

Mibos, wat lief dat je dat vraagt. Ik weet niet goed hoe het met mij is ... voel me een beetje geleefd de laatste tijd. Gewoon een rare situatie zo... zonder Julia thuis en mijn moeder die oppast, en mijn huishouden die door iemand anders wordt gedaan (mijn moeder dus) en daar voel ik me dan weer een beetje schuldig over, en ik weet niet. Vreemde situatie gewoon, en daar voel ik me dan gewoon niet helemaal lekker bij. Ik was gisteravond nog bij Julia geweest, helaas kon ik er niet op tijd zijn om haar eten te geven en lag ze al te slapen (maar wel superschattig ) maar ik moest haar gewoon even zien.
Met haar gaat het verder wel goed, gelukkig. Het gaat echt vooruit daar.