R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).
(toch wel een fijn idee).
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
GEFELICITEERD!!!quote:Op woensdag 18 juli 2007 11:58 schreef Hildy het volgende:
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).
Nou weer een stapje dichterbij dus! Ben blij voor je hildy, nu kun je denk ik zelf ook wel makkelijker je gevoel vertrouwen. Geen kamertje met zachte muren voor jou dus!
Geen kamertje met zachte muren voor jou dus! 
Dat doet het zeker!quote:Op woensdag 18 juli 2007 10:48 schreef AnnaB het volgende:
[...] als het helpt om je te uiten [...]
Ja precies, hoewel ik mezelf nog steeds wel gek vind, maarja...quote:Op woensdag 18 juli 2007 12:21 schreef Eline2602 het volgende:
Nou weer een stapje dichterbij dus! Ben blij voor je hildy, nu kun je denk ik zelf ook wel makkelijker je gevoel vertrouwen.
Dat dat gesprek achter de rug is voelt wel als een hele opluchting. Het was voor mij het meest normale gesprek wat ik ooit met een psychiater gevoerd heb.
Trouwens ook wel eng, de seksuoloog was ook bij dat gesprek aanwezig. Ook hij merkte op dat hij me niet gek vond, "maar daar hebben we 't de volgende keer wel over". Aaaargh! Dit is echt de verkeerde tijd om te proberen te stoppen met nagelbijten
niet dat ik iemand anders nodig heb om te bepalen wie ik me voel, maar 't is toch wel erg fijn als iemand anders uit de berg losse puzzelstukjes die ik 'm gegeven heb dezelfde conclusies trekt als ik
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
Nou zo te lezen ben je lekker positief gestemd.
Ik vind mezelf ook best een beetje gek hoor. Maar ik blijf er bij dat gekke mensen zichzelf niet gek kunnen vinden en dat ik daarom dus ook niet gek ben!
Ik kan me trouwens maar wat goed voorstellen dat je uitkijkt naar de volgende afspraak met je seksuoloog. Ik heb vandaag gewoon al 4 of 5 keer de brievenbus opengemaakt om te kijken of daar toevallig al een 'wiite envelop' in zat. Gelukkig heb ik nooit nagels gebeten, vind het maar vies, want anders had ik nu geen nagel meer over.
Ik vind mezelf ook best een beetje gek hoor. Maar ik blijf er bij dat gekke mensen zichzelf niet gek kunnen vinden en dat ik daarom dus ook niet gek ben!
Maar ik blijf er bij dat gekke mensen zichzelf niet gek kunnen vinden en dat ik daarom dus ook niet gek ben! 
Ik kan me trouwens maar wat goed voorstellen dat je uitkijkt naar de volgende afspraak met je seksuoloog. Ik heb vandaag gewoon al 4 of 5 keer de brievenbus opengemaakt om te kijken of daar toevallig al een 'wiite envelop' in zat. Gelukkig heb ik nooit nagels gebeten, vind het maar vies, want anders had ik nu geen nagel meer over.
Ja, 't zonnetje is echt een beetje doorgebrokenquote:Op woensdag 18 juli 2007 17:20 schreef Eline2602 het volgende:
Nou zo te lezen ben je lekker positief gestemd.
De meest normale mensen die ik ken kunnen heel gek doen, en de meest gekke mensen die ik ken houden bij hoog en bij laag vol dat hun gedrag heel normaal is. Dus doe jij maar lekker gekquote:Ik vind mezelf ook best een beetje gek hoor. Maar ik blijf er bij dat gekke mensen zichzelf niet gek kunnen vinden en dat ik daarom dus ook niet gek ben!
Misschien gaat 't fout omdat je een 'wiite' envelop verwachtquote:Ik kan me trouwens maar wat goed voorstellen dat je uitkijkt naar de volgende afspraak met je seksuoloog. Ik heb vandaag gewoon al 4 of 5 keer de brievenbus opengemaakt om te kijken of daar toevallig al een 'wiite envelop' in zat.
Maar wees niet te ongeduldig. Bedenk wel dat er dan straks een hele aardige mevrouw voor je zit, waartegen je dan moet gaan zeggen dat je je vrouw voelt. Dat ene woordje heh, dat was voor mij zo eng ('t is me vandaag gelukt ik ben ook een stomme koe ook heh, welke man voelt zich nu 'vrouwelijk'...).
Ik probeer al een tijdje er van af te komen. Dat lukt eventjes, en dan komt zoiets als dit langs. Argh!quote:Gelukkig heb ik nooit nagels gebeten, vind het maar vies, want anders had ik nu geen nagel meer over.
Ik moet vanavond gewoon even de deur uit, een eindje fietsen ofzo. Even afreageren.
[ Bericht 2% gewijzigd door Hildy op 18-07-2007 18:28:29 ]
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
Hartstikke mooi! En proberen te houden zo heh.quote:Op woensdag 18 juli 2007 18:14 schreef Hildy het volgende:
Ja, 't zonnetje is echt een beetje doorgebroken
Haha, ik ga mijn best doen. Ik ben van mezelf toch best een beetje maf dus zolang ik mezelf maar blijf komt het wel goed!quote:De meest normale mensen die ik ken kunnen heel gek doen, en de meest gekke mensen die ik ken houden bij hoog en bij laag vol dat hun gedrag heel normaal is. Dus doe jij maar lekker gek
Daar maak ik me eigenlijk helemaal niet zo veel zorgen over. Ik zei het laatst al tegen Anna; Tegen een vreemde zeggen dat ik me vrouw voel vind ik lang niet zo eng dan het tegen een bekende zeggen. Maar eerlijk is eerlijk, over de telefoon vond ik het nog steeds wel een beetje eng om te zeggen dat ik een genderidentiteitsprobleem heb. Dus dat zal niet veel anders zijn als ik tegenover die aardige mevrouw zit.quote:Maar wees niet te ongeduldig. Bedenk wel dat er dan straks een hele aardige mevrouw voor je zit, waartegen je dan moet gaan zeggen dat je je vrouw voelt.
Ik zei het laatst al tegen Anna; Tegen een vreemde zeggen dat ik me vrouw voel vind ik lang niet zo eng dan het tegen een bekende zeggen. Maar eerlijk is eerlijk, over de telefoon vond ik het nog steeds wel een beetje eng om te zeggen dat ik een genderidentiteitsprobleem heb. Dus dat zal niet veel anders zijn als ik tegenover die aardige mevrouw zit. Dus het hoge woord is er uit. Daar mag je best trots op zijn want dat kost een hoop moed!quote:Dat ene woordje heh, dat was voor mij zo eng ('t is me vandaag gelukt ik ben ook een stomme koe ook heh, welke man voelt zich nu 'vrouwelijk'...).
Het weer is er naar dus ik zou het gewoon lekker doen. En handjes aan het stuur heh, dan kun je ze ook niet in je mond stoppen.quote:Ik probeer al een tijdje er van af te komen. Dat lukt eventjes, en dan komt zoiets als dit langs. Argh!
Ik moet vanavond gewoon even de deur uit, een eindje fietsen ofzo. Even afreageren.
Meike, wat triest voor je vriendin dat ze zo wordt tegengewerkt. Je vertrouwt toch eigenlijk meestal op het gegeven dat je ouders zoveel van je houden dat ze je door dik en dun steunen. En danheb je het al zo moeilijk en dan nog eens tegengewerkt worden ook.
Min of meer zelfde geldt voor Eline. Ik kan me voorstellen dat het een enorme drempel is die je moet nemen om ooit met je ouders om de tafel te gaan zitten en het onderwerp aan te kaarten, zeker gezien de boude uitspraak van je vader. Heb je al over eventuele konsekwenties in jullie relatie nagedacht? Wat lijkt je erger? De wetenschap dat je misschien straks eindigt met een vader die je niet meer wil kennen, of de wetenschap dat als je het nooit vertelt je nooit jezelf kunt zijn?? Dankjewel voor je uitgebreide antwoordt. Ikzelf ben meer een atheist dan een agnost trouwens.
Anna,uit jouw antwoord blijkt duidelijk dat je dat vraagstuk alang achter je hebt gelaten. Wel zonde van de verloren vriendschappen, alhoewel dat natuurlijk ook wel weer betrekkelijk is.
Ikzelf ben katholiek opgevoed maar heb me op mijn 19e bewust uitgeschreven uit de kerk. Ik heb nooit iets met het geloof gehad. Mijn ouders vonden het niet erg gelukkig. Ze zijn zelf trouwens ook niet al te praktiserend ofzo. Mijn kinderen zijn dan ook niet gedopt of iets dergelijks, ze hebben geen geloof.
Ikzelf zou er dus voor wat betreft geloof geen enkele moeite mee hebben als mijn zoon/dochter op een goede dag tegen me zou zeggen dat ie/ze transseksueell was, of homoseksueell. Ook niet vanuit andere normen en waarden die ik mezelf heb toegeigend trouwens. Het enige waar ik moeite mee zou hebben is met de lange en ongetwijfeld moeilijke weg die hij/zij dan zou moeten gaan om gelukkig te worden!! Ik zie mijn kinderen niet graag verdriet hebben.
Min of meer zelfde geldt voor Eline. Ik kan me voorstellen dat het een enorme drempel is die je moet nemen om ooit met je ouders om de tafel te gaan zitten en het onderwerp aan te kaarten, zeker gezien de boude uitspraak van je vader. Heb je al over eventuele konsekwenties in jullie relatie nagedacht? Wat lijkt je erger? De wetenschap dat je misschien straks eindigt met een vader die je niet meer wil kennen, of de wetenschap dat als je het nooit vertelt je nooit jezelf kunt zijn?? Dankjewel voor je uitgebreide antwoordt. Ikzelf ben meer een atheist dan een agnost trouwens.
Anna,uit jouw antwoord blijkt duidelijk dat je dat vraagstuk alang achter je hebt gelaten. Wel zonde van de verloren vriendschappen, alhoewel dat natuurlijk ook wel weer betrekkelijk is.
Ikzelf ben katholiek opgevoed maar heb me op mijn 19e bewust uitgeschreven uit de kerk. Ik heb nooit iets met het geloof gehad. Mijn ouders vonden het niet erg gelukkig. Ze zijn zelf trouwens ook niet al te praktiserend ofzo. Mijn kinderen zijn dan ook niet gedopt of iets dergelijks, ze hebben geen geloof.
Ikzelf zou er dus voor wat betreft geloof geen enkele moeite mee hebben als mijn zoon/dochter op een goede dag tegen me zou zeggen dat ie/ze transseksueell was, of homoseksueell. Ook niet vanuit andere normen en waarden die ik mezelf heb toegeigend trouwens. Het enige waar ik moeite mee zou hebben is met de lange en ongetwijfeld moeilijke weg die hij/zij dan zou moeten gaan om gelukkig te worden!! Ik zie mijn kinderen niet graag verdriet hebben.
Remember all, if you don't sin, then Jesus died for nothing.
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
Ik zou inderdaad niet goed weten hoe ik zoiets zou moeten brengen. Uiteraard moet je er het goede moment voor kiezen en lijkt het me handig om er voor te zorgen dat ze in ieder geval zitten en die avond niets op de planning hebben staan. Maar het blijft een probleem. Ik zit er al mee sinds ik me er bewust van ben dat ik met deze gevoelens zit. De oudste herinnering waarin ik echt dacht "Verrek maar ik voel me helemaal geen jongen. Ik had een meisje moeten zijn." is van zo'n 13 jaar terug. Sinds dat moment is 'het vertellen' het grootste struikelblok geweest. Anders hadden ze het nu wel geweten.quote:Op woensdag 18 juli 2007 19:41 schreef ElizabethR het volgende:
Ik kan me voorstellen dat het een enorme drempel is die je moet nemen om ooit met je ouders om de tafel te gaan zitten en het onderwerp aan te kaarten, zeker gezien de boude uitspraak van je vader. Heb je al over eventuele konsekwenties in jullie relatie nagedacht? Wat lijkt je erger? De wetenschap dat je misschien straks eindigt met een vader die je niet meer wil kennen, of de wetenschap dat als je het nooit vertelt je nooit jezelf kunt zijn?? Dankjewel voor je uitgebreide antwoordt. Ikzelf ben meer een atheist dan een agnost trouwens.
Uiteraard moet je er het goede moment voor kiezen en lijkt het me handig om er voor te zorgen dat ze in ieder geval zitten en die avond niets op de planning hebben staan. Maar het blijft een probleem. Ik zit er al mee sinds ik me er bewust van ben dat ik met deze gevoelens zit. De oudste herinnering waarin ik echt dacht "Verrek maar ik voel me helemaal geen jongen. Ik had een meisje moeten zijn." is van zo'n 13 jaar terug. Sinds dat moment is 'het vertellen' het grootste struikelblok geweest. Anders hadden ze het nu wel geweten. Over de consequenties heb ik zeker heel veel nagedacht maar voorspellingen durf ik eigenlijk niet te doen. Ik weet wel dat ik absoluut niet kan blijven leven zoals ik nu leef. Met 'mezelf' diep verscholen. Dat wordt niets want ik weet zeker dat ik dan binnen een jaar of twee weer zwaar depressief ben. Heb dat al een paar keer meegemaakt en het komt iedere keer in verergerde vorm terug. Wie weet sta ik dan tegen die tijd écht een keer ergens bovenop en is het einde verhaal. Dat lijkt me geen goed plan. Dus er iets aan doen is de enige optie. Ik hoop gewoon dat mijn vader me kan accepteren zoals ik ben. Dat lijkt hem tegenwoordig aardig te lukken op andere vlakken dus misschien dat hij dit dan ook wel kan accepteren. Mij begrijpen zal hij het overigens nooit maar dat doet hij nu ook al niet.
Dat je atheist bent is je goed recht! Ik wil niemand voor de hoofd stoten met mijn levensbeschouwing. Iedereen moet vooral voor zichzelf uitmaken wat hij of zij gelooft, denkt te weten of denkt niet te weten. Levensbeschouwing en religie zijn erg persoonlijk. Daarom heb ik nooit kunnen begrijpen waarom mensen van een kerkelijke gemeenschap kunnen zijn.
Nog even een late reactie op:
Al klinkt het simpel wat ze zegt, er valt een enorme last van je af. Ik heb de zelfde woorden ongeveer gekregen van mijn psycholoog in de tijd dat ik net in de mangel zat van testen, vragen ronden enzo. Hij liet mij erg op m'n gemak voelen en juist toen ik dacht, wat een super psych ben je toch, verliet hij het VU :quote:Op woensdag 18 juli 2007 11:58 schreef Hildy het volgende:
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).
Ik kom uit een gelovig gezin, maar mijn ouders zijn niet zo streng gelovig gelukkig. Ze hebben het wel een periode moeilijk gevonden om te rijmen met hun geloof, maar zij respecteren dat ik niets met dat geloof te maken wil hebben (net zoals de meeste van mijn broers) en hebben mij er dan ook nooit mee lastig gevallen.
De hoge heren van die kerk (waar ik me al jaren daarvoor van had afgekeerd) vonden het wel nodig om mij ongevraagd te bestoken met allerlei christelijke propaganda waarin transseksualiteit gelijk geschakeld werd met homoseksualiteit, travestie en pedoseksualiteit, waarbij de centrale boodschap was dat god dat toch echt niet zo bedoeld had en dat je met Jezus er van af kunt komen zonder je lichaam schade aan te doen.
De hoge heren van de kerk bleven mij ook aanschrijven onder mijn oude naam en dat soort dingen. Voor de rest heb ik geen last gehad van het geloof. De hoge heren hebben overigens enige tijd geleden nog wel laten weten dat ze toch zijn terug gekomen op hun visie en mij accepteren en respecteren zoals ik ben (en dat god dat ook nog eens doet).
De hoge heren van die kerk (waar ik me al jaren daarvoor van had afgekeerd) vonden het wel nodig om mij ongevraagd te bestoken met allerlei christelijke propaganda waarin transseksualiteit gelijk geschakeld werd met homoseksualiteit, travestie en pedoseksualiteit, waarbij de centrale boodschap was dat god dat toch echt niet zo bedoeld had en dat je met Jezus er van af kunt komen zonder je lichaam schade aan te doen.
De hoge heren van de kerk bleven mij ook aanschrijven onder mijn oude naam en dat soort dingen. Voor de rest heb ik geen last gehad van het geloof. De hoge heren hebben overigens enige tijd geleden nog wel laten weten dat ze toch zijn terug gekomen op hun visie en mij accepteren en respecteren zoals ik ben (en dat god dat ook nog eens doet).
Dat is zomaar aardig van Hem...quote:Op woensdag 18 juli 2007 20:34 schreef BetaWolff het volgende:
(en dat god dat ook nog eens doet).
Alleen met je hart kun je goed zien; het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar...
chantalcoolsma.nl
chantalcoolsma.nl
Goddank is 't overgrote merendeel van m'n familie niet overmatig religieus, en zijn m'n ouders al helemaal niet zo. Ik ben wel met het christendom (ned. herv.) in de achtergrond opgevoed, en ben ook naar een christelijke middelbare school gegaan, maar het was geen probleem dat me dat verder weinig aansprak, en ik zie mezelf ook eigenlijk vooral als atheïst.
Ik weet wel dat ik een beetje een weggestopte spirituele kant heb, maar dat gaat eerder richting iets als (zen) boeddhisme.
Maar ik ken vanuit m'n achtergrond wel een aantal zwarte-kousen types. Niet dat ik ze goed ken, en dat houd ik ook graag zo, want ik vind ze maar eng denken eigenlijk. Eline, ik wens je dan ook echt alle kracht van de wereld toe voor de coming-out bij je ouders, en ik hoop met je mee dat ze je gewoon zullen accepteren zoals je bent.
Ik weet wel dat ik een beetje een weggestopte spirituele kant heb, maar dat gaat eerder richting iets als (zen) boeddhisme.
Maar ik ken vanuit m'n achtergrond wel een aantal zwarte-kousen types. Niet dat ik ze goed ken, en dat houd ik ook graag zo, want ik vind ze maar eng denken eigenlijk. Eline, ik wens je dan ook echt alle kracht van de wereld toe voor de coming-out bij je ouders, en ik hoop met je mee dat ze je gewoon zullen accepteren zoals je bent.
Ja, behoorlijk. Ik liep haast fluitend de deur uit daar.quote:Op woensdag 18 juli 2007 20:16 schreef Meike26 het volgende:
Al klinkt het simpel wat ze zegt, er valt een enorme last van je af.
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
quote:Op woensdag 18 juli 2007 20:34 schreef BetaWolff het volgende:
De hoge heren van die kerk (waar ik me al jaren daarvoor van had afgekeerd) vonden het wel nodig om mij ongevraagd te bestoken met allerlei christelijke propaganda waarin transseksualiteit gelijk geschakeld werd met homoseksualiteit, travestie en pedoseksualiteit, waarbij de centrale boodschap was dat god dat toch echt niet zo bedoeld had en dat je met Jezus er van af kunt komen zonder je lichaam schade aan te doen.
De hoge heren van de kerk bleven mij ook aanschrijven onder mijn oude naam en dat soort dingen. Voor de rest heb ik geen last gehad van het geloof. De hoge heren hebben overigens enige tijd geleden nog wel laten weten dat ze toch zijn terug gekomen op hun visie en mij accepteren en respecteren zoals ik ben (en dat god dat ook nog eens doet).
Ik heb pas sinds 2 maanden mijn contributie van de kerk opgezegd. Zowaar deed mijn vader er niet eens moeilijk over toen ik hem vroeg, "Als ik geen contributie wil betalen, hoe moet ik dat dan doen?" Hij bleef kalm en zei, "Ik zal eens even kijken." Daar stond ik even van te kijken.
Hij bleef kalm en zei, "Ik zal eens even kijken." Daar stond ik even van te kijken. Maar het is dat fijn om te weten dat het de kerk niet vreemd is om op het laatste moment nog even een 'reddingspoging' te ondernemen. Dan kan ik me er alvast op instellen. Misschien dan toch maar zo snel mogelijk op mezelf gaan wonen straks. Wilde ik toch eigenlijk al zo lang.
Je denkt verkeerd, je lichaam is manlijk maar je geest is vrouwelijk, en dat botst met elkaar, is niet in evenwicht. Om dat in evenwicht te brengen is er helaas maar 1 oplossing, van geslacht veranderen, want het is nog niet mogelijk om dat gevoel van vrouw zijn dmv pillen, therapie of wat dan ook weg te krijgen, misschien dat dat ooit nog komt, maar verwacht het niet. Het is de vraag of het kan, en het is voor de farmaceutische industrie een te kleine groep om flink onderzoek voor te doen, valt te weinig aan te verdienen.quote:Op woensdag 18 juli 2007 18:14 schreef Hildy het volgende:
('t is me vandaag gelukt ik ben ook een stomme koe ook heh, welke man voelt zich nu 'vrouwelijk'...).
Ik had liever 10 jaar pillen en therapie gehad, maar die weg is er (helaas) niet. Nee, ik heb geen spijt van mijn geslachtsverandering, maar het is een verdomd zwaar proces, en ook de eerste jaren daarna zijn soms niet even makkelijk. Maar ik wordt geaccepteerd door de samenleving als vrouw gelukkig.
Wel eens een normaal persoon meegemaakt ? Wat is gek, wat is normaal. Ik heb 5 verschillende psychische diagnoses, en 3 medische waarvan 2 nooit meer weggaan, van psychische blijven er ook 3 altijd in bepaalde mate aanwezig.quote:Op woensdag 18 juli 2007 11:58 schreef Hildy het volgende:
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).
Ben ik nu gek ? Ja, eigenlijk wel. Maar nee, want ik functioneer wel in de samenleving. Weliswaar in vrijwilligerswerk, maar niet in het makkelijkste wat er is. Zeker het voorzitterschap van een deel van de centrale cliëntenraad brengt best vel werk met zich mee. Moet je toch proberen zo goed mogelijk te doen.
Niemand (bijna eerlijk gezegd, er zijn uitzonderingen) is gek, en niemand is ook normaal, echt iedereen heeft wel iets, misschien wel zonder dat ze het (willen) weten.
Ohh, maar soms is Hij zo aardig, dat wil je niet weten. Maar ik heb toch een hartig woordje met Hem te wisselen als ik Hem tegenkom, mij (en vele anderen) zoiets als genderdysforie aandoen !quote:
Het is rustig hier.
Ik wil even kwijt dat ik vandaag erg lekker in mijn vel zit. Ben al de hele ochtend lekker met mijn afstuderen bezig. Ik heb de onderwerpen bij elkaar! Dat voelt goed.
Ik voel me sowieso lekker vandaag. Ik heb een heel vredig gevoel in me, voel me gecentreerd. Het lijkt wel alsof ik vrede heb gesloten met het feit dat genderdysfoor ben en dat ik daar iets aan doe. Échte twijfel lijkt gewoon helemaal van de baan.
Moest het even kwijt. Gaat zó lekker vandaag!
Ik wil even kwijt dat ik vandaag erg lekker in mijn vel zit. Ben al de hele ochtend lekker met mijn afstuderen bezig. Ik heb de onderwerpen bij elkaar! Dat voelt goed.
Ik voel me sowieso lekker vandaag. Ik heb een heel vredig gevoel in me, voel me gecentreerd. Het lijkt wel alsof ik vrede heb gesloten met het feit dat genderdysfoor ben en dat ik daar iets aan doe. Échte twijfel lijkt gewoon helemaal van de baan.
Moest het even kwijt. Gaat zó lekker vandaag!
Dat is fijn om te horen
Bij mij is het vandaag juist een beetje omgedraaid. Ik voel me een beetje in een zwart gaat verdwijnen. Ik ben erg nerveus voor opname en operatie, ook dat het toch niet op laatste moment niet doorgaat, maar ook als het wel doorgaat tegen de zwaarte van de operatie (6 uur). Ik kan me alleen daarvoor vasthouden dat de 2 beste chirurgen van Nederland op dit gebied mij opereren. Maar ook de onzekerheid hoe alles gaat na de operatie , hoe lang in het ziekenhuis, afwachten hoe het gaat me mij als ik uit het ziekenhuis kom, want dat is helemaal niet te voorspellen.
Nee, ik zal blij zijn als we ruim een maand verder zijn
Bij mij is het vandaag juist een beetje omgedraaid. Ik voel me een beetje in een zwart gaat verdwijnen. Ik ben erg nerveus voor opname en operatie, ook dat het toch niet op laatste moment niet doorgaat, maar ook als het wel doorgaat tegen de zwaarte van de operatie (6 uur). Ik kan me alleen daarvoor vasthouden dat de 2 beste chirurgen van Nederland op dit gebied mij opereren. Maar ook de onzekerheid hoe alles gaat na de operatie , hoe lang in het ziekenhuis, afwachten hoe het gaat me mij als ik uit het ziekenhuis kom, want dat is helemaal niet te voorspellen.
Nee, ik zal blij zijn als we ruim een maand verder zijn
Ik kan het me voorstellen Anna. 6 uur onder narcose is ook niet niets! Dat je door de twee beste chirurgen, op dit gebied, wordt geopereerd lijkt mij inderdaad een enorme geruststelling. Sja en wat betreft alle negatieven gedachten... Misschien toch maar aan halfvolle glazen gaan denken dan? Voordelen van de operatie bijvoorbeeld! En jezelf misschien vasthouden aan het feit dat een maand enorm snel kan gaan! Ook al lijkt het op dat moment niet zo te zijn. Achteraf heb ik bijna áltijd bij alles wat ik doorlopen heb zoiets van: "Sjees, dat is rap gegaan!"quote:Op donderdag 19 juli 2007 12:26 schreef AnnaB het volgende:
Dat is fijn om te horen
Bij mij is het vandaag juist een beetje omgedraaid. [...] Nee, ik zal blij zijn als we ruim een maand verder zijn
Ik zou trouwens ergens ook wel een sprongetje in de toekomst willen maken! Dan ben ik als het goed is namelijk aan het feestvieren dat mijn scriptie de volle doorgang heeft gekregen en dat ik een week later mijn diploma eíndelijke in handen heb!
[ Bericht 2% gewijzigd door Eline2602 op 19-07-2007 13:16:56 ]
Ja, achteraf gaat de tijd altijd snel, en ik heb genoeg te doen, dus vervelen zal ik mezelf niet gelukkig......
Ik hoop toch wel dat je genoeg leuke dingen te doen hebt. Vergaderenstukken doornemen is best nuttig. (ik weet niet of je daar op doelde hoor. ) Maar een beetje plezier of ontspanning lijkt me toch ook wel zo fijn. Maar jij weet daar alles van...quote:Op donderdag 19 juli 2007 14:08 schreef AnnaB het volgende:
[...] en ik heb genoeg te doen [...]
) Maar een beetje plezier of ontspanning lijkt me toch ook wel zo fijn.
Vergaderstukken gelukkig niet, dvd's kopieren en branden (och ja, usenet.....) maar voor de rest ook wel lezen, naar de bioscoop (alle nieuwe films al gezien). En ja, ik moet toch ook zorgen dat ik genoeg spullen voor afleidng bij me heb in het ziekenhuis. Maar nog een paar SD kaartjes met luisterboeken/hoorspelen vullen , en dan nog max 30gb met muziek vullen, maar dat gaat heel snel....
En dan kleding etc een beetje uitzoeken enzo. Ik hoef bijna niks meer aan te schaffen, donderdags voor de opname nog even naar de kapper, lig ik er weer netjes bij op de operatietafel....
En dan kleding etc een beetje uitzoeken enzo. Ik hoef bijna niks meer aan te schaffen, donderdags voor de opname nog even naar de kapper, lig ik er weer netjes bij op de operatietafel....
Lach me dood als je daar ligt en ze leggen een doek over je hoofd...quote:Op donderdag 19 juli 2007 15:17 schreef AnnaB het volgende:
donderdags voor de opname nog even naar de kapper, lig ik er weer netjes bij op de operatietafel....
Alleen met je hart kun je goed zien; het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar...
chantalcoolsma.nl
chantalcoolsma.nl
Tegen de tijd dat ze dat doen lig ik toch al te slapen, en je moet al voor je de OK in gaat zo'n mooi haarkapje op....quote:Op donderdag 19 juli 2007 15:31 schreef ChantalC het volgende:
[..]
Lach me dood als je daar ligt en ze leggen een doek over je hoofd...
Op het moment dat de narcotiseur zegt en nu gaat u slapen, slaap ik binnen 1 a 2 tellen tot nog toe altijd.
(alleen dat zuurstofmasker wat ze op je gezicht duwen vind ik minder prettig, een paar keer diep ademhalen, nouja, vooruit dat doe ik dan maar, en floep, ik slaap)
